Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "jakosc zycia" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-15 z 15
Tytuł:
Wpływ czynników społeczno-demograicznych na jakość życia chorych na niedoczynność tarczycy.
The impact of socio-demographic factors on the quality of life of patients with hypothyroidism.
Autorzy:
Rzatkowska, Katarzyna
Uchmanowicz, Izabella
Wleklik, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/470165.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
niedoczynność tarczycy
jakość życia
hypothyroidism
quality of life
Opis:
Wstęp. Niedoczynność tarczycy jest chorobą przewlekłą, wymagającą zazwyczaj dożywotniego leczenia hormonalnego. Pomimo terapii w jej przebiegu niejednokrotnie pojawiają się dokuczliwe objawy, takie jak: zmęczenie, senność, stany depresyjne, zaparcia, ciągłe uczucie zimna, a w przypadku stosowania zbyt dużych dawek – symptomy nadczynności tarczycy. Niedoczynność tego gruczołu może być przyczyną subiektywnie obniżonej jakości życia i zmian w dotychczasowym funkcjonowaniu biopsychospołecznym. Cel pracy. Określenie wpływu niedoczynności tarczycy na jakość życia. Materiał i metody. W badaniu wzięło udział 60 osób (56 kobiet i 4 mężczyzn) w wieku powyżej 18 lat z rozpoznaną niedoczynnością tarczycy, będących pod kontrolą poradni endokrynologicznej w roku 2010 i grupa 40 osób zdrowych (35 kobiet i 5 mężczyzn) bez rozpoznanej choroby tarczycy. W pracy zastosowano analizę dokumentacji medycznej oraz kwestionariusz do oceny jakości życia WHOQoL-BREF. Wyniki. Średnia jakości życia chorych jest gorsza niż grupy kontrolnej i wynosi odpowiednio (3,4 ± 0,83 vs. 3,8 ± 0,56), przy czym nie stwierdzono tutaj zależności statystycznej. Samoocena stanu zdrowia w grupie osób chorych jest zdecydowanie gorsza (2,8 ± 0,89) i jest istotna statystycznie. W każdej z domen chorzy na niedoczynność tarczycy osiągnęli gorsze wyniki niż grupa kontrolna. Różnice istotne statystycznie p < 0,05 zaobserwowano w domenie somatycznej, psychologicznej i socjalnej kwestionariusza WHOQoL-BREF. Wnioski. Badania nie wykazały zależności między subiektywną oceną jakości życia osób chorych na niedoczynność tarczycy a faktem zachorowania. Natomiast choroba oddziałuje na jakość życia zależną od zdrowia i na poszczególne dziedziny życia. Czynniki społeczno-demograficzne wpływają na wyniki jakości życia w tej grupie chorych.
Background. Hypothyroidism is a chronic disease requiring lifelong treatment which is usually hormonal. Despite its progress in therapy often appear bothersome symptoms such as fatigue, sleepiness, depression, constipation, constant feeling of cold. Hypothyroidism can cause subjectively reduce in quality of life and changes in the functioning of the biopsychosocial status. Objectives. The aim of the study was to determine the effect of hypothyroidism on quality of life. Material and methods. The study involved 60 patients (56 women and 4 men) aged over 18 years diagnosed with who were under the control of the endocrine clinic. In the study we used medical data analysis and the WHOQoL-BREF questionnaire to assesa the quality of life in patients with hypothroidism. Results. The average quality of life of patients with hypothyroidism is worse than in the control group (3.4 ± 0.83 vs. 3.8 ± 0.56). Self-assessment of health status in the group of patients with: is much worse (2.8 ± 0.89) than in the control group and it is statistically significant. In each domain, patients with hypothyroidism have achieved worse results than the control group. Differences statistically significant p < 0.05 was observed in the somatic, psychological and social domain of the WHOQoL-BREF. Conclusions. The study found no relationship between subjective assessment of the quality of life of people with hypothyroidism and the fact of illness. In contrast, the disease affects the quality of life, health and dependent on individual areas of life. The socio-demogrfaic factors influence the results.
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2014, 1; 14-18
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jakość życia w nadciśnieniu tętniczym w kontekście nauk społecznych i medycznych
Hypertensive patients quality of life in the context of social and medical science
Autorzy:
Chudiak, Anna
Lomper, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/470174.pdf
Data publikacji:
2015-09-25
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
nadciśnienie tętnicze
jakość życia
hypertension
quality of life
Opis:
Nadciśnienie tętnicze stanowi wyzwanie dla rozwoju współczesnej medycyny. Dostępne dane epidemiologiczne podkreślają, że wielu pacjentów z nadciśnieniem tętniczym w Polsce i na świecie, mimo leczenia farmakologicznego, nie ma dobrze kontrolowanego ciśnienia tętniczego krwi. Choroby przewlekle, w tym nadciśnienie tętnicze, wpływają na jakość życia chorego. Od kilkunastu lat obserwuje się wzrost zainteresowania jakością życia, która stała się istotnym wskaźnikiem w ocenie skuteczności leczenia. Uznaje się, że kluczowym elementem jakości życia jest szeroko rozumiane samopoczucie, które wpływa na postrzeganie własnego stanu zdrowia w wymiarze fizycznym, społecznym i psychicznym, oraz stosowanie się chorego do zaleceń lekarskich. Skuteczność leczenia hipotensyjnego warunkuje uzyskanie odpowiedniej kontroli ciśnienia, zredukowanie ryzyka sercowo-naczyniowego oraz wysokiej oceny ogólnej jakości życia chorych.
Hypertension is a challenge for contemporary medicine. Available epidemiological data clearly show that many hypertensive patients in Poland and worldwide have poorly controlled hypertension, despite receiving pharmaceutical treatment. Chronic illness, including hypertension, affects the patient's quality of life. In the last two decades, there has been increasing interest in quality of life, which has become a significant indicator in treatment effectiveness evaluation. The key aspect in quality of life is the patient's wellbeing, in the broad sense, which affects their perception of their own health in the physical, psychological, and social domain, as well as their compliance with treatment. Effective hypotensive treatment is a prerequisite for adequate blood pressure control, reduced cardiovascular risk and high overall quality of life.
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2016, 1; 31-34
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kompleksowa terapia w leczeniu chorych na łuszczycę.
Comprehensive therapy in the treatment of psoriasis patients.
Autorzy:
Walniczek, Patrycja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/470242.pdf
Data publikacji:
2018-01-23
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
łuszczyca, jakość życia, terapia
psoriasis, quality of life, therapy
Opis:
Łuszczyca jest jedną z najczęstszych dermatoz skóry. Wyniki leczenia są wciąż mało satysfakcjonujące. Poziom przestrzegana zaleceń lekarskich oraz wiedza pacjenta o chorobie łuszczycowej są wciąż na niskim poziomie. Ważne jest, aby na wczesnym etapie diagnozy edukować chorego. Pacjenci z umiarkowaną lub ciężką postacią łuszczycy są predysponowani do rozwoju chorób sercowo-naczyniowych, otyłości, cukrzycy, stanów lękowych. Choroba ta wymaga leczenia na wielu płaszczyznach. Dlatego tak ważne jest leczenie kompleksowe. W przedstawionych badaniach przyczyn niskiego przestrzegania zaleceń lekarskich oraz braku satysfakcjonujących efektów leczenia należy szukać w czynnikach socjodemograficznych, czynnikach dotyczących pacjenta i jego podejścia do zaleceń lekarskich, jak i kosztach terapii.
Psoriasis is one of the most common skin dermatoses. The results of treatment are still not satisfactory. Compliance with medical advice and patient knowledge of psoriasis is still low. It is important to educate the patient at an early stage of diagnosis. Patients with moderate or severe psoriasis are predisposed to developing cardiovascular disease, obesity, diabetes, anxiety. This disease requires treatment on many levels, therefore comprehensive treatment is so important. In the presented studies, the reasons for low compliance and lack of satisfactory treatment results should be looked at in sociodemographic factors, patient factors and its approach to medical recommendations and treatment costs.
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2018, 1; 11-13
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jakość życia pacjentów po zawale mięśnia serca leczonych angioplastyką tętnic wieńcowych
Life quality of patients following myocardial infarction treated with coronary artery angioplasty
Autorzy:
Haznar, Renata
Uchmanowicz, Izabella
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/470111.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
zawał mięśnia serca
jakość życia
acute coronary syndrome
quality of life
Opis:
Wstęp: Zawał mięśnia sercowego jest zdarzeniem kardiologicznym, które – chociaż jest wypadkową wielu czynników rozłożonych w czasie i przestrzeni – występuje niespodziewanie. Jedną z najskuteczniejszych form terapii zawału mięśnia sercowego (i szerzej – ostrych zespołów wieńcowych) jest terapia inwazyjna, w postaci przezskórnej wewnątrznaczyniowej angioplastyki wieńcowej. Z kolei efektem ujawniającym się w dłuższej perspektywie jest, a przynajmniej powinna być, poprawa jakości życia pacjentów. Cel pracy: Zbadanie jakości życia pacjentów po zawale mięśnia sercowego, którzy zostali poddani terapii angioplastyką wieńcową. Materiał i metody: W badaniu udział wzięło 50 osób, będących pacjentami Regionalnego Ośrodka Kardiologii przy Miedziowym Centrum Zdrowia S.A w Lubinie. W badanej grupie znalazło się 18 kobiet i 32 mężczyzn w wieku od 32 do 69 lat (średnia wieku: 42,2 lat). Badanie przeprowadzone zostało za pomocą ankiety zawierającej łącznie 25 pytań. Wyniki: Stwierdzono wyraźną poprawę stanu zdrowia fizycznego. W przypadku średniej oceny sprzed zawału mięśnia sercowego wynoszącej 2,88, średnia ocena po zawale oraz PTCA wynosiła 4,56. Potwierdzono również poprawę stanu zdrowia psychicznego. W przypadku średniej oceny sprzed zawału mięśnia sercowego wynoszącej 2,22, średnia ocena po zawale oraz PTCA wynosiła 4,08. Zanotowano ponadto, że oceny sfery psychicznej są niższe od ocen sfery fizycznej. Zmniejszyła się wyraźnie liczba subiektywnie odczuwanych objawów klinicznych związanych ze schorzeniami serca. Zaobserwowano wzrost liczby osób zdolnych do wykonywania, przeważnie relaksujących, prac w przydomowym ogródku lub też na działce (z 17 do 29) oraz zdolnych do dużego wysiłku fizycznego (z 9 do 19). Wzrosła również liczba osób spędzających czas wolny w sposób aktywny – o ile na takie formy wypoczynku przed MI i PTCA wskazało 13 osób, o tyle pół roku po – 26. Obserwowano poprawę relacji społecznych – z rodziną (średnia ocen wzrosła z 4,54 do 4,88), z sąsiadami (średnia ocen wzrosła z 3,76 do 4,02) oraz przyjaciółmi i znajomymi (średnia ocen wzrosła z 4,12 do 4,32). Wnioski: 1. W ocenie pacjentów po zawale mięśnia serca leczonych angioplastyką wieńcową stwierdzono wzrost jakości życia po zabiegu PCI w 6. miesięcy od zabiegu. 2. Poprawa jakości życia pacjentów po zawale mięśnia sercowego przebiegała na kilku płaszczyznach: samooceny zdrowia fizycznego oraz psychicznego, możliwości utrzymania lub ponownego podjęcia aktywności zawodowej, eliminacji szeroko pojętych dolegliwości bólowych, możliwości podjęcia aktywności fizycznej, możliwości rozwoju relacji społecznych, możliwości realizowania planów będących pochodną aspiracji, przewartościowaniu dotychczasowego życia. 3. Poziom jakości życia pacjentów po zawale mięśnia sercowego poddanych terapii PTCA w dużym stopniu determinuje styl życia. Elementami stylu życia stymulującymi poziom jakości życia są aktywność fizyczna adekwatna do możliwości organizmu, racjonalne odżywianie się, kontrolowanie stanu zdrowia, a także unikanie palenia papierosów.
Background: Myocardial infarction is a cardiac episode which, though it is a result of many factors spread in time and space, occurs unexpectedly. One of the most efficient form of treatment of myocardial infarction (generally Acute Coronary Syndromes, ACS) is an invasive procedure in the form of Percutaneus Transluminal Coronary Angioplasty (PTCA). A long term effect of the treatment is, or should be, the improvement of patients’ life quality. Objectives: The aim of the study was to assess the life quality of patients following myocardial infarction who were treated with coronary artery angioplasty. Material and methods: The study included 50 people, patients of Regional Cardiology Centre at Miedziowe Centrum Zdrowia S.A in Lubin. The study group encompassed 18 women and 32 men, at the age of 32 to 69 (average age: 42.2 years). The study consisted in conducting a survey which included 25 questions. Results: A significant physical health improvement was found. The average assessment result prior to myocardial infarction was 2.88 whereas the result following myocardial infarction and PTCA amounted to 4.56. The improvement of psychological health condition has been also confirmed. The average result prior to myocardial infarction was 2.22 whereas the result following myocardial infarction and PTCA amounted to 4.08. It has been also observed that the assessment results of psychological sphere were lower than the assessment results of physical sphere. The number of subjective clinical symptoms related to heart conditions decreased substantially. It has been observed that the number of people able to perform, mostly relaxing, works in a backyard or in a garden plot increased (from 17 to 29) as did the number of people able to make considerable physical effort (from 9 to 19). The number of people spending their free time in an active way grew as well – prior to MI and PTCA only 13 people would spend their time in such a way whereas six months following MI and PTCA the number amounted to 26. The improvement of social relations with families (the average result increased from 4.54 to 4.88), with neighbours (the average result increased from 3.76 to 4.02), and with friends and acquaintances (the average result increased from 4.12 do 4.32) has been also observed. Results: 1. It has been stated that according to the patients their quality of life 6 months following MI and PTCA improved. 2. The improvement of life quality of patients following MI have been visible in a few areas: self-assessment of physical and psychological health, ability to continue or to undertake professional activity, elimination of ailments, ability to perform physical activity, ability to develop social relations, ability to implement plans deriving from aspirations, redefining lives. 3. The level of life quality of patients following MI treated with PTCA determines, to a large extent, a life style. The elements of life stimulating the level of life quality are as follows: physical activity proportionate to body’s abilities, rational nutrition, health condition monitoring, as well as avoiding smoking.
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2012, 1; 5-10
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena zadowolenia wśród osób stosujących soczewki kontaktowe
Assessment of satisfaction among people using contact lenses
Autorzy:
Mańska, Marta
Wagner-Łosieczko, Barbara
Wleklik, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/470134.pdf
Data publikacji:
2018-05-20
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
soczewki kontaktowe, jakość życia, okulistyka
contact lenses, quality of life, ophthalmology
Opis:
Wstęp. Pierwszą soczewkę kontaktową stworzył P.A. Muller w 1887 roku. Obecnie soczewki kontaktowe są najpopularniejszą metodą korekcji wad wzroku, dostępną dla każdej grupy wiekowej. Stosowanie soczewek jednodniowych jest rekomendowane przez okulistów jako jeden z najbardziej wygodnych i najzdrowszych typów korekcji kontaktowej. Stworzono je, by poprawić jakość życia osób z wadami wzroku. Identyfikacja czynników, które mogą przyczyniać się do uczucia dyskomfortu w trakcie użytkowania soczewek kontaktowych, a także ich modyfikowanie jest istotne z punktu widzenia jakości życia, ale również z uwagi na aspekt ekonomiczny. Cel pracy. Ocena satysfakcji osób użytkujących soczewki kontaktowe w życiu codziennym. Materiał i metody. Do badania włączono 102 osoby zgłaszające się na konsultację medyczną w ośrodku okulistycznym. Do zebrania danych wykorzystano kwestionariusz własnego autorstwa, składający się z 4 pytań socjodemograficznych oraz 20 pytań odnoszących się do poczucia zadowolenia, a także użytkowania soczewek w życiu codziennym. Za istotne statystycznie w wynikach przyjęto wartości p < 0,05. Wyniki. W badaniu wzięły udział 102 osoby, w tym 63 kobiety i 39 mężczyzn. Najwięcej osób (47%) było w przedziale wiekowym 18–25 lat. 65% badanej grupy zadeklarowało zadowolenie z użytkowania soczewek kontaktowych. Największa liczba pacjentów stosuje soczewki miesięczne (41%). Większość uważa, że użytkowane soczewki są odpowiednio dobrane (61%). Odnotowano, że wysoki poziom satysfakcji związany jest z materiałem, z którego wykonane są soczewki kontaktowe (r = 0,518295; p < 0,05), odpowiednim doborem soczewek (r = 0,795047; p < 0,05), doborem soczewek przez lekarza okulistę (r = 0,775176; p < 0,05), z przestrzeganiem zaleceń producenta dotyczących czasu noszenia soczewek (r = 0,750783; p < 0,05), z posiadaniem informacji na temat stosowania soczewek, które były udzielone przez lekarza lub pielęgniarkę (r = 0,561181; p < 0,05). Wnioski. 1. Pacjenci odczuwają satysfakcję ze stosowania soczewek kontaktowych. 2. Czynnikami pozytywnie wpływającymi na satysfakcje są: materiał soczewek, dobór przez lekarza okulistę, przestrzeganie zaleceń producenta, edukacja prowadzona przez pielęgniarkę lub lekarza. 3. Czynnikami negatywnie wpływającymi są: utrzymywanie soczewek w nocy, konieczność codziennego zakładania/ściągania soczewek oraz potrzeba okresowego zakładania okularów.
Background. The first contact lens was created by P.A. Muller in 1887. Currently, contact lenses are the most popular method of correcting vision defects, available for every age group. The use of one-day lenses is recommended by ophthalmologists as one of the most comfortable and healthiest types of contact correction. They were created to improve the quality of life of people with visual impairments. Identification of factors that may contribute to the feeling of discomfort in the use of contact lenses, as well as their modification is important from the point of view of quality of life but also due to the economic aspect. Objectives. Evaluation of the satisfaction of people using contact lenses in everyday life. Material and methods. 102 people were enrolled in the study for a medical consultation in an eye center. To collect the data, a questionnaire of its own was used, consisting of four socio-demographic questions and 20 questions referring to the sense of contentment and the use of lenses in everyday life. The p values < 0.05 were assumed to be statistically significant in the results. Results. 102 people participated in the study, including 63 women and 39 men. Most people (47%) were between 18 and 25 years of age. 65% of the study group declared satisfaction with the use of contact lenses. The largest number of patients use monthly lenses (41%). The majority declared that the lenses used are properly selected (61%). It has been noted that the high level of satisfaction is related to the material from which the contact lenses are made (r = 0.518295, p < 0.05), the appropriate choice of lenses (r = 0.795047; p < 0.05), the choice of lenses by ophthalmologist (r = 0.775176; p < 0.05), observing the manufacturer's instructions regarding the wearing time of the lenses (r = 0.750783; p < 0.05), with information on the use of lenses that were provided by doctor or nurse (r = 0.561181; p < 0.05). Conclusions. 1. Patients feel satisfaction with the use of contact lenses. 2. Factors that positively influence the satisfaction are: the material of the lenses, the choice of the ophthalmologist, compliance with the manufacturer's instructions, education by a nurse or a doctor. 3. Negative influencing factors are: keeping the lenses at night, the necessity of the daily putting on/removing of the lenses and the need for periodic attaching of the glasses.
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2018, 2; 27-30
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poczucie koherencji a jakość życia pacjentów z niewydolnością serca.
The sense of coherence and quality of life in patients with heart failure
Autorzy:
Kołtuniuk, Aleksandra
Podsiadły, Aleksandra
Jankowska-Polańska, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/470200.pdf
Data publikacji:
2017-01-15
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
niewydolność serca, jakość życia, koherencja
heart failure, quality of life, coherence
Opis:
Wstęp. Niewydolność serca, mimo znacznych postępów w leczeniu, stanowi coraz większy problem zdrowotny, jak i społeczny w rozwiniętych krajach Ameryki i Europy. Obecnie duży postęp w leczeniu ostrych incydentów wieńcowych, w szczególności zawałów serca, postęp kardiologii inwazyjnej oraz dobra farmakoterapia przyczyniły się do znacznej redukcji liczby zgonów, a tym samy do wydłużenia życia pacjentom. Cel pracy. Ocena czynników wpływających na poziom koherencji u pacjentów z niewydolnością serca oraz określenie związku między poczuciem koherencji a jakością życia u tych pacjentów. Materiał i metody. Badanie zostało przeprowadzone wśród 114 pacjentów z niewydolnością serca leczonych na Oddziale Kardiologii. W badaniu zastosowano metodę sondażu diagnostycznego z wykorzystaniem narzędzi badawczych, tj. autorskiego kwestionariusza oraz standaryzowanych skal: Testu Orientacji Życiowej oraz Kwestionariusza Oceny Jakości Życia WHOQoL-BREF. Wyniki poddano analizie statystycznej. Wyniki. Analiza materiału badawczego wykazała, iż 34% badanych charakteryzuje się niskim poczuciem koherencji, a 66% – wysokim poczuciem koherencji. Osoby będące w związku małżeńskim (p = 0,047) oraz mieszkające z rodziną (p = 0,021) częściej charakteryzują się wysokim poczuciem koherencji. Natomiast osoby, u których choroba niedokrwienna serca (p = 0,024) lub nadciśnienie tętnicze jest przyczyną niewydolności serca częściej charakteryzują się niskim poczuciem koherencji. Poziom koherencji istotnie pozytywnie wpływa na jakość życia pacjentów z niewydolnością serca. Wnioski. Jakość życia pacjentów z wysokim poziomem koherencji (optymistów) jest istotnie wyższa od jakości życia pacjentów z niskim poziomem koherencji (pesymistów).
Background. Heart failure, despite significant progress in treatment procedures, is a growing health and social problem in the developed countries of America and Europe. Currently, a major advance in the treatment of acute coronary events, especially heart attacks, the progress of invasive cardiology and good pharmacotherapy contributed to a significant reduction in the number of deaths and at the same time to longer life of patients. Objectives. To assess factors affecting the coherence level in patients with heart failure and to determine the dependence between coherence and quality of life in the above patients. Material and methods. The study was conducted among 114 patients with heart failure treated at the Department of Cardiology. A diagnostic survey method was used in the study with other research tools, i.e. author's questionnaire and standardized scales: Life Orientation Test and WHOQoL-BREF Quality of Life Questionnaire. The results were analyzed statistically. Results. The analysis of the study material showed that 34% of respondents are characterized by a low sense of coherence and 66% by a high sense of coherence. Married persons (p = 0.047) and those living with the family (p = 0.021) are more likely to have a high sense of coherence. On the other hand, patients whose coronary artery disease (p = 0.024) or hypertension are the cause of heart failure are more often characterized by a low sense of coherence. The level of coherence significantly positively affects the quality of life in patients with heart failure. Conclusions. Quality of life in patients with high levels of coherence (optimists) is significantly higher than the quality of life in patients with low coherence (pessimists).
