Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę ""Dobra osobiste"" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    PRAWO WŁAŚCIWE DLA OCHRONY DÓBR OSOBISTYCH W WIĄŻĄCYCH POLSKĘ DWUSTRONNYCH UMOWACH MIĘDZYNARODOWYCH
    Autorzy:
    Rycko, Nikodem
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/663953.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    applicable law
    private international law
    bilateral treaties
    personality rights.
    prawo właściwe
    prawo prywatne międzynarodowe
    umowy dwustronne
    dobra osobiste.
    Opis:
    The Polish domestic law on the protection of personality rights is regulated by Ustawa – Prawo prywatne międzynarodowe (the Private International Law Act). However, in international relations priority is given to Poland’s bilateral international treaties. Personality rights are protected under the conflict of law rules for non-contractual obligations defined in these treaties. Their content differs significantly from the regulations in the Polish domestic conflict of law act for the protection of personality rights. Identifying situations in which bilateral treaties should be applied may cause difficulties, which entails uncertainty as to which law is applicable.
    Prawo właściwe dla ochrony dóbr osobistych zostało uregulowane w ustawie – Prawo prywatne międzynarodowe. Pierwszeństwo przed nim mają postanowienia wiążących Polskę dwustronnych umów międzynarodowych. Do ochrony dóbr osobistych zastosowanie znajdują zawarte w nich normy kolizyjne dotyczące zobowiązań pozaumownych. Ich treść znacząco odbiega od regulacji prawa właściwego dla ochrony dóbr osobistych w polskiej ustawie kolizyjnej. Wyznaczenie sytuacji, w których umowy dwustronne mają zastosowanie, może powodować trudności, co wiąże się z niepewnością co do prawa właściwego.
    Źródło:
    Zeszyty Prawnicze; 2018, 18, 4
    2353-8139
    Pojawia się w:
    Zeszyty Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Memy internetowe w świetle prawa autorskiego
    Autorzy:
    Rubisz, Szymon
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/664368.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Internet memes
    creation and dissemination of memes
    copyright law
    moral rights
    author’s permission
    protection of copyright.
    memy internetowe
    tworzenie i rozpowszechnianie memów
    prawo autorskie
    dobra osobiste
    zezwolenie autora
    ochrona praw autorskich.
    Opis:
    SummaryInternet memes are a relatively new kind of intellectual product consisting of a catchphrase, or a witty comment or expression, and a static or animated graphic motif. Te question which is of interest from the legal point of view concerns the bounds to the freedom to create memes and disseminate them on the Internet. Te problem should be considered on the grounds of copyright law in particular, because what makes up the essence of memeing is the use of other people’s creative work and sharing it with other users. To assess the admissibility of disseminating a meme we must determine whether other people’s creative work has been used to create it, and how far that borrowing has gone. In other words, we need to know whether a meme is an independent work, or a dependent work, the use of which is subject to permission from the original author (unless the duration of its copyright has expired). However, the question of liability for infringement is not limited to the provisions of copyright law; another aspect which should be considered is a review of the problem in the context of the protection of moral right under civil law, and the penalties envisaged for such offences under criminal law.
    Memy internetowe są stosunkowo nowym rodzajem wytworów intelektualnych, na które składają się chwytliwy zwrot, komentarz lub powiedzenie oraz statyczny lub animowany motyw graficzny. Z prawnego punktu widzenia interesujące wydaje się pytanie o granice swobody tworzenia i rozpowszechniania memów w Internecie. Problem ten rozważać należy przede wszystkim na gruncie prawa autorskiego, gdyż istotą „memowania” najczęściej jest czerpanie z cudzej twórczości i dzielenie się nią z innymi. Dla oceny dopuszczalności jego rozpowszechniania konieczne jest stwierdzenie, czy i w jakim stopniu do jego stworzenia wykorzystano elementy twórcze innych utworów. Innymi słowy, czy mem stanowi dzieło samoistne, czy raczej zależne, rozporządzanie którym uwarunkowane jest uzyskaniem zezwolenia autora utworu pierwotnego, chyba że czas jego ochrony już minął. Problematyka odpowiedzialności za ewentualne naruszenia nie ogranicza się jednak tylko do regulacji autorskoprawnej; konieczne wydaje się też rozważenie jej w kontekście ochrony dóbr osobistych powszechnego prawa cywilnego oraz sankcji przewidzianych w prawie karnym.
    Źródło:
    Zeszyty Prawnicze; 2018, 18, 2
    2353-8139
    Pojawia się w:
    Zeszyty Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    GLOSA CZĘŚCIOWO APROBUJĄCA DO UCHWAŁY SKŁADU SIEDMIU SĘDZIÓW SąDU NAJWYŻSZEGO Z 22 PAŹDZIERNIKA 2019 R.
    A Comment on the Polish Supreme Court’s Resolution of 22 October 2019
    Autorzy:
    Węglińska, Justyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2096714.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-25
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    zadośćuczynienie; dobra osobiste; czyn niedozwolony; więzi rodzinne.
    compensation; personal interest; wrongful act; family ties.
    Opis:
    Uchwałą z 22 października 2019 r. skład siedmiu sędziów Sądu Najwyższego (I NSNZP 2/19) odmówił uznania „więzi rodzinnych” za dobro osobiste w rozumieniu art. 23 k.c. oraz uznał, że bliskim poszkodowanego, który na skutek czynu niedozwolonego doznał ciężkiego i trwałego rozstroju zdrowia, nie przysługuje zadośćuczynienie na podstawie art. 448 k.c. W ocenie autora całkowite wykluczenie dochodzenia zadośćuczynienia przez bliskich poszkodowanego czynem niedozwolonym, który doznał ciężkiego i trwałego uszczerbku na zdrowiu, de lege lata wydaje się ograniczeniem zbyt daleko idącym i systemowo sprzecznym oraz podważającym poczucie bezpieczeństwa prawnego. Glosowana uchwała uwypukla potrzebę stworzenia regulacji, nieodnoszącej się do konstrukcji dóbr osobistych, będącej podstawą dochodzenia zadośćuczynienia przez osoby najbliższe poszkodowanego, który na skutek czynu niedozwolonego doznał ciężkiego i trwałego uszczerbku na zdrowiu prowadzącego do zerwania więzi rodzinnych w stopniu zbliżonym do skutku śmiertelnego.
    In its resolution of 22 October 2019 (ref. no. I NSNZP 2/19), the Polish Supreme Court refused to recognise “family ties” as personal interest within the meaning of Article 23 of the Polish Civil Code and adjudged that the relatives of an injured person whose health was seriously and permanently impaired as a result of a wrongful act, are not entitled to claim compensation under Article 448 of the Polish Civil Code. In my opinion, the outright refusal to allow the relatives of an injured person whose health was seriously and permanently impaired as a result of a wrongful act to claim compensation seems to be too far-reaching on the grounds of existing legislation. It is systemically inconsistent and undermines claimants’ sense of legal security. This resolution underscores the need for a regulation independent of the concept of personal interest to serve as the legal grounds for compensation claims by relatives of an injured person whose health was seriously and permanently impaired as a result of a wrongful act leading to a breakdown of family ties as far-reaching as those that occur in the event of the victim’s death.
    Źródło:
    Zeszyty Prawnicze; 2021, 21, 3; 361-379
    2353-8139
    Pojawia się w:
    Zeszyty Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    GLOSA DO WYROKU SĄDU APELACYJNEGO W KRAKOWIE Z DNIA 21 LIPCA 2015 R., I ACA 204/15
    Autorzy:
    Juszyńska, Katarzyna
    Szczypiński, Olaf
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/664280.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    personal goods
    civil liability
    compensation
    right to life
    conceived child
    nasciturus
    wrongful birth.
    dobra osobiste
    odpowiedzialność cywilna
    roszczenia odszkodowawcze
    prawo do życia
    dziecko poczęte
    „złe urodzenie”.
    Opis:
    SummaryIn the gloss the authors address the issue of compensation for (so-called) wrongful birth in the context of the relation between personal goods and the provisions regulating the admissibility of abortion in Polish law. They show that it is inadmissible to apply the construction of a “right to abortion,” understood as a subjective right, to which the Polish Administrative Court referred in its judgement. They argue that from the legal point of view it is inadmissible to qualify the birth of a child and/or the expense of bringing up a child as a damage. Thus they conclude that compensation for (so-called) wrongful birth is inadmissible on the grounds of Polish civil law and the constitutional protection of human life.
    StreszczenieW glosie poruszona została problematyka odszkodowania z tytułu tzw. wrongful birth w świetle relacji dóbr osobistych do przepisów normujących dopuszczalność dokonania aborcji. Autorzy wykazują niezasadność posługiwania się konstrukcją „prawa do aborcji” rozumianego jako prawo podmiotowe, na które powołał się Sąd Administracyjny w tytułowym orzeczeniu. Argumentacja wskazuje także na niedopuszczalność uznania za szkodę zarówno faktu urodzenia, jak i poniesionych kosztów w związku z wychowaniem dziecka. W ten sposób autorzy dochodzą do wniosku, że na gruncie norm prawa cywilnego, rozpatrywanych w kontekście konstytucyjnej ochrony życia, nie ma możliwości przyznania odszkodowania za tzw. „złe urodzenie”.
    Źródło:
    Zeszyty Prawnicze; 2017, 17, 1
    2353-8139
    Pojawia się w:
    Zeszyty Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies