Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "national political thought" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Sprawy międzynarodowe w myśli politycznej Stronnictwa Narodowego (1928–1939)
Autorzy:
Dawidowicz, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/687142.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
the National Party, political thought, nationalism
Stronnictwo Narodowe, myśl polityczna, nacjonalizm
национальная партия, политическая мысль, национализм
Opis:
Issues related to the international policy of the Polish State generated interest among the leading members of the National Party, including especially Roman Dmowski, Jędrzej Giertych, Stanisław Kozicki, Joachim Bartoszewicz, Zygmunt Berezowski, Jerzy Drobnik and Zygmunt Wojciechowski. Roman Dmowski, generally viewed as a talented authority in the field of international policies, held a prominent position among the specialists dealing with international affairs. It is worth noting that, back in 1923, Dmowski held the post of Minister of Foreign Affairs in Wincenty Witos’s Gov ernment. A significant role among international policy experts was also assigned to Stanisław Kozicki, who devoted much attentione specially to the European international relations, and to Polish-German relations. By the end of the 1930s numerous older-generation representatives of the National Party sought common ground with central anti-Sanation groupings, which brought them closer to Front Morges and Gen. Władysław Sikorski. This group was led by Marian Seyda, who was an extremely influential member of the Poznań-based National Democracy circles, and Prof. Roman Rybarski. Another group of activists which, according to its leader, Jędrzej Giertych, was the youngest was characterised by ideological radicalism and aversion to anyalliances, either with the democratic opposition or with the Sanation camp.
Zagadnienia związane z polityką międzynarodową polskiego państwa wzbudzały zainteresowanie czołowych działaczy Stronnictwa Narodowego, a zwłaszcza Romana Dmowskiego, Jędrzeja Giertycha, Stanisława Kozickiego, Joachima Bartoszewicza, Zygmunta Berezowskiego, Jerzego Drobnika, Zygmunta Wojciechowskiego. Szczególnie ważne miejsce w gronie specjalistów z zakresu problematyki międzynarodowej zajmował sam Roman Dmowski uznawany za utalentowanego znawcę zagadnień polityki zagranicznej. W gronie znawców spraw międzynarodowych istotne miejsce należy przypisać S. Kozickiemu, który w swoich rozważaniach wiele uwagi poświęcał zwłaszcza europejskim stosunkom międzynarodowym oraz relacjom polsko-niemieckim. Pod koniec lat 30. XX wieku wielu „starych” SN dążyło do poszukiwania porozumienia z centrowymi ugrupowaniami antysanacyjnymi, co zbliżało ich do Frontu Morges i gen. Władysława Sikorskiego. Liderami tej grupy byli Marian Seyda, mający olbrzymie wpływy w poznańskiej endecji oraz prof. Roman Rybarski. Inną grupę działaczy, zdaniem jej lidera Jędrzeja Giertycha, najmłodszą – charakteryzował radykalizm ideologiczny i niechęć do sojuszy, tak z opozycją demokratyczną, jak i z obozem sanacyjnym. „Starych” i najmłodszych radykałów zdominował w strukturach organizacyjnych nurt trzeci, reprezentowany przez Bieleckiego.
Вопросы, связанные с международной политикой польского государства, вызвали интерес у ведущих активистов Национальной партии, в частности Романа Дмовского, Енджея Гиртиха, Станислава Козицкого, Иоахима Бартошевича, Зигмунта Березовского, Ежи Дробника и Зигмунта Войцеховского. Особое значение в группе специалистов по международным вопросам получил сам Роман Дмовский, признанный талантливым экспертом по вопросам внешней политики. Среди экспертов по международным делам важное место следует отвести С. Козицкому, который в своих размышлениях уделил много внимания в особенности европейским международным отношениям и польско-германским отношениям. В конце 30-х годов многие «старые» в Национальной партии пытались договориться с центристскими антисанационными группировками, что приблизило их к Фронту Моржей и генералу Владиславу Сикорскому. Лидерами этой группы были Мариан Сейда и профессор Роман Рыбарский. Другая группа активистов, по словам её лидера Енджея Гиртиха, самая молодая, характеризовалась радикальной идеологией и нежеланием вступать в альянсы, как с демократической оппозицией, так и с санационным лагерем. «Старые» и самые молодые радикалы доминировали в организационных структурах третьей тенденции, представленной Белецким.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2018, 4, 2
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problematyka mniejszości żydowskiej w myśli politycznej Stronnictwa Narodowego (1928–1939)
Autorzy:
Dawidowicz, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686918.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
political thought, the National Party, national minorities, Jewish minority, nationalism
myśl polityczna, Stronnictwo Narodowe, mniejszości narodowe, mniejszość żydowska, nacjonalizm
политическая мысль, Национальная партия, национальные меньшинства, еврейское меньшинство, национализм
Opis:
The issue of minorities was one of the main political and social problems of the Second Polish Republic. Recreated in the aftermath of World War I, Poland covered an area which, once the borders were fixed in the early twenties, was inhabited by 30% of people with non-Polish ancestry. It caused serious internal problems in Poland, and affected its international position. The issue of minorities is among the most complicated and debated problems. Ethnically foreign communities attracted the interest of the ideologists belonging to the National Democracy. The National Party did not see the possibility of the Jews’ assimilation. They claimed that Jewish differences in religion and culture, and their hostile attitude towards the government structures of the Second Polish Republic, ruled out all ideas for the assimilation of this community. They spread the opinion that Polish people should build up their strength through “absorbing” other elements, but only those which could be “adopted” without any harm to “the national organism”, and which would not make Poland weak. Such an element which could not be “absorbed” by Poles were the Jews.
Zagadnienie „mniejszości narodowe” stanowiło jeden z głównych problemów polityczno- społecznych II Rzeczypospolitej. Odrodzona po I wojnie światowej Polska objęła swym zasięgiem obszar, który po ostatecznym ukształtowaniu granic – na początku lat dwudziestych XX wieku – zamieszkiwało przeszło 30% ludności niepolskiej. Stało się to jedną z przyczyn poważnych problemów wewnętrznych państwa polskiego, rzutowało również na jego międzynarodowe położenie. Problematyka mniejszości narodowych należy do zagadnień szczególnie skomplikowanych i dyskusyjnych. Kwestia zamieszkującej ziemie polskie społeczności obcej etnicznie wzbudzała zwłaszcza zainteresowanie ideologów Narodowej Demokracji. Stronnictwo Narodowe nie widziało możliwości asymilacji Żydów. Wyjaśniano, że odmienność religijna i kulturowa społeczności żydowskiej, a nadto wrogi jej stosunek do struktur państwowych II Rzeczypospolitej wykluczały wszelkie pomysły asymilacji tej społeczności. Prezentowano opinię, że Polacy winni pomnażać swe siły, „wchłaniając” inne żywioły, lecz tylko te, które można byłoby „przyswoić” bez szkody dla „organizmu narodowego” i które nie powodowałyby jego osłabienia. Takim żywiołem, którego Polacy nie mogli „wchłaniać”, byli Żydzi.
Вопрос национальных меньшинств был одной из основных политических и социальных проблем II Речи Посполитой. Возрожденная после Первой мировой войны Польша охватила собой территории, которые после окончательного сформирования границ вначале двадцатых годов ХХ века населяло более 30% непольского населения. Это стало одной из серьезных внутренних проблем польского государства, а также повлияло на его международное положение. Проблематика национальных меньшинств относится к особенно сложным и спорным. Вопрос населяющих польские земли этнически чужих сообществ вызывал интерес, в частности, идеологов Национально-демократической партии. Национальная партия не видела возможности ассимиляции евреев. Объяснялось, что религиозное и культурное отличие еврейской общины, а также ее враждебное отношение к государственным структурам II Речи Посполитой исключали любые идеи ассимиляции этого сообщества. Представлялось мнение, что поляки должны приумножать свои силы, «поглощая» другие элементы, но только те, которые можно «ассимилировать», не повреждая «национального организма» и не ослабляя его. Такой стихией, которую поляки не могли «поглотить», были евреи.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2017, 3, 1
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies