Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "the President" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Prawo protestu przeciw wyborowi na Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej na tle ustawodawstwa Republiki Słowackiej i Czeskiej
    The Right to Protest Against the Election of the President of the Republic of Poland Against the Background of the Legislation of the Slovak and Czech Republics
    Autorzy:
    Januszkiewicz, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1833784.pdf
    Data publikacji:
    2021-08-19
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    right to protest against the election of the President of the Republic of Poland
    independence of the court
    means of election verification
    prawo do protestu na wybór Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej
    niezależność sądu
    środki weryfikacji wyborów
    Opis:
    W artykule poruszona została kwestia składania protestu wyborczego na wybór Prezydenta RP, którego celem jest swoista weryfikacja „nałożenia się” woli wyborców na wynik wyborczy. Tylko w wyniku przeprowadzenia właściwego toku wyborczego, organ otrzymuje legitymację do wykonywania przypisanych mu kompetencji. Ze względu na niewątpliwie podobny status ustrojowy Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Czeskiej i Republiki Słowackiej oraz stosunkowo niewielkiej liczby opracowań na ten temat, postanowiono rozstrzygnąć następujący problem badawczy: czy instytucja protestu wyborczego w RP jest dysfunkcjonalna? Opierając się na zgromadzonych materiałach można wnioskować, że skarga wyborcza na wybór Prezydenta RP nie zagwarantuje efektywności kontroli wyborów dopóty, dopóki nie będzie poddana weryfikacji przez niezależny sąd.
    The article addresses the issue of filing an election protest against the election of the President of the Republic of Poland, the purpose of which is to verify the overlap of voters' will on the election result. Only as a result of conducting the proper election process, the authority receives the right to exercise the powers assigned to it. Due to the undoubtedly similar systemic status between the Republic of Poland, the Czech Republic and the Slovak Republic, and the relatively small number of intellectual studies on this subject, it was decided to solve the following research problem: is the institution of electoral protest in the Republic of Poland dys-functional? Based on the collected materials, it appears that an election complaint against the election of the President of the Republic of Poland will not guarantee the effectiveness of election control, as long as it is not verified by an independent court.
    Źródło:
    Studia Wyborcze; 2021, 31; 35-56
    1898-0082
    Pojawia się w:
    Studia Wyborcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Protesty wyborcze w wyborach Prezydenta RP. Teoria i praktyka
    Election Protests in the Election of the President of the Republic of Poland. Theory and Practice
    Autorzy:
    Januszkiewicz, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2024100.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-22
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    election protest against the election of the President of the Republic of Poland
    functions of elec-tion protest
    validity of elections
    protest wyborczy na wybór Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej
    funkcje protestu wyborczego
    ważność wyborów
    Opis:
    Artykuł jest uzupełnieniem szczegółowym do tekstu pt. „Prawo do protestu przeciw wyborowi na Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej na tle ustawodawstwa Republiki Słowackiej i Czeskiej (Studia Wyborcze 2021, t. 31). Napisanie opracowania również bierze się z konieczności pochylenia się nad zagadnieniem praktyki rozpatrywania takiego protestu wyborczego przez pryzmat jego funkcji, czyli spełniania efektywnej ochrony rzetelności wyborów i poczucia sprawczości przez wyborcę, który ten środek zaskarżenia wnosi. Celem niniejszego opracowania będzie odpowiedź na pytanie, czy protest wyborczy, w obecnym kształcie, faktycznie wypełnia cele, jakie mu przydzielił ustrojodawca? Wniosek płynący z tego tekstu nie jest optymistyczny, bowiem standard zastosowany przez Sąd Najwyższy, w zakresie rozpatrzenia protestów wyborczych wniesionych w wyborach w 2020 roku, pokazał, niestety, co najmniej poczucie bezsilności i irytacji, ze strony skarżącego.
    This article is a detailed supplement to the text entitled “The right to protest against the election of the President of the Republic of Poland on the basis of the legislation of the Slovak and Czech Republic” (Studia Wyborcze 2021, vol. 31). Writing the study also stems from the necessity to consider the practice of considering such an election protest through the prism of its function, that is, the effective protection of election integrity and the sense of agency by the voter who brings the appeal. The aim of this study will be to answer the question whether the election protest, in its present shape, actually fulfills the goals assigned to it by the constitution-maker? Unfortunately, the conclusion that appears from this text is not optimistic, as the standard applied by the Supreme Court in the scope of considering election protests brought in the elections in 2020 unfortunately showed, at least, a feeling of helplessness and irritation on the part of the complainant.
    Źródło:
    Studia Wyborcze; 2021, 32; 29-47
    1898-0082
    Pojawia się w:
    Studia Wyborcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wybory w dobie koronawirusa – Republika Czeska
    The Elections at the Time of Coronavirus – The Czech Republic
    Autorzy:
    Jirásková, Věra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1833785.pdf
    Data publikacji:
    2021-08-19
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    elections
    Parliament of the Czech Republic
    Chamber of Deputies of the Czech Republic
    MPs
    senators
    President of the Czech Republic
    pandemic
    coronavirus
    Sars-19
    wybory
    Parlament Republiki Czeskiej
    Izba Poselska Republiki Czeskiej
    posłowie
    senatorowie
    Prezydent Republiki Czeskiej
    pandemia
    koronawirus
    Opis:
    Artykuł poświęcony jest szczególnym warunkom, w jakich odbywały się wybory w Republice Czeskiej w 2020 roku. Na ich przebieg miały wpływ ograniczenia w związku z ogłoszeniem stanu wyjątkowego, zmieniły się również odpowiednie regulacje prawne. W okresie po ogłoszeniu przez Prezydenta Republiki Czeskiej wyborów do Izby Poselskiej, które mają się odbyć w październiku 2021 roku, Sąd Konstytucyjny uchylił kilka przepisów ustawy o wyborach do parlamentu. Dlatego Parlament dąży obecnie do osiągnięcia porozumienia w sprawie nowego prawodawstwa (nowej prawnej regulacji).
    The article is dedicated to the special conditions under which elections were held in the Czech Republic in 2020. The process of the elections was affected by restrictions in connection with the declaration of a state of emergency. Therefore, the legal regulations (or legislation) were also changed. At the time when the President of the Czech Republic called the elections to the Chamber of Deputies, which are to take place in October 2021, the Constitutional Court annulled several provisions of the Act on Elections to Parliament. Therefore, Parliament is currently seeking agreement on new legislation (or regulation).
    Źródło:
    Studia Wyborcze; 2021, 31; 17-34
    1898-0082
    Pojawia się w:
    Studia Wyborcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Bezpośrednie wybory prezydenta republiki (wariant czeski)
    Direct election of the president of the republic (Czech version)
    Autorzy:
    Jirásková, Věra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/585545.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    prezydent republiki
    wybory bezpośrednie
    forma rządu
    zmiany w konstytucji
    ustawa
    proces wyborczy
    legitymacja
    kompetencje
    president of the republic
    direct election
    form of government
    constitutional revision
    law
    electional process
    legitimacy
    powers
    Opis:
    Demokratyczny ustrój polityczny i republikańska forma rządu z indywidualną głową pań¬stwa należały do podstawowych idei, na których oparło się państwo czechosłowackie po swoim powstaniu w 1918 r. Do tradycji tych nawiązała w 1993 r. również Republika Czeska jako samodzielne państwo. Pozycję prezydenta Republiki w systemie konstytucyjnym reguluje Konstytucja Republiki Czeskiej uchwalona pod koniec 1992 roku. Z relacji między naj¬wyż¬szymi organami państwa wynika, że Republika Czeska ma parlamentarną formę rządu. W la¬tach 1993–2012 urząd prezydenta Republiki był obsadzany w drodze głosowania w Par¬lamen¬cie. Wybierały go na wspólnym posiedzeniu obie izby Parlamentu. W artykule omówione są przy¬czyny i propozycje dotyczące wprowadzenia bezpośrednich wyborów głowy państwa. Dopro¬¬wadziły one do uchwalenia w 2012 r. nowelizacji Konstytucji, a następnie ustawy nr 275/2012 Sb., która uregulowała szczegóły procesu wyborczego, łącznie z tym, że np. po raz pierwszy w Republice Czeskiej zostało uregulowane finansowanie kampanii wyborczej. Prze¬pisy ustawowe po raz pierwszy zostały zweryfikowane przez bezpośrednie wybory prezydenta, które odbyły się w styczniu 2013 roku. W drugiej turze wyborów zwyciężył M. Zeman. Urząd prezydenta Republiki uzyskał poprzez bezpośrednie wybory bardzo silną legitymację, jednak nie zostały mu przyznane żadne nowe kompetencje. W Republice Czeskiej jest zatem nadal zachowana parlamentarna forma rządu.
    Democratical political regime and republican establishment with the individual head of state belonged to basic ideas, which the Czechoslovakian state supported after its foundation in 1918. These constitutional traditions were followed by the Czech Republic as the independent state in 1993. The position of President of the Republic in the constitutional system is regulated in the Constitution which was approved at the end of 1992. The constitutional relations among the highest state authorities result that the Czech Republic has a parliamentary form of govern¬ment. In 1993–2012 was president voted by perliamentary way. The president was elected in point session of both chambers of parliament. The article describes the reasons and a numer of proposals to introduction of the direkt election of the head of state. These proposals reached the top in 1992 when was the constitutional amendment and then lhe law No. 275/2012 Sb., which edited the details of the electoral process, including for example regulation of the campaign financing. This law regulation checked the first direct election of the President in January 2013. In this election won in the second round M. Zeman. President of the republic received by the direct election high legitimacy but president of the republic did not get any new powers. The Czech Republic is thus still maintained parliamentary form of government.
    Źródło:
    Studia Wyborcze; 2016, XXI; 71-104
    1898-0082
    Pojawia się w:
    Studia Wyborcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Druga tura wyborów samorządowych – gwarancja demokracji czy zbędna dekoracja?
    The second round in the local elections – the guarranty of democracy or the useless decoration?
    Autorzy:
    Rakowski, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/585407.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    samorząd terytorialny w Polsce
    wybory samorządowe
    druga tura wyborów
    kodeks wyborczy
    wójt, burmistrz
    prezydent miasta
    local government in Poland
    local elections
    second round of elections
    electoral code
    mayor
    president of the city
    Opis:
    W artykule przedstawione zostały problemy związane z drugą turą wyborów wójtów, burmistrzów i prezydentów miast. Zgodnie z art. 473 k.w. przeprowadzenie drugiej rundy wyborów jest konieczne wówczas, gdy żaden z kandydatów nie uzyskał ponad połowy ważnie oddanych głosów. W ponownym głosowaniu, przeprowadzanym po 14 dniach, bierze udział dwóch kandydatów, którzy w pierwszym głosowaniu uzyskali największe liczby głosów. Autor zebrał dane dotyczące wyborów wójtów, burmistrzów i prezydentów miast ze wszystkich gmin województw: łódzkiego, podkarpackiego, świętokrzyskiego i zachodniopomorskiego (łącznie 533 gminy), dla wyborów samorządowych z 2014 r. Spośród tych gmin w 43 zgłoszono tylko jednego kandydata, a w 167 – dwóch. W pozostałych 323 gminach było przynajmniej trzech kandydatów (najwięcej – aż 11 w wyborach prezydenta Zgierza), z czego w 196 przypadkach konieczne było przeprowadzenie drugiej tury wyborów. Autor przedstawił dane wskazujące na związek pomiędzy liczbą zgłoszonych kandydatów, a prawdopodobieństwem wyboru w pierwszej turze. W drugiej turze wyborów w 71% przypadków zwyciężył ten kandydat, który zdobył najwięcej głosów w pierwszej turze. Analizie poddano dane w postaci procenta głosów zdobytych przez zwycięzcę pierwszej tury i procentowej różnicy głosów między nim a kandydatem z drugiego miejsca – na tej podstawie autor wykazał, że przy odpowiednio dużej przewadze w pierwszej turze wyborów, zmiana kolejności kandydatów w ponownym głosowaniu jest bardzo mało prawdopodobna (choć w praktyce i takie sytuacje się zdarzyły). W tekście przedstawiona została propozycja zmiany kodeksu wyborczego, tak aby nie przeprowadzać drugiej tury tam, gdzie w pierwszym głosowaniu zwycięzca co prawda nie uzyskał połowy głosów, ale jego przewaga nad rywalami była odpowiednio duża. Odwołując się do przykładów z praktyki poddano krytyce obowiązujące rozwiązanie, zgodnie z którym w przypadku rezygnacji jednego z dwóch kandydatów rywalizujących w drugiej turze, głosowanie przeprowadza się tylko z udziałem jednego kandydata (zdaniem autora – należy w takim przypadku dopuścić do drugiej tury kandydata z kolejną liczbą głosów).
    In the article there are presented some problems connected with the second round of elections of mayors and presidents of cities in Poland. Due to the art. 473 of the electoral code the second round of elections is necessary, when in the first voting none of the candidates got more than half of the total number of valid votes. In the second voting compete two candidates, who got the highest numbers of votes in the first round of elections. The author collected data for the elections of mayors and presidents in all the communities of four Polish voivodeships: łódzkie, podkarpackie, świętokrzyskie and zachodniopomorskie (with 533 communities) for the local elections of 2014. In 43 of these communities there was only one candidate, and in 167 – only two. In the rest of the communities (323) there were three or more candidates (the highest number – 11 – was observed in the elections of president of city of Zgierz). In 196 cases in this group it was necessary to hold the second voting. The author presents the data which shows the connection between the number of candidates and the probability of final success already in the first voting. In 71% of cases the second round of voting was won by the candidate, who had got the best result in the first voting. There were analyzed the detailed results of voting – the percent of votes received by the winner of the first voting and the difference (also in percents) between him and the candidate who took the second position in the first voting. The author shows, that when the advantage of the winner of the first voting is big enough, the probability of the success of his competitor is very little in practice (but also situations like that took place in 2014). In the text there was presented the proposal of changes in the Polish electoral code, aiming to resign of the second round of voting in communities, where the winner of the first elections got less than 50% of votes, but his advantage over other candidates was big enough. Describing the examples from the elections of 2014 the author critics the article of the electoral code, which say, that when one of the candidates in the second round resigns, there is only one candidate left in the second voting (the author says, that in such a situation candidate with the next highest number of votes should enter the second round of the elections).
    Źródło:
    Studia Wyborcze; 2016, XXII; 31-51
    1898-0082
    Pojawia się w:
    Studia Wyborcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Naruszenie obowiązku współpracy z organem nadzorczym w sprawach z zakresu ochrony danych osobowych jako podstawa do nałożenia administracyjnej kary pieniężnej
    Lack of cooperation with the supervisory authority as basis for imposing administrative fines
    Autorzy:
    Łuczak-Tarka, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2057197.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-19
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    personal data protection law
    supervisory authority
    President of the Personal Data Protection Office
    controller responsibilities
    administrative fines
    prawo ochrony danych osobowych
    organ ochrony danych osobowych
    Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych
    obowiązki administratora
    administracyjne kary pieniężne
    Opis:
    Przedmiot badań: Niniejsze opracowanie poświęcone zostało analizie obowiązku prawnego współpracy podmiotów zobowiązanych do stosowania tzw. ogólnego rozporządzenia o ochronie danych osobowych (znanego szerzej jako RODO) z organem nadzorczym, którym w Polsce jest Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych, oraz konsekwencjom jego naruszenia. Przedmiotem swoich dociekań autorka artykułu uczyniła normy prawa ochrony danych osobowych oraz praktykę ich stosowania. Cel badawczy: Podstawowym celem niniejszego artykułu jest ustalenie i ocena czy rozwiązania prawne przyjęte w art. 31 RODO są właściwe i wystarczające z punktu widzenia zapewnienia sprawnej realizacji zadań powierzonych organom nadzorczym odpowiedzialnym za monitorowanie stosowania przepisów o ochronie danych osobowych. 1 Metoda badawcza: Podstawową, zastosowaną w przypadku niniejszego opracowania metodą badawczą jest analiza materiału normatywnego i poglądów piśmiennictwa. Ponadto, w oparciu o rozstrzygnięcia Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych analizie poddano stosowanie prawa ochrony danych osobowych we wskazanym powyżej zakresie. Wyniki: Obowiązek współpracy z organem nadzorczym, wyrażony wprost po raz pierwszy na gruncie przepisów tzw. ogólnego rozporządzenia o ochronie danych, jest ważnym instrumentem zapewniającym niezakłóconą realizację kompetencji przyznanych organowi nadzorczemu. W tym kontekście jest on jednym z elementów składających się na fundament europejskiej reformy prawa ochrony danych osobowych, jakim jest wzmocnienie pozycji organu nadzorczego w relacji z administratorami, podmiotami przetwarzającymi – oraz gdy ma to zastosowanie – ich przedstawicielami. Wprowadzenie możliwości zastosowania sankcji finansowej jako konsekwencji naruszenia art. 31 RODO zapewnia możliwość urzeczywistnienia tego celu i pozwala na realne dyscyplinowanie podmiotów zobowiązanych do stosowania przepisów ogólnego rozporządzenia – zarówno w wymiarze indywidualno-, jak i ogólnoprewencyjnym, tj. zarówno w stosunku do samego podmiotu ukaranego, jak i do przyszłych adresatów żądań kierowanych przez organ. Jak pokazuje ponad 3-letnia praktyka stosowania przepisów ogólnego rozporządzenia, przyjęcie przez prawodawcę europejskiego takiego rozwiązania okazało się konieczne. Możliwość nałożenia administracyjnej kary pieniężnej, w przypadku naruszenia obowiązku współpracy z organem nadzorczym, może się okazać jednym z niewielu, a czasem wręcz jedynym narzędziem, po który organ będzie mógł sięgnąć, dążąc do niezakłóconej i terminowej realizacji powierzonych mu zadań, w tym przede wszystkim monitorowania i egzekwowania stosowania ogólnego rozporządzenia. Tym samym norma ta w sposób pośredni wpływa również na realizację praw osób, których dane dotyczą. Z drugiej strony, zastosowana na gruncie art. 31 RODO konstrukcja prawna, z którą wiąże się konieczność odwołania do innych przepisów ogólnego rozporządzenia określających kompetencje organu, chroni te podmioty przed jej ewentualnym nadużywaniem i ma istotny wymiar gwarancyjny.
    Background: The study deals with the analysis of the legal obligation of cooperation by subjects required to employ the norms of the GDPR with the supervisory authority, in case of Poland, the President of the Personal Data Protection Office, and the consequences of lack of such cooperation. The Author investigates the norms of the personal data protection law and their use in practice. Research purpose: The primary goal of this study is to establish whether the solutions adopted in Article 31 of the GDPR are enough when considering the mandate of supervisory authorities. Methods: The primary method used in this study has been the analysis of the normative material and scholarly review. Additionally, the decisions of the President of the Personal Data Protection Office have served as the basis for analysis of employment of GDPR relevant norms in this regard. Conclusions: The duty of the controller to cooperate with the supervisory authority, first stated in the GDPR, is an important instrument to ensure the execution of power granted to a supervisory authority. In that context it serves as one of the keystones of European personal data protection reform, as strengthening of the supervisory authority in relation to controllers, processors and – if applicable – their representatives. The introduction of administrative fines as a result of violating Article 31 ensures that this goal is met and allows for real disciplining of subjects required to employ the norms of the GDPR, both individually and generally. As demonstrated over the last three years of its use, the adoption of such solution by the European lawmakers has been necessary. The possibility of imposing administrative fines for lack of cooperation with the supervisory authority might be one of the few, and sometimes the only, tools that such authorities can employ to ensure the accomplishment of its mandate, especially in regard to monitoring and enforcing GDPR execution. Therefore, this norm indirectly affects the exercise of data subjects’ rights. On the other hand, the legal construct of Article 31 requires the implication of other GDPR norms by the authority, which serves to protect them from abuse by the institution.
    Źródło:
    Studia Prawno-Ekonomiczne; 2021, 121; 105-124
    0081-6841
    Pojawia się w:
    Studia Prawno-Ekonomiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies