Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "tactics" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Simulated hostage taking and its consequences. Orlando shooting case
Pozorowana sytuacja zakładnicza i jej konsekwencje. Zamach w Orlando (USA, Floryda)
Autorzy:
Wojtasik, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/501755.pdf
Data publikacji:
2019-04-23
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:
tactics
ISIS
soft target
hostage taking situation
Orlando attack/operation
taktyka
cel „miękki”
pozorowana sytuacja zakładnicza
zamach w Orlando
Opis:
The article consists of two parts. In the first part a simulated hostage taking was described, i.e. one of the tactics of an terrorist attack, which was described in ISIS magazines giving the followers of the organization from the USA and the European Union guidelines and information. Salafi organizations have call for many years to attacks territories where infidels live, their calls are directed towards radical followers often without military experience but full of enthusiasm and determination. Apart from ideological and motivational materials there are English-language instructions with guidelines how to organize a terrorist attack prepared for them, the target of which are civilians, most often gathered in easily accessible, unsecured place (soft target). The authors suggest the active shooter tactics and then simulating hostage taking. The simulated hostage taking is to prolong the attack, negotiations are not to work out any concessions or to get any particular benefits by the attacker but to gain additional time to attract the media, to postpone medical assistance to the wounded and preparing the attacker for a next stage – usually storming by the police and confrontation with counter terrorist units. An empiric datum was the Orlando shooting of 12 June 2016. The armed attacker who pledged allegiance to the ISIS, entered the club early in the morning, when the party was coming to the end and started shooting to participants there. The goal of his actions was to kill as many people as he could, completed his plan up to the moment the services entered. When the shooting started, he simulated a hostage taking, started phone calls with negotiators, however his actions had nothing to do with conciliation with services but getting additional time. In the article the tactics of the attacker was analysed as well as the way services acted. After the operation AQAP published the tactics of the attacker and guidelines for potential followers which were also described in the article.
Artykuł składa się z dwóch części. W pierwszej omówiono pozorowaną sytuację zakładniczą, czyli jedną z taktyk przeprowadzania zamachu, jaka została opisana w publikowanych przez ISIS magazynach informacyjno-instruktażowych przeznaczonych dla zwolenników tej organizacji mieszkających w UE i USA. Salafickie organizacje terrorystyczne od lat nawołują do dokonywania ataków na terytoriach zamieszkałych przez niewiernych, kierują apele do zradykalizowanych zwolenników, którzy często nie mają doświadczenia bojowego, ale są zdeterminowani i pełni entuzjazmu. Dla nich, oprócz materiałów o charakterze ideologicznym i motywacyjnym, przygotowuje się anglojęzyczne publikacje instruktażowe zawierające porady dotyczące zorganizowania ataku o charakterze terrorystycznym, którego celem mają być cywile, najczęściej zgromadzeni w ogólnodostępnym, niechronionym miejscu (cel „miękki”). Autorzy tych opracowań sugerują zastosowanie taktyki „aktywnego strzelca”, a następnie upozorowanie wzięcia zakładników. Pozorowana sytuacja zakładnicza służy przedłużeniu aktu terrorystycznego, negocjacje zaś nie mają na celu wypracowania ustępstw bądź uzyskania konkretnych korzyści dla napastnika, lecz tylko zyskanie dodatkowego czasu na skupienie uwagi mediów, opóźnienie pomocy rannym i przygotowanie się napastnika do dalszego etapu – zwykle szturmu i konfrontacji z oddziałami antyterrorystycznymi. Przykładem zastosowania tej taktyki jest zamach zorganizowany 12 czerwca 2016 r. w Orlando. Uzbrojony napastnik, który deklarował wierność ISIS, wszedł nad ranem do klubu i zaczął strzelać do uczestników imprezy. Celem jego działań było zabicie jak największej liczby osób, metodycznie realizował plan do momentu wkroczenia służb. Gdy wywiązała się strzelanina, upozorował sytuację zakładniczą, kilkakrotnie nawiązywał rozmowę z negocjatorami, chociaż jego działania nie miały na celu porozumienia ze służbami, ale zyskanie dodatkowego czasu i przeciągnięcie ataku. W artykule przeanalizowano taktykę zamachowca i sposób działania służb. Po zdarzeniu AQAP opublikowała analizę taktyki zamachowca i porady dla naśladowców, które także zostały omówione w artykule.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2019, 11, 20; 368-381
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pozorowana sytuacja zakładnicza i jej konsekwencje. Zamach w Orlando (USA, Floryda)
Simulated hostage taking and its consequences. Orlando shooting case
Autorzy:
Wojtasik, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/501621.pdf
Data publikacji:
2019-04-23
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:
taktyka
ISIS
cel „miękki”
pozorowana sytuacja zakładnicza
zamach w Orlando
tactics
soft target
hostage taking situation
Orlando attack/operation
Opis:
Artykuł składa się z dwóch części. W pierwszej omówiono pozorowaną sytuację zakładniczą, czyli jedną z taktyk przeprowadzania zamachu, jaka została opisana w publikowanych przez ISIS magazynach informacyjno-instruktażowych przeznaczonych dla zwolenników tej organizacji mieszkających w UE i USA. Salafickie organizacje terrorystyczne od lat nawołują do dokonywania ataków na terytoriach zamieszkałych przez niewiernych, kierują apele do zradykalizowanych zwolenników, którzy często nie mają doświadczenia bojowego, ale są zdeterminowani i pełni entuzjazmu. Dla nich, oprócz materiałów o charakterze ideologicznym i motywacyjnym, przygotowuje się anglojęzyczne publikacje instruktażowe zawierające porady dotyczące zorganizowania ataku o charakterze terrorystycznym, którego celem mają być cywile, najczęściej zgromadzeni w ogólnodostępnym, niechronionym miejscu (cel „miękki”). Autorzy tych opracowań sugerują zastosowanie taktyki „aktywnego strzelca”, a następnie upozorowanie wzięcia zakładników. Pozorowana sytuacja zakładnicza służy przedłużeniu aktu terrorystycznego, negocjacje zaś nie mają na celu wypracowania ustępstw bądź uzyskania konkretnych korzyści dla napastnika, lecz tylko zyskanie dodatkowego czasu na skupienie uwagi mediów, opóźnienie pomocy rannym i przygotowanie się napastnika do dalszego etapu – zwykle szturmu i konfrontacji z oddziałami antyterrorystycznymi. Przykładem zastosowania tej taktyki jest zamach zorganizowany 12 czerwca 2016 r. w Orlando. Uzbrojony napastnik, który deklarował wierność ISIS, wszedł nad ranem do klubu i zaczął strzelać do uczestników imprezy. Celem jego działań było zabicie jak największej liczby osób, metodycznie realizował plan do momentu wkroczenia służb. Gdy wywiązała się strzelanina, upozorował sytuację zakładniczą, kilkakrotnie nawiązywał rozmowę z negocjatorami, chociaż jego działania nie miały na celu porozumienia ze służbami, ale zyskanie dodatkowego czasu i przeciągnięcie ataku. W artykule przeanalizowano taktykę zamachowca i sposób działania służb. Po zdarzeniu AQAP opublikowała analizę taktyki zamachowca i porady dla naśladowców, które także zostały omówione w artykule.
The article consists of two parts. In the first part a simulated hostage taking was described, i.e. one of the tactics of an terrorist attack, which was described in ISIS magazines giving the followers of the organization from the USA and the European Union guidelines and information. Salafi organizations have call for many years to attacks territories where infidels live, their calls are directed towards radical followers often without military experience but full of enthusiasm and determination. Apart from ideological and motivational materials there are English-language instructions with guidelines how to organize a terrorist attack prepared for them, the target of which are civilians, most often gathered in easily accessible, unsecured place (soft target). The authors suggest the active shooter tactics and then simulating hostage taking. The simulated hostage taking is to prolong the attack, negotiations are not to work out any concessions or to get any particular benefits by the attacker but to gain additional time to attract the media, to postpone medical assistance to the wounded and preparing the attacker for a next stage – usually storming by the police and confrontation with counter terrorist units. An empiric datum was the Orlando shooting of 12 June 2016. The armed attacker who pledged allegiance to the ISIS, entered the club early in the morning, when the party was coming to the end and started shooting to participants there. The goal of his actions was to kill as many people as he could, completed his plan up to the moment the services entered. When the shooting started, he simulated a hostage taking, started phone calls with negotiators, however his actions had nothing to do with conciliation with services but getting additional time. In the article the tactics of the attacker was analysed as well as the way services acted. After the operation AQAP published the tactics of the attacker and guidelines for potential followers which were also described in the article.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2019, 11, 20; 176-192
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działania i rozwój jednostek specjalnych
Autorzy:
Jagodziński, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/501527.pdf
Data publikacji:
2020-04-23
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:
wojska specjalne
operacje specjalne
jednostki specjalne
taktyki
planowanie i realizacja operacji specjalnych
„taktyka czarna”
„taktyka niebieska”
„taktyka zielona”
„taktyka czerwona”
special forces
special operation
special units
tactics
planning and implementation of special operations
black tactic
blue tactic
green tactic
red tactic
Opis:
W pierwszej części artykułu dotyczącego jednostek specjalnych przedstawiono działania oraz rozwój tego typu formacji, a także ich podział na lądowe oddziały specjalne, jednostki antyterrorystyczne, morskie oddziały specjalne oraz powietrzne oddziały specjalne. Następnie opisano struktury operacji specjalnych przeprowadzanych przez jednostki specjalne, z podziałem na poszczególne działania, takie jak: rozpoznanie specjalne, akcje bezpośrednie, wsparcie militarne, reagowanie kryzysowe, odbijanie zakładników, fizyczne zwalczenie terroryzmu, uwalnianie osób przetrzymywanych lub przebywających na zagrożonych terenach, działania niekonwencjonalne. W dalszej części opisano morskie działania specjalne oraz jednostki specjalne, które je realizują. Zaprezentowano również rodzaje taktyk stosowanych przez wojska specjalne, tj.: „taktykę czarną”, „taktykę zieloną”, „taktykę niebieską”, a także „taktykę czerwoną”, „taktykę szarą” i „taktykę białą”.
Another article about special units. The first part of the text mentions the activities and development of special units, as well as the division of special units into land special units, anti-terrorist units, special naval units and air special units. Next, the article contains, among others, a description of the structure of special operations, which are carried out by special units, divided into individual operations. Special operations carried out by Polish special units are discussed, with the specification of individual special units such as special reconnaissance, direct actions, military support, crisis response, taking back hostages, physical combat of terrorism, release of persons held or present in endangered areas, unconventional activities. The following section describes special naval activities and the special units that carry them out. It also presents the types of tactics used by special forces, such as “black tactics”, “green tactics”, “blue tactics”, as well as “red tactics”, “grey tactics” and “white tactics”.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2020, 12, 22; 167-184
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies