Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Wierzbicka, B" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-11 z 11
    Tytuł:
    Wplyw metody uprawy na plonowanie kilku odmian salaty maslowej w polu
    Autorzy:
    Wierzbicka, B
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/807144.pdf
    Data publikacji:
    1999
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Tematy:
    uprawa roslin pod oslonami
    produkcja roslinna
    plonowanie
    wczesnosc
    sucha masa
    salata maslowa
    warzywa
    uprawa polowa
    folia perforowana
    zawartosc azotanow
    metody uprawy
    folia czarna
    witamina C
    wlokniny
    sciolkowanie gleby
    Opis:
    Badania przeprowadzono w latach 1997 - 1998 na Polu Doświadczalnym Katedry Ogrodnictwa Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie. Rozsadę sałaty wysadzono w pole w I dekadzie kwietnia w rozstawie 25 x 25 cm. Jako czynnik I w doświadczeniu przyjęto metody uprawy sałaty: na glebie przykrywanej czarną folią, pod folią perforowaną i włókniną oraz na glebie nieściółkowanej. W ramach czynnika II ocenie poddano plonowanie odmian: Agora, Ambra, Charlene, Morska, Nochowska. Doświadczenie założono metodą losowanych podbloków w 4 powtórzeniach. Wielkość jednego poletka do zbioru wynosiła 5 m². Dawkę azotu 50 kg N/ha w saletrze amonowej stosowano pod bronę przed wysadzeniem rozsady w polu. Nawożenia fosforem i potasem nie stosowano, z uwagi na wysoką zawartość tych składników w glebie. Sałaty nie dokarmiano pogłównie. Osłony z folii perforowanej i włókniny usunięto w 1997 r. - 30.04. a w roku 1998 - 5.05. Zbiory przeprowadzano sukcesywnie od 13.05. do 26.05., gdy rośliny uzyskały wartość handlową. Najwcześniej dorastały główki z uprawy pod folią perforowaną i włókniną, natomiast o 10 dni później z gleby mulczowanej czarną folią, a z obiektu kontrolnego przeciętnie dwa tygodnie później. Przedstawione w niniejszej pracy metody uprawy oraz odmiany mają wysoce istotny wpływ na uzyskany plon i jego jakość. W rejonie Olsztyna osłanianie folią perforowaną i włókniną poprawiało tempo wzrostu sałaty w uprawie wiosennej. Wyraźnie wolniejszy wzrost wykazywały rośliny rosnące na glebie mulczowanej czarną folią i bezpośrednio w polu. Efektywność metod uprawy sałaty zależała od przebiegu warunków klimatycznych w okresie wegetacji. Bezpośrednio po zbiorze w częściach jadalnych roślin oznaczano zawartość suchej masy, witaminy C i azotanów.
    The experiment was conducted in 1997 and 1998 on the Experimental Field of the Horticulture Department, University of Agriculture and Technology in Olsztyn. Lettuce seedlings were planted in the first ten days of April at spacing 25 x 25 cm. The following methods of growing the lettuce were applied: 1) on soil covered with a black polyethylene sheeting, 2) under perforated polyethylene sheeting and fibrin shields; and 3) on unmulched soil. The following lettuce cultivars were tested in the randomized subblocks and replicated four times: Agora, Ambra, Charlene, Morska and Nochowska. Plot size was 5 m². Before planting 50 kg N per ha in the form of ammonium nitrate was applied and harrowed. Phosphorus and potassium were not applied because of their high content in the soil. The perforated polyethylene shields and fibrin shields were removed on April 30 in 1997 and on May 5 in 1998. The lettuce was harvested successively from May 13 till May 26 when attained marketable value. The earliest harvest was from the lettuce grown under perforated polyethylene shields, several days later from under the fibrin shields and 10 days later from the mulched soil with black polyethylene shield. In control variant the harvest was about 14 days later. In edible parts of the lettuce the contents of dry matter, vitamin C and nitrates were determined.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1999, 466; 117-128
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Soja warzywna - możliwości uprawy w rejonie Olsztyna
    Autorzy:
    Wierzbicka, B.
    Duchovskiene, Z.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/794718.pdf
    Data publikacji:
    1999
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Opis:
    W latach 1997-1998 badano możliwości uprawy soi w rejonie Olsztyna. Ocenie poddano cechy morfologiczne roślin i nasion. W plonie badano zawartość białka i tłuszczu. Doświadczenie zlokalizowano na polu doświadczalnym Katedry Ogrodnictwa Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie. Badano plonowanie 4 krajowych odmian soi; Aldana, Jutro, Polan, Progres, dwóch litewskich: Early ve'e, Nr 1-94. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że najwyższy średni plon nasion uzyskano z odmiany Jutro - 2,15 t·ha⁻¹, zaś najniżej plonowała odmiana Early ve'e - 1,4 t·ha⁻¹. Badane odmiany różniły się wysokością roślin, osadzeniem 1-go strąka oraz masą 1000 nasion. Zawartość białka i tłuszczu zależą również od odmiany oraz warunków pogodowych w okresie wegetacji roślin.
    In 1997 and 1998 the possibilities of growing soybean in Olsztyn region were investigated. Morphological features of plants and seeds as well as the contents of protein and fat were analyzed. A field experiment included: three home soybean cultivars: Aldana, Polan, Jutro, Progres and two Lithuanian cultivars: Early ve'e, Nr 1-94. The highest yield of seeds (2.15 t·ha⁻¹) gave Jutro cv. whereas the lowest yield (1.4 t·ha⁻¹) produced Early ve'e cv. The cultivars differed among themselves in the height of plants, setting of the first pod and weight of 1000 seeds. The contents of protein and fat depended on ether, cultivar and weather conditions in vegetation period.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1999, 468
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ocena wplywu kilku podlozy na plonowanie ogorka szklarniowego
    Autorzy:
    Martyniak-Przybyszewska, B
    Wierzbicka, B.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/801356.pdf
    Data publikacji:
    1996
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Tematy:
    ogorki
    uprawa roslin pod oslonami
    plonowanie
    podloza uprawowe
    szklarnie
    Opis:
    W latach 1990 - 1992 w Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie przeprowadzono badania nad wpływem kilku podłoży organicznych na plonowanie i jakość plonu ogórka szklarniowego odm. Aramis F₁. Doświadczenie założono w szklarni gruntowej, metodą losowanych bloków w trzech powtórzeniach. Ocenie poddano następujące podłoża: podłoże pieczarkowe zmieszane z ziemią kompostową w stosunku objętościowym 1:1, podłoże pieczarkowe z dodatkiem torfu w stosunku 1:2, podłoże pieczarkowe i kora z drzew iglastych w stosunku objętościowym 1:2, kora z drzew iglastych i torf wysoki w stosunku objętościowym 1:1, torf wysoki. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono dużą przydatność podłoża pieczarkowego z dodatkiem komponentów do uprawy ogórka szklarniowego. Najwyższe plony uzyskano na podłożu stanowiącym mieszaninę podłoża pieczarkowego i torfu. Jakość plonu była dobra, o czym świadczy wysoki odsetek plonu handlowego w ogólnym.
    In 1990 - 1992 a glasshouse experiment was conducted to study the effect of several organic substrates on yield and quality of hotbed cucumbers, sv. Aramis 1. The treatments were replicated three times in a randomized-block design. The following substrates (treatments) were used: 1) a mushroom substrate mixed with a composted soil at a 1:1 ratio by volume, 2) a mushroom substrate mixed with peat at 1:2 ratio, 3) a mushroon substrate plus coniferous bark at a 1:2 ratio, 4) coniferous bark and peat at a 1:1 ratio, and 5) a high moor peat. All treatments appeared very usefull to culturing hotbed cucumbers. The highest and good quality yield was obtained when mixing the mushroom substrate with peat.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1996, 429; 237-240
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wplyw dodatku sorbentu do podloza na plonowanie salaty siewnej Lactuca sativa L., uprawianej z rozsady w nieogrzewanym tunelu foliowym
    Autorzy:
    Wierzbicka, B
    Majkowska, J
    Kuskowska, M
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/805366.pdf
    Data publikacji:
    2002
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Tematy:
    uprawa roslin pod oslonami
    sorbenty
    warzywnictwo
    uprawa z rozsady
    tunele foliowe nieogrzewane
    plonowanie
    salata siewna
    dodatki do podlozy
    Opis:
    W produkcji ogrodniczej poszukuje się składu podłoża, które zapewnia utrzymanie w środowisku korzeni optymalnych właściwości fizycznych, głównie powietrznych i wodnych. Hydrożele wprowadzane do gleby poprawiają warunki wzrostu roślin, dzięki czemu cieszą się coraz większą popularnością wśród ogrodników. Wykazują ogromne możliwości gromadzenia wody dostępnej dla systemu korzeniowego roślin w okresie wegetacji. W dobie gospodarki rynkowej nie bez znaczenia jest wpływ tych związków na wzrost i plonowanie roślin. W Katedrze Ogrodnictwa UWM w Olsztynie przeprowadzono doświadczenie mające na celu zbadanie wpływu sorbentów na plonowanie sałaty pod osłonami. Pierwszym badanym czynnikiem były sorbenty: akryżel potasowy, akryżel sodowy, akryżel sodowo-potasowy, ekosorb potasowy. Drugi czynnik stanowiły odmiany: sałaty głowiastej masłowej - odm. Charlene, sałaty głowiastej kruchej - odm. Malika, sałaty rzymskiej - odm. Liwia. W wyniku przeprowadzonych badań w latach 2000-2001 stwierdzono korzystne oddziaływanie hydrożeli na plon sałaty. Odmiany rosnące w obiektach z dodatkiem sorbentów różniły się plonem ogólnym i handlowym w porównaniu z obiektem kontrolnym - bez dodatku hydrożelu.
    In horticulture production, the possibility is sought of working out the substrate assuring the best conditions of plant growing. For many years hydrogels are most often used as valuable natural raw material. Sorbents, as chemical compounds show high possibilities of accumulating water available to root system during the vegetation period. The effects of these compounds on growth and yield of crops are also important. An experiment was carried out at the Horticulture Department of UWM to study the effect of sorbents on the yield of lettuce. The first effect of the following sorbents was studied: potassium ecosorb, sodium acrigel, potassium acrigel and sodium-potassium acrigel. The second factor was Charlene, Malika, Liwia lettuce cultivars. The hydrogels studied had a positive effect on the yield of lettuce. The lettuce grown in the substrate with hydrogels added always gave significantly higher yield then the lettuce not treated with those sorbents.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2002, 485; 367-374
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Efekty melioracji użytków rolnych
    Autorzy:
    Lojewski, S.
    Prokopowicz, J.
    Wierzbicka, B.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/797400.pdf
    Data publikacji:
    1989
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Tematy:
    melioracja
    uzytki rolne
    drenowanie
    grunty rolne
    uzytki zielone
    grunty orne
    deszczowanie
    pastwiska
    efektywnosc drenowania
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1989, 375
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Optymalizacja nawożenia azotem wczesnych odmian ziemniaka
    Optimization of nitrogen fertilization of early potato varieties
    Autorzy:
    Wierzbicka, A.
    Lis, B.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/809940.pdf
    Data publikacji:
    2002
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Opis:
    Doświadczenia polowe z wczesnymi odmianami: Aster, Drop, Bila, Sumak, Aksamitka i Gloria przeprowadzono w latach 1992-1999 w Jadwisinie w celu ustalenia optymalnych dawek azotu zabezpieczających właściwą wielkość plonu dobrej jakości zbieranego po 60 i 75 dniach od sadzenia oraz w pełnej dojrzałości. Stosowano obornik w ilości 25 t-ha-1 oraz nawożenie azotem w zakresie 0-200 kg N·ha⁻¹, przy stałym poziomie P (53 kg·ha⁻¹) i K (150 kg·ha⁻¹). Wskaźnikiem stanowiącym podstawę do wyliczenia optymalnych dawek azotu oprócz plonów jest efektywność nawożenia wyrażona jako przyrost plonu bulw na 1 kg azotu zastosowanego w nawozach. Najwyższą efektywnością azotu wynoszącą dla: I, II, III, terminu zbioru odpowiednio: 30, 76, 166 kg bulw na 1 kg N charakteryzowała się dawka 50 kg N·ha⁻¹. Ponadto jako dodatkowe wskaźniki do ustaleń'' optymalnych dawek azotu przyjęto następujące parametry: ilość azotu pobrana plonem, stopień wykorzystania azotu oraz zawartość azotanów w bulwach głównie ze względu na jakość bulw i ochronę środowiska. Uwzględniając powyższe wskaźniki ustalono, że optymalne dawki azotu muszą być dostosowane do terminu zbioru i powinny mieścić się w granicach dla: I terminu zbioru - 50-70, II terminu zbioru - 80-90, III terminu zbioru - 100-120 kg N·ha⁻¹
    The aim of the field experiments carried out in 1992-1999 with early potato varieties: Aster, Drop, Bila, Sumak, Aksamitka and Gloria was to establish suitable N rates delivering high yield of a good quality potatoes harvested 60 and 75 days after planting and in full maturity. Stable manure of 25 t·ha⁻¹ and differentiated nitrogen fertilization within the range from 0 to 200 kg N·ha⁻¹ were used with a constant level of phosphorus (52 kg) and potassium (150 kg). The base for calculating the optimal N rates is next to yield nitrogen effectiveness expressed as tuber yield rate per 1 kg of N. The highest effectiveness was obtained with the dose of 50 kg N·ha⁻¹ - 30, 76, 166 kg tubers per 1 kg N for: I, II, III, harvest dates respectively. Moreover, to calculate the optimal N rates other indicators such as: uptake from fertilizer, nitrogen utilization and nitrate content in tubers were used, mainly on account of quality of tubers and environment protection. Taking all of it into consideration it was decided there was set that nitrogen rate must be adjusted to the harvest dates and should be as follows: for 1st harvest date - 50-70, for 2nd harvest date - 80-90, for harvest date - 100-120 kg N·ha⁻¹.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2002, 489
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nawożenie azotem wczesnych odmian ziemniaka a zagrożenie środowiska w warunkach stresowych
    Nitrogen fertilization of early potato cultivars and risk for the environment under stress conditions
    Autorzy:
    Wierzbicka, A.
    Lis, B.
    Trawczynski, C.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/804978.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Opis:
    Badania prowadzono w latach 1998-1999 z wczesnymi odmianami ziemniaka. Określano wpływ warunków stresowych: nadmiaru wody i niskich temperatur w kwietniu i maju, a w lipcu i sierpniu suszy na plon suchej masy bulw, pobranie i wykorzystanie azotu przez wczesne odmiany ziemniaka. Wykazano istotne obniżenie plonu, pobranie i wykorzystanie azotu z nawozów w warunkach stresowych. Plon suchej masy po 75 dniach od posadzenia był niższy o 1,1 t·ha⁻¹ w stresowym 1999 roku niż w roku 1998, i o 3,1 t·ha⁻¹ po dojrzeniu bulw. Średnie pobranie azotu z plonem bulw w roku 1999 było mniejsze o 27% dla zbioru po 75 dniach i o 24% dla bulw dojrzałych, a wykorzystanie azotu było niższe o 9-15% w I i II terminie zbioru odpowiednio. W roku sprzyjającym po zbiorze roślin azot niewykorzystany z nawozów stanowił od 44% przy najniższej zastosowanej dawce (50 kg N·ha⁻¹) do 62% przy dawce najwyższej (200 kg N·ha⁻¹). Analogicznie dla roku stresowego ilość azotu niewykorzystanego z nawozów wynosiła od 62 (przy 50 kg N·ha⁻¹) do 74% (przy dawce 200 kg N·ha⁻¹). Niewykorzystany przez rośliny azot, pozostający w glebie po zbiorze stanowi zagrożenie dla środowiska.
    Investigations with early potato cultivars were carried out in the years 1998-1999. The purpose of this study was to assess the impact of stress conditions (low temperature and precipitation excess) in April and May and drought in July and August on dry matter yield, nitrogen uptake and utilization by early potato cultivars. The dry matter yield under stress conditions (1999) decreased by 27% for the crop harvested after 75 days, and by 40% for the crop harvested after maturity. Nitrogen uptake with tuber crop decreased by 27% for the crop harvested after 75 days, and by 24% for mature tubers. Nitrogen utilization was reduced by 12% on the average for both harvest dates. Under favourable conditions (1998), after harvest, the unused nitrogen from fertilizers amounted to from 44% with the lowest dose applied (50 kg N·ha⁻¹) to 62% with the highest dose (200 kg N·ha⁻¹). Under stress conditions the amount of nitrogen remaining in the soil was higher and ranged from 62% (at 50 kg N·ha⁻¹) to 74% (at 200 kg N·ha⁻¹). Nitrogen unused by plants and remains in the soil after harvest and is a risk for the environment.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2004, 496, 2
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Deficyt wody w okresie wegetacji a plonowanie i wykorzystanie azotu przez wczesne odmiany ziemniaka
    Autorzy:
    Wierzbicka, A.
    Lis, B.
    Mazurczyk, W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/802564.pdf
    Data publikacji:
    2002
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Opis:
    Badania prowadzono w latach 1992-1999 z wczesnymi odmianami ziemniaka. Określano wpływ deficytu wody w okresie wegetacji na plonowanie i wykorzystanie azotu. Stosowano nawożenie N w zakresie 0-200 kg.ha⁻¹. Wykazano istotny wpływ nawożenia azotem i niedoboru wody w okresie wegetacji na plon suchej masy, pobranie z plonem bulw azotu dostępnego w glebie, wykorzystanie azotu z nawozów, zawartość azotu ogółem i azotanów w bulwach. Wpływ nawożenia azotem był w znacznym stopniu modyfikowany niedoborem wody w okresie wegetacji. W warunkach dużego deficytu wody w okresie wegetacji (P-Ea ≥ -140 mm) pobranie azotu z plonem nie przekraczało 100 kg·ha⁻¹. Jednocześnie współczynnik wykorzystania N z nawozów mineralnych osiągał wartości poniżej 28%. W warunkach dobrego zaopatrzenia roślin w wodę pobranie N z plonem osiągało wartości 180 kg N·ha⁻¹, a wykorzystanie azotu z nawozów przekraczało 50%. Niedobór wody nie tylko obniża wykorzystanie azotu z zastosowanego nawozu, ale prowadzi również do nadmiernego gromadzenia azotanów. Średnia zawartość azotanów w latach z niedoborem wody mieściła się w granicach 222-291 mg NaNO₃·kg⁻¹ św. masy. Przekroczenie dopuszczalnej zawartości azotanów (250 mg NaNO₃·kg⁻¹ św. masy) odnotowano już przy dawce 100 kg N·ha⁻¹ (291 mg NaNO₃), zalecanej w uprawie ziemniaka. W warunkach wystarczającego zaopatrzenia w wodę zawartość azotanów była znacznie niższa i mieściła się w granicach 50-220 mg NaNO₃·kg⁻¹ św. masy bulw. Konsekwencją dużego deficytu wody w okresie wegetacji jest z jednej strony pogorszenie jakości bulw, a z drugiej skażenie środowiska.
    In the years from 1992 to 1999 experiments were carried out in which the investigation aimed at determining the effect of water deficit during the vegetation period on crop yielding and nitrogen utilization by early potato cultivars. Nitrogen fertilization was used in the range of 0-200 kg·ha⁻¹. A significant effect of nitrogen fertilization and water deficit during the vegetation period on dry matter yield, the uptake of nitrogen available in the soil, the utilization of nitrogen from fertilizers, the contents of N-total and nitrates in the tubers was demonstrated. The effect of nitrogen fertilization was greatly modified by water dcficit during the vegetation period. In conditions of high water deficit during vegetation (P-Ea ≥-140 mm) the nitrogen uptake in the yield did not exceed 100 kg·ha⁻¹. At the same time, the apparent nitrogen recovery (ANR) amounted to below 28%. In the conditions of adequate water supply, the nitrogen uptake in the yield amounted to 180 kg N·ha⁻¹ and the ANR exceeded 50%. Water deficit not only decreased the nitrogen recovery from the fertilizer used, but also led to an excessive accumulation of nitrates. The mean contents of nitrates in the years with water deficit fell within the limits of 222-291 mg NaNO₃·kg⁻¹ tuber FW. The exceeding of acceptable nitrates level (250 mg NaNO₃·kg⁻¹ tuber FW) was already noticed with the dose of 100 kg N·ha⁻¹ (291 mg NaNO₃) recommen-ded for potato cultivation. In the conditions of adequate water supply, the contents of nitrates was much lower falling within the range of 50-220 mg NaNO₃·kg⁻¹ tuber FW. The consequence of large water deficit during the vegetation period is worsening of tuber quality on the one hand, and on the other, environmental pollution.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2002, 481, 1
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Klimatyczne uwarunkowania produkcji biomasy ziemniaka w Polsce Centralnej
    Autorzy:
    Mazurczyk, W.
    Wierzbicka, A.
    Lutomirska, B.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/801768.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Opis:
    Plon produkowany podczas optymalnych warunków wegetacji, tzn. bez chorób i szkodników oraz przy optymalnym odżywieniu i zaopatrzeniu roślin w wodę, nazywa się plonem potencjalnym. Plon potencjalny (Yp) został obliczony dla wielu odmian ziemniaka uprawianych w doświadczeniach polowych w Jadwisinie w latach 1974-2002 według metody Van der Zaaga. Oszacowano również straty suchej masy bulw spowodowane niedoborem i nadmiarem wody w okresie wegetacji. W obliczeniach tych przyjęto założenie, iż potencjalny przyrost plonu w danym dniu wegetacji tracony jest z powodu: 1. niedoboru wody (d), jeśli w glebie brak jest wody dla pokrycia bieżących potrzeb ewapotranspiracji; 2. nadmiaru wody (r) jeśli kilmat uzany został za bardzo mokry, chrakteryzujący się wartościami współczynnika Chomicza powyżej 5. Wartości Yp zostały porównane z plonami rzeczywistymi otrzymanymi w doświadczeniach polowych w Jadwisinie (Ya) oraz plonami statystycznymi dla Polski Centralnej (Yas). Średnia ważona wartość Yp dla Polski Centralnej została oszacowana jako 14,9 t·ha⁻¹ suchej masy bulw z zakresem między 9,7 a 19,7 oraz współczynnikiem zmienności 11%. Przeciętna wartość ułamka Ya/Yp wynosiła 0,49, przyjmując wartości w poszczególnych latach między 0,16 a 0,92. Średnia wartość ułamka Yas/Yp określającego wykorzystanie potencjału plonowania w praktyce rolniczej była o około połowę mniejsza w tym samym okresie badań. Przeciętne straty suchej masy bulw, spowodowane niedoborem i nadmiarem wody, zostały oszacowane jako 3,7 t·ha⁻¹ dla odmian bardzo wczesnych i wczesnych oraz około 5,5 t·ha⁻¹ dla pozostałych odmian.
    The yield produced under the optimal growing conditions of vegetation i.e. the absence of factors diminishing the biomass production are called potential yield (Yp). The values of potential yields were calculated according to Van der Zaag method modified by Mazurczyk for many potato cultivars grown each year (1974-2003) at the Experimental Station in Jadwisin near Warsaw (52°29’N; 23°3’E). Water-limited yields (Ywl) were assessed according to Mazurczyk method for all the above mentioned years as well. They were calculated with the assumption that the potential yield of a given day of vegetation is lost because of: 1. water shortage (d), when there was no soil water for covering the evapotranspiration demands; 2. excess of water (r), when climate was very wet according to agrometeorological Chomicz coefficient. Yp values were compared to actual yields obtained in the field experiments (Ya) and to statistical yields for Central Poland (Yas). The results demonstrated that the weighted mean value of Yp for Central Poland was evaluated as 14.9 t·ha⁻¹ tuber dry matter (DM) ranging from 9.7 to 19.7; and variation coefficient amounting to 11%. The average perennial ratio of Ya/Yp (field experiments) was 0.49 varying from 0.16 to 0.92. The mean value of Yas/Yp in commercial production (Central Poland) was smaller by about 50% during the same period. The losses of tuber biomass caused by water shortage and excess were assessed as about 3.7 t·ha⁻¹ DM for very early and early cultivars and about 5.5 t·ha⁻¹ DM for the others.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2004, 500
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dolistne dokarmianie azotem a stan odżywienia roślin ziemniaka tym pierwiastkiem oraz ich plonowanie
    Yield and nitrogen nutrition status of potato crops in relation to foliar-applied urea
    Autorzy:
    Mazurczyk, W.
    Lis, B.
    Trawczynski, C.
    Wierzbicka, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/810010.pdf
    Data publikacji:
    2002
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Opis:
    W pracy przedstawiono wyniki doświadczenia polowego przeprowadzonego w Jadwisinie na glebie lekkiej, bez nawadniania. Odmiany ziemniaka (Santa Tokaj, Triada) uprawiane były na dawce 0 i 150 kg N·ha⁻¹ (D). Cztery poziomy doglebowego nawożenia azotem: D - 10%, D - 20% i D - 30% otrzymano stoi sując mocznik przed sadzeniem i przed wschodami. Brakującą ilość azotu bilansowano do dawki D poprzez dolistną aplikację mocznika w terminach: 58, 72 i 84 dni po posadzeniu (DAP). Próby liściowe pobierano bezpośrednio przed opryskiem mocznikiem oraz po 40 i 96 dniach od posadzenia. Zawartość azotanów w soku ogonków liściowych oznaczano stosując metodykę f-my Merck z użyciem reflektometru RQflex. Dodatkowo w terminie 96 DAP próby całych roślin zostały zebrane w celu określenia indeksów odżywienia azotem (NNI) i powierzchni liściowej (LAI) na poszczególnych obiektach nawozowych. Określono również plon suchej masy bulw i zawartość w nim azotanów metodą kolorymetryczną. Mocznik w dawce 15 i 30 kg N·ha⁻¹ stosowany dolistnie może być użyty do dokarmiania roślin ziemniaka w czasie wegetacji nie wpływając negatywnie na wielkość plonu końcowego oraz zawartość w nim suchej masy i azotanów. Uzupełniające dawki mocznika stosowanego dolistnie nie zmieniają znacząco zawartości azotanów w soku ogonków liściowych w porównaniu do kombinaq'i z mocznikiem zastosowanym tylko doglebowo. Stwierdzono istnienie ścisłej zależności między zawartością azotanów w soku ogonków liściowych, a plonem końcowym bulw i zawartością w nim azotanów. Wszystkie kombinacje z dolistnie stosowanym mocznikiem spowodowały zwiększenie wartości indeksów LAI i NNI w porównaniu z obiektem kontrolnym.
    This paper presents results of a field experiment carried out at Experimental Station in Jadwisin on sandy soil without irrigation. Potato table cultivars (Sante, Tokaj, Triada) were grown at the doses of 0 and 150 kg N·ha⁻¹ (D). Four levels of basal N fertilisation: D, D - 10%, D - 20% and D - 30% were applied in the form of urea to the soil before planting and emergence. Plots with each dose of basal N fertilisation were balanced to 150 kg N·ha⁻¹ by foliar-applied urea at particular dose of 15 kg N·ha⁻¹. The dates of foliar application were as follows: 58, 72 and 84 days after planting (DAP), just after leaf sampling. There were other two dates of leaf sampling: 40 and 96 DAP. Merckoquant® test strips were used to measure petiole sap nitrate by reflectometric analysis with the „RQflex". Additionally the whole plants were collected at the date of 96 DAP and nitrogen nutrition index (NNI) or leaf area index (LAI) were determined. Final tuber dry matter produced by each plot and their content of nitrate in it were estimated as well. Supplementary rates of N (15 and 30 kg N·ha⁻¹) provided as foliar-applied urea can be used to adjust N nutrition of potato crop without significant changes in yield and its dry matter or nitrate content. Non-significant differences in petiole nitrate sap content between N-foliar treatments (15 or 30 kg N·ha⁻¹) and dose of 150 kg N·ha⁻¹ 1 applied to the soil were observed. There was a close relationship between petiole sap nitrate content and tuber yield or its nitrate content. All N-foliar treatments caused the increase of the NNI and LAI values in comparison to the control.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2002, 489
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czynniki ograniczające wykorzystanie azotu przez rośliny ziemniaka a zagrożenie środowiska
    The factors limiting nitrogen utilization by potato plants and risk for the environment
    Autorzy:
    Lis, B.
    Mazurczyk, W.
    Trawczynski, C.
    Wierzbicka, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/797935.pdf
    Data publikacji:
    2002
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Opis:
    W pracy przedstawiono wyniki doświadczeń polowych przeprowadzonych w Jadwisinie na glebie lekkiej w latach 1992-1999. Stosowano obornik (25 t·ha⁻¹), nawożenie azotem w zakresie 0-200 kg N·ha⁻¹ , przy stałym poziomie P (53 kg·ha⁻¹ ) i K (150 kg·ha⁻¹ ). Oceniano: pobranie N z plonem bulw, wykorzystanie N z nawozów mineralnych (1992-1999) oraz zawartość N min. w glebie przed sadzeniem i po zbiorze roślin, klimatyczny (P-Eo, Eo - ewapotranspiracja wskaźnikowa) i rolniczy (P-ETR, ETR - ewapotranspiracja aktualna) bilans wodny w latach 1998 i 1999. Ilość azotu pobranego z plonem bulw była zawarta w granicach 47-196 kg N·ha⁻¹. Wykorzystanie N z nawozów mineralnych (dla bulw) wynosiło średnio ~35%. Zarówno deficyt wody jak i jej nadmiar w okresie wegetacji znacznie ograniczały pobranie azotu z plonem bulw i jego wykorzystanie z nawozów mineralnych. W zależności od poziomu nawożenia azotem i warunków klimatycznych okresu wegetacji od 16 do 90% zastosowanego azotu pozostawało niewykorzystane w środowisku. Po zbiorze roślin od ~30 do ~170 kg N min. pozostawało w glebie w warstwie 0-60 cm. Nadmiar azotu może być wypłukany z gleby do wód gruntowych w okresie jesienno-zimowym.
    In the paper the results of field experiments carried out on light soil in Jadwisin in the years 1992-1999 are presented. Manure in amount of 25 t·ha⁻¹ and then fertilizers were applied: nitrogen in the range of 0-200 kg N·ha⁻¹ phosphorus - 53 kg·ha⁻¹ and potassium - 150 kg·ha⁻¹. The following factors were estimated: nitrogen uptake with yield, nitrogen utilization from fertilizers (1992-1999), content of N min. in the soil: before planting and after harvest, climatic (P-E0, E0 - potential evatranspiration) and agricultural (P-ETR, ETR - actual evatranspiration) water balance evaluated in 1998-1999. Nitrogen amount uptake with yield was within 47-196 kg N·ha⁻¹. Average nitrogen utilization from fertilizers was 35%. Both deficit and surplus of water in the vegetation period caused significant reduce of nitrogen uptake with yield, that involved lower utilization from fertilizers. Depending on nitrogen level and climatic conditions during the vege- tation - 16% up to 90% of applied nitrogen remained in environment. Nitrogen in the amount of 30-170 kg N min. remained in the soil (layer 0-60 cm) after the plant harvest. Nitrogen surplus may be leached from the soil into groundwater in the autumn and winter period.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2002, 489
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-11 z 11

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies