Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Protection of personal data" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Naruszenie obowiązku współpracy z organem nadzorczym w sprawach z zakresu ochrony danych osobowych jako podstawa do nałożenia administracyjnej kary pieniężnej
Lack of cooperation with the supervisory authority as basis for imposing administrative fines
Autorzy:
Łuczak-Tarka, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057197.pdf
Data publikacji:
2021-12-19
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
personal data protection law
supervisory authority
President of the Personal Data Protection Office
controller responsibilities
administrative fines
prawo ochrony danych osobowych
organ ochrony danych osobowych
Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych
obowiązki administratora
administracyjne kary pieniężne
Opis:
Przedmiot badań: Niniejsze opracowanie poświęcone zostało analizie obowiązku prawnego współpracy podmiotów zobowiązanych do stosowania tzw. ogólnego rozporządzenia o ochronie danych osobowych (znanego szerzej jako RODO) z organem nadzorczym, którym w Polsce jest Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych, oraz konsekwencjom jego naruszenia. Przedmiotem swoich dociekań autorka artykułu uczyniła normy prawa ochrony danych osobowych oraz praktykę ich stosowania. Cel badawczy: Podstawowym celem niniejszego artykułu jest ustalenie i ocena czy rozwiązania prawne przyjęte w art. 31 RODO są właściwe i wystarczające z punktu widzenia zapewnienia sprawnej realizacji zadań powierzonych organom nadzorczym odpowiedzialnym za monitorowanie stosowania przepisów o ochronie danych osobowych. 1 Metoda badawcza: Podstawową, zastosowaną w przypadku niniejszego opracowania metodą badawczą jest analiza materiału normatywnego i poglądów piśmiennictwa. Ponadto, w oparciu o rozstrzygnięcia Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych analizie poddano stosowanie prawa ochrony danych osobowych we wskazanym powyżej zakresie. Wyniki: Obowiązek współpracy z organem nadzorczym, wyrażony wprost po raz pierwszy na gruncie przepisów tzw. ogólnego rozporządzenia o ochronie danych, jest ważnym instrumentem zapewniającym niezakłóconą realizację kompetencji przyznanych organowi nadzorczemu. W tym kontekście jest on jednym z elementów składających się na fundament europejskiej reformy prawa ochrony danych osobowych, jakim jest wzmocnienie pozycji organu nadzorczego w relacji z administratorami, podmiotami przetwarzającymi – oraz gdy ma to zastosowanie – ich przedstawicielami. Wprowadzenie możliwości zastosowania sankcji finansowej jako konsekwencji naruszenia art. 31 RODO zapewnia możliwość urzeczywistnienia tego celu i pozwala na realne dyscyplinowanie podmiotów zobowiązanych do stosowania przepisów ogólnego rozporządzenia – zarówno w wymiarze indywidualno-, jak i ogólnoprewencyjnym, tj. zarówno w stosunku do samego podmiotu ukaranego, jak i do przyszłych adresatów żądań kierowanych przez organ. Jak pokazuje ponad 3-letnia praktyka stosowania przepisów ogólnego rozporządzenia, przyjęcie przez prawodawcę europejskiego takiego rozwiązania okazało się konieczne. Możliwość nałożenia administracyjnej kary pieniężnej, w przypadku naruszenia obowiązku współpracy z organem nadzorczym, może się okazać jednym z niewielu, a czasem wręcz jedynym narzędziem, po który organ będzie mógł sięgnąć, dążąc do niezakłóconej i terminowej realizacji powierzonych mu zadań, w tym przede wszystkim monitorowania i egzekwowania stosowania ogólnego rozporządzenia. Tym samym norma ta w sposób pośredni wpływa również na realizację praw osób, których dane dotyczą. Z drugiej strony, zastosowana na gruncie art. 31 RODO konstrukcja prawna, z którą wiąże się konieczność odwołania do innych przepisów ogólnego rozporządzenia określających kompetencje organu, chroni te podmioty przed jej ewentualnym nadużywaniem i ma istotny wymiar gwarancyjny.
Background: The study deals with the analysis of the legal obligation of cooperation by subjects required to employ the norms of the GDPR with the supervisory authority, in case of Poland, the President of the Personal Data Protection Office, and the consequences of lack of such cooperation. The Author investigates the norms of the personal data protection law and their use in practice. Research purpose: The primary goal of this study is to establish whether the solutions adopted in Article 31 of the GDPR are enough when considering the mandate of supervisory authorities. Methods: The primary method used in this study has been the analysis of the normative material and scholarly review. Additionally, the decisions of the President of the Personal Data Protection Office have served as the basis for analysis of employment of GDPR relevant norms in this regard. Conclusions: The duty of the controller to cooperate with the supervisory authority, first stated in the GDPR, is an important instrument to ensure the execution of power granted to a supervisory authority. In that context it serves as one of the keystones of European personal data protection reform, as strengthening of the supervisory authority in relation to controllers, processors and – if applicable – their representatives. The introduction of administrative fines as a result of violating Article 31 ensures that this goal is met and allows for real disciplining of subjects required to employ the norms of the GDPR, both individually and generally. As demonstrated over the last three years of its use, the adoption of such solution by the European lawmakers has been necessary. The possibility of imposing administrative fines for lack of cooperation with the supervisory authority might be one of the few, and sometimes the only, tools that such authorities can employ to ensure the accomplishment of its mandate, especially in regard to monitoring and enforcing GDPR execution. Therefore, this norm indirectly affects the exercise of data subjects’ rights. On the other hand, the legal construct of Article 31 requires the implication of other GDPR norms by the authority, which serves to protect them from abuse by the institution.
Źródło:
Studia Prawno-Ekonomiczne; 2021, 121; 105-124
0081-6841
Pojawia się w:
Studia Prawno-Ekonomiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Legislation on Employer Monitoring of Employees at the Workplace in the Czech Republic
Regulacja prawna monitoringu pracowników w miejscu zatrudnienia w Republice Czeskiej
Autorzy:
Šimečková, Eva
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/596853.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
the monitoring of employees
the protection of the privacy of employees
the Labour Code
Personal Data Protection Act
monitorowanie pracowników
ochrona prywatności pracowników
kodeks pracy
ustawa o ochronie danych osobowych
Opis:
The monitoring of employee by employers is most often motivated by the employer’s interest in protecting his/her property, controlling technological or other work procedures, or even monitoring the productivity of his/her subordinates. At present, electronic means of communication are increasingly used, which increases the risk of the misuse of personal data. The employer’s right to monitor employees is regulated by the Labour Code, but also in labour-law relationships, the employee must be provided with an adequate level of privacy.
Monitorowanie pracowników przez pracodawców jest najczęściej motywowane interesem pracodawcy w zakresie ochrony jego własności, kontrolowania procedur technologicznych lub innych procedur pracy, a nawet monitorowania produktywności jego podwładnych. Obecnie coraz częściej wykorzystywane są elektroniczne środki komunikacji, co zwiększa ryzyko niewłaściwego wykorzystania danych osobowych. Prawo pracodawcy do monitorowania pracowników jest regulowane przez Kodeks pracy, ale także w relacjach z zakresu prawa pracy, pracownikowi należy zapewnić odpowiedni poziom prywatności.
Źródło:
Studia Prawno-Ekonomiczne; 2017, 105; 91-105
0081-6841
Pojawia się w:
Studia Prawno-Ekonomiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ograniczenie kognicji organów władzy publicznej w zakresie ochrony danych osobowych w świetle autonomii i niezależności kościołów i innych związków wyznaniowych
The Limited Cognizance of the Public Authorities for Personal Data Protection in the Light of the Autonomy and the Independence of Churches and Other Religious Organizations
Autorzy:
Mielczarek, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595996.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
ochrona danych osobowych
wolność sumienia i religii
autonomia i niezależność kościołów i innych związków wyznaniowych
państwo świeckie
kognicja organów władzy publicznej
personal data protection
freedom of conscience and religion
autonomy and independence of churches and other religious organizations
secular state
cognizance of the public authorities
Opis:
Zgodnie z art. 25 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej stosunki między państwem a kościołami i innymi związkami wyznaniowymi są kształtowane na zasadach poszanowania ich autonomii oraz wzajemnej niezależności każdego w swoim zakresie. Mając powyższe na uwadze, art. 43 ust. 2 ustawy o ochronie danych osobowych stanowi, że w odniesieniu do zbiorów danych dotyczących osób należących do kościoła lub innego związku wyznaniowego, o uregulowanej sytuacji prawnej, przetwarzanych na potrzeby tego kościoła lub związku wyznaniowego, Generalnemu Inspektorowi Ochrony Danych Osobowych nie przysługują uprawnienia m.in. do przeprowadzania kontroli, wydawania decyzji administracyjnych i rozpatrywania skarg w sprawach wykonania przepisów o ochronie danych osobowych. Ponadto, w świetle regulacji konstytucyjnej kwestia nabycia i utraty przynależności wyznaniowej, w tym ich przesłanek oraz faktycznych i prawnych skutków, jest i musi pozostać wyłączną kompetencją związków wyznaniowych jako ich sprawa wewnętrzna. Państwo świeckie, neutralne w sprawach religii i przekonań, nie jest uprawnione ani do ustanawiania własnej procedury, ani do rozstrzygania na drodze administracyjnej lub sądowej.
According to the article 25 par. 3 of the Constitution of the Republic of Poland the relationship between the State and Churches and other religious organizations shall be based on the principle of respect for their autonomy and the mutual independence of each in its own sphere. Considering the above, article 43 par. 2 of the Act on Personal Data Protection provides that the Inspector General for Personal Data Protection does not have the authority, inter alia, to conduct the inspection, to issue administrative decisions and to review complaints in cases involving enforcement of the personal data protection legislation with respect to the filing systems of data concerning members of a church or another religious organization with a legal status, processed for the purposes of that church or religious organization. Moreover it is in the light of the constitutional regulation that the manner of obtainment and loss of religious affiliation, including their conditions and factual and legal implications, is and should remain the exclusive competence of the religious organizations as their internal matter. The secular state, neutral in matters of religion and belief, is entitled neither to establishing its own procedure nor to administrative and judicial enforcement.
Źródło:
Studia Prawno-Ekonomiczne; 2017, 102; 81-105
0081-6841
Pojawia się w:
Studia Prawno-Ekonomiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies