Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Putin" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Współczesny model rosyjskiego federalizmu: dynamika zmian, przesłanki i konsekwencje
Autorzy:
Słowikowski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686956.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Russia, federalism, federal relations, Vladimir Putin
Rosja, federalizm, stosunki federacyjne, Władimir Putin
Россия, федерализм, федеративные отношения, Владимир Путин
Opis:
The aim of the work is to embed the Russian model of federalism (changes taking place in the Center – regions system) in the modern theoretical and conceptual grid of federalism, using the analysis of changes taking place in 2000 – 2016 within the system of federal relations in Russia. The author uses the historical method, exegesis of legal acts and ideational method. Particularly interesting, according to the author, is the attempt to relate the Russian model of federal relations to the ideal types of federalism by W. H. Riker and the concept of the model of “police patrol” and “fire alarm”. The author tries to answer the following: 1. How was the evolution of federal relations in Russia after 1999? 2. What characterizes the institutionalization of the system of the mechanism of monitoring the activities of regional state authorities? 3. What was the evolution of the new format of relations between the Kremlin and the regional elites, and was it maintained in the spirit of the neo-warrior model? 4. What were the premises for changes within the federal relations system and their consequences. Answering these questions will verify three hypotheses: H1. Due to the Kremlin's lack of readiness to eliminate federalist provisions from the constitution, in conjunction with the “leaching” of federalist content from the center-regions relations, it is accepted to call Russia “a federation without federalism.” Attempts to “reconcile” the benefits of federalism with the practice of a unitary state allow defining the federalism of modern Russia as “unitary”. H2. As a result of the Kremlin's actions after 1999, the Russian federal model has clearly approached the maximum pole. H3. Referring to the plane of analysis of the Russian system of federal relations constructed around the axis of the model “police patrol” vs. “fire alarm”, it can be assumed that in the discussed period it definitely came close to the model of “police patrol”.
Celem pracy jest osadzenie rosyjskiego modelu federalizmu (przemian dokonujących się w układzie Centrum–regiony) we współczesnej siatce teoretyczno-pojęciowej federalizmu, za pomocą analizy przemian dokonujących się w latach 2000–2016 w obrębie systemu stosunków federacyjnych w Rosji. Autor stosuje metodę historyczną, egzegezę aktów prawnych i metodę ideacyjną. Szczególnie interesująca, zdaniem autora, jest próba odniesienia rosyjskiego modelu stosunków federacyjnych do osi typów idealnych federalizmu autorstwa W. H. Rikera i koncepcji modelu „patrolu policyjnego” i „alarmu przeciwpożarowego”. Autor stara się odpowiedzieć na następujące: 1. Jak przebiegała ewolucja stosunków federacyjnych w Rosji po roku 1999?; 2. Co charakteryzuje instytucjonalizację systemu mechanizmu monitoringu działań organów władzy państwowej szczebla regionalnego?; 3. Jak wyglądała ewolucja nowego formatu relacji Kreml–elity regionalne i czy była ona utrzymana w duchu modelu neojarłyku?; 4. Jakie były przesłanki zmian w obrębie systemu stosunków federacyjnych i ich konsekwencje? Odpowiedź na te pytania pozwoli zweryfikować trzy hipotezy: H1. Ze względu na brak gotowości Kremla do wyeliminowania z tekstu konstytucji zapisów federalistycznych, w połączeniu z „wypłukiwaniem” federalistycznej treści ze stosunków centrum–regiony, przyjmuje się określać Rosję „federacją bez federalizmu”. Próby „pogodzenia” dobrodziejstwa federalizmu z praktyką państwa unitarnego pozwalają zdefiniować federalizm współczesnej Rosji jako „unitarny”. H2. Rosyjski model federalizmu wyraźnie zbliżył się w wyniku działań Kremla po roku 1999 w stronę bieguna maksymalnego. H3. Odnosząc się do płaszczyzny analizy rosyjskiego systemu stosunków federacyjnych konstruowanej wokół osi modelu „patrol policyjny” vs. „alarm przeciwpożarowy”, można przyjąć, że w omawianym okresie zdecydowanie zbliżył się on do modelu „patrolu policyjnego”.
Целью данной работы является включение российской модели федерализма (изменения, происходящие в системе Центр – регионы) в современную теоретическую и концептуальную сетку федерализма с использованием анализа изменений, произошедших в 2000 – 2016 гг. в системе федеративных отношений в России. В сщоич исследованиях Автор использует исторический метод, толкование правовых актов и идейный метод. Особенно интересной, по мнению автора, является попытка соотнести российскую модель федеративных отношений с идеальными типами федерализма У. Х. Райкера и концепциями моделей «полицейский патруль» и «пожарная сигнализация». Автор пытается ответить на следующие вопросы: 1. Как развивалась федеративные отношения в России после 1999 г.? 2. Что характеризует институционализация системы механизма мониторинга деятельности региональных органов государственной власти? 3. Какова была эволюция нового формата отношений между Кремлем и региональными элитами, и поддерживалась ли она в духе модели неоярлык? 4. Каковы были предпосылки для изменений в федеративной системе отношений и их последствия. Ответ на эти вопросы подтвердит три гипотезы: Г1. Кремль не готов исключить федеративные положения из конституции, поэтому в сочетании с «вымыванием» федералистского содержания из отношений центр – регионы, принято называть Россию «федерацией без федерализма». Попытки «примирить» преимущества федерализма с практикой унитарного государства позволяют определить федерализм современной России как «унитарный». Г2. В результате действий Кремля после 1999 года российская федеральная модель явно приблизилась к максимальному полюсу. H3. Обращаясь к плоскости анализа российской системы федеративных отношений, построенной вокруг оси модели «полицейский патруль» против «пожарная тревога», можно предположить, что в обсуждаемый период она однозначно приблизилась к модели «полицейского патруля».
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2019, 5, 1
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koncepcja geopolityczna „euroazjatyzmu” jako czynnik wpływu na bezpieczeństwo w Europie Wschodniej
Autorzy:
Панченко, Жанна
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/687209.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Geopolitics, Eurasianism, Neoeurasism, Ukraine, Eastern Europe, Sawicki, Dugin, Russia, Putin, security
geopolityka, euroazjatyzm, neoeuroazjatyzm, Ukraina, Europa Wschodnia, Sawicki, Dugin, Rosja, Putin, bezpieczeństwo
геополитика, евразийство, неоевразийство, Украина, Восточная Европа, Савицкий, Дугин, Россия, Путин, безопасность
Opis:
The author of the article analyzes the key concept of modern Russian geopolitics – “Eurasianism”. The geopolitical concept of “Eurasianism» that emerged at the beginning of the twentieth century built foundations for modern Russian geostrategy and foreign policy, defined the geopolitical identity of Russia and its vectors of development in the international relations. Russia-Eurasia is a unique civilizational and cultural type, which differs both from Europe and from Asia, has geographical unity and indivisibility, as well as a unifying mission for the entire continent. Eurasian fate of Russia defines its geopolitics, geostrategy and foreign policy, as well as the demands of autonomy in its geopolitical development and the refusal of any “Europeanization”. Ukraine in the Eurasian concept, as well as in more modern version – Neoeurasianism, is not a geopolitical actor. Moreover, the Neoeurasianism by Dugin does not prepare for Ukraine the role of independent state, and the return of Ukraine under the geopolitical power of Russia is a priority for Eurasian geopolitics. The research of the basic postulates of “Eurasianism” allows us to consider the concept from the standpoint of geopolitical identity of Ukraine and point out possible threats to the region of Eastern Europe. In addition, the author relates the classical concept of “Eurasianism” to its modern version – “Neoeurasianism” and its practical application in the real Russian foreign policy.
Autor artykułu analizuje kluczową dla współczesnej rosyjskiej geopolityki koncepcję – „euroazjatyzm”. Geopolityczna koncepcja „euroazjatyzmu”, która narodziła się na początku dwudziestego wieku, położyła podwaliny pod współczesną rosyjską geostrategię i politykę zagraniczną, określając geopolityczną tożsamość Rosji i kierunki jej rozwoju na arenie międzynarodowej. Rosja–Eurazja to unikatowy cywilizacyjny i kulturowy typ różniący się zarówno od Europy jak i od Azji, charakteryzujący się geograficzną jednolitością i niepodzielnością oraz misją jednoczącą cały kontynent. Euroazjatycki los Rosji definiuje jej geopolitykę, geostrategię i politykę zagraniczną, a także wymaga autonomii w swoim geopolitycznym rozwoju i rezygnacji z jakiejkolwiek «europeizacji». Ukraina w koncepcji „euroazjatyzmu”, jak i w bardziej nowoczesnej wersji – „neoeuroazjatyzmu”, nie jest postrzegana jako podmiot geopolityczny. Co więcej, „neoeuroazjatyzm” Dugina nie przewiduje dla Ukrainy statusu niezależnego państwa, a jej powrót na geopolityczną orbitę jest priorytetowym zadaniem geopolityki „euroazjatyzmu”. Badanie i zrozumienie podstawowych postulatów „euroazjatyzmu” pozwala na rozważenie koncepcji z punktu widzenia tożsamości geopolitycznej Ukrainy i możliwych zagrożeń dla regionu Europy Wschodniej. Ponadto, autor porównuje klasyczną koncepcję „euroazjatyzmu” z jego współczesną wersją – „neoeuroazjatyzmem”, i jego praktycznym wykorzystaniem w realnej polityce zagranicznej Federacji Rosyjskiej.
Автор статьи анализирует ключевую для современной российской геополитики концепцию – «евразийство». Геополитическая концепция «евразийства», возникшая в начале двадцатого века, заложила основы современной российской геостратегии и внешней политики, определив геополитическую идентичность России и векторы ее развития на международной арене. Россия-Евразия представляет собой уникальный цивилизационный и культурный тип, отличающийся, как от Европы, так и от Азии, обладающий географической целостностью и неделимостью, а также объединяющей миссией для всего континента. Евразийская судьба России определяет ее геополитику, геостратегию и внешнюю политику, а также требует самостоятельности в своем геополитическом развитии и отказе от любой «европеизации». Украина в концепции евразийства, как и в более современном варианте – неоевразийстве, не рассматривается как геополитический субъект. Более того, неоевразийство Дугина не предполагает для Украины статуса независимого государства, а ее возвращение в геополитическую орбиту является приоритетной задачей геополитики евразийства. Изучение и понимание базовых постулатов «евразийства» позволяет рассмотреть концепцию с позиции геополитической идентичности Украины и возможных угроз для региона Восточной Европы. Кроме того, автор соотносит классическую концепцию «евразийства» с современной версией – «неоевразийством» и его практическим применением в реальной внешней политике РФ.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2016, 2, 2
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odbicie bezpieczeństwa europejskiego w polityce wewnętrznej Rosji
Autorzy:
Савенков, Роман
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686964.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
the Ukrainian crisis, Vladimir Putin, the Russian Security Council,”foreign agent”, non-profit organizations
kryzys ukraiński, Władimir Putin, Rada Bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej, „zagraniczny agent”, organizacje non-profit
украинский кризис, В. Путин, Совет Безопасности РФ, «иностранный агент», некоммерческие организации
Opis:
The aim of the article is to analyze the basic statements and actions of official authorities of Russia on the problem of security in Europe. The author analyzes the impact of these factors on the level of authorities support from citizens and assessment of the country's population of the national security threats. Russian President from 2014 implements an active geopolitical strategy that made the foreign news media more important than the debate on domestic issues. Fearful of foreign influence on domestic policy, the Russian authorities have adopted regulations that restrict the activities of international non-profit organizations (NGOs) and Russian NGOs financed by foreign organizations. These statements and actions of the Russian authorities, as a whole, form a positive attitude to Putin and the negative – to his critics.
Celem artykułu jest analiza oświadczeń i działań rosyjskich władz w kwestii bezpieczeństwa w Europie oraz wpływu tych działań na poziom poparcia społecznego dla władz i ocenę zagrożeń dla kraju. Prezydent FR od 2014 r. realizuje aktywną strategię geopolityczną, wskutek czego medialne doniesienia dotyczące spraw międzynarodowych stały się ważniejsze od dyskusji o wewnętrznych problemach. Obawiając się zewnętrznych wpływów na politykę wewnętrzną, władze rosyjskie przyjęły regulacje, które ograniczają zdolność zagranicznych organizacji pozarządowych do udziału w życiu politycznym Rosji, w tym poprzez finansowanie rosyjskich organizacji pozarządowych. Analizowane działania i oświadczenia, traktowane jako całość, kształtują pozytywny stosunek społeczny do prezydenta Putina i negatywny w stosunku do jego krytyków. Ponadto, posługiwanie się kwestiami międzynarodowymi w polityce wewnętrznej nie tylko pomaga wyjaśniać trudności gospodarcze w kraju, ale także utrzymać lojalność większości Rosjan.
Целью статьи является анализ основных заявлений и действий официальных органов власти России по вопросу проблем безопасности в Европе и влияния этих факторов на уровень поддержки граждан власти и оценку населением угроз безопасности страны. Президент РФ с 2014 г. реализует активную геополитическую стратегию, что сделало внешнеполитические новости в СМИ более важными, чем дискуссии по внутренним проблемам. Опасаясь внешнеполитического влияния на внутреннюю политику, российские власти приняли нормативно-правовые акты, ограничивающие деятельность международных некоммерческих организаций (НКО) и российских НКО, финансирующихся иностранными организациями. Описанные заявления и действия российских властей, в целом, формируют позитивное отношение к В. Путину и негативное – к его критикам.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2016, 2, 1
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Vladimir Nabokov’s Critique of Realism and Geopolitics
Krytyka realizmu i geopolityki w utworach Władimira Nabokowa
Autorzy:
Bakirov, Denys
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343684.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
geopolitics
realism
Nabokov
Mearsheimer
zero-sum-game
dictatorship
Russia
Putin
Ukraine
war
geopolityka
realizm
gra o sumie zerowej
dyktatura
Rosja
Ukraina
wojna
Opis:
The aim of this article is to follow Vladimir Nabokov’s critique of geopolitics as found in his works The Gift (1963), Tyrants Destroyed (1936), and Speak, Memory (1964). Vladimir Nabokov critiques geopolitics as something that locks people’s imagination within the zero-sum-struggle for scarce resources and mobilises their passions for the worship of the ruler. I hypothesise that Nabokov also shows us how the image of creation as a gift goes past zero-sum “realism” and unlocks parts of the environment as having increasingly more to “say” within increasingly intricate conversations. With this framework in mind, we can read the Realist school of international relations as reifying the destructive force as the centrepiece of politics by way of honouring the balance between “great nuclear powers”. I argue that Nabokov’s view can instead set us on the path of democratisation as the salient focus of international relationships much like the Christians in ancient times were able to ignore the intricate geopolitical network of different deities that represented the destructive powers of the Roman provinces under the cult of the Emperor who represented the destructive force of the Roman legions. This democratisation is the work of abstracting violence so as make it restricted and monopolised by the Wilsonian ideal of the “Concert of Nations” from the level of which the violence is used to police the “rogue states”.
Celem artykułu jest prześledzenie krytyki geopolityki Władimira Nabokowa zawartej w jego dziełach Dar (1963), Zniszczeni tyrani (1936) i Pamięci, przemów (1964). Vladimir Nabokov krytykuje geopolitykę jako coś, co zamyka ludzką wyobraźnię w walce o sumie zerowej o ograniczone zasoby i  mobilizuje ich pasję do kultu władcy. Stawiam hipotezę, że Nabokov pokazuje nam także, jak obraz stworzenia jako dar przekracza „realizm” o sumie zerowej i odblokowuje części otoczenia, które mają coraz więcej do „powiedzenia” w coraz bardziej zawiłych rozmowach. Mając to na uwadze, możemy czytać realistyczną szkołę stosunków międzynarodowych jako reifikującą niszczycielską siłę, centralny element polityki przez honorowanie równowagi pomiędzy „wielkimi mocarstwami nuklearnymi”. Twierdzę, że pogląd Nabokowa może zamiast tego skierować nas na ścieżkę demokratyzacji, jako że główny ośrodek stosunków międzynarodowych, podobnie jak chrześcijanie w  starożytności, byli w stanie zignorować skomplikowaną geopolityczną sieć różnych bóstw, które reprezentowały niszczycielską władzę rzymskich prowincji pod panowaniem kultu cesarza, który reprezentował niszczycielską siłę legionów rzymskich. Demokratyzacja ta jest dziełem abstrahowania przemocy, aby ją ograniczyć i zmonopolizować przez wilsonowski ideał „Koncertu Narodów”, z poziomu którego przemoc jest wykorzystywana do nadzorowania „państw zbójniczych”. 
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2023, 9, 1; 55-64
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityka Rosji na obszarze poradzieckim: historia i współczesność
Autorzy:
Дорошко, Мыкола
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/687132.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
revanchism, Russia, Putin, Empire, integration projects, Maidan, annexation, military aggression, hybrid war, sanctions
rewanżyzm, projekty integracyjne, imperium, Rosja, Majdan, aneksja, agresja, wojna hybrydowa, sankcje
реваншизм, Россия, Путин, империя, интеграционные проекты, Майдан, аннексия, военная агрессия, гибридная война, санкции
Opis:
The author analyzes the causes and consequences of undeclared war of Russia against Ukraine. Among the main reasons – the desire to restore Russian leadership’s geopolitical influence in the former Soviet Union by building a new type of empire. In order to reach it official Moscow uses a wide range of tools – from economic pressure and blackmail to armed aggression on the territories of the former USSR. The author is convinced that the annexation of the Crimea and the undeclared war of Russia against Ukraine were the result of revanchist policy of Russian President Vladimir Putin aimed at the return of influential world power status. Achieving this goal involves prevention of Europeanisation and democratization of post-Soviet countries, the main jewel among which is Ukraine. Exit from the influence of Russia is possible, according to the author, through the integration of Ukraine into the EU and NATO.
Autor analizuje przyczyny i skutki nielegalnej wojny Rosji z Ukrainą. Wśród głównych powodów – chęć przywrócenia geopolitycznych wpływów rosyjskich przywódców w krajach byłego Związku Radzieckiego, poprzez budowanie nowego rodzaju imperium. By to osiągnąć Moskwa wykorzystuje szeroką gamę instrumentów, od nacisków i szantażu ekonomicznego do zbrojnej agresji na terytorium byłego ZSRR. Autor jest przekonany, że aneksja Krymu i niewypowiedziana wojna Rosji z Ukrainą były wynikiem odwetowej polityki rosyjskiego prezydenta Władimira Putina, którego celem jest odzyskanie pozycji wpływowego mocarstwa światowego. Osiągnięcie tego celu wymaga zapobiegania europeizacji i demokratyzacji byłego Związku Radzieckiego, szczególną rolę odgrywa tu Ukraina. Wyjście spod wpływu Rosji jest możliwe, zdaniem autora, poprzez integrację Ukrainy z UE i NATO.
Автор статьи анализирует причины и последствия необъявленной войны России против Украины для стран постсоветского пространства. Среди главных причин – стремление руководства России восстановить геополитическое влияние на постсоветском пространстве путем воссоздания Российской империи. Для этого официальная Москва использует широкий спектр средств: от экономического давления и шантажа до вооруженной агрессии против стран бывшего СССР. Автор убежден в том, что аннексия Крыма и необъявленная война России против Украины стали следствием реваншистской политики президента РФ Владимира Путина, направленной на возвращение России статуса влиятельной мировой державы. Достижение этой цели предусматривает недопущение европеизации и демократизации стран постсоветского пространства, в первую очередь, Украины. Выход из зоны влияния России возможен, по мнению автора, через интеграцию демократических государств постсоветского пространства в Европейский Союз и НАТО.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2016, 2, 2
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Россия в категориях «друг – враг». Чешская идеoлoгическая дискуссия о т. н. «украинском кризисе»
Autorzy:
Голцер, Ян
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/687100.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
czech politics, Ukrainian crisis, authoritarian regime of V. V. Putin, traditional left-authoritarian, social left-liberal, liberal atlantic, traditional right-authoritarian ideological positions
чешская внутренная политика, украинский кризис, авторитарный режим Владимира Путина, традиционная лево-проавторитарная, современная лево-либеральная, либеральная атлантическая и традиционная право-консервативная идеoлoгические позиции
Opis:
The main purpose of this article is to comment on the discussions on the Czech political scene which emerged as a reaction to the current behavior of the authoritarian regime of Vladimir Putin in the „Ukrainian question“, chronologically limited solutions „Crimean issue“ in the spring of 2014. These discussions are strongly ideological, they increasingly used the concept of democracy and non-democracy (authoritarianism) than geopolitical terminology.
Artykuł zawiera abstrakt jedynie w jezyku polskim oraz angielskim.
Oсновной целью данной статьи является комментарий к дискуссиям на чешской внутриполитической сцене, которые возникли как реакция на нынешнее поведение авторитарного режима Владимира Путина в т. н. «украинском вопросе», хронологически ограниченном с начала решения т. н. «крымского вопроса» весной 2014-го. Эти дискуссии являются резко идеологическими, в них больше используются понятия демократии и не-демократии (авторитаризм), нежели геополитическая терминология.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2015, 1, 1
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies