Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "pasozyty roslin" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Nematode communities of hydrogenic soils
Zespoly nicieni w glebach hydrogenicznych
Autorzy:
Dmowska, E
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/806220.pdf
Data publikacji:
1993
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
gleby
fauna glebowa
pasozyty roslin
nicienie
laki
gleby hydrogeniczne
Opis:
The studies were carried out on two areas being party of complex meadows established on drained fens. The soil in both areas originated from tall sedge peats was classified to semi arid complex ВС. The soil of these areas differed in some thermal and hydrous properties. One area was three years old meadow while the second was partly overgrown by one- year meadow and partly by stable fifteen-year meadow. On meadow one-year and three-year patches without seedlings were observed. The soil samples were taken in autumn and spring from five sites: one-year meadow turfed places, one-year meadow non-turfed, three-year turfed, three year non-turfed and fifteen-year meadow turfed. Hydrous and thermal properties affected the number of nematode communities to a greater degree than the age of meadow itself. Phytoeuparasites and parasaprobionts visibly were more numerous on turfed places in comparison to non-turfed. In almost all autumn samples parasaprobionts dominated. Percentage participation of phytoeuparasites was higher in autumn than in spring. The studied communities differed in species composition, Morisita index of similarity calculated for pairs was low. The withering of seedlings was not related to the occurrence of parasitic nematodes. The growth of grass was not inhibited even at high number of parasitic nematodes Paratylenchus nanus and Tylechorhynchus dubius.
Badania prowadzono przez dwa lata na łąkach założonych na osuszonym bagnie Kuwasy położonym na terenie ZD IMUZ Biebrza. Jednym z celów tych badań było poznanie wpływu wieku łąki na takie parametry zespołów nicieni glebowych jak: liczebność, udział grup ekologicznych i skład gatunkowy. Drugim celem badań było sprawdzenie czy zjawisko placowatego wypadania siewek na łąkach założonych na glebach hydrogenicznych jest związane z występowaniemwglebie nicieni pasożytów roślin. Do badań wytypowano dwie powierzchnie A i B, których gleba była pochodzenia turzycowo-drzewnego zaliczana do kompleksu glebowo-wilgotnościowego okresowo posusznego ВС o średnim stopniu zmurszenia MTII. Gleba pow.A miała bardziej ustabilizowane warunki wilgotnośiowo-termiczne i mniejszą tendencję przesuszania niż gleba pow.B. W roku rozpoczęcia badań pow.A stanowiła łąka trzyletnia, natomiast jedna część pow.B była porośnięta łąką jednoroczną druga łąką piętnastoletnią. Na łące I (trzyletniej) i na łące (jednorocznej) obserwowano miejsca niezadarnione powstałe na skutek wypadnięcia siewek traw. Natomiast a III (piętnastoletnia) była równomiernie porośnięta trawą. Próby pobierano wiosną i jesienią z pięciu stanowisk: na łąkach I i II z miejsc zadarnionych i niezadarnionych oraz na łące III z miejsc zadarnionych. Nicienie ekstrahowane zmodyfikowaną metodą Baermanna liczono, oznaczano i dzielono na następujące grupy ekolo- giczne: pasożyty roślin, pasożyty potencjalne,grzybożerne, eusaprobionty, parasaprobionty, wszystkoożerne i drapieżne. Analiza liczebności badanych zgrupowań wykazała że właściwości fizyko-wodne i termiczne gleby mają większy wpływ na liczebność zespołów nicieni niż wiek łąki. Ponadto w miejscach zadarnionych obserwowano znacznie więcej nicieni niż w niezadarnionych.(Rys.l).W miejscach zadarnionych stwierdzono istotnie więcej nicieni z grupy pasożytów roślin i parasaprobiontów niż w miejscach niezadarnionych. Na wszystkich stanowiskach dominującymi grupami były pasożyty roślin i parasaprobionty przy czym w próbach wiosennych było mniej pasożytów niż w próbach jesiennych. W badanych zgrupowaniach stwierdzono bardzo mały udział nicieni wszystkożernych i drapieżnych. Wskaźnik Morisita uwzględniający podobieństwo składu gatunkowego zespołów był stosunkowo niski dla par analizowanych zgrupowań co świadczy o małym podobieństwie badanych zespołów. Na podstawie uzyskanych wartości współczynnika Morisita trudno jest jednak ocenić który z czynników, wiek łąki czy zadarnienie, bardziej różnicują zgrupowania nicieni glebowych. Na podstawie otrzymanych wyników trudno jest powiedzieć czy wypadanie siewek traw było związane z występowaniem w glebie nicieni pasożytniczych. W miejscach zadarnionych, gdzie nie obserwowano wypadania siewek stwierdzono występowanie w dużych liczebnościach dwóch gatunków pasożytujących na trawach: Paratylenchus nanus i Tylenchorhynchus dubius.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1993, 406; 139-152
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chwasty żywiciele Heterodera schachtii Schmidt i Meloidogyne hapla Chitwood
Sornjaki khozjaeva Heterodera schachtii Schmidt i Meloidogyne hapla Chitwood
Host weeds of Heterodera schachtii Schmidt and Meloidogyne hapla Chitwood
Autorzy:
Berbec, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/797199.pdf
Data publikacji:
1988
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
pasozyty roslin
chwasty
matwik burakowy
guzak polnocny
Heterodera schachtii
Meloidogyne hapla
zachwaszczenie
plant parasite
host
weed
parasitism
weediness
nematode
Opis:
В предшественных и последующих культурах сахарной свеклы исследовали зачорение и паразитироваиие на сорня как Н. schachtii. Подобные оценки проводились на предшественниках и посевах моркови, исследуя наличие M. hapla. Почти у всех исследуемых видов двудольных сорняков обнаруживали личинки указанных нематод. Привлекательными хозяевами для Н. schachtii были: Raphanus raphanistrum, Galeopsis tetrahit, Galium sparine и Thlaspi arvense. Менее привлекательными были: Stellaria media, Myosotis arvensis и Viola arven- sis. Хорошими хозяевами для М. hapla были: Erodium cicutarium, Scleranthus annus, Spergula arvensis, Thlaspi arvense, Stellaria media и Viola arvensis. Гораздо менее привлекательными были: Anthemis arvensis, Polygonum aviculare и Chenopodium album. Тщательное уничтожение сорняков предотвращает повышение поражения полей гетеродерой, а с систематически очищаемых почв удаляет инвазионные личинки указанных паразитов.
Weediness and parasitism of Heterodera schachtii on fore- and aftercrops of betts was investigated. Similar estimates were performed in forecrops and sowings of carrot for the Meloidogyne hapla occurrence. In almost all dicotyledonous weed species larvae of these nematodes were found. Attractive hosts of H. schachtii were: Raphanus raphanistrum, Galeopsis tetrahit, Galium aparine, Thlaspi arvense. Less attractive ones were: Stellaria media, Myosotis arvensis and Viola arvensis. Good M. hapla hosts were: Erodium cicutarium, Scleranthus annuus, Spergula arvensis, Thlaspi arvense, Stellaria media and Viola arvensis. Much less attractive were: Anthemis arvensis, Polygonum aviculare and Chenopodium album. A careful weed control on fields protects against heavier infestation with Heterodera as well as purifies systematically weeded sites off invasive larvae of the above parasites.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1988, 349
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies