- Tytuł:
-
ENUNCIADOS PAREMIOLÓGICOS EN LOS MÉTODOS DIRECTOS: SIGLOS XIX-XXI1 (Panorama histórico) 2a parte
Paremiological Utterances in Glottodidactics over the Ages XIX-XX, Part 2
Wypowiedzi paremiologiczne w glottodydaktyce na przestrzeni wieków XIX-XX, część 2 - Autorzy:
- Koszla-Szymańska, Maria Małgorzata
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/509076.pdf
- Data publikacji:
- 2017
- Wydawca:
- Akademia Finansów i Biznesu Vistula
- Tematy:
-
proverbios
ciencia
paremiológico
cognitivo
método comunicativo
enfoque integral y selecto
proverbs
science
paremiological
cognitive
communicative method
integral-selective approach
przysłowia
nauka
paremiologiczny
poznawczy (kognitywny)
metoda komunikatywna
podejście integralno-selektywne - Opis:
-
En la segunda parte del artículo “Enunciados paremiológicos en la glotodidáctica en los siglos XIX – XX, 2 parte” se habla del aprovechamiento de textos paremiológicos en los demás métodos de enseñanza de lenguas extranjeras, es decir: en el método natural (John Locke) así como en una amplia gama de métodos directos apoyados en el principio de la FAD (formación de asociaciones directas) entre un objeto, su significado y su forma lingüística. Me refiero aquí al método de George
Ticknor, al de las series de acciones de François Gouin, al directo de Maximilian Berlitz, al progresivo de Henry Sweet, al método de enfoque comunicativo de Otto Jespersen, al de enfoque científico de Harold Palmer así como al método intermediario de Juliusz Ippoldt. En la parte que sigue se expone el problema de aprovechamiento de las paremias en los métodos directos de enfoque audio-lingual, entre
los cuales figuran: el método de Robert Lado, el EGA (estructural-global-audiovisual), el situacional, el comunicativo así como el integral y selecto, lanzado primero por Alfred N. Smith y después por Waldemar Pfeiffer.
The second part of the article “Enunciados paremiológicos en la glotodidáctica en los siglos XIX-XX, 2 parte” (Paremiological utterances in glottodidactics over the ages XIX-XX, part 2) deals with the use of paremiological texts in the remaining methods of foreign languages teaching, namely: in the natural method (John Locke) and in a wide range of direct methods based on the FDA (formation of direct associations) principle, which consists in the development of direct associations between the object (subject), its meaning and its language form. What I am referring to are George Ticknor’s method, the serial method of François Gouin, the direct method of Maximilian Berlitz, the progressive method of Henry Sweet, the communicative approach method of Otto Jespersen, the scientific approach method of Harold Palmer, and the intermediation method of Juliusz Ippoldt. Next, I proceed to present the problem of the use of paremia in direct methods of the audiolingual approach, namely, Robert Lado’s method, EGA (structural-global-audiovisual) method, situational method, communication method, and integration-selective method promoted by Alfred N. Smith and later by Waldemar Pfeiffer.
Druga część artykułu “Enunciados paremiológicos en la glotodidáctica en los siglos XIX – XX, 2 parte” (Wypowiedzi paremiologiczne w glottodydaktyce na przestrzeni wieków XIX-XX”, część 2) została poświęcona wykorzystywaniu tekstów paremiologicznych w pozostałych metodach nauczania języków obcych, a mianowicie: w metodzie naturalnej Johna Locka oraz szerokiej gamie metod bezpośrednich opartych na zasadzie FAD, polegającej na ‘formowaniu’ bezpośrednich skojarzeń między obiektem (przedmiotem), jego znaczeniem i jego formą językową. Wśród tych metod figurują: metoda George’a Ticknora, seryjna metoda François Gouin’a, metoda Maksymiliana Berlitza, progresywna metoda Henry Sweeta, metoda Otto Jespersena o podejściu komunikatywnym, metoda Harolda Palmera o podejściu naukowym oraz pośrednicząca metoda Juliusza Ippoldta. W dalszej części artykułu przedstawiono problem wykorzystania paremii w metodach bezpośrednich o podejściu słuchowo-ustnym (audio-lingual), wśród których figuruje metoda Roberta Lado, metoda EGA (strukturalno-globalno-audiowizualna), metoda sytuacyjna, komunikacyjna oraz integralno-selektywna lansowana wcześniej przez Alfreda N. Smitha i później przez Waldemara Pfeiffera. - Źródło:
-
Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula; 2017, 52(1) Filologia; 23-39
2353-2688 - Pojawia się w:
- Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł