Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Democratization" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Demokracja i wybory w Kostaryce – fenomen w skali regionu środkowoamerykańskiego
    Democracy and Elections in Costa Rica –The Phenomenon at the Central American Level
    Autorzy:
    Kowalczyk, Zuzanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/585475.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    Costa Rica, voter turnout, democratization, political system, electoral system
    Kostaryka, frekwencja wyborcza, demokratyzacja, system polityczny, system wyborczy
    Opis:
    The author of the article presents the electoral proceedings in Costa Rica. The outline of said processes, from the moment of the democratic political transition, was described with emphasis put on the uniqueness of the Costa Rican political system at the regional level. The elements of the political system of special importance for the proceeding and functioning of the electoral system were presented within the context of democratic consolidation as well as the shape of the party system.
    Artykuł poświęcony jest procesom wyborczym w Kostaryce. Opisano ich zarys od momentu demokratyzacji państwa, uwypuklając wyjątkowość funkcjonowania kostarykańskiego systemu politycznego na tle regionu. Przedstawiono elementy systemu politycznego o szczególnym znaczeniu dla przebiegu i funkcjonowania systemu wyborczego w kontekście konsolidacji demokracji i kształtu systemu partyjnego.
    Źródło:
    Studia Wyborcze; 2020, 29; 7-39
    1898-0082
    Pojawia się w:
    Studia Wyborcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dokąd zmierza polszczyzna?
    Where is the Polish language headed?
    Autorzy:
    Ostromęcka-Frączak, Bożena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/594070.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    zmiany w leksyce
    demokratyzacja i wulgaryzacja języka
    zapożyczenia
    przewartościowania stylowe
    vocabulary changes
    democratization and vulgarization of the language
    loan words
    style shift
    Opis:
    Autorka przedstawia najnowsze badania z zakresu współczesnej polszczyzny i na ich podstawie oraz w oparciu o badania własne formułuje wnioski dotyczące zmian w najnowszej polszczyźnie. Podkreśla pojawienie się nowych pól badawczych, poświęconych pokazaniu funkcjonowania języka polskiego poza granicami kraju, problematyce języka polskiego jako obcego/drugiego i rozwojowi polonistycznej myśli glottodydaktycznej. Pokazując wpływ pozajęzykowej rzeczywistości na język, skupia się przede wszystkim na zmianach w leksyce. Zalicza do nich lawinowy przyrost neologizmów i neosemantyzmów, zarówno nominacyjnych, jak i ekspresywnych, i w tych ostatnich widzi źródło brutalizacji oraz wulgaryzacji języka, czemu sprzyja również uproszczenie relacji społecznych. Wskazuje na przewartościowanie słownictwa potocznego, socjolektalnego lub o proweniencji gwarowej. Zalew zapożyczeń z języka angielskiego i amerykańskiego, chociaż niepokojący, traktuje jako modę przejściową, z którą polszczyzna sobie poradzi, podobnie jak było w okresach wcześniejszych. Za bardzo niebezpieczne uważa zmiany w systemie stylowym.
    The article presents the results of the newest research of the contemporary Polish language. Combined with the author’s own findings, it summarizes the changes in the newest Polish language. The author emphasizes the new emerging research fields: the functioning of the Polish language outside Poland, Polish as a foreign/second language, and teaching Polish as a foreign language. In her presentation of how the extralinguistic reality influences the language, she mainly focuses on the vocabulary changes. Among these changes there are the rapid increase in the number of neologisms and neosemantisms. These new lexical items often perform the expressive function which is when they become the source of language brutalization and vulgarization. This process is correlated with the simplification of social relations. The author points out to the reassesment of the vocabulary formerly associated only with the colloquial language, the sociolects or the dialects. In her opinion, the observed increase of the number of loanwords from English (especially American English) – although worrying – seems to be a temporary trend, which the Polish language will overcome as it did in the past. However, she notices the danger in the shifts in the stylistic system.
    Źródło:
    Rozprawy Komisji Językowej ŁTN; 2016, 62; 81-89
    0076-0390
    Pojawia się w:
    Rozprawy Komisji Językowej ŁTN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dziecko w muzeum. Działalność muzeów w kontekście popularyzacji sztuki
    A child at the museum. Polish museums In the context of the popularization of art
    Autorzy:
    Franckiewicz-Olczak, Izabela
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2025967.pdf
    Data publikacji:
    2021-07-15
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    the democratization of art
    the art popularization
    educational and artistic programmes for children
    demokratyzacja sztuki
    upowszechnianie sztuki
    programy edukacyjno-artystyczne dla dzieci
    Opis:
    Poruszana w artykule problematyka jest wypadkową dwóch tendencji obecnych współcześnie zarówno w kulturze, jak i nauce: demokratyzacji kultury i wzrastającego zainteresowania problematyką dziecka i dzieciństwa. Kwestia demokratyzacji kultury analizowana była począwszy od pierwszej połowy XX wieku w tekstach José Ortegi y Gasseta, Theodora Adorno czy nieco później Karla Mannheima. Zagadnienia związane z okresem dzieciństwa i demokracją podejmował na początku XX wieku John Dewey. Jako jeden z pionierów estetyki pragmatycznej podkreślał on znaczenie doświadczenia estetycznego w rozwoju człowieka. Podstawę wychowania stanowiło dla niego wyzwalanie zdolności indywidualnych ku realizacji społecznych celów. Kwestie dzieciństwa na gruncie socjologii w latach 50. XX wieku podejmował w swoich pracach, jeszcze raczej przedmiotowo traktując dziecko, Talcott Parsons. Od lat 90. XX wieku zainteresowanie problematyką wieku dziecięcego znajduje wyraz w rozwoju interdyscyplinarnych badań w ramach children studies. Zestawiając oba obszary problemowe, poniższy tekst jest próbą analizy działań edukacyjnych placówek wystawienniczych pod kątem uprzystępniania sztuki dzieciom. Podstawową kwestią poruszaną w artykule jest to, czy i na ile programy edukacyjne stanowią sprawne narzędzie upowszechniania, uprzystępniania sztuki. Ponadto w artykule postawiono następujące pytania: Czy są one formą dotarcia do dzieci pozbawionych kontaktu ze sztuką, czy jedynie narzędziem reprodukcji istniejącego porządku bazującego na elitarystycznej roli sztuki, do której dostęp mają jedynie grupy uprzywilejowane? I wreszcie jaką rolę odgrywa w nich dziecko: aktywnego podmiotu realizującego swoje potrzeby czy przedmiotu niezbędnego do realizacji polityki kulturalnej?
    The issues discussed in the article are the result of two contemporary trends both in culture and science: the democratization of culture and the growing interest in the issues of children and childhood. The issue of the democratization of culture was analyzed from the first half of the 20th century in the texts of José Ortega y Gasset, Theodor Adorno, and later Karl Mannheim. John Dewey took up the issues related to childhood and democracy at the beginning of the 20th century. As one of the pioneers of pragmatic aesthetics, he emphasized the importance of aesthetic experience in human development. The basis of his upbringing was triggering individual abilities to achieve social goals. The issues of childhood in sociology in the 1950s were addressed by Talcott Parsons, who still viewed children rather more objectively. Since the 1990s the problem of childhood has been reflected in the development of interdisciplinary research within the framework of children studies. By juxtaposing both problem areas, the following text is an attempt to analyze the educational activities of exhibition establishments in terms of making art more attractive for children. The main issue discussed in the article is whether and to what extent educational programmes constitute an efficient tool for promoting art. Are they a form of reaching children who have no contact with art, or are they only a tool for reproducing the existing hierarchy based on the elitist role of art, to which only privileged groups have access? And finally, what is the role of a child in these educational programmes: an active subject realizing their needs or an object necessary for the implementation of cultural policy?
    Źródło:
    Przegląd Socjologiczny; 2021, 70, 2; 77-102
    0033-2356
    Pojawia się w:
    Przegląd Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Socjologiczna teoria inteligencji Józefa Chałasińskiego
    Józef Chałasiński’s sociological theory of the Polish intelligentsia
    Autorzy:
    Kulas, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046996.pdf
    Data publikacji:
    2021-03-08
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    józef chałasiński
    the polish intelligentsia
    social mobility
    cultural mobility
    democratization of culture
    cultural man
    chałasiński józef
    inteligencja
    awans społeczny
    awans
    kulturalny
    demokratyzacja kultury
    człowiek kulturalny
    Opis:
    Celem tego artykułu jest omówienie stanowiska Józefa Chałasińskiego na temat polskiej inteligencji. Autor artykułu argumentuje, że było ono konsekwencją jego poglądów na pokrewne tematy, jakimi się zajmował: demokratyzację kultury, awans społeczny, napięcia między kulturą szlachecką a (wypartą z polskiego imaginarium) kulturą chłopską, problematykę narodu. W pierwszej części tekstu autor śledzi najważniejsze i obecne w dziele socjologa inspiracje, które ukształtowały jego przekonania. W drugiej części podkreśla, że chociaż Józef Chałasiński nie zostawił na temat inteligencji jednorodnego dzieła, to z rozproszonych pism można wydobyć stosunkowo spójne oraz formowane przez lata stanowisko teoretyczne. Autor artykułu stawia ponadto tezę, że w ujęciu inteligencji przez Chałasińskiego najważniejszą rolę pełniła kultura, zaś krytyka inteligencji miała na celu walkę o demokratyzację kultury. W podsumowującej części tekstu autor podkreśla trwałość podstawowych wątków dotyczących inteligencji u Chałasińskiego oraz towarzyszącą mu przez całą intelektualną biografię nadzieję na zmianę wzoru osobowego reprezentowanego przez inteligencję i zastąpienie go demokratycznym wzorem człowieka kulturalnego, który niezależnie od zawodu czy wykształcenia czynnie uczestniczy w życiu kulturalnym własnego narodu.
    This article aims to discuss Józef Chałasiński’s theory on the Polish intelligentsia. The author of the text argues that it should be considered in relation to other topics which Chałasiński tackled: the democratization of culture, social mobility, the problems of the nation, and relations between the culture of the nobility and the culture of peasants (displaced from the Polish imaginary). In the first section of the article, the author traces the most important inspirations that shaped his concept of the intelligentsia. In the second section, he argues that although Józef Chałasiński did not deliver a final work on this subject, a relatively consistent theoretical position can be derived from his writings. The author also puts forward the thesis that according to Chałasiński the most important role in sustaining the intelligentsia’s highest position was played by culture. Therefore, his criticism of the intelligentsia was directed at the democratization of national culture. In the concluding section, the author emphasizes the persistence of several motives on the intelligentsia in Chałasiński’s work and synthesizes his findings on this subject. The author also describes the critical perspective that accompanied Chałasiński throughout his intellectual biography. Chałasiński hoped that the model of personality represented by the intelligentsia should be replaced by a democratic model of a cultural man who could actively participate in the cultural life of the nation, regardless of profession or education.
    Źródło:
    Przegląd Socjologiczny; 2021, 70, 1; 15-39
    0033-2356
    Pojawia się w:
    Przegląd Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Contemporary Artistic Transformation of Nature in the Context of the Politics of Nature – the Question of Participation
    Możliwość współczesnej artystycznej transformacji natury w kontekście koncepcji polityki natury – problem partycypacji
    Autorzy:
    Piotrowska, Maja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/593867.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    polityka natury
    Natura
    partycypacja
    Parlament Rzeczy
    demokratyzacja oddolna
    Latourowski koletyw
    wspólny świat
    nowa ontologia
    politics of nature
    Nature, participation
    Parliament of Things
    grassroots democratization
    Latourian collective
    common world
    new ontology
    Opis:
    The text compares the concept of participation suggested by Bruno Latour in his Politics of Nature with the 2017 views of Nicolas Bourriaud on the role of art and artist in the dynamically changing world of the Anthropocene. Validating in the context of the goal – building a democratic common world – the role of atomized, grass-root, cognitively eclectic political activity, Latour tries to deactivate the fundamental divisions of the Western ontological tradition (including Nature/Culture and society, object/subject, Science/sciences) as paralyzing the individual’s ability to truly engage in the life of a community. He also points to the special role of art, which in the modern Western tradition did not have the ambition of concealing the constructional character of the shared visions of reality. These references are contrasted with the more philosophically traditional attitude of Bourriaud, who defends autonomous art as a value and a sphere that in intimate reception offers a possibility of a particularly accurate representation and at the same time a particularly accurate conceptual simulation of a selected segment of current reality. At the same time, Bourriaud demonstrates a more helpless and pessimistic attitude when compared to Latour’s concept of participation, remaining in a world largely created by someone / something else.
    Tekst zestawia koncepcję partycypacji sugerowaną przez Bruno Latoura w jego Polityce natury z poglądami Nicolasa Bourriauda z roku 2017 na rolę sztuki i artysty w dynamicznie zmieniającym się świecie epoki zwanej antropocenem. Dowartościowując w kontekście celu – budowy demokratycznego świata wspólnego – rolę zatomizowanej, oddolnej, eklektycznej poznawczo działalności politycznej Latour stara się dezaktywować fundamentalne podziały zachodniej tradycji ontologicznej (m.in. na Naturę/Kulturę i społeczeństwo, przedmiot/podmiot, Naukę/nauki) jako paraliżujące zdolność jednostki do autentycznego angażowania się w życie wspólnoty. Wskazuje także na szczególną rolę sztuki, która nie przejawiała w nowożytnej tradycji zachodniej ambicji tuszowania konstrukcyjnego charakteru współdzielonej wizji rzeczywistości. Poszukiwania te skontrastowane zostały z bardziej tradycyjną filozoficznie postawą Bourriauda, broniącego sztuki autonomicznej jako wartości i sfery, która w intymnym odbiorze oferuje możliwość recepcji szczególnie trafnej reprezentacji i jednocześnie szczególnie trafnej konceptualnej symulacji wybranego wycinka rzeczywistości dziejącej się teraz, demonstrującego zarazem, w porównaniu z koncepcją Latoura, większą bezradność i pesymizm jeśli chodzi o możliwości partycypacji w świecie, tworzonym najczęściej przez kogoś/coś innego.
    Źródło:
    Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2018, 20; 121-132
    1641-9278
    Pojawia się w:
    Art Inquiry. Recherches sur les arts
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies