Temat: bezpieczeństwo regionalne - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Cechy charakterystyczne polityki zagranicznej Szwecji i Norwegii wobec Rosji: główne problemy i wyzwania
Autorzy:: Kotlyar, Oleh
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2053973.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: foreign policy
Russian vector
Northern Europe
dual policy
regional security
polityka zagraniczna
Rosja
Szwecja
Norwegia
polityka dualna
bezpieczeństwo regionalne
внешняя политика
Россия
Швеция
Норвегия
двойная политика
региональная безопасность
Opis:: The article presents the characteristics of the foreign policy of Sweden and Norway towards Russia. The chronological framework of the work covers the period from the collapse of the USSR and the beginning of the functioning of the Russian Federation as a separate actor in the international arena and up to the present day. The author analyzes the evolution of the policy of the Scandinavian countries towards Russia. The article sets out the main elements of the policy of these countries in relations with the Russian Federation. The researcher presents the main challenges that Sweden and Norway face today in the process of implementing this policy towards Russia.
W artykule przedstawione zostały cechy charakteresytyczne polityki zagranicznej Szwecji i Norwegii wobec Rosji. Ramy chronologiczne pracy obejmują okres od upadku ZSRR oraz początku funkcjonowania Federacji Rosyjskiej jako oddzielnego aktora na arenie międzynarodowej i do czasów współczesnych. Autor analizuje ewolucję polityki państw skandynawskich wobec Rosji. W artykule wyznaczone są główne akcenty polityki tych państw w stosunkach z Federacją Rosyjską. Badacz przedstawia główne wyzwania, wobec których stoją dziś Szwecja i Norwegia w procesie realizacji owej polityki wobec Rosji.
Статья о российском векторе внешней политики Швеции и Норвегии. Хронологические рамки произведения охватывают период от распада СССР и начала становления Российской Федерации как отдельного актора на международной арене и до событий нашего времени. Автор анализирует трансформацию политики скандинавских государств в отношении России. В статье обозначены основные акценты данных стран в их отношениях с Российской Федерацией. Исследователь учитывает основные вызовы, с которыми сталкиваются Швеция и Норвегия в процессе реализации российского вектора своей внешней политики.
Źródło:: Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2020, 6, 2; 97-113
2450-4866
Pojawia się w:: Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Opcje bezpieczeństwa dla Europy Wschodniej
Autorzy:: Khylko, Olena
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/687102.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: regional security, Eastern Europe, grey zone, countries-in-between, EU, NATO, Russia, the US, Ukraine, Georgia, Moldova
bezpieczeństwo regionalne, Europa Wschodnia, strefa szara, kraje pośredniczące, UE, NATO, Rosja, USA, Ukraina, Gruzja, Mołdawia
региональная безопасность, Восточная Европа, серая зона, промежуточные государства, ЕС, НАТО, Россия, США, Украина, Грузия, Молдова
Opis:: The European continent remains fragmented with Eastern Europe as the most vulnerable region where the grey zone comprising Ukraine, Moldova and Georgia lacks security and challenges regional security. “Countries in-between” were distinguished in a grey zone basing on common internal and external threats; staying outside major functioning security and economic systems shaped by the EU/NATO and EEU/CSTO, actors of which exert a significant impact on the marginal states; burdened by asymmetry of power interaction with neighboring states and entities; weak and unstable political and economic systems. United by common threats and challenges the grey zones states can search for joint options to escape from the marginal status. Thus, regarding strategic environment and aiming to overcome the existing threats and challenges the grey zone states may navigate within the following options: maintaining current status quo; neutrality with strong guarantees of major powers; relying on strengthened / modified international security mechanisms or establishing new ones; sub-regional cooperation and alliances; bilateral security agreements with the US; joining one of the existing security systems. The author stresses that the most viable and efficient are the last three ones.
Kontynent europejski pozostaje rozdrobniony, a Europa Wschodnia jest najbardziej narażonym regionem, w którym szara strefa obejmująca Ukrainę, Mołdawię i Gruzję nie jest bezpieczna i stanowi wyzwanie dla bezpieczeństwa regionalnego. „Kraje pośrednie” wyróżniono w szarej strefie na podstawie wspólnych zagrożeń wewnętrznych i zewnętrznych: pozostawanie poza głównym funkcjonującym systemem bezpieczeństwa i systemami gospodarczymi ukształtowanymi przez UE/NATO i EUG/CSTO, których aktorzy wywierają znaczący wpływ na państwa marginalne; obciążenie asymetrią interakcji władzy z sąsiednimi państwami i podmiotami; słabe i niestabilne systemy polityczne i gospodarcze. Zjednoczeni wspólnym zagrożeniami i wyzwaniami państwa szarej strefy mogą szukać wspólnych opcji, aby uciec od marginalnego statusu. I tak, w odniesieniu do środowiska strategicznego i dążenia do przezwyciężenia istniejących zagrożeń i wyzwań stany szarych stref mogą poruszać się w ramach następujących opcji: utrzymanie obecnego status quo; neutralność z silnymi gwarancjami mocarstw; poleganie na wzmocnionych/zmodyfikowanych mechanizmach bezpieczeństwa międzynarodowego lub ustanawianie nowych; współpraca subregionalna i sojusze; dwustronne umowy bezpieczeństwa z USA; dołączenie do jednego z istniejących systemów bezpieczeństwa. Autor podkreślił, że najbardziej opłacalne i skuteczne są te trzy ostatnie.
Европейский континент по-прежнему фрагментирован и Восточная Европа в нем выступает как наиболее уязвимый регион, где серая зона, в которую входят Украина, Молдова и Грузия, испытывает дефицит безопасности и откуда исходят вызовы региональной безопасности. «Промежуточные страны» были выделены в серую зону на основании общих внутренних и внешних угроз: остаются вне основных функционирующих систем безопасности и экономики, сформированных ЕС/НАТО и ЕЭП/ОДКБ, субъекты которых оказывают значительное влияние на пограничные государства; обремененные асимметрией силового взаимодействия с соседними государствами и объединениями; слабые и нестабильные политические и экономические системы. Объединенные общими угрозами и вызовами, государства серой зоны могут искать совместные варианты выхода из пограничного статуса. Таким образом, учитывая стратегическое пространство и стремление к преодолению существующих угроз и вызовов государства серой зоны могут выбирать из следующих опций: сохранение текущего статускво; нейтралитет с мощными гарантиями великих держав; опора на усиленные/измененные механизмы международной безопасности или создание новых; субрегиональное сотрудничество и альянсы; двусторонние соглашения о безопасности с США; присоединение к одной из существующих систем безопасности. Автор подчеркивает, что наиболее эффективными являются последние три.региональная безопасность, Восточная Европа, серая зона, промежуточные государства, ЕС, НАТО, Россия, США, Украина, Грузия, Молдова
Źródło:: Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2017, 3, 2
2450-4866
Pojawia się w:: Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "bezpieczeństwo regionalne" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język