Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Spirit" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    L’égalité de l’Esprit Saint au Fils et au Père d’après Didyme l’Aveugle
    The equality of the Holy Spirit with the Son and the Father according to Didymus the Blind
    Autorzy:
    Grzywaczewski, Joseph
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/614269.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Didymus the Blind
    Athanasius
    tropikoi
    the Holy Spirit
    equality
    Opis:
    The article presents Didymus the Blind’s teaching on the Holy Spirit. It is to be noticed that continues and develops the principles of Saint Athanasius’ pneumatology. Didymus rejects the opinion of the tropiko… that the Holy Spirit belongs to the created beings. Didymus underlines that the Spirit is equal to the Son and the Father, and consequently He belongs to the Holy Trinity. The Spirit is holy, but He did not receive His holiness; He has wisdom, but he did not receive it from anybody; He knows everything without learning. There is no change in the nature of the Holy Spirit. Holiness and wisdom and other qualities belong to His nature. He possesses them eternally and He cannot lose them. The Father and the Son and the Holy Spirit possess the same substance within the Trinity, but their missions are different. The three Divine Persons operate together ad extra, i.e. outside of the Trinity for the salvation of the people.
    Artykuł przedstawia nauczanie Dydyma Ślepego o Duchu Świętym. Daje się zauważyć, że kontynuuje on i rozwija główne punkty pneumatologii św. Atanazego. Dydym odrzuca opinie tropików jakoby Duch Święty należał do stworzenia i podkreśla, że jest On równy Ojcu i Synowi, i dlatego należy do Trójcy Świętej. Duch jest święty, ale nie otrzymał on świętości; posiada On wiedzę, ale jej nie otrzymał od nikogo, On wszystko wie, ale nie musiał niczego się uczyć. W naturze Ducha Świętego nie ma zmian. Świętość, wiedza i inne przymioty należą do Jego natury; On posiada je odwiecznie i nie może ich utracić. Ojciec, Syn i Duch Święty posiadają tę samą substancję w Trójcy Świętej, ale każda z Osób ma inną misję do spełnienia. Trzy Osoby Boskie działają wspólnie ad extra, czyli na zewnątrz Trójcy Świętej dla zbawienia ludzi.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2016, 65; 171-184
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obrzęd bierzmowania w nauczaniu św. Augustyna
    The ceremony of confirmation in the st. Augustine’s teaching
    Autorzy:
    Żurek, Antoni
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/611996.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    namaszczenie
    włożenie rąk
    krzyżmo
    Duch Święty
    confirmation
    laying on of hands
    chrism
    Holy Spirit
    Opis:
    St. Augustine did not write any text dedicated to the ceremony of confirmation. Nevertheless, in the Bishop of Hippo’s texts, it is possible to find some loose statements or allusions to that ceremony. There appeared mainly the terminology which was used to present the activities related to that sacrament dispensing. This article attempts to collect these statements, and basing on that, to reconstruct the ceremony itself and also its interpretation made by St. Augustine. The collected materials allow to make cautious conclusions. There is no doubt that confirmation was applied in the Hippo Church. However, it appears that St. Augustine’s cautiousness in confirmation-related statements was result of the disciplina arcani practice. Referring to that sacrament, he emphasised the presentation of the theological contents instead of the ceremony itself.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2018, 69; 771-782
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Mary in the Annunciation as a Type of Baptism
    Maryja w zwiastowaniu typem chrztu
    Autorzy:
    Żelazny, Jan Witold
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2158052.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-15
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Duch Święty
    Zwiastowanie
    chrzest
    liturgia
    namaszczenie
    Syria
    Holy Spirit
    Annunciation
    Baptism
    Liturgy
    Anointing
    Siria
    Opis:
    The study shows that there is a full parallel between Mary in the Annunciation and the baptism of believers. In the Oriental interpretation, the two-stage approach observed in the Annunciation scene: the Holy Spirit who cleanses and the Son who incarnates have their counterpart in the birth of a new man – a Christian who receives the Holy Spirit through the anointing with oil, and becomes a member of Christ in the waters of baptism. So we have a Mariology which is soteriologically oriented and inseparably connected with the person of Christ. This approach, biblical and in line with tradition, seems to be particularly interesting because it allows us to see the not always empha sized dimension of our Marian devotion.
    W tradycji orientalnej pomiędzy sceną zwiastowania opisaną przez Łukasza a liturgią chrztu istnieje pełna symetria. Wynika to z jednej strony z odmiennych konotacji filologicznych w kręgu języka aramejskiego, z drugiej z innego teologicznego podejścia do samego chrztu. Temat narzucił strukturę artykułu. Wychodząc od analizy pojęcia ruḥā i ḥailā w ich filologicznym syryjskim znaczeniu, omówiono działania Ducha Świętego i Słowa w zwiastowaniu i chrzcie świętym. To pozwoliło na ukazanie koncepcji oczyszczenia i włączenia do ludu Bożego nowoochrzczonych, ukazując inny wymiar namaszczenia w czasie liturgii, jednocześnie wskazując na dalsze paralele. Ukazana została jedność dzieła odkupienia, w którym wszystkie elementy są ze sobą powiązane, a mariologia jest nierozerwanie związana ze zbawczym dziełem Chrystusa. Opierając się na dostępnych tłumaczeniach tekstów Ojców Syryjskich i współczesnych opracowań chrztu w liturgii orientalnej, artykuł ukazuje nieznany wymiar egzegezy sceny zwiastowania, jak i mariologii syryjskiej.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2021, 80; 211-220
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    L’opération propre de l’Esprit Saint d’après Didyme l’Aveugle
    Proper operation of the Holy Spirit according to Didymus the Blind
    Autorzy:
    Grzywaczewski, Joseph
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/613005.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Didymus the Blind
    Athanasius
    Holy Spirit
    prophetical inspiration
    donator of wisdom
    donator of spiritual strength among difficulties
    Opis:
    The article presents the proper operation of the Holy Spirit within the Holy Trinity according to Didyme the Blind; because he lived and worked in Alexandria he is called sometimes Didyme of Alexandria. We have his treatise De Spiritu Sancto in Latin translation by Saint Jerome who adapted author’s terminology to the post-Nicaean theology. That diminishes its theological value. Didyme shows the operation of the Holy Spirit in the time of the Old Testament; he gave inspiration to the prophets, even if they ignored his existence as an individual being. When the prophets say: “the Lord said to me” they mean: the Holy Spirit. Didyme quoted some passages from the Bible concerning David and Isaiah as the men inspired by the Holy Spirit. Didyme of Alexandria underlines than the Holy Spirit helps to understand the Word of God; he completes the teaching of Christ; he grants wisdom to the faithful. The people enlightened by the Holy Spirit are able to understand the things with are not possible to understand only with purely human intellect. Following Origen, Didyme stresses that moral purity is required for receiving the gifts of the Holy Spirit because he does not operate in the souls of the sinners. The Holy Spirit introduces the faithful into the mystery of the Holy Trinity. The Holy Spirit not only makes the Christians able to understand God’s mysteries, but also he gives strength in difficult situations, as we can see it, for example in the life of Saint Stephen; he had wisdom for discussing with his adversaries and courage to die for Christ’s sake.
    Niniejszy artykuł dotyczy własnego działania Ducha Świętego, będącego w jedności z Ojcem i Synem. Dydym z Aleksandrii wykazuje na podstawie Pisma Świętego, że Duch Święty dawał natchnienie prorokom Starego Testamentu, nawet, jeśli oni nie wiedzieli o Jego istnieniu jako indywidualnej istoty. Duch Święty udziela światła do lepszego zrozumienia Słowa Bożego, w tym sensie dopełnia On dzieła Chrystusa. Tych, którzy są odpowiednio przygotowani wewnętrznie Duch Święty wprowadza w tajemnicę Trójcy Świętej. Daje On także moc w trudnych sytuacjach, jak to widzimy na przykładzie św. Szczepana, który posiadał dar mądrości w dyskusji z przeciwnikami oraz męstwo w złożeniu świadectwa wiary poprzez śmierć męczeńską.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2017, 67; 133-148
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Poznanie i wolna wola – dwie podstawowe kategorie antropologii Ambrozjastra
    Cognition and free will – the two main categories of Ambrosiaster’s anthropology
    Autorzy:
    Babiarz, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/613855.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    antropologia
    ciało
    duch
    dusza
    egzegeza
    poznanie
    pożądanie
    wolna wola
    anthropology
    body
    cognition
    exegesis
    free will
    lust
    spirit
    soul
    Opis:
    Ambrosiaster belongs to the Roman school of exegesis. He deserves the attention because of the relations between him and Marius Victorinus, his predecessor, as well as Pelagius and Augustine, his successors. The purpose of the article was to present Ambrosiaster’s anthropology on the basis of his writings. The conclusions have been presented in three parts: the elements of human nature, the rationality of knowledge and the scope of free will. The first part shows the process in which the elements of nature are integrated. The spirit plays the decisive role synchronizing both the body and the soul. This dynamic and ongoing process is inspired by the presence of the Holy Spirit. The second part reveals two conditions for gaining knowledge: accepting the limitations of the mind and expanding and developing the principle of analogy. The last part presents two ways the free will is practised: by increasing how much one owns, which may be associated with lust, or by strengthening one’s inner strength. The role of the cultural and the ecclesial environment constitutes important information for the reconstruction of the views of Ambrosiaster. This raises the question whether – alongside Antioch and Alexandria – one could also talk about the Roman school of exegesis (Marius Victorinus, Ambrosiaster, Pelagius).
    Źródło:
    Vox Patrum; 2015, 63; 143-155
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The heretic gnostic and the real “gnostic” in Christ according to the teaching of Irenaeus of Lyon
    Gnostyk heterodoksyjny i prawdziwy gnostyk w Chrystusie według nauczania Ireneusza z Lyonu
    Autorzy:
    Artemi, Eirini
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/612300.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    gnostycyzm
    gnostyk
    Ireneusz z Lyonu
    Duch Święty
    człowiek duchowy
    eony
    gnosticism
    gnostics
    Irenaeus of Lyon
    Holy Spirit
    spiritual people
    aeons
    Opis:
    Walka z gnostycyzmem pozwoliła św. Ireneuszowi z Lyonu rozwinąć w doskonały sposób doktrynę chrześcijańską. Przede wszystkim wykazał on, że wiedza, którą gnostycy dostrzegali na próżno w mitologicznych opowieściach, nie była prawdziwa. Jedyną rzeczywistą gnozą była miłość i łaska udzielona wyznawcom Chrystusa przez Ducha Świętego. Człowiek może być zbawiony tylko w Kościele. Prawdziwymi gnostykami byli nie ci, którzy zwalczali swoje ciało lub gardzili nim jako dziełem niepoznawalnego Boga Stwórcy, ale ludzie duchowi, którzy otrzymali od Ducha Świętego zmartwychwstanie ciała i niezniszczalność.
    The fight against gnostics allowed the holy bishop to develop the Christian doctrine with a perfect way. At first, he showed that the knowledge that heretics sought in vain in mythical narratives was not real. The only real gnosis was love and grace for believers in Christ and they were given to them by the Holy Spirit. Only in Church man can be saved. And the real “gnostics” were not those who rejected and despised their body in order to worship an “incomprehensible God” and “Creator,” but the “spiritual” people who received from the Holy Spirit the resurrection of the flesh and its indestructibility.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2018, 69; 39-52
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Złe duchy – diabeł i demony na podstawie Homilii o Księdze Psalmów Orygenesa-Hieronima
    Evil spirits – the devil and demons based on Homilies on the Psalms by Origen-Jerome
    Autorzy:
    Pochwat, Józef
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/613036.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Szatan
    demon
    anioł
    antychryst
    walka
    diabeł
    zły duch
    modlitwa
    mnich
    Chrystus
    Satan
    angel
    antichrist
    combat
    the devil
    evil spirit
    prayer
    the monk
    Christ
    Opis:
    According to the researchers, Origen († 254) was the author of the Homilies on the Book of Psalms, whereas Jerome († 420) was their translator into Latin. Based on the above work, we have determined who are the devil and demons. These spirits of wickedness, after rebellion directed against God, were expelled from heaven and they stay in a terrible place, in hell. The Devil and his army are doing everything to separate man from God and make him his friend. This happens when man rejects God’s commandments and commits sin. The author, aware of human weaknesses, stresses the possibility of returning to God through repentance and penance. The forgiveness of sins became possible by the saving passion, death and resurrection of Christ. We wish to stress a strong christocentrism in the teaching of Origen – Jerome. Analysis of the text of the Homilies indicates authorship of Origen with the exception of places with information about Arius and monks, which indicates authorship of Jerome or these are only his notes made during translation of the Origen’s Homilies from Greek into Latin.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2013, 59; 129-150
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The divine personhood of the Holy Spirit in the teaching of Gregory Nazianzen
    Bóstwo osoby Ducha Świętego w nauczaniu Grzegorza z Nazjanzu
    Autorzy:
    Artemi, Eirini
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/612900.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Grzegorz z Nazjanzu
    Duch Święty
    Trójjedyny Bóg
    Biblia
    chrzest
    II Sobór Ekumeniczny
    pneumatologia
    Gregory Nazianzen
    Holy Spirit
    Triune God
    Bible
    Baptism
    Second Ecumenical Council
    Pneumatology
    Opis:
    Grzegorz z Nazjanzu musiał zmierzyć się z odwagą heretyckich twierdzeń dotyczących Boskiej natury Ducha Świętego. W swoich dziełach utożsamia on Ducha Świętego z trzecią osobą Trójcy Świętej. Zwraca uwagę, że Biblia wyraźnie naucza, iż Duch jest Bogiem. Duch Święty, tak jak Syn, pochodzi od Ojca, jest współwieczny z Ojcem i oświeca całe stworzenie. Trzecia Osoba Trójcy zasługuje na to, by być czczona jako Bóg i przebóstwia ludzi w momencie chrztu. Grzegorz rozważa: „Jeśli nie należy Mu oddawać czci, to jak może On przebóstwiać mnie przez chrzest? Ale jeśli należy oddawać mu cześć, to rzeczywiście staje się przedmiotem uwielbienia, a jeśli jest przedmiotem uwielbienia, to musi być Bogiem; jedno zależy od drugiego, prawdziwie złoty i zbawczy łańcuch. I rzeczywiście od Ducha pochodzą nasze nowe narodziny, a od nowego narodzenia nasze nowe stworzenie, a od nowego stworzenia nasze głębsze poznanie godności Tego, od którego to pochodzi” (Oratio 31, 28). Grzegorz podkreślał boskość Ducha Świętego, a także wyjaśnił soteriologiczny cel tej nauki: „Jeżeli jest w jednym szeregu ze mną, to jak może uczynić mnie Bogiem, albo jak złączyć z Bóstwem” (Oratio 31, 4).
    Gregory of Nazianzus had to confront with courage the heretical teaching about the divine nature of Holy Spirit. Through his works, he identifies The Holy Spirit as the third Person of the Triune God. One can see that the Bible clearly teaches that the Spirit is God. The Holy Spirit just as the Son, originates from the Father, is coeternal with the Father and illuminates the whole creation. The third Person of Trinity deserves to be worshipped as God and deifies people in their baptism. Gregory wonders: “For if He is not to be worshipped, how can He deify me by Baptism? But if He is to be worshipped, surely He is an Object of adoration, and if an Object of adoration He must be God; the one is linked to the other, a truly golden and saving chain. And indeed from the Spirit comes our New Birth, and from the New Birth our new creation, and from the new creation our deeper knowledge of the dignity of Him from Whom it is derived” (Oratio 31, 28). Gregory underlined the divinity of Holy Spirit and also explained the soteriological goal of this teaching, because: “If he has the same rank as I have, how can he make me God, or how can he join me with deity” (Oratio 31, 4).
    Źródło:
    Vox Patrum; 2017, 68; 179-192
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Człowiek jako dynamiczna jednostka duchowo-cielesna w nauczaniu św. Maksyma Wyznawcy
    A human being as a dynamic spiritual and bodily individual in the teaching of st. Maximus the Confessor
    Autorzy:
    Kashchuk, Oleksandr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/612801.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Św. Maksym Wyznawca
    człowiek
    dynamizm
    ruch
    Bóg
    dusza
    umysł
    rozum
    duch
    ciało
    przebóstwienie
    antropologia
    namiętność
    St. Maximus the Confessor
    human being
    dynamism
    movement
    God
    soul
    mind
    reason
    spirit
    body
    deification
    anthropology
    passion
    Opis:
    In St. Maximus the Confessor’s teaching human nature consists of the soul and the body, in which logos of power that unifies them together is inscribed. Human nature manifests itself in the individual human being. The human being as the body and the soul naturally longs for God. This longing is fulfilled by the movement, which is connected to dynamism of the entire human structure. The dynamism is inscribed in the mind, reason, spirit, will, sense, passionate powers and body. The dynamic aspiration for God does not imply getting rid of any of the human elements, even passionate and bodily, but on the contrary, it demands appreciation and proper use of all the natural powers of the human being. Maximus the Confessor treats the human being as a whole. The human is not only mind, reason and spirit, but also will, sense, passionate powers and body. The dynamism of mental and spiritual sphere should be extended in the senses, passionate powers and body, so that the body also becomes the source of virtues, and is deified together with the soul through unity with the Absolute. This unity as the goal of human longing will never be static, but dynamic, because the fulfillment of this longing is the state with eternal movement. So human being will constantly strive for even more perfect unity with God. Through this unity the human being becomes more human. The originality of the Author consists in the fact that using the anthropological views of the earlier tradition and interpreting them mystically and symbolically, he intertwined the entire dynamism of human being with the structure of the Platonic world. The human being through the longing for God and through the proper use of natural powers mystically unites with God not only himself/herself, but also the entire universe, because the structure of the human being is analogous to the structure of the universe.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2015, 64; 205-230
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Praca fizyczna w życiu monastycznym: argumentacja św. Augustyna w De opere monachorum
    Manual labour in monastic life: st. Augustine’s argumentation in De opere monachorum
    Autorzy:
    Turek, Waldemar
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/613127.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    praca fizyczna
    praca duchowa
    głoszenie Ewangelii
    wzrost duchowy
    lenistwo
    dobra materialne
    troska o życie
    przykład apostolski
    nakaz apostolski
    życie wieczne
    praca i modlitwa
    duch i ciało
    manual work
    spiritual labour
    the preaching of the Gospel
    spiritual growth
    laziness
    material goods
    concern for life
    the Apostle’s example
    the apostolic precept
    eternal life
    work and prayer
    the spirit and the body
    Opis:
    This article deals with manual labour in the life of monks as taught by St. Augustine in his treatise De opere monachorum. It describes the social context of the theme with particular reference to the situation in monastic communities of Carthage. Many monks in St. Augustine’s time were against manual labour. The article presents the structure of the Saint’s argumentation. St. Augustine clearly was in favour of the manual work of monks -and indirectly also of that of all Christians. The article analyses his exegesis of two Biblical texts (Mt 6:25-34 and 2Thess 3:10) that explain the need and beauty of work for daily spiritual growth. This is shown primarily on the basis of the teaching and example of the Apostle St. Paul, who was employed in various ways. Then the position of St. Augustine is discussed, according to whom the working monk gains the means of his support, cooperates with the Creator and continues His creative achievement. Work that allows the monk to attain some profit in temporal life and maintains the necessary equilibrium between the needs of the body and soul is shown above all to be a means for the attaining of the reward of eternal life. The monk, however, may be dispensed of manual labour, in part or even totally, in view of pastoral ministry, which plays a primary role in his vocation and mission.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2018, 70; 171-191
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies