Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "christ" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 19
Tytuł:
Jeszcze o duszy Chrystusa według Dydyma Ślepego
Ancora sull’anima di Cristo in Didimo il Cieco
Autorzy:
Pancerz, Roland Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/947687.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Dydym Ślepy
dusza Chrystusa
Didymus the Blind
Christ's soul
Opis:
II presente articolo e una breve presentazione dei nuovi elementi scoperti nella dissertazione dottorale: Christi anima apud Didymum Caecum, scritta interamente in latino nella Facolta di Lettere dell’Universita Pontificia Salesiana, nelPanno 2007. La novita della tesi e costituita da 4 punti fondamentali. Anzitutto la dottrina didimiana sull’anima del Salvatore e studiata alla luce di tutte le sue opere auten- tiche, inclusi i frammenti catenari. Poi la tesi tratta la questione della scienza umana di Cristo - argomento quasi mai finora studiato in Didimo. In terzo luogo viene criticamente discussa la tesi di R. Layton sulfambiguita didimiana nella valutazione della propatheia. Infine sono approfondite alcune questioni teologiche concernenti il nostro argomento: la funzione soteriologica delPanima di Cristo, 1’unita del Verbo Incarnato, la discesa di Gesil agli inferi. La dissertazione diventa cos! un contributo non solo alla storia della letteratura cristiana antica, ma anche alla storia del dogma cristologico.
Źródło:
Vox Patrum; 2008, 52, 2; 827-841
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tajemnica Krzyża Chrystusa w Listach św. Hieronima
The Mystery of the Cross of Christ in the Letters of St. Jerome
Autorzy:
Gburek, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612710.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Krzyż
Chrystus
Hieronim
listy
tajemnica
Cross
Christ
Jerome
letters
mystery
Opis:
The author of the article presents issues dealing with the problem named in the topie of the article, confronting them simultaneously with the notions available to the author of letter. One can enumerate the following issues: biblical forms of crosses and their message as well as records and certificates referring to the events, which have given start to the sacralization of the cross. Author indicates also the fact that the declarations of prophets of the Old Testament about Christ have come true, and by Christ both the cross and the people who take the difficulty of seeing the cross as the symbol of salvation of a human rather than an infamous sign of death have been sanctified.
W opracowaniu
Źródło:
Vox Patrum; 2008, 52, 1; 219-232
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chrystus i Jego dzieło zbawcze w chrzcielnym nauczaniu Ildefonsa z Toledo
Christ and his salvific work in the baptismal preaching of St. Ildefonsus of Toledo
Autorzy:
Wygralak, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/947511.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Ildefons z Toledo
Jezus Chrystus
chrzest
zbawienie
Ildefonsus of Toledo
baptism
salvation
Jesus Christ
Opis:
The article describes the teaching of Ildefonsus of Toledo on the person of Jesus Christ and his salvific work. The study is based on two writings of the Bishop of Toledo: Do cognitione baptismi and De itinere deserti, in which he conveyed his instruction on the sacrament of baptism. In holy baptism each man, thanks to the passion and resurrection of Christ, receives new life. It can be given to man only by God Himself. Therefore, Ildefonsus emphasizes the truth of the divinty of Jesus Christ, discusses his salvific work and points to the continuing presence of Christ in the life of all the baptized. Jesus Christ grants his prevenient grace to all the baptized, supports them with all the necessary gifts, sets them an example of a life lived in accordance to the will of God the Father. He does all this to lead them to the joy of eternal life. Ildefonsus of Toledo bases his preaching on the Scripture, referring mostly to the texts of the Old Testament and the teaching of St. Paul.
W artykule zostało omówione nauczanie Ildefonsa z Toledo na temat osoby Jezusa Chrystusa i jego zbawczego dzieła. Podstawą przedstawionego opracowania były dwa dzieła biskupa Toledo Do cognitione baptismi i De itinere deserti, w których zawarł on pouczenia dotyczące sakramentu chrztu. W chrzcie świętym każdy człowiek dzięki męce i zmartwychwstaniu Chrystusa otrzymuje nowe życie. Może je człowiekowi ofiarować jedynie sam Bóg. Ildefons podkreśla więc prawdę o bóstwie Jezusa Chrystusa, omawia Jego zbawcze dzieło i wskazuje na nieustanną obecność Chrystusa w życiu wszystkich ochrzczonych. Jezus Chrystus obdarza ochrzczony swoją uprzedzającą łaską, wspiera ich wszelkimi potrzebnymi darami, daje im przykład życia zgodne z wolą Boga Ojca. Wszystko to czyni po to, aby doprowadzić ich do radości życia wiecznego. Ildefons z Toledo opiera swoje nauczanie na Piśmie Świętym, odwołując się przede wszystkim do tekstów Starego Testamentu i nauczania św. Pawła.
Źródło:
Vox Patrum; 2019, 71; 531-542
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jak mówić o Chrystusie, by rosła wspólnota? Chryzostomowa egzegeza Dz 2, 37-47 w 7. Homilii na Dzieje Apostolskie
How to talk about Christ so that the community could grow? John Chrysostom’s exegesis of Acts 2, 37-47 in the Homily 7 on the Acts of the Apostles
Autorzy:
Kaczmarek, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/611874.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Jan Chryzostom
Dz 2, 37-47
Chrystus
John Chrysostom
Acts 2, 37-47
Christ
Opis:
Chrysostom`s Homilies on the Acts of the Apostles bring a vision for the Church that induced some scholars to think of his communist ideology. Other underline his pure stoic principles. Is it really so? The analysis of Homily 7, in which Saint John Chrysostom speaks about the Christian community in Jerusalem, shows that there is something more than the only economy that leads people to become brothers. There is something more than the only perfection of virtues that one should desire. There is also something more than the only demagogic influence of preacher that create the Christian community from the sinners who have crucified Christ. People have their role to play, but there is also someone else who makes the community grow.
Źródło:
Vox Patrum; 2012, 57; 225-245
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Doświadczenie kuszenia Jezusa na pustyni szkołą chrześcijańskiego doskonalenia na podstawie komentarza św. Ambrożego do Ewangelii według św. Łukasza
An experience of Jesus’ temptation in the desert as the school of Christian perfecting on the basis of st. Ambrose’s commentary on the Gospel according to st. Luke
Autorzy:
Pałucki, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613025.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
kuszenie
pustynia
głód
Jezus Chrystus
Ambroży
Kościół
temptation
desert
hunger
Jesus Christ
Ambrose
Church
Opis:
Man, as Ambrose teaches, should be constantly aware that he is put to the temptation which is experience inherent in freedom, because without temptation, there is no freedom. Jesus chooses knowingly and willingly, despite temptation, folly and weakness arising from the sign of the Cross (cf. 1Cor 1: 23-25). He takes the side of extreme obedience to the Father, and He does so as a man – with all the consequence of human weakness, fear of dying and suffering. He says no’ to Satan – to be a man with a man – to the very end. After the temptation in the desert devil leaves him, but by the time (cf. Lk 4: 13), and he waits for the next convenient moment to tempt Jesus. Ambrose encourages all those who are involved in fighting against the temptations of Satan, because Jesus Christ has overcome the world and opened the door to eternal life for everyone – through the community. Church – communion is the way of human victory over Satan, the prince of this world.
Źródło:
Vox Patrum; 2013, 59; 179-196
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obrona integralnego człowieczeństwa Chrystusa przeciw apolinaryzmowi w dziełach Epifaniusza z Salaminy
Defence of the integrity of Christ’s human nature against Apollinarism in the writings of Epiphanius of Salamis
Autorzy:
Pancerz, Roland Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612938.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Epifaniusz z Salaminy
chrystologia
apolinaryzm
natura ludzka Chrystusa
ludzkie uczucia i wiedza Chrystusa
jedność Wcielonego Słowa
Epiphanius of Salamis
Christology
Apollinarism
Christ’s human nature
the human feelings and knowledge of Christ
unity of the incarnate Logos
Opis:
Epiphanius of Salamis was one of the Church Fathers, who reacted resolutely against incorrect Christology of Apollinaris of Laodicea. The latter asserted that the divine Logos took the place of Christ’s human mind (noàj). In the beginning, the bishop of Salamis tackled the problem of Christ’s human body, since – as he told himself – followers of Apollinaris, that arrived in Cyprus, put about incorrect doctrine on the Saviour’s body. Among other things, they asserted it was consubstantial with his godhead. Beyond doubt, this idea constituted a deformation of the original thought of Apollinaris. Anyway, Epiphanius opposing that error took up again expressions, which had been employed before by the Apostolic Fathers and Apologists in the fight against Docetism. Besides, Epiphanius told that some followers of Apollinaris denied the existence of Christ’s human soul (yuc»). Also in this matter, in all probability, we come across a deformation of the original doctrine of the bishop of Laodicea. A real controversy with Apollinaris was the defence of the human mind of the Saviour. Epiphanius emphasized that He becoming man took all components of human nature: “body, soul, mind and everything that man is”, in accordance with the axiom “What is not assumed is not saved” (Quod non assumptum, non sanatum). A proof of the integrity of human nature was the reasonable human feelings the Saviour experienced (hunger, tiredness, sorrow, anxiety) as well as knowledge he had to gain partly from experience, which was witnessed by Luke 2, 52. In the latter question, the bishop of Salamis was a forerunner of contemporary Christology. The fact that Epiphanius admitted a complete human nature in Christ didn’t bring dividing the incarnate Logos into two persons. Although the bishop of Salamis didn’t use technical terms for the one person of Jesus Christ, he outlined nonetheless the idea of the hypostatic union in his own words, as well as through employing the rule of the communicatio idiomatum. The ontological union of the divine Logos with his human nature assured Christ’s holiness, too.
Źródło:
Vox Patrum; 2017, 68; 253-269
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kilka uwag o wpływie hezychazmu na przedstawienie chrztu Chrystusa na przykładzie sztuki z terenów Królestwa Serbii
A few notes on the influence of hesychasm on representation of Christ’s baptism on example of art in the Serbian Kingdom
Autorzy:
Piórecka, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613050.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
chrzest Chrystusa
Serbia
hezychazm
Anastasis
Koimesis
Przemienienie
mandorla
mistyczne światło
Christ’s baptism
hesychasm
Transfiguration
mystical light
Opis:
The influence of hesychasm on representation on Christ’s baptism isn’t so obvious as in the case of transfiguration, anastasis or koimesis. On the contrary to the mentioned above, it hasn’t had its own study. We can assume, that the rise of interest in hesychasm during the kingship of Milutin is connected to Milutin’s programme of translation important theological and philosophical texts into Serbian language. In all referred images, we can see a manifestation of the mystical light of God. In the case of transfigurations, koimesis and anastasis, this light is illustrated by mandorla (almond-shaped aureole) around Christ. In depictions of baptism, mandorla surround the dove of the Holy Spirit. In the Serbian art mandorla takes, repeatedly, very complicated shapes. Additionally, in the baptism and koimesis scenes, above Christ’s head, appear open doors of Heaven. This can emphasise presence of God.
Źródło:
Vox Patrum; 2018, 70; 485-497
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Osoba Jezusa Chrystusa i jej uniwersalne znaczenie. Perspektywa patrystyczna
A Person of Jesus Christ and His Universal Importance. Patristic Perspective
Autorzy:
Królikowski, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612550.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Jezus Chrystus
Chrystologia
Człowiek
Osoba
ludzkość
patrystyka
Ojcowie Kościoła
Jesus Christ
Christology
Human Being
Person
Mankind
Patristic
Church Fathers
Opis:
II merito principale dei Padri della Chiesa consiste nell’aver elaborato i concetti fondamentali e i principi fondanti della dottrina di fede. In modo particolare, tale contributo va valorizzato nella cristologia perche rimane significatvo e valido anche per le ricerche odierne in questo ambito teologico. La cristologia si fonda sui tre principi. 1. Cristo e Salvatore di tutto l'uomo. La sua incamazione garantisce la salvezza di tutto l'essere umano (corpo, anima, intelletto, volonta, sentimento), poiche Egli e vero uomo. La cristologia patristica segue il principio: „II Verbo di di Dio si fece uomo, perchć l'uomo diventasse dio”. 2. Cristo e Salvatore di tutti gli uomini. L’universalita della salvezza e garantita dall'assunzione dal Verbo della natura umana comune a tutte le persone. Egli si e unito in qualche modo ad ogni uomo. 3. La salvezza di Cristo ha anche una dimensione cosmica in quanto Lui e la pienezza della verita di cui i germi si trovano in ogni creatura (Giustino Martire) e in Lui vengono ricapitolate tutte le cose (Ireneo di Lyone). Questi tre principi si fondano sull'ontologia del mistero di Gesu Cristo, ma, al tempo stesso, mantengono un forte e realistico carattere soteriologico. Anzi, il loro fondamento ontologico e garante della validita e dell’universalita della soteriologia. In ąuesto senso, la cristologia dei Padri non conosce l'antinomia tra ontologia e soteriologia di cui si e tanto parlato nella riflessione cristologica del XX secolo. La cristologia patristica rimane attuale e istruttiva nella sua struttura fondante, indicando come presentare organicamente il mistero di Gesu Cristo, vero Dio e vero uomo.
Źródło:
Vox Patrum; 2008, 52, 1; 539-547
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Istota posługi głoszenia Słowa Bożego w świetle Mów św. Leona Wielkiego
the essence of preaching ministry in the light of st. Leo the Great’s Sermons
Autorzy:
Dąbrówka, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613640.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Leon Wielki
kaznodziejstwo
teologia przepowiadania
misterium Chrystusa
mistagogia
Leo the Great
preaching
theology of preaching
mystery of Christ
mystagogy
Opis:
The St. Leo the Great’s theological view is characterized by a deep sense of the liturgy as an actualization of the saving mystery of Christ. This belief has its resemblance in tasks which are performed by pope’s Sermons. They are – first of all – uncovering this mystery’s presence in “here and now” of the liturgical celebration, leading into its essence, and indicating in which way this celebration can be prolonged in everyday live by the believers. In this way sermons help them in deeper participation in the Holy Mass and extracting life-giving strength from the mystery which is celebrated. Therefore the preaching ministry is regarded by St. Leo as a grave responsibility, from which a priest who presides over the liturgy should not dispense with. Considering a sermon as a part of the liturgy Pope regards it as an instrument of God’s grace, and a space to praise the God for what He has made in the history of salvation.
Źródło:
Vox Patrum; 2014, 62; 93-112
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Logos-sarx christology and the sixth-century miaenergism
Chrystologia logos-sarx a monoenergizm VI wieku
Autorzy:
Kashchuk, Oleksandr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613269.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Chrystus
Słowo
Logos-sarx
monoenergizm
bóstwo
człowieczeństwo
natura
umysł
wola
działanie
Christ
Logos
Miaenergetism
divinity
humanity
nature
mind
volition
will
operation
Opis:
Artykuł omawia kwestię zależności między monoenergizmem jako poglądem głoszącym, że w Chrystusie działa tylko natura boska, a chrystologią typu Logos-sarx. Celem artykułu jest udowodnienie, że monoenergizm był zależny od chrystologii skoncentrowanej na Bóstwie wcielonego Chrystusa. Logos został uznany za zasadę działającą, nawet jeśli chodzi o ludzką naturę Chrystusa, tak że ludzka wola i działanie Chrystusa były umniejszane wobec Logosu. Ten model chrystologii był rozwijany szczególnie od II wieku w pismach Klemensa Aleksandryjskiego, Orygenesa, Atanazego Aleksandryjskiego i Apolinarego z Laodycei; następnie był kontynuowany przez Cyryla Aleksandryjskiego i Sewera z Antiochii; chrystologia tego typu miała wpływ na Leoncjusza z Bizancjum i Teodora z Faran. Monoenergizm w VI, a następnie w VII w. rozwijał się więc na gruncie chrystologii typu Logos-sarx, chociaż uznawał chalcedoński diofyzytyzm.
The article discusses the question of the relation between the sixth-century Miaenergism, which is the idea of Christ having one divine-human operation, and the Logos-sarx type of Christology. The purpose of the article is to argue that the Miaenergism was dependent on the Christology centered on the divinity of incarnate Christ. The Logos was acknowledged as the active principle even of Christ’s humanity, so that the human volition and operation of Christ was neglected in favor of the Logos. This model of Christology was being developed especially from the second century in the writings of Clemens of Alexandria, Origen, Athanasius of Alexandria and Apollinarius of Laodicea; then it was continued by Cyril of Alexandria and Severus of Antioch; it also influenced Leontius of Byzantium and Theodore of Pharan. The Miaenergism of the sixth and then of the seventh century was being developed on a ground of the Logos-sarx type of Christology, although it acknowledged the Dyophysitism of Chalcedon.
Źródło:
Vox Patrum; 2017, 67; 197-223
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pedagogia Ojców Kościoła w ujęciu Siergieja Awierincewa. Z zagadnień recepcji chrześcijańskiego antyku we współczesnym pisarstwie rosyjskim
Autorzy:
Banasiak, Daniel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158071.pdf
Data publikacji:
2022-03-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Pedagogy
Sergei Awierintsev
Byzantium
Russian literature
Disciple of Christ
Early Christian literature
pedagogia
Siergiej Awierincew
Bizancjum
literatura rosyjska
uczeń Chrystusa
literatura wczesnochrześcijańska
Opis:
Artykuł dotyczy problematyki bycia uczniem Chrystusa. Temat Kościoła jako szkoły, Jezusa jako nauczyciela, chrześcijan jako uczniów i dzieci Bożych był podejmowany często przez Ojców Kościoła. W związku z tym wykorzystane zostały takie teksty patrystyczne, jak: Paedagogus Klemensa Aleksandryjskiego, Epistola encyclica, De incarnatione Verbi Atanazego Aleksandryjskiego, De Sancta et Vivifica Trinitate, In psalmum XLVII Teodoreta z Cyru, De Spiritu Sancto Bazylego Wielkiego, Vita Moysis Grzegorza z Nyssy, De perfectione hominis Efrema Syryjczyka. W artykule przeanalizowany został esej naukowy o pedagogii patrystycznej: Świat jako szkoła (1977) Siergieja Awierincewa, rosyjskiego intelektualisty, zafascynowanego spuścizną wczesnochrześcijańskich autorów. Analiza przedstawia eseistyczne przybliżenie, ukazujące takie zagadnienia, jak: szkoła uczniów Chrystusa, szkoła dzieci Bożych, niemowląt, dzieci-starców i starców-dzieci, szkoła prostoty, pokuty i chrześcijańskich zmagań. Metodologia badawcza oparta jest tu przede wszystkim na hermeneutycznym wczytywaniu się w teksty (patrystyczne, eseistyczne, poetyckie), ale też na wychwyceniu eseistycznej optyki Awierincewa, przy uwzględnieniu kontekstów historycznych, społeczno-politycznych, biograficznych, literaturoznawczych. Siergiej Awierincew, zajmujący się patrystyką w niesprzyjających ateistycznych warunkach państwa totalitarnego, poprzez swoje, na pozór nieaktualne i zupełnie niekoniunkturalne badania nad chrześcijańskim antykiem wniósł niebagatelny wkład w duchowe odrodzenie społeczeństwa w czasach schyłku Związku Radzieckiego oraz na początku transformacji polityczno-gospodarczej.
The article deals with the issue of being a disciple of Christ. The topic of the Church as a school, Jesus as a teacher, Christians as disciples and children of God was often taken up by the Fathers of the Church. Therefore, the article uses such patristic texts as: Paedagogus by Clement of Alexandria, Epistola encyclica, De incarnatione Verbi by Athanasius of Alexandria, De Sancta et Vivifica Trinitate, In psalmum XLVII by Theodoret of Cyrus, De Spirit of Sancto by Basil the Great, Vita Moysis by Gregory of Nyssa, De perfectione hominis by Efrem the Syrian. The article analyzes the essayist approach to patristic pedagogy in the text Mir kak shkola (1977) by Sergei Awierintsev, a Russian intellectual, fascinated by the legacy of early Christian authors. The analysis presents an essayistic approximation showing such issues as: the school of Christ's disciples, the school of God's children, the school of infants, the school of old and old children, the school of simplicity, the school of penance, the school of struggle. The research methodology is based here primarily on hermeneutical reading into texts (patristic, essayistic, poetic), but also on capturing Awierintsev's essayistic optics, taking into account historical, socio-political, biographical and literary contexts. Sergey Awierintsev, who dealt with patristics in the unfavorable atheistic conditions of a totalitarian state, through his seemingly outdated and completely non-cyclical research on Christian antiquity, made a significant contribution to the spiritual revival of society in the days of the decline of the Soviet Union and the beginning of the political and economic transformation.
Źródło:
Vox Patrum; 2022, 81; 111-126
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La synthèse théologique du bien commun chez Augustin
Autorzy:
Nebel, Mathias
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158107.pdf
Data publikacji:
2022-09-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Common good
Saint Augustine
The City of God
Christ as the Common Good
Charity as the kenotic dynamic of the common good
Opis:
L’article cherche à comprendre comment Augustin a radicalement reformulé, depuis une perspective théologique, la notion politique de bien commun de l’antiquité classique. L’argument principal est que cette réinterprétation découle naturellement de la théologie néotestamentaire de la koinonia qui unit l’Eglise, comme le montre la lettre a Volusianus et les homélies sur l’Epitre aux Parthes. A partir de cette lecture, il devient alors plus aisé de comprendre la fameuse reformulation de la définition de société aux livres II et XIX de la Cité de Dieu. Nous concluons en identifiant les trois thèmes qui, à partir d’Augustin, seront étroitement associé à la notion de bien commun en occident : 1) Le bien commun n’est plus un concept, mais une Personne et un Espace. Christ, en son humanité, est le seul et unique Bien Commun du genre humain. 2) Le Bien Commun universel est d’ordre eschatologique ; dans l’histoire on ne peut parler au mieux que de biens communs partiel et imparfait. 3) La charité est le moteur de la dynamique d’accomplissement du Bien Commun universel dans l’histoire.
The article seeks to understand how Augustine radically reformulated the political notion of the common good of classical antiquity, from a theological perspective. The main argument is that this reinterpretation follows naturally from the New Testament theology of the koinonia uniting the Church, as shown in the letter to Volusianus and Augustine's homilies on the Epistle to the Parthians. From this reading, it then becomes easier to understand the famous reformulation of the definition of society in books II and XIX of the City of God. We conclude by identifying the three themes that, from Augustine onwards, will be closely associated with the notion of the common good in the western political theology: 1) The common good is no longer a concept, but a Person and a Space: Christ in his humanity is the one and only Common Good of the human race. 2) The universal Common Good is eschatological; in history we can only speak of partial and imperfect common goods. 3) Charity is the driving force behind the dynamic fulfilling the universal Common Good in history.
Źródło:
Vox Patrum; 2022, 83; 247-270
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Złe duchy – diabeł i demony na podstawie Homilii o Księdze Psalmów Orygenesa-Hieronima
Evil spirits – the devil and demons based on Homilies on the Psalms by Origen-Jerome
Autorzy:
Pochwat, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613036.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Szatan
demon
anioł
antychryst
walka
diabeł
zły duch
modlitwa
mnich
Chrystus
Satan
angel
antichrist
combat
the devil
evil spirit
prayer
the monk
Christ
Opis:
According to the researchers, Origen († 254) was the author of the Homilies on the Book of Psalms, whereas Jerome († 420) was their translator into Latin. Based on the above work, we have determined who are the devil and demons. These spirits of wickedness, after rebellion directed against God, were expelled from heaven and they stay in a terrible place, in hell. The Devil and his army are doing everything to separate man from God and make him his friend. This happens when man rejects God’s commandments and commits sin. The author, aware of human weaknesses, stresses the possibility of returning to God through repentance and penance. The forgiveness of sins became possible by the saving passion, death and resurrection of Christ. We wish to stress a strong christocentrism in the teaching of Origen – Jerome. Analysis of the text of the Homilies indicates authorship of Origen with the exception of places with information about Arius and monks, which indicates authorship of Jerome or these are only his notes made during translation of the Origen’s Homilies from Greek into Latin.
Źródło:
Vox Patrum; 2013, 59; 129-150
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podstawy i elementy formacji chrześcijańskiej według Leona Wielkiego
The basis and elements of Christian formation according to Leo the Great
Autorzy:
Ziółkowska, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613969.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Leon Wielki
formacja
formacja duchowa
naśladowanie Boga
współpraca z Chrystusem
walka duchowa
Leo the Great
formation
spiritual formation
the imitation of God
cooperation with Christ
spiritual fight
Opis:
The pontificate of Leo the Great (440-461) was one of the longest in the history of the Church. Since his days as Pope were difficult and complicated, Leo’s part in the civil and political events of the Roman Empire was significant. That time was also characterized by continuous christological debates and controversies in which Leo’s voice as that of the head of the Catholic Church was decisive. He considered it his fundamental duty to strengthen Christian faith through formation and spiritual direction of the faithful. It also involved the formation of Christian character. His Sermons clearly testify to St. Leo’s fundamental role as a spiritual guide who strives for the salvation of the souls of those who are called to perceive their earthly lives in the proper manner. This paper offers a detailed analysis of Sermons delivered on various occasions, including Advent, Lent or Ember days which were for Pope Leo an occasion for a systematic exercise of his responsibilities. The first part of the paper deals with Leo’s conception of the basis and goals of spiritual formation in the 5th c. The second part sets forth the main elements of the formation programme. Consequently, the ancient concept of Christian formation has been presented here with its practical adaptations as implemented in daily striving for holiness.
Źródło:
Vox Patrum; 2013, 60; 525-534
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Najstarsze patrystyczne świadectwa refleksji mariologicznej (Ignacy Antiocheński, Justyn Męczennik, Ireneusz z Lyonu)
Autorzy:
Turek, Waldemar Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158045.pdf
Data publikacji:
2021-12-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Ignatius of Antioch
Justin the Martyr
Irenaeus of Lyons
Christ
Mary
Eva
docetism
Gnosticism
human body
Mariology
Ignacy Antiocheński
Justyn Męczennik
Ireneusz z Lyonu
Chrystus
Maryja
Ewa
doketyzm
gnostycyzm
ciało ludzkie
Mariologia
Opis:
Artykuł podejmuje temat refleksji mariologicznej w najstarszych tekstach patrystycznych autorstwa św. Ignacego Antiocheńskiego, św. Justyna męczennika i św. Ireneusza, biskupa Lyonu. Ukazuje mocne powiązanie mariologii z chrystologią u wszystkich trzech autorów. Św. Ignacy odrzuca zdecydowanie nauczanie doketów i ukazuje, że Maryja zrodziła Chrystusa, dała Mu prawdziwe ciało ludzkie, które później pozwoliło Mu cierpieć i umrzeć. U św. Justyna pojawia się przeciwstawienie dzieła Ewy i Maryi, a narodzenie Jezusa Chrystusa z Dziewicy ukazane jest w świetle zapowiedzi starotestamentalnych. Z kolei św. Ireneusz pogłębia w kontekście polemiki z gnostycyzmem paralelizm Ewa – Maryja, biorąc pod uwagę także porównanie między Adamem i Chrystusem. Jak Adam został uformowany z dziewiczej ziemi, tak Chrystus, nowy Adam, został ukształtowany z Dziewicy Maryi, która przez swoją wiarę i posłuszeństwo otworzyła rodzajowi ludzkiemu drogę do nowego życia.
The article deals with the theme of theological reflection on Mary in the oldest Patristic texts written by St. Ignatius of Antioch, St. Justin martyr and St. Irenaeus, bishop of Lyons. It presents the strong ties of Mariology and Christology in all three authors. St. Ignatius decidedly rejects the teaching of the Docetists and shows that it was Mary who gave birth to Christ, giving Him a real human body that allowed Him later to suffer and die. St. Justin juxtaposes the works of Eve and Mary, and the birth of Jesus Christ from the Virgin is elucidated in the light of Old Testament prophecies. Finally, St. Irenaeus, in the context of the polemic with Gnosticism, deepens the parallel between Eve and Mary, taking into account also the comparison between Adam and Christ. As Adam had been formed from the virginal earth, so Christ, the new Adam was formed from the Virgin Mary, who through her faith and obedience opened to humanity the way to new life.
Źródło:
Vox Patrum; 2021, 80; 69-86
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 19

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies