Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "plant propagation" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Rozmnazanie bukszpanu wieczniezielonego [Buxus sempervirens L.] odmian 'Angustifolia' i 'Suffruticosa' z sadzonek zielnych
Autorzy:
Babelewski, P
Strzelecka, K
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/801513.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
Buxus sempervirens
bukszpan wieczniezielony
bukszpan Angustifolia
bukszpan Suffruticosa
odmiany roslin
rosliny ozdobne
krzewy ozdobne
rosliny wiecznie zielone
sadzonki zielne
rozmnazanie roslin
common box
Angustifolia cultivar
Suffruticosa cultivar
plant cultivar
ornamental plant
ornamental shrub
evergreen plant
softwood cutting
plant propagation
Opis:
W szkółkach bukszpan wieczniezielony rozmnaża się z półzdrewniałych sadzonek pędowych w terminie od sierpnia do kwietnia, kiedy rośliny są w stanie spoczynku. Celem doświadczenia była ocena możliwości rozmnażania bukszpanu z sadzonek pędowych wierzchołkowych zielnych, ciętych z przyrostów tegorocznych w trakcie wzrostu krzewów. Sadzonki odmian ‘Angustifolia’ i ‘Suffruticosa’ sporządzano w trzech terminach: 30 maja, 15 i 30 czerwca 2004 roku. Połowę sadzonek traktowano Ukorzeniaczem AB, pozostałe stanowiły sadzonki kontrolne. Procent ukorzenienia sadzonek oraz liczbę i długość korzeni oceniono po 56 dniach ukorzeniania. Sadzonki zielne bukszpanu wieczniezielonego, niezależnie od odmiany, terminu sadzonkowania i traktowania Ukorzeniaczem AB, ukorzeniły się w 71%. Najlepszym terminem do ukorzeniania sadzonek w 2004 był termin najwcześniejszy, tj. 30 maja. Im późniejszy był termin, tym słabiej ukorzeniały się sadzonki. Zastosowanie preparatu Ukorzeniacz AB zwiększyło procent ukorzenionych sadzonek zielnych bukszpanu wieczniezielonego, nie wpłynęło natomiast istotnie na jakość systemu korzeniowego. Bukszpan wieczniezielony można rozmnażać z sadzonek zielnych ciętych w terminie od 30 maja do 30 czerwca. Rozmnażanie bukszpanu wieczniezielonego za pomocą sadzonek zielnych może znacznie skrócić okres produkcji roślin, gdyż sadzonki są dobrze ukorzenione już po 56 dniach.
In nurseries Buxus sempervirens is propagated by semi hard-wood cuttings from August to April, when plants are dormant. Such process lasts 3-5 months. The purpose of this study was to examine if it is possible to propagate buxus from soft-wood cuttings, taken from young, intensively growing shoots. Such cuttings of buxus cultivars 'Angustifolia’ and ‘Suffriticosa’ were taken at three dates, from the end of May to the end of June 2004. Half of them was treated with rooting stimulator „Ukorzeniacz AB” (containing IBA and NAA), the rest were the control cuttings. On average, the cuttings rooted in 71%. The best term for rooting was the earliest one, 30th of May. Treating with „Ukorzeniacz AB” increased the percentage of rooting, but did not influence the quality of root system. The results showed that Buxus sempervirens can be propagated from soft-wood cuttings in May and June. What is more, such propagation can shorten the whole process, as cuttings had strong root systems after 56 days.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2006, 510, 1; 65-69
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wzrost i kwitnienie piwonii chinskiej [Paeonia lactiflora Pall.] w pierwszym i drugim roku po podziale i przesadzeniu
Autorzy:
Czekalski, M
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/810290.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
Paeonia lactiflora
kwitnienie
wzrost roslin
rozmnazanie wegetatywne
piwonia chinska
rosliny ozdobne
flowering
plant growth
vegetative propagation
Chinese peony
ornamental plant
Opis:
Badano 54 odmiany piwonii chińskiej w pierwszym i drugim roku po podziale i przesadzeniu. Rośliny powstały w wyniku tradycyjnego podziału osobników matecznych w sierpniu 2002 roku. Na poletkach 1 m² posadzono po 4 rośliny poszczególnych odmian. Oceniono ich wzrost i kwitnienie w latach 2003 i 2004. Podział ten okazał się korzystny dla wszystkich odmian. Po dwóch latach uprawy rośliny każdej odmiany osiągnęły właściwe jej cechy. W pierwszym roku (2003) najdłużej - 92 dni rosły odmiany ‘Avalanche’ i ‘Mlle Rousseau’, a w drugim (2004) - 106 dni - ‘Avalanche’ i ‘Mme Vatryl' oraz 105 dni - ‘Baroness Schröder’. Najwyższe i gęsto ulistnione w obydwóch latach były odmiany ‘Conquette’, ‘Dermonth’ i ‘Adolphe Rousseau’, a najniższą ‘Albert Crousse’. W 2003 roku najobficiej kwitły odmiany ‘Compt de Niepperg’ i ‘Dermonth’, a w 2004 roku ‘Lady Anna’ i ‘Jadwiga’. Największe kwiaty o średnicy przeszło 14 cm w obydwóch latach miała odmiana ‘Torpilleur’, Czas trwania kwitnienia zależał od odmiany i przebiegu pogody. W obydwóch latach do najdłużej kwitnących należała odmiana ‘Avalanche’, a do najkrócej ‘Prof. Wóycicki’. Kwitnienie wszystkich odmian trwało około 30 dni. Do uprawy w polu na kwiaty cięte można zalecać odmiany ‘Albatre’, ‘Dorchester’, ‘Empereur Nicholas’, ‘Mlle Leonie Calot’, ‘Baroness Schröder’, ‘Jadwiga’, ‘Mme Vatryl’ i ‘Ursyn Niemcewicz’.
54 cultivars of Chinese peony were studied in the first and second year after division and transplanting. The plants were obtained through the traditional division of stock specimens in August 2002 and planted in plots 1 m² in area, four plants per plot. Their growth and flowering were assessed in the years 2003 and 2004. The division turned out to be successful for all the cultivars: after two years of culturing the plants, each of them achieved their characteristic properties. In the first year (2003) the longest-growing cultivars included ’Avalanche’ and ’Mlle Rousseau’ (92 days), and in the second (2004), ’Avalanche’ and ’Mme Vatryl’ (106 days) as well as ’Baroness Schröder’ (105 days). In both years the highest cultivars, and cultivars with dense foliage, were ’Conquette’, ’Dermonth’ and ’Adolphe Rousseau’, and the lowest, ’Albert Crousse’. In 2003 the cultivars that flowered most abundantly were ’Compt de Niepperg’ and ’Dermonth’, and in 2004 ’Lady Anna’ and ’Jadwiga’. In both years the cultivar that produced the largest flowers, more than 14 cm in diameter, was ’Torpilleur’. The flowering time depended on the cultivar and weather pattern. In both years the cultivar that bloomed the longest was ’Avalanche’, and the shortest, ’Prof. Wóycicki’. The flowering lasted for about 30 days in all cultivars. Those that can be recommended for cut flowers in the field culture include ’Albatre’, ’Dorchester’, ’Empereur Nicholas’, ’Mlle Leonie Calot’, ’Baroness Schröder’, ’Jadwiga’, ’Mme Vatryl’ and ’Ursyn Niemcewicz’.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2006, 510, 1; 105-112
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies