Temat: serum - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Osocze vs surowica – czy rodzaj materiału biologicznego ma wpływ na wyniki oznaczeń parathormonu?
Plasma vs serum – does the type of biological material affects the results of parathyroid hormone determinations?
Autorzy:: Beda-Maluga, Karolina
Paczuszka, Paulina
Pisarek, Hanna
Świętosławski, Jacek
Winczyk, Katarzyna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1035389.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:: surowica
osocze
parathormon
serum
plasma
parathyroid hormone
Opis:: Introduction: The recommended biological material for the parathyroid hormone (PTH) assay is venous blood plasma. According to diagnostic kit manufacturers, the PTH concentration can also be determined in blood serum. The aim of the study was to determine whether differences exist between PTH measured in serum and in plasma. Material and methods: The study was conducted on venous blood samples (plasma and serum) obtained from 92 patients at the Clinic of Endocrinology, University Hospital WAM – CSW. The PTH concentration was measured with an Immulite 1000 analyzer (Siemens), and iPTH kit. Results: The PTH values in plasma and serum were the same only in 3 cases. In 46 samples (50%), a higher hormone level was observed in the plasma, and in 43 cases (47%), a higher concentration was obtained in serum. The absolute differences between the PTH values in the tested biological materials ranged from 0 to 38 pg/mL, and increased together with the hormone concentration. The relative differences (percentage ratio of absolute differences to plasma PTH concentration) ranged from 0 to 34.3%. However, neither the absolute nor the relative differences were statistically significant (p > 0.05). The classification of PTH concentrations according to the reference values for each biological material (i.e. normal, reduced or elevated) was found to be concordant in 83 tested samples (90%). Conclusion: The identified PTH concentrations in the plasma and serum were not identical but comparable and in most cases the differences did not affect the clinical interpretation of the results.
WSTĘP: Materiałem biologicznym zalecanym do oznaczania parathormonu (parathyroid hormone – PTH) jest osocze krwi żylnej pobranej na wersenian sodowo-potasowy, jednak według producentów zestawów diagnostycznych do pomiaru PTH można stosować zarówno osocze, jak i surowicę krwi. Celem pracy było zbadanie, czy wartości PTH oznaczane w surowicy i w osoczu krwi żylnej są porównywalne. MATERIAŁ I METODY: W badaniu wykorzystano próbki krwi żylnej (osocze i surowica) uzyskane od 92 pacjentów Poradni Endokrynologicznej Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego im. Wojskowej Akademii Medycznej – Centralnego Szpitala Weteranów (USK im. WAM – CSW) w Łodzi. Oznaczenia hormonu wykonano na analizatorze Immulite 1000 (Siemens) zestawem iPTH. WYNIKI: Wartości PTH oznaczone w osoczu i w surowicy były jednakowe tylko w 3 przypadkach. W 46 próbkach (50%) wyższe wartości hormonu odnotowano w osoczu, a w 43 przypadkach (47%) w surowicy. Różnice bezwzględne między wartościami PTH w badanych materiałach wahały się od 0 do 38 pg/mL i zwiększały się wraz ze wzrostem stężenia hormonu. Różnice względne (procentowy stosunek różnic bezwzględnych do stężenia PTH w osoczu) wynosiły od 0 do 34,3%. Jednak zarówno różnice bezwzględne, jak i względne nie były znamienne statystycznie (p > 0,05). Po klasyfikacji stężeń – na prawidłowe, obniżone lub podwyższone – na podstawie wartości referencyjnych PTH dla danego materiału biologicznego uzyskano zgodność wyników w 83 badanych próbkach (90%). WNIOSKI: Stężenia PTH oznaczane w osoczu i w surowicy nie są identyczne, ale porównywalne, a różnice w większości przypadków nie wpływają na interpretację kliniczną wyników.
Źródło:: Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2019, 73; 25-30
1734-025X
Pojawia się w:: Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: A comparative study on translational diffusion coefficient for some mammalian serum albumins
Porównanie współczynnika dyfuzji translacyjnej dla albumin surowicy kilku ssaków
Autorzy:: Monkos, Karol
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1039603.pdf
Data publikacji:: 2010
Wydawca:: Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:: viscosity
stokes-einstein equation
serum albumin
translational diffusion coefficient
Opis:: BACKGROUND The aim of the present paper is investigation of the volume fraction dependence of the translational diffusion coefficient for some mammalian serum albumins in aqueous solutions. MATERIAL AND METHODS The viscosity of bovine, equine, ovine and rabbit serum albumin aqueous solutions was measured at temperatures ranging from 5oC to 45oC and in a wide range of concentrations. The measurements were performed with an Ubbelohde-type capillary microviscometer. RESULTS Translational diffusion coefficient at infinitely dilute solutions Do(T) can be calculated from generalized Stokes-Einstein equation if the hydrodynamic radius of albumin is known. It gives Do(T) in the range from 3.5×10-11 m2 /s (at 5oC) to 10.2 10-11 m2 /s (at 45oC) for bovine serum albumin, from 3.59×10-11 m2 /s (at 5oC) to 10.4 10-11 m2 /s (at 45oC) for equine serum albumin, from 3.42×10-11 m2 /s (at 5oC) to 9.92×10-11 m2 /s (at 45oC) for ovine serum albumin, and from 3.36×10-11 m2 /s (at 5oC) to 9.74×10-11 m2 /s (at 45oC) for rabbit serum albumin. Translational diffusion coefficient for higher concentrations D(T,φ) can be obtained from the relation: D(T,φ) = Do(T)Ηo(T)/Η(T,φ), where φ denotes volume fraction and Ηo(T) and Η(T,φ) are viscosities of water and solution, respectively, at temperature T. CONCLUSIONS The obtained results show that the translational diffusion coefficient decreases linearly with increasing volume fraction, when φ does not exceed the value of about 0.1. The dependence of the translational diffusion coefficient on volume fraction in a broader range of φ, i.e. from dilute to concentrated solutions, is nonlinear and can be described by a stretched exponential function.
WSTĘP Celem niniejszej pracy jest zbadanie zależności współczynnika dyfuzji translacyjnej od ułamka objętościowego dla albumin surowicy kilku ssaków w roztworach wodnych. MATERIAŁ I METODY Lepkość wodnych roztworów albuminy surowicy wołowej, końskiej, owczej i króliczej zmierzono w zakresie temperatur od 5oC do 45oC i w szerokim zakresie stężeń. Pomiary wykonano przy pomocy kapilarnego mikrowiskozymetru typu Ubbelohde’a. WYNIKI Współczynnik dyfuzji translacyjnej dla roztworów rozcieńczonych Do(T) można obliczyć z uogólnionego równania Stokesa-Einsteina, jeżeli znany jest promień hydrodynamiczny albuminy. Daje to Do(T) w zakresie od 3.5×10-11 m2 /s (w 5oC) do 10.2×10-11 m2 /s (w 45oC) dla albuminy surowicy wołowej, od 3.59×10-11 m2 /s (w 5oC) do 10.4×10-11 m2 /s (w 45oC) dla albuminy surowicy końskiej, od 3.42×10-11 m2 /s (w 5oC) do 9.92×10-11 m2 /s (w 45oC) dla albuminy surowicy owczej i od 3.36×10-11 m2 /s (w 5oC) do 9.74×10-11 m2 /s (w 45oC) dla albuminy surowicy króliczej. Współczynnik dyfuzji translacyjnej dla wyższych stężeń D(T,φ) można otrzymać z relacji: D(T,φ) = Do(T)Ηo(T)/Η(T,φ), w której φ oznacza ułamek objętościowy a Ηo(T) i Η(T,φ) są, odpowiednio, lepkością wody i roztworu w temperaturze T. WNIOSKI Otrzymane wyniki pokazują, że współczynnik dyfuzji translacyjnej maleje liniowo wraz ze wzrostem ułamka objętościowego, jeżeli φ nie przekracza wartości około 0.1. Zależność współczynnika dyfuzji translacyjnej od ułamka objętościowego w szerszym zakresie φ , tzn. dla roztworów od rozcieńczonych do stężonych, jest nieliniowa i można ją opisać rozciągniętą funkcją wykładniczą.
Źródło:: Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2010, 64, 5-6; 43-53
1734-025X
Pojawia się w:: Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Oznaczanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych w surowicy ludzkiej techniką GC/MS: optymalizacja procedury ekstrakcyjnej leków
GC/MS determination of non-steroidal anti-infl ammatory drugs in human serum: an optimization of the drug extraction procedure
Autorzy:: Kurkiewicz, Sławomir
Dzierżęga-Lęcznar, Anna
Stępień, Krystyna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1038346.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:: gc/ms
sililacja
ekstrakcja do fazy stałej
nlpz
silylation
spe
serum
nsaids
Opis:: Determination of non-steroidal anti-infl ammatory drugs (NSAIDs) in human and animal physiological fl uids requires the use of appropriate pro-cedures permitting rapid and effi cient recovery of the drugs from biological matrices. The aim of this study was to compare various methods of NSAIDs extraction from human serum that is essential for GC/MS analysis of the drugs. Commercially available biochemistry control human serum supplemented with ibuprofen, paracetamol, fl urbiprofen, nabumeton, naproxen, ketoprofen, mefenamic acid and diclofenac sodium salt was used. Solid phase extraction, HybridSPE- -PPT technology and liquid-liquid extraction were applied for NSAIDs isolation from the serum. GC/MS analysis of the drugs was preceded by their derivatization to trimethylsilyl esters with BSTFA. The highest extraction effi ciency and the best separation of the drugs from endogenous components of the serum were achieved using the solid phase extraction on octadecyl-bonded silica.
Oznaczanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ) w płynach fizjologicznych ludzi i zwierząt wymaga zastosowania szybkich i wydajnych procedur izolacji tych leków z biologicznej matrycy. Celem pracy było porównanie różnych metod ekstrakcji NLPZ z surowicy ludzkiej, jako etapu poprzedzającego analizę tych leków techniką GC/MS. W badaniach wykorzystano dostępną handlowo surowicę stosowaną jako materiał kontrolny w oznaczeniach biochemicznych, do której dodano ibuprofen, paracetamol, flurbiprofen, nabumeton, naproksen, ketoprofen, kwas mefenamowy oraz sól sodową diklofenaku. W celu wyizolowania NLPZ z surowicy zastosowano ekstrakcję do fazy stałej, technikę HybridSPE- -PPT oraz ekstrakcję ciecz-ciecz. Leki poddano derywatyzacji do pochodnych trimetylosililowych za pomocą BSTFA, a następnie analizowano techniką GC/MS. Najwyższą wydajność ekstrakcji oraz najlepszy stopień oddzielenia NLPZ od endogennych składników surowicy uzyskano metodą ekstrakcji do fazy stałej w postaci żelu krzemionkowego z aktywnymi grupami oktadecylowymi.
Źródło:: Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2011, 65, 3; 28-33
1734-025X
Pojawia się w:: Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Wiązanie ketoprofenu do białek osocza w stanach zapalnych
Binding of ketoprofen to plasma protein in infl ammatory states
Autorzy:: Maciążek-Jurczyk, Małgorzata
Szkudlarek-Haśnik, Agnieszka
Siek, Dawid
Chłosta, Mateusz
Faruga, Kamil
Moskała, Wojciech
Sułkowska, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1038717.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:: ketoprofen
albumina surowicy krwi ludzkiej
technika wygaszania fluorescencji
human serum albumin
quenching fl uorescence technique
Opis:: AIM Serum albumin is negative acute – phaseprotein which decreases in inflammation. The aim of the study was to determine plasma protein binding of ketoprofen in inflammatory states. MATERIAL AND METHODS Human serum albumin (HSA) was provided by MP Biomedicals TMInc, Aurora OH. Ketoprofen (KP) was purchased from MP Biomedicals TMInc, Eschwege, Germany. Fluorescent emission spectra were carried out with a Hitachi F-2500 spectrofluorimeter and 1 cm x 1 cm x 4 cm quartz cells. Study of KP–HSA complex has been carried out on the basis of human serum albumin quenching fluorescence technique at excitation wavelength ex = 280 nm. The following systems has been analyzed: KP–HSA1, KP–HSA2, KP–HSA3 at constant concentrations of HSA (8 x 10- 6M, 4 x 10-6M, 1 x 10-6M) in the absence and presence of KP at the increasing concentration (1 x 10-5M÷1.8 x 10-4M). Plasma protein binding of ketoprofen has been evaluated on the basis of association Ka [M-1] and quenching constants KQ [M-1]. RE SULT S Ketoprofen (KP) exhibits high ability of quenching and binding. For the molar ratios of [KP]:[HSA]1, [KP]:[HSA]2 and [KP]:[HSA]3 respectively 0:1÷22.5:1, 0:1÷45:1, 0:1÷180:1 the formation of the complex has been observed. Scatchard curves showed two class of equivalent binding sites for KP. With the decrease of serum albumin concentrations, that occurs in infl ammatory state, the increase of binding parameters Ka [M-1] and KQ [M-1] in first class of binding sites has been observed. Because quenching constants indicate the distance between the excited florophore and KP, their rise with a reduction of HSA concentration means that KP approaches to fluorophore(s) macromolecule. The formation of the complex whose stability was confirmed by the increase of Ka was then proven. In the second class of values of Ka [M-1] and KQ [M-1] have not been changed probably due to the presence of − hydrophobic interactions which stabilize the KP–HSA complex. CONCLUSIONS The decrease of protein concentration in inflammatory affects changes in the availability towards KP molecule. The growth of KP–HSA stability in the primary binding site (subdomain IIIA) can contribute to delayed action.
CEL Albumina surowicy krwi jest ujemnym białkiem ostrej fazy. Jej stężenie maleje w odczynie zapalnym. Celem pracy było zbadanie wiązania ketoprofenu do białek osocza – albuminy surowicy krwi w stanach zapalnych. MATERIAŁ I METODY Do badań użyto albuminę surowicy krwi ludzkiej (HSA, MP Biomedicals TMInc, AuroraOH) oraz ketoprofen (KP, MP Biomedicals TMInc, Eschwege, Germany). Emisyjne widma fl uorescencji zarejestrowano na spektrofl uorymetrze Hitachi F-2500, stosując kwarcowe kuwety o pojemności 4 cm3 i wymiarach 1 cm x 1 cm x 4 cm. Analiza układu ketoprofen – albumina surowicy krwi ludzkiej (KP–HSA) została przeprowadzona za pomocą techniki wygaszania fl uorescencji albuminy surowicy krwi ludzkiej, przy wzbudzeniu promieniowaniem o długości fali ex = 280 nm. Pomiarom poddano trzy układy KP–HSA1, KP–HSA2, KP–HSA3 o stałym stężeniu HSA (8 x 10-6M, 4 x 10-6M, 1 x 10-6M), bez i w obecności KP o stężeniu rosnącym (1 x 10-5M÷1.8 x 10-4M). Wiązanie ketoprofenu do albuminy surowicy krwi ludzkiej określono na podstawie stałych asocjacji Ka [M-1] i wygaszania KQ [M-1]. WYNIKI Ketoprofen (KP) wykazuje wysokie zdolności wygaszające i wiążące. Zarejestrowano tworzenie kompleksów z albuminą surowicy krwi (HSA), dla stosunków molowych [KP]:[HSA]1 0:1÷22.5:1, [KP]:[HSA]2 0:1÷45:1 oraz [KP]:[HSA]3 0:1÷180:1. Na podstawie przebiegu krzywych Scatcharda zaobserwowano występowanie dwóch równocennych klas miejsc wiążących w każdym z układów KP–HSA. Wraz z obniżeniem stężenia albuminy, co ma swoje odzwierciedlenie w stanach zapalnych, zarejestrowano wzrost stałych asocjacji Ka [M-1] i wygaszania KQ [M-1] w I klasie miejsca wiązania. Zjawisko to świadczy o zmniejszeniu odległości między cząsteczką ketoprofenu a wzbudzonym fluoroforem w makromolekule oraz wzroście stabilności utworzonego kompleksu KP–HSA w stanach zapalnych. Wartości wyznaczonych parametrów wiązania w II klasie nie uległy zmianie, prawdopodobnie ze względu na obecność oddziaływań hydrofobowych typu −, które stabilizują kompleks. WNIOSKI Stężenie białka transportowego, które maleje w stanach zapalnych, wpływa na zmiany dostępności względem cząsteczki KP. Wzrost trwałości kompleksu KP–HSA w pierwotnym miejscu wiązania w subdomenie IIIA może przyczynić się do opóźnionego działania leku.
Źródło:: Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2012, 66, 3; 27-33
1734-025X
Pojawia się w:: Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Application of molecular docking to study 6-Mercaptopurine-binding to human serum albumin
Zastosowanie dokowania molekularnego w badaniu wiązania 6-Merkaptopuryny z albuminą surowicy krwi ludzkiej
Autorzy:: Sochacka, Jolanta
Pawełczak, Bartosz
Sobczak, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1038307.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:: molecular docking
human serum albumin
6-mercaptopurine
dokowanie molekularne
albumina surowicy krwi ludzkiej
6-merkaptopuryna
Opis:: Albumina surowicy krwi ludzkiej pełni ważną rolę w transporcie i rozmieszczeniu w organizmie substancji endogennych i egzogennych, w tym również leków. Znajomość mechanizmu oddziaływania leków z albuminą może być pomocna w przewidywaniu potencjalnych interakcji z innymi lekami i substancjami chemicznymi na etapie wiązania z albuminą, zapewniając bezpieczną terapię, szczególnie w terapii wielolekowej. Symulacja tego oddziaływania metodą dokowania molekularnego pozwala na opisanie zależności między strukturą i aktywnością biologiczną i może być alternatywą lub uzupełnieniem badań in vitro. W pracy przedstawiono możliwość wykorzystania techniki dokowania molekularnego do oceny oddziaływania 6-Merkaptopuryny (6-MP), leku stosowanego w terapii przeciwnowotworowej i immunosupresyjnej, z albuminą surowicy krwi ludzkiej. Procedurę dokowania 6-MP do cząsteczki albuminy przeprowadzono za pomocą programu komputerowego Molegro Virtual Docker (MVD). Strukturę rentgenowską HSA opisaną kodem 1AO6 pobrano z bazy białek Protein Data Bank (PDB.org). Układ przestrzenny cząsteczki 6-MP o zminimalizowanej energii opracowano za pomocą programu CS Chem3D Ultra CambridgeSoft v.7.0.0. Cząsteczkę 6-MP, ze względu na fakt, że w roztworze wodnym o fi zjologicznym pH występuje w mieszaninie formy zdysocjowanej i niezdysocjowanej dokowano jednocześnie w obu formach. Uzyskane wyniki wskazują, że 6-MP może wiązać się do albuminy w co najmniej dwóch miejscach wiążących. W przypadku cząsteczki niezdysocjowanej oddziaływania wiążące mają charakter hydrofobowy, natomiast cząsteczka zdysocjowana oddziałuje z albuminą głównie poprzez wiązania wodorowe oraz oddziaływanie elektrostatyczne z dodatnio naładowaną resztą lizyny, które stabilizuje powstający kompleks.
Human serum albumin (HSA) is a major protein component of blood plasma and due to its endogenous and exogenous ligand binding properties, plays an important role in the distribution and therapeutic eff ectiveness of drug. The studies of interaction of ligands with HSA by molecular docking are important from a theoretical viewpoint as they attempt to explain the relationship between the structure of ligand and the function of protein and also in terms of practical applications in medicine. In the work, the interaction of HSA with 6-Mercaptopurine (6-MP) used as anticancer and immunosuppressive drug was examined by molecular docking. The docking procedure was performed with the program Molegro Virtual Docker (MVD). The initial 6-MP conformation was energy-minimized using semiempirical (AM1) method implemented in CS Chem3D Ultra CambridgeSoft v.7.0.0 software and then imported to MVD. The X-ray structure of HSA (1AO6) was obtained from the Protein Data Bank (PDB). The potential binding sites (cavities) were identifi ed automatically using the cavities detection algorithm. The 6-MP molecules in solution at pH 7.4 occur as a mixture of neutral and anionic forms, therefore both forms of 6-MP were docked one at a time. Docking experiment uncovered at least two binding sites of 6-MP in HSA structure. It was found that in case of neutral form of 6-MP the binding force was mainly hydrophobic interaction, while the electrostatic interaction and hydrogen bond were involved in the binding process of anionic form of 6-MP.
Źródło:: Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2011, 65, 3; 41-48
1734-025X
Pojawia się w:: Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Prognostic value of neurotrophic growth factor (BDNF) in patients with colorectal cancer during chemotherapy
Wartość prognostyczna neurotropowego czynnika wzrostu (BDNF) u pacjentów z rakiem jelita grubego w trakcie chemioterapii
Autorzy:: Olborska, Magdalena
Głogowska-Gruszka, Anna
Słomian, Grzegorz
Buczkowska, Marta
Szkilnik, Ryszard
Nowak, Przemysław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1035314.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:: colorectal cancer
blood serum
biomarker
brain-derived neurotrophic factor
rak jelita grubego
surowica krwi
neurotropowy czynnik pochodzenia mózgowego
Opis:: INTRODUCTION: The brain-derived neurotrophic factor (BDNF) is a protein belonging to neurotrophins that plays a key role in the proper development and functioning of the mammalian central nervous system. Previous studies have focused on assessment of the BDNF concentration in blood serum as a potential biomarker in neurological disorders. Recently, the BDNF signalling pathway has been recognised as a potential target for anticancer drugs, while its receptor (TrkB) as an oncogene in colorectal cancer cells. Despite the significant role in carcinogenesis, there are few studies on BDNF as a biomarker in colorectal cancer. MATERIAL AND METHODS: The study included 25 patients with clinically and histopathologically confirmed colorectal cancer, who were qualified for treatment. Prior to the first administration of chemotherapy, venous blood samples were collected from the patients and the biochemical parameters routinely determined prior to treatment were evaluated. Additionally, the serum BDNF concentration was determined by the immunoenzymatic method in all the patients. RESULTS: The serum BDNF concentration in patients was 50.24 ± 23.37 ng/ml. The BDNF concentration did not differ significantly between women and men. A negative correlation was found between the BDNF and CRP concentration and the BDNF and LDH concentration. The BDNF levels were significantly higher in patients who underwent primary tumour resection before chemotherapy. There was no correlation between the BDNF concentration and age, gender, BMI, CEA marker and liver enzymes in patients with colorectal cancer. There was no correlation between the BDNF concentration and clinical response to the treatment. CONCLUSIONS: BDNF cannot be considered as a prognostic factor in patients with colorectal cancer.
WSTĘP: Neurotropowy czynnik pochodzenia mózgowego (Brain-Derived Neutortophic Factor – BDNF) jest białkiem należącym do rodziny neurotrofin, które odgrywa kluczową rolę w prawidłowym rozwoju i funkcjonowaniu ośrodkowego układu nerwowego ssaków. Dotychczasowe badania dotyczyły głównie oceny stężenia BDNF w surowicy krwi, jako potencjalnego biomarkera w schorzeniach neurologicznych. Ostatnio ścieżka sygnałowa BDNF uznana została za potencjalne miejsce uchwytu leków przeciwnowotworowych, a jego receptor (TrkB) za onkogen w komórkach raka jelita grubego. Pomimo znaczącej roli w nowotworzeniu, niewiele jest prac dotyczących BDNF jako biomarkera w raku jelita grubego. MATERIAŁ I METODY: Badaniem objęto grupę 25 osób z potwierdzonym klinicznie i histopatologicznie rakiem jelita grubego, którzy zostali zakwalifikowani do leczenia. Przed pierwszorazowym podaniem chemioterapii od pacjentów pobrano próbki krwi żylnej i dokonano oceny parametrów biochemicznych oznaczanych rutynowo przed leczeniem. Dodatkowo metodą immunoenzymatyczną oznaczono stężenia BDNF w surowicy krwi wszystkich badanych pacjentów. WYNIKI: Stężenie BDNF w surowicy pacjentów wyniosło 50,24 ± 23,37 ng/ml i nie różniło się istotnie pomiędzy kobietami i mężczyznami. Stwierdzono ujemną korelację między stężeniem BDNF i CRP oraz BDNF i LDH. Stężenie BDNF było znamiennie wyższe u chorych, którzy przed chemioterapią byli poddani resekcji guza pierwotnego. Nie wykazano zależności pomiędzy stężeniem BDNF a wiekiem, płcią, wskaźnikiem BMI, markerem CEA oraz enzymami wskaźnikowymi wątroby u pacjentów z RJG. Nie zaobserwowano zależności pomiędzy stężeniem BDNF a odpowiedzią kliniczną na zastosowane leczenie. wnioski: BDNF nie może być uznany za czynnik prognostyczny u chorych z rakiem jelita grubego.
Źródło:: Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2019, 73; 283-292
1734-025X
Pojawia się w:: Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Temperature and concentration dependence of translational diffusion coefficient for human serum albumin in aqueous solutions at different pH
Zależność współczynnika dyfuzji translacyjnej od temperatury i stężenia dla albuminy surowicy ludzkiej w roztworach wodnych przy różnych wartościach pH
Autorzy:: Monkos, Karol
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1034868.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:: translational diffusion coefficient
viscosity
stokes-einstein equation
human serum albumin
współczynnik dyfuzji translacyjnej
lepkość
równanie stokesa-einsteina
albumina surowicy ludzkie
Opis:: B A C K G R O U N D The aim of the present paper is to investigate the temperature and concentration dependence of the translational diffusion coefficient for human serum albumin in aqueous solutions at neutral pH and at the isoelectric point. M A T E R I A L A N D M E T H O D S The viscosity of human serum albumin aqueous solutions at pH 4.7 and 7.0 was measured at temperatures ranging from 5oC to 45oC and in a wide range of con-centrations. The measurements were performed with an Ubbelohde-type capillary microviscometer. R E S U L T S The translational diffusion coefficient of a protein in infinitely dilute solutions Do(T) can be calculated from the generalized Stokes-Einstein equation if the hydrodynamic radius of the studied protein is known. For hydrated human serum albumin, this equation gives Do(T) in the range of 3.45 x 10-11 m2/s (at 5oC) to 10.0 x 10-11 m2/s (at 45oC). The translational diffusion coefficient for higher concentrations of D(T,F) can be obtained from the relation: D(T,F) = Do(T)ho(T)/h(T,F), where F denotes the volume fraction and ho(T) and h(T, F) are the viscosities of water and the solution at temperature T, respectively. C O N C L U S I O N S The translational diffusion coefficient of human serum albumin in solutions both at pH 4.7 and 7.0 decreases linearly with increasing volume fraction, when does not exceed the value of about 0.11. The dependence of the translational diffusion coefficient on volume fraction in the whole measured range of is non-linear and can be described by a stretched exponential function. The scaling parameters in this function are different at different values of pH. The dependence of the translational diffusion coefficient on temperature, in turn, can be described by the three-parameter Vogel-Tammann-Fulcher’s equation.
W S T Ę P Celem niniejszej pracy jest zbadanie zależności współczynnika dyfuzji translacyjnej od temperatury i ułamka objętościowego dla albuminy surowicy ludzkiej w roztworach wodnych przy neutralnym pH oraz w punkcie izoelektrycznym. M A T E R I A Ł I M E T O D Y Lepkość wodnych roztworów albuminy surowicy ludzkie j przy pH 4,7 i 7,0 zmierzono w zakresie temperatur 5–45 o C i w szerokim zakresie stężeń. Pomiary wykonano za pomocą kapilarnego mikrowiskozymetru typu Ubbe-lohde’a. W Y N I K I Współczynnik dyfuzji translacyjnej białka dla roztworów rozcieńczonych D o (T) można obliczyć z uogólnionego równania Stokesa-Einsteina, jeżeli znany jest promień hydrodynamiczny badanego białka. Dla uwodnionej albuminy surowicy ludzkiej równanie to daje D o (T) w zakresie od 3,45 ¥ 10 -11 m 2 /s (w 5 o C) do 10,0 ¥ 10 -11 m 2 /s (w 45 o C). Współczynnik dyfuzji translacyjnej dla wyższych stężeń D(T, F ) można otrzymać z relacji: D(T, F ) = D o (T) h o (T)/ h (T, F ), w której F oznacza ułamek objętościowy a h o (T) i h (T, F ) to lepkości, odpowiednio, wody i roztworu w temperaturze T. W N I O S K I Współczynnik dyfuzji translacyjnej albuminy surowicy ludzkiej w roztworach wodnych zarówno przy pH 4,7 jak i 7,0 maleje liniowo wraz ze wzrostem ułamka objętościowego, jeżeli F nie przekracza wartości około 0,11. Zależność współczynnika dyfuzji translacyjnej od ułamka objętościowego w całym mierzonym zakresie F jest nieliniowa i można ją opisać rozciągniętą funkcją wykładniczą. Parametry skalowania w tej funkcji są różne przy różnych wartościach pH. Z kolei zależność współczynnika dyfuzji translacyjnej od temperatury może być opisana przez trójparametryczne równanie Vogela-Tammanna-Fulchera.
Źródło:: Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2013, 67, 3; 184-193
1734-025X
Pojawia się w:: Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Serum concentration of copeptin in newborns with congenital heart defect
Stężenie kopeptyny w surowicy noworodków z wrodzoną wadą serca
Autorzy:: Tarko, Anna
Suchojad, Anna
Kordyś, Julia
Simonova, Svetlana
Maruniak-Chudek, Iwona
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1427390.pdf
Data publikacji:: 2021-05-26
Wydawca:: Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:: congenital heart defect
hydration status
newborn
copeptin
effective serum osmolality
wrodzona wada serca
stan nawodnienia
noworodek
kopeptyna
efektywna osmolalność surowicy
Opis:: INTRODUCTION: Neonates with congenital heart defects (CHD) require careful fluid management due to the risk of cardiovascular failure. Routine laboratory parameters are not the optimal tool to detect fluid overload; therefore the search for novel markers is justified. Copeptin (pre-pro-vasopressin – CTproAVP) may be one of them. The aim of the study was to analyze the influence of the current protocol of hydration in neonates with CHD on the physiological volume homeostasis measured with CTproAVP. MATERIAL AND METHODS: Ten term newborns with CHD hospitalized in neonatal intensive care before cardiac surgery were enrolled in the study. Four of them presented symptoms of respiratory insufficiency and all except two received alprostadil. Clinical management was routine, with the exception of CTproAVP measurement in the first five days of life with evaluation of serum and urine osmolality. Fluid intake was within the normal range for age. Term, healthy neonates (N = 200) served as the control. RESULTS: The current hydration protocol did not cause an increase in serum and urine osmolality compared to the controls. The effective osmolality of the analyzed body fluids was even lower in the neonates with CHD. The concentration of CTproAVP was also lower in the study group, but the difference was not statistically significant. There were no clinical signs of cardiovascular distress or overhydration. No factors explaining the variability in CTproAVP concentration were identified. CONCLUSIONS: These preliminary data suggest that the protocol of hydration does not cause dehydration or stimulation of CTproAVP release. It seems that even more restrictive protocols of fluid management can be applied in newborns with CHD at the risk of pulmonary congestion. A longer observation period is needed, including the postoperative period, to obtain more reliable information on optimal fluid management and the role of CTproAVP in monitoring volemia.
WSTĘP: Noworodki z wrodzoną wadą serca (WWS) wymagają ostrożnej terapii płynami z uwagi na ryzyko wystąpienia niewydolności krążenia. Rutynowe badania laboratoryjne nie są optymalnym narzędziem w identyfikacji stanu prze-wodnienia i dlatego konieczne są poszukiwania nowych markerów. Kopeptyna (CTproAVP) może być jednym z nich. Celem pracy była analiza wpływu aktualnie obowiązującego protokołu nawadniania noworodków z WWS na homeo-stazę wolemii z wykorzystaniem CTproAVP. MATERIAŁ I METODY: Do badania włączono 10 noworodków z WWS hospitalizowanych na oddziale intensywnej tera-pii noworodka przed zabiegiem kardiochirurgicznym. Cztery z nich prezentowały objawy niewydolności oddechowej, a wszystkie z wyjątkiem dwóch otrzymywały alprostadil. Postępowanie kliniczne było rutynowe, z wyjątkiem pomiaru CTproAVP w pierwszych pięciu dniach życia wraz z oceną osmolalności surowicy i moczu. Podaż płynów mieściła się w zakresach normy dla wieku. Grupę kontrolną stanowiło 200 zdrowych donoszonych noworodków. WYNIKI: Aktualny protokół nawadniania nie powodował, w porównaniu z grupą kontrolną, wzrostu stężenia osmolalno-ści surowicy i moczu. Efektywna osmolalność analizowanych płynów ustrojowych była nawet niższa u noworodków z WWS. Również stężenie CTproAVP było niższe w grupie badanej, lecz różnica nie była istotna statystycznie. Nie obserwowano klinicznych objawów niewydolności krążenia lub przewodnienia. Nie zidentyfikowano czynników, które wyjaśniałyby zmienność w stężeniu CTproAVP. WNIOSKI: Wstępne wyniki sugerują, że aktualny protokół nawadniania nie powoduje odwodnienia ani nie stymuluje uwalniania CTproAVP. Wydaje się, że u noworodków z WWS i ryzykiem przeciążenia krążenia płucnego można za-stosować nawet bardziej restrykcyjny protokół nawadniania. Konieczna jest dłuższa obserwacja, z włączeniem okresu pooperacyjnego, aby otrzymać bardziej miarodajne dane na temat optymalnego nawodnienia i roli kopeptyny w moni-torowaniu wolemii.
Źródło:: Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2021, 75; 41-48
1734-025X
Pojawia się w:: Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Ocena przydatności oznaczania w surowicy krwi stężenia wolnych łańcuchów lekkich immunoglobulin w diagnostyce chorych z dyskrazjami plazmocytowymi*
The usefulness of evaluating serum immunoglobulin light free chains concentration in diagnosis of patients with plasma cell disorder
Autorzy:: Gumółka, Izabela
Dryńska-Lichoń, Ewa
Basa, Joanna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1034994.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:: slfc (serum light free chain)
mm (multiple myeloma)
smm (smouldering myeloma)
mgus (monoclonal
gammopathy of undetermined significance)
cll (non-hodgkin lymphoma)
al (amyloidosis)
lcmm (light
chain myeloma)
Opis:: Patients with plasma cell disorder require a medical examination that will enable in a quick way to make a diagnosis, treatment selection and conduct patient monitoring during drug therapy. The aim of this study was to determine the concentration of serum immunoglobulin and light free chains in patients with monoclonal gammopathy. The blood serum of patients was evaluated in the Beskid Hematological Clinic Cancer Center – City Hospital in Bielsko-Biała. The serum of immunoglobulin light free chains was determined by using commercially available tests by the Binding Site company. Assay validation was performed in the serum light free chains of immunoglobulin by setting the analytical range of the method, linearity, precision, analytical sensitivity, recurrence and limit of detection as well as quantification methods. The results obtained indicate that the determination of serum immunoglobulin and light free chains is important in the diagnosis of patients with multiple myeloma and other monoclonal gammopathy, such as smouldering myeloma, light chain disease, gammopathy of undetermined significance, non-Hodgkin lymphoma and amyloidosis.
Źródło:: Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2013, 67, 4; 249-255
1734-025X
Pojawia się w:: Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "serum" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język