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2017, 1; 15-18
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problemy jakości życia u pacjentów z łuszczycą
The problem of quality of life in patients with psoriasis
Autorzy:
Walniczek, Patrycja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2119953.pdf
Data publikacji:
2018-06-05
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
jakość życia
łuszczyca
zaburzenia psychiczne
quality of life
psoriasis
mental disorders
Opis:
Łuszczyca jest schorzeniem najczęściej uwarunkowanym genetycznie. Jest chorobą przewlekłą o podłożu wielowymiarowym. Cierpi na nią około 1–3% populacji. U ponad połowy pacjentów rozwijają się stany lękowe i depresyjne. Z powodu łuszczycy 1 na 20 chorych podejmuje próbę samobójczą. Nawrotowy charakter tej choroby jest mocno związany ze stresem psychicznym badanych. Łuszczyca wymaga od pacjentów ciągłego zmagania się z jej nawrotami. Choroba wpływa na poczucie własnej wartości i postrzegania własnego ciała. Chorzy bardzo często rezygnują z aktywności fizycznych (m.in. seksualnej), unikają kontaktów z ludźmi, jak również miejsc publicznych. Stres jest niewątpliwie czynnikiem wyzwalającym bądź nasilającym zmiany chorobowe. Narastające dermatozy w łuszczycy są przyczyną dużych lęków i obaw związanych ze zdrowiem. Bardzo wyraźne i negatywne emocje zostawiają mocny ślad w psychice, skutkuje to skrępowaniem dotyczącym cielesności, a co za tym idzie – obniżeniem samooceny. Zaznaczona jest wyraźnie silna i złożona zależność miedzy stresem a łuszczycą. Choroba, która w widoczny, czasami drastyczny sposób zmienia wygląd skóry, wpływa na jakość życia uwarunkowaną stanem zdrowia. Schorzenie, które zmienia ciało człowieka w sposób zauważalny, wpływa na sposób kształtowania własnej wartości, samooceny, a tym samym przekłada się na jakość życia pacjenta.
Psoriasis is the most often genetically conditioned disease. It is a chronic disease with a multidimensional background. About 1–3% of the population suffers from it. Over half of patients develop anxiety and depression. Due to psoriasis, 1 in 20 patients make a suicide attempt. The recurrent character of this disease is strongly related to the mental stress of the subjects. Psoriasis requires patients to constantly struggle with its relapses. The disease affects self-esteem and the perception of your own body. Patients often give up physical activity (including sexual activity), avoid contact with people, as well as public places. Stress is undoubtedly a factor triggering or intensifying disease changes. Growing dermatoses in psoriasis are the cause of major fears and health concerns. Very clear and negative emotions leave a strong mark in the psyche, which results in embarrassment affecting corporality, and thus a reduction in self-esteem. A strong and complex relationship between stress and psoriasis is clearly marked. Disease, which in the visible sometimes drastic way changes the appearance of the skin affects the quality of life conditioned by the state of health. A condition that changes the human body in a noticeable way affects the way of shaping self-esteem, self-esteem, and thus translates into the quality of life of the patient.
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2018, 7, 3; 70-72
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jakość życia pacjentów cierpiących na choroby kardiologiczne. Badania własne przeprowadzone na terenie województwa opolskiego
The quality of life of people suffering from cardiac diseases. Own research conducted in the province of Opole
Autorzy:
Wróblewska, Izabela
Kupczyk, Malwina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/470234.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
choroby kardiologiczne
jakość życia
trudności
cardiac diseases
quality of life
difficulties
Opis:
Wstęp. Główną przyczyną śmierci ludzi na całym świecie są choroby układu krążenia. Z tego powodu priorytetem działań pracowników ochrony zdrowia jest wdrażanie profilaktyki pierwotnej i wtórnej, a także zapewnienie osobom cierpiącym na choroby kardiologiczne odpowiedniej, maksymalnie wysokiej jakości życia, która winna być badana i oceniana z dwóch pozycji: subiektywnej i obiektywnej. Cel pracy. Analiza opinii pacjentów z przewlekłymi schorzeniami układu krążenia dotyczącej ich jakości życia oraz poznanie najważniejszych wartości, które według ankietowanych wpływają na ich jakość życia. Materiał i metody. Badanie zostało przeprowadzone za pomocą sondażu diagnostycznego na niereprezentatywnej próbie złożonej z losowo wybranych 50 mieszkańców województwa opolskiego, które wyraziły zgodę na przeprowadzenie autorskiej ankiety złożonej z 19 pytań. Kryteriami doboru pacjentów było występowanie u nich chorób kardiologicznych. Do analizy wyników wykorzystano program Statistica 10. Wyniki. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że 40% (20 osób) ankietowanych choruje na nadciśnienie tętnicze, a następnie według kolejności na chorobę niedokrwienną serca (16% – 8 osób) oraz jego niewydolność (14% – 7 osób). Spośród wszystkich badanych 23 (46%) osoby deklarują, że na postawioną diagnozę zareagowały strachem i niepokojem, natomiast u 13 (26%) respondentów przeważało zainteresowanie. Rodzina i utrzymanie z nią stałych kontaktów oraz brak chorób i dolegliwości bólowych są najistotniejszymi elementami świadczącymi o wysokiej jakości życia badanych (po 60% – 30 osób). Jednocześnie połowa respondentów (50% – 25 osób) twierdzi, że ich zadowolenie z życia, w porównaniu do stanu przed wystąpieniem choroby, pogorszyło się, a największymi ograniczeniami w codziennym funkcjonowaniu są szybkie chodzenie (64% – 32 osób) oraz wchodzenie po schodach (56% – 28 osób). Wnioski. 1. Najczęstszą chorobą kardiologiczną występującą wśród badanych jest nadciśnienie tętnicze. 2. Dla ankietowanych największy wpływ na ich jakość życia ma rodzina i bliski z nią kontakt oraz brak chorób i dolegliwości bólowych. 3. Połowa ankietowanych stwierdza, że ich zadowolenie z życia pogorszyło się w porównaniu do stanu przed wystąpieniem choroby.
Background. The main worldwide causes of death of elderly people are cardiac diseases. Therefore, it is of priority on the agenda of medical service employees to implement primary and secondary preventive measures, and also to ensure that people suffering from cardiac deceasesare provided an appropriate, i.e. maximally high, quality of life, a problem that should be investigated and assessed from two points of view, i.e. subjective and objective. Objectives. Analysis of answers of patients suffering from protracted cardiac diseases regarding their quality of life, and identification of factors of the most importance that influence the quality of life. Material and methods. The research has been conducted based on an unrepresentative sample poll consisting of 50 randomly selected residents of the Opole province, who agreed to answer a questionnaire comprising of 15 questions that has been created by the authors. The criteria for selecting respondents were based on a presence of cardiac diseases. The analysis of results has been conducted with a use of Statistica 10 software. Results. Based on the analysis conducted it was found that 40% (20 persons) of the respondents suffer from an arterial hypertension, and then respectively, from heart ischemia (16% – 8 persons) and from heart failure (14% – 7 persons). Among all respondents 23 (46%) answered that they reacted with fear and anxiety when a diagnosis was presented to them, whilst in the case of 13 (26%) respondents it was interest that prevailed. Family and continuous contact with family, as well as lack of illnesses and pain related diseases are the most significant factors that determine the high quality of life (both 40% – 20 persons). At the same time, half of respondents (50% – 25 persons) stated that their life satisfaction decreased, when compared to the situation from before the illness had occurred, and the major constraints in everyday functioning are fast walking (64% – 32 persons) and walking the stairs (56% – 28 persons). Conclusions. 1. An arterial hypertension was the most frequent cardiac disease occurring among respondents. 2. For interviewees factors that influence the quality of life the most are family and contact with family as well as lack of illnesses and pain related diseases. 3. Half of respondents stated that their life satisfaction decreased, when compared to the situation from before the illness had occurred.
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2012, 3; 55-59
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Społeczne i środowiskowe czynniki oraz ich wpływ na jakość życia pacjentów poddanych radioterapii
Social and environmental factors and their impact on the quality of life of patients undergoing radiation therapy
Autorzy:
Samordak, Kamil
Chałubińska, Justyna
Ptaszyńska, Joanna
Pomorski, Lech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2119890.pdf
Data publikacji:
2019-01-25
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
jakość życia
radioterapia
rak
depresja
quality of life
radiation therapy
cancer
depression
Opis:
Wstęp. Jakość życia jest nierozerwalnie związana ze zdrowiem. Na odpowiednim poziomie umożliwia realizowanie swoich zdolności, radzenie sobie ze stresem, wydajną i produktywną pracę oraz współuczestnictwo w życiu społecznym. Ocena jakości życia powinna być stałym elementem nadzoru lekarskiego, gdyż pozwala w pewien sposób analizować skutki leczenia oraz stopień powrotu do funkcjonowania zgodnego ze stanem przed wystąpieniem choroby. Cel pracy. Ocena wpływu trybu radioterapii (ambulatoryjnego i całodobowego) na jakość życia chorych. Ocena związku wieku, stanu cywilnego, wykształcenia z jakością życia. Zbadanie, czy istnieje związek zaburzeń nastroju z obniżeniem jakości życia pacjentów poddanych radioterapii. Materiał i metody. Do oceny jakości życia zastosowano ogólny kwestionariusz dla pacjentów chorych na nowotwory złośliwe (EORTC QLQ-30). Dodatkowo stworzono ankietę zawierającą pytania dotyczące wybranych czynników demograficznych. Do oceny zaburzeń nastroju użyto Skali Depresji Becka. Wyniki. Badaniem objęto 198 pacjentów leczonych onkologicznie – 46 mężczyzn (23,23%) i 152 kobiety (76,77%). W Zakładzie leczonych było 126 badanych (63,64% uczestników badania), a w Oddziale 72 osoby (36,36%). Średnia wieku włączonych do badania pacjentów wynosiła 57,05 lat (± SD = 11,05 lat). Wnioski. Zaburzenia nastroju mogą sprzyjać znacznie pogorszonej ocenie jakości życia – aby nie wypaczyć wyników oceny jakości życia pacjentów chorych onkologicznie, należy uwzględnić w analizie efekt zaburzeń afektywnych. Kwestionariusz QLQ-C30 spełnia wiarygodność na społeczeństwie polskim, o czym świadczy wysoki współczynnik Cronbacha rzetelności w podgrupach. Nie stwierdzono istotnych korelacji między płcią, wiekiem, wykształceniem a testem QLQ-C30.
Background. The quality of life is inextricably associated with health. Quality of life at an appropriate level allows you to realize your abilities, cope with stress, efficient and productive work and participation in social life. The assessment of quality of life should be a permanent element of medical supervision, because it allows in some way to analyze the effects of treatment and the degree of return to functioning consistent with the state before the onset of the disease. Objectives. Evaluation of the influence of radiotherapy (ambulatory and 24-hr) on the quality of life of patients. It is related with assessment of age relationship, marital status, education with quality of life. It has been proved that there is a relationship of mood disorders with a decrease in the quality of life of patients undergoing radiation therapy. Material and methods. The general questionnaire for patients with malignant tumors (EORTC QLQ-30) was used to assess the quality of life. In addition, a questionnaire was created containing questions about selected demographic factors. The Beck Depression Scale was used to assess mood disorders. Results. The study included 198 patients treated oncologically, 46 men (23.23%) and 152 women (76.77% of the sample tested). 126 patients were treated in the Department (63.64% of the study participants) and 72 people in the Department (36.36%). The average age of patients included in the study was 57.05 years (± SD = 11.05 years) Conclusions. Mood disorders can be conducive to a significantly deteriorated assessment of the quality of life – in order not to distort the results of the assessment of the quality of life of oncological patients, the effect of affective disorders should be included in the analysis. The QLQ-C30 questionnaire meets credibility on the Polish society, as evidenced by the high coefficient of Cronbach’s reliability in the subgroups. There were no significant correlations between gender, age, education and the test QLQ-C30.
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2019, 8, 1; 30-34
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ akceptacji choroby na jakość życia pacjentów z kolostomią
The influence acceptance of illness on the quality of life among patients with colostomy
Autorzy:
Piprek, Paulina
Młynarska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2119970.pdf
Data publikacji:
2018-08-25
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
kolostomia
jakość życia
akceptacja choroby
colostomy
quality of life
acceptance of illness
Opis:
Wstęp. Utrata kontroli nad wypróżnianiem i zmieniony wizerunek ciała po wyłonieniu odbytu na powłokach brzusznych sprawiają, iż kolostomia często jest uznawana za okaleczenie ciała i przez to trudno ją zaakceptować. Negatywne nastawienie do kolostomii implikuje trudności w zaspokajaniu potrzeb życiowych człowieka, co każe rozważać temat w aspekcie problemów nie tylko medycznych, ale i społecznych. Jakość życia osób z kolostomią jest zależna od wielu czynników, w tym od wskaźnika jej akceptacji. Pacjenci mogą doznawać rozmaitych, zmiennych w czasie odczuć w stosunku do wyłonionego odbytu brzusznego, a nasilenie negatywnych emocji będzie szczególnie przeważało w grupie osób, które nie wyrażają akceptacji względem nowej sytuacji. Cel pracy. Określenie wpływu akceptacji choroby na jakość życia pacjentów z kolostomią. Materiał i metody. Badania przeprowadzono metodą sondażu diagnostycznego. Próbą objęto 50 pacjentów z kolostomią w wieku od 40 do 85 lat. Uczestnicy badania wypełniali standaryzowane kwestionariusze ankiet: AIS – Skala Akceptacji Choroby oraz WHOQoL-BREF – Skrócona Wersja Ankiety Oceniającej Jakość Życia. Analizę danych przeprowadzono za pomocą programu pakietowego Statistica 12. W analizie danych posłużono się korelacją liniową Pearsona, a istotność statystyczną oznaczono na poziomie p < 0,05. Wyniki. Z przeprowadzonej analizy wynika, iż wzrost wskaźnika akceptacji choroby koreluje z wyższą jakością życia, najmocniej w domenie socjalnej i większym zadowoleniem ze stanu zdrowia. Wnioski. Akceptacja kolostomii pozwala na osiąganie lepszej jakości życia i większego zadowolenia ze stanu zdrowia.
Background. Loss of control over the defecation and silhouette changes after the surgical emergence of the colostomy is recognized as an injury. Those results are hard to being accepted by the patient. Negative attitude to colostomy implies difficulties in meeting life standards, what is considered as not only medical issue but also a social problem. Quality of life among people with colostomy depends of many aspects, including the acceptance index. Patients with colostomy might have various feelings changing over the time, but intensification of pejorative emotions is being observed especially in group of people without acceptance of new situation. Objectives. The main aim of the study is to assess the influence acceptance of illness on the quality of life in a group of patients with colostomy. Material and methods. Research was performed with diagnostic survey method. It includes 50 patients with colostomy in age group: 40–85 years. Participants fulfilled standardize questionnaires: AIS – Acceptance of Illness Scale and WHOQoL-BREF. Analysis of collected data is based on programme: Statistica 12. Pearson’s test was used with statistical significance level p < 0.05. Results. The data analysis shows that the increasing of acceptance index is associated with higher quality of life, especially in social domain and with greater health satisfaction. Conclusions. The acceptance of the colostomy allows to achieve higher level of quality of life and much better health satisfaction.
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2018, 7, 4; 89-92
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ akceptacji choroby na jakość życia kobiet z rakiem piersi
Effect of acceptance of disease on quality of life in women with breast cancer
Autorzy:
Jakubas, Jowita
Rycombel, Anna
Lomper, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/470167.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
rak piersi
akceptacja choroby
jakość życia
breast cancer
approval of illness
quality of life
Opis:
Wstęp. Rak piersi to nowotwór najczęściej występujący wśród kobiet na całym świecie. Zgodnie z wytycznymi WHO (World Health Organization), kluczowym elementem leczenia raka piersi jest zwrócenie uwagi na jakość życia chorych w trakcie terapii oraz po jej zakończeniu. Jednym z ważnych aspektów w chorobie nowotworowej jest akceptacja choroby i umiejętność przystosowania się do nowego życia, a co jest z tym związane – poprawa jakości życia. Cel pracy. Zbadanie wpływu akceptacji choroby na jakość życia kobiet z rakiem piersi. Materiał i metody. Badaniem objęto 100 pacjentek w wieku od 30 do 81 lat, będących w trakcie hospitalizacji z powodu nowotworu piersi w Dolnośląskim Centrum Onkologii we Wrocławiu. W badaniu posłużono się skalą akceptacji choroby AIS (Acceptance of Illness Scale) oraz kwestionariuszem ogólnym jakości życia SF-36 (Short Form 36). Wyniki. Na poziom akceptacji choroby wpływało zastosowanie leczenia adjuwantowego, gdzie pacjentki otrzymujące leczenie uzupełniające, cechowały się istotnie niższymi wartościami skali akceptacji choroby. Stwierdzono istotny wpływ miejsca zamieszkania na poziom wszystkich trzech analizowanych wymiarów jakości życia. Pacjentki zamieszkujące miasta cechowały się wyższą oceną jakości życia. Wzrost poziomu akceptacji choroby wiązał się z poprawą jakości życia we wszystkich trzech wymiarach. Wyższy poziom akceptacji choroby oraz zamieszkanie w mieście są niezależnymi czynnikami determinującymi niższe wartości wszystkich trzech wymiarów jakości życia, a więc lepszy ich poziom. Wnioski. Wyższy stopień akceptacji choroby jest niezależnym czynnikiem wpływającym korzystnie na poziom jakości życia. Obok stopnia akceptacji choroby na poziom jakości życia wpływa korzystnie zamieszkanie w mieście.
Background. Breast cancer is the cancer that most often occurs among women around the world. In accordance with the guidelines of the World Health Organization the key part of treatment for breast cancer is to draw attention to the quality of life of patients during and after therapy. Quality of life takes on a particular importance in Oncology. One of the important aspects in cancer is the acceptance of the disease and the ability to adapt to a new life. Objectives. To examine the effect of the acceptance of the disease on quality of life in women with breast cancer. Material and methods. The study included 100 patients between the ages of 30 to 81 years old, in the course of hospitalization due to cancer in the breast cancer center, in Hospital of Oncology in Wrocław. The study used a scale of acceptance of AIS (Acceptance of Illness Scale) and the general quality of life questionnaire SF-36 (Short Form 36). Results. The level of acceptance of the disease has affected by the use of supplemental treatment where patients received adjuvant therapy they had considerably lower values scale acceptance of the disease. Significant impact of the place of residence on the level of all three analysed dimensions of quality of life has observed. Women living in the cities were characterised by a higher assessment of quality of life. The increase in the level of acceptance of the disease. Has been linked with the improvement of the quality of life. In all three dimensions. A higher level of acceptance of the disease and living in the city are independent factors that determine lower values of all three dimensions of quality of life, and thus better their level. Conclusions. A higher degree of acceptance of the disease is an independent factor that affects the level of quality of life. In addition to the degree of acceptance of the disease, living in the city affects the level of quality of life.
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2014, 3; 62-66
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena jakości życia pacjentów po terapii CRT-P i implementacji kardiowertera–defibrylatora (urządzenia do terapii resynchronizacyjnej serca) w zależności od wieku
Evaluation of patient life quality after Cardiac Resynchronisation Therapy Pacemaker and Cardioverter-Defibrillator (Cardiac Resynchronisation Therapy Device) implantation depending on age
Autorzy:
Uchmanowicz, Izabella
Pikul, Dorota
Jankowska-Polańska, Beata
Kuśnierz, Maria
Lisiak, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/470146.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
jakość życia uwarunkowana stanem zdrowia (HRQoL)
stymulator
kardiowerter–defibrylator
health-related quality of life
pacemaker
cardioverter--defibrillator
Opis:
Wstęp. Z powodu starzenia się populacji, skutecznego leczenia pierwotnych i wtórnych incydentów sercowo-krążeniowych, obserwujemy epidemię niewydolności serca. Optymalne leczenie tej choroby oparte na aktualnych wytycznych i danych naukowych, obejmuje: edukację, modyfikację stylu życia, farmakoterapię oraz wszczepianie układów resynchronizujących. Cel pracy. Udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy, a jeśli tak, to w jakim stopniu, jakość życia pacjentów po implantacji urządzenia resynchronizacyjnego serca jest zmieniona po okresie nie mniejszym niż 6 miesięcy od zabiegu i jakie czynniki przyczyniają się do tej zmiany. Materiał i metody. W badaniu wzięło udział 21 pacjentów (17 mężczyzn) w wieku od 54 do 81 lat (średnia wieku: 68,86). Jakość życia oceniano przy użyciu polskiej wersji Kwestionariusza Jakości Życia BREF WHOQoL Światowej Organizacji Zdrowia – osobno dla osób do 65. i powyżej 65. roku życia. Wyniki. Somatyczne i psychologiczne obszary oceny jakości życia były jednorodne w porównywanych grupach wiekowych, podczas gdy obszary społeczne i środowiskowe nie były jednorodne. Przed operacją wyniki WHOQoL-BREF w sferze społecznej były istotnie wyższe u młodszych pacjentów. Po operacji o wiele lepsze wyniki w zakresie sfery środowiskowej odnotowano dla starszych pacjentów. Implantacja urządzenia resynchronizacyjnego serca miała pozytywny wpływ we wszystkich czterech obszarach jakości życia. Wnioski. Podsumowując, nasze badania wykazały, że terapia resynchronizacyjna pomaga w poprawie ogólnej jakości życia pacjentów. Terapia miała pozytywny wpływ na postrzeganie sfery somatycznej, psychologicznej i społecznej w każdej grupie pacjentów, zarówno do 65. i powyżej 65. roku życia.
Background. Due to the ageing population and effective treatment of primary and secondary cardiovascular events, an epidemic of heart failure can be observed. Optimal treatment of the disease based on current guidelines and scientific data includes education, lifestyle modification, pharmacotherapy and cardiac resynchronisation device implantation Objectives. The aim of this study was to provide an answer to the question whether or not and, if yes, then to what extent, the life quality of patients after cardiac resynchronisation device implantation is affected after no less than 6 months following the procedure, and what factors contribute to this change. Material and methods. The study involved 21 patients (17 men) aged 54 to 81 years (the average: 68.86). QoL was evaluated with the Polish version of the World Health Organization Quality of Life Questionnaire WHOQoL-BREF, separately for individuals up to 65 and over 65 years of age. Results. The somatic and psychological areas of life quality evaluation were homogeneous in the age subgroups compared, while the social and environment areas were not. Prior to the surgery, the WHOQoL-BREF scores in social sphere were significantly higher in younger patients. Post-surgery, much better results in the environmental sphere were recorded for older patients. The implantation of the cardiac resynchronisation device had a positive impact in all four areas of life quality. Conclusions. In conclusion, our study revealed that resynchronisation therapy helps to improve patients’ overall quality of life. The therapy had a positive impact on the perceived somatic, psychological and social area in each patient group, both up to 65 and over 65 years of age.
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2014, 2; 34-40
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jakość życia pacjentów po zawale mięśnia sercowego
Health related quality of life of patients after myocardial infarction
Autorzy:
Błaszczyk, Ilona
Uchmanowicz, Izabella
Jankowska-Polańska, Beata
Lisiak, Magdalena
Obiegło, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/470176.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
jakość życia zależna od zdrowia
kwestionariusze badawcze
zawał mięśnia sercowego
health related quality of life
research questionnaires
myocardial infarction
Opis:
Wstęp. Choroby układu krążenia, a głównie choroba wieńcowa z zawałem serca i nadciśnieniem tętniczym, wciąż są dominującym zagrożeniem zdrowia i życia Polaków. Zawał serca jest zwykle następstwem niewłaściwego stylu życia łączącego wiele czynników ryzyka związanych m.in ze sposobem odżywiania się, intensywnością współczesnego życia, jak również postępującym rozwojem cywilizacji. Choroby układu sercowo-naczyniowego prowadzą do niezadowolenia, poczucia niższej wartości oraz do ograniczeń pacjenta w odgrywaniu ról społecznych. Ocena jakości życia po przebytym zawale mięśnia sercowego ułatwia wybór danej metody leczenia i umożliwia jej akceptację przez chorego. Cel pracy. Ocena jakości życia pacjentów będących po przebytym zawale mięśnia sercowego. Materiał i metoda. Badania jakości życia chorych zostały przeprowadzone u 50 pacjentów będących po przebytym zawale mięśnia sercowego, leczących się w Praktyce Lekarza Rodzinnego na terenie Wrocławia. Materiały zostały opracowane na podstawie ankiety własnego opracowania składającej się z 11 pytań oraz kwestionariusza jakości życia Short Form-36 (SF-36), który jest narzędziem do ogólnej oceny jakości życia zależnej od zdrowia. Wyniki. Z analizy badań własnych wynika, że po przebytym zawale mięśnia sercowego stwierdza się niższą jakość życia, szczególnie w zakresie poziomu aktywności fizycznej (PCS), tj. 37,01, natomiast poziom aktywności umysłowej (MCS) jest wyższy od aktywności fizycznej i wynosi 39,42. Z przeprowadzonej analizy wynika, że codzienne ograniczenia spowodowane wpływem choroby na stan fizyczny (RP) (25) znacznie obniżają jakość życia badanych pacjentów. Wnioski. 1. U chorych po zawale mięśnia sercowego wykazano istotny spadek poziomu jakości życia. Z przeprowadzonej analizy wynika, że przebycie zawału mięśnia sercowego nie tylko ma wpływ na obciążenia somatyczne, ale również na stan psychiczny i funkcjonowanie społeczne chorych. 2. Najliczniejszą grupę stanowili pacjenci chorujący na nadciśnienie tętnicze, tj. 35 osób. Wynika z tego, że nadciśnienie tętnicze stanowi jedno z głównych somatycznych czynników ryzyka zawału mięśnia sercowego oraz wpływa na obniżenie poziomu aktywności psychicznej (MCS). 3. U kobiet po przebytym zawale mięśnia sercowego analiza domeny dotyczącej zdrowia psychicznego (MH) wykazała, że w porównaniu do mężczyzn po przebytym zawale mięśnia sercowego stwierdza się gorszą jakość ich życia. 4. W grupie mężczyzn po przebytym zawale mięśnia sercowego analiza poziomu aktywności fizycznej (PCS) wykazała, że w porównaniu do grupy kobiet stwierdza się obniżoną jakość ich życia. 5. Badania jakości życia powinny okazać się pomocne w wyborze najkorzystniejszego postępowania w planowaniu i realizacji opieki z uwzględnieniem samopoczucia pacjenta i jego funkcjonowaniem w życiu codziennym.
Background. Cardiovascular disease, mainly coronary artery disease with myocardial infarction and hypertension continue to be the major threat for the health and life of Poles. A heart attack is usually the result of improper lifestyle, combining a number of factors, among others, risks related to diet, the intensity of modern life, as well as the ongoing development of civilization. Cardiovascular diseses lead to dissatisfaction, a sense of lesser value and limit of patient's social role functioning. Quality of life after myocardial infarction facilitates the selection of the method of treatment and enables its acceptance by the patient. Objectives. The aim of this study was to assess the quality of life of patients after myocardial infarction. Material and methods. The study of quality of life of patients was performed in 50 patients who are after myocardial infarction, treated in general practice in Wroclaw. The materials were developed based on a survey prepared by the authors consisting of 11 questions and the quality of life questionnaire, Short Form-36 (SF-36), which is a tool for assessing the overall quality of life of dependent care. Results. From the analysis of our research we have found a lower quality of life after myocardial infarction, particularly in the level of physical activity (PCS), which was 37.01 points, while the level of mental activity (MCS) is higher and it is 39.42 points. The analysis shows that the daily limit due to the influence of the disease on the domain of the physical role (RP) significantly reduces the quality of life of patients. Conclusions. 1. In patients after myocardial infarction we have showed a significant decrease in quality of life. The analysis shows that the myocardial infarction, not only has an impact on the burden of physical domain, but also has an effect on mental state and social functioning of patients. 2. The largest group of patients had a hypertension , it was 35 people. It shows that hypertension is a major risk factor which reduces mental activity level (MCS). 3. In women with a history of myocardial infarction domain analysis on mental health (MH) showed that, compared to men with a history of myocardial infarction states poorer quality of life. 4. In men with a history of myocardial infarction analysis of the level of physical activity (PCS) showed that compared to a group of women found a reduced quality of life. 5. The study of quality of life should be helpful in choosing the most suitable procedure in the planning and implementation of care, taking into account the patient's well-being and functioning in everyday life.
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2012, 4; 76-80
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wypalenie zawodowe oraz satysfakcja z życia wśród pielęgniarek anestezjologicznych i intensywnej opieki.
Occupational burnout and life satisfaction among anaesthetists and intensive care nurses.
Autorzy:
Świątek, Aurelia
Milecka, Dorota
Uchmanowicz, Izabella
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/470075.pdf
Data publikacji:
2017-09-25
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
wypalenie zawodowe pielęgniarek, jakość życia, czynniki ryzyka, badania ankietowe
occupational burnout of nurses, quality of life, risk factors, questionnaire study
Opis:
Wstęp. Zespół wypalenia zawodowego to problem dotyczący pielęgniarek pracujących w oddziałach anestezjologii i intensywnej terapii, które przez dłuższy czas udzielają pomocy pacjentom, walczą o ich życie oraz udzielają wsparcia emocjonalnego rodzinie. Cel pracy. Zwrócenie uwagi na kwestię i częstość występowania zespołu wypalenia zawodowego oraz satysfakcji z życia wśród pielęgniarek. Materiał i metody. Badaniem objęto grupę pielęgniarek oraz pielęgniarzy (n = 100) pracujących na oddziałach intensywnej opieki w województwie dolnośląskim. Do oceny wypalenia zawodowego wykorzystano kwestionariusz wypalenia zawodowego (MBI). Zastosowano również skalę zadowolenia z życia (SWLS). Analizy wykonano w środowisku statystycznym „R” oraz programie PSPP. Niezależność odpowiedzi testowych weryfikowano za pomocą dokładnego testu Fishera. Za znamienne statystycznie wyniki uznano dla p < 0,05. Wyniki. Czynniki, które mają szczególny wpływ na powstanie zespołu wypalenia zawodowego, to obciążenie pracą, złe relacje w zespole, konflikty w miejscu pracy, ponadprzeciętne wymagania oraz aspiracje zawodowe. Ważną rolę odgrywają również przełożeni, którzy mają za zadanie stworzyć stosowne warunki pracy, a przede wszystkim sprawiedliwie dzielić obowiązki. Proces wypalenia zawodowego rozwija się bardzo długo, należy zatem zwracać uwagę i nie lekceważyć pierwszych objawów. Duże znaczenie ma umiejętność rozgraniczenia życia zawodowego od prywatnego. Wnioski. Wypalenie zawodowe wśród pielęgniarek oddziałów anestezjologicznych i intensywnej terapii jest poważnym problemem, którego nie należ bagatelizować. Każda pielęgniarka powinna uczyć się technik oraz umiejętności radzenia sobie ze stresem, technik relaksacji, asertywności oraz komunikacji interpersonalnej. W tym zakresie ważne jest organizowanie warsztatów psychologicznych, które miałyby za zadanie wzmocnienie słabych stron osobowości, a także zdobycia umiejętności w radzeniu sobie w sytuacjach kryzysowych. Należałoby zatem wprowadzić zmiany warunków wykonywanej pracy dotyczących obsady oraz wpłynąć na jakość przepływu informacji współpracowników.
Background. The occupational burnout syndrome is a problem for nurses working in anaesthesia and intensive care units, who help patients for a long time, fight for their lives and provide emotional support to their families. Objectives. The aim of the study is to draw attention to the issue and frequency of occupational burnout and to nurses' satisfaction with life. Material and methods. The study included a group of female and male nurses (n = 100) working in intensive care units in the Lower Silesian Voivodship. The Maslach Burnout Inventory (MBI) was used to assess burnout, as well as the Satisfaction With Life Scale (SWLS) was also used. The analyses were done in the "R" statistical environment and the Public Sector Purchase Program (PSPP). Independence of the test responses was verified using Fisher's exact test. Statistically significant results were found for p < 0.05. Results. Factors that have a particular impact on the emergence of occupational burnout include workload, bad teamwork, workplace conflicts, over-average demands, and professional aspirations. An important role is also played by superiors in creating the right working conditions and, above all, sharing the responsibilities fairly. The burnout process is developing very long, so pay attention and do not underestimate the first symptoms. It is important to distinguish between professional and private life. Conclusions. Professional burnout among nurses in anaesthesia and intensive care units is a serious problem that should not be underestimated. Every nurse should learn techniques and skills in coping with stress, relaxation techniques, assertiveness and interpersonal communication. In this respect, it is important to organize psychological workshops to strengthen the weaknesses of the personality and to acquire skills in coping with crisis situations. It would therefore be appropriate to make changes to the working conditions of the workforce and to the quality of the information flow of contributors.
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2017, 4; 121-128
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ występowania zespołu kruchości na jakość życia pacjentów hemodializowanych w podeszłym wieku.
The impact of the occurrence of frailty syndrome on the quality of life of hemodialized elderly patients.
Autorzy:
Guzenda, Natalia
Zachciał, Justyna
Uchmanowicz, Izabella
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/470093.pdf
Data publikacji:
2017-01-23
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
przewlekła niewydolność nerek, hemodializoterapia, zespół kruchości, osoby starsze, jakość życia
chronic kidney disease, haemodialysotherapy, frailty syndrome, elderly people, quality of life
Opis:
Wstęp. Przewlekła choroba nerek (chronic kidney disease – CKD) jest schorzeniem, w którym uszkodzenie nerek utrzymuje się powyżej 3 miesięcy i stwierdzona jest strukturalna lub czynnościowa nieprawidłowość nerek przy prawidłowej lub zmniejszonej filtracji kłębuszkowej (glomerular filtration rate – GFR). Hemodializa jako leczenie nerkozastępcze ma bardzo duży wpływ na jakość życia (quality of life – QoL,) osób chorujących na CKD. Dializa ma celu nie tylko przedłużyć życie, ale również poprawić jego jakość. QoL osób dializowanych nigdy nie będzie na poziomie osób zdrowych. Wiele chorób towarzyszących przewlekłej chorobie nerek również wpływa na QoL. Cel pracy. Zbadanie, a także uświadomienie, jak zespół kruchości (frailty syndrome – FS) wpływa na QoL osób dializowanych w podeszłym wieku. Zanalizowanie, jakie zmiany (socjodemograficzne oraz kliniczne) zawarte w ankiecie własnej mają wpływ na częstość występowania FS. Materiał i metody. Badania przeprowadzono w dwóch wojewódzkich placówkach Stacji Dializ na terenie dolnego śląska. W badaniu uczestniczyło łącznie 70 osób w przedziale wiekowym od 65 do 87 lat. Narzędziami wykorzystanymi do badań były trzy kwestionariusze ankietowe: ankieta własna, wskaźnik słabowitości Tilburga (Tilburg Frailty Indicator – TFI,) oraz skrócony kwestionariusz oceny jakości życia według Światowej Organizacja Zdrowia (World Health Organization Quality of Life Brief Version –WHOQoL–BREF). Wyniki. Z analizy przeprowadzonych badań stwierdzono występowanie FS u 68,57% badanych, zaobserwowano brak związku między płcią a częstością występowania FS. Występowanie FS było powiązane z częstszym występowaniem chorób współistniejących. QoL osób dializowanych ujętych w badaniu ukształtowała się na średnim poziomie. Wnioski. FS nie wpływa na QoL osób dializowanych. Jakkolwiek ograniczeniem pracy była mała liczba przebadanych osób. Dlatego też problem ten wymaga prowadzenia dalszych badań.
Background. Chronic kidney disease (CKD) is an illness, in which kidney damage remains for over three months and a structural or functional kidney abnormality with normal or lowered glomerular filtration rate (GFR) is found. Dialysis’ purpose is to not only extend the length of life but also improve its quality of life (QoL). The QoL of dialysed patients will never be on the same level as of healthy people. Many comorbidities of CKD also influence the QoL. Objectives. To explore and become aware, how frailty syndrome (FS) influences the QoL of dialysed patients in old age. Analysing what (sociodemographic and clinical) changes contained in a survey affect the frequency of FS. Material and methods. The study was conducted in two Dialysis Station institutions in the Lower Silesia region. The study included a total of 70 people between the ages of 65 to 87 years. Tools, used in the study were three survey questionnaires: own survey, Tilburg Frailty Indicator (TFI) and World Health Organization Quality of Life Brief Version (WHOQoL–BREF). Results. The analysis of the study showed FS in 68.57% of patients, there was no association between gender and the incidence of FS. FS was associated with a higher incidence of comorbidities. The QoL of dialysed patients included in the study was at an average level. Conclusions. FS affects the QoL of dialysed patients. Although the limitation of the study was the small number of surveyed people. Therefore, this issue requires further research.
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2017, 1; 9-14
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-15 z 15

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies