Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "industrial monuments" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    The issues of conservation and revitalization of the monuments of industrial architecture
    Zagadnienia konserwacji, restauracji i rewitalizacji zabytków architektury przemysłowej
    Autorzy:
    Ivashko, Oleksandr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/217666.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
    Tematy:
    industrial architectural monuments
    restoration
    issues
    new adaptation
    revitalization
    zabytki architektury przemysłowej
    renowacja
    adaptacja
    rewitalizacja
    Opis:
    The issue of restoration with the new adaptation of industrial architectural monuments is one of the most difficult tasks of the restoration industry, taking into consideration the specific character of these objects, the list of materials and structures used, the layout. In most cases, objects of restoration with a change in function are those industrial facilities which are located in the central regions of large cities made of brick and are architectural monuments of the second half of the nineteenth and early twentieth centuries, that is, during the “construction boom” period. As a consequence, the restoration measures are aimed at such activities as strengthening and eliminating the emergency condition of footings, foundations and roofs; replacement and restoration of ceilings, brick masonry, restoration of the decor.
    Problematyka restauracji oraz adaptacji zabytków architektury przemysłowej jest jednym z najtrudniejszych zadań, biorąc pod uwagę szeroko pojętą konserwację zabytków. Na proces ten wpływa bowiem specyfika obiektów poprzemysłowych, technologia ich wykonania, a także konstrukcja oraz układ funkcjonalno-przestrzenny. Warto także zwrócić uwagę, że w większości to właśnie obiekty postindustrialne, położone w centrach miast zabytkowych, są przedmiotem restauracji oraz adaptacji do nowych funkcji. Obiekty te, wzniesione z cegły, pochodzą w większości z okresu drugiej połowy XIX i początku XX wieku, tj. okresu tzw. „boomu budowlanego”. Proces ich restauracji oraz adaptacji opiera się m.in. na takich działaniach jak wzmocnienie i naprawa fundamentów i dachów; wymiana i renowacja sufitów, wzmocnienie murowanych ceglanych fasad oraz renowacja wystroju.
    Źródło:
    Wiadomości Konserwatorskie; 2019, 58; 113-117
    0860-2395
    2544-8870
    Pojawia się w:
    Wiadomości Konserwatorskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    100 lat industrialnej katedry – Elektrociepłownia Szombierki w Bytomiu
    100 years of an industrial cathedral: The Szombierki Combined Heat and Power Plant in Bytom
    Autorzy:
    Oleś, Dominika
    Zych, Olga
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1841707.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
    Tematy:
    architektura poprzemysłowa
    zabytki techniki
    historia architektury
    elektrociepłownia Szombierki
    Emil i Georg Zillmann
    Górny Śląsk
    postindustrial architecture
    industrial monuments
    history of architecture
    Szombierki CHP Plant
    Emil and Georg Zillmann
    Upper Silesia
    Opis:
    Zlokalizowana w Bytomiu Elektrociepłownia Szombierki, nazywana „industrialną katedrą”, obchodziła w roku 2020 stulecie oficjalnego uruchomienia. Nieużytkowany obecnie obiekt został zaprojektowany przez Emila i Georga Zillmannów, jednych z ważniejszych twórców architektury przemysłowej początku XX wieku na Górnym Śląsku. Stanowi egzemplifikację monumentalnej architektury industrialnej, realizującej formą koncepcję „sakralizacji pracy”. Zespół zabudowy Elektrociepłowni Szombierki, wpisany do rejestru zabytków w roku 2013, znalazł się na ogłoszonej przez federację Europa Nostra liście „7 zagrożonych obiektów europejskiego dziedzictwa 2020”. Artykuł przybliża z okazji jubileuszu sylwetkę tego cennego zabytku techniki poprzez ukazanie jego historii oraz walorów architektonicznych. Uwagę poświęcono również przedstawieniu stanu zachowania obiektu oraz problematyce jego przyszłego zagospodarowania.
    The Szombierki Combined Heat and Power Plant celebrated the centenary of its official launch in 2020. The currently disused building is located in Bytom. It was designed by Emil and Georg Zillmann, one of the most important architects of the early twentieth century in Upper Silesia. The Combined Heat and Power Plant, called an “industrial cathedral,” is an example of monumental industrial architecture, implementing the concept of “sacralisation of work.” The complex of buildings of the Szombierki CHP Plant, entered into the register of monuments in 2013, was included on the list of “Europe’s 7 Most Endangered heritage sites 2020” announced by Europa Nostra. On the occasion of the jubilee, this paper presents this valuable technical monument by describing its history and architectural values. Attention is also focused on the presentation of the building’s state of preservation and the problem of its future adaptation.
    Źródło:
    Wiadomości Konserwatorskie; 2021, 65; 134-146
    0860-2395
    2544-8870
    Pojawia się w:
    Wiadomości Konserwatorskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Modern approaches to the revitalization of historical ex-industrial architecture
    Nowoczesne podejście do rewitalizacji historycznej architektury postindustrialnej
    Autorzy:
    Leshchenko, Nellya
    Tovbych, Valerii
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/217173.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
    Tematy:
    revitalization
    ex-industrial architecture
    monuments of industrial architecture
    highquality
    urban environment
    inclusive space
    multifunctionality
    rewitalizacja
    architektura postindustrialna
    zabytki architektury przemysłowej
    wysokiej jakości środowisko miejskie
    przestrzeń publiczna
    wielofunkcyjność
    Opis:
    The article shows various approaches to the revitalization of historical ex-industrial buildings and territories. Depending on the degree of historic value and preservation of buildings and the urban environment as a whole, various techniques of their revitalization are applied. Revitalization of abandoned degrading historical ex-industrial buildings and territories is recommended through their functional vitalization and renewal, with the preservation of the existing historical urban context, the spirit of place and memory of the past. The strategy of creating an inclusive public space under the revitalization of architectural monuments is proposed. Recommendations are given for updating the spaces, allowing each person, regardless of one’s cognitive and physical abilities, to easily perceive and compfehend them, participate in the social activities as assumed the spaces and thus easily socialize. Various approaches are illustrated with the examples of the proposed design projects on revitalizing of the first floor spaces in Mystetskyi Arsenal in Kyiv – the architectural monument, and the ex-industrial area in Radishcheva street in Kyiv, located in the development control zone, with historically valuable as well as lowvalue buildings. The conclusion is made, in what cases revitalization can be applied to historic buildings as well as urban environment. It is shown, what it provides. Recommendations are given of how to use the revitalization in conjunction with other restoration and reconstructive methods during the complex transformation of the historical city centres development.
    Artykuł prezentuje różne podejścia do rewitalizacji historycznych budynków oraz terenów poprzemysłowych. W zależności od wartości historycznej i stanu zachowania budynków, oraz środowiska miejskiego jako całości stosuje się różne techniki ich rewitalizacji. Zaleca się rewitalizację opuszczonych, zdegradowanych, historycznych budynków i terenów poprzemysłowych poprzez ich adaptację i odnowienie, z zachowaniem istniejącego historycznego kontekstu miejskiego, ducha miejsca i pamięci przeszłości. Proponuje się strategię stworzenia integracyjnej przestrzeni publicznej w ramach rewitalizacji zabytków architektury. Opracowano zalecenia dotyczące rehabilitacji przestrzeni, która pozwoli każdemu, niezależnie od jego zdolności poznawczych i fizycznych, na łatwe jej postrzeganie i pojmowanie oraz udział w toczącym się tam życiu społecznym, zgodnie z założonymi przestrzeniami, a tym samym na łatwe kontakty towarzyskie. Różne podejścia zilustrowane są przykładami projektów rewitalizacji pierwszego piętra w Mystetskyi Arsenal w Kijowie oraz terenów poprzemysłowych przy ulicy Radishcheva w Kijowie, zlokalizowanych w strefie kontrolowanego rozwoju, gdzie znajdują się obiekty zarówno cenne historycznie, jak i o niskiej wartości. Zobrazowano, w jakich przypadkach rewitalizację można zastosować do budynków historycznych, a także środowiska miejskiego. Podano także zalecenia dotyczące realizacji rewitalizacji w połączeniu z innymi metodami konserwatorskimi w złożonym procesie transformacji historycznych centrów miast.
    Źródło:
    Wiadomości Konserwatorskie; 2019, 60; 51-58
    0860-2395
    2544-8870
    Pojawia się w:
    Wiadomości Konserwatorskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Stacja transformatorowa „Mogiła”. Nieznany ślad tajnego eksperymentu
    “Mogiła” transformer station: an unknown trace of a secret experiment
    Autorzy:
    Suchoń, Filip
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1841701.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
    Tematy:
    Twierdza Kraków
    zabytki techniki i inżynierii
    dziedzictwo poprzemysłowe
    Cracow Fortress
    engineering monuments
    post-industrial heritage
    Opis:
    W skład Twierdzy Kraków – prócz pozycji obronnych – wchodziły również: system komponowanych nasadzeń zieleni maskującej, system komunikacji, sieć łączności telefonicznej i telegraficznej, zaplecze koszarowe, szpitale, składy amunicji i prowiantowe, warsztaty remontowe, zakłady przetwórstwa żywności. W maju 1915 do tej złożonej struktury doszedł jeszcze jeden system, o charakterze zarazem militarnym i przemysłowym. W artykule przybliżono nieznany epizod z dziejów Twierdzy podczas I wojny światowej, kiedy to posłużyła wojskowym inżynierom za teren do testów nowych rozwiązań technicznych. Materialnym śladem zbudowanej wówczas infrastruktury jest zachowany schron stacji transformatorowej, obsługującej drutową zaporę elektryzowaną. Opisano warunki powstania i rozwiązania konstrukcyjne tego unikatowego obiektu.
    The Cracow Fortress—apart from defensive positions— also included: a system of landscaped camouflage greenery plantings, a circulation system, a telephone and telegraph network, barracks infrastructure, hospitals, storage infrastructure (munitions and food stores), repair workshops and food processing plants. In May 1915, this complex structure received another system that was both military and industrial. This paper discussed a previously unknown episode in the fortress’s First-World-War history when it served military engineers as a testing ground for new technical solutions. The material trace of the infrastructure built at the time takes the form of a shelter that housed a transformer that serviced an electrified wire barrier. The paper describes the conditions of the construction and the structural solutions of this unique building.
    Źródło:
    Wiadomości Konserwatorskie; 2021, 65; 105-119
    0860-2395
    2544-8870
    Pojawia się w:
    Wiadomości Konserwatorskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zakłady „Telefunkena” na warszawskim Kamionku, cz. II
    “Telefunken” factory in Kamionek in Warsaw, p. II
    Autorzy:
    Dąbrowski, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/217791.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
    Tematy:
    Warszawa
    Telefunken
    budownictwo przemysłowe
    zabytki techniki
    ochrona zabytków
    Warsaw
    industrial buildings
    monuments of technology
    monument protection
    Opis:
    Zespół zabudowy przemysłowej przy ul. Owsianej 14 na warszawskim Kamionku składa się z trzech zasadniczych elementów: budynku biurowego usytuowanego wzdłuż ul. Owsianej, budynku produkcyjnego w głębi działki oraz pozostałości budynku kotłowni wraz z kominem, obniżonym o połowę po rozbiórce w końcu 2015 r. Całość dopełnia wąski zrujnowany budynek usytuowany wzdłuż wschodniej granicy działki. Budynek biurowy wzniesiony został w 1937 r. jako prostokątna w rzucie, dwukondygnacyjna budowla. W wyniku przebudowy w latach 1940–1941 budynek powiększono od strony północnej o „ścięty” bok usytuowany wzdłuż pierwotnej granicy działki, a także podwyższono go do pięciu kondygnacji. Budynek ma konstrukcję żelbetową, szkieletową, wypełnioną cegłą pełną ceramiczną. Charakteryzuje się prostymi, wieloosiowymi dłuższymi elewacjami, w których wyodrębniają się: wjazd na teren zakładu i klatka schodowa (w elewacji tylnej). Budynek produkcyjny – podobnie jak biurowy – wzniesiono w 1933 r. w konstrukcji żelbetowej, szkieletowej, wypełnionej cegłą pełną ceramiczną. Budynek ma wieloosiowe elewacje z dwoma wyraźnie zaakcentowanymi osiami mieszczącymi klatki schodowe. Budynek kotłowni został wzniesiony najpóźniej – w wyniku rozbudowy zakładów zapoczątkowanej w 1940 r. Był to budynek parterowy, jednoprzestrzenny, wzniesiony z cegły pełnej ceramicznej, od zewnątrz licowanej (jak pozostałe budynki zakładów) szarą cegłą cementową. Nakryty był dachem krążynowym krytym papą. Obok wzniesiony został wysoki, smukły, ceglany komin. Wszystkie budynki miały elewacje licowane szarą cegłą cementową – podobnie jak obiekty innych zakładów przemysłowych na Kamionku wznoszonych w okresie międzywojennym – Państwowych Zakładów Tele- i Radiotechnicznych czy Fabryki Aparatów Elektrycznych Kazimierza Szpotańskiego. Obiekty dawnych Krajowych Zakładów Telefunken SA są nieużytkowane od lat 90. XX w. Pomimo ujęcia ich w gminnej ewidencji zabytków Miasta st. Warszawy oraz ochrony uwzględnionej w projekcie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, jedynie nadanie im nowej funkcji i poddanie kompleksowej rewaloryzacji uchroni je od całkowitej zagłady. A są one w chwili obecnej jednymi z nielicznych materialnych świadków bujnego rozwoju przemysłu na Kamionku w okresie międzywojennym.
    The industrial building complex at 14 Owsiana St. in the Kamionek district in Warsaw consists of three fundamental elements: the office building located along Owsiana St., the production building deeper into the plot and relics of the boiler house with the chimney that is half its original height after the demolition at the end of 2015. The whole is completed with the narrow ruined building situated along the east border of the plot. The office building was erected in 1937 as a two-storey construction on a rectangular plan. As a result of renovation in the years 1940–1941, on the north side a “truncated” side situated along the original border of the plot was added to the building which was also made five-storey high. The building has a reinforced-concrete framework construction filled in with full ceramic brick. It is characterised by straight, multi-axes longer elevations in which the entrance to the factory and the stairwell (in the back elevation) are clearly distinguishable. The production building – like the office building – was erected in 1933, using the reinforced-concrete framework construction filled in with full ceramic brick. The building has multi-axes elevations with two clearly highlighted axes housing the stairwells. The boiler house was erected last – as a result of expanding the factory – commenced in the year 1940. It was a one storey, open-space building, built from full ceramic brick, on the outside lined (like the remaining factory buildings) with grey cement brick. It had a curved board roof covered with tar paper. Next to it a tall, slender, brick chimney was erected. All the buildings had elevations lined with grey cement brick – similarly to objects of other industrial plants in Kamionek erected during the inter-war period, e.g. National Tele – and Radio-engineering Factory or the Kazimierz Szpotański’s Factory of Electrical Apparatus. The objects of the former National Company Telefunken SA have not been used since the 1990s. Despite being entered in the district monument records of the capital city of Warsaw and protection included in the project of the local spatial development plan, only giving the buildings a new function and subjecting them to complex revalorization will save them from complete destruction. And at the moment, they are ones of the few pieces of material evidence of the vigorous industrial development in Kamionek during the inter-war period.
    Źródło:
    Wiadomości Konserwatorskie; 2018, 54; 121-128
    0860-2395
    2544-8870
    Pojawia się w:
    Wiadomości Konserwatorskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies