Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "3-4" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Syntezy pochodnych układu pirazolo[4,3-c]heterocyklicznego
Synthesis of pyrazolo[4,3-c]heterocyclic derivatives
Autorzy:
Wójcicka, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/171606.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Chemiczne
Tematy:
pochodne pirazolo[4,3-c]heterocykliczne pirazolo[4,3-c]pirydyny
pirazolo[4,3-c]chinoliny
pirazolo[4,3-c]naftyrydyny
synteza
pyrazolo[4,3-c]heterocyclic derivatives pyrazolo[4,3-c]pyridine
pyrazolo[4,3-c]quinoline pyrazolo[4,3-c]naphthyridine
synthesis
Opis:
The broad spectrum of biological activity of pyrazolo[4,3-c]heterocyclic derivatives is the main of reason for the preparation of new compounds containing this scaffold. This review presents most of the literature data on the synthesis of pyrazolo[ 4,3-c]heterocyclic derivatives. This isomer system containing pyrazole moiety condensed with a heterocyclic ring can be synthesized from a different substrates, but that synthesis may be classified into two main categories: annulation of the pyrazole ring onto heterocyclic derivatives or annulation of the heterocyclic ring onto pyrazole analogs. The main goal of this study is the presentation of various methods for the preparation of the pyrazolo[4,3-c]pyridine (Rys. 2) [1–15], pyrazolo[4,3-c] quinoline (Rys. 3) [16–63], pyrazolo[4,3-c]isoquinoline [64, 65], pyrazolo[4,3-c] naphthtyridine [66–68], pyrazolo[4,3-c]thiazine [69–72], pyrazolo[4,3-c]cinnoline [73, 74], pyrazolo[4,3-c]quinolizine [75], and pyrazolo[4,3-c]pyridazine [76] derivatives.
Źródło:
Wiadomości Chemiczne; 2013, 67, 11-12; 1075-1104
0043-5104
2300-0295
Pojawia się w:
Wiadomości Chemiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Synteza i aktywność biologiczna pochodnych pirolo [3,4-c]pirydyny
Synthesis and biological activity of pyrrolo[3,4-c]pyridine derivatives
Autorzy:
Wójcicka, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/172668.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Chemiczne
Tematy:
pochodne pirolo[3,4-c]pirydyny
synteza
aktywność biologiczna
pyrrolo[3,4-c]pyridine derivatives
synthesis
biological activity
Opis:
Pyrrolo[3,4-c]pyridine is one of the six structural isomers of the bicyclic ring system containing pyrrole moiety condensed with a pyridine nucleus. This review presents most of the literature data about synthetic pyrrolo[3,4-c]pyridine derivatives and their biological activity. S. Gabriel and J. Colman [4] discovered this isomer for the first time and named it “merimine” [Fig. 3]. The main goal of this study is the presentation of various methods for the preparation of pyrrolo[3,4-c]pyridine derivatives. Compounds containing the pyrrolo[3,4-c]pyridine scaffold can be synthesized from different substrates, but the syntheses may be classified into two main categories: annulation of pyrrole ring onto pyridine derivatives or annulation of pyridine ring onto pyrrole derivatives. Biological investigations have shown that pyrrolo[3,4-c]pyridine derivatives have a wide spectrum of actions. Most of them have been studied as analgesic and sedative agents [35–40]. Antitumor [19, 42, 45], antiviral [27], antituberculostatic [43] activities have been found. Pyrrolo[3,4-c]pyridine derivatives can also be used in the treatment of nervous [20, 41] and immune [19, 42] system diseases.
Źródło:
Wiadomości Chemiczne; 2013, 67, 3-4; 251-276
0043-5104
2300-0295
Pojawia się w:
Wiadomości Chemiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Syntezy oliwacyny
Synthesis of olivacine
Autorzy:
Tylińska, B.
Redzicka, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/172661.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Chemiczne
Tematy:
synteza
oliwacyna
pirydo[4,3-b]karbazol
synthesis
olivacine
pyrido[4,3-b]carbazole
Opis:
Olivacine (1,5-methyl-6H-pyrido[4,3-b]carbazole) is an isomer of ellipticine (5,11-dimethyl-6H-pyrido[4,3-b] carbazole). Both of these heterocyclic compounds are carbazole derivatives, which exhibit broad spectrum of biological activity [1], especially as antineoplastic agents [2–9]. These four-ring heterocycles can be isolated from natural sources [10–16], or prepared synthetically. Chemical literature described more than 20 method of synthesis of olivacine [2, 17–34]. In this paper we described five selected syntheses of this alkaloid. In the first one this compound can be obtained during a multistep synthesis starting from 1-benzenesulfonyl-2-lithioindole [35]. A shorter method to get olivacine was the condensation of indole with an ethylene ketal [35]. Third synthesis starts from obtaining benzenosulfonyloindol from indole [37]. Another way starts from the synthesis of 1-(tert-butoxy)carbonyloindol [38]. Fifth method to get olivacine is the synthesis from the 1H-indole -2-carboxylate [39].
Źródło:
Wiadomości Chemiczne; 2015, 69, 11-12; 983-995
0043-5104
2300-0295
Pojawia się w:
Wiadomości Chemiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hiperwalentne związki siarki, selenu i telluru. Część 2. Sulfurany 10-S-3 i 10-S-4
Hypervalent compounds of sulfur, selenium and tellurium. Part 2. Sulfuranes 10-S-3 and 10-S-4
Autorzy:
Zając, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/172591.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Chemiczne
Tematy:
hiperwalentność
wiązanie 3c-4e
sulfuran
pseudorotacja Berry'ego
bipiramida trygonalna
synteza
chiralność
aktywność optyczna
izomeryzacja
sprzęganie ligandów
wymiana liganda
hypervalency
3c-4e bond
sulfurane
Berry pseudorotation
trigonal bipyramid
synthesis
chirality
optical activity
isomerization
ligand coupling
ligand exchange
Opis:
The compounds presented herein are sulfuranes 10-S-3 and 10-S-4 containing hypervalent sulfur atom. They have been known for a relatively long time. Nevertheless, they, and especially 10-S-4 species, are still of great interest due to their unique properties. The review presents recent approaches to the synthesis of these compounds, their selected structural, physical, chemical, stereochemical and electronic properties and their use as reagents and catalysts in several reaction types. The presence of structures of these types as intermediates, which explains selected reaction mechanisms, will also be shown.
Źródło:
Wiadomości Chemiczne; 2012, 66, 7-8; 593-622
0043-5104
2300-0295
Pojawia się w:
Wiadomości Chemiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hiperwalentne związki siarki, selenu i telluru. Część 4. Selenurany i tellurany
Hypervalent compounds of sulfur, selenium and tellurium. Part 4. Selenuranes and telluranes
Autorzy:
Zając, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/171678.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Chemiczne
Tematy:
hiperwalentność
wiązanie 3c-4e
selenuran
perselenuran
telluran
pertelluran
bipiramida trygonalna
bipiramida tetragonalna
synteza
chiralność
aktywność optyczna
izomeryzacja
inwersja klinowa
hypervalency
3c-4e bond
selenurane
perselenurane
tellurane
pertellurane
trigonal bipyramid
tetragonal bipyramid
synthesis
chirality
optical activity
isomerization
cuneal inversion
Opis:
In this part selenuranes (10-Se-4 and 10-Se-5) and perselenuranes 12-Se-6 as well as telluranes 10-Te-4 and pertelluranes 12-Te-6 will be presented. The main goal is to describe recent reports on the synthesis, chemical, physical, spectral and conformational behavior, stereochemistry, stability and biological activity of these compounds. Their occurrence as reaction intermediates will also be shown.
Źródło:
Wiadomości Chemiczne; 2012, 66, 11-12; 1119-1144
0043-5104
2300-0295
Pojawia się w:
Wiadomości Chemiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hiperwalentne związki siarki , selenu i telluru. Część 3. Sulfuran Martina , sulfurany 10-S-5 i 12-S-6
Hypervalent compounds of sulfur, selenium and tellurium. Part 3. Martin su lfurane , sulfuranes 10-S-5 and 12-S-6
Autorzy:
Zając, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/171640.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Chemiczne
Tematy:
hiperwalentność
wiązanie 3c-4e
sulfuran
persulfuran
sulfuran Martina
bipiramida trygonalna
bipiramida tetragonalna
synteza
chiralność
aktywność optyczna
izomeryzacja
sprzęganie ligandów
hypervalency
3c-4e bond
sulfurane
persulfurane
Martin sulfurane
trigonal bipyramid
tetragonal bipyramid
synthesis
chirality
optical activity
isomerization
ligand coupling
Opis:
In this part of the review one of the most famous 10-S-4 sulfurane called Martin sulfurane together with sulfuranes 10-S-5 and persulfuranes 12-S-6 will be presented. Martin sulfurane has been well known for a relatively long time but it is still useful in organic synthesis as a dehydrating, coupling and oxidizing agent. Its use in selected substitution reactions will be also described. Next, synthesis and selected properties of sulfuranes 10-S-5, mainly sulfurane oxides, and persulfuranes 12-S-6, will be shown. Besides synthetic methods, the review is focused on the investigations of the stability and isomerization of these types of compounds, which is particularly interesting for persulfuranes, because of the presence of three 3c-4e bonds.
Źródło:
Wiadomości Chemiczne; 2012, 66, 9-10; 893-907
0043-5104
2300-0295
Pojawia się w:
Wiadomości Chemiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hiperwalentne związki siarki, selenu i telluru. Część 1. Charakterystyka ogólna
Hypervalent compounds of sulfur, selenium and tellurium. Part 1. General characteristics
Autorzy:
Zając, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/172599.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Chemiczne
Tematy:
hiperwalentność
wiązanie 3c-4e
sulfuran
persulfuran
selenuran
perselenuran
telluran
pertelluran
pseudorotacja Berry'ego
sulfuran Martina
bipiramida trygonalna
bipiramida tetragonalna
synteza
chiralność
aktywność optyczna
izomeryzacja
hypervalency
3c-4e bond
sulfurane
persulfurane
selenurane
perselenurane
tellurane
pertellurane
Berry pseudorotation
Martin sulfurane
trigonal bipyramid
tetragonal bipyramid
synthesis
chirality
optical activity
isomerization
Opis:
The goal of this four-part review is a presentation of the results of recent studies on the properties and chemistry of hypervalent sulfur, selenium and tellurium compounds. The term “hypervalency” has been known since 1969 when Musher used it to describe molecules bearing heteroatoms which formally did not fulfill the octet rule. This violation was explained by the postulate concerning the existence of a 3-center 4-electron bond between a hypervalent heteroatom and two axial electronegative ligands. The bond is the a combination of two ligand orbitals and a pz orbital of a central heteroatom which results in the formation of three molecular orbitals. The distances between the central atom and these two ligands are longer than the length of the typical sp2 bonds, such as equatorial ones. Moreover, the effective electron density is shifted from the central atom towards the axial ligands what results in the fulfillment of the octet rule of this atom. The geometry of this system is trigonal bipyramid (Fig. 2), except from compounds having three 3-center 4-electron (3c-4e) bonds which have tetragonal bipyramid geometry (Fig. 3). The term “geometry” includes positions of ligands and lone electron pairs. The stability of hypervalent compounds is affected by a few factors: electronegativity of ligands, formation of five-membered cyclic structures involving the central atom and the number of electron shells of the central atom. Martin proposed three-symbol notation N-X-L for these structures, which was further modified (Tab. 1). Hypervalent compounds can isomerize according to various mechanisms: Berry pseudorotation (Scheme 1), turnstile rotation (Scheme 2), cuneal inversion (Scheme 3), lever mechanism (Scheme 4), or Bailar twist (Scheme 5). Furthermore, hypervalent structures of 10-X-4 and 10-X-5 type with trigonal bipyramid geometry, C1 or C2 symmetry and at least three different ligands can exist as optically active species (Tab. 2, Fig. 5–7, Scheme 6), especially the "spiro" ones, which are resistant to isomerization. In 1977 Martin and Balthazor proposed extended Cahn-Ingold-Prelog convention for description of the absolute configuration of chiral hypervalent compounds (Fig. 5).
Źródło:
Wiadomości Chemiczne; 2012, 66, 5-6; 529-541
0043-5104
2300-0295
Pojawia się w:
Wiadomości Chemiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies