Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "The church" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Natura unitatis ecclesiae et eventa anno domini 1054
Nature of the ecclesiastic unity and 1054 events
Autorzy:
Bendza, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613303.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
the Church History
the Orthodox Church
Ecclesiology
Great East-West Schism
Opis:
This article above could be called as a supplement to the History of the Church – it has been written not to present in a narrative way the common-known course of the East-West Schism which began in the 11th century, but to give some remarks and to present some little known details, which could be helped to create a new dimension of reflexion, and even of discussion on problems included in this article. The event of the 1054th in modern historiography are treated as absolutely end of the “Church unity indivisibility period”. This point of view does not divide the Author of this article, so he decided to present a new- quality-reflexion, thanks of it the described events could be recognized as the consequence of earlier revealing trends. The Author also shows, that the Church unity is not so clear, because in the Church History you can meet some separatist tendencies. It is but very important, that no one of them could foil the principal ecclesiastical hallmark, the Unity. This Unity could situate the reality of Church in the God’s Plan of Salvation, making it independent from human decisions, disagreement cases or arrogance. The unity reflexion based both on the biblical and patristic analysis, permit us in new way treat the events of 1054th. Their “schismatic” character, especially in context of the patristic texts seems to by rather a heated discussion, in which both interested parts desire in cooperation to respond their epoch challenge. It was, after all, the great epoch of the Gregorian Roman Catholicism reform and of “theological Byzantine golden age”. So it should be better, when we treat the Schism simple as a division, and in the rough Hierarchy’s declarations we find signs of Church responsibility. This way of thinking is justified by creating Normans’ power and increasing problems with Caesaropapism tendencies. The conclusion of this article is clear: in consequence of the 1054th events “Byzantine Golden age” was about to be broken, but the Church Unity remained untouched…
Niniejszy artykuł ma charakter uzupełniający, nie został więc napisany celem narratywnego przedstawienia powszechnie już znanego przebiegu Wielkiej Schizmy Wschodniej, lecz aby przy pomocy kilku uwag i ekspozycji kilku mniej znanych szczegółów umożliwić nowy wymiar refleksji, a może wręcz dyskusji nad zagadnieniami, stanowiącymi treść niniejszej pozycji. Wydarzenia roku 1054 w historiografii uchodzą za jednoznaczne zakończenie „okresu niepodzielnej jedności eklezjalnej”. Celem więc niniejszego artykułu była refleksja nad jakością tej jedności i konstatacja, iż opisane wydarzenia można uznać za konsekwencję tendencji obecnych już wcześniej. Z drugiej wszakże strony Autor wykazuje, iż jedność Eklezji to nie brak tendencji separatystycznych, lecz że nie są one w stanie zniweczyć tego jednego z najistotniejszych znamion rzeczywistości eklezjalnej, jakim jest jedność. Sytuuje ona Eklezję w Bożym Planie Zbawienia, uniezależniając ją od ludzkich decyzji, od przypadków niezgody czy pychy. Refleksja nad jednością, poparta analiza biblijną i patrystyczną, pozwala też w inny sposób odnieść się do wydarzeń roku 1054. Ich „schizmatyckość” w świetle tekstów z epoki, jawi się raczej jako gorąca dyskusja obu zainteresowanych stron, które pragną wspólnie, w sposób duchowy odpowiedzieć na wyzwania ich epoki, epoki reformy gregoriańskiej po stronie rzymskokatolickiej czy „złotego wieku Bizancjum”, także teologii zapewniającemu odpowiedni rozwój.Można więc uznać, iż lepiej nazwać „Schizmę” po prostu podziałem, a ostre wypowiedzi hierarchów uznać za wyraz troski o właściwy kształt Eklezji, zwłaszcza w kontekście rodzącej się potęgi Normanów czy narastających tendencji cezaropapistycznych. Autor nie ukrywa w konkluzji, iż na okresie „złotego wieku Bizancjum” pojawiła się pierwsza, poważniejsza rysa, jednak jedności kościelnej nic nie jest w stanie naruszyć…
Źródło:
Vox Patrum; 2016, 65; 49-73
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Międzynarodowa Konferencja Naukowa „Pneumatologia Ojców Kościoła”, Lublin, 17 maja 2019
'Pneumatology of the Fathers of the Church' - International Conference, Lublin, 17 May 2019
Autorzy:
Kochanek, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613147.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
report
pneumatology
fathers of the church
Źródło:
Vox Patrum; 2019, 72; 343-344
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Different strategies of the Greek Fathers against the pneumatomachians
Różne strategie greckich Ojców wobec duchoburców
Autorzy:
Maspero, Giulio
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612906.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
greccy Ojcowie Kościoła
duchoburcy
pneumatologia
Greek Fathers of the Church
Pneumatomachians
Pneumatology
Opis:
Różnorodne źródła prezentują teologię duchoburców (macedonian, pneumatomachów) w IV wieku, którzy wraz z arianami negowali bóstwo Ducha Świętego, ale w przeciwieństwie do nich nie kwestionowali tego odnośnie do Syna. Ojcowie greccy toczyli z nimi różne dysputy, a badanie ich strategii wydaje się być interesujące, by lepiej zrozumieć samą herezję i jej odmiany. Epifaniusz z Salaminy, zarówno w Ancoratus 65, 1 - 73, 9, jak i w Panarionie 54 (74), opisuje herezję duchoburców, a także przedstawia szereg argumentów przeciw nim. Równie ważny wydaje się być traktat Dialogi duo contra Macedonianos (PG 28, 1291- 1338), przekazany w korpusie pism Atanazego, później przypisywany Dydymowi Aleksandryjskiemu, o którego autorstwo nadal jeszcze toczą się dyskusje. Porównanie tych różnych dzieł na tle pneumatologii Ojców Kapadockich, zwłaszcza De Spiritu Sancto Bazylego z Cezarei i Adversus Macedonianos Grzegorza z Nyssy, może przynieść ciekawe wnioski, zarówno z perspektywy historycznej, jak i teologicznej.
Different sources describe the theology of the Pneumatomachians or Macedonians in the 4th century. They shared with the Arians the negation of the divinity of the Holy Spirit but were in disagreement with them about the Son. Different Greek Fathers wrote different answers and the study of their strategies seems of interest to better understand the heresy itself and its varieties. Epiphanius of Salamis, both in Ancoratus 65, 1 - 73, 9 and in Panarion 54 (74), presents a description of the Pneumatomachian heresy with a series of arguments to counter it. Equally important seem the Dialogi duo contra Macedonianos (PG 28, 1291-1338), transmitted in Athanasius’ Corpus, later attributed to Didymus, and still of discussed authorship. The comparison of these different works on the background of Cappadocian pneumatology, in particular Basil’s De Spiritu Sancto and Gregory of Nyssa’s Adversus Macedonianos, may offer interesting insights from both the historical and theological perspective.
Źródło:
Vox Patrum; 2017, 68; 193-215
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Praktykowanie postu w świetle historiografii kościelnej IV-V wieku
The practice of fasting in the light of the ecclesiastical historiography of the IV-V centuries
Autorzy:
Bralewski, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613123.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Post
Wielki Post
historiografia kościelna
kanony kościelne
monastycyzm
historia Kościoła IV-V wiek
fasting
Lent
ecclesiastical historiography
canons of the Church
monasticism
history of the Church of the IV-V centuries
Opis:
The ecclesiastical histories of the fourth and the fifth centuries confirm the fasting as a practice popularly observed by the Christians of that time. From the account of the historians one can conclude that fasting combined with prayer was a distinctive feature of Christian piety. From the fourth century the principal practice of abstention from food included the concept of a forty-day fasting period before Easter, i.e. Lent, and additionally the fast practiced two days every week throughout the year, namely each Wednesday and Friday, while the scheme is considered to have its roots in the regulations promoted by the Church authorities of the period. Nonetheless, by the middle of the fifth century the individual churches of the West and the East had not arrived at an unanimous agreement on the length of Lent neither on its form. Moreover, the practice of fasting was also introduced as obligatory for the catechumens before baptism and for the local church communities they represented. Additionally, fasting was a must for those repenting their sins. First and foremost, however, a very strict practice of food abstention was observed by the monks of the period.
Źródło:
Vox Patrum; 2013, 59; 359-378
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Natura ludzka jako zagubiona owca w nauczaniu Ojców Kościoła
Human nature as the lost sheep according to the Fathers of the Church
Autorzy:
Przyszychowska, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612272.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Ojcowie Kościoła
natura ludzka
zagubiona owca
Fathers of the Church
human nature
lost sheep
Opis:
It may seem that the main goal of the parable of the lost sheep (Mt 18, 12-14; Lk 15, 4-7) is to make us aware how much God loves sinners and how deeply He wants to regain them. The Fathers of the Church, of course, knew that kind of interpretation, nevertheless very early in history they started to apply a completely different explanation to the lost and found sheep. Already in the 2nd century we can find the statement that the sheep is not a single sinner but the entire human nature, which got lost through the original sin committed by Adam and was found and renewed thanks to the incarnation of God’s Son. In the Antiquity, it was universally believed that human life had a common dimension. That belief was a great part of ancient philosophy as well as the biblical tradition. Some of the Fathers understood the communion even deeper than others as they imagined the humanity as a living organic entity. The concept of the ontological unity of human nature was developed mostly by three Fathers: Irenaeus (2nd century), Methodius of Olympus (died c. 311) and Gregory of Nyssa (died c. 394). All three of them used the parable of the lost sheep as an example that could explain this doctrine. Besides, two more Fathers, Origen and Ambrose of Milan, spoke about the unity of the humanity when they explained the parable of the lost sheep, though their interpretation of this unity is completely different. However all five Fathers have something in common, which allows me to compare their deliberations on the parable together.
Źródło:
Vox Patrum; 2012, 57; 521-533
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Herezje wczesnochrześcijańskie – zagadnienia wprowadzające
Early Christian heresies – introductory issues
Autorzy:
Czyżewski, Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612815.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
herezja
schizma
Ojcowie Kościoła
ortodoksja
doktryna
heresy
schism
Fathers of the Church
orthodoxy
doctrine
Opis:
In the times of the Church Fathers the notion of heresy was related to the false doctrine what became the cause of derogations from the unity of the Church. It was a false tenet about God, hence the Fathers of the Church tried to define not only mistakes created within the Church, but also to develop orthodox doctrine. Due to the vastness of the this subject authors and texts defining heresies were selected. Firstly, attention was drawn on the Greek term a†resij contained in pagan literature and the writings of the New Testament, which allowed to see what was the impact, especially the biblical definition of heresy, on the understanding of the early Christian writers, especially before the first Council of Nice in 325. It was also necessary to ask about the origin of heresy and its characteristics. Fathers affirmed unequivocally that their creation were associated mainly with making the wrong choices. The result of this were incorrect relations of heretics to the truth and to the Church, wrong image of God and abiding in stubbornness. Fathers also attempted to define more precisely the scope of meaning of schism and heresy, which are concepts often used as synonyms.
Źródło:
Vox Patrum; 2017, 68; 7-20
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Is the Kingdom of Heaven the Church of Jesus Christ?
Czy Królestwo Niebieskie to Kościół Jezusa Chrystusa?
Autorzy:
Napiórkowski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613171.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
eklezjologia
Królestwo Niebieskie
Kościół
tożsamość
rozbieżności
ecclesiology
Kingdom of Heaven
the Church
identify
divergences
Opis:
Zamierzeniem niniejszego artykułu jest pogłębienie rozumienia Kościoła, poprzez wykazanie podobieństw i różnic między królestwem Bożym a Kościołem, tym bardziej że jeszcze do niedawna eklezjologia katolicka utożsamiała wręcz te pojęcia. Myśl patrystyczna, zarówno grecka jak i łacińska, łączyła niekiedy te rzeczywistości, opisując Kościół jako część Królestwa Bożego. U większości Ojców Kościoła odnajdujemy z łatwością takie teksty, potwierdzające nie tylko istnienie wielu elementów wspólnych dla tych dwóch rzeczywistości, lecz nawet ich identyfikację. Wydaje się jednak, iż eklezjologia Ojców Wschodu (Atanazy, Grzegorz z Nyssy, Grzegorz z Nazjanzu, Cyryl Aleksandryjski), mocno oparta na teologii Pawła Apostoła, dla którego Kościół to mistyczne Ciało Chrystusa (por. Rz 12, 4-5; 1Kor 12, 12-31), osiągnęła większą głębię chrystologiczną. I dlatego w dziełach Ojców greckich nie dochodzi do utożsamiania Królestwa Bożego i Kościoła Jezusa Chrystusa, większość z nich natomiast przeprowadza dość czytelną linię podziału między tymi dwoma rzeczywistościami. Dopiero jednak Sobór Watykański II i teologia posoborowa dokonały poważnego rozróżnienia między tymi dwiema wielkościami, pogłębiając tym samym rozumienie istoty i misji Kościoła.
Źródło:
Vox Patrum; 2013, 59; 547-557
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Augustyn z Hippony: „urząd miłości”
Augustin of Hippo: “amoris officium”
Autorzy:
Kaczmarek, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/614279.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Augustyn z Hippony
eklezjologia
miłość Kościoła
Augustine of Hippo
Ecclesiology
love of the Church
Opis:
The expression found in the paper’s title that originates from the Treatise on the Gospel of John is an illustration of the program of Augustine’s pastoral service, focusing on his great love of the Church. Indeed, whenever the bishop of Hippo was undertaking any ecclesiological issue, the theme of his love of the Church was always evident too. The Church, although tainted by human weakness, is for any Christian, a unique boat that heads safely towards the „fatherland”. It is a love of the Church where a man’s answer to the love of God is both clearly audible and visible. The paper aims to show some parts of that love. Firstly by referring to the process of Augustine’s personal discovery of the Church, and secondly to mention some significant events from his heroic seeking for the good of the Lord’s flock in the light of his fidelity to the entrusted to him amoris officium.
Źródło:
Vox Patrum; 2016, 65; 201-210
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy Ewagriusz z Pontu został rzeczywiście potępiony?
Was Evagrius Ponticus really condemned?
Autorzy:
Misiarczyk, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/614241.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Ewagriusz z Pontu
orygenizm
starożytne sobory Kościoła
Evagrius Ponticus
origenism
ancient Councils of the Church
Opis:
The article in the first part tries to prove on the basis of the arguments raised in recent studies, especially of A. Casiday, that there are no serious reasons to consider the syriac version S 2 of Kephalaia Gnostica as authentic and the version S 1 as expurged from Origenism. It seems quite the contrary, the version S 1 would be authentic and S 2 would has been contaminated by Origenism of sixth century. So Evagrius would not be the central figure in the so-called first Origenist controversy in the fifth century. In the second part author shows that the name of Evagrius does not appear in the Second Council of Constantinople in 553, in Epistula Synodum de Origene and in Edictum contra Origenem of Justinian. He was condemned probably only by some endemic synod before the official opening of the Council in 553. The question regarding the real validity of this condemnation still remains open. The III Council of Constantinople in 680-681, II Nicean in 787 and patristic authors simply repeat the condemnation of the previus endemic synod without examining the case.
Źródło:
Vox Patrum; 2016, 65; 441-459
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola ojców Kościoła w budowaniu społeczeństwa chrześcijańskiego w Afryce Prokonsularnej (I-V w.)
The Role of Church Fathers in Building a Christian Society in Africa Proconsularis (1st-5th cent. CE)
Autorzy:
Wygralak, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613092.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Afryka Prokonsularna
Społeczeństwo
Chrześcijaństwo
Ojcowie Kościoła
Ewangelizacja
Africa Proconsularis
Society
Christianity
Fathers of the Church
Evangelisation
Opis:
The article discusses the process of the Christianization of North Africa. The study is based mainly on the works of the early Christian authors (Tertullian, Cyprian, Lactantius, Augustine) and the decrees of the African synods. From the extant evidence it is difficult to describe the beginnings of Christianity in Africa. It seems to have arrived from Jerusalem and spread among the Jewish communities, over time expanding also among the indigenous inhabitants of Africa. The evangelization was not institutional in character, but the fruit of the life testimony of Christians, the attitude of martyrs, and the zealous work of the clergy. Care was taken first and foremost to conduct a thorough and in-depth catechesis connected with the reception of the sacrament of baptism and in preparation to the celebration of the most important liturgical feasts. Considerable role in the shaping of the Christian society was also played by the synodal activity of the Church. Regrettably, the Christian community was weakened by internal dissensions and the invasion of the Arian Vandals. 
W przedstawionym artykule został omówiony proces chrystianizacji Afryki Północnej. Podstawę opracowania stanowią przede wszystkim dzieła autorów starochrześcijańskich (Tertulian, Cyprian, Lakancjusz, Augustyn) oraz uchwały synodów afrykańskich. Na podstawie dostępnych danych, trudno jest opisać początki chrześcijaństwa w Afryce. Wydaje się, że przybyło ono z Jerozolimy i rozprzestrzeniło się wśród wspólnot żydowskich, a z biegiem czasu także wśród rdzennych mieszkańców Afryki. Ewangelizacja nie miała charakteru instytucjonalnego, a była owocem świadectwa życia chrześcijan, postawy męczenników, a także gorliwej pracy duchownych. Starano się przede wszystkim o przeprowadzenie rzetelnej i pogłębionej katechezy związanej z przyjęciem sakramentu chrztu, a także przygotowaniem do obchodów najważniejszych uroczystości liturgicznych. Niemałą rolą w kształtowaniu społeczeństwa chrześcijańskiego odegrała także żywa działalność synodalna Kościoła. Niestety wspólnotę chrześcijan osłabiły toczące ją rozłamy, a także najazd ariańskich Wandalów.
Źródło:
Vox Patrum; 2019, 72; 7-26
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ojcowie Kościoła w drodze chrześcijanina do Jezusa Chrystusa na przykładzie życia i dzieła Josepha Ratzingera/Benedykta XVI
The Fathers of the Church on the Way of a Christian to Jesus Christ Based on the Life and Work of Joseph Ratzinger/Benedict XVI
Autorzy:
Michalik, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/43558015.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Joseph Ratzinger
Benedict XVI
Fathers of the Church
St. Augustine
the Christian’s way
Benedykt XVI
Ojcowie Kościoła
św. Augustyn
droga chrześcijanina
Opis:
Życie i dzieło Josepha Ratzingera/Benedykta XVI jest głęboko i ściśle splecione z nauczaniem i świadectwem wierności Chrystusowi Ojców Kościoła. Prowadził on z Ojcami dialog i włączał ich do dialogu, który prowadził z myślą współczesną. Przez swój bogaty dorobek teologiczny pokazał, że myśl Ojców jako świadków wiary Kościoła pierwszych wieków, może także dzisiaj pomóc w głębszym rozumieniu wiary. Ojcowie Kościoła byli dla niego nie tylko nieustanną inspiracją, ale także – zwłaszcza jako Najwyższy Pasterz Kościoła – stawiał ich za wzór chrześcijańskiego życia dla uczniów Chrystusa na początku trzeciego tysiąclecia. Dlatego można powiedzieć, że na własnym przykładzie ukazywał współczesnym chrześcijanom jak wsłuchując się w nauczanie Ojców i naśladując przykład ich życia podążać do Jezusa i za Jezusem.
The life and work of Joseph Ratzinger/Benedict XVI is deeply and closely intertwined with the Fathers of the Church, teaching and being witnesses of fidelity to Christ. He conversed with the Fathers and included them in the dialogue he conducted with contemporary thought. Through his rich theological achievements, he showed that the thought of the Fathers as witnesses to the faith of the Church in the first centuries, can also help today in a deeper understanding of faith. The Fathers of the Church were not only a constant inspiration for him, but also – especially as the Supreme Shepherd of the Church – he set them as a model of Christian life for the disciples of Christ at the beginning of the third millennium. Therefore, it can be said that on his own example he showed contemporary Christians how, by listening to the teaching of the Fathers and following the example of their lives, they could go to Jesus and follow Jesus.   Keywords: Joseph Ratzinger/Benedict XVI, Fathers of the Church, St. Augustine, the Christian’s way
Źródło:
Vox Patrum; 2023, 87; 267-294
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Patrystyczna interpretacja Rdz 2, 7: „Pan Bóg ulepił człowieka z prochu ziemi i tchnął w jego nozdrza tchnienie życia”
Patristic interpretation of Gen 2:7: “And the Lord God formed man of the dust of the ground, and breathed into his nostrils the breath of life”
Autorzy:
Czyżewski, Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612384.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
dusza
ciało
Księga Rodzaju
Stwórca
stworzenie
człowiek
Ojcowie Kościoła
soul
body
Genesis
Creator
creation
man
Fathers of the Church
Opis:
The article aims at the presentation of the exegesis of Gen 2:7 made by some early Christian writers. Their interpretation contains three essential elements. Fathers start with pointing out the matter as a material from which God created man. Although the human body undergoes natural decomposition, it is not because of the material from which it is built, but because of its frailty due to sin. Fathers also pay attention to the soul, which has its source in what Genesis calls the breath of God. However, it did not exist before the creation of the material body, as proclaimed by Origen, but was created along with the body. The soul animates the body putting it in motion. Although man was formed from the dust of the earth by the hands of God, he should be seen as a spiritual being. Whereas the soul is created, the body has been formed and this clearly differentiates the two. Due to the greatness and grandeur of man, he cannot be reduced to animal being, as it has a rational soul that animates his body. Finally, the third thread in connection with the exegesis of the Gen 2:7 indicates the union of the body and the soul at the moment of creation. It occurred at the time when God breathed into man’s nostrils and put in some part of his grace. This does not mean, however, that the nature of God has changed into the soul of man. Not only did the first man receive the breath of God – everyone gets a second breath, the Holy Spirit, which leads to the creation of a new humanity.
Źródło:
Vox Patrum; 2016, 65; 141-154
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pedagogia Boża w pismach Ojców Kościoła
Gods Pedagogy in the Writings of the Church Fathers
Autorzy:
Drączkowski, Franciszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612581.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
pedagogia
patrystyka
Klemens Aleksandryjski
Tertulian
Grzegorz Cudotwórca
Bazyli Wielki
Hieronim
Augustyn
Ojcowie Kościoła
pedagogy
patristic
Clemens of Alexandria
Tertullian
Gregory Thaumaturgos
Basil the Great
Jerome
Augustine
Church Fathers
Fathers of the Church
Opis:
The patristic vision of Catholic pedagogy most fully and clearly, in both global and detailed terms, appears in the doctrine of Clement of Alexandria, as it is shown in this article. other sources, contained in both Greek and Latin church fathers' works (like Tertullian, Gregory Thaumaturgos, Basil the Great, Jerome and Augustine), most often of a contributory nature, do not have the power of expression and clarity that we find in the thought of the Alexandrian. This is a thoroughly theocentric and christocentric vision, which can already be seen in the applied onomastics and pedagogical terminology. This is the "pedagogy of God", "the pedagogy of God's wisdom", "the pedagogy of Christ", whose purpose is "God's education" "education in Christ".
Patrystyczna wizja pedagogiki katolickiej najpełniej i najbardziej klarownie, zarówno w ujęciu globalnym jak i szczegółowym, jawi się w doktrynie Klemensa Aleksandryjskiego, co zostało ukazane w tym artykule. Pozostałe materiały źródłowe, zawarte zarówno w przekazach greckich jak i łacińskich ojców Kościoła (jak Tertulian, Grzegorz Cudotwórca, Bazyli Wielki, Hieronim i Augustyn), najczęściej o charakterze przyczynkowym, nie posiadają tej siły ekspresji i wyrazistości, którą znajdujemy w myśli Aleksandryjczyka. Jest to wizja na wskroś teocentryczna i chrystocentryczna, co można już dostrzec w stosowanej onomastyce oraz terminologii pedagogicznej. Jest to „pedagogia Boga”, „pedagogia Bożej mądrości”, „pedagogia Chrystusa”, której celem jest „wychowanie Boże” „wychowanie w Chrystusie”.
Źródło:
Vox Patrum; 2008, 52, 1; 137-155
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Serafiny w egzegezie biblijnej św. Hieronima ze Strydonu
The Seraphim in the Biblical Exegesis of St. Jerome of Stridon
Autorzy:
Jóźwiak, Magdalena Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/43570281.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
St. Jerome of Stridon
The Fathers of the Church
the Book of Isaiah
The Commentary on Isaiah
Seraphim
Ojcowie Kościoła
św. Hieronim ze Strydonu
Księga Izajasza
Komentarz do Księgi Izajasza
Serafin
Opis:
W okresie patrystycznym Księga Izajasza cieszyła się ogromnym zainteresowaniem tak wśród greckich, jak i łacińskich egzegetów. Sam św. Hieronim wyjaśniał proroka Izajasza niejednokrotnie. Ten komentarz jest uważany przez badaczy za szczyt Hieronimowej egzegezy. Przedmiotem niniejszego artykułu są passusy z księgi 3 Hieronimowego Komentarza do Księgi Izajasza, w której Strydończyk analizuje między innymi Iz 6, 1-3 oraz Iz 6, 6-7 (por. Hieronymus, Commentarii in Esaiam III 6, 1-3 i 6, 6-7, Vetus Latina 23, s. 307-315; s. 318-320). Otóż, w Iz 6 pojawiają się tajemnicze istoty zwane Serafinami. Po krótkim wprowadzeniu do samego komentarza, prezentujemy w tym artykule zagadnienie Serafinów w Hieronimowej egzegezie w 4 podpunktach: 1) Etymologia terminu Serafin (Serafini = incendentes, comburentes, ardor, incendium, principium oris eorum); 2) Sześć skrzydeł jako jedna z cech dystynktywnych Serafina (dwoma zakrywają twarz Boga (może swoją?), drugą parą skrzydeł zakrywają stopy Boga (a może swoje?), trzecia para zaś służy im do latania); 3) Obowiązki i zadania Serafinów (celebracja świętości Boga oraz są posyłane z różnymi zleceniami); 4) Alegoryczne rozumienie frazy Serafin (Serafiny mogą symbolizować: Stary i Nowy Testament, służebne moce niebieskie lub jakiś cień prawdy odnoszącej się do przyszłej niewoli).
In the patristic era, the Book of Isaiah was of great interest to both Greek and Latin exegetes. St. Jerome of Stridon explained the prophet Isaiah many times. The subject of this article is the passages from book 3 of Jerome’s The Commentary on Isaiah, in which he analyzes, among others, Is 6:1-3 and Is 6:6-7 (cf. Hieronymus, Commentarii inEsaiam III 6, 1-3 and 6,6-7, Vetus Latina 23, p. 307-315, 318-320). Ergo, in Is 6 appear mysterious beings called Seraphim. After a short introduction to the commentary itself, in this article I present the issue of the Seraphim in Jerome’s exegesis in 4 subsections: (1) The etymology of the term Seraphim (Seraphim = incendentes, comburentes, ardor, incendium, principium oris eorum); (2) Six wings as one of the distinctive features of the Seraphim: (two cover the face of God (maybe theirs?), the second pair of wings covers God’s feet (or maybe theirs?), and the third pair is used for flying); (3) Duties and tasks of the Seraphim (celebration of the holiness of God and being sent with various commissions); (4) Allegorical meaning of the phrase Seraphim (Seraphim can symbolize: Old and New Testaments, serving celestial powers, or some shadow of truth relating to future captivity).
Źródło:
Vox Patrum; 2023, 88; 113-132
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ojcowie Kościoła a teologia moralna jako nauka teologiczna
Fathers of the Church and moral theology as a theological science
Autorzy:
Wyrostkiewicz, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612099.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
teologia moralna
nauka teologiczna
Ojcowie Kościoła
źródła teologiczne
prawda naukowa
moral theology
theological science Fathers of the Church
source of theology
scientific truth
Opis:
Testimonies of life and faith of the Fathers of the Church, and their teaching (letter, scriptures) impact on moral theology as a theological science. First, as “loci theologici” of contemporary theology. Omitting them would result in danger to go beyond a theology in the spirit of one, catholic and apostolic Church. Then, because the actions and writings of the Fathers of the Church are examples of exploration and argumentation for today’s theologians, also moralists. Information on the life and teachings (scriptures) are conclusive, actual and current presentation morality and the confirmation of new moral-theological views and theses. For this, however, it is necessary to use the material developed by the researchers of the Fathers of the Church (specialists in patrology). They, due to its historical and philological methods and competencies, adapt antique texts and information to the needs of contemporary theologians, also moralists.
Źródło:
Vox Patrum; 2014, 62; 583-592
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies