Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Democratization" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Demokracja i transformacja polityczna w Gruzji (1991–2018)
Autorzy:
Кухианидзе, Александр
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/687197.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
democracy, democratization, political transformation, Georgia
demokracja, demokratyzacja, transformacja polityczna, Gruzja
демократия, демократизация, политическая трансформация, Грузия
Opis:
The current crisis in the countries of liberal democracy is not a crisis of the liberal democracy itself, but only a result of its un preparedness against the huge waves of migrants, refugees, anti-Western propaganda and disinformation, interference in democratic elections, terrorist and hacker attacks, and transnational organized crime that came from undemocratic countries and have struck it. It does not mean that the end of democracy and the triumph of authoritarianism have come. The terms “illiberal democracy”, “sovereign democracy” or “socialist democracy” are essentially forms of verbiage, they only cover up various forms of author it arianism or to talitarianism and, despite the statements of their political leaders, have nothing to do with the principles of democracy and the freedom of the individual. Despite the current crisis in the countries of liberal democracy and criticism of the European Union, Georgia stands firmly on the positions of European and Euro-Atlantic integration, setting as the ultimate goal the full entry into the European Union and NATO. From 1991 to 2018, Georgia made essential transformation from totalitarianism towards liberal democracy. However, in recent years, itisincrea singly approaching the oligarchic and kleptocratic way of government and moving away from democracy.
Obecny kryzys w krajach liberalnej demokracji nie jest kryzysem samej liberalnej demokracji, a jedynie wynikiem jej nieprzygotowania przed ogromnymi falami migrantów, uchodźców, antyzachodnią propagandą i dezinformacją, ingerencją w demokratyczne wybory, terrorystami oraz atakami hakerów i międzynarodową przestępczością zorganizowaną, które pochodzą z krajów niedemokratycznych i uderzyły w nią. Nie oznacza to, że nastał koniec demokracji i triumf autorytaryzmu. Określenia: „demokracja nieliberalna”, „demokracja suwerenna” lub „demokracja socjalistyczna”, są zasadniczo formami słownictwa, ukrywają jedynie różne formy autorytaryzmu lub totalitaryzmu i, pomimo oświadczeń przywódców politycznych, nie mają nic wspólnego z hasłami: „demokracja” i „wolność jednostki”. Pomimo obecnego kryzysu w krajach liberalnej demokracji i krytyki Unii Europejskiej, Gruzja zdecydowanie stoi na stanowisku integracji europejskiej i euroatlantyckiej, ustanawiając jako ostateczny cel pełne wejście do Unii Europejskiej i NATO. Od 1991 do 2018 r. Gruzja dokonała zasadniczej transformacji z totalitaryzmu w kierunku liberalnej demokracji. Jednak w ostatnich latach coraz bardziej zbliża się do oligarchicznego i kleptokratycznego sposobu rządzenia i odchodzi od demokracji.
Нынешний кризис в странах либеральной демократии – это не кризис самой либеральной демократии, а только результат ее не готовности противостоять огромным волнам мигрантов, беженцев, антизападной пропаганды и дезинформации, вмешательства в демократические выборы, террористических и хакерских атак, и транснациональной организованной преступности, которые обрушились на нее из недемократических стран. Это не означает, что наступил конец демократии и триумф авторитаризма. Термины «нелиберальная демократия», «суверенная демократия» или «социалистическая демократия» являются, по существу, формами словоблудия, они лишь прикрывают различные формы авторитаризма или тоталитаризма и, несмотря на заявления их политических лидеров, не имеют ничего общего с принципами демократии и свободы личности. Несмотря на нынешний кризис в странах либеральной демократии и критику Европейского Союза, Грузия твердо стоит на позициях европейской и евроатлантической интеграции, ставя в качестве конечной цели полный вход в Европейский Союз и НАТО. С 1991 по 2018 год Грузия совершила существенную трансформацию от тоталитаризма к либеральной демократии. Однако, в последние годы она все больше приближается к олигархическому и клептократическому способу правления и уходит от демократии.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2018, 4, 2
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Białoruś – „neoautorytaryzm z ludzką twarzą”?
Autorzy:
Usow, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/687056.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Belarus, neoauthoritarian regime, post-Soviet, democratization
Białoruś, reżim neoautorytarny, postradziecki, demokratyzacja
Беларусь, неоавторитарный режим, постсоветский, демократизация
Opis:
Neoauthoritarian regime has been established in Belarus, providing consolidated and institutionalized undemocratic regime, resulted by a process of retreat from democracy. It is based on various forms of control, political mobilization and legitimacy, including democratic procedures, but limits political freedoms and enjoys wide public support, which is a result of effective social and information policies. Undemocratic political regime in Belarus is a mix of Soviet and post-Soviet elements of exercising power and using particular methods of governing and control over society. Unlike during Soviet times, the regime does not seek to control private life and activities of individuals, neither it limits entertainment and consumption, while provides the conditions for an individual (private) business. These activities encourage significant part of the society to voluntarily resign from political life, discourage participating in movements or political parties. The regime does not try to eliminate its political opponents, but conducts the policy of discrediting and marginalization of them. Changes of political regime in Belarus might occur not in consequence of social pressure or the opposition’s activities, but as a result of weakening of the regime from inside.
Na Białorusi ukształtował się reżim neoautorytarny – skonsolidowany i zinstytucjonalizowany ustrój niedemokratyczny, który powstał w wyniku procesów odwrotu od demokratyzacji. Opiera się on na rozmaitych formach kontroli, mobilizacji politycznej i legitymizacji, w tym również procedur demokratycznych, ogranicza jednak swobody polityczne, a także opiera się na szerokim poparciu społeczeństwa w wyniku skutecznej polityki społecznej i informacyjnej. Niedemokratyczny reżim polityczny na Białorusi jest mieszanką radzieckich i postradzieckich elementów sprawowania i funkcjonowania władzy, sposobu kontroli i sterowania społeczeństwem. W odróżnieniu od czasów ZSRR reżim nie dąży do kontrolowania prywatnego życia i działalności jednostek, nie ogranicza rozrywki i konsumpcji, tworzy warunki dla indywidualnej (prywatnej) działalności gospodarczej. Powyższe działania sprzyjają dobrowolnej rezygnacji znacznej części społeczeństwa z życia politycznego, zniechęcają do udziału w ruchach lub partiach politycznych. W stosunku do oponentów politycznych reżim nie prowadzi działań do ich całkowitego wyeliminowania, lecz politykę dyskredytacji i marginalizacji. Zmiany reżimu politycznego na Białorusi mogą nastąpić nie w wyniku oddolnych nacisków społecznych lub działań opozycji, lecz w rezultacie procesu jego wewnętrznego osłabienia.
В Беларуси сформировался неоавторитарный режим – консолидированный и институционально оформленный недемократический режим, который возник в результате отхода от демократии. Он основывается на различных формах контроля, политической мобилизации и легитимизации, в том числе демократических процедур, однако ограничивает политические свободы, а также имеет широкую поддержку общества ввиду эффективной социальной и информационной политики. Недемократический политический режим в Беларуси представляет собой сочетание советских и постсоветских элементов осуществления и функционирования власти, способа контроля и управления обществом. В отличие от времен СССР, этот режим не стремится контролировать личную жизнь и деятельность индивидуума, не ограничивает развлечений и потребления, создает условия для индивидуальной (личной) хозяйственной деятельности. Эти действия способствуют добровольному отказу значительной части общества от политической жизни, отбивают желание участвовать в политических движениях или партиях. По отношению к противникам политический режим не проводит действий, направленных на их полную ликвидацию, но политику маргинализации и дискредитации. Изменение политического режима в Беларуси может произойти не в результате общественного давления снизу или действий оппозиции, но ввиду процесса его внутреннего ослабления.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2016, 2, 2
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ czynników zewnętrznych na tranzyt polityczny krajów Europy Wschodniej: demokratyzacja przez konwergencję
Autorzy:
Zelenko, Galyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/687060.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
democratization, convergence, external factors, political transition, Eastern Europe
demokratyzacja, konwergencja, czynniki zewnętrzne, tranzyt polityczny, Europa Wschodnia
демократизация, конвергенция, внешние факторы, политический транзит, Восточная Европа
Opis:
The ways post-communist countries develop are fundamentally different. The democratic transition that began in these countries almost simultaneously resulted in the formation of various political regimes in the post-communist space after more than 25 years of transformation – from consolidated democracies in Central and Eastern Europe and the Baltics, to openly autocratic political regimes in Asian republics, Belarus and Russia. Some authors believe that it is the ”distance to Brussels” that determines the level of democracy development in post-communist countries. But the “distance to Moscow” determines political transition too. That is, the depth of integration with Brussels, on the one hand, and Moscow, on the other, determines the quality of a political regime. All this gives grounds for the hypothesis that convergence can both stimulate democratization processes and cause their regression. So, my research sought to addresses such questions: What impact did external factors in their politics? Why convergence processes are so important for democratic transition post-communist countries of East Europe? What factors explain patterns and differences? The author pays attention to the nature of exogenous influences in the East Europe countries, which are located between two centers of power – big geopolitical players – the EU and Russia. Also, author analyzes the impact of convergence process on political transition in Ukraine as very specific case of political transition.
Trajektorie rozwoju krajów postkomunistycznych są zasadniczo różne. Demokratyczny okres przejściowy, który rozpoczął się niemal równocześnie, po ponad 25 latach transformacji w przestrzeni postkomunistycznej doprowadził do sformowania różnych systemów politycznych – od skonsolidowanych demokracji w Europie Środkowej i Wschodniej i krajach bałtyckich po wyraźnie autorytarne reżimy polityczne w azjatyckich republikach, na Białorusi i w Rosji. Niektórzy autorzy uważa ją, że to właśnie „odległość od Brukseli” definiuje poziom rozwoju demokracji w krajach postkomunistycznych. Zdaniem autora „odległość od Moskwy” także określa jakość tranzytu politycznego. Innymi słowy, głębokość integracji z Brukselą z jednej strony oraz z Moskwą z drugiej – w sposób zasadniczy determinuje jakość reżimu politycznego. Wszystko to stanowi podstawę do hipotezy, że konwergencja może zarówno stymulować procesy demokratyzacji, jak i powodować ich regresję. Dlatego moje badania skupiały się na takich pytaniach: w jaki sposób czynniki zewnętrzne wpłynęły na politykę poszczególnych państw?; dlaczego procesy konwergencji są tak ważne dla demokratycznych postkomunistycznych krajów Europy Wschodniej podczas okresu przejściowego?; jakie czynniki wyjaśniają wzory i różnice? Autor zwrócił uwagę na naturę wpływów egzogenicznych w krajach Europy Wschodniej, położonych pomiędzy dwoma centrum siły, głównymi graczami geopolitycznymi – UE a Rosją. Autor podjął się również analizy wpływu procesu konwergencji na przemiany polityczne w Ukrainie jako bardzo specyficzny przypadek transformacji politycznej.
Траектории развития посткоммунистических стран принципиально различные. Демократический переход, начавшийся почти одновременно, привел к формированию различных политических режимов на посткоммунистическом пространстве после более чем 25-летней трансформации – от консолидированных демократий в Центральной и Восточной Европе и странах Балтии до явно авторитарных политических режимов в Азиатских республиках, Беларуси и России. Некоторые авторы считают, что именно «расстояние до Брюсселя» определяет уровень развития демократии в посткоммунистических странах. Но «расстояние до Москвы», по мнению автора, также определяет качество политического транзита. То есть глубина интеграции с Брюсселем, с одной стороны, и Москвой, с другой, существенно определяет качество политического режима. Все это дает основания для гипотезы о том, что конвергенция может как стимулировать процессы демократизации, так и вызывать их регресс. Итак, мое исследование было направлено на такие вопросы: какое влияние оказали внешние факторы на их политику? Почему процессы конвергенции так важны для демократических переходных посткоммунистических стран Восточной Европы? Какие факторы объясняют закономерности и различия? Автор обращает внимание на природу экзогенных влияний в странах Восточной Европы, которые расположены между двумя центрами силы – крупными геополитическими игроками – ЕС и Россией. Также автор анализирует влияние процесса конвергенции на политический переход в Украине как очень специфический случай политического перехода.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2018, 4, 2
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czynniki warunkujące stabilność polityczną: wyjaśnienie procesu zmian instytucjonalnych w krajach postkomunistycznych (1990-2020)
Autorzy:
Lebediuk, Vitalii
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2053909.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
post-communist countries
democratization
political system
electoral system
party system
political stability
kraje postkomunistyczne
demokratyzacja
system polityczny
system wyborczy
system partyjny
stabilność polityczna
посткоммунистические страны
демократизация
политическая система
избирательная система
партийная система
политическая стабильность
Opis:
Ten artykuł analizuje zmiany instytucjonalne w 22 państwach postkomunistycznych w latach 1990-2020. Celem badania było znalezienie odpowiedzi na pytanie, dlaczego niektóre kraje osiągnęły demokrację, podczas gdy inne nie zdołały stworzyć lub wzmocnić instytucji demokratycznych oraz jakie czynniki wpłynęły na stabilność polityczną państw postkomunistycznych. W trakcie badania zebrano i opracowano dostępne informacje statystyczne na temat funkcjonowania głównych instytucji. Analiza pokazuje, że najbardziej znaczące zmiany instytucjonalne zaobserwowano w państwach niedemokratycznych oraz tych, które zaliczały się do kategorii hybrydowych reżimów politycznych. Korekta początkowo wybranej formy ustroju jest dowodem na rzecz teorii zmian endogenicznych, wskazującym na “zależność od ścieżki” (path-dependency). Wpływ czynników endogenicznych determinuje jakość przemian demokratycznych i poziom stabilności politycznej w państwach postkomunistycznych. Przemiany demokratyczne w państwach Europy Środkowo-Wschodniej wiązały się z zaangażowaniem w szybkie reformy na wczesnym etapie, a integracja euroatlantycka jedynie wspierała demokratyczną jakość instytucji. Struktura instytucjonalna państw, które wkroczyły na drogę integracji europejskiej, była w analizowanym okresie względnie stabilna i nie dotyczyła zmian w systemie podziału władzy. Z kolei państwa byłego Związku Radzieckiego najczęściej uciekały się do zmian w ustawie zasadniczej państwa, a zmiany te dotyczyły redystrybucji kompetencji między gałęziami władzy oraz wydłużenia kadencji prezydenta. Obok ogólnego poziomu demokratyzacji państw, największy wpływ na stabilność polityczną ma poziom wartości emancypacyjnych oraz waga władzy prezydenckiej.
This article examines the institutional changes in 22 post-communist countries during the 1990-2020 period. The objective of the study was to find out why some countries achieved democracy while others failed to establish or strengthen democratic institutions, and what factors influenced the political stability of post-communist countries. During the study, available statistical information on the functioning of the main institutions was collected and processed. The analysis shows that the most significant institutional changes were observed among the non-democratic countries and those that fell into the category of hybrid political regimes. The correction of the initially chosen form of government is evidence in support of the theory of endogenous change, indicating “path-dependency”. The influence of endogenous factors determines the quality of democratic change and the level of political stability in post-communist countries. Democratic changes in the countries of Central and Eastern Europe were associated with a commitment to rapid reform in the early stages, and Euro-Atlantic integration only supported the democratic quality of the institutions. The institutional framework of the countries, that embarked on the path of European integration, was relatively stable during the period under the study, and did not deal with changes in the system of power distribution. While the countries of the former Soviet Union most often resorted to changes in the primary law of the country, and these changes were related to the redistribution of powers between the branches of power and the extension of the time in the office of the President. In addition to the overall level of democratization of the country, the level of emancipatory values and the weight of presidential power have the greatest impact on political stability.
В статье рассматриваются институциональные изменения в 22 посткоммунистических странах в течение 1990-2020 годов. Целью исследования было выяснить, почему одни страны достигли демократии, а другие не смогли создать или укрепить демократические институты и какие факторы влияли на политическую стабильность посткоммунистических стран. Во время исследования была собрана и обработана доступная статистическая информация о функционировании основных институтов. Анализ показывает, что наиболее существенные институциональные изменения наблюдались среди недемократических стран и тех, которые попали в категорию гибридных политических режимов. Коррекция исходно выбранной формы правления свидетельствует в пользу теории эндогенных изменений, указывающих на «зависимость от выбранного пути» (path-dependency). Влияние эндогенных факторов определяет качество демократических изменений и уровень политической стабильности в посткоммунистических странах. Демократические изменения в странах Центрально-Восточной Европы были связаны с приверженностью к быстрому проведению реформ на ранних этапах, а евроатлантическая интеграция лишь поддерживала демократическое качество институтов. Институциональная основа стран, которые стали на путь европейской интеграции, была относительно стабильной в течение исследуемого периода и не касалась изменений системы распределения власти. В то же время страны бывшего Советского Союза чаще всего прибегали к изменениям основного закона страны и эти изменения касались перераспределения полномочий между ветвями власти и продления срока пребывания президента у власти. Кроме общего уровня демократизации страны, наибольшее влияние на политическую стабильность имеет уровень эмансипативных ценностей и вес президентской власти.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2021, 7, 1; 13-43
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kierunki i efekty polityczne zmian w systemach politycznych Polski i Ukrainy
Autorzy:
Sokół, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/687024.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Ukraine, Poland, democratization, political system, system of government, political competition, electoral system, political parties
Ukraina, Polska, demokratyzacja, system polityczny, system rządów, rywalizacja polityczna, system wyborczy, partie polityczne
Украина, Польша, демократизация, политическая система, система правления, политическая конкуренция, избирательная система, политические партии
Opis:
The aim of the study will be to compare some elements of the political systems of the Republic of Poland and Ukraine in both structural and functional terms. The subject of the study will be the genesis and directions of systemic changes, the specificity of government systems, mechanisms of political rivalry and its main actors, that is, political parties. The analysis shows that systemic solutions in Poland were characterized by greater stability, attachment to the principles of the rule of law and democratic values. In the political system of Ukraine there was quite a large dynamics of changes in this area. These changes were instrumental in a greater degree than in Poland, subordinated to preferences dominating in particular periods of political forces.
Celem artykułu będzie porównanie niektórych elementów systemów politycznych Rzeczypospolitej Polskiej i Ukrainy zarówno w ujęciu strukturalnym, jak i funkcjonalnym. Przedmiotem opracowania będzie geneza i kierunki zmian ustrojowych, specyfika systemów rządów, mechanizmy rywalizacji politycznej oraz jej główni aktorzy, czyli partie polityczne. Z analizy wynika, że rozwiązania ustrojowe w Polsce charakteryzowały się większą stabilnością, przywiązaniem do zasad państwa prawnego i wartości demokratycznych. W ustroju politycznym Ukrainy występowała dość duża dynamika zmian w tym zakresie. Powyższe zmiany w większym stopniu niż w Polsce miały charakter instrumentalny, podporządkowany preferencjom dominujących w poszczególnych okresach sił politycznych.
Целью исследования будет сравнение некоторых элементов политических систем Республики Польши и Украины как в структурном, так и в функциональном отношении. Предметом исследования станут генезис и направления системных изменений, специфика государственных систем, механизмы политического соперничества и его основные действующие лица, то есть политические партии. Анализ показывает, что системные решения в Польше характеризовались большей стабильностью, приверженностью принципам верховенства закона и демократическим ценностям. В политической системе Украины произошли довольно динамичные изменения в этой сфере. Эти изменения сыграли важную роль в большей степени, чем в Польше, в зависимости от предпочтений политических сил, доминирующих в определенные периоды.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2018, 4, 2
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ukraina jako partner strategiczny: trendy polityczne po Rewolucji Godności
Autorzy:
Зеленько, Галина
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686976.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
political institutions, political competition, public administration system, political class incorporation system, exogenous factors of democratization
instytucje polityczne, konkurencja polityczna, system administracji publicznej, system inkorporacji klasy politycznej, egzogenne czynniki demokratyzacji
политические институты, политическая конкуренция, система государственного управления, система инкорпорации политического класса, экзогенные факторы демократизации
Opis:
The political processes taking place in Ukraine since the beginning of 2014 are characterized by increased intensity and radicalism that alarms the foreign partners. There are absolutely opposite points of view on socio-political processes taking place in Ukraine. And while comparing Ukraine with the countries of Central and Eastern Europe the results of reforms will seem insignificant. If we compare the present-day Ukraine with the one of even five years ago, the depth of change is obvious. It is, first of all, about the institutional changes in the system for the formation of political decisions. Thus, the return to the parliamentary form of government and the expansion of the parliamentary staff powers allows the launching of political competition processes. Decentralization of finance has strengthened the position of local government. Reform of the government allows to optimize the system of public administration and delimits the responsibilities of local authorities. The lustration and the creation of anti-corruption bodies allow to improve the state authorities. At the same time, the main problem of Ukraine is the monopolization of the economy and politics by the financial and industrial groups. Reducing their influence and role in socio-political processes is a condition for Ukraine’s withdrawal from the hybrid state. After the Revolution of Dignity, their influence was significantly reduced due to the deregulation of the economy and changes in the system of principles for the formation of public authorities. But the destruction of the negative impact of informal institutions still has not been completed. The main reason is the conservation of mixed electoral system that was established as an instrument for the reproduction of the interests of financial and industrial groups in the government due to which the effect of the reforms is reduced.
Procesy polityczne zachodzące w Ukrainie od początku roku 2014 charakteryzują się zwiększoną intensywnością i radykalizmem, co jest postrzegane przez partnerów zagranicznych z zaniepokojeniem. Są zupełnie przeciwne punkty widzenia w stosunku do zachodzących w Ukrainie procesów społeczno-politycznych. Jeśli porównamy Ukrainę z krajami Europy Środkowej i Wschodniej, wyniki reform wydają się nieistotne. Jednakże, jeżeli porównamy dzisiejszą Ukrainę z Ukrainą sprzed pięciu laty, głębokość zmian jest oczywista. Chodzi przede wszystkim o zmiany instytucjonalne systemu formowania decyzji politycznych. Powrót ku parlamentarnej formie zarządzania państwowego oraz poszerzeniu uprawnień personalnych dla parlamentu pozwoliły na wprowadzenie procesów konkurencji politycznej. Decentralizacja finansów wzmocniła pozycję samorządu terytorialnego. Reforma służby cywilnej pozwoliła zoptymalizować system administracji publicznej oraz rozgraniczyć strefy odpowiedzialności władz lokalnych. Lustracja i tworzenie organów antykorupcyjnych pozwoliły na poprawę działania władz państwowych. Jednocześnie głównym problemem Ukrainy pozostaje monopolizacja gospodarki i polityki przez grupy finansowo-przemysłowe. Zmniejszenie ich wpływów i roli w procesach społeczno-politycznych jest warunkiem wyjścia Ukrainy ze stanu hybrydowego. Po Rewolucji Godności te wpływy znacznie się zmniejszyły na skutek deregulacji gospodarki oraz zmian przeprowadzonych w systemie zasad formowania władz publicznych. Jednakże do końca jeszcze nie udało się zwalczyć wciąż istniejących wpływów instytucji nieformalnych. Głównym powodem jest zachowanie mieszanego systemu wyborczego, który został stworzony jako instrument służący odtwarzaniu interesów rządzących grup finansowo-przemysłowych. Właśnie z tego powodu efekt przeprowadzanych reform jest mniejszy.
Политические процессы, происходящие в Украине с начала 2014 г., характеризуются повышенной интенсивностью и радикальностью, чем настораживают зарубежных партнеров. Есть совершенно противоположные точки зрения на происходящие в Украине социально-политические процессы. И если сравнивать Украину со странами Центральной и Восточной Европы, результаты реформ покажутся незначительными. Если же сравнивать Украину с Украиной еще пятилетней давности, масштабы изменений очевидны. Речь идет, прежде всего, об институциональных изменениях системы формирования политических решений. Так, возвращение к парламентской форме государственного правления и расширение кадровых полномочий парламента позволили запустить процессы политической конкуренции. Децентрализация финансов усилила положение органов местного самоуправления. Реформа государственной службы позволила оптимизировать систему государственного управления и разграничить сферы ответственности местных органов власти. Люстрация и создание антикоррупционных органов позволили оздоровить органы государственной власти. Вместе с тем главная проблема Украины – монополизация экономики и политики финансово-промышленными группами (ФПГ). Уменьшение их влияния и роли в общественно-политических процессах является условием выхода Украины из гибридного состояния. После Революции достоинства влияние существенно уменьшилось благодаря дерегуляции экономики и изменениям системы принципов формирования органов государственной власти. Но окончательно разрушить негативное воздействие неформальных институтов пока не удалось. Главная причина – в сохранении смешанной избирательной системы, которая задумывалась как инструмент воспроизводства интересов финансовопромышленных групп во власти. Именно доминирования ФПГ в процессах формирования политических решений нивелирует эффект от проводимых реформ.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2017, 3, 2
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies