Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "opinia biegłego." wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Charakter prawny tzw. opinii prywatnych w procesie karnym
    Autorzy:
    Boch, Błażej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/664320.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    private evidence
    private opinion
    private experts
    expert opinion.
    dowody prywatne
    opinia prywatna
    biegli prywatni
    opinia biegłego
    Opis:
    Summary In this article I address the controversial issue of the use of “private opinions” in criminal proceedings. I examine the problem largely in connection with the amendment to Art. 393 § 3 of the Polish Code of Criminal Procedure, which was introduced on 27 September 2013. The amendment has made it possible to use private documents specially compiled for application as evidence during proceedings. I start by referring to specific procedural principles pertaining to the Polish system of criminal proceedings. My next step is to discuss the relations which may occur in criminal proceedings between a “private opinion” and an opinion drawn up by a court expert. I also conduct a brief review of “private” experts and their role in criminal proceedings. This brings me to my conclusion, in which I put forward my proposals for prospective amendments to the existing provision.
    Autor w tekście zajmuje się niezwykle sporną tematyką dotyczącą wykorzystywania w procesie karnym tzw. opinii prywatnych. Analiza zagadnienia związana jest przede wszystkim ze zmianą art. 393 § 3 k.p.k. Nowelą z 27 IX 2013r., który to przepis pozwala na wprowadzenie do procesu także dokumentów prywatnych zebranych wprost dla celów postępowania karnego. Autor rozważania rozpoczyna odnosząc się do określonych zasad procesowych, istniejących w systemie prawa karnego procesowego. W dalszej kolejności omawiane są relacje jakie mogą zachodzić w procesie karnym między tzw. opinią prywatną a procesową opinią biegłego. Krótkiej analizie poddane jest też zagadnienie roli procesowej tzw. biegłych prywatnych. W efekcie autor wyciąga określone wnioski i przedstawia postulaty de lege ferenda
    Źródło:
    Zeszyty Prawnicze; 2018, 18, 2
    2353-8139
    Pojawia się w:
    Zeszyty Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    DOWÓD NAUKOWY W POSTĘPOWANIU KARNYM
    Autorzy:
    Szczepaniec, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/664180.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    cientifc evidence
    assessment of evidence
    rules of evidence
    expert’s statement.
    dowód naukowy
    ocena dowodu
    reguły dowodowe
    opinia biegłego.
    Opis:
    The article presents considerations regarding scientific evidence with particular emphasis on issues related to the assessment of such evidence. Te possibility is examined of creating rules that may be helpful tips in assessing the evidential value of an expert statement. There is also a review of a procedural authority’s potential to recommend a specific test for a given case.
    W artykule zaprezentowane zostały rozważania dotyczące dowodu naukowego ze szczególnym uwzględnieniem problematyki związanej z oceną takiego dowodu. Podjęta została kwestia możliwości stworzenia reguł mogących stanowić pomocne wskazówki w procesie dokonywania oceny wartości dowodowej opinii biegłego. Analizie poddano także możliwość wskazania biegłemu przez organ procesowy konkretnej metody badawczej, którą w danym przypadku powinien zastosować.
    Źródło:
    Zeszyty Prawnicze; 2019, 19, 2
    2353-8139
    Pojawia się w:
    Zeszyty Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    WĄTPLIWOŚCI ZWIĄZANE Z ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ PRAWNĄ BIEGŁEGO SĄDOWEGO W ŚWIETLE ZNOWELIZOWANEGO ART. 233 § 4A K.K.
    Autorzy:
    Nowak, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/663799.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    court expert
    ad hoc expert
    certified expert
    specialist
    interpreter
    expert’s findings
    unreliability of an expert’s findings
    an expert’s liability
    penalties for breach of order
    unreliable opinion
    unclear opinion
    incomplete opinion
    unintentional
    biegły sądowy
    biegły ad hoc
    rzeczoznawca
    specjalista
    tłumacz
    opinia biegłego
    nierzetelność opinii biegłego odpowiedzialność prawna biegłego
    kary porządkowe
    opinia nierzetelna
    opinia niejasna
    opinia niepełna
    czyn nieumyślny.
    Opis:
    Summary This article concerns the rather controversial amendment of Art. 233 of the Polish Criminal Code, in its part connected with the extension of the principles determining a court expert’s criminal liability in the event of his presenting an erroneous opinion as evidence in proceedings. This modification concerns liability for the privileged type of a prohibited act committed unintentionally. Although the Act of 11th March 2016 on Amendments to the Act on the Polish Code of Criminal Procedure and certain other acts (Ustawa z 11 marca 2016 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw), applies not only to court experts but also to certified experts and sworn translators and interpreters, this paper concentrates on issues related only to the criminal liability of court experts who take part in criminal proceedings.Apart from addressing the terminological aspect of the terms used in the Polish legislation for the following concepts: biegły (expert), rzeczoznawca (certified expert), and specjalista (specialist), which the author discusses in order to determine who may be liable under Article 233 § 4a of the Polish Criminal Code, he also refers to the notion of unintentional falsehood. he then gives a general analysis of the premises for liability for an act committed in this way.The author considers the extension of a court expert’s criminal liability under Art. 233 § 4 of the Polish Criminal for unintentional presentation of a false opinion in the light of the relevant normative context. This context includes both the legal institutions operating prior to the amendment (for instance, Article 201 of the Criminal Procedure Code) as well as those introduced at the same time as the amendment, which allow the court to reduce or even refuse to pay the expert’s professional fees for an unreliable opinion (Articles 618 § 4a and § 4b of the Polish Criminal Procedure Code). This paper also observes the difficulties which may occur in determining the legal consequences of an unclear, incomplete or self-contradictory expert opinion. Under the new regulation the expert may be asked to revise or correct his opinion, or he may have his fee reduced, and in the extreme case a defective opinion may even lead to the expert’s criminal liability. Doubts concerning the coherence of the amendment also involve concurrent liability. In the case analysed in this paper the expert may be arrested on the grounds of Art. 287 § 2 of the Polish Criminal Procedure Code; under Chapter 31 of the Criminal Code arrest is one of the penalties for breach of order.
    StreszczenieArtykuł dotyczy dość kontrowersyjnej nowelizacji art. 233 k.k., w jego części związanej z rozszerzeniem zasad odpowiedzialności karnej biegłego sądowego, wynikającej z przedstawienia fałszywej opinii mającej służyć za dowód w postępowaniu. Analizowana modyfikacja dotyczy odpowiedzialności za typ uprzywilejowany czynu zabronionego, który ma charakter występku nieumyślnego. Choć wprowadzona ustawą z 11 marca 2016 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw dotyczy oprócz biegłego także rzeczoznawcy i tłumacza, artykuł koncentruje się na problematyce związanej z odpowiedzialnością karną tylko pierwszego spośród wymienionych uczestników procesu karnego.Oprócz kwestii natury terminologicznej, dotyczących pojęć biegłego, rzeczoznawcy i specjalisty, których analiza dotyczy wskazania zbioru podmiotów mogących ponosić odpowiedzialność karną wynikającą z art. 233 § 4a k.k., tekst odnosi się także do samego pojęcia fałszu, który miałby zostać dokonany w sposób nieumyślny, a nadto zawiera syntetyczną analizę przesłanek odpowiedzialności za czyn popełniony w taki właśnie sposób.Rozważania dotyczące rozszerzonej w oparciu o art. 233 § 4a k.k odpowiedzialności karnej biegłego za czyn polegający na nieumyślnym przedstawieniu fałszywej opinii przeprowadzone zostały przy uwzględnieniu normatywnego kontekstu istotnego dla analizy tak ukształtowanej odpowiedzialności biegłych sądowych,. Chodzi tu zarówno o instytucje prawne istniejące już przed wspomnianą nowelizacją (przykładowo art. 201 k.p.k.) jak i o te, wprowadzone jednocześnie z analizowaną zmianą art. 233 k.k., a pozwalające na obniżenie albo całkowite pozbawienie biegłego wynagrodzenia za sporządzenie opinii nierzetelnej (art. 618 § 4a i § 4 b k.p.k.). Tak przeprowadzona analiza zwraca także uwagę na mogące się pojawić trudności w określaniu konsekwencji prawnych związanych z oceną opinii biegłego jako niejasnej, niepełnej czy wewnętrznie sprzecznej, które to mogą ograniczać się jedynie do zlecenia jej uzupełnienia, ale mogą także polegać na obniżeniu należnego biegłemu wynagrodzenia, a w skrajnym przypadku mogą nawet prowadzić do jego odpowiedzialności karnej na podstawie analizowanego przepisu. Wątpliwości związane ze spójnością nowelizacji dokonanej wskazaną wyżej ustawą uwzględniają także problematykę multiplikacji odpowiedzialności za ten sam czyn, która w analizowanym przypadku wiąże się z możliwością stosowania wobec biegłego, na mocy art. 287 § 2 k.p.k., aresztowania, jako jednej z tak zwanych kar porządkowych przewidzianych w Rozdziale 31 k.k.
    Źródło:
    Zeszyty Prawnicze; 2017, 17, 2
    2353-8139
    Pojawia się w:
    Zeszyty Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies