Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Pawlowska, B." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Wpływ cytokinin na rozwój pąków kątowych róży pnącej "New Dawn" w kulturach in vitro
Autorzy:
Pawlowska, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/803356.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
Celem badań było opracowanie sposobu rozmnażania róży pnącej 'New Dawn" oraz określenie wpływu cytokinin: kinetyny, BA, TDZ (0-10 µmol·dm³), na współczynnik namnażania pędów kątowych u tej odmiany. Uzyskano wysoki procent odkażonych kultur (75-79%), używając do dezynfekcji pąków 15% Domestosu przez 15 minut. Eksplantaty wykładane w terminie wiosennym oraz pozyskiwane z jednorocznych pędów róży rozwijały znacznie więcej pąków bocznych w porównaniu do wykładanych na pożywkę jesienią i pochodzących z pędów kilkuletnich. Najwyższy współczynnik namnażania pędów bocznych (3,2 szt./l regenerujący eksplantat) zanotowano na pożywce QL wzbogaconej w 5 /µmol BA·dm³ lub tidiazuronu oraz NAA (0,5 /µmol·dm³) i GA₃ (0,3 /µmol·dm³ ). Na pożywkach wzbogaconych w kinetynę współczynnik namnażania był bardzo niski, a rozwijające się pędy miały długie międzywęźla i największą wysokość. Na pożywce o składzie podstawowym MS oraz wzbogaconej w tidiazuron obserwowano anomalie w budowie rozwijających się pędów bocznych.
In the experiments the method of climbing 'New Dawn' rose multiplication was elaborated as well as cytokinins: kinetin, BA, TDZ (0-10 /µmol·dm³ ) effect on multiplication rate of axillary shoots was evaluated. The disinfection procedure with 15% Domestos was satisfactory enough i.e. 75-79% were disinfected. Explants derived from one year old initial rose stems isolated in the spring developed significantly more axillary shoots in comparison to explants derived from older stems isolated in the autumn. The highest multiplication rate of axillary shoots (3.2 new shoots per explant) was noted on the QL medium with 5/µmol BA·dm³ or TDZ and NAA (0.5 /µmol·dm³ ) and GA3 (0.3 /µmol·dm³ ). On the media containing kinetin the multiplication rate was very low, however, the shoot length was the highest. On the MS media and when TDZ was added to the media shoot developing anomalies were observed.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2005, 504, 2
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Porównanie ekotoksyczności 1-butylo-2,3-dimetyloimidazoliowych cieczy jonowych z anionem tetrafluoroboranowym i heksafluorofosforanowym w stosunku do wybranych enzymów glebowych
Comparison of ecotoxicity of 1-butyl-2,3-dimethylimidazolium ionic liquids with tetrafluoroborate and hexafluorophosphate anion for selected soil enzymes
Autorzy:
Telesinski, A.
Biczak, R.
Pawlowska, B.
Strek, M.
Platkowski, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/795757.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
Celem podjętych badań było określenie oddziaływania dwóch 1-butylo-2,3-dimetyloimidazoliowych cieczy jonowych z różnymi anionami: tetrafluoroboranowym [BMMIM][BF4] i heksafluorofosforanowym [BMMIM][PF6] na aktywność wybranych enzymów glebowych: dehydrogenaz, fosfatazy kwaśnej, fosfatazy zasadowej oraz ureazy. Badania przeprowadzono na piasku gliniastym o zawartości węgla organicznego 9,50 g·kg⁻¹. Do gleby wprowadzono wodne roztwory [BMMIM][BF4] lub [BMMIM][PF6] w ilościach: 0, 1, 10, 50, 100, 400, 700 i 1000 mg·kg⁻¹ s.m. Tak przygotowaną glebą napełniano wazony, do których następnie wysiano po 15 nasion jęczmienia jarego lub rzodkiewki. Przez cały okres badań utrzymywano stałą temperaturę 20 ±2°C oraz wilgotność na poziomie 70%. W 14. dniu doświadczenia oznaczono spektrofotometrycznie aktywność wymienionych enzymów. Wprowadzenie do gleby [BMMIM][BF4] i [BMMIM][PF6] spowodowało inhibicję aktywności wszystkich enzymów glebowych, pogłębiającą się wraz ze wzrostem dawki analizowanych substancji. Spośród oznaczanych enzymów najbardziej wrażliwa na obecność obu cieczy jonowych okazała się fosfataza kwaśna. Jedynie po aplikacji analizowanych związków, w dawce 1000 mg·kg⁻¹, największa inhibicja aktywności wystąpiła w przypadku ureazy.
Ecotoxicity of two 1-butyl-2,3-dimethylimidazolium ionic liquis (ILs) with different anion: tetrafluoroborate [BMMIM][BF4] and hexafluorophosphate [BMMIM][PF6], to soil enzymes was tested in the research. A pot experiment was carried out in the vegetation hall of the Department of Biochemistry and Ecotoxicology at Jan Długosz University in Częstochowa. A monocotyledonous plant, the spring barley (Hordeum vulgare L.) and a dicotyledonous plant, the common radish (Raphanus sativus L. subvar. radicula Pers.) were used in the experiment. The seeds of the plants, originating from the same source, were sown into a 90-mm diameter plastic plant pot that was filled with the reference soil and a soil thoroughly mixed with the studied ILs. The ILs was used at the dosages of 0, 1, 10, 50, 100, 400, 700 and 1,000 mg·kg⁻¹ d.m. The soil used in the experiment was l oamy sand with a dissolved matter containing of approximately 10%, an organic carbon of 9.0 g·kg⁻¹ and pH in 1 M KCl equal to 6.0. Throughout the testing period (14 days), constant substrate moisture content at the level required for the plants (70% field water capacity) and a constant temperature 20 ±2°C. On day 14 the soil samples were collected to analyze activity of dehydrogenase (EC 1.1.1.x), acid phosphatase (EC 3.1.3.2), alkaline phosphatase (EC 3.1.3.1), and urease (EC 3.5.1.5) were measured spectrophotometrically. Obtained results showed that the application of [BMMIM][BF4] and [BMMIM][PF6] to soil caused inhibition of all enzymes activities, which increased with increase in ionic liquids dosages. Among all assayed enzymes acid phosphatase was the most vulnerable for treatment with both ionic liquids. However, in soil with the highest dosage (1,000 mg·kg⁻¹) of both ionic liquids, the resistance indices (RS) of urease activity were the lowest (RS values were 0.07 and 0.08, respectively). Despite proved ecotoxicity of [BMMIM][BF4] and [BMMIM][PF6] to the soil enzyme activity, it is difficult to clearly indicate which analyzed ILs had a stronger impact on determined biochemical parameters.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2016, 587
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reakcja roslinnosci drzewiastej pasow przydroznych Krakowa na zasolenie i pH gleby
Autorzy:
Bach, A
Pawlowska, B
Kraus, D
Malinowska, Z
Pniak, M
Bartynska, M
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/807708.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
miasta
zadrzewienia przydrozne
Krakow
jesion wyniosly
lipa
klon pospolity
odczyn gleby
klon jawor
Tilia x europaea
zasolenie
reakcje roslin
Acer pseudoplatanus
Tilia cordata
Fraxinus excelsior
drzewa
Acer platanoides
city
roadside afforestation
Krakow city
European ash
lime
Tilia
Norway maple
soil reaction
sycamore
tree
Opis:
W wyniku szczegółowych obserwacji stanu zachowania roślin drzewiastych (klonu pospolitego (Acer platanoides), klonu jaworu (Acer pseudoplatanus), jesionu wyniosłego (Fraxinus excelsior) oraz lip (Tilia cordata, T. x europaea) w pasach drogowych Krakowa stwierdzono masowe występowanie u większości badanych drzew podobnych objawów uszkodzeń, w postaci nekrotycznego zbrunatnienia blaszek liściowych, obejmującego 10-80% powierzchni blaszki oraz przedwczesnego opadania liści, niezależnie od rodzaju i gatunku. Ponadto obserwowano zamieranie pędów, zwłaszcza w środkowej części koron. Susz obejmował niejednokrotnie 80-90% konarów i gałęzi. Często w miejsce przedwcześnie opadłych liści rozwijały się nowe, jasnozielone, o zredukowanej powierzchni blaszki. Analiza fitopatologiczna i entomologiczna badanych próbek drzew wykluczyła działanie organizmów żywych. Wyniki pomiarów próbek gleb, pobranych spod chorych drzew, wykazały nadmierne jej zasolenie - od 0,5 do 0,8 mS·cm⁻¹. Stwierdzono również występowanie podwyższonego alkalicznego odczynu podłoża, przyjmującego wartość w zakresie pH 8-10. Biorąc pod uwagę całokształt wyników obserwacji sugeruje się, że masowe uszkodzenia drzew w pasach przydrożnych centrum Krakowa są spowodowane zniszczeniem gleby jako środowiska wzrostu korzeni drzew, w szczególności nadmiernym jej zasoleniem i alkalizacją.
As a result of the thorough observation of the performance of tree plants (Acer platanoides, Acer pseudoplatanus, Fraxinus excelsior and Tilia cordata, T. x europaea) along the communication routes of Kraków a significant demonstration of similar damage was detected. In particular, it took the forms of necrotic browning of leaves, this effect concerned from 10 to 80 % of the leaves or the premature falling of leaves regardless of the genus or species. In addition dying of branches was observed, in particular in the middle part of the tree crones. The dryness frequently concerned as much as 80-90% of twigs and branches. Often in the place of fallen leaves new ones were formed, however with a smaller surface of the blade leaf (20-30% decrease of leaf area). The phytopathological and entomological analysis of the examined tree samples excluded an influence of any living organisms. The results of the analysis of the soil samples collected from under the damaged trees showed that it was high salinated, from 0.5 to 0.8 mS·cm⁻¹. It was also determined that there is a higher alkaic pH factor of the ground (about 8-10). Taking into consideration the entire results of the observation it is suggested that the massive damages to the trees along the communication routes of the centre of Kraków are caused by the destruction of soil as a environment of root growth, in particular its excessive salinity and alkalisation.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2006, 510, 1; 39-48
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ supersorbentu polimerowego na wybrane parametry biochemiczne w glebie i siewkach pszenicy ozimej (Tricticum aestivum L.)
Effect of supersorbent polymer on some biochemical parameters in soil and seedlings of winter wheat (Tricticum aestivum L.)
Autorzy:
Snioszek, M.
Platkowski, M.
Strek, M.
Mielczarek, M.
Telesinski, A.
Wrobel, J.
Biczak, R.
Pawlowska, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/800627.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
Jednym ze sposobów częściowego zmniejszenia deficytu wody, szczególnie na glebach lekkich, może być zastosowanie supersorbentów polimerowych powodujących zwiększenie retencji wodnej i poprawiających strukturę gleby. Celem podjętych badań było określenie oddziaływania AgroHydroGelu na aktywność enzymów glebowych (dehydrogenaz i fosfataz), a także na wybrane parametry biochemiczne w siewkach pszenicy ozimej odmiany Skagen (aktywność katalazy i peroksydazy, zawartość polifenoli ogółem oraz zawartość barwników asymilacyjnych). Doświadczenie polowe założono na piasku gliniastym, do którego wprowadzono AgroHydroGel w ilościach odpowiadających dawkom sorbentu dla gleb o bardzo dużej przepuszczalności (1,19 g·kg⁻¹), dużej przepuszczalności (1,59 g·kg⁻¹) i średniej przepuszczalności (1,99 g·kg⁻¹). Na podstawie przeprowadzonych badań, stwierdzono istotne zmiany oznaczanych parametrów biochemicznych w glebie i siewkach pszenicy ozimej. Spośród oznaczanych enzymów glebowych największe zmiany wystąpiły w przypadku dehydrogenaz. Z kolei w siewkach pszenicy ozimej zaobserwowano głównie stymulację aktywności katalazy, inhibicję aktywności peroksydazy oraz wzrost zawartości barwników asymilacyjnych.
Supersorbent polymer application may be a way to partial reduction of water deficit, especially in sandy soils. It causes an increase in water retention, at the same time improving soil structure. The aim of this study was to determine the impact of AgroHydroGel on the activity of soil enzymes (dehydrogenases and phosphatases), as well as on selected biochemical parameters in seedlings of winter wheat cv. Skagen (activity of catalase and peroxidase and content of total polyphenols and assimilation pigments). The pot experiment was carried out on soil material taken from the topsoil of Brunic Arenosol in Agricultural Experimental Station in Lipnik, located in the West Pomeranian District, Poland. According to the classification of the United States Department of Agriculture, it was soil with a granulometric composition of loamy sand, with Corg content of 8.7 g·kg⁻¹. AgroHydroGel was added to the soil samples in amounts appropriate to doses for soils of a very high permeability (1.19 g·kg⁻¹), high permeability (1.59 g·kg⁻¹) and medium permeability (1.99 g·kg⁻¹). A monocotyledonous plant, winter wheat (Triticum aestivum L.) cv. Skagen, was used in the experiment. Seeds of the plant, originating from the same source, were sown into a plastic plant pots that were filled with reference soil and soil thoroughly mixed with the studied supersorbent. Soil samples were collected on days 1, 7, 14, 21 and 28, and activities of acid phosphatase (EC 3.1.3.2), alkaline phosphatase (EC 3.1.3.1) and dehydrogenases (EC 1.1.1.x) were determined. Moreover, in winter wheat seedlings, analyses of catalase (EC 1.11.1.6), peroxidase (EC 1.11.1.7) activity and content of photosynthetic pigments (chlorophyll a, chlorophyll b and carotenoids) were performed on days 14, 21 and 28. Obtained results showed significant changes in measured biochemical parameters in soil and the seedlings of winter wheat. Among soil enzymes the highest changes were observed in dehydrogenases activity. However, in the seedlings of winter wheat, a stimulation of catalase activity, inhibition of peroxidase activity and increase in assimilation pigments concentration were mainly reported. These results showed that application of AgroHydroGel may cause disturbances in soil ecochemical state and initiate oxidative stress in wheat seedlings.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2016, 587
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stres osmotyczny i stres temperatury w kulturze in vitro pylników jęczmienia
Osmotic and heat stresses in in vitro anther culture of barley
Autorzy:
Kruczkowska, H.
Pawlowska, H.
Skucinska, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/799245.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
Zmianę drogi rozwoju mikrospor z gametofitycznej na sporofityczną stymuluje się działając czynnikami stresowymi, którym poddaje się kłosy lub pylniki przed kulturą in vitro. U jęczmienia najczęściej stosuje się stres chłodzenia (4°C) lub stres osmotyczny przy pomocy 0,3 mol·dm⁻³ mannitolu. Celem pracy było zbadanie wpływu na androgenezę różnych stężeń mannitolu w połączeniu z temperaturą 25°C i 33°C. U odmiany modelowej Igri udowodniono, że przy traktowaniu 0,3 mol·dm⁻³ mannitolem temperatura 33°C działała negatywnie na liczbę uzyskanych zarodków i roślin, a szczególnie na przekształcanie się zarodków w zielone rośliny. Przy wyższym stężeniu mannitolu (0,7 mol·dm⁻³) temperatura miała mniejsze znaczenie. U innych odmian, u których badano wpływ temperatury tylko przy niższym stężeniu mannitolu, reakcja na podwyższenie temperatury była podobna. U wszystkich badanych odmian stężenie 0,7 mol·dm⁻³ mannitolu było korzystniejsze niż 0,3 mol·dm⁻³: mimo ograniczenia liczby struktur embriogennych wpłynęło dodatnio na ich dalszy rozwój. Zastosowanie wyższego stężenia mannitolu (1,0 mol·dm⁻³, 1,5 mol·dm⁻³) w temperaturze 25°C nie zwiększyło liczby roślin zielonych.
The change in the developmental pathway of microspores from gameto- phytic to sporophytic onr is stimulated by stress applied to spikes or anthers before in vitro culture. In barley, two most commonly used types of stress are chilling (4°C) and osmotic stress by 0.3 mol·dm⁻³ mannitol. The research aimed at determining the effect of various mannitol concentrations combined with the temperature of 25 or 33°C. In the model Igri cultivar, the temperature 33°C combined with 0.3 mol·dm⁻³ mannitol treatment were found to have an harmful effect on the number of obtained embiyos and plants, and particularly on the development of embryos into green plants. At higher mannitol concentration (0.7 mol·dm⁻³), the temperature was less important. In other cultivars, in which the effect of temperature was examined only at lower mannitol concentration, the response to increased temperature was similar. In all the tested cultivars, 0.7 mol·dm⁻³ mannitol concentration was more favourable than 0.3 mol·dm⁻³: despite limiting the number of embryo-like structures, it showed a positive effect on their further development. Using of higher mannitol concentrations (1.0 mol·dm⁻³, 1.5 mol·dm⁻³) at 25°C did not increase the number of green plants in comparison to 0.7 mol·dm⁻³.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2002, 488, 1
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies