Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Maryja" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-15 z 15
Tytuł:
Jak długo Jezus był w łonie Maryi? Opinie Ojców Kościoła
How long was Jesus in the womb of Mary? Opinions of the Church Fathers
Autorzy:
Naumowicz, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612687.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Maryja
łono
Mary
womb
Opis:
The time from the conception to the birth of Jesus is most often given as nine or ten months. Sometimes one and the same author gives both numbers without any explanation, for example Tertullian, Zeno of Verona, Ambrose of Milan or Jerome. However there is no contradiction between the two. „Ten months” refers to lunar months (28 days), and corresponds to nine months in the solar calendar. The ecclesiastical authors used the formula „ten (lunar) months” not only be-cause they wanted to follow Virgil, as Adkin suggests. It appears also in the writings of pagan authors of late antiquity, and survived as a set phrase in everyday language into times when the lunar calendar was no longer used (with the exception of the Christian reckoning of Easter, which continued to be based on lunar cycles). Another matter are the opinions reported by Epiphanius in the Panarion, that Jesus was born seven (according to the Alogi) or nine and a half months after conception. These opinions arose no doubt from numerological speculation, but the length of pregnancy is also reckoned in lunar months. This shows that in late antiąuity the expression „ten months” was not merely a formula. Lunar months were still used and understood, particularly if it was to give the length of time spent by a child in its mother’s womb.
Źródło:
Vox Patrum; 2008, 52, 2; 713-720
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obraz Maryi u św. Hieronima w jego Komentarzu do Ewangelii według św. Mateusza
Image of Mary in st Jerome’s Commentary on the Gospel according to Matthew
Autorzy:
Pochwat, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612298.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Hieronim
Maryja
Jerome
Mary
Opis:
According to St Jerome (347-420) there is an unbreakable link between Mary and life, as well as the plans of Jesus Christ, the Son of God. She is chosen by God for the role that he has assigned her. St Jerome presents Mary as a woman and a virgin. He shows the fatherhood of God in relation to Jesus and excludes the physical fatherhood of Joseph. While giving to Mary the task that is beyond human abilities, God provides help in the person of a righteous man to be her husband and the foster father of His Son, Jesus. Jerome also shows God’s concern for the dignity of marriage and the family, in their natural dimension (the union between a man and a woman only). Basing this on the Scripture and the way of expression in Hebrew, he rejects the hypothesis of the brothers and sisters of Jesus. St. Jerome knows very well the results of Scripture research as well as other writings - Apocrypha. He rejects the opinions of the Marcionites and the Manicheans. He stresses the reality of the incarnation of Jesus, the Son of God and emphasizes the virginity of Mary. In modern times, the Commentary on the gospel according to Mathew by St Jerome invites us to a deeper reflection on engagement, marriage and virginity, maternity and paternity as well as trust in God and confidence between spouses.
Źródło:
Vox Patrum; 2012, 57; 505-519
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Święty Józef jako opiekun Jezusa i małżonek Maryi według Orygenesa
Saint Joseph as a Protector of Jesus and Husband of Mary according to Origen
Autorzy:
Grzywaczewski, Jozef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613967.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Józef
Maryja
Jezus
patrologia
Orygenes
Joseph
Mary
Jesus
patrology
Origen
Opis:
The author of the article presented the most important points of Origen’s teaching on Saint Joseph. It is to be noticed that there is no josephology in the contemporary sense of this term. As matter of fact, Origen was not interested in Joseph’s person; he spoke about him while speaking about Christ and Mary, and about the Virginal conception of Jesus. In the center of Origen’s thoughts was the Divine Logos who accepted the human nature for the people’s salvation. Origen decided to write something on Joseph because of the satirical stories propagated by the enemies of Christianity; Celsus was the most famous among them. Some anti-Christian polemists proclaimed that Jesus was Joseph’s son, some others said that He was conceived within an illegal union of Mary with a stranger; they invented his name (Panthera). There were people who declared that Joseph and Mary had had sexual relations after the birth of Jesus; the persons called brothers and sisters of Jesus were apparently born from such a union. In such circumstances Origen started to refute the false stories and to present the Gospel’s teaching on Jesus Christ, on His Mother Mary and on Joseph. Origen underlined that Joseph was Mary’s husband, but not in the common sense of this word.
Zasygnowaliśmy najważniejsze punkty nauki Orygenesa na temat św. Józefa. Dało się zauważyć, że teolog ten nie uprawiał tego, co dziś określilibyśmy jako józefologia. Nie interesował się on wprost postacią Józefa, a wspominał o nim, gdy mówił o Chrystusie i Maryi, a szczególnie o dziewiczym poczęciu Jezusa. W centrum myśli teologicznej Orygenesa był zawsze Boski Logos, który dla zbawienia ludzi przyjął ludzką naturę. Czynnikiem, który inspirował Orygenesa do pisania o Józefie, były satyryczne pogłoski, rozsiewane przez wrogów chrześcijaństwa: podczas, gdy jedni głosili, że Jezus był synem Józefa, inni dowodzili, że został poczęty w nielegalnym związku Maryi z jakimś obcym mężczyzną pod nieobecność Józefa. By nadać waloru takim pogłoskom, wymyślono nawet imię tegoż mężczyzny (Pantera). Największym polemistą antychrześcijańskim był Celsus. Jeszcze inni, nie odrzucając wprost nauki o Bożym macierzyństwie Maryi, twierdzili, że po narodzeniu Jezusa Józef i Maryja prowadzili życie małżeńskie i że z tego związku urodzili się tak zwani bracia Jezusa i Jego siostry, o których jest mowa w Ewangeliach. W takich okolicznościach Orygenes podjął zdecydowaną polemikę z fałszywymi pogłoskami i komentował naukę zawartą w Ewangeliach na temat natury Jezusa Chrystusa, Maryi jako Jego Matki oraz św. Józefa jako Jej małżonka, ale nie w potocznym tego słowa znaczeniu.
Źródło:
Vox Patrum; 2019, 71; 209-232
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mąż Maryi – Józef w apokryfach Nowego Testamentu (cz. 2: od narodzin Jezusa w Betlejem do śmierci Józefa)
Autorzy:
Nocoń, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158044.pdf
Data publikacji:
2021-12-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Apokryfy
św. Józef
Maryja
Jezus
Apocrypha
St. Joseph
Mary
Jesus
Opis:
Z bogatego materiału badawczego dotyczącego męża Maryi – Józefa, autor starał się wydobyć najważniejsze dane dotyczące jego „biografii” (od narodzin Jezusa w Betlejem do śmierci Józefa) i przedstawić jego relacje z Maryją i z Jezusem. Chodziło o to, aby ukazać jaki obraz Józefa funkcjonował w mentalności ludzi tamtych czasów. Odpowiadając na to pytanie, można powiedzieć, że był to obraz wielobarwny: z jednej strony Józef ukazywany jest jako człowiek sprawiedliwy, mądry, ufny i pobożny, z drugiej natomiast, jako ktoś targany wątpliwościami, podejrzliwy i lękliwy. Można przypuszczać, że był to zabieg celowy, aby ukazać go jako zwykłego człowieka, z cnotami i słabościami, po to, aby uwiarygodnić jego świętość i jego przesłanie. Jakie to przesłanie? Takie, że nawet będąc blisko Boga można przeżywać „noce ducha”: rozterki, cierpienia, pokusy, sytuacje po ludzku bez wyjścia. Pokładając jednak – jak św. Józef – całkowitą ufność w Bogu, można mieć niezawodną nadzieję, że Bóg nie opuści swego sługi.
From rich source material concerning Joseph the husband of Mary, the author has endeavoured to gather the most important data of his “biography” (from the birth of Jesus in Bethlehem to Joseph’s death) and to present his relationship to Mary and Jesus. The major concern was discovering the image of Joseph that was present in the mindset of people of that period. The answer to this query is that the image was variegated: on the one hand Joseph is shown as a man who was just, wise, trustful and devout, and on the other hand, as someone who was torn by doubts, suspicions and fears. It may be supposed that this had a purpose. It was to show him as a normal man with virtues and weaknesses and at the same time to authenticate his sanctity and message. What was that message? Such, that even being close to God, one may experience the “dark night of the soul”: dilemmas, sufferings, temptations and situations that humanly speaking are insurmountable. Nevertheless, having complete trust in God, like saint Joseph, one may have boundless hope, that God will not abandon his servant.
Źródło:
Vox Patrum; 2021, 80; 37-68
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Maryja jako hetmanka na podstawie hymnu Akatyst
Autorzy:
Grzywaczewski, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158053.pdf
Data publikacji:
2021-12-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Akatyst
Maryja
Konstantynopol
obrona
zwycięstwo
Acathistos
Mary
Constantinople
defense
victory
Opis:
We wstępie do hymnu Akatyst znajduje się wyrażenie „Waleczna Hetmanka” odnoszące się do Maryi. Możliwe, że zostało ono wprowadzone w czasie oblężenia Konstantynopola (626), ale nie jest czymś obcym w całości hymnu. Maryja została tak określona na podstawie Rdz 3, 14 orasz Ap 12, 1-18. Egzegeza patrystyczna ukazuje Maryję nie tylko jako pełną łaski, ale i pełną mocy, czyli pomagającą ludziom w trudnościach nadprzyrodzonych i doczesnych. Mieszkańcy Konstantynopola mieli świadomość, że są obywatelami miasta chrześcijańskiego, a zagraża im pogaństwo. Modlili się do Maryi o odwrócenie grożącej klęski militarnej.
In the introductory strophe to the hymn Acathistos there is an invocation tȇ hypermachȏ stratȇgȏ addressed to Mary. The word stratȇgós means: great army commander (general); grammatically it is masculinum. There was no female form of this word because women have been never charged by such a function. Female form was created by the article ȇ in Dative (tȇ). It must have sounded naturally or seriously; otherwise, the author would not have introduced it into this religious hymn destined to be sung in the church. Even, if this invocation was introduced during the siege of Constantinople in 626, it corresponds to the text of the hymn: there are other titles expressing the conviction that Mary is not only full of grace, but also full of power. She can help people not only in their spiritual difficulties, but also in a danger in their contemporary lives. Such a conviction was based on the two fragments of the Bible (Gen 3: 14 and Rev 12: 1-18). Those fragments were referred by the theologians of the patristic time to the Church and to Mary as well. The inhabitants of Constantinople prayed Mary for protection against the Persian aggression; and the Persian army left the district of the capital without having attacked it.
Źródło:
Vox Patrum; 2021, 80; 221-238
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Okoliczności kompozycji hymnu Akatyst ku czci Najświętszej Maryi Panny
The circumstances of the composition of the hymn Akathistos in honour of the Blessed Virgin Mary
Autorzy:
Grzywaczewski, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612131.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Maryja
Bogurodzica (Bogarodzica)
hymn
Akatyst
Theotokos
Mary
God’s Mother
Akathistos
Opis:
The author of this article tries to situate the famous Greek Hymn Akathistos in its large context. He presents the Old Testament tradition, especially the Psalms, and the New Testament tradition: Christological hymns and the person of Mary in the Gospel. The Christians of the first centuries used to sing hymns during their meetings of prayer. The old Hellenic tradition in poetry and music could also have influence on the Christian poetry and music, especially on the formal aspect of such compositions. It seems to be obvious that the Akathistos was inspired by the theological considerations on Mary as Christ’s Mother. This hymn is a great praise of Mary as Theotokos; this title was accepted officially in the Church by the Council of Ephesus (431). The exact date of the composition of the hymn is not known; it is only known that this hymn was sung in 626 in Constantinople as thanksgiving to Mary for the expelling of the aggressors (a regiment of the Persian army). The question of authorship of Akathistos is still discussed; most scholars attribute it to Romanos Melodus, but such an opinion is considered as probable. The aim of this article is to introduce the lector into the study on the theology of the Akathistos (Christology and Mariology). Surely, such a study can be precious for the Christian spirituality.
Źródło:
Vox Patrum; 2018, 69; 195-218
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Maryja - nasza siostra. Patrystyczny przyczynek do mariologii antropologicznej
Mary - our Sister. Patristic Contribution to Anthropological Mariology
Autorzy:
Częsz, Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612368.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Maryja
Antropologia
Mariologia
Atanazy Wielki
Mary
Anthropology
Mariology
Athanasius the Great
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest analiza słów św. Atanazego z jego Epistula ad Epictetum 7: "Maryja jest naszą siostrą". Autor analizuje najpierw kontekst chrystologiczny powyższego powiedzenia. Aby udowodnić prawdziwą ludzką naturę Chrystusa, przywołuje ludzką naturę Maryi jako Jego Matki. W ten sposób rozwinął ideę ścisłego zjednoczenia Maryi z wszystkimi ludźmi, dla których jest ona jak siostra. Związek ten ma swoje źródło w fakcie, że wszyscy ludzie (w tym Maryja) są częścią potomstwa Adama. Autor uważa, że można uznać Atanazego za prekursora mariologii antropologicznej.
Źródło:
Vox Patrum; 2008, 52, 1; 99-107
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Illuminatrix - stella maris - domina? (św. Hieronim). Patrystyczna interpretacja imienia Maria - wybrane hipotezy
Autorzy:
Jóźwiak, Magdalena Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158049.pdf
Data publikacji:
2021-12-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Ojcowie Kościoła
Hieronim
etymologia imienia Maryja
imię
Maryja
Illuminatrix
Stella maris
Domina
Fathers of the Church
St Jerome
etymology of the name of Mary
Name
Mary
Opis:
W erze patrystycznej chętnie pochylano się nad etymologią imion biblijnych, ponieważ Ojcowie Kościoła byli przekonani, że imiona używane w Biblii zawierają ukryte znaczenie, jak utrzymywał św. Augustyn w De doctrina christiana 2, 38, 56-57 (por. PL 34, 61-62). Na Wschodzie etymologią imion zajmował się obszernie Orygenes, na Zachodzie zaś św. Hieronim ze Strydonu. Niniejszy artykuł przedstawia wybrane patrystyczne interpretacje na temat imienia Maria, opierając się głównie na przekazie Hieronima (por. Liber de nominibus hebraicis, PL 23, 771-858), który jako pierwszy spośród Ojców Kościoła zachodniego zajął się wyprowadzaniem etymologii nazw własnych. Etymologie zaproponowane przez Strydończyka (Maria = illuminatrix/illuminata/illuminant me isti, smyrna maris, stella maris, amarum mare, domina) konfrontujemy z dzisiejszym stanem wiedzy o językach semickich i zestawiamy je z greckimi Onomastica sacra. W podpunkcie ostatnim zaś analizujemy wybrane pohieronimowe interpretacje tegoż imienia (Ambroży z Mediolanu, Eucheriusz z Lyonu, Izydor z Sewilli).
In the patristic era, the etymology of biblical names was eagerly focused on because the Church Fathers were convinced that the names used in the Bible had a hidden meaning, as St. Augustine in De doctrina christiana 2, 38, 56-57 (cf. PL 34, 61-62). In the East, Origen dealt extensively with the etymology of names, while in the West, St. Jerome of Stridon. This article presents selected patristic interpretations of the name of Mary, based mainly on the interpretations of St. Jerome (cf. Liber de nominibus hebraicis, PL 23, 771-858), who was the first of the Fathers of the Western Church to deduce the etymology of names. I confront the etymologies proposed by him (Mary=illuminatrix/illuminata/illuminant me isti, smyrna maris, stella maris, amarum mare, domina) with the present state of knowledge about the Semitic languages and I compare them with the Greek Onomastica sacra. In the last point, I analyze selected Post-Jerome interpretations of this name (Ambrose of Milan, Eucherius of Lyon, Isidore of Seville).
Źródło:
Vox Patrum; 2021, 80; 161-176
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Figura Maryi w pastoralnym przepowiadaniu wybranych Ojców Kościoła
Autorzy:
Wysocki, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158043.pdf
Data publikacji:
2021-12-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Maryja
homilia
kazanie
przepowiadanie pastoralne
Ojcowie Kościoła
Mary
homily
sermon
pastoral preaching
Church Fathers
Opis:
W dotychczasowej literaturze dotyczącej mariologii patrystycznej, stosunkowo mało miejsca poświęcano badaniom nad przepowiadaniem pastoralnym Ojców Kościoła, co było skutkiem mniejszej liczby takich wypowiedzi Ojców Kościoła. Pisarze wczesnochrześcijańscy bowiem, w okresie formowania doktryny, także tej w zakresie mariologii, w obliczu walki z herezjami, więcej uwagi poświęcali rozstrzygnięciom dogmatycznym niż kwestiom pastoralnym. W niniejszym zatem artykule opierając się na wybranych, reprezentatywnych dziełach autorów wczesnochrześcijańskich, związanych z codziennym życiem i troską duszpasterską, został ukazany obraz Maryi, jaki autorzy ci prezentują do naśladowania swym wiernym. Teksty Orygenesa, Hieronima, Cyryla Jerozolimskiego, Jana Damasceńskiego, Zenona z Werony, Piotra Chryzologa, Chromacjusza z Akwilei pozwalają zobaczyć, że oprócz wymiaru dogmatycznego ich wypowiedzi, są w nich również obecne ekshortacje duszpasterskie, z których najważniejsza jest jedna – życie wiarą na wzór Maryi.
In the existing literature on patristic Mariology, relatively little research has been done on the pastoral preaching of the Fathers of the Church due to the smaller number of such statements contained in their works. The early Christian writers, in the period of the formation of doctrine, including that of Mariology, in the face of the struggle against heresies, paid more attention to dogmatic solutions than to pastoral issues. In this paper, therefore, the image of Mary that these authors present for the imitation of the faithful is presented on the basis of selected representative works of early Christian authors related to everyday life and pastoral concerns. The texts of Origen, Jerome, Cyril of Jerusalem, John of Damascus, Zeno of Verona, Peter Chrysologus, Chromatius of Aquileia, allow us to see that in addition to the dogmatic dimension of their works there are also in them pastoral exhortations, of which the most important is one – to lead daily life of faith in imitation of Mary.
Źródło:
Vox Patrum; 2021, 80; 25-36
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Myśl mariologiczna Jana Chryzostoma w świetle "In Matthaeum homiliae"
Autorzy:
Szczur, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158046.pdf
Data publikacji:
2021-12-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Jan Chryzostom
homilia
mariologia
Maryja
Dziewictwo Maryi
Theotokos
kaznodziejstwo
John Chrysostom
Preaching
Mariology
St Mary
Virginity of St Mary
Homily
Opis:
W artykule zajęto się opracowaniem nauczania Jana Chryzostoma na temat Maryi, zawartego w jego Homiliach na Ewangelię według św. Mateusza, jednak w zasadzie skupiono się na analizie trzech (4, 5 i 44) spośród dziewięćdziesięciu homilii, gdyż w nich zawarte są najważniejsze treści na ten temat. Z wypowiedzi kaznodziei wynika, że postrzegał on Maryję jako tę, dzięki której mógł zostać zrealizowany Boży plan odkupienia człowieka. Maryja – będąc dziewicą – poczęła w cudowny sposób (bez udziału mężczyzny) i urodziła Jezusa. Niezwykłość tych faktów jest pewna i niepodważalna, i dlatego wszelkie dociekania i dyskusje na ten temat są zbyteczne i jałowe. Mówiąc o narodzinach Chrystusa Chryzostom – zgodnie z założeniami chrystologii antiocheńskiej – podkreślał rzeczywistość Jego ludzkiej natury. Maryja była dla niego przede wszystkim matką człowieka Jezusa (podkreślał to nauczyciel i mistrz Jana Chryzostoma – Diodor z Tarsu), co najprawdopodobniej było też przyczyną nieposługiwania się terminem Θεοτόκος w odniesieniu do Maryi. Kaznodzieja akcentował też wieczne dziewictwo Maryi: jest ona dziewicą zarówno przed, jak i po urodzeniu Jezusa. Chociaż Chryzostom przypisywał Maryi pewne „niedoskonałości” czysto ludzkie (nieznajomość Pisma Świętego, mała wiara, czy nawet próżność), to jednak wyraźnie wskazywał ją słuchaczom kazań jako wzór godny naśladowania, gdyż potrafiła pełnić w życiu wolę Bożą.
The article presents the teaching of John Chrysostom about St Mary in his Homilies on the Gospel of Matthew, especially the analysis of three of them among other 99 homilies (number 4, 5, and 44), due to the most important content of this subject. John Chrysostom’s teaching states that St Mary was the person by whom God’s plan of human redemption could be fulfilled. St Mary, as a virgin – conceived wondrously (without a man taking part) and gave birth to Jesus. These facts’ peculiarity is certain and indisputable, therefore all inquiries on this subject are useless. John Chrysostom while speaking about Christ’s birth – according to Christology of Antiochia – emphasizes the reality of His human nature. He considered St Mary as the mother of Jesus the man above all (which was emphasized by Chrysostom’s teacher and mentor, Diodor of Tarsus as well), which was presumably the reason for not using the term Θεοτόκος in reference to St Mary. He accented the everlasting virginity of St Mary: she was a virgin before and after giving birth to Jesus. Despite attributing some typically human imperfections to St Mary (like ignorance of the Bible, little faith, and even vanity), he presented her to his homily audience as a role model, as she knew how to fulfill God’s will in her life.
Źródło:
Vox Patrum; 2021, 80; 87-110
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kobieta w pismach Jana Kasjana
Woman in the writings of John Cassian
Autorzy:
Nocoń, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612155.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Bóg jako matka
Dziewica Maryja
Ojcowie Pustyni i kobiety
God as mother
the Blessed Virgin Mary
Desert Fathers and women
Opis:
John Paul II remarked, in his famous Letter to Women, that the “sons of the Church” also contributed to undermining the dignity of women over the centuries. Can John Cassian be counted amongst them? It was he who spread the doctrine of the Desert Fathers in the West, and some, such as Anatole France, accuse them of entertaining hatred towards women. By analysing the writings of John Cassian, we discover, however, that, besides the many interesting texts of his, uncommon in Christian literature, in which he talks of God as a mother, and alongside the fervent invitation to Christians to honour the Blessed Virgin Mary, the texts which concern women contain not a trace of discrimination. In his writings, woman is not inferior to man, either by nature or by virtue. On the contrary, there are times when he holds them out as examples to be followed for their great faith and virtue. If, at times, he also presents woman with reference to some vice, he does so only to illustrate the virtue of some other person. Generally speaking, therefore, the vision of woman found in his writings is basically positive, and it finds a place naturally in his ascetical doctrine of mediocritas. It was certainly not he who, by his writings, contributed to undermining the dignity of women.
Źródło:
Vox Patrum; 2016, 66; 155-168
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postulatio spiritalis Ecclesie. Interpretacja dialogu Matki Jezusa z Synem podczas wesela w Kanie Galilejskiej w "Tractatus Super Quatuor Evangelia" Joachima z Fiore
Autorzy:
Grzeszczak, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158056.pdf
Data publikacji:
2021-12-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Joachim of Fiore
Mother of God
Mary
Middle Ages
Mariology
Cana in Galilee
Joachim z Fiore
Matka Boża
Maryja
Średniowiecze
Mariologia
Kana Galilejska
Opis:
W artykule podjęto problem interpretacji dialogu Matki Jezusa z Synem (J 2, 3-4) w "Tractatus super quatuor evangelia" Joachima z Fiore (1135-1202). Przeprowadzona analiza wychodzi od charakterystyki źródła, głównych linii prowadzonej w nim argumentacji, popularności tego dzieła w średniowieczu, a także kontrowersji, jakie wzbudzało. W artykule zastosowano metodę analityczną i porównawczą. Analiza źródeł patrystycznych, literatury przedmiotu oraz porównanie treści zawartych w głównym źródle, czyli "Tractatus super quatuor evangelia", z treścią wybranych dzieł Joachima z Fiore, pozwala na stwierdzenie, że w przypadku Joachimowej egzegezy J 2, 3-4 możemy mówić o autentycznym nowatorstwie widocznym u tego średniowiecznego autora i osadzonym w jego oryginalnej wizji dziejów. W artykule sięgnięto do egzegezy tego fragmentu ewangelii według św. Jana widocznej u Gaudencjusza z Brescii i św. Augustyna. Matka Jezusa w Joachimowej interpretacji jawi się przede wszystkim jako zapowiedź mającego dopiero nadejść duchowego Kościoła (ecclesia spiritalis), a jej prośba do Syna oznacza uruchomienie dziejowego procesu spirytualizacji Kościoła i świata, która ma – zdaniem Joachima – poprzedzić paruzję. Joachimowe spojrzenie na J 2, 3-4 jest interesującym przykładem twórczej recepcji egzegezy Ojców Kościoła oraz wypracowanych przez nich i przyjętych w średniowieczu rozwiązań interpretacyjnych.
The article addresses the interpretation of the dialogue between the mother of Jesus and the Son (John 2:3-4) in "Tractatus super quatuor evangelia" by Joachim of Fiore (1135-1202). The analysis starts from an overview of the source, its main lines of argumentation, the popularity of this work in the Middle Ages and the controversies it aroused. The paper employs an analytical and comparative method. The analysis of the patristic sources, the literature on the subject and the comparison of the content of the main source, namely the "Tractatus super quatuor evangelia", with the content of selected works of Joachim of Fiore, lead to the conclusion that as far as Joachim’s exegesis of Jn 2:3-4 is concerned, we can speak of the genuine innovativeness of this medieval author, rooted in his original vision of history. The article refers to the exegesis of this fragment of the Gospel according to St John, as seen in Gaudentius of Brescia and St Augustine. In Joachim’s interpretation, the mother of Jesus appears above all as the herald of the forthcoming spiritual Church (ecclesia spiritalis), and her request to the Son sets in motion the historical process of the spiritualisation of the Church and the world, which, according to Joachim, is to precede the Second Coming. Joachim’s view of Jn 2:3-4 is an interesting example of the creative reception of the exegesis of the Church Fathers and the interpretative approaches they developed which were adopted in the Middle Ages.
Źródło:
Vox Patrum; 2021, 80; 303-328
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Virgo et Mater. Maryja a Kościół w duszpasterskiej myśli Ambrożego z Mediolanu i Augustyna z Hippony
Autorzy:
Kamczyk, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158047.pdf
Data publikacji:
2021-12-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Ambroży z Mediolanu
Augustyn z Hippony
Maryja
Kościół
duszpasterstwo
sakramenty
macierzyństwo
dziewictwo
Ambrose of Milan
Augustine of Hippo
Mary
the Church
pastoral work
sacraments
virginity
motherhood
Opis:
Parabola Maryja-Kościół stanowi interesujący wątek rozwijających się we wczesnym chrześcijaństwie teologii i duszpasterstwa. Wielcy doktorzy Kościoła zachodniego, Ambroży z Mediolanu i Augustyn z Hippony, inspirując się dotychczasowymi refleksjami, rozwijają tę myśl i starają się wykorzystać duszpastersko. Niniejszy artykuł podejmuje próbę zestawienia myśli obu autorów, akcentując zwłaszcza ich pasterskie nauczanie. Dostrzegając źródła powiązania myśli mariologicznej z eklezjologiczną w postaciach biblijnych niewiast, rozważa dwa główne jej aspekty: dziewictwo i macierzyństwo zarówno Maryi, jak i Kościoła. Myśla ta stanowiła nie tylko przedmiot teoretycznych rozważań, lecz także ważny element pasterskiego nauczania obu biskupów.
The Mary-Church parabola is an interesting theme in developing in early Christianity theology and pastoral work. The Great Doctors of the Western Church, Ambrose of Milan and Augustine of Hippo, inspired by the reflections to date, develop this idea and try to use it in a pastoral manner. This article attempts to juxtapose the thoughts of both authors, emphasizing in particular their pastoral teaching. Recognizing the sources of the connection of Mariological and ecclesiological thought in biblical women, he considers two main aspects: virginity and motherhood of both Mary and the Church. This thought was not only the subject of theoretical considerations, but also an important element of the pastoral teaching of both bishops.
Źródło:
Vox Patrum; 2021, 80; 111-138
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Najstarsze patrystyczne świadectwa refleksji mariologicznej (Ignacy Antiocheński, Justyn Męczennik, Ireneusz z Lyonu)
Autorzy:
Turek, Waldemar Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158045.pdf
Data publikacji:
2021-12-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Ignatius of Antioch
Justin the Martyr
Irenaeus of Lyons
Christ
Mary
Eva
docetism
Gnosticism
human body
Mariology
Ignacy Antiocheński
Justyn Męczennik
Ireneusz z Lyonu
Chrystus
Maryja
Ewa
doketyzm
gnostycyzm
ciało ludzkie
Mariologia
Opis:
Artykuł podejmuje temat refleksji mariologicznej w najstarszych tekstach patrystycznych autorstwa św. Ignacego Antiocheńskiego, św. Justyna męczennika i św. Ireneusza, biskupa Lyonu. Ukazuje mocne powiązanie mariologii z chrystologią u wszystkich trzech autorów. Św. Ignacy odrzuca zdecydowanie nauczanie doketów i ukazuje, że Maryja zrodziła Chrystusa, dała Mu prawdziwe ciało ludzkie, które później pozwoliło Mu cierpieć i umrzeć. U św. Justyna pojawia się przeciwstawienie dzieła Ewy i Maryi, a narodzenie Jezusa Chrystusa z Dziewicy ukazane jest w świetle zapowiedzi starotestamentalnych. Z kolei św. Ireneusz pogłębia w kontekście polemiki z gnostycyzmem paralelizm Ewa – Maryja, biorąc pod uwagę także porównanie między Adamem i Chrystusem. Jak Adam został uformowany z dziewiczej ziemi, tak Chrystus, nowy Adam, został ukształtowany z Dziewicy Maryi, która przez swoją wiarę i posłuszeństwo otworzyła rodzajowi ludzkiemu drogę do nowego życia.
The article deals with the theme of theological reflection on Mary in the oldest Patristic texts written by St. Ignatius of Antioch, St. Justin martyr and St. Irenaeus, bishop of Lyons. It presents the strong ties of Mariology and Christology in all three authors. St. Ignatius decidedly rejects the teaching of the Docetists and shows that it was Mary who gave birth to Christ, giving Him a real human body that allowed Him later to suffer and die. St. Justin juxtaposes the works of Eve and Mary, and the birth of Jesus Christ from the Virgin is elucidated in the light of Old Testament prophecies. Finally, St. Irenaeus, in the context of the polemic with Gnosticism, deepens the parallel between Eve and Mary, taking into account also the comparison between Adam and Christ. As Adam had been formed from the virginal earth, so Christ, the new Adam was formed from the Virgin Mary, who through her faith and obedience opened to humanity the way to new life.
Źródło:
Vox Patrum; 2021, 80; 69-86
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Słowa Maryi w Kanie Galilejskiej: 'Wina nie mają' (J 2, 3) w recepcji patrystycznej
Autorzy:
Nieścior, Leon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158019.pdf
Data publikacji:
2021-12-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Maryja
Kana Galilejska
wino
Ojcowie Kościoła
egzegeza patrystyczna
Maksym Wyznawca
Jan Chryzostom
J 2,3
John 2:3
Patristic exegesis
Cana of Galilee
Wine
Maxim the Confessor
John Chrysostom
Mary
Fathers of the Church
Opis:
Słowa skierowane do Jezusa przez Maryję w Kanie znajdują stosunkowo skromne echo w starożytności. Egzegeza patrystyczna J 2,3 jest podporządkowana historiozbawczemu myśleniu, w którym brak wina na uczcie weselnej jest obrazem wielorakiej niemocy natury ludzkiej i żydowskiego Prawa w odrodzeniu człowieka. Cudownie uczynione przez Chrystusa wino jest symbolem Jego łaski, która wyprowadza człowieka z tego stanu. Ojcowie spekulują nad szczegółami związanymi z godami w Kanie, a zwłaszcza nad alegorycznym znaczeniem sześciu stągwi. Otwierają pole liczniejszym spekulacjom średniowiecznym na ten temat. Wiodącą rolę w interpretacji duchowej zajmuje Maksym Wyznawca, który dokonuje obszernego objaśnienia symboliki związanej z relacją J 2,1-11 w aspekcie historiozbawczym i moralno-ascetycznym. Ojcowie na ogół nie zatrzymują się nad postawą samej Maryi, która wstawia się do Syna za gospodarzami uczty. Dopiero Jan Chryzostom, na gruncie egzegezy antiocheńskiej, snuje ściśle maryjną refleksję. Zastanawia się nad kształtowaniem się wiary Maryi w cudotwórczą i boską moc Syna, która doprowadziła ją do tak subtelnej prośby. Wątek rozwijany przez Chryzostoma znajduje echo u późniejszych pisarzy, a zwłaszcza w hymnach Romana Melodosa. Chociaż Ojcowie Kościoła chętnie interpretują w sposób alegoryczny niektóre szczegóły związane z weselem w Kanie, np. w braku wina dostrzegają całą niedolę nieodkupionej jeszcze ludzkości. Tymczasem prezentując rolę Maryi w całym zdarzeniu, w zasadzie nie wychodzą poza sens dosłowny.
The words addressed by Mary to Jesus at Cana find relatively modest echoes in antiquity. The patristic exegesis of Jn 2:3 is subordinated to salvation-historical thinking, in which the lack of wine at the wedding feast is an image of the powerless human nature and Jewish law in the spiritual restoration of man. The wine miraculously made by Christ is a symbol of his grace which brings man out of this state. The Fathers speculate on the details of the feasts at Cana, especially seek allegorical meanings of the six waterpots. They open the door to more numerous medieval speculations on this subject. The leading role in the spiritual interpretation is played by Maxim the Confessor, who provides a comprehensive explanation of the symbolism related to the account of John 2:1-11 in salvation-historical and moral-ascetic terms. Fathers generally do not dwell on the attitude of Mary herself, who intercedes to her Son for the hosts of the feast. Only John Chrysostom, on the basis of Antiochian exegesis, carries on a strict Marian reflection. He reflects on the formation of Mary’s faith in the miraculous and divine power of her Son, which led her to such a subtle request. The motive developed by Chrysostom echoes in later writers, especially in the hymns of Romanos the Melodist. Although the Church Fathers readily interpret in the allegorical manner some details of the wedding at Cana, e.g. in the absence of wine they perceive all the misfortune of yet unredeemed humanity. Meanwhile in presenting the role of Mary in the whole event they basically do not go beyond the literal sense.
Źródło:
Vox Patrum; 2021, 80; 7-24
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-15 z 15

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies