- Tytuł:
-
Spiritualità del monachesimo maschile nelle opere di san Girolamo (Duchowość monastycyzmu męskiego w dziełach świętego Hieronima)
Spirituality of male monasticism in the works of st. Jerome - Autorzy:
- Degórski, Bazyli
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/613135.pdf
- Data publikacji:
- 2018
- Wydawca:
- Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
- Tematy:
-
San Girolamo
monachesimo
spiritualità
Saint Jerome
Monasticism
Spirituality - Opis:
-
The essay aims at peering into the Monastic writings of St. Jerome expressly addressed to men, though actually to men and women. The works surveyed are mostly St. Jerome’s Letters, though a few homilies held in Bethlehem are taken into consideration, as well as the writing De persecutione Christianorum, a work addressing monks on the release of the Monastic condition. The Monastic teaching of St. Jerome is a vast patrimony, and his authentic personal ascetical lifestyle render him a great master of spirituality. St. Jerome’s Monastic literature does not witness just his own sagacity, but a whole spiritual movement guided by him, which by no means could be assimilated to the Eastern Tradition nor to the Western Benedictine Monasticism, developed later on. His spiritual movement was distinct from the former because of its cultural impact, and from the latter because of its austerity of life, entirely moulid by the desert Fathers. The spiritual movement guided by St. Jerome it’s a peculiar Monasticism, bridging Eastern Monasticism in the West, and still leaving echoes in the present.
Artykuł zamierza przedstawić nauczanie duchowe św. Hieronima skierowane wyraźnie i wprost do mnichów. Za teksty źródłowe posłużyły nam głównie Hieronimowe Listy, a także niektóre jego homilie wygłoszone w Betlejem oraz dzieło De persecutione Christianorum – konferencja duchowna skierowana do mnichów i dotycząca porzucenia stanu mniszego. Hieronimowe pouczenia duchowe skierowane do mnichów stanowią bardzo szerokie patrymonium, ukazując Autora jako wielkiego mistrza życia duchowego. To jednak monastyczne patrymonium nie świadczy jedynie o mądrości osobistej Hieronima, lecz ukazuje cały rodzący się nowy ruch duchowy, który kształtował się pod kierownictwem Dalmatyńczyka, przyjmując postać typowo zachodnią i łacińską, nie zawsze niewolniczo powielającą wzór pierwotnego monastycyzmu wschodniego, czy podobną do późniejszej formy monastycyzmu zachodniego – benedyktyńskiego. Monastycyzm propagowany przez Hieronima różnił się od koptyjskiego przede wszystkim tym, iż wykorzystywał bogactwo kultury i filozofii. Od monastycyzmu benedyktyńskiego natomiast odróżnia go wierność surowości życia czerpiącego wzorce z Ojców pustyni. Monastycyzm więc, który odwołuje się do św. Hieronima, jest monastycyzmem szczególnym, którego zadaniem było zatroszczenie się o przeszczepienie na Zachód ducha pierwotnego monastycyzmu wschodniego, którego charyzmat i wartość są nadal aktualne. - Źródło:
-
Vox Patrum; 2018, 70; 119-150
0860-9411
2719-3586 - Pojawia się w:
- Vox Patrum
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł