Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Herman, M." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Analiza uwarunkowań decydujących o odporności szkliwa na zużycie. Część 1, Identyfikacja biologicznej i mechanicznej struktury szkliwa oraz jego ukształtowania na koronach zębów
The analysis of determining factors of enamel resistance to wear. Part 1, Identification of biological and mechanical enamel structure and its shape in dental crowns
Autorzy:
Herman, M.
Ryniewicz, A. M.
Ryniewicz, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/286038.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
zęby
szkliwo
struktura
wytrzymałość
zużycie tribologiczne
teeth
enamel
structure
durability
tribological wear
Opis:
W opracowaniu, na podstawie studium literaturowego oraz badań, przedstawiono uwarunkowania, które decydują o fenomenie odporności szkliwa na zużycie. W części pierwszej na podstawie doniesień piśmiennictwa oraz badań dokonano: analizy struktury klinicznie prawidłowego szkliwa i jego parametrów wytrzymałościowych, oceny rozkładu jego grubości na koronach zębów w poszczególnych grupach zębowych oraz analizy zużycia w warunkach obciążeń okluzyjno-artykulacyjnych w środowisku śliny. W części drugiej wykonano badania szkliwa zębów siecznych, przedtrzonowych i trzonowych klinicznie prawidłowych. Badania obejmowały ocenę stereometrii warstwy wierzchniej szkliwa z wykorzystaniem mikroskopii sił atomowych (AFM), wyznaczenie mikrotwardości warstwy wierzchniej z wykorzystaniem metody Oliver & Pharr oraz wyznaczenie odporności szkliwa na ściskanie w testach na maszynie wytrzymałościowej. Na podstawie przeprowadzonej analizy i badań można wnioskować o wielokierunkowym przystosowaniu szkliwa do pełnionych funkcji.
In the study based on literature review and research we presented factors determining a phenomenon of enamel resistance to wear. Based on data in literature and the research the following was made in part one: analysis of regular enamel structure and its performance parameters, assessment of enamel thickness on a dental crown in separate groups of teeth and analysis of wear in conditions of occlusal and articulatory loading in saliva environment. In part two, there were made examinations of enamel in clinically normal incisor, premolar and molar teeth. The examinations included the assessment of enamel superficial layer stereometry using Atomic Force Microscopy (AFM), determination of enamel superficial layer microhardness using Oliver & Pharr method, and determination of enamel compression strength using test machine. It can be concluded, based on conducted analysis and examinations that the enamel adaptation to its functions is many-sided.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2010, 13, 95; 10-17
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza uwarunkowań decydujących o odporności szkliwa na zużycie. Część 2, Badania warstwy wierzchniej oraz mikrotwardości szkliwa zębowego
The analysis of enamel resistance to wear determining factors. Part 2, Study of superficial layer and microhardness in tooth enamel
Autorzy:
Ryniewicz, W.
Herman, M.
Ryniewicz, A. M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/284327.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
szkliwo zębowe
warstwa wierzchnia
chropowatość
mikrotwardość
tooth enamel
superficial layer
roughness
microhardness
Opis:
Opracowanie stanowi kontynuację zagadnień, w których wskazano uwarunkowania decydujące o odporności szkliwa naturalnego na zużycie. W części II opisano badania obejmujące ocenę stereometrii warstwy wierzchniej szkliwa z wykorzystaniem mikroskopii sił atomowych (AFM) oraz wyznaczenie mikrotwardości zębów z wykorzystaniem metody Oliver&Pharr. Analizę statystyczną parametrów morfologicznych szkliwa z zębów przedtrzonowych i trzonowych prze-prowadzono z zastosowaniem programu Scanning Probe Image Processor. Analiza pozwoliła identyfikować obrazy o różnym zakresie skanowania, wyznaczyć parametry chropowatości powierzchni na poziomie nano oraz różnicować struktury w sposób jakościowy i ilościowy. Zmiany chropowatości miały charakter okresowy o zbliżonych parametrach amplitudy, a częstotliwość była stała lub była wielokrotnością parzystą. Badania parametrów mikromechanicznych, poprzez nanoindentację, pozwoliły wyznaczyć twardość szkliwa oraz moduł sprężystości (Younga) na powierzchniach koron zębów trzonowych dolnych. Na podstawie charakterystyk wytrzymałościowych i pomiarów ustalono, że twardość zawarta była w przedziale od 337,2 HV do 335,3 HV, a moduł sprężystości w przedziale od 95,8 GPa do 106,3 GPa. Stwierdzono daleko posuniętą regularność w strukturach warstwy wierzchniej szkliwa oraz dużą powtarzalność w badaniach mikromechanicznych.
This paper is a continuation of the issues that has pointed determinants deciding about the resistance of natural enamel to wear. Part II contains the examinations including the assessment of enamel superficial layer stereometry using Atomic Force Microscopy (AFM) and determination of teeth microhardness using Oliver & Pharr method. Statistical analysis of morphologic parameters in enamel from premolar and molar teeth was made using Scanning Probe Image Processor software. The analysis allowed the identification of images with various range of scanning, determination of roughness parameters of the surface in nanoscale and quantitative and qualitative differentiation of the structures. Changes in roughness are periodic, with similar parameters of amplitude, and a frequency can be constant or is an even multiple. Determination of enamel hardness and Young’s modulus for the surface of dental crowns in lower molar teeth were possible by micromechanical study using nanoindentation. Based on performance characteristics and measurements it was established, that the hardness ranged from 337.2 HV to 335.3 HV, and Young’s modulus ranged from 95.8 GPa to 106.3 GPa. Highly regular pattern in structures of enamel superficial layer and high repeatability in micromechanical examinations were found.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2011, 14, 102; 23-27
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Właściwości mechaniczne stabilizatorów zewnętrznych "Carboelastofix" z kompozytów polimerowowęglowych do zespalania kości
Mechanical properties of polymer-carbon composite external stabilizers "Carboelastofix" for bone fixation
Autorzy:
Ambroziak, M.
Herman, J.
Szatkowski, P.
Chłopek, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285597.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
biomateriały
stabilizatory kości
kompozyty węglowe
ortopedia
bone stabilizer
biomaterials
carbon composite
regeneration
orthopaedic
Opis:
Zrost pourazowy kości zależy od wielu czynników. Jednym z najważniejszych jest uzyskanie izoelastycznego zespolenia, którego sztywność będzie zmniejszać się w miarę postępu gojenia, i które umożliwi niewielkie ruchy poosiowe w szczelinie złamania, stymulując tym samym tworzenie kostniny. Zespolenie to powinno eliminować ruchy skrętne i kątowe utrudniające zrost kostny. W artykule opisano badania nad innowacyjnym podejściem do stabilizatorów kości. Zaproponowano dwa stabilizatory węglowe (różniące się kształtem przekroju) zastępujące obecnie stosowanie stabilizatory metalowe, które składały się z płytek węglowych zespolonych razem śrubami do uszkodzonej kości. Zbadano właściwości mechaniczne stabilizatorów. Materiał kompozytowy włókno węglowe-żywica epoksydowa okazał się materiałem, którego sztywność umożliwia mikroruchy w szczelinie złamania w zakresie bezpiecznego zrostu kostnego. Niewątpliwą zaletą stabilizatorów z laminatów węglowych jest ich niska waga oraz estetyczny wygląd. Sztywność tych układów podlega regulacji poprzez odejmowanie płytek węglowych, co pozwala na sterowanie sztywnością zespolenia w funkcji czasu i tym samym stwarza możliwość leczenia czynnościowego. Badania statyczne udowodniły, że mniejszą elastyczność zespolenia wykazuje stabilizator Carboelastofix2 o konstrukcji przestrzennej, natomiast mikroruchy w szczelinie międzyodłamowej występują podczas statycznych badań rozciągania zarówno w stabilizatorze z płytkami namiotowymi, jak i przestrzennymi. Badania mechaniczne obu konstrukcji stabilizatora przeprowadzone w ramach tej pracy wraz badaniami klinicznymi przeprowadzonymi w Katedrze i Klinice Ortopedii i Traumatologii Narządu Ruchu w Warszawie potwierdzają skuteczność leczenia złamań kości z wykorzystaniem konstrukcji stabilizatora Carboelastofix.
Traumatic bone fixation depends on many factors. One of the most important is to achieve izoelastic fusion, which stiffness will decrease with the progress of healing, and which allows small axial movement in the fracture gap, thereby stimulating the formation of callus. This fusion should eliminate torsional and angular movements, which hinder bone fixation. Two composite carbon stabilizers (different cross-sectional shape) replacing currently used metal stabilizers, which consisted of carbon composite plates and screws enabling fixation into the damaged bone were proposed. Mechanical properties of the stabilizers were tested. A composite material consisting of carbon fiber and epoxy resin exhibits stiffness allowing the micro-movements in the gap fracture in terms of safe bone union. An important advantage of the carbon stabilizers is their low weight and aesthetic appearance. The stiffness of the system is regulated by subtracting the carbon plates, thereby controlling the stiffness of fixation as a function of time and thus providing the possibility of functional treatment. Static tests demonstrated that the Carboelastofix2 - stabilizer with spatial structure has lower fusion flexibility, while micro-movements in the gap between bone fragments occur during the static tensile test in both stabilizers – tent-shaped plates and spatial plates. Mechanical tests of both stabilizers presented in this work, including clinical studies conducted in the Chair and Department of Orthopedics and Traumatology of Locomotor System in Warsaw confirm the efficiency of the treatment of bone fractures with the use of Carboelastofix stabilizer.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2016, 19, 137; 30-38
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies