- Tytuł:
-
LAW AND DAMNATION IN THE LAST JUDGMENT FROM THE LATE MEDIEVAL CHESTER MYSTERY PLAYS
Prawo i potępienie w sztuce The Last Judgment z późnośredniowiecznego cyklu misteriów miasta Chester - Autorzy:
- Wiącek, Tomasz
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/509584.pdf
- Data publikacji:
- 2017
- Wydawca:
- Akademia Finansów i Biznesu Vistula
- Tematy:
-
law
Church
theatre
Middle Ages
England
christianity
prawo
Kościół
teatr
wieki średnie
Anglia
chrześcijaństwo - Opis:
-
In “The Last Judgment”, an English play from the late medieval Chester mystery cycle, souls stand for final judgment in Salvatus and Damnatus pairs, distinguishing the damned sinners from the penitent and redeemed. However, Iusticiarius Damnatus and Mercator Damnatus, the Judge and
the Merchant, appear alone, their Salvatus counterparts missing, and as such suggesting the lack of a possibility of redemption for their sins. This paper investigates the reasons for such disparity in the context of didactic function of medieval English theatre by analyzing the relation between the apparent lack of redemption and unusual legal character of confessed transgressions. The specific abuses of the law and abandonment of legal and moral principles governing the damned souls’ trades, such as corruption, perjury, bias and fraud to which the two confess, lead to the damnation of soul not only because of their sinful aspect, but also due to the grave social consequences, such as undermining the
governing legal order, inducing strife, injustice, and extortion of the weak for own particular interests. Therefore, the harsh treatment of Iusticiarius Damnatus and Mercator Damnatus becomes an important lesson not only in morality, but most significantly in law and social order. The analysis is
supported by works of legal historians, such as Richard H. Helmholz and James A. Brundage, as well as medieval treatises, i.e. Gratian’s Decretum and St. Thomas Aquinas’ Summa theologica.
W sztuce pt. The Last Judgment z późnośredniowiecznego cyklu angielskich misteriów z miasta Chester, dusze zmarłych stają przed sądem ostatecznym w parach, jako Salvatus i Damnatus, co pozwala odróżnić skruszonych grzeszników dostępujących zbawienia, od tych zasługujących na wieczne potępienie. Jednakże Iusticiarius Damnatus oraz Mercator Damnatus, czyli sędzia i kupiec, jako jedyni występują bez pary Salvatus, co sugeruje brak możliwości odkupienia ich grzechów i zbawienia duszy. W artykule zbadano powody takiego traktowania tych dwóch postaci w kontekście dydaktycznej funkcji średniowiecznego angielskiego teatru przez analizę związku między brakiem możliwości zbawienia a nietypowym, w przypadku pozostałych występujących w sztuce dusz, prawnym charakterem wyznanych win. Wymienione nadużycia i praktyki niegodne zawodów sędziego i kupca, takie jak korupcja, krzywoprzysięstwo, stronniczość i oszustwo, skutkują potępieniem nie tylko ze względu na ich grzeszny charakter, ale przez wzgląd na związane z nimi poważne społeczne konsekwencje, takie jak podważanie obowiązującego prawnego porządku, wprowadzanie niepokojów i braku sprawiedliwości oraz wykorzystywanie biednych i słabych dla własnych celów. W tym kontekście, sposób w jaki traktowani są Iusticiarius Damnatus oraz Mercator Damnatus staje się ważną lekcją nie tylko o charakterze moralnym, ale też prawnym i społecznym. Postawiona teza wspierana jest pracami historyków prawa średniowiecznego, takich jak Richard H. Helmholz i James A. Brundage, oraz średniowiecznymi traktatami, takimi jak Decretum Gracjana oraz Summa Teologiczna św. Tomasza z Akwinu. - Źródło:
-
Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula; 2017, 52(1) Filologia; 67-76
2353-2688 - Pojawia się w:
- Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł