Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Nowa Sztuka" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Street Art as a New Phenomenon of Art – a Means of Gentrification of the Urban Environment
Street-art jako nowe zjawisko w sztuce – środek na gentryfikację miejskiego środowiska
Autorzy:
Dyomin, Mykola
Ivashko, Oleksandr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593897.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
nowa sztuka
street-art
wypełnienie treścią
klastery artystyczne
globalizacja
new art
street art
content
art cluster
globalization
Opis:
W artykule są rozpatrywane kwestie pochodzenia street-artu, jego transformacji ze zjawiska spontanicznie pojawiającego się w przestrzeni miejskiej na zjawisko, które zyskało uznanie wśród szerokiej publiczności i fachowców oraz przyciągnęło uwagę zawodowych artystów. Street-art stopniowo przekształcił się w specyficzną odmianę współczesnej sztuki. Można w nim zauważyć różne nurty, mające międzynarodowy bądź regionalny charakter (graffiti, muralizm). Rozpo¬wszechnieniu street-artu jako zjawiska sztuki sprzyjała dostępność technologii informacyjnych oraz aktywność producentów farb w sprayu. W trakcie rozwoju street-artu, dzięki udziałowi zawodowych malarzy, ukształtowały się artystyczne chwyty związane z różnymi kierunkami sztuki. Rozszerzenie sfery stosowania street-artu staje się zauważalnym składnikiem produkcji artystycznej i wymaga współczesnych struktur organizacyjnych i związków, takich jak ośrodki i klastery. Będzie to sprzyjało skuteczności działań i popularyzacji street-artu jako środku wycho¬wania estetycznego. Zachodzi też krystalizacja twórczych procesów i ich przemiana na kierunki i style street-artu.
The article deals with the genesis of street art, its transformation from a spontaneous phenomenon of the urban environment, to a phenomenon that has been recognized by the people and professionals and attracted the attention of expert artists. Successively, street art has transformed and is transforming into a specific type of contemporary art, in which various movements of international or regional character (graffiti, muralism) can be determined. The spread of street art as a phenomenon of art was promoted by the availability of information technologies and the activity of manufacturers of aerosol paints. In the process of development of street art, thanks to the participation of professional artists, the art techniques have emerged, which have an interconnection with the classical styles of art. Expanding the scope of applica¬tion of street art products becomes a significant component of the sphere of spiritual production and requires modern organizational structures and associations, such as art centres and art clusters. It will contribute to the effectiveness of their activities, the popularization of street art as a means of art education of the population, the synthesis of experience. Crystallization of creative processes and thanks to the globalization, their transformation into the directions and styles of street art occur.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2019, 21; 129-148
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ахеменидский след в Южном Туркменистане (об одной находке с городища Новая Ниса)
Autorzy:
Мурадов, Руслан
Никоноров, Валерий
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/972781.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
New Nisa, terracotta fragment, Persepolis, stone reliefs, Achaemenid art
Nowa Nisa, fragment terrakoty, Persepolis, kamienny relief, sztuka Achemenidów
Opis:
In the summer of 2015, within the ancient site of New Nisa (Southern Turkmenistan), a local resident found by chance, in a deep gully made as a result of a heavy rain a terracotta fragment consisting of two pieces joining well to each other, which in the entire (glued) form has 16 cm in height and 18 cm in width. On the obverse of the fragment there is a partial image of a warrior – only the head and the uppermost parts of his spear and bow are preserved. He is shown standing against the background of what is a relief grid, the cells of which are rhomboid. Being produced in a special form-mould, this image is characterized by a fuzzy pattern with smoothed edges – the mould seems to have been used many times. This artifact is currently stored in the Museum of Fine Arts of Turkmenistan (Ashgabat) under the accession number СН15/НН15/Т1. The warrior’s representation on this fragment is of the greatest interest: according to its iconographic realities (“fluted” headdress, a set of weaponry, facial features, hairstyle and beard), it practically coincides with the images of Persian guardsmen on the famous stone reliefs of the first half of the 5th century BC from Persepolis. It is to be noted that the picture from New Nisa is absolutely unique: until now, this is the only known one coming from the territory outside the Achaemenid ceremonial capital. Just one feature distinguishes it from the Persepolitan reliefs, viz. the background in the form of the relief grid of rhombuses. It is, in all probability, a variety of geometric ornament that emerged as a decor on painted ceramic vessels in Iran as far back as the Aeneolithic era and continued to exist there in the Bronze Age, as well as later on – during the Early Iron Age, Achaemenid and Hellenistic times (this ornament was definitely used both in Iran proper and in some neighboring regions, such as Partava/Parthia, Marguš/Margiana and Caucasian Iberia). It cannot be ruled out that the product, the fragment of which was found in New Nisa, had been manufactured in a ceramic workshop located somewhere near Persepolis and somehow connected with the royal court. If not all, then some part of its production was intended to be distributed in the other lands of the Achaemenid Empire, including Parthava, in the northern part of which the ancient city known at present under the name of New Nisa was located. The likelihood that the artifact in question is a later fake looks more than doubtful. Its authenticity is indicated, among other considerations, by the availability of multilayer mouldy growths of different tints – from black to greygreen – on the external chips and over the traces of adhesive (?) on the reverse side, which clearly testify to a very long stay of our fragment in the earth. In addition, its greatly fragmented state and (what is most important!) the fact of its discovery within the territory of the ancient urban settlement, and not on the surface at that, but most likely in the thickness of cultural strata, do not permit, in our conviction, to seriously doubt the authenticity of this specimen of Achaemenid art.
W 2015 r. znaleziono na stanowisku Nowa Nisa (niedaleko Aszchabadu, Turkmenistan) figurkę terakotową z fragmentem wyobrażeniem wojownika. Sylwetka wojownika podobna jest do przedstawień wojowników pokazanych na datowanych na pierwszą połowę V w. p.n.e. z Persepolis. Przedstawienia z Nowej Nisy jest dziełem wyjątkowym – obecnie jest to jedyne przedstawienie „gwardzisty” pokazanego w Persepolis, tak daleko od ceremonialnej stolicy Achemenidów.  
Летом 2015 г. в пределах городища Новая Ниса (Южный Туркменистан) при случайных об- стоятельствах местный житель обнаружил в глубокой промоине, образовавшейся после проливного дождя, фрагмент терракотового изделия, состоящий из двух хорошо стыкующихся друг с другом кусков, который в целом (склеенном) виде имеет 16 см в высоту и 18 см в ширину. На лицевой стороне фрагмента присут- ствует частичное изображение воина – сохранились только голова и самые верхние части его копья и лука. Он показан стоящим на фоне подобия рельефной сетки, ячейки которой имеют вид ромбов. Изготовленное в специальной форме-матрице, это изображение характеризуется нечетким рисунком со сглаженными края- ми – матрица, надо полагать, использовалась многократно. Хранится этот артефакт в Музее изобразительных искусств Туркменистана (Ашхабад) под инвентарным номером СН15/НН15/Т1. Наибольший интерес вызывает изображение воина: по своим иконографическим реалиям («гофрирован- ный» головной убор, набор оружия, черты лица, прическа и борода) оно практически полностью совпадает с образами персидских стражей на знаменитых каменных рельефах первой половины V в. до н. э. из Персеполя. Следует отметить, что изображение из Новой Нисы абсолютно уникально: на сегодняшний день оно един- ственное, происходящее с территории за пределами церемониальной столицы Ахеменидов. Единственное, что отличает его от персепольских рельефов – это фон в виде рельефной сетки из ромбов, который, по всей видимости, представляет собой разновидность геометрического орнамента, который в качестве декора на рас- писных керамических сосудах появился в Иране еще в эпоху энеолита и продолжал бытовать там в эпоху бронзы, а также позднее – в раннем железном веке, в ахеменидский и эллинистический периоды (этот орна- мент определенно использовался как в самом Иране, так и в некоторых соседних областях – Партаве/Парфии, Маргуш/Маргиане и Кавказской Иберии). Не исключено, что изделие, фрагмент которого нашли в Новой Нисе, было изготовлено в керамической ма- стерской, располагавшейся где-то неподалеку от Персеполя и каким-то образом связанной с царским двором. Если не вся, то какая-то часть ее продукции была предназначена для поставки в другие области Ахеменидской империи, в том числе и в Партаву, в северной части которой располагался древний город, известный сейчас под названием Новая Ниса. Вероятность того, что рассматриваемый артефакт является более поздней подделкой, выглядит более чем сомнительной. На его подлинность указывают, помимо прочих соображений, многослойные наросты плесени разных оттенков – от черного до серо-зеленого – на внешних сколах и поверх следов клеящего раствора (?) на оборотной стороне, что наглядно свидетельствует об очень длительном пребывании нашего фрагмента в зем- ле. Вдобавок его сильно фрагментированный вид и (что особенно важно!) факт его обнаружения на террито- рии древнего городища, причем не на поверхности, а, скорее всего в толще культурных напластований, не по- зволяют, по нашему убеждению, всерьез сомневаться в подлинности этого образца ахеменидского искусства.
Źródło:
Acta Archaeologica Lodziensia; 2018, 64; 31-44
0065-0986
2451-0300
Pojawia się w:
Acta Archaeologica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
On Foreclosure and Fresh Cherries
O wykluczeniu i świeżych wiśniach
Autorzy:
Ajder, Teodor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593885.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Anna Baumgart
Polish Contemporary Art
Video art
Serge Daney
Women’s Rights
Film Theory
Jean-Luc Godard
French New Wave Cinema
Jacques Rivette
współczesna sztuka polska
video art
prawa kobiet
teoria filmu
francuska Nowa Fala w filmie
Opis:
This is an attempt to put a video artwork – Świeże wiśnie [Fresh cherries] by Anna Baumgart to a critical test proposed by the film critic Serge Daney. Daney formulated it while discussing a number of films that emerged in Europe as a result of the Holocaust experience. He claims that first, an author creating a film dealing with such a theme should not place beauty before the just; second, the author should honestly acknowledge the impossibility of telling the story – the stopping point in the course of history, when storytelling freezes or runs idle, and finally, such a film should not be talking about amnesia or repression, but rather about foreclosure, that is a hallucinatory return to the reality of something upon which it was impossible to place a ’judgment of reality’.
Artykuł stanowi próbę poddania pracy wideo, zatytułowanej Świeże wiśnie autorstwa Anny Baumgart, krytycznemu testowi zaproponowanemu przez krytyka filmowego Serge’a Daney’a. Daney sformułował go w czasie omawiania szeregu filmów, które powstały w Europie w wy-niku doświadczeń Holocaustu. Twierdzi on, że po pierwsze, autor/ka tworząc film o takim temacie nie powinien/na stawiać piękna nad słusznością, po drugie, powinien/na nadać filmo-wi szczerość, która uniemożliwiłaby opowiadanie fabuły. Jest to moment, w którym opowia-danie toczy się na jałowym biegu lub ulega zawieszeniu. Film taki nie powinien mówić w związku z tym o amnezji lub represji, lecz raczej o wykluczeniu, o halucynacyjnym powro-cie do prawdziwości czegoś, czego nie można było osądzić „orzeczeniem rzeczywistości”.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2013, 15; 89-106
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies