Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Fathers of the Church" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 17
Tytuł:
Międzynarodowa Konferencja Naukowa „Pneumatologia Ojców Kościoła”, Lublin, 17 maja 2019
'Pneumatology of the Fathers of the Church' - International Conference, Lublin, 17 May 2019
Autorzy:
Kochanek, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613147.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
report
pneumatology
fathers of the church
Źródło:
Vox Patrum; 2019, 72; 343-344
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Different strategies of the Greek Fathers against the pneumatomachians
Różne strategie greckich Ojców wobec duchoburców
Autorzy:
Maspero, Giulio
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612906.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
greccy Ojcowie Kościoła
duchoburcy
pneumatologia
Greek Fathers of the Church
Pneumatomachians
Pneumatology
Opis:
Różnorodne źródła prezentują teologię duchoburców (macedonian, pneumatomachów) w IV wieku, którzy wraz z arianami negowali bóstwo Ducha Świętego, ale w przeciwieństwie do nich nie kwestionowali tego odnośnie do Syna. Ojcowie greccy toczyli z nimi różne dysputy, a badanie ich strategii wydaje się być interesujące, by lepiej zrozumieć samą herezję i jej odmiany. Epifaniusz z Salaminy, zarówno w Ancoratus 65, 1 - 73, 9, jak i w Panarionie 54 (74), opisuje herezję duchoburców, a także przedstawia szereg argumentów przeciw nim. Równie ważny wydaje się być traktat Dialogi duo contra Macedonianos (PG 28, 1291- 1338), przekazany w korpusie pism Atanazego, później przypisywany Dydymowi Aleksandryjskiemu, o którego autorstwo nadal jeszcze toczą się dyskusje. Porównanie tych różnych dzieł na tle pneumatologii Ojców Kapadockich, zwłaszcza De Spiritu Sancto Bazylego z Cezarei i Adversus Macedonianos Grzegorza z Nyssy, może przynieść ciekawe wnioski, zarówno z perspektywy historycznej, jak i teologicznej.
Different sources describe the theology of the Pneumatomachians or Macedonians in the 4th century. They shared with the Arians the negation of the divinity of the Holy Spirit but were in disagreement with them about the Son. Different Greek Fathers wrote different answers and the study of their strategies seems of interest to better understand the heresy itself and its varieties. Epiphanius of Salamis, both in Ancoratus 65, 1 - 73, 9 and in Panarion 54 (74), presents a description of the Pneumatomachian heresy with a series of arguments to counter it. Equally important seem the Dialogi duo contra Macedonianos (PG 28, 1291-1338), transmitted in Athanasius’ Corpus, later attributed to Didymus, and still of discussed authorship. The comparison of these different works on the background of Cappadocian pneumatology, in particular Basil’s De Spiritu Sancto and Gregory of Nyssa’s Adversus Macedonianos, may offer interesting insights from both the historical and theological perspective.
Źródło:
Vox Patrum; 2017, 68; 193-215
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Natura ludzka jako zagubiona owca w nauczaniu Ojców Kościoła
Human nature as the lost sheep according to the Fathers of the Church
Autorzy:
Przyszychowska, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612272.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Ojcowie Kościoła
natura ludzka
zagubiona owca
Fathers of the Church
human nature
lost sheep
Opis:
It may seem that the main goal of the parable of the lost sheep (Mt 18, 12-14; Lk 15, 4-7) is to make us aware how much God loves sinners and how deeply He wants to regain them. The Fathers of the Church, of course, knew that kind of interpretation, nevertheless very early in history they started to apply a completely different explanation to the lost and found sheep. Already in the 2nd century we can find the statement that the sheep is not a single sinner but the entire human nature, which got lost through the original sin committed by Adam and was found and renewed thanks to the incarnation of God’s Son. In the Antiquity, it was universally believed that human life had a common dimension. That belief was a great part of ancient philosophy as well as the biblical tradition. Some of the Fathers understood the communion even deeper than others as they imagined the humanity as a living organic entity. The concept of the ontological unity of human nature was developed mostly by three Fathers: Irenaeus (2nd century), Methodius of Olympus (died c. 311) and Gregory of Nyssa (died c. 394). All three of them used the parable of the lost sheep as an example that could explain this doctrine. Besides, two more Fathers, Origen and Ambrose of Milan, spoke about the unity of the humanity when they explained the parable of the lost sheep, though their interpretation of this unity is completely different. However all five Fathers have something in common, which allows me to compare their deliberations on the parable together.
Źródło:
Vox Patrum; 2012, 57; 521-533
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Herezje wczesnochrześcijańskie – zagadnienia wprowadzające
Early Christian heresies – introductory issues
Autorzy:
Czyżewski, Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612815.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
herezja
schizma
Ojcowie Kościoła
ortodoksja
doktryna
heresy
schism
Fathers of the Church
orthodoxy
doctrine
Opis:
In the times of the Church Fathers the notion of heresy was related to the false doctrine what became the cause of derogations from the unity of the Church. It was a false tenet about God, hence the Fathers of the Church tried to define not only mistakes created within the Church, but also to develop orthodox doctrine. Due to the vastness of the this subject authors and texts defining heresies were selected. Firstly, attention was drawn on the Greek term a†resij contained in pagan literature and the writings of the New Testament, which allowed to see what was the impact, especially the biblical definition of heresy, on the understanding of the early Christian writers, especially before the first Council of Nice in 325. It was also necessary to ask about the origin of heresy and its characteristics. Fathers affirmed unequivocally that their creation were associated mainly with making the wrong choices. The result of this were incorrect relations of heretics to the truth and to the Church, wrong image of God and abiding in stubbornness. Fathers also attempted to define more precisely the scope of meaning of schism and heresy, which are concepts often used as synonyms.
Źródło:
Vox Patrum; 2017, 68; 7-20
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola ojców Kościoła w budowaniu społeczeństwa chrześcijańskiego w Afryce Prokonsularnej (I-V w.)
The Role of Church Fathers in Building a Christian Society in Africa Proconsularis (1st-5th cent. CE)
Autorzy:
Wygralak, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613092.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Afryka Prokonsularna
Społeczeństwo
Chrześcijaństwo
Ojcowie Kościoła
Ewangelizacja
Africa Proconsularis
Society
Christianity
Fathers of the Church
Evangelisation
Opis:
The article discusses the process of the Christianization of North Africa. The study is based mainly on the works of the early Christian authors (Tertullian, Cyprian, Lactantius, Augustine) and the decrees of the African synods. From the extant evidence it is difficult to describe the beginnings of Christianity in Africa. It seems to have arrived from Jerusalem and spread among the Jewish communities, over time expanding also among the indigenous inhabitants of Africa. The evangelization was not institutional in character, but the fruit of the life testimony of Christians, the attitude of martyrs, and the zealous work of the clergy. Care was taken first and foremost to conduct a thorough and in-depth catechesis connected with the reception of the sacrament of baptism and in preparation to the celebration of the most important liturgical feasts. Considerable role in the shaping of the Christian society was also played by the synodal activity of the Church. Regrettably, the Christian community was weakened by internal dissensions and the invasion of the Arian Vandals. 
W przedstawionym artykule został omówiony proces chrystianizacji Afryki Północnej. Podstawę opracowania stanowią przede wszystkim dzieła autorów starochrześcijańskich (Tertulian, Cyprian, Lakancjusz, Augustyn) oraz uchwały synodów afrykańskich. Na podstawie dostępnych danych, trudno jest opisać początki chrześcijaństwa w Afryce. Wydaje się, że przybyło ono z Jerozolimy i rozprzestrzeniło się wśród wspólnot żydowskich, a z biegiem czasu także wśród rdzennych mieszkańców Afryki. Ewangelizacja nie miała charakteru instytucjonalnego, a była owocem świadectwa życia chrześcijan, postawy męczenników, a także gorliwej pracy duchownych. Starano się przede wszystkim o przeprowadzenie rzetelnej i pogłębionej katechezy związanej z przyjęciem sakramentu chrztu, a także przygotowaniem do obchodów najważniejszych uroczystości liturgicznych. Niemałą rolą w kształtowaniu społeczeństwa chrześcijańskiego odegrała także żywa działalność synodalna Kościoła. Niestety wspólnotę chrześcijan osłabiły toczące ją rozłamy, a także najazd ariańskich Wandalów.
Źródło:
Vox Patrum; 2019, 72; 7-26
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Patrystyczna interpretacja Rdz 2, 7: „Pan Bóg ulepił człowieka z prochu ziemi i tchnął w jego nozdrza tchnienie życia”
Patristic interpretation of Gen 2:7: “And the Lord God formed man of the dust of the ground, and breathed into his nostrils the breath of life”
Autorzy:
Czyżewski, Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612384.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
dusza
ciało
Księga Rodzaju
Stwórca
stworzenie
człowiek
Ojcowie Kościoła
soul
body
Genesis
Creator
creation
man
Fathers of the Church
Opis:
The article aims at the presentation of the exegesis of Gen 2:7 made by some early Christian writers. Their interpretation contains three essential elements. Fathers start with pointing out the matter as a material from which God created man. Although the human body undergoes natural decomposition, it is not because of the material from which it is built, but because of its frailty due to sin. Fathers also pay attention to the soul, which has its source in what Genesis calls the breath of God. However, it did not exist before the creation of the material body, as proclaimed by Origen, but was created along with the body. The soul animates the body putting it in motion. Although man was formed from the dust of the earth by the hands of God, he should be seen as a spiritual being. Whereas the soul is created, the body has been formed and this clearly differentiates the two. Due to the greatness and grandeur of man, he cannot be reduced to animal being, as it has a rational soul that animates his body. Finally, the third thread in connection with the exegesis of the Gen 2:7 indicates the union of the body and the soul at the moment of creation. It occurred at the time when God breathed into man’s nostrils and put in some part of his grace. This does not mean, however, that the nature of God has changed into the soul of man. Not only did the first man receive the breath of God – everyone gets a second breath, the Holy Spirit, which leads to the creation of a new humanity.
Źródło:
Vox Patrum; 2016, 65; 141-154
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ojcowie Kościoła w drodze chrześcijanina do Jezusa Chrystusa na przykładzie życia i dzieła Josepha Ratzingera/Benedykta XVI
The Fathers of the Church on the Way of a Christian to Jesus Christ Based on the Life and Work of Joseph Ratzinger/Benedict XVI
Autorzy:
Michalik, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/43558015.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Joseph Ratzinger
Benedict XVI
Fathers of the Church
St. Augustine
the Christian’s way
Benedykt XVI
Ojcowie Kościoła
św. Augustyn
droga chrześcijanina
Opis:
Życie i dzieło Josepha Ratzingera/Benedykta XVI jest głęboko i ściśle splecione z nauczaniem i świadectwem wierności Chrystusowi Ojców Kościoła. Prowadził on z Ojcami dialog i włączał ich do dialogu, który prowadził z myślą współczesną. Przez swój bogaty dorobek teologiczny pokazał, że myśl Ojców jako świadków wiary Kościoła pierwszych wieków, może także dzisiaj pomóc w głębszym rozumieniu wiary. Ojcowie Kościoła byli dla niego nie tylko nieustanną inspiracją, ale także – zwłaszcza jako Najwyższy Pasterz Kościoła – stawiał ich za wzór chrześcijańskiego życia dla uczniów Chrystusa na początku trzeciego tysiąclecia. Dlatego można powiedzieć, że na własnym przykładzie ukazywał współczesnym chrześcijanom jak wsłuchując się w nauczanie Ojców i naśladując przykład ich życia podążać do Jezusa i za Jezusem.
The life and work of Joseph Ratzinger/Benedict XVI is deeply and closely intertwined with the Fathers of the Church, teaching and being witnesses of fidelity to Christ. He conversed with the Fathers and included them in the dialogue he conducted with contemporary thought. Through his rich theological achievements, he showed that the thought of the Fathers as witnesses to the faith of the Church in the first centuries, can also help today in a deeper understanding of faith. The Fathers of the Church were not only a constant inspiration for him, but also – especially as the Supreme Shepherd of the Church – he set them as a model of Christian life for the disciples of Christ at the beginning of the third millennium. Therefore, it can be said that on his own example he showed contemporary Christians how, by listening to the teaching of the Fathers and following the example of their lives, they could go to Jesus and follow Jesus.   Keywords: Joseph Ratzinger/Benedict XVI, Fathers of the Church, St. Augustine, the Christian’s way
Źródło:
Vox Patrum; 2023, 87; 267-294
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pedagogia Boża w pismach Ojców Kościoła
Gods Pedagogy in the Writings of the Church Fathers
Autorzy:
Drączkowski, Franciszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612581.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
pedagogia
patrystyka
Klemens Aleksandryjski
Tertulian
Grzegorz Cudotwórca
Bazyli Wielki
Hieronim
Augustyn
Ojcowie Kościoła
pedagogy
patristic
Clemens of Alexandria
Tertullian
Gregory Thaumaturgos
Basil the Great
Jerome
Augustine
Church Fathers
Fathers of the Church
Opis:
The patristic vision of Catholic pedagogy most fully and clearly, in both global and detailed terms, appears in the doctrine of Clement of Alexandria, as it is shown in this article. other sources, contained in both Greek and Latin church fathers' works (like Tertullian, Gregory Thaumaturgos, Basil the Great, Jerome and Augustine), most often of a contributory nature, do not have the power of expression and clarity that we find in the thought of the Alexandrian. This is a thoroughly theocentric and christocentric vision, which can already be seen in the applied onomastics and pedagogical terminology. This is the "pedagogy of God", "the pedagogy of God's wisdom", "the pedagogy of Christ", whose purpose is "God's education" "education in Christ".
Patrystyczna wizja pedagogiki katolickiej najpełniej i najbardziej klarownie, zarówno w ujęciu globalnym jak i szczegółowym, jawi się w doktrynie Klemensa Aleksandryjskiego, co zostało ukazane w tym artykule. Pozostałe materiały źródłowe, zawarte zarówno w przekazach greckich jak i łacińskich ojców Kościoła (jak Tertulian, Grzegorz Cudotwórca, Bazyli Wielki, Hieronim i Augustyn), najczęściej o charakterze przyczynkowym, nie posiadają tej siły ekspresji i wyrazistości, którą znajdujemy w myśli Aleksandryjczyka. Jest to wizja na wskroś teocentryczna i chrystocentryczna, co można już dostrzec w stosowanej onomastyce oraz terminologii pedagogicznej. Jest to „pedagogia Boga”, „pedagogia Bożej mądrości”, „pedagogia Chrystusa”, której celem jest „wychowanie Boże” „wychowanie w Chrystusie”.
Źródło:
Vox Patrum; 2008, 52, 1; 137-155
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ojcowie Kościoła a teologia moralna jako nauka teologiczna
Fathers of the Church and moral theology as a theological science
Autorzy:
Wyrostkiewicz, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612099.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
teologia moralna
nauka teologiczna
Ojcowie Kościoła
źródła teologiczne
prawda naukowa
moral theology
theological science Fathers of the Church
source of theology
scientific truth
Opis:
Testimonies of life and faith of the Fathers of the Church, and their teaching (letter, scriptures) impact on moral theology as a theological science. First, as “loci theologici” of contemporary theology. Omitting them would result in danger to go beyond a theology in the spirit of one, catholic and apostolic Church. Then, because the actions and writings of the Fathers of the Church are examples of exploration and argumentation for today’s theologians, also moralists. Information on the life and teachings (scriptures) are conclusive, actual and current presentation morality and the confirmation of new moral-theological views and theses. For this, however, it is necessary to use the material developed by the researchers of the Fathers of the Church (specialists in patrology). They, due to its historical and philological methods and competencies, adapt antique texts and information to the needs of contemporary theologians, also moralists.
Źródło:
Vox Patrum; 2014, 62; 583-592
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Illuminatrix - stella maris - domina? (św. Hieronim). Patrystyczna interpretacja imienia Maria - wybrane hipotezy
Autorzy:
Jóźwiak, Magdalena Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158049.pdf
Data publikacji:
2021-12-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Ojcowie Kościoła
Hieronim
etymologia imienia Maryja
imię
Maryja
Illuminatrix
Stella maris
Domina
Fathers of the Church
St Jerome
etymology of the name of Mary
Name
Mary
Opis:
W erze patrystycznej chętnie pochylano się nad etymologią imion biblijnych, ponieważ Ojcowie Kościoła byli przekonani, że imiona używane w Biblii zawierają ukryte znaczenie, jak utrzymywał św. Augustyn w De doctrina christiana 2, 38, 56-57 (por. PL 34, 61-62). Na Wschodzie etymologią imion zajmował się obszernie Orygenes, na Zachodzie zaś św. Hieronim ze Strydonu. Niniejszy artykuł przedstawia wybrane patrystyczne interpretacje na temat imienia Maria, opierając się głównie na przekazie Hieronima (por. Liber de nominibus hebraicis, PL 23, 771-858), który jako pierwszy spośród Ojców Kościoła zachodniego zajął się wyprowadzaniem etymologii nazw własnych. Etymologie zaproponowane przez Strydończyka (Maria = illuminatrix/illuminata/illuminant me isti, smyrna maris, stella maris, amarum mare, domina) konfrontujemy z dzisiejszym stanem wiedzy o językach semickich i zestawiamy je z greckimi Onomastica sacra. W podpunkcie ostatnim zaś analizujemy wybrane pohieronimowe interpretacje tegoż imienia (Ambroży z Mediolanu, Eucheriusz z Lyonu, Izydor z Sewilli).
In the patristic era, the etymology of biblical names was eagerly focused on because the Church Fathers were convinced that the names used in the Bible had a hidden meaning, as St. Augustine in De doctrina christiana 2, 38, 56-57 (cf. PL 34, 61-62). In the East, Origen dealt extensively with the etymology of names, while in the West, St. Jerome of Stridon. This article presents selected patristic interpretations of the name of Mary, based mainly on the interpretations of St. Jerome (cf. Liber de nominibus hebraicis, PL 23, 771-858), who was the first of the Fathers of the Western Church to deduce the etymology of names. I confront the etymologies proposed by him (Mary=illuminatrix/illuminata/illuminant me isti, smyrna maris, stella maris, amarum mare, domina) with the present state of knowledge about the Semitic languages and I compare them with the Greek Onomastica sacra. In the last point, I analyze selected Post-Jerome interpretations of this name (Ambrose of Milan, Eucherius of Lyon, Isidore of Seville).
Źródło:
Vox Patrum; 2021, 80; 161-176
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Serafiny w egzegezie biblijnej św. Hieronima ze Strydonu
The Seraphim in the Biblical Exegesis of St. Jerome of Stridon
Autorzy:
Jóźwiak, Magdalena Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/43570281.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
St. Jerome of Stridon
The Fathers of the Church
the Book of Isaiah
The Commentary on Isaiah
Seraphim
Ojcowie Kościoła
św. Hieronim ze Strydonu
Księga Izajasza
Komentarz do Księgi Izajasza
Serafin
Opis:
W okresie patrystycznym Księga Izajasza cieszyła się ogromnym zainteresowaniem tak wśród greckich, jak i łacińskich egzegetów. Sam św. Hieronim wyjaśniał proroka Izajasza niejednokrotnie. Ten komentarz jest uważany przez badaczy za szczyt Hieronimowej egzegezy. Przedmiotem niniejszego artykułu są passusy z księgi 3 Hieronimowego Komentarza do Księgi Izajasza, w której Strydończyk analizuje między innymi Iz 6, 1-3 oraz Iz 6, 6-7 (por. Hieronymus, Commentarii in Esaiam III 6, 1-3 i 6, 6-7, Vetus Latina 23, s. 307-315; s. 318-320). Otóż, w Iz 6 pojawiają się tajemnicze istoty zwane Serafinami. Po krótkim wprowadzeniu do samego komentarza, prezentujemy w tym artykule zagadnienie Serafinów w Hieronimowej egzegezie w 4 podpunktach: 1) Etymologia terminu Serafin (Serafini = incendentes, comburentes, ardor, incendium, principium oris eorum); 2) Sześć skrzydeł jako jedna z cech dystynktywnych Serafina (dwoma zakrywają twarz Boga (może swoją?), drugą parą skrzydeł zakrywają stopy Boga (a może swoje?), trzecia para zaś służy im do latania); 3) Obowiązki i zadania Serafinów (celebracja świętości Boga oraz są posyłane z różnymi zleceniami); 4) Alegoryczne rozumienie frazy Serafin (Serafiny mogą symbolizować: Stary i Nowy Testament, służebne moce niebieskie lub jakiś cień prawdy odnoszącej się do przyszłej niewoli).
In the patristic era, the Book of Isaiah was of great interest to both Greek and Latin exegetes. St. Jerome of Stridon explained the prophet Isaiah many times. The subject of this article is the passages from book 3 of Jerome’s The Commentary on Isaiah, in which he analyzes, among others, Is 6:1-3 and Is 6:6-7 (cf. Hieronymus, Commentarii inEsaiam III 6, 1-3 and 6,6-7, Vetus Latina 23, p. 307-315, 318-320). Ergo, in Is 6 appear mysterious beings called Seraphim. After a short introduction to the commentary itself, in this article I present the issue of the Seraphim in Jerome’s exegesis in 4 subsections: (1) The etymology of the term Seraphim (Seraphim = incendentes, comburentes, ardor, incendium, principium oris eorum); (2) Six wings as one of the distinctive features of the Seraphim: (two cover the face of God (maybe theirs?), the second pair of wings covers God’s feet (or maybe theirs?), and the third pair is used for flying); (3) Duties and tasks of the Seraphim (celebration of the holiness of God and being sent with various commissions); (4) Allegorical meaning of the phrase Seraphim (Seraphim can symbolize: Old and New Testaments, serving celestial powers, or some shadow of truth relating to future captivity).
Źródło:
Vox Patrum; 2023, 88; 113-132
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recepcja Ojców Kościoła w Confessio catholicae fidei christiana Stanisława Hozjusza
Reception of the Fathers of the Church in Confessio catholicae fidei christiana by Stanislaus Hosius
Autorzy:
Wysocki, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613322.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
kardynał Stanisław Hozjusz
Confessio fidei
reformacja
teologia konntreformacyjna
Ojcowie Kościoła
argument patrystyczny
Cardinal Stanislaus Hosius
Reformation
Conter- Reformation theology
Fathers of the Church
patristic argument
Opis:
Among the famous people related to Warmia one of the most prominent is undoubtedly the bishop of Warmia, Cardinal Stanislaus Hosius, a famous diplomat, humanist, lawyer, poet, illuminator scientific life in Warmia, but also a theologian and defender of the Catholic faith. His theological views and his defending of the faith against the reformers are included in a number of his writings, but the greatest influence and fame had his work Confessio catholicae fidei Christiana (Christian profession of the Catholic faith). It was written as an extension of a creed created on request of participants of the Council in Piotrków (1551), who turned to Hosius with request to write a short statement of the most important truths of the Catholic faith. In his work Hosius many times repeatedly referred to the argument from Tradition and he used the writings of the early Christian writers. The article is an attempt to explore how Hosius, arguing with Protestants, uses patristic argument and how he uses the writings of early Christian writers. The article presents as well the idea of the reception of the Fathers of the Church in the most important work of Hosius.
Źródło:
Vox Patrum; 2016, 65; 727-739
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Christophera B. Butlera koncept mariologii patrystycznej
Autorzy:
Pek, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158057.pdf
Data publikacji:
2021-12-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Patristic Mariology
Fathers of the Church
Christopher Basil Butler
John Henry Newman
Anglicanism
Catholicism
Vatican Council II
mariologia patrystyczna
Ojcowie Kościoła
Chistopher Basil Butler
anglikanizm
katolicyzm
sobór watykański II
Opis:
Podczas pierwszej sesji Soboru Watykańskiego II w 1962 roku rozstrzygnięto niewielką liczbą głosów, że nauka o Matce Pana zostanie zamieszczona w konstytucji o Kościele. Basil Christopher Butler (1902 – 1986), opat benedyktyński Anglii był jednym z tych, którzy przygotowali projekt dokumentu mariologicznego. Otrzymał on poparcie episkopatu angielskiego. Ch. Butler wykazał w oparciu o dane biblijne i nade wszystko patrystyczne, że Matkę Chrystusa należy ukazywać w perspektywie historii zbawienia. Jego koncept patrystyczny został oparty na starożytnej figurze nowej Ewy, która stanowi pierwowzór Kościoła. Wskazał wiele pism ojców Kościoła. Zostały one wykorzystane w ósmy rozdziale Lumen gentium. Tymczasem we wstępnych projektach mariologii soborowej były nieliczne odniesienia patrystyczne. Należy zauważyć, że Ch. Butler skorzystał z pism J. H. Newmana. Podobnie jak on przeszedł z anglikanizmu na katolicyzm. Tradycja patrystyczna anglikanizmu XIX i początku XX wieku podawała wystarczająco dużo argumentów teologicznych, aby Bogurodzicy nie izolować z wykładu o Kościele.
In 1962, during the first session of Vatican II, it was decided by a small number of votes that the teaching regarding the Mother of the Lord should be placed in the constitution onthe Church. Basil Christopher Butler (1902-1986), a Benedictine abbot from England, was one of those who prepared the draft for the Mariological document. He received support from the English episcopate. Christopher Butler showed, through biblical and above all patristic sources, that the Mother of Christ ought to be seen in the perspective of salvation history. His patristic concept depended upon the ancient figure of the new Eve, who stands as the model of the Church. He pointed to many writings of the Church Fathers. They were used in the eighth chapter of Lumen Gentium. Meanwhile, in the first council drafts on Mary, there were few patristic references. Worthy of attention is that Christopher Butler used the writings of J.H. Newman. Like him, he left Anglicanism for Catholicism. The patristic tradition of Anglicanism from the 19th and the beginning of the 20th centuries gave sufficient theological arguments that the Mother of God ought not be isolated from the teaching on the Church.
Źródło:
Vox Patrum; 2021, 80; 329-348
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Słowa Maryi w Kanie Galilejskiej: 'Wina nie mają' (J 2, 3) w recepcji patrystycznej
Autorzy:
Nieścior, Leon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158019.pdf
Data publikacji:
2021-12-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Maryja
Kana Galilejska
wino
Ojcowie Kościoła
egzegeza patrystyczna
Maksym Wyznawca
Jan Chryzostom
J 2,3
John 2:3
Patristic exegesis
Cana of Galilee
Wine
Maxim the Confessor
John Chrysostom
Mary
Fathers of the Church
Opis:
Słowa skierowane do Jezusa przez Maryję w Kanie znajdują stosunkowo skromne echo w starożytności. Egzegeza patrystyczna J 2,3 jest podporządkowana historiozbawczemu myśleniu, w którym brak wina na uczcie weselnej jest obrazem wielorakiej niemocy natury ludzkiej i żydowskiego Prawa w odrodzeniu człowieka. Cudownie uczynione przez Chrystusa wino jest symbolem Jego łaski, która wyprowadza człowieka z tego stanu. Ojcowie spekulują nad szczegółami związanymi z godami w Kanie, a zwłaszcza nad alegorycznym znaczeniem sześciu stągwi. Otwierają pole liczniejszym spekulacjom średniowiecznym na ten temat. Wiodącą rolę w interpretacji duchowej zajmuje Maksym Wyznawca, który dokonuje obszernego objaśnienia symboliki związanej z relacją J 2,1-11 w aspekcie historiozbawczym i moralno-ascetycznym. Ojcowie na ogół nie zatrzymują się nad postawą samej Maryi, która wstawia się do Syna za gospodarzami uczty. Dopiero Jan Chryzostom, na gruncie egzegezy antiocheńskiej, snuje ściśle maryjną refleksję. Zastanawia się nad kształtowaniem się wiary Maryi w cudotwórczą i boską moc Syna, która doprowadziła ją do tak subtelnej prośby. Wątek rozwijany przez Chryzostoma znajduje echo u późniejszych pisarzy, a zwłaszcza w hymnach Romana Melodosa. Chociaż Ojcowie Kościoła chętnie interpretują w sposób alegoryczny niektóre szczegóły związane z weselem w Kanie, np. w braku wina dostrzegają całą niedolę nieodkupionej jeszcze ludzkości. Tymczasem prezentując rolę Maryi w całym zdarzeniu, w zasadzie nie wychodzą poza sens dosłowny.
The words addressed by Mary to Jesus at Cana find relatively modest echoes in antiquity. The patristic exegesis of Jn 2:3 is subordinated to salvation-historical thinking, in which the lack of wine at the wedding feast is an image of the powerless human nature and Jewish law in the spiritual restoration of man. The wine miraculously made by Christ is a symbol of his grace which brings man out of this state. The Fathers speculate on the details of the feasts at Cana, especially seek allegorical meanings of the six waterpots. They open the door to more numerous medieval speculations on this subject. The leading role in the spiritual interpretation is played by Maxim the Confessor, who provides a comprehensive explanation of the symbolism related to the account of John 2:1-11 in salvation-historical and moral-ascetic terms. Fathers generally do not dwell on the attitude of Mary herself, who intercedes to her Son for the hosts of the feast. Only John Chrysostom, on the basis of Antiochian exegesis, carries on a strict Marian reflection. He reflects on the formation of Mary’s faith in the miraculous and divine power of her Son, which led her to such a subtle request. The motive developed by Chrysostom echoes in later writers, especially in the hymns of Romanos the Melodist. Although the Church Fathers readily interpret in the allegorical manner some details of the wedding at Cana, e.g. in the absence of wine they perceive all the misfortune of yet unredeemed humanity. Meanwhile in presenting the role of Mary in the whole event they basically do not go beyond the literal sense.
Źródło:
Vox Patrum; 2021, 80; 7-24
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy Ojcowie Kościoła przed Augustynem mówili o grzechu pierworodnym?
Did the fathers of the Church before Augustine speak about the original sin?
Autorzy:
Przyszychowska, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613048.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Adam
Ambrozjaster
Ambroży z Mediolanu
Dydym Ślepy
grzech pierworodny
Grzegorz z Nazjanzu
Grzegorz z Nyssy
Ireneusz z Lyonu
Metody z Olimpu
Ojcowie Kościoła
Orygenes
Tertulian
Ambrosiaster
Ambrose of Milan
Didymus the Blind
original sin
Gregory of Nazianzus
Gregory of Nyssa
Irenaeus
Methodius of Olympus
Fathers of the Church
Origen
Tertullian
Opis:
It is true that the Fathers of the Church before Augustine did not use the term „original sin”. However, in the writings of very many of them, both in the East and in the West, we do find a belief in the solidarity of all people with Adam or even in the unity of entire humanity in Adam. Talking about the first sin the Fathers use the expression „our” sin; they claim that „we” offended God in Adam, they admit that „we all” were in Adam’s loins when he committed the sin, and finally they straightforwardly claim that „all people” sinned in Adam. Some of them feel personally responsible for the offence committed in Paradise. Most of the Fathers, and perhaps even all of them, were convinced of real unity of entire humanity and they considered participation of all people in Adam’s sin as one of the aspects of that unity. The fall of the first man separated not only himself, but also all people from the communion with God, because every man somehow participated in that fall. And that is, after all, the very essence of the original sin.
Źródło:
Vox Patrum; 2013, 59; 251-267
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 17

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies