Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "ukraiński kryzys" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
„Polska musi być ambasadorem Ukrainy!” Polskie stanowisko wobec konfliktu rosyjsko-ukraińskiego 2013/2014
Autorzy:
Kirwiel, Eleonora
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686972.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
the Ukrainian crisis
Polish parliamentary parties
Law and Justice
Civic Platform
Polish Peasants’ Party
the Democratic Left Alliance
ukraiński kryzys
polskie partie parlamentarne
Prawo i Sprawiedliwość
Platforma Obywatelska
Polskie Stronnictwo Ludowe
Sojusz Lewicy Demokratycznej
Opis:
The main purpose of this article is to present the position of the Polish parliamentary parties in relation to specific events Ukrainian conflict at the turn of 2013/2014. From the very beginning of the crisis in Ukraine, most politicians of parliamentary parties in Poland watched and commented on the events in Ukraine 2013/2014, on the one hand, it seems – the absolute support of the European aspirations and Defending the freedom, democracy and sovereignty of Ukraine. This does not mean that there was no difference of opinion. First of all, the ideological issues that lie at the basis of party differences, as well as in traditional political struggle between the two major parties.
Celem artykułu było przedstawienie stanowiska polskich partii parlamentarnych w odniesieniu do konkretnych wydarzeń ukraińskiego konfliktu na przełomie lat 2013/2014. Od samego początku kryzysu na Ukrainie większość polityków polskich partii parlamentarnych odczytywała i komentowała wydarzenia na Ukrainie 2013/2014 w sposób bardzo podobny – absolutne wsparcie dla dążeń proeuropejskich oraz w obronie wolności, demokracji oraz suwerenności państwowej. Nie oznacza to, że nie było pewnych różnic poglądów – chodzi tu przede wszystkim o kwestie światopoglądowe i ideologiczne oraz pewne wątki walki politycznej pomiędzy dwiema głównymi partiami parlamentarnymi.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2015, 1, 2
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polskie partie parlamentarne na temat konfliktu na Ukrainie (2013/2014)
Autorzy:
Кирвель, Элеонора
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/687072.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
the Ukrainian crisis, Polish parliamentary parties , Law and Justice, Civic Platform, Polish Peasants’ Party, the Democratic Left Alliance
ukraiński kryzys, polskie partie parlamentarne, Prawo i Sprawiedliwość, Platforma Obywatelska, Polskie Stronnictwo Ludowe, Sojusz Lewicy Demokratycznej
украинский кризис, польские парламентские партии, «Право и справедливость», «Гражданская платформа», Польская крестьянская партия, Союз демократических левых сил
Opis:
The main purpose of this article is to present the position of the Polish parliamentary parties in relation to specific events Ukrainian conflict at the turn of 2013/2014. From the very beginning of the crisis in Ukraine, most politicians of parliamentary parties in Poland watched and commented on the events in Ukraine 2013/2014, on the one hand, it seems – the absolute support of the European aspirations and Defending the freedom, democracy and sovereignty of Ukraine. This does not mean that there was no difference of opinion. First of all, the ideological issues that lie at the basis of party differences, as well as in traditional political struggle between the two major parties.
Głównym celem tego artykułu było przedstawienie stanowiska polskich partii parlamentarnych w stosunku do konkretnych wydarzeń ukraińskiego konfliktu na przełomie 2013/2014. Od samego początku kryzysu na Ukrainie większość polityków polskich partii parlamentarnych odczytywała i komentowała wydarzenia na Ukrainie 2013/2014 w sposób z jednej strony bardzo podobny – absolutne wsparcie do dążeń proeuropejskich oraz w obronie wolności, demokracji oraz suwerenności państwowej. Nie oznacza to, że niebyło pewnych różnic poglądów – chodzi tu przede wszystkim o kwestie światopoglądowe i ideologiczne, które leżą u podstaw różnic partyjnych (SLD, PiS) oraz pewne wątki walki politycznej pomiędzy PO i PIS.
Oсновной целью данной статьи является представление позиций польских парламентских партий в связи с конкретными событиями украинского конфликта на рубеже 2013/2014. С самого начала кризиса в Украине большинство политиков парламентских партий Польши наблюдало и комментировало события в Украине 2013/2014, с одной стороны, очень похоже – абсолютная поддержка европейских устремлений и защитa свободы, демократии и суверенитета Украины. Это не означает, что не было разницы во мнениях. Прежде всего, в идеологических вопросах, которые лежат в основе партийных различий, а также в процессе традиционной политической борьбы между двумя главными партиями.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2015, 1, 1
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zarządzanie kryzysem ukraińskim – wyzwanie dla bezpieczeństwa europejskiego
Autorzy:
Kapitonenko, Mykola
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/687054.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Ukrainian crisis, Realpolitik, Russian revisionism, European security, frozen conflicts, weak states
kryzys ukraiński, Realpolitik, rewizjonizm rosyjski, bezpieczeństwo europejskie, zamrożone konflikty, państwa słabe
украинский кризис, Realpolitik, российский ревизионизм, европейская безопасность, замороженные конфликты, слабые государства
Opis:
The article addresses causes, effects, and ways of managing the crisis in and over Ukraine, which started with uprisings in Kiev and continued with Russian annexation of the Crimea and triggering internal conflict in the Donbas. Regional implications of the Ukrainian crisis are specifically targeted, while broader consequences for European security are examined through a change of the security paradigm prism.
Artykuł koncentruje się na przyczynach, konsekwencjach i koncepcjach zarządzania kryzysem na Ukrainie (i wokół Ukrainy), który rozpoczął się wraz z „rewolucją” w Kijowie i pogłębił po aneksji Krymu. Wpływ na ten kryzys ma także wywołany przez Rosję wewnętrzny konflikt w Donbasie. Tekst odnosi się głównie do regionalnych implikacji kryzysu ukraińskiego i jego konsekwencji dla bezpieczeństwa europejskiego, analizowanych przez pryzmat zmiany paradygmatu bezpieczeństwa.
Статья фокусируется на причинах, последствиях и концепциях управления кризисом в Украине (и вокруг Украины), который начался вместе с «революцией» в Киеве и углубился после аннексии Крыма. На этот кризис повлиял также вызванный Россией внутренний конфликт на Донбассе. Текст относится преимущественно к региональным последствиям украинского кризиса и его влиянии на европейскую безопасность, анализированных через призму изменения парадигмы безопасности.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2016, 2, 2
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odbicie bezpieczeństwa europejskiego w polityce wewnętrznej Rosji
Autorzy:
Савенков, Роман
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686964.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
the Ukrainian crisis, Vladimir Putin, the Russian Security Council,”foreign agent”, non-profit organizations
kryzys ukraiński, Władimir Putin, Rada Bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej, „zagraniczny agent”, organizacje non-profit
украинский кризис, В. Путин, Совет Безопасности РФ, «иностранный агент», некоммерческие организации
Opis:
The aim of the article is to analyze the basic statements and actions of official authorities of Russia on the problem of security in Europe. The author analyzes the impact of these factors on the level of authorities support from citizens and assessment of the country's population of the national security threats. Russian President from 2014 implements an active geopolitical strategy that made the foreign news media more important than the debate on domestic issues. Fearful of foreign influence on domestic policy, the Russian authorities have adopted regulations that restrict the activities of international non-profit organizations (NGOs) and Russian NGOs financed by foreign organizations. These statements and actions of the Russian authorities, as a whole, form a positive attitude to Putin and the negative – to his critics.
Celem artykułu jest analiza oświadczeń i działań rosyjskich władz w kwestii bezpieczeństwa w Europie oraz wpływu tych działań na poziom poparcia społecznego dla władz i ocenę zagrożeń dla kraju. Prezydent FR od 2014 r. realizuje aktywną strategię geopolityczną, wskutek czego medialne doniesienia dotyczące spraw międzynarodowych stały się ważniejsze od dyskusji o wewnętrznych problemach. Obawiając się zewnętrznych wpływów na politykę wewnętrzną, władze rosyjskie przyjęły regulacje, które ograniczają zdolność zagranicznych organizacji pozarządowych do udziału w życiu politycznym Rosji, w tym poprzez finansowanie rosyjskich organizacji pozarządowych. Analizowane działania i oświadczenia, traktowane jako całość, kształtują pozytywny stosunek społeczny do prezydenta Putina i negatywny w stosunku do jego krytyków. Ponadto, posługiwanie się kwestiami międzynarodowymi w polityce wewnętrznej nie tylko pomaga wyjaśniać trudności gospodarcze w kraju, ale także utrzymać lojalność większości Rosjan.
Целью статьи является анализ основных заявлений и действий официальных органов власти России по вопросу проблем безопасности в Европе и влияния этих факторов на уровень поддержки граждан власти и оценку населением угроз безопасности страны. Президент РФ с 2014 г. реализует активную геополитическую стратегию, что сделало внешнеполитические новости в СМИ более важными, чем дискуссии по внутренним проблемам. Опасаясь внешнеполитического влияния на внутреннюю политику, российские власти приняли нормативно-правовые акты, ограничивающие деятельность международных некоммерческих организаций (НКО) и российских НКО, финансирующихся иностранными организациями. Описанные заявления и действия российских властей, в целом, формируют позитивное отношение к В. Путину и негативное – к его критикам.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2016, 2, 1
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ukraina w kontekście wybranych systemów bezpieczeństwa europejskiego w okresie konfliktu rosyjsko-ukraińskiego
Autorzy:
Malskyy, Markiyan
Iżnin, Igor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686944.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
security crisis, the Russian-Ukrainian conflict, NATO, the OSCE, the Weimar Triangle, the Visegrad Group
kryzys bezpieczeństwa, konflikt rosyjsko-ukraiński, NATO, OBWE, Trójkąt Weimarski, Grupa Wyszehradzka
кризис безопасности, российско-украинский конфликт, НАТО, ОБСЕ, еймарский треугольник, Вышеградская группа
Opis:
The text is an attempt to analyze the international political situation in the security sector in the context of the crisis which has arisen as a result of the aggressive actions of the Russian Federation in relation to Ukraine: in particular the forcible annexation of the sovereign territory of Ukraine in violation of all the principles and norms of international law and the inspiration of the armed conflict in the eastern regions of Ukraine. For the first time after the end of the World War II aggression has become a fact of reality in European politics. Pan-European and transatlantic security institution – the Organization for Security and Cooperation in Europe – was not sufficiently effective mechanism for crisis management. In two years, the conflict in eastern Ukraine killed about 10 thousand men. The conflict in Eastern Ukraine has radically changed the perception of security in Europe. The problem is that Ukraine, like most of the “new democracies” of Eastern Europe as a result of the transformation processes of the early 90th appeared in a “gray zone” of security. Most of the Eastern European countries overcame the security gap by joining NATO/EU. At the same time, Ukraine remained in the buffer zone and became an object of intense economic, political, informational and military pressure from the Russian Federation. As a result, Ukraine is forced to rely primarily on their own capabilities and the military-industrial potential (not being part of the European collective defense/security), on the other – the international political, economic, informational support from the international community plays a key role in the possibility of Ukraine resist aggression. However, the crisis has led to a certain re-evaluation of existing regional security system: 1) The failure of attempts to build a pan-European security system became obvious; 2) The OSCE in Ukrainian crisis has created a platform for the negotiations and the peace process, but did not provide, at least until now, the mechanism of a real resolution to the crisis; 3) The question of inefficiency, lack of prospects and obsolescence of NATO as a collective security organization may be withdrawn from the agenda; 4) There is an activization of existing and search for new formats of cooperation between European countries in the development and improvement of the international security system in Europe.
W artykule podjęto próbę analizy bezpieczeństwa w wymiarze polityczno-międzynarodowym w kontekście kryzysu wywołanego agresywnymi działaniami Federacji Rosyjskiej wobec Ukrainy – w szczególności aneksji części terytorium Ukrainy przy użyciu siły z pogwałceniem wszelkich norm prawa międzynarodowego oraz „instalacji” konfliktu zbrojnego we wschodnich obwodach państwa ukraińskiego. Po raz pierwszy od zakończenia II wojny światowej agresja stała się rzeczywistością polityki europejskiej. Ponadto ogólnoeuropejskie i transatlantyckie struktury bezpieczeństwa – Organizacja Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie – nie jest zbyt efektywnym mechanizmem zarządzania kryzysowego. W ciągu dwóch lat konfliktu zginęło ok. 10 tys. osób. Konflikt na wschodzie Ukrainy radykalnie zmienił postrzeganie bezpieczeństwa na kontynencie europejskim. Problemem jest to, że Ukraina jak większość „nowych demokracji” Europy Wschodniej w wyniku procesów transformacyjnych znalazła się w szarej strefie bezpieczeństwa. Większość wschodnioeuropejskich państw rozwiązało problem security gap, wstępując do NATO i UE, podczas gdy Ukraina pozostała w szarej strefie, stając się celem ekonomicznych, politycznych, informacyjnych i wojskowych nacisków ze strony Federacji Rosyjskiej. Po pierwsze, w wyniku rozwoju kryzysu Ukraina jest zmuszona w pierwszej kolejności liczyć na własne możliwości i potencjał wojskowo-przemysłowy (nie będąc częścią europejskiego systemu bezpieczeństwa kolektywnego/obronnego). Po drugie, wsparcie polityczne, ekonomiczne i informacyjne ze strony społeczności międzynarodowej odgrywa kluczowe znaczenie w kontekście przeciwstawienia się Ukrainy rosyjskiej agresji. Razem z tym kryzys doprowadził do przewartościowań w zakresie istniejących w regionie systemów bezpieczeństwa: 1) możemy konstatować nieudane próby wybudowania ogólnoeuropejskich mechanizmów zagwarantowania bezpieczeństwa; 2) OBWE stworzyło platformę rozmów w ramach pokojowego rozwiązania konfliktu, ale nie wybudowała do tej pory realnego mechanizmu rozwiązania konfliktu; 3) NATO jako system bezpieczeństwa kolektywnego nie powinno być traktowane w kategoriach nieefektywności, archaiczności i braku perspektyw; 4) pojawiły się formy aktywizacji istniejących i poszukiwanie nowych form współpracy pomiędzy państwami europejskimi w celu rozwoju i doskonalenia systemów bezpieczeństwa międzynarodowego w Europie.
Текст является попыткой анализа международно-политической ситуации в секторе безопасности в контексте кризиса, возникшего в результате агрессивных действий Российской Федерации по отношению к Украине: в частности насильственная аннексия части суверенной территории Украины в нарушение всех принципов и норм международного права и инспирирования вооруженного конфликта в восточных областях украинского государства. Впервые после завершения Второй мировой войны агрессия стала фактом действительности европейской политики. При этом общеевропейская и трансатлантическая структура безопасности – Организация по безопасности и сотрудничеству в Европе – оказалась не достаточно эффективным механизмом кризисного урегулирования. За два года конфликта погибло около 10 тыс. человек. Конфликт на востоке Украины радикально изменил восприятие безопасности на европейском континенте. Проблемой стало то, что Украина, как и большинство «новых демократий» Восточной Европы в результате трансформационных процессов начала 90-х гг. оказались в «серой зоне» безопасности». Большинство восточно-европейских государств решило проблему security gap путем присоединения к НАТО/ЕС. В то же время Украина остались в этой «зоне» и стала объектом интенсивного экономического, политического, информационного и военного давления со стороны Российской Федерации. В результате развития кризиса с одной стороны Украина вынуждена полагаться в первую очередь на свои собственные возможности и военно-промышленный потенциал (не будучи частью европейской системы коллективной обороны/безопасности), с другой – международно-политическая, экономическая, информационная поддержка со стороны международного сообщества играет ключевую роль в возможности Украины противостоять агрессии. Вместе с тем, кризис привел к определенной переоценке существующих в регионе систем безопасности: 1) Можно засвидетельствовать провал попыток выстроить общеевропейские механиз- мы обеспечения безопасности; 2) ОБСЕ создала платформу для переговоров и мирного процесса, но не обеспечила, по крайней мере, до сих пор, механизма реального урегулирования кризиса; 3) Вопрос о неэффективности, бесперспективности и устарелости НАТО как организации коллективной безопасности может быть снят с повестки дня; 4) Происходить активизация существующих и поиск новых форматов сотрудничества между европейскими государствами в целях развития и усовершенствования системы международной безопасности в Европе.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2016, 2, 2
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies