Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Ko, K.-H." wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Rola powierzchni i struktury w początkowym uwalnianiu rysperydonu z matryc L-PLGA i D,L-PLGA
Role of surface and structure in the initial release of risperidone from L-PLGA and D,L-PLGA matrices
Autorzy:
Turek, A.
Kasperczyk, J.
Jelonek, K.
Dobrzyński, P.
Walichiewicz, J.
Krzemińska, K.
Smola, A.
Musiał-Kulik, M.
Marcinkowski, A.
Libera, M.
Gębarowska, K.
Janeczek, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/284922.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
rysperydon
implantacyjne nośniki leków
poli (L-laktyd-ko-glikolid)
poli(D,L-laktyd-ko-glikolid)
początkowe uwalnianie
risperidone
implantable drug carriers
poly(L-lactide-co-glycolide)
poly(DL-lactide-co-glycolide)
initial release
Opis:
W niniejszej pracy była opracowywana implantacyjna postać leku zawierająca rysperydon wytworzona z poli(L-laktydo-ko-glikolidu) (L-PLGA) oraz poli(D,L- laktydo-ko-glikolidu) (D,L-PLGA) zastosowanych jako nośniki leku. Ustalano wpływ właściwości powierzchniowych i strukturalnych na początkowe uwalnianie rysperydonu podczas pierwszych 24 godzin inkubacji. W tym celu zastosowano wysokosprawną chromatografię cieczową, spektroskopię magnetycznego rezonansu jądrowego, skaningową kalorymetrię różnicową, skaningowy mikroskop elektronowy oraz mikroskop sił atomowych. We wszystkich analizowanych danych zaobserwowano różnice pomiędzy matrycami wykonanymi z L-PLGA, a matrycami sporządzonymi z D,L-PLGA. Nie wykazano efektu wyrzutu dla żadnego z badanych polimerów, jakkolwiek ilość uwolnionego leku w przypadku matryc D,L-PLGA była prawie pięciokrotnie wyższa. Kopolimer L-PLGA charakteryzował się znacząco większą średnią długością blokówlaktydylowych iglikolidylowych niż D,L-PLGA. Co więcej, zaobserwowano inny charakter powierzchni analizowanych matryc, to znaczy w przypadku L-PLGA powierzchnia była porowata, podczas gdy w przypadku D,L-laktydu nie obserwowano perforacji. Niewątpliwie istnieje zależność między początkowym uwalnianiem rysperydonu, a topografią i strukturą matryc polimerowych. Przypuszcza się, że większe uwalnianie leku z L-PLGA było bardziej związane z właściwościami powierzchniowymi niż ze strukturą matryc. Otrzymane wyniki wskazują na ogromny potencjał obu tych polimerów i możliwość wybrania optymalnego materiału.
In this work, implantable drug formulation with risperidone on the basis of poly(L-lactide-co-glyco- lide) (L-PLGA) and poly(D,L-lactide-co-glycolide) (D,L-PLGA) as drug carries has been developed. The influence of surface and structural properties on the initial release of risperidone during the first 24 hours has been determined. In this aim, high-performance liquid chromatography, nuclear magnetic resonance spectroscopy, differential scanning calorimetry, scanning electron microscope and atomic force mic¬roscope were used. The differences between L-PLGA and D,L-PLGA matrices in all analyzed data were noted. The burst effect was not revealed for any of the studied polymers, however the released drug was almost five times larger for D,L-PLGA matrices. The L-PLGA copolymer revealed a significantly longer average length of the lactidyl and glycolidyl blocks than D,L-PLGA. Moreover, various characters of surface for analyzed matrices were shown, i.e. in the case of L-PLGA the surface was porous and in the case of D,L-PLGA it was nonporous. Undoubtedly, there were dependences between risperidone's initial release and the topography and the structure of polymeric matrices. We suppose that the larger drug release for L-PLGA was more associated with surface properties than with structure of matrices. The obtained results show the great potential of both polymers and possibility to choose the optimal material.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2013, 16, 118; 30-36
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sterylizacja radiacyjna bioresorbowalnych kopolimerów zawierających lek cytostatyczny
Radiation sterilization of bioresorbable copolymers with the cytostatic drug
Autorzy:
Musiał-Kulik, M.
Gębarowska, K.
Janeczek, H.
Pastusiak, M.
Kasperczyk, J.
Dobrzyński, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/286205.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
poli(L-laktydo-ko-węglan trimetylen)
paklitaksel
promieniowanie gamma
napromieniowanie wiązką elektronów
sterylizacja
poly(L-lactide-co-trimethylene carbonate)
paclitaxel
gamma irradiation
electron beam radiation
sterilization
Opis:
Istnieje wiele metod sterylizacji wyrobów medycznych. Jednak najbardziej użytecznymi metodami sterylizacji syntetycznych, bioresorbowalnych polimerów wydają się być promieniowanie gamma oraz napromienianie wiązką elektronów (EB). Celem tej pracy było określenie wpływu wspomnianych metod na trzy rodzaje matryc - zawierających 3%, 5% paklitakselu oraz matryc bez leku. Badane matryce otrzymano z dwóch rodzajów poli(L-laktydo-ko-węglanu trimetylenu) zsyntezowanych w 150°C (P1) oraz 120°C (P2). Nie zaobserwowano znaczących różnic w składzie komonomerów matryc sterylnych i niesterylnych, zawierających paklitaksel, jak i matryc bez leku. Spadek temperatury zeszklenia, Tg, wynikał ze zmniejszenia się średniej długości bloków laktydylowych oraz węglanowych, a także utraty Mn po procesie sterylizacji. Zauważalne były niewielkie różnice we właściwościach fizykochemicznych matryc napromienianych promieniowaniem gamma oraz wiązką elektronów. Otrzymane wyniki pokazują, iż lepszą metodą sterylizacji poli(L-laktydo-ko-węglanu trimetylenu) wydaje się być napromienianie wiązką elektronów.
There are many methods of sterilization approved for medical devices. However, the most usable methods of synthetic, bioresorbable polymers sterilization seem to be gamma radiation and electron beam irradiation (EB). The aim of this work was to determine the impact of mentioned methods on three types of matrices - containing 3%, 5% of paclitaxel and also drug free matrices. The studied matrices were obtained from two poly(L-lactide-co-trimethylene-carbonates) synthesized at 150°C (P1) and 120°C (P2). No significant differences of comonomers' composition were observed in sterile and non-sterile matrices containing paclitaxel as well as drug free matrices. The decrease of the glass transition temperature, Tg, resulted from decrease of the lactidyl and carbonate units' content and the Mn loss after radiation. Small dissimilarities of physicochemical features between gamma and EB radiated matrices were noticeable. Thus, the obtained data showed that better method of sterilization poly(L-lactide-co-trimethylene carbonates) seems to be electron beam radiation.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2012, 15, no. 116-117 spec. iss.; 74-78
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sterylizacja radiacyjna bioresorbowalnych kopolimerów zawierających lek cytostatyczny
Radiation sterilization of bioresorbable copolymers with the cytostatic drug
Autorzy:
Musiał-Kulik, M.
Gębarowska, K.
Janeczek, H.
Pastusiak, M.
Kasperczyk, J.
Dobrzyński, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/284740.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
poli(L-laktydo-ko-węglan trimetylen)
paklitaksel
promieniowanie gamma
napromienianie wiązką elektronów
sterylizacja
poly(L-lactide-co-trimethylene carbonate)
paclitaxel
gamma irradiation
electron beam radiation
sterilization
Opis:
Istnieje wiele metod sterylizacji wyrobów medycznych. Jednak najbardziej użytecznymi metodami sterylizacji syntetycznych, bioresorbowalnych polimerów wydają się być promieniowanie gamma oraz napromienianie wiązką elektronów (EB). Celem tej pracy było określenie wpływu wspomnianych metod na trzy rodzaje matryc - zawierających 3%, 5% paklitakselu oraz matryc bez leku. Badane matryce otrzymano z dwóch rodzajówpoli(L-laktydo-ko-węglanu trimetylenu) zsyntezowanych w 150°C (P1) oraz 120°C (P2). Nie zaobserwowano znaczących różnic w składzie komonomerów matryc sterylnych i niesterylnych, zawierających paklitaksel, jak i matryc bez leku. Spadek temperatury zeszklenia (Tg) wynikał ze zmniejszenia się średniej długości bloków laktydylowych oraz węglanowych, a także utraty Mn po procesie sterylizacji. Zauważalne były niewielkie różnice we właściwościach fizykochemicznych matryc napromienianych promieniowaniem gamma oraz wiązką elektronów. Otrzymane wyniki pokazują, iż lepszą metodą sterylizacji poli(L-laktydo-ko-węglanu trimetylenu) wydaje się być napromienianie wiązką elektronów.
There are many methods of sterilization approved for medical devices. However, the most usable methods of synthetic, bioresorbable polymers sterilization seem to be gamma radiation and electron beam irradiation (EB). The aim of this work was to determine the impact of mentioned methods on three types of matrices - containing 3%, 5% of paclitaxel and also drug free matrices. The studied matrices were obtained from two poly(L-lactide-co-trimethylene-carbonates) synthesized at 150°C (P1) and 120°C (P2). No significant differences of comonomers' composition were observed in sterile and non-sterile matrices containing paclitaxel as well as drug free matrices. The decrease of the glass transition temperature (Tg) resulted from decrease of the lactidyl and carbonate units' content and the Mn loss after radiation. Small dissimilarities of physicochemical features between gamma and EB radiated matrices were noticeable. Thus, the obtained data showed that better method of sterilization of poly(L-lactide-co-trimethylene carbonates) seems to be electron beam radiation.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2013, 16, 118; 18-22
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bioresorbowalne kopolimery L-laktydu i węglanu trimetylenu w kontrolowanym uwalnianiu paklitaksleu
Bioresorbable copolymers of L- lactide and trimethylene carbonate for controlled delivery of paclitaxel
Autorzy:
Musiał-Kulik, M.
Ksperczyk, J.
Pastusiak, M.
Gębarowska, K.
Janeczek, H.
Libera, M.
Zając, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285568.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
poli(L-laktyd-ko-węglan trimetylenu)
paklitaksel
restenoza
degradacja hydrolityczna
poly(L-lactide-co-trimethylene carbonate)
paclitaxel
restenosis
hydrolytic degradation
Opis:
Skład komonomerów jak również mikrostruktura łańcucha polimerowego są ważnymi czynnikami determinującymi sposób degradacji polimeru oraz profil uwalniania leku. Celem badań było określenie wpływu mikrostruktury łańcucha na uwalnianie paklitakselu. Dwa rodzaje PLATMC (70:30) zostały użyte do przygotowania matryc z 3% i 5% zawartością leku oraz matryc bez leku. Materiały zostały zsyntezowane w różnych temperaturach i dlatego różniły się pod względem właściwości fizykochemicznych. Wszystkie matryce badano za pomocą spektroskopii NMR, GPC, DSC, SEM zarówno przed jak i w czasie procesu degradacji. Ilość uwolnionego paklitakselu szacowano przy pomocy HPLC. Otrzymane wyniki wskazują, iż podczas inkubacji w mikrostrukturze łańcucha kopolimerowego nie zaszły znaczące zmiany. Wolniejszy profil uwalniania odnotowano w przypadku PLATMC o wyższym współczynniku randomizacji, zsyntezowanego w wyższej temperaturze. Kopolimer ten wydaje się być atrakcyjnym materiałem do tworzenia systemów kontrolowanego uwalniania paklitakselu.
Comonomers composition as well as the chain microstructure are very important factors determining time of polymer degradation and drug release profile. In this study it was aimed to determine the influence of chain microstructure on paclitaxel release. Two types of PLATMC (70:30) were used to prepare matrices with 3% and 5% of drug and also drug free matrices. They were synthesised at different temperature and thus differed in physicochemical properties. All of the matrices were investigated before and during hydrolytic degradation process by means of NMR spectroscopy, GPC, DSC, SEM. The amount of liberated paclitaxel was assessed with the use of HPLC. The obtained results indicated no significant changes in chain microstructure during incubation period of time. Slower release profile was noticed for PLATMC synthesised at higher temperature and possessed higher randomisation ratio. This type of copolymer seems to be very attractive candidate for controlled paclitaxel delivery systems.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2011, 14, 105; 25-28
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies