Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Russia" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Wspólnota zachodnia wobec rozwiązywania konfliktu na Ukrainie
Autorzy:
Podvorna, Olena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686952.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
sanctions
Ukraine-Russia conflict
US
EU
Russia
NATO
sankcje
konflikt rosyjsko-ukraiński
USA
UE
Rosja
Opis:
The article deals with the issue of the Western community’s approach towards the Ukraine–Russia conflict in the Eastern part of Ukraine. Diplomatic and economic instruments US and EU applied are thoroughly analyzed in the article. NATO’s policy towards strengthening of the European security, including the Russian threat, is investigated.
W artykule omówiono kwestie podejścia zachodniej wspólnoty wobec konfliktu Ukraina–Rosja we wschodniej części Ukrainy. Przedstawiono instrumenty dyplomatyczne i gospodarcze stosowane przez USA i UE. Zbadano również politykę NATO w kierunku wzmocnienia  bezpieczeństwa europejskiego oraz zminimalizowania zagrożenia ze strony Rosji.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2015, 1, 2
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recenzja książki: Bалерий Соловей, Абсолютное оружие. Основы психологической войны и медиаманипулирования, Москва 2017, с. 320
Autorzy:
Jędrzejski, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1191847.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Russia
information war
Rosja
wojna informacyjna
Россия
информационная война
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2019, 5, 1; 219-225
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bronisław Siwik o początkach rządów bolszewickich w Rosji (1917–1918)
Bronisław Siwik on the beginnings of Bolshevik rule in Russia (1917–1918)
Autorzy:
Zackiewicz, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343796.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Bronisław Siwik
socialism
Bolsheviks
Russia
1917–1918
socjalizm
Rosja
bolszewicy
Opis:
Bronisław Siwik, wybitny działacz socjalistyczny i spółdzielczy, naoczny świadek wydarzeń rewolucyjnych 1917 r., był jednym z pierwszych Polaków, którzy pokusili się o podjęcie próby wnikliwego spojrzenia na kwestię początków panowania bolszewików w Rosji. Krytyczne wobec partii leninowskiej opinie autora nie były w latach 1917–1918 powszechnie akceptowane w polskim ruchu socjalistycznym. Bronisław Siwik uważał, że wzrost popularności bolszewików, który umożliwił im obalenie rządu A. Kiereńskiego był przede wszystkim konsekwencją głoszonych przez nich antywojennych haseł i rozbudzonych wśród chłopów nadziei na otrzymanie ziemi. Polski socjalista postrzegał bolszewików jako partię autentycznie rewolucyjną, ale kierowaną przez oderwanych od rzeczywistości fanatyków i doktrynerów. Nie wierzył, by w 1917 r. możliwa była rewolucja socjalistyczna w kraju tak zacofanym jak Rosja. Polski socjalista twierdził, że dotychczasowe wysiłki bolszewików na rzecz odbudowy Rosji zakończyły się całkowitym niepowodzeniem. Przestrzegał przed pokusą kopiowania rozwiązań sowieckich w odrodzonej Polsce.
Bronisław Siwik (1876–1933), an outstanding socialist and cooperative activist, an eyewitness of the revolutionary events of 1917, was one of the first Poles who formulated insightful opinions on the beginnings of Bolshevik rule. His conclusions, which were strongly critical of the Leninist party, were not widely accepted in the Polish socialist movement in 1917–1918. Siwik believed that the increased popularity of the Bolsheviks that had enabled them to overthrow Kerensky's government was primarily due to their anti-war slogans and the peasants' awakened hopes of receiving arable land. The Polish socialist considered the Bolsheviks to be a truly revolutionary party, but led by doctrinaires and fanatics detached from reality. Siwik didn’t believe that a socialist revolution in 1917 was possible in a country as backward as Russia. The Polish socialist claimed that the Bolsheviks' previous efforts to rebuild Russia had ended in complete failure. He warned against following the Soviet solutions in the reborn Poland.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2023, 9, 2; 89-103
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pozycja ustrojowa prezydentów Polski i Rosji
Autorzy:
Dziemidok-Olszewska, Bożena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/687046.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
president, Poland, Russia
prezydent, Rzeczpospolita Polska, Rosja
президент, Польша, Россия
Opis:
The purpose of the article is to compare the positions of the presidents of Poland and Russia adopted in the Constitution of the Republic of Poland from 1997 and the Constitution of Russia from 1993. To enable comparative studies, the president's institution was divided into basic elements. It was assumed that the most important elements of the president's political position are: the system of government and separation of powers; way of electing a president; functions and competences; scope and type of responsibility. The publication structure was also divided in this way. The presented research results show that the most important and differentiating elements are the system of government as well as the functions and competences of the president. These factors decide about a strong, strengthened – in comparison with others – presidency in Russia. Some constitutional solutions, such as choice or responsibility, can be considered similar.
Celem artykułu jest porównanie pozycji prezydentów Polski i Rosji przyjętych w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z 1997 roku i Konstytucji Rosji z 1993 roku. Aby umożliwić komparatystykę, podzielono instytucję prezydenta na podstawowe elementy. Przyjęto założenie, że najważniejszymi elementami pozycji ustrojowej prezydenta jest: system rządów i podział władzy, sposób wyboru prezydenta, funkcje i kompetencje, zakres i rodzaj ponoszonej odpowiedzialności. Tak też podzielona została struktura publikacji. Przedstawione wyniki badań pokazują, że najistotniejszymi, różnicującymi elementami jest system rządów oraz funkcje i kompetencje prezydenta. Te właśnie czynniki decydują o silnej, wzmocnionej – w porównaniu z innymi – prezydenturze w Rosji. Część konstytucyjnych rozwiązań, na przykład sposób wyboru czy odpowiedzialność, można uznać za podobne.
Целью статьи является сравнение позиций президентов Польши и России, принятых в Конституции Республики Польша от 1997 года и Конституции России от 1993 года. Для проведения сравнительных исследований институция президента была поделена основные элементы. Предполагалось, что наиболее важными элементами политической позиции президента являются: система правления и разделение властей; способ избрания президента; функции и компетенции; объем и вид ответственности. Структура публикации также была разделена таким образом. Представленные результаты исследования показывают, что наиболее важными и дифференцирующими элементами являются государственная система, а также функции и полномочия президента. Эти факторы определяют сильное – по сравнению с другими – президентство России. Некоторые конституционные решения, такие как выбор или ответственность, могут считаться схожими.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2019, 5, 1
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reckoning with History. Public perception of the communist past from the perspective of Poland and Russia
Rozliczenia z historią. Społeczne percepcje przeszłości komunistycznej z perspektywy Polski i Rosji
Autorzy:
Kirwiel, Eleonora
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343682.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
perception of the communist past
Polska
Russia
percepcja przeszłości komunistycznej
Polska
Rosja
Opis:
The article, based on public opinion polls presenting the assessment of the communist era, will present the similarities and differences in the perception of this period by the societies of the Republic of Poland and the Russian Federation, and analyze the reasons for such attitudes.The position of Polish and Russian respondents in relation to the communist times in their historical past has converging points: polarization of attitudes in assessment, dependence of the division in opinions in terms of age, education, social position, place of residence and political orientation.However, the criticism of Poles towards the times of the People's Republic of Poland is visible in the context of such factors as the attitude to communist ideology, the process of legitimizing power and its actual source, and in relation to democracy.Russians recall the times of the USSR with much greater nostalgia and blame the then rulers for the collapse of the great empire, called by many "the real homeland".
W artykule, bazując na badaniach opinii publicznej, przedstawiających ocenę epoki komunistycznej, zostaną przedstawione podobieństwa i różnice w postrzeganiu tego okresu przez społeczeństwa RP i FR oraz przeanalizowane przyczyny takich postaw. Stanowisko respondentów Polski i Rosji w odniesieniu do czasów komunistycznych we własnej przeszłości historycznej mają punkty zbieżne: polaryzacja postaw w ocenie, uzależnienie podziału w opiniach pod względem wieku, wykształcenia, pozycji społecznej, miejsca zamieszkania i orientacji politycznej. Widoczny jest jednak krytycyzm Polaków do czasów PRL w pryzmacie takich czynników jak stosunek do ideologii komunistycznej, procesu legitymizacji władzy i jej faktycznego źródła oraz w odniesieniu do demokracji.  Rosjanie z o wiele większą nostalgią przypominają czasy ZSRR oraz obarczają winą ówcześnie rządzących za rozpad wielkiego imperium, nazywanego przez wielu „prawdziwą ojczyzną”.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2022, 8, 2; 65-79
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sprawozdanie z Konferencji „Zbrodnie wojenne Rosji w Ukrainie w latach 2022–2023”
Autorzy:
Gergało-Dąbek, Nadia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343706.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
report
conference
war crimes
Russia
Ukraine
sprawozdanie
konferencja
zbrodnie wojenne
Rosja
Ukraina
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2023, 9, 1; 217-225
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Petersburskie wystąpienie Kassym-Żomart Tokajewa: uwarunkowania, treść i konsekwencje z punktu widzenia relacji w trójkącie Rosja–Kazachstan–Chiny
Kassym-Jomart Tokayev’s St. Petersburg speech: conditions, content and consequences from the point of view of relations in the Triangle Russia–Kazakhstan–China
Autorzy:
Słowikowski, Michał
Klonowski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343679.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Kazakhstan
Russia
China
Central Asia
omni-enmeshment
Kazachstan
Rosja
Chiny
Azja Centralna
Opis:
Celem artykułu jest odpowiedź na pytanie, jak zmieniły się relacje pomiędzy Kazachstanem a dwoma kluczowymi mocarstwami Rosją i Chinami zaangażowanymi w politykę regionu Azji Centralnej w świetle rosyjskiej agresji przeciwko Ukrainie.Punktem wyjścia do dyskusji na temat złożonych relacji w trójkącie Rosja–Kazachstan–Chiny jest wystąpienie Kassym-Żomart Tokajewa podczas Międzynarodowego Forum Ekonomicznego w Petersburgu w czerwcu 2022 r. Wywołało ono lawinę komentarzy wskazujących, że Kazachstan w warunkach wojny-rosyjsko-ukraińskiej, obaw przed sankcjami ze strony Zachodu i w trosce o stabilny rozwój społeczno-gospodarczy napędzany dochodami ze sprzedaży surowców naturalnych nie jest gotów do wspierania Rosji w konfrontacji z Zachodem. Zdecydowanie zamierza natomiast podążać ścieżką chińską, upatrując w Pekinie wpływowego patrona, który powstrzyma Moskwę przed agresywnymi działaniami wobec Kazachstanu.Podstawę teoretyczną artykułu stanowi koncepcja omni-enmeshment (wszechwplatania). W literaturze przedmiotu przyjmuje się twierdzenie, że jej realizacja zapewniła Kazachstanowi stabilność, bezpieczeństwo i ciągłość istnienia reżimu politycznego związanego z osobą Nursułtana Nazarbajewa. Autorzy zakładają, że koncepcja ta mogła być urzeczywistniana tak długo, jak zaangażowane w regionie mocarstwa utrzymywały równowagę w stosunkach wzajemnych. Wojna z Ukrainą i konfrontacja z Zachodem sprawiły, że Rosja zburzyła kazachski model porządku międzynarodowego w regionie. Może podejmować agresywne działania wobec Kazachstanu, ten bowiem niedostatecznie zadbał o bezpieczeństwo infrastrukturalne swoich powiązań energetycznych z Zachodem.Kazachstan przez wiele lat unikał zobowiązań klientelistycznych wobec któregoś z mocarstwa, jednak w obliczu działań Rosji wyraźnie skłania się w stronę poszukiwania protekcji ze strony Chin, które gotowe są przyjąć brzemię odpowiedzialności za bezpieczeństwo regionu, w trosce o bezpieczeństwo i powodzenie realizacji Inicjatywy Pasa i Szlaku.
The aim of the article is to answer the question of how relations between Kazakhstan and the two key superpowers – Russia and China – involved in the policy of the Central Asian region have changed in the light of Russian aggression against Ukraine.The starting point for the discussion on the complex relations in the Russia-Kazakhstan-China triangle is the speech of Kassym-Jomart Tokayev at the International Economic Forum in St. Petersburg in June 2022. It triggered an avalanche of comments indicating that Kazakhstan, in the conditions of the Russian-Ukrainian war, fears of sanctions from the West and concern for stable socio-economic development driven by revenues from the sale of natural resources, is not ready to support Russia in its confrontation with the West. On the other hand, it intends to follow the Chinese path, seeing Beijing as an influential patron who will stop Moscow from aggressive actions against Kazakhstan.The theoretical basis of the article is the concept of omni-enmeshment. In the literature on the subject, it is assumed that its implementation provided Kazakhstan with stability, security and continuity of the existence of the political regime associated with the person of Nursultan Nazarbayev. The authors assume that this concept could have been realized as long as the powers involved in the region maintained a balance in mutual relations. The war with Ukraine and the confrontation with the West caused Russia to deliberately destroy the Kazakh model of international order in the region. It may take aggressive actions against Kazakhstan because it has not sufficiently taken care of the infrastructural security of its energy links with the West.For many years, Kazakhstan has avoided clientelist obligations towards one of the superpowers, but facing Russia's actions, it is clearly inclined to seek protection from China, which is ready to accept the burden of responsibility for the security of the region, in the interest of the security and success of the Belt and Road Initiative.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2022, 8, 2; 115-137
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rosyjska obecność militarna oraz dyplomacja rosyjska w kontekście konfliktu na wschodzie Ukrainy
Autorzy:
Hurak, Ihor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/687172.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
the conflict in Ukraine
military presence
Russia
konflikt na Ukrainie
obecność militarna
Rosja
Opis:
Since the beginning of the events on Independence Square in November 2013, the leaders of the Russian Federation called on the representatives of the West, not to engage them in the internal affairs of Ukraine, and allowed the Ukrainians to resolve their contradictions. In practice, the Russians themselves very seriously affect the course of events in Ukraine. The representatives of the Russian special services involved in planning operations against supporters of European integration. Kremlin, and it is openly declared Vladimir Putin organized the deportation of Ukraine Viktor Yanukovich. Even more actively and openly worked Moscow later in the Crimea and Donbas. This article presents the analysis of the degree of involvement of the Russian side in the events on the aforementioned areas from February to August 2014.
Od początku wydarzeń na Majdanie Niepodległości w listopadzie 2013 r. przywódcy Federacji Rosyjskiej wzywali przedstawicieli Zachodu, aby nie angażowali się oni się w sprawy wewnętrzne Ukrainy, a pozwoliły Ukraińcom samym rozwiązać swoje problemy. W praktyce sami Rosjanie bardzo poważnie wpłynęli na przebieg wydarzeń na Ukrainie. Przedstawiciele rosyjskich służb specjalnych uczestniczyli w planowaniu operacji przeciwko zwolennikom integracji europejskiej. Kreml, jak otwarcie oświadczył Władimir Putin, zorganizował wywiezienie z Ukrainy Wiktora Janukowycza. Jeszcze aktywniej i jawniej działała Moskwa nieco później na Krymie i Donbasie. W artykule przedstawiono analizę stopnia zaangażowania strony rosyjskiej w wydarzeniach na wyżej wymienionych terenach od lutego do sierpnia 2014 r.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2015, 1, 2
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współczesne stosunki ukraińsko-polskie w kontekście procesów integracji europejskiej
Autorzy:
Makar, Jurij
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686996.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Ukraine, Russia, Poland, hybrid war
Ukraina, Rosja, Polska, wojna hybrydowa
Украина, Россия, Польша, гибридная война
Opis:
In the introductory remarks the author drafted a background of present-day social and constitutional shifts in Ukraine. Then he focused his attention on legal and political principles of formulation of Ukraine’s foreign policy since gaining independence, analysing, first and foremost, the resolution enacted by the Verkhovna Rada of Ukraine entitled “On the main directions of Ukraine’s foreign policy”. He also studied legal and political ground of Ukrainian-Polish bilateral relations, pointing to a weighty role of the Treaty on Good Neighbourhood, Friendly Relations and Cooperation between the Republic of Poland and Ukraine. As well, he elucidated the activity of the Ukrainian-Polish bilateral institutions established for realization of the resultant tasks. The support of Ukraine’s aspirations for deeper integration with Europe by Poland were accentuated in the article. An issue of the signing of the Ukraine-European Union Association Agreement is crucial from this viewpoint. In the last part of the paper the author indicate that Russia’s aggression against Ukraine resulted in a revision of international accords and initiated a thorough changes in Ukrainians’ identity.
W uwagach wstępnych autor pokrótce naszkicował tło obecnych stosunków ukraińsko-polskich. Następnie skupił uwagę na prawno-politycznych zasadach formowania polityki zagranicznej Ukrainy od czasu zdobycia przez nią niepodległości, analizując przede wszystkim uchwałę Rady Najwyższej Ukrainy O głównych kierunkach polityki zagranicznej Ukrainy. Ponadto przestudiował prawno-polityczne podłoże ukraińsko-polskich stosunków międzypaństwowych, wskazując na doniosłą rolę Traktatu między Rzecząpospolitą Polską a Ukrainą o dobrym sąsiedztwie, przyjaznych stosunkach i współpracy. Naświetlił również działalność ukraińsko-polskich instytucji międzypaństwowych, powołanych dla pełnienia powstałych zadań. W artykule podkreślono poparcie przez Polskę dążeń eurointegracyjnych Ukrainy. Kluczowym momentem z tego punktu widzenia jest kwestia podpisania umowy stowarzyszeniowej UE z Ukrainą. W ostatniej części artykułu autor wskazał, iż agresja Rosji skierowana przeciwko Ukrainie spowodowała rewizję umów międzynarodowych i była początkiem gruntownych zmian w świadomości Ukraińców.
Во вводных замечаниях автор кратко изложил контекст нынешних польско-украинских отношений. Затем он сосредоточил свое внимание на юридических и политических принципах формирования внешней политики Украины после обретения независимости, анализируя прежде всего закон Верховной Рады Украины «О главных направлениях внешней политики Украины». Кроме того, он изучил юридическую и политическую основу украинско-польских межгосударственных отношений, указывая на важную роль Договора между Республикой Польша и Украиной о добрососедстве, дружественных отношениях и сотрудничестве. Автор также обратил внимание на деятельность украинско-польских межгосударственных учреждений, созданных для решения возникших задач. В статье подчеркнута поддержка Польшей евроинтеграционных стремлений Украины. Ключевым моментом с этой точки зрения является вопрос подписания Соглашения об ассоциации ЕС с Украиной. В последней части статьи автор показывает, что агрессия России, направленная против Украины, привела к пересмотру международных договоров и была началом кардинальных перемен в сознании украинцев.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2016, 2, 2
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stosunki polsko-ukraińskie w polityce (dez)informacyjnej Federacji Rosyjskiej
Autorzy:
Olchowski, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/687010.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Russia, Poland, Ukraine, information policy
Rosja, Polska, Ukraina, polityka informacyjna
Россия, Польша, Украина, информационная политика
Opis:
The aim of the paper is a brief description of Russian information policy in the context of Polish-Ukrainian relations. Activities in infosphere are one of the most important tools of Russian influence and they are used (in accordance with ‘divide et impera’ rule) to implement strategy aiming at restoration Russian imperial position. When it comes to Polish-Ukrainian relations the main objective of the activities is to provoke and deepen antagonisms between Poles and Ukrainians. In a broader perspective it is aimed at keeping Ukraine in the ‘Russian sphere of influence’ and at enhancing pro-Russian attitudes.
Celem artykułu jest zwięzłe przedstawienie roli polityki informacyjnej Rosji w odniesieniu do stosunków polsko-ukraińskich. Działania w sferze informacyjnej są obecnie jednym z najważniejszych instrumentów rosyjskich wpływów, wykorzystywanych (zgodnie z zasadą „dziel i rządź”) w realizacji strategii, zmierzającej do odbudowania przez Rosję pozycji mocarstwa. W kontekście stosunków polsko-ukraińskich celem tych działań jest pogłębianie animozji między Polakami a Ukraińcami, a w szerszej perspektywie zatrzymanie Ukrainy w rosyjskiej „strefie wpływów” i umacnianie nastrojów prorosyjskich.
Цель исследования – кратко представить роль информационной политики России в отношении польско-украинских отношений. Деятельность в сфере информации в настоящее время является одним из важнейших инструментов российского влияния, используемым (в соответствии с принципом «разделяй и властвуй») при реализации стратегии, направленной на восстановление в России позиции сверхдержавы. В контексте польско-украинских отношений цель этих действий состоит в том, чтобы углубить вражду между поляками и украинцами и, в более широком плане, оставить Украину в российской „сфере влияния” и усилить пророссийские настроения.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2018, 4, 2
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Militarne konsekwencje sankcji gospodarczych wobec Rosji
Military consequences of economic sanctions against Russia
Autorzy:
Czitadze, Nika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343673.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Russia
Military – Industrial Complex
Economic Sanctions
military trade
Rosja
kompleks wojskowo-przemysłowy
sankcje gospodarcze
handel militariami
Opis:
The military Industry of Russia is a strategically important sector and a large employer in Russia. Before the Russia-Ukraine war, the number of employees in the defense industry was about 23.5% of the total number of employees in the country. About 2 million people produced direct weapons and military equipment.  It is also a significant player in the global arms market, with Russian Federation being the second largest conventional arms exporter after the United States, with more than $13 billion worth of exports annually within the second decade of the XXI Century. At the same time, due to the economic sanctions and unsuccessful military operation in Ukraine, Russia’s military capabilities have suffered irreparable losses after Eight months of the war. In this regard, the question is the following: Is the military-industrial complex in Russia ready to recover the lost weaponry fast enough? According to the experts, the country needs at least 10 years to make up for the losses.
Przemysł wojskowy Rosji jest strategicznie ważnym sektorem i  dużym pracodawcą w Rosji. Przed wojną rosyjsko-ukraińską liczba zatrudnionych w przemyśle obronnym wynosiła około 23,5% ogólnej liczby zatrudnionych w kraju. Około 2 milionów ludzi produkowało bezpośrednią broń i sprzęt wojskowy. Jest również znaczącym graczem na światowym rynku zbrojeniowym, Federacja Rosyjska jest drugim po Stanach Zjednoczonych eksporterem broni konwencjonalnej, z  eksportem o wartości ponad 13 miliardów dolarów rocznie w drugiej dekadzie XXI wieku. Jednocześnie z powodu sankcji ekonomicznych i nieudanej operacji wojskowej na Ukrainie zdolności militarne Rosji poniosły po ośmiu miesiącach wojny niepowetowane straty. W  związku z  tym pytanie jest następujące: czy kompleks wojskowo-przemysłowy w Rosji jest gotowy na wystarczająco szybkie odzyskanie utraconej broni? Zdaniem ekspertów kraj ten potrzebuje co najmniej 10 lat na odrobienie strat.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2022, 8, 2; 173-191
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W poszukiwaniu optymalnej koncepcji społeczeństwa obywatelskiego we współczesnej Rosji
Autorzy:
Jach, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686988.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Russia, Civil Society, modernization of state
Rosja, społeczeństwo obywatelskie, modernizacja państwa
Россия, гражданское общество, модернизация государства
Opis:
On the basis of the discussion on civil society initiated at the beginning of the 21st century, the classic approach to this phenomenon was restored. The aim of analyzing the category of “civil society” was to develop the most adequate concept of this phenomenon occurring in Russia. This task was undertaken in numerous scientific and expert studies that referred directly to this concept. This article aims to present the discourse on the creation of an optimal concept of civil society conducted in modern Russia, using its endogenous and exogenous sources, particularly in the process of ongoing systemic transformation with a not fully diagnosed vector of these changes.
Na kanwie zainicjowanej z  początkiem XXI wieku dyskusji o  społeczeństwie obywatelskim powrócono do klasycznych ujęć tego zjawiska. Celem analizy kategorii „społeczeństwa obywatelskiego” było wypracowanie najbardziej adekwatnej koncepcji tego zjawiska, występującego na gruncie rosyjskim. Służyły temu zadaniu liczne opracowania naukowe i  eksperckie, odwołujące się bezpośrednio do tego pojęcia. Niniejszy artykuł ma na celu przestawienie dyskursu prowadzonego we współczesnej Rosji wokół stworzenia optymalnej koncepcji społeczeństwa obywatelskiego, przy wykorzystaniu jego źródeł endogennych i egzogennych, szczególnie w procesie trwającej transformacji ustrojowej o nie do końca zdiagnozowanym wektorze owych przemian.
На основе дискуссии о гражданском обществе, начатой в начале XXI века, классический подход к этому явлению был восстановлен. Целью анализа категории «гражданское общество» была разработка наиболее адекватной концепции этого явления, происходящего в России. Эта задача была предпринята в многочисленных научных и экспертных исследованиях, которые непосредственно касались этой концепции. Целью данной статьи является представление дискурса о создании оптимальной концепции гражданского общества, проводимой в современной России, с использованием ее эндогенных и экзогенных источников, особенно в процессе продолжающейся системной трансформации с не полностью диагностированным вектором этих изменений.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2020, 6, 1
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współczesny model rosyjskiego federalizmu: dynamika zmian, przesłanki i konsekwencje
Autorzy:
Słowikowski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686956.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Russia, federalism, federal relations, Vladimir Putin
Rosja, federalizm, stosunki federacyjne, Władimir Putin
Россия, федерализм, федеративные отношения, Владимир Путин
Opis:
The aim of the work is to embed the Russian model of federalism (changes taking place in the Center – regions system) in the modern theoretical and conceptual grid of federalism, using the analysis of changes taking place in 2000 – 2016 within the system of federal relations in Russia. The author uses the historical method, exegesis of legal acts and ideational method. Particularly interesting, according to the author, is the attempt to relate the Russian model of federal relations to the ideal types of federalism by W. H. Riker and the concept of the model of “police patrol” and “fire alarm”. The author tries to answer the following: 1. How was the evolution of federal relations in Russia after 1999? 2. What characterizes the institutionalization of the system of the mechanism of monitoring the activities of regional state authorities? 3. What was the evolution of the new format of relations between the Kremlin and the regional elites, and was it maintained in the spirit of the neo-warrior model? 4. What were the premises for changes within the federal relations system and their consequences. Answering these questions will verify three hypotheses: H1. Due to the Kremlin's lack of readiness to eliminate federalist provisions from the constitution, in conjunction with the “leaching” of federalist content from the center-regions relations, it is accepted to call Russia “a federation without federalism.” Attempts to “reconcile” the benefits of federalism with the practice of a unitary state allow defining the federalism of modern Russia as “unitary”. H2. As a result of the Kremlin's actions after 1999, the Russian federal model has clearly approached the maximum pole. H3. Referring to the plane of analysis of the Russian system of federal relations constructed around the axis of the model “police patrol” vs. “fire alarm”, it can be assumed that in the discussed period it definitely came close to the model of “police patrol”.
Celem pracy jest osadzenie rosyjskiego modelu federalizmu (przemian dokonujących się w układzie Centrum–regiony) we współczesnej siatce teoretyczno-pojęciowej federalizmu, za pomocą analizy przemian dokonujących się w latach 2000–2016 w obrębie systemu stosunków federacyjnych w Rosji. Autor stosuje metodę historyczną, egzegezę aktów prawnych i metodę ideacyjną. Szczególnie interesująca, zdaniem autora, jest próba odniesienia rosyjskiego modelu stosunków federacyjnych do osi typów idealnych federalizmu autorstwa W. H. Rikera i koncepcji modelu „patrolu policyjnego” i „alarmu przeciwpożarowego”. Autor stara się odpowiedzieć na następujące: 1. Jak przebiegała ewolucja stosunków federacyjnych w Rosji po roku 1999?; 2. Co charakteryzuje instytucjonalizację systemu mechanizmu monitoringu działań organów władzy państwowej szczebla regionalnego?; 3. Jak wyglądała ewolucja nowego formatu relacji Kreml–elity regionalne i czy była ona utrzymana w duchu modelu neojarłyku?; 4. Jakie były przesłanki zmian w obrębie systemu stosunków federacyjnych i ich konsekwencje? Odpowiedź na te pytania pozwoli zweryfikować trzy hipotezy: H1. Ze względu na brak gotowości Kremla do wyeliminowania z tekstu konstytucji zapisów federalistycznych, w połączeniu z „wypłukiwaniem” federalistycznej treści ze stosunków centrum–regiony, przyjmuje się określać Rosję „federacją bez federalizmu”. Próby „pogodzenia” dobrodziejstwa federalizmu z praktyką państwa unitarnego pozwalają zdefiniować federalizm współczesnej Rosji jako „unitarny”. H2. Rosyjski model federalizmu wyraźnie zbliżył się w wyniku działań Kremla po roku 1999 w stronę bieguna maksymalnego. H3. Odnosząc się do płaszczyzny analizy rosyjskiego systemu stosunków federacyjnych konstruowanej wokół osi modelu „patrol policyjny” vs. „alarm przeciwpożarowy”, można przyjąć, że w omawianym okresie zdecydowanie zbliżył się on do modelu „patrolu policyjnego”.
Целью данной работы является включение российской модели федерализма (изменения, происходящие в системе Центр – регионы) в современную теоретическую и концептуальную сетку федерализма с использованием анализа изменений, произошедших в 2000 – 2016 гг. в системе федеративных отношений в России. В сщоич исследованиях Автор использует исторический метод, толкование правовых актов и идейный метод. Особенно интересной, по мнению автора, является попытка соотнести российскую модель федеративных отношений с идеальными типами федерализма У. Х. Райкера и концепциями моделей «полицейский патруль» и «пожарная сигнализация». Автор пытается ответить на следующие вопросы: 1. Как развивалась федеративные отношения в России после 1999 г.? 2. Что характеризует институционализация системы механизма мониторинга деятельности региональных органов государственной власти? 3. Какова была эволюция нового формата отношений между Кремлем и региональными элитами, и поддерживалась ли она в духе модели неоярлык? 4. Каковы были предпосылки для изменений в федеративной системе отношений и их последствия. Ответ на эти вопросы подтвердит три гипотезы: Г1. Кремль не готов исключить федеративные положения из конституции, поэтому в сочетании с «вымыванием» федералистского содержания из отношений центр – регионы, принято называть Россию «федерацией без федерализма». Попытки «примирить» преимущества федерализма с практикой унитарного государства позволяют определить федерализм современной России как «унитарный». Г2. В результате действий Кремля после 1999 года российская федеральная модель явно приблизилась к максимальному полюсу. H3. Обращаясь к плоскости анализа российской системы федеративных отношений, построенной вокруг оси модели «полицейский патруль» против «пожарная тревога», можно предположить, что в обсуждаемый период она однозначно приблизилась к модели «полицейского патруля».
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2019, 5, 1
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityka zagraniczna Polski wobec Rosji po aneksji Krymu
Autorzy:
Legucka, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/687118.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Russia, Poland, foreign policy, security dilemma
Rosja, Polska, polityka zagraniczna, dylemat bezpieczeństwa
Россия, Польша, внешняя политика, дилемма безопасности
Opis:
The aim of this study is to broaden knowledge about the conditions/factors, priorities and effectiveness of Polish foreign policy towards the Russian Federation. After 2014, this policy is characterized by a classic security dilemma, in which the continuation of Russia's aggressive policy in Ukraine caused the need to increase the defense potential of the Polish state. The annexation of Crimea by the Russian Federation in March 2014 contributed to changes in Polish security policy, economic policy (including energy) and social contacts aimed at limiting relations with Russia.
Celem niniejszego opracowania jest poszerzenie wiedzy na temat uwarunkowań, priorytetów i efektywności polskiej polityki zagranicznej prowadzonej wobec Federacji Rosyjskiej. Po 2014 r. politykę tę charakteryzuje klasyczny dylemat bezpieczeństwa, w którym kontynuacja agresywnej polityki Rosji na Ukrainie wywoływała potrzebę zwiększenia potencjału obronnego państwa polskiego. Aneksja Krymu przez Federację Rosyjską w marcu 2014 r. przyczyniła się do zmian w polskiej polityce bezpieczeństwa, polityce gospodarczej (w tym w energetyce) oraz w zakresie kontaktów społecznych ukierunkowanych na ograniczenie relacji z Rosją.
Целью данного исследования является расширение знаний об условиях / факторах, приоритетах и эффективности польской внешней политики в отношении Российской Федерации. После 2014 года эта характеризуется она классической дилеммой безопасности, в которой продолжение агрессивной политики России в Украине вызвало необходимость увеличения оборонного потенциала польского государства. Аннексия Крыма Российской Федерацией в марте 2014 года способствовала изменениям в политике безопасности Польши, а также экономической политике (включая энергетику) и социальных контактах, направленным на ограничение отношений с Россией.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2019, 5, 1
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pojęcie, specyfika i uwarunkowania partii władzy w Federacji Rosyjskiej
Autorzy:
Sokół, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/687146.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Russian Federation, power parties, United Russia
Federacja Rosyjska, partie władzy, Jedna Rosja
Российская Федерация, силовые партии, Единая Россия
Opis:
The power parties arose for the needs of a political leader or a group of people associated with the functioning state apparatus, whose overriding goal is to provide parliamentary support to its principals or people from their immediate environment. The parties of power in Russia have become part of the political system of this state. The functioning of these parties seriously limits the possibilities of developing political pluralism and electoral rivalry. The functions of the ruling party since the 1990s have focused on the recruitment of political elites. One Russia wins the next election, shows internal coherence, maximizes its resources and political potential. The power party controls the legislative process and effectively influences the policy of the state.
Partie władzy powstały na potrzeby lidera politycznego lub grupy ludzi związanych z funkcjonującym aparatem państwowym. Nadrzędnym celem partii władzy jest instytucjonalizacja zaplecza politycznego obozu rządzącego. Partie władzy w Rosji stały się częścią systemu politycznego tego państwa. Funkcjonowanie tych partii poważnie ogranicza możliwości rozwoju pluralizmu politycznego i rywalizacji wyborczej. Funkcje partii rządzącej od lat 90. XX wieku skupiały się na rekrutacji elit politycznych. Partia władzy Jedna Rosja wygrywa obecnie kolejne wybory, wykazuje wewnętrzną spójność, maksymalizuje swoje zasoby i potencjał polityczny. Partia władzy kontroluje proces legislacyjny i skutecznie wpływa na politykę państwa.
Партии власти возникли для нужд политического лидера или группы людей, связанных с функционирующим государственным аппаратом, главной целью которого является оказание парламентской поддержки своим руководителям или людям из их непосредственного окружения. Партии власти в России стали частью политической системы этого государства. Функционирование этих партий серьезно ограничивает возможности развития политического плюрализма и соперничества на выборах. Функции правящей партии с 1990-х годов были сосредоточены на наборе политических элит. Одна Россия побеждает на следующих выборах, демонстрирует внутреннюю согласованность, максимизирует свои ресурсы и политический потенциал. Партия власти контролирует законодательный процесс и эффективно влияет на политику государства.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2019, 5, 1
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies