- Tytuł:
-
Detection of breaking sea waves by high resolution radar IKI-2M
Wykrywanie zjawiska załamania się fal za pomocą radaru wysokiej rozdzielczości IKI-2M - Autorzy:
-
Kravtsov, Yu.
Raev, M. D.
Skvortsov, E. I. - Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/360134.pdf
- Data publikacji:
- 2009
- Wydawca:
- Akademia Morska w Szczecinie. Wydawnictwo AMSz
- Tematy:
-
radary morskie
fale załamujące się
sea radars
breaking waves - Opis:
-
Two polarization mobile X-band radar IKI-2M, developed by Space Research Institute, Russ. Acad. Sci., has sufficiently high resolution of order 5–7 m both in distance and in azimuthally direction and is able to study sufficiently small details of the sea surface. This paper outlines the results of the sea surface observations, performed in 2008 in Gelendzhik, the Black Sea, at low grazing angles. Using radar images of the sea surface, presented in “time-distance” format, two kinds of wave breaking were observed: traditional “macrobreakings”, answering to long gravity waves, and “micro-breakings”, which correspond to small-scale breaking waves of meso-scale (decimeter) range, which never were registered by radar so far. These two kinds of wave-breakings differ by their intensities, velocities of movement, life-times and polarization characteristic. “Macro-breakings” are produced by long gravity waves with velocities, exceeding 5–8 m/s. They demonstrate rather long life-times about 10–20 s and sufficiently high radar cross-section up to 5–10 m2. In distinction to the “macro-breakings”, the “micro-breakings” are generated by slow meso-waves with velocities about 0.5–2.5 m/s. They do not produce the foam, have short life-time about 2–3 s and sometimes demonstrate very high radar cross-section up to several m2. Both types of breaking waves may produce significant clatter for marine radar and should be taken into account in solution of problems, connected with the safety of navigation and shipping.
Przenośny radar IKI-2M z podwójną polaryzacją, opracowany przez Instytut Badań Kosmicznych Russ. Acad. Sci., posiada rozdzielczość rzędu 5–7 m zarówno w odległości, jak i w kierunku azymutalnym, by być w stanie przebadać szczegóły powierzchni morza. W artykule przedstawiono wyniki obserwacji powierzchni morza, przeprowadzone w 2008 roku w Gelendzhik na Morzu Czarnym, przy niskich kątach padania. Przy użyciu obrazów radarowych powierzchni morza, przedstawionych w formacie czas – odległość, zaobserwowano dwa rodzaje załamań fal: tradycyjne „makrozałamujące się”, odpowiadające falom długim grawitacyjnym oraz „mikrozałamujące się”, które odpowiadają małym załamującym się mezofalom (decymetrowe), które nie zostały nigdy zarejestrowane przez radar. Te dwa rodzaje załamujących się fal różnią się intensywnością, prędkościami ruchu, czasem trwania oraz charakterystyką polaryzacji. Fale „makrozałamujące się” są tworzone przez długie fale grawitacyjne, uzyskują prędkość powyżej 5–8 m/s. Charakteryzują się raczej długim czasem trwania, ok. 10–20 sekund oraz wystarczająco wysokim przekrojem radarowym do 5–10 m2. W odróżnieniu do fal „makrozałamujących się”, fale „mikrozałamujące się” są tworzone przez małe mezofale o prędkości ok. 0,5–2,5 m/s. Nie tworzą one piany, charakteryzują się krótkim czasem trwania ok. 2–3 sekund i wykazują bardzo wysoki przekrój radarowy, do kilku m2. Oba typy załamujących się fal mogą tworzyć znaczące szumy na ekranach radarów morskich i powinny zostać wzięte pod uwagę w rozwiązywaniu problemów dotyczących bezpieczeństwa nawigacji i żeglugi. - Źródło:
-
Zeszyty Naukowe Akademii Morskiej w Szczecinie; 2009, 18 (90); 83-88
1733-8670
2392-0378 - Pojawia się w:
- Zeszyty Naukowe Akademii Morskiej w Szczecinie
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł