Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Kościół" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 46
Tytuł:
Problemy duszpasterskie pierwotnego Kościoła (Sekcja Patrystyczna, Ołtarzew k. Warszawy, 21-23 IX 2008)
Autorzy:
Wysocki, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613819.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
pierwotny Kościół
duszpasterstwo
Opis:
nie dotyczy
Źródło:
Vox Patrum; 2009, 53-54; 1053-1056
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ks. Jerzy Pałucki, Trynitarny wymiar Kościoła. Studium patrystyczne, Lublin 2007, Wydawnictwo KUL, ss. 320.
Autorzy:
Drączkowski, Franciszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613205.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Jerzy Pałucki
Kościół
Trójca
Opis:
nie dotyczy
Źródło:
Vox Patrum; 2009, 53-54; 691-693
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ks. Jerzy Pałucki, Trynitarny wymiar Kościoła. Studium patrystyczne, Lublin 2007, Wydawnictwo KUL, ss. 320.
Autorzy:
Marczewski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613211.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Jerzy Pałucki
Kościół
Trójca
Opis:
nie dotyczy
Źródło:
Vox Patrum; 2009, 53-54; 693-701
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Die Anfange des „Anathema” in der Urkirche
Początki „anathema” w Kościele pierwotnym
Autorzy:
Zawadzki, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/947661.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
anatema
Kościół pierwotny
anathema
original Church
Opis:
Prezentowana powyżej pierwsza część artykułu poświęconego problemowi wczesnochrześcijańskiej anatemy przedstawia wyniki dotychczasowych badań, przeprowadzonych przez naukowców nad rozwojem i pierwotnym znaczeniem tzw. klątwy kościelnej. Autor wychodzi od etymologicznego znaczenia greckiego słowa dva0epa i zwraca uwagę na problemy związane z jego ortograficzną pisownią i tłumaczeniem. Następnie ukazuje historię użycia tego terminu w kościele starożytnym, prezentowaną w naukowych publikacjach na ten temat. Przeważająca większość zajmujących się tym problemem badaczy wskazuje na mający miejsce w 306 r. Synod w Elwirze jako moment, w którym po raz pierwszy w kościelnym dokumencie pojawiło się określenie „anathema”. Historia tego terminu, obejmująca czas przed 306 r., doczekała się do tej pory w literaturze przedmiotu niestety jedynie kilku nieusystematyzowanych chronologicznie wzmianek. Autor artykułu postrzega ten fakt jako istotny problem i wyraża przekonanie, że zbadanie użycia anatemy przed 306 r. pozwoli na lepsze zrozumienie jej znaczenia i funkcji w kościele starożytnym. Bez znajomości bowiem teologicznych początków i okoliczności tworzenia się tejże sankcji pozostaje niejasna również jej późniejsza historia. Problematyczne w tym kontekście są także napotykane w literaturze naukowej daleko idące nieścisłości, wyrażające się w nieprecyzyjnym definiowaniu znaczenia starożytnej kościelnej anatemy, utożsamianej niekiedy z ekskomuniką nakładaną zatwardziałym grzesznikom, a niekiedy z karą wykluczenia skierowaną przeciwko heretykom. Terminologiczna niespójność pojawiająca się u badaczy przy interpretowaniu słowa „anathema” przyczynia się tutaj do jeszcze większej niejasności. W obliczu tych problemów artykuł ma na celu w swoich kolejnych częściach ukazać na podstawie analizy tekstu Nowego Testamentu i pism Ojców Apostolskich rozwój i pierwotne znaczenie anatemy oraz jej konkretne zastosowanie przez starożytną wspólnotę chrześcijańską.
Źródło:
Vox Patrum; 2008, 52, 2; 1323-1334
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Początki Kościoła monofizyckiego w Egipcie
Beginnigs of the monophysite Church in Egypt
Autorzy:
Gołgowski, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/611890.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Kościół monofizycki
Egipt
monophysite Church
Egypt
Opis:
The author presents the history of the Church of Egypt after the Council of Chalcedon (451), and trying to determine the final destruction of the unity of Patriarchate of Alexandria. At the beginning of the crisis were the decisions taken at the Council, but the process of creating a separate patriarchates (Melkite and Monophysite) in Egypt last long. Some researchers, such as William H.C. Frend, consider turning point in this process the death of the Emperor Justinian (565), while in the East began to create a separate Monophysite Church hierarchy. Such conclusions appear premature regards Egypt, although these may be correct with regard to Syria. It seems that the creation of two separate Christian Churches in Egypt take place in Egypt later, during the reign of Emperor Heraclius (610-641).
Źródło:
Vox Patrum; 2012, 57; 167-180
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Powstanie i rozwój Kościoła nowacjańskiego
Nascità e sviluppo della Chiesa novaziana
Autorzy:
Sordyl, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612186.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Kościół nowacjański
powstanie
Chiesa novaziana
nascità
Opis:
Nel periodo iniziale dello sviluppo dello scisma romano di Novaziano niente lasciava prevedere che potesse minacciare l’intera Chiesa. In quel periodo Novaziano aveva mandato in Africa, Alessandria e Antiochia i suoi emissari. Grazie alla loro attività la comunità dei novaziani cresceva in potenza, e sviluppando in modo progressivo la propria dottrina è diventato un rivale significativo della Chiesa cattolica. La Chiesa di Novaziano si è diffusa in Gallia, nei terreni dell’Italia settentrionale (Milano), a Roma, in Africa, Egitto e Siria. In Oriente si è lottato a lungo contro le sue regole e abitudini. Anche nell’Asia minore i novaziani erano numerosi. Socrate fornisce molte informazioni su di loro. Racconta dettagliatamente la storia della comunità novaziana a Costantinopoli: descrive la disposizione delle loro chiese nella città e presenta la successione dei vescovi novaziani fino alla sua epoca. Eppure non vi è modo di stabilire, anche approssimativamente, il numero di singole comunità. L’ottavo canone del concilio di Nicea presumeva che in alcuni posti la chiesa di Novaziano avesse attratto la totalità della popolazione cristiana. Le informazioni sul presbitero romano e la sua chiesa non sono precise. I trattati, che si sono conservati, mostrano piuttosto la polemica teologica che la dimensione storica. La legge civile del 326 ha creato una situazione favorevole per gli appartenenti alla chiesa di Novaziano, riconoscendogli il diritto di possedere i luoghi di culto e i cimiteri. Le comunità novaziane in Oriente si sono trovate al centro della reazione antiniceana, le cui conseguenze avevano il carattere non solo teologico, ma anche esistenziale. Socrate riporta i momenti drammatici vissuti a Costantinopoli dai cattolici e dai novaziani che non volevano accettare il credo dei seguaci degli homoios. Nella prima metà del V secolo a Roma, il papa Innocente I, Bonifacio I e Celestino I chiudono le chiese dei novaziani. Cirillo invece combatteva i novaziani ad Alessandria. Socrate ricorda che a Costantinopoli, dove sicuramente era più difficile scordarsi delle sofferenze comuni, la situazione della comunità novaziana è rimasta buona fino all’ascesa al trono di Nestorio (428). La collaborazione della Chiesa e dello stato porta gradualmente alla sparizione, prima nelle grandi città, a poi addirittura in campagna, delle comunità organizzate, e finalmente degli ultimi rappresentanti della setta. Probabilmente gli ultimi novaziani asiatici collaboravano con i pauliciani. In Oriente dalla metà dell’VIII secolo sparisce la questione dei novaziani come eretici viventi. Gli ultimi cenni risalgono ai tempi di Giovanni di Damasco e Eulogio di Alessandria. In Occidente erano spariti già da molto prima: non se ne trova quasi nessuna informazione già dalla metà del V secolo. Secondo alcuni ricercatori le idee propagate dalla chiesa di Novaziano hanno influito sui bogomilisti, e anche sui catari dell’Occidente.
Źródło:
Vox Patrum; 2010, 55; 553-567
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Próba rekonstrukcji doktryny i struktury Kościoła nowacjańskiego
An attempt to reconstruct the doctrine and structure of Novatian Church
Autorzy:
Sordyl, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612274.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Kościół nowacjański
doktryna
Novatian Church
doctrine
Opis:
The Novatian vision of the Church appeared in the moment which was favourable for its further development. Not only did the Church suffer persecution, but also some Christians protested against the possibility of reconciliation lapsi. What is more, the doctrine concerning the impossibility to forgive certain sins had a significant role in spreading of Novatian Church. Merging the congregation belonging to Novatian Church and Montanists in the East contributed to specifying the doctrine of the sect. With reference to a repeat marriage, the testimonies from III century do not allow to state explicitly if the pope himself treated them as illegal. Novatian allowed for penance and reconciliation of those who were guilty of certain carnal sins. It seems that later such violations were treated more severely. Montanism surely had an influence on it. Such rigorism in penitential discipline assumed a definite concept of Church and the power of the keys, which differed significantly from the one Catholicism set down. Apart from this, however, dogmatic divergences between Novatianism and Catholicism are not to be observed. But, the question of determining the date of Easter led to the separation between a lot of Novatian communities and the Church. Socrates’ accounts of Novatian Church internal disputes let us discern a few features of its inner structure. It does not seem to differ from that of Catholic Church. There are bishops, priests, deacons, synods. Furthermore, episcopal appointments to more important cities are considered to be superior. The sacraments in Novatian Church were the same as in Catholic Church, however, according to Teodoret, Novatian Church did not practice anointing a person with holy oils after baptism. A similar opinion can be found in Pacian’s texts. It was accepted among Catholics, at least in the East, that those who converted from Novatian Church should be anointed. In Novatian communities, from the outset, Catholics, who joined this sect, were baptized for the second time. According to Eulogius, Novatians in Alexandria rejected the cult of relics. The council in Nice tried to restore Novatians to the unity with Catholic Church, adopting a restrained attitude towards them. The council in cannon 8 presents the “pure” returning to Church with the conditions of grace. The Trident Council, however, saw in condemning Novatians proof of true Fathers’ teaching about penance.
Źródło:
Vox Patrum; 2012, 57; 535-550
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozwój wspólnot domowego Kościoła w Ewangelii św. Marka
Autorzy:
Mateja, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613438.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
οἶκος, οἰκία, domowy Kościół, struktura eklezjalna, inicjacja
Opis:
Artykuł ukazuje proces powstawania struktury eklezjalnej w pierwszej połowie Ewangelii Marka, w dwóch etapach. Pierwszy dotyczył środowiska żydowskiego, a drugi pogańskiego. W obu wypadkach fundamentem rozwoju Kościoła był οἶκος/οἰκία, czyli podstawowa komórka społeczna w starożytności. W przypadku Żydów, pierwsza wspólnota eklezjalna powstała w oparciu o οἰκία Szymona i Andrzeja (por. Mk 1, 29), a w środowisku pogan o οἶκος Syrofenicjanki (por. Mk 7, 30). Kulminacją rozwoju Kościoła wśród Żydów był pierwszy cud rozmnożenia chlebów i ryb (por. Mk 6, 34-44), natomiast wśród pogan drugi cud rozmnożenia chlebów i ryb (por. Mk 8, 1-9). W obu wypadkach spotkały się tam wspólnoty domowych Kościołów, które powstały na terenie Galilei i Dekapolu, w wyniku misji Jezusa i Dwunastu.
Źródło:
Vox Patrum; 2019, 71; 389-406
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Patriarchat i patriarchowie Seleucji-Ktezyfontu. Z dziejów starożytnego Kościoła w Persji
Patriarchate and patriarchs of Seleucia-Ctesiphon. The history of the ancient Persian Church
Autorzy:
Uciecha, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613460.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
patriarchat
Kościół w Persji
Patriarchate
Persian Church
Opis:
The Ancient Persian Church came under the influence of the Latin Church in terms of its church structures as well as its theological foundations. It wanted to prove its independence, equal rights and richness of tradition. Arguments in synodical protocols of the Oriental Orthodox Church should be investigated in the context of developing a metropolitan system and an ideology of patriarchate in the Church of Antioch.Evidence were being presented to support the theory that Babylon was not only the sacred land, which gave birth to Abraham, father of faith, but also that the Christian faith was accepted there for the first time.
Źródło:
Vox Patrum; 2012, 58; 49-58
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postawa chrześcijan Kościoła perskiego w czasie prześladowań Szapura II
The attitude of Persian Christian church during the persecution of Shapur II
Autorzy:
Teister, Wojciech
Uciecha, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612316.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Kościół perski
Szapur II
Persian Christian
Shapur II
Opis:
The subject of this article deals with Persian Christians in the period of the persecution of Shapur II. The ruler derived from the Sassanid dynasty had governed the Persian Empire since 309 to 379 and on that time of his reign Sassanid Empire saw its first golden era. The three source accounts were analysed: Demonstrations of Aphrahat, The History of the Hermias Sozomenus and Chronica Seertensis – nestorianical source dated from the IX or X century. Each of analysed reports concerning the persecution of the Persian Christians appears to be interesting and noteworthy. In his Church History Hermias accepted the role of external factors in origin and turn of events of Church persecution in Persia in the IV century (magicians and Jews). Nestorian author of Chronica Seertensis has also made observations of these groups in forming the antichristian politics of the Persian ruler but besides that he even expands theological reflection: the persecution should be interpreted as the time of trial, strengthening the faith and calling on to convert. The Aphrahat in his Demonstrations, particularly in his Synodical Letter had briefed the similar historical-redemptive conception in the martyr theology but judging the posture of Simeon negatively.
Źródło:
Vox Patrum; 2012, 57; 667-676
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Il cristianesimo come religio divina nel pensiero di sant’Ilario di Poitiers
Chrześcijaństwo jako boska religia w myśli Hilarego z Poitiers
Autorzy:
Bodrožić, Ivan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/947698.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Św. Hilary z Poitiers
chrześcijaństwo
boska religia
Kościół
Opis:
Święty Hilary z Poitiers († 367) żył w trudnym momencie historycznym, w którym panował kryzys w stosunkach władzy politycznej i kościelnej. Z jednej stony dziedzictwo Konstantyna Wielkiego w postaci uznania chrześciajństwa za religię państwową, z drugiej zaś pokusy ingerencji włądzy cywilnej w wewnętrzne sprawy Kościoła przez jego nastepców. Zaistniałą sytuację pogarszały znacznie walki między różnymi frakcjami chrześcijan, którzy nie mogli nadal osiagnąć pokoju i zgody w kwestaich religijnych nawet pomimo tego, że na Soborze Nicejskim, zostało ogłoszone wyznanie wiary Kościoła. Cesarz Konstancjusz, sprzyjający arianon, w rzeczywistości chciał politycznego rozwiązania problemu teologicznego nie uwzględniajac jednak faktu, że kompromis religijny podważy prawdę o Bogu. Na kanwie tych wydarzeń zasadniczą kwestią stanie się precyzyjne określenie pojecia religii prawdziwej. Autor artykułu podjął badania nad różnymi znaczeniami terminu religio w pismach Biskupa Poitiers. Analiza tekstów pozwoliła na zaprezentowanie jego rozumienia religii, a zwłaszcza, wskazanie kryteriów określających zarówno religię jak i Kościół, który również może być rozumiany pod pojęciem religii. Jak konkluduje Autor dla św. Hilarego jedyną, prawdziwą religią jest ta, która została objawiona przez Boga, On sam ją zapoczątkował na ziemi. Dodatkowo religia ta jest zgodna z prawem, ponieważ pochodzi od Boga, który jest jego autorem. Hilary pokazuje wyraźnie, że prawda religijna nie ma prowieniencji ludzkiej, ale jest prawdą ze względu na to, co objawił Bóg. Stąd też postulaty Hilarego pod adresem cesarza, który nie może działać w Kościele jako absolutny pan i traktować Kościoła jako religii pogańskiej. Kościół jest depozytariuszem prawdy otrzymanej od Boga jak również wskazówek odnośnie do właściwego i należnego Bogu kultu i nie może odejsć od tego nawet za cenę konfliktu z cesarzem.
Źródło:
Vox Patrum; 2014, 61; 195-208
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Apokryficzne przedstawienie męczeństwa św. Bartłomieja apostoła na obrazie z kościoła parafialnego w Burgrabicach
The presentation of the apostle Bartholomew’s death in a picture from Burgrabice’s church
Autorzy:
Wierna, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612231.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Bartłomiej
kościół parafialny w Burgrabicach
Bartholomew
Burgrabice’s church
Opis:
In the Burgrabice’s town church (diocese Opole) there is a painting by Max Günther (1887-1961), a local painter living in Burgrabice. It describes the death of the saint Apostle Bartholomew. Max Günther is said to paint it during his journey to Rome in 1914. The picture is a copy of Francesco Manno’s (1752-1831) work, exposed in saint Bartholomew’s Basilica in Rome (all’Isola Tiberina).
Źródło:
Vox Patrum; 2012, 57; 737-750
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie instytucji wdów w odniesieniu do stanu dziewic w pierwszych wiekach Kościoła
Significance of the institution of widows in reference to the status of virgins during the first centuries of the Church
Autorzy:
Zalewski, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612920.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Kościół
pierwsze wieki
wdowy
dziewice
Church
first centuries
widows
virgins
Opis:
Herein the article it is given the analyses of the institution of widows and status of virgins. A special attention is paid to their mutual relations and status at the first centuries of the Church. On the basis of the above mentioned analyses we can see how the mutual relations between them have been changed during centuries. Since the times of the Apostles the widows have been surrounded by a special care and played a very important role at the community. In regard of the great effort which widows, who had been already acquainted with the marital consumption, had to make to keep abstinence their value was greater than value of virgins. A special attention to this fact was paid by Tertullian and Clemens of Alexandria. In the course of time the situation has been slowly changing. The change of the ministerial status at the Church and the edict of toleration issued by Galerius in the year 311 brought to a gradual acceptance by virgins of the status which earlier had been a privilege of widows. The process of valorization was escalating more and more simultaneously with the development of monasteries and monastic life at the IVth century.
Źródło:
Vox Patrum; 2015, 64; 595-613
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola i zadania prezbiterów we wspólnocie kościelnej w świetle pism Tertuliana
The Function and Mission of Presbyters in Tertullian’s Works
Autorzy:
Zalewski, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/614067.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Kościół
Tertulian
Afryka Północna
prezbiterzy
Church
Tertullian
Africa Proconsularis
presbyters
Opis:
Tertullian did not bequeath any treaty directly about Church and organization of it. Well, he certainly did not regard it as something required. The aggregate of his works quite precise shows how Church in North Africa functioned in II and III century. In his works term presbyter it seems to be ultimately stated. The term determines the second level of beadle, subordinate authority of supervisor of community – pontiff. For that reason, presbyters did not arouse our author, who frequently lists them in relation with the superior. They participated in actions appropriate for pontiff such as education or gave baptism to somebody. Moreover, they confirm Christian marriage and they achieve intercessory function while public expiation sinners. However, they probably do not possess power to absolve worshippers. Tertullian especially point out their disciplinary function, they had to provide peace in the community although they create with pontiff and deaconry the hierarchy in Church.
Tertulian nie pozostawił po sobie żadnego traktatu dotyczącego sensu stricto Kościoła i jego organizacji. Z pewnością nie widział takiej potrzeby. Całokształt jego twórczości daje jednak wystarczająco precyzyjny obraz organizacji kościelnej w Afryce Północnej na przełomie II i III w. Termin presbyter w dziełach Kartagińczyka wydaje się już ostatecznie ustalony. Jest on użyty przez niego na określenie urzędu kościelnego drugiego stopnia, podporządkowanego we wszystkim władzy przełożonego wspólnoty-biskupa. Z tego też powodu prezbiterzy nie wzbudzają większego zainteresowania naszego autora, który często wymienia ich tylko w relacji do zwierzchnika wspólnoty. Uczestniczą oni w czynnościach ministerialnych właściwych biskupowi, takich jak nauczanie, udzielanie chrztu czy prawdopodobnie sprawowanie eucharystii. Ponadto prezbiterzy uczestniczą w zatwierdzaniu chrześcijańskich małżeństw oraz spełniają rolę wstawienniczą podczas publicznej pokuty grzeszników. Nie posiadają oni jednak władzy odpuszczania grzechów. Pomimo tego, iż prezbiterzy wraz z biskupem i diakonami tworzą hierarchię w Kościele, to Tertulian zasadniczo podkreśla ich rolę dyscyplinarną, mającą zapewnić pokój we wspólnocie.
Źródło:
Vox Patrum; 2019, 72; 67-78
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aktywność cesarza w kontekście sporów chrystologicznych w Bizancjum w VII wieku
The activity of the emperor in the context of the christological controversy in Byzantium of the seventh century
Autorzy:
Kashchuk, Oleksandr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/611892.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
cesarz
Kościół
ideologia
władza
monoteletyzm
emperor
Church
ideology
authority
monotheletism
Opis:
In the quest of theological agreement in Byzantium in the seventh century Emperors played a leading role. The rulers were promoters of the theological discussions and promulgated documents concerning a Christian doctrine obliging all over the Empire. That would lead to a compromise between supporters of both Monophysitism and Chalcedon. The aim of theological compromise was to achieve peace in the Empire in the face of danger. When the necessity for reconciliation with the Monophysites ceased to be valid, Emperor Constantine IV convened the Council in Constantinople, which condemned the adherents of Monotheletism. Emperors had a solid ideological basis for their activities. Emperor was treated as a person with religious authority entitled to intervene in the affairs of the Church, even in matters of faith. His concern for the state included not only the secular affairs, but also religious. Religion is subordinated to state authority. Such ideological contents were supported by majority of the hierarchs of the Byzantine Church in the seventh century. The ideology of the special character of the person of the Emperor was especially alive in Byzantium during various crises.
Źródło:
Vox Patrum; 2016, 66; 411-428
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 46

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies