Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Gruchoła, Małgorzata" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Techniczne „rozszerzenia” ciała i wartość ciała ludzkiego
Technological ‘Extensions’ of the Body and the Value of the Human Body
Autorzy:
Gruchoła, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046334.pdf
Data publikacji:
2019-09-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
ciało ludzkie
cyborgizacja
egzorozszerzenia
endorozszerzenia
maszyna
mind uploading
transgresja
transhumanizm
wartość
human body
cyborgization
exo-extensions
endo-extensions
machine
transgression
transhumanism
value
Opis:
Celem artykułu było ukazanie wpływu zmian w systemie: ciało - maszyna, będących skutkiem zastosowania innowacyjnych technologii i strategii cyborgizacji na postrzeganie i wartościowanie ciała ludzkiego we współczesnym społeczeństwie. Zastosowałam dwie perspektywy badawcze. Z jednej strony nieinwazyjne działanie systemu ciało - maszyna jako przejaw transgresji; z drugiej: funkcjonowanie maszyny połączonej z ciałem (egzorozszerzenia), funkcjonowanie maszyny w ciele (endorozszerzenia) oraz funkcjonowanie ciała w maszynie (mind uploading), jako przejaw transhumanizmu. Podejmując problem sformułowany w tytule artykułu, przyjęłam hipotezę, iż podważanie naturalnego statusu ciała ludzkiego w społeczeństwie postbiologicznym, któremu sprzyja cyborgizacja i zastosowanie innowacyjnych technologii, będące wynikiem kontrolowanego dyskursu społecznego i wiedzy, zmieniając relacje ciało-maszyna, zmienia postrzeganie i wartościowanie ciała ludzkiego, w kierunku przedmiotowego traktowania. Hipoteza został potwierdzona. Artykuł ma charakter analityczno-opisowy. Problem badawczy analizowany jest z perspektywy socjologicznej.
The aim of the article was to present the influence of changes to the  body-machine system, resulting from the application of innovative technologies and the strategy of cyborgization on the perception of and assignment of value to the human body in contemporary society. I apply two research approaches. On the one hand, the non-invasive functioning of the body-machine system as an expression of transgression; on the other one: the functioning of a machine connected with a body (exo-extension), the functioning of a machine in a body (endo-extension) and the functioning of a body in a machine (mind uploading), as an expression of transhumanism. Addressing the problem formulated in the title of this article, I postulated the hypothesis that undermining the natural status of the human body in postbiological society, favoured by cyborgization and the application of innovative technologies, resulting from a controlled social discourse and knowledge, changing the body-machine relations, changes the perception of and assignment of value to the human body. The hypothesis was confirmed. The article is analytical and descriptive. The research problem is analysed from the sociological perspective.  
Źródło:
Zeszyty Naukowe KUL; 2019, 62, 3; 15-33
0044-4405
2543-9715
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ubiór, strój i kostium w kontekście ubieralnej elektroniki (wearable electronic)
Dress, attire and costume in the context of wearable electronics
Autorzy:
Gruchoła, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046435.pdf
Data publikacji:
2020-10-01
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
ubiór
strój
odzież
ubieralna technologia
ubieralna elektronika
clothes
attires
costumes
wearable technology
wearable electronic
Opis:
Celem publikacji jest próba opisu odzieży z zakresu ubieralnej elektroniki, określanej jako: smart clothing, smartmoda, techmoda, e-konfekcja, sprzętciuchy, ubiorotronika, elektrodzież czy galanteria elektroniczna jako przejawu dokonujących się przeobrażeń społeczno-kulturowych oraz technologicznych w zakresie ubioru, stroju i kostiumu. W procesie badawczym sformułowano trzy pytania: jaki jest status metodologiczny odzieży z zakresu ubieranej elektroniki? czy zasadne jest metodologicznie określanie jej jako ubiór, strój lub kostium? który z trzech powyżej wymienionych terminów można i należy stosować w odniesieniu do wearable electronic? Przyjęto tezę, że wbrew semantycznemu podobieństwu nieuprawnione metodologicznie jest określanie ubieralnej elektroniki jako „ubiór”. Teza została potwierdzona. Zastosowano metodę historyczną oraz analityczno-opisową.
The aim of the paper was an attempt to describe clothing of the wearable electronics domain, defined as smartmode, techmode, e-confection, equipment togs, dresstronics, electronic clothes or electronic fancy goods, constituing a symptom of the accomplishment of socio-cultural and technological transformation in the sphere of dress, attire and costume. Three questions were formulated in the research process: first, regarding the methodological status in the domain of wearable electronics; second, whether it is methodologically acceptable to define it as dress, attire or costume; third, which of the three afore-mentioned expressions may and ought to be used in referring to wearable electronics. The thesis was accepted that, despite semantic similarity, it is methodologically unwarranted to define clothing, which fulfils the function of dress, as wearable electronics. The thesis was confirmed. The historical and analytical descriptive methods were applied.  
Źródło:
Zeszyty Naukowe KUL; 2018, 61, 4; 375-392
0044-4405
2543-9715
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Digital Competence in Cybercrime Behaviours: A Study Based on Eurobarometer Research
Autorzy:
Gruchoła, Małgorzata
Szulich-Kałuża, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2151000.pdf
Data publikacji:
2022-03-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
humanistic competence
technological competence
Komponenty kompetencji
cyberprzestępczość
kompetencje cyfrowe
Eurobarometr
kompetencje humanistyczne
kompetencje technologiczne
Competence
components
cybercrime
digital competence
Eurobarometer
Opis:
The purpose of the article is a study of components of digital competence (technological and humanistic) in cybercrime behaviours, based on the example of internet levels (technical, social and informative) as well as the confrontation of theoretical assumptions with the frequency of their experience by the citizens of the European Union. Subject to analysis were fourteen reports of Eurobarometer, carried out in twenty-eight countries of the EU in the years 2011-2019. The method applied is a quantitative and qualitative analysis of data available, comparative, historical as well as analytical-synthetic. Two research hypotheses were accepted: 1) A catalogue formulation of digital competences focusing on social-demographic traits should be replaced by a relational formulation taking into account the skills, knowledge and attitude of internet users. 2) EU citizens possess greater digital competences of a technological character and more often admit being affected by cybercrime behaviours of a technological kind than of a humanistic one. The first hypothesis was confirmed, whereas the second was only partially confirmed. In basing ourselves on a typology of three layers of the internet, we proposed two areas of digital competence: technological competence and humanistic competence (social and informative). These were subordinated to particular layers of the internet and in this context an analysis was carried out of the social opinion of EU citizens on the subject of cybercrime behaviours. The low level of humanistic competence (52%) reported by EU citizens determines a high degree of fear which does not show a causal-effective connection in the actual level of noted experiences of being a victim of criminal behaviour.
Celem artykułu było uporządkowanie i określenie w ujęciu relacyjnym zakresu komponentów kompetencji cyfrowych w zachowaniach cyberprzestępczych oraz skonfrontowanie teoretycznych założeń z częstotliwością ich doświadczania przez mieszkańców Unii Europejskiej. Analizie poddano 16 raportów Eurobarometer obejmujących wszystkie państwa Unii Europejskiej w latach 2010–2019. Zastosowano metody ilościowej i jakościowej analizy danych zastanych, porównawczą, historyczną oraz analityczno-syntetyczną. Jako hipotezy badawcze przyjęto, że: 1) ujęcie katalogowe kompetencji cyfrowych koncentrujące się na cechach społeczno-demograficznych powinno być zastąpione ujęciem relacyjnym uwzględniającym także inne komponenty kompetencji cyfrowych, czyli wiedzę, umiejętności i postawy; 2) mieszkańcy Unii Europejskiej mają większe kompetencje cyfrowe o charakterze technologicznym i częściej przyznają się do bycia ofiarą cyberprzestępczości o charakterze technicznym niż humanistycznym. Pierwsza hipoteza została potwierdzona całkowicie. Ujęcie relacyjne – w odróżnieniu od katalogowego – uwzględnienia wiedzę, umiejętności i postawy jako komponenty kompetencji cyfrowych, a obok kompetencji technologicznych – także humanistyczne, czyli informacyjne, kulturowe i społeczne. Druga hipoteza została potwierdzona częściowo. Chociaż uśredniony wynik dla państw Unii Europejskiej wskazuje na większe kompetencje cyfrowe o charakterze technologicznym niż humanistycznym (w 2017 roku o 20 punktów procentowych, a w 2019 roku o 18 punktów procentowych) to istnieją wyjątki od tej prawidłowości (Niemcy w 2017 roku i Malta w 2019 roku). Zauważa się również grupę państw, w których odnotowano zarówno najwyższy poziom kompetencji technologicznych i humanistycznych (Dania, Holandia, Niemcy, Szwecja), jak i najniższy (Bułgaria, Rumunia, Włochy). Mieszkańcy Unii Europejskiej częściej przyznają się do bycia ofiarą cyberprzestępczości o charakterze technologicznym niż humanistycznym (uśredniony wynik to odpowiednio 37,7 i 15,3% w ciągu roku). Zmniejsza się zatem różnica pomiędzy liczbą ofiar, które przynajmniej raz doświadczyły cyberprzestępczości o charakterze technologicznym i humanistycznym. Bazując na typologii trzech warstw internetu, tj. technicznej, społecznej i informacyjnej, zaproponowano nowe obszary kompetencji cyfrowych: technologiczną, społeczną oraz informacyjną. Podstawowe komponenty kompetencji przyporządkowano poszczególnym warstwom internetu i w tym kontekście dokonano analizy opinii społecznej mieszkańców Unii Europejskiej dotyczącej zachowań cyberprzestępczych i podstawowych typów cyberprzestępczości, wymagających kompetencji zarówno z obszaru technologicznego, jak i humanistycznego.            
Źródło:
Zeszyty Naukowe KUL; 2022, 65, 1; 3-27
0044-4405
2543-9715
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies