Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Ciało" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-15 z 15
    Tytuł:
    Tożsamość ciała zmartwychwstałego i ziemskiego w ujęciu autorów wczesnochrześcijańskich
    Lidentite du corps ressuscitś et terrestre selon auteurs chretiens des II et III siecles
    Autorzy:
    Szram, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/947658.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    ciało
    zmartwychwstanie
    body
    resurrection
    Opis:
    L’article concerne la question de l’identité générique et individuelle du corps ressuscite et terrestre selon quatre auteurs chrétiens à la limite des II et III siècles: Athenagore, Irenee, Tertullien et Origene. Les trois premiers théologiens reconnais- sent tous les deux formes de l’identité, en soulignant en meme temps un changement des traits caractéristiques dans le corps ressuscité. Chez Irenee et Tertullien cette opinion est liée a l’attachement de l’importance a la corporalité de l’homme comme son fondement existentiel, qui caractérise la tradition asiatique et la polémique contrę le gnosticisme. Origene par contrę, comme le représentant de la tradition alexandrine, restant sous l’influence du platonisme, présente une opinion plus composée. A son avis chaque chair humaine contient un clément constant - appelle de diverses manières: „germe”, „nature”, „substance”, „proprieté” - qui décide que la chair après la resurrection, malgré la transformation et la spiritualisation, reconnaitra son identité personnelle. Selon Origene donc, l’identité générique et individuelle du corps ressuscite et terrestre est relative.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2008, 52, 2; 1095-1107
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Koncepcja nieśmiertelności człowieka w argumentacji rezurekcyjnej Metodego z Olimpu
    The conception of man’s immortality in the resurrectional argumentation of Methodius of Olympus
    Autorzy:
    Mejzner, Mirosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/613273.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Metody z Olimpu
    zmartwychwstanie
    nieśmiertelność
    śmierć
    ciało
    Methodius of Olympus
    resurrection
    immortality
    death
    body
    Opis:
    The foundation of the christian truth about the resurrection is the paschal event, ie the death and resurrection of Christ. However, the interpretation of this dogma is essentially linked to an anthropological vision, therefore the exegesis of biblical protology has a particular significance. At the start of the IVth century, Methodius of Olympus undertook an interesting trial to clarify the status of the first man. Namely, departing from the traditional concept of medietas, which placed Adam in an indeterminate balance between immortality and death, he favoured the idea, which can be called “principaliter (essential or original) immortality”. Thanks to this modification, the author of De resurrectione, gained an important point in resurrectional polemics. He thus presented death, not as an equivalent possibility linked with the original choice of man, but a consequence of his sin, certainly dramatic, but secondary to God’s original plan. In this perspective, the resurrection of the body, and restoring it to immortality, appeared worthy and necessary, being the eschatic realisation of the Creator’s design, his who cannot err.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2015, 63; 47-61
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czy dusza walczy z ciałem? Wybrane aspekty antropologii św. Jana Chryzostoma
    If the soul struggling with the body? Selected aspects of anthropology of st. John Chrysostom
    Autorzy:
    Szczur, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/613890.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Jan Chryzostom
    antropologia
    dusza
    ciało
    walka duchowa
    John Chrysostom
    anthropology
    soul
    body
    spiritual warfare
    Opis:
    This article takes the fight of the soul with the body and presents selected items of anthropology of St. John Chrysostom. John Chrysostom examines the human situation after original sin in the eschatological aspect and indicates that the body is not the cause of evil, because sin is the consequence of free choice man. Then presents the relationship between the body and the soul, and stresses that the body is subordinate to the soul, to whom falls the responsibility for the deeds of the body. The soul is immortal by the will of God and his dignity transcends the body. The Preacher explains that the worldly biological life doesn’t mean real life. John Chrysostom in teaching on man understands the word „spirit” not as a living soul, that is to say, the spiritual element of the man, but as the „Holy Spirit”, of course, without the recognition of the role of anything of the soul. Consequently, the struggle between body and spirit means the fight between earthy concern resulting from the inappropriate desires of the soul caused by an evil spirit, and the Holy Spirit, who is the giver of life. This is not the ontological fight between body and soul, but the moral struggle of life and death. In this respect, John Chrysostom says, that the hostility of the soul to the body is simply hostility of evil to the virtues, which in fact means the fight between the living (which aims to virtue) and the dead (in the broad people’s iniquity) soul.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2015, 63; 129-141
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ludzkie ciało i nieśmiertelność. Wybrane przykłady z argumentacji Metodego z Olimpu "O zmartwychwstaniu" (De resurrectione II 19-25)
    Human Body and Immortality. Selected Examples from the Argumentation of Methodius of Olympus "On the Resurrection" (De resurrectione II 19-25)
    Autorzy:
    Mejzner, Mirosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/612602.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    ciało
    nieśmiertelność
    Metody z Olimpu
    argument
    przykład
    De resurrectione
    Body
    Immortality
    Methodius of Olympus
    example
    Opis:
    La dimostrazione dell'idoneita della came all'esistenza incorruttibile ed eterna costituisce uno dei cardini della difesa del dogma della risurrezione tradizionalmente inteso. L’obiettivo dell'articolo (II corpo umano e l’immortalita) e di presentare l’argomentazione svolta in favore di essa da Metodio di Olimpo nel De resurrectione II 19-25 (GCS 27, 371-382). L’autore rievoca alcuni esempi presi dal mondo della natura (botanico, zoologico, astronomico), dal campo artistico e dalia storia biblica non solo per ilłustrare la possibile longevita dei corpi nell'esistenza terrena, ma anche per provare che Dio, plasmatore del corpo, ha destinato l’uomo all'immortalita. Applicare il principio dell'onnipotenza divina alla risurrezione della carne non costituisce per Metodio una scappatoia insensata, ma un tentativo di assumere, entro i confini di una razionalita alimentata dai dati della fede cristiana, un elemento che, seppur comprensibile per la ragione, tuttavia la supera.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2008, 52, 1; 635-646
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    What body will not inherit the kingdom of God? An early Christian exegesis of the First Epistle to the Corinthians 15:50
    Jakie ciało nie odziedziczy królestwa Bożego? Wczesnochrześcijańska egzegeza 1Kor 15, 50
    Autorzy:
    Szram, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/612855.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    ciało
    zmartwychwstanie
    św. Paweł
    egzegeza patrystyczna
    Ireneusz
    Tertulian
    Orygenes
    body
    resurrection
    St. Paul
    patristic exegesis
    Irenaeus
    Tertullian
    Origen
    Opis:
    Celem artykułu jest prześledzenie egzegezy wersetu 1Kor 15, 50 w literaturze wczesnochrześcijańskiej na przykładzie pism trzech autorów, reprezentujących podstawowe tradycje geograficzno-kulturowe funkcjonujące w Kościele pierwszych wieków: Ireneusza z Lyonu – przedstawiciela tradycji azjatyckiej; Tertuliana z Kartaginy – związanego z tradycją północnoafrykańską, zbliżoną w wielu punktach do azjatyckiej; oraz Orygenesa – wywodzącego się z tradycji aleksandryjskiej. U wszystkich wspomnianych pisarzy przeważała interpretacja moralna zwrotu „ciało i krew” jako grzesznych uczynków, które należy porzucić, aby wejść do królestwa niebieskiego. Każdy z nich dopuszczał jednak również swoistą interpretację dosłowną tego wersetu, próbując pogodzić ją z fundamentalną prawdą wiary o cielesnym zmartwychwstaniu: Ireneusz akcentował, że ciało nie może zmartwychwstać i osiągnąć królestwa Bożego o własnych siłach, a jedynie z pomocą Ducha Świętego; Tertulian był przekonany, że ciało w ziemskiej postaci zmartwychwstanie, ale nie będzie mogło wejść do królestwa niebieskiego bez przyjęcia nowych cech; Orygenes posunął się najdalej, podając w wątpliwość powrót do życia ciał w ziemskim kształcie. Przeanalizowane komentarze do Pawłowego wersetu dowodzą, że egzegeza patrystyczna była ukierunkowana teologicznie i zależna od ówczesnych sporów doktrynalnych. Ukazują też pewien paradoks: niekiedy w celu uzasadnienia konkretnego stanowiska filozoficzno-teologicznego zwolennik literalizmu lub umiarkowanej alegorezy mógł przywiązywać większą wagę do przenośnego znaczenia tekstu natchnionego niż zdeklarowany alegorysta, który z kolei odwoływał się do daleko idącej interpretacji dosłownej.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2015, 64; 461-474
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Poznanie i wolna wola – dwie podstawowe kategorie antropologii Ambrozjastra
    Cognition and free will – the two main categories of Ambrosiaster’s anthropology
    Autorzy:
    Babiarz, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/613855.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    antropologia
    ciało
    duch
    dusza
    egzegeza
    poznanie
    pożądanie
    wolna wola
    anthropology
    body
    cognition
    exegesis
    free will
    lust
    spirit
    soul
    Opis:
    Ambrosiaster belongs to the Roman school of exegesis. He deserves the attention because of the relations between him and Marius Victorinus, his predecessor, as well as Pelagius and Augustine, his successors. The purpose of the article was to present Ambrosiaster’s anthropology on the basis of his writings. The conclusions have been presented in three parts: the elements of human nature, the rationality of knowledge and the scope of free will. The first part shows the process in which the elements of nature are integrated. The spirit plays the decisive role synchronizing both the body and the soul. This dynamic and ongoing process is inspired by the presence of the Holy Spirit. The second part reveals two conditions for gaining knowledge: accepting the limitations of the mind and expanding and developing the principle of analogy. The last part presents two ways the free will is practised: by increasing how much one owns, which may be associated with lust, or by strengthening one’s inner strength. The role of the cultural and the ecclesial environment constitutes important information for the reconstruction of the views of Ambrosiaster. This raises the question whether – alongside Antioch and Alexandria – one could also talk about the Roman school of exegesis (Marius Victorinus, Ambrosiaster, Pelagius).
    Źródło:
    Vox Patrum; 2015, 63; 143-155
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Godność ciała ludzkiego według Tertuliana. Analiza komentarzy do tekstów Rdz 1, 26-27; 2, 8; 1Kor 3, 16
    The dignity of the human body according to Tertullian. Analysis of the commentaries on Gen 1: 26-27; 2: 8; 1Cor 3: 16
    Autorzy:
    Turek, Waldemar
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/613283.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    ciało
    godność
    stworzenie
    obraz
    podobieństwo
    wcielenie
    wolność
    zbawienie
    świątynia
    body
    dignity
    creation
    image
    likeness
    incarnation
    freedom
    salvation
    temple
    Opis:
    The present paper discusses the dignity of human body as treated in selected texts from Tertullian’s De resurrectione mortuorum and Adversus Marcionem. Because Tertullian argues primarily on the basis of Sacred Scripture, special consideration will be given to his exegesis of Genesis 1: 26-27 and 2: 8. Tertullian demonstrates that the creation of the human body is the direct work of God who creates it, precisely with the future Incarnation of his beloved Son already in mind. Tertullian describes, against Marcion, the dignity of the human body as ensuing from the gift of freedom which man received from God at the act of creation. The human body is the instrument through which man receives spiritual gifts. We therefore can call it the „foundation of salvation”. In his polemic against the followers of Plato and the gnostics, Tertullian demonstrates that the human body and the entire „man” is called to be a temple of God (cf. 1Cor 3: 16).
    Źródło:
    Vox Patrum; 2015, 63; 63-75
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Patrystyczna interpretacja Rdz 2, 7: „Pan Bóg ulepił człowieka z prochu ziemi i tchnął w jego nozdrza tchnienie życia”
    Patristic interpretation of Gen 2:7: “And the Lord God formed man of the dust of the ground, and breathed into his nostrils the breath of life”
    Autorzy:
    Czyżewski, Bogdan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/612384.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    dusza
    ciało
    Księga Rodzaju
    Stwórca
    stworzenie
    człowiek
    Ojcowie Kościoła
    soul
    body
    Genesis
    Creator
    creation
    man
    Fathers of the Church
    Opis:
    The article aims at the presentation of the exegesis of Gen 2:7 made by some early Christian writers. Their interpretation contains three essential elements. Fathers start with pointing out the matter as a material from which God created man. Although the human body undergoes natural decomposition, it is not because of the material from which it is built, but because of its frailty due to sin. Fathers also pay attention to the soul, which has its source in what Genesis calls the breath of God. However, it did not exist before the creation of the material body, as proclaimed by Origen, but was created along with the body. The soul animates the body putting it in motion. Although man was formed from the dust of the earth by the hands of God, he should be seen as a spiritual being. Whereas the soul is created, the body has been formed and this clearly differentiates the two. Due to the greatness and grandeur of man, he cannot be reduced to animal being, as it has a rational soul that animates his body. Finally, the third thread in connection with the exegesis of the Gen 2:7 indicates the union of the body and the soul at the moment of creation. It occurred at the time when God breathed into man’s nostrils and put in some part of his grace. This does not mean, however, that the nature of God has changed into the soul of man. Not only did the first man receive the breath of God – everyone gets a second breath, the Holy Spirit, which leads to the creation of a new humanity.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2016, 65; 141-154
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ciało ludzkie i jego udział w szczęściu nieba – koncepcja Pseudo-Dionizego Areopagity wobec poglądów neoplatoników pogańskich
    Human body and its participation in heavenly happiness – conception of Pseudo-Dionysius the Areopagite against the teaching of pagan neoplatonic philosophers
    Autorzy:
    Stępień, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/613861.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Pseudo-Dionizy Areopagita
    ciało
    neoplatonizm
    dusza
    połączenie duszy z ciałem
    Pseudo-Dionysius the Areopagite
    body
    Neoplatonism
    soul
    descent of the soul
    Opis:
    In seventh chapter of his On the Ecclesiastical Hierarchy Pseudo Dionysius the Areopagite treats on the ceremony of burial. While explaining the rites he makes a few remarks on the Christian understanding of the body and its fate after death, and how it is inconsistent with some pagan views on the matter. He discusses several opposite statements of the complete disintegration of the body, metempsychosis and seeing the life of the body after death exactly like the life on earth (On the Ecclesiastical Hierarchy VII 3, 1). This polemic is pointed against Neoplatonic philosophers who held such opinions, and to understand the difference between pagan and Christian view on the matter, the second part of the article considers the Neoplatonic view of the life after death. At Neoplatonic schools there were a different opinions of whether the embodiment is good or rather damaging to the intellectual soul. Philosophers like Plotinus and Porphyry explained descend of the soul as being evil, while Iamblichus and Damaskios thought otherwise. However there were points in which Neoplatonics were completely in agreement. All of them admitted that the happiness of the soul after death is possible only without the material body, and that the soul can reincarnate. Analysis of Neoplatonic view shows that the negative approach to the body is not the feature that could be ascribed to all Late Greek philosophers. Pseudo-Dionysius sees the problem in the Christian perspective. The soul at the moment of death does not loose completely the connection with the body and thus death does not mean the dissolution of the substance. However the new body that will be given to believers after resurrection will not be exactly the same with the earthly one.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2015, 63; 199-216
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ciało złe i dobre. Kwestia pochodzenia i natury ciała Adama i Chrystusa we wczesnochrześcijańskich ruchach heretyckich
    Bad and good flesh. The issue of origin and nature of Adam and Christ’s body in early Christian heretic movements
    Autorzy:
    Szram, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/613871.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    antropologia
    eschatologia
    ciało
    stworzenie
    wcielenie
    herezje
    gnostycyzm
    Filastriusz z Brescii
    Tertulian
    Ireneusz
    Orygenes
    anthropology
    eschatology
    body
    creation
    incarnation
    heresy
    gnosticism
    Filastrius of Brescia
    Tertullian
    Irenaeus
    Origen
    Opis:
    The article expounds on the groundwork laid by the first Latin treaty De haeresibus by Philastrius, the fourth-century bishop of Brescia, analyzed on the background of writings of Irenaeus, Tertullian and Origen, how the rooted in Gnosticism representatives of early Christian heresies (Carpocratians, Saturninus, Valentinus, Apelles, Marcion, Manicheans) have comprehended the genesis of man’s body. After a general delivery of early Christian doubts regarding the value of human flesh, different varieties of heretical paradox – ensuing from Platonic and Gnostic cosmo-anthropological tendencies – are presented. The paradox could be formulated in the following manner: human body of the first man Adam – and correspondingly all of his descendants – is genetically and ontologically evil as being an elementary constituent of the material world. Hence the flesh of a new Adam, i.e. Christ, must come form another realm and be free of the earthly materiality in order to be good by nature and worthy of Saviour’s person. The presented mode of thinking instigated the rise of theological misconceptions, in particular the eschatological ones denying human body the possibility of resurrection and recognizing – in a Gnostic fashion – the liberation of man from flesh, not his salvation alongside his body.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2015, 63; 77-93
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Man’s animality in the light of st. Augustine’s philosophical works
    Zwierzęcość człowieka w świetle pism filozoficznych św. Augustyna
    Autorzy:
    Terka, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/612862.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    bałwochwalstwo
    błąd
    Bóg
    ciało
    człowiek
    dusza
    pamięć
    pożądliwość
    przyjemność
    przyzwyczajenie
    rozum
    zmysłowość
    zwierzęcość
    idolatry
    mistake
    God
    body
    human
    soul
    memory
    lust
    pleasure
    accustom
    reason
    sensuality
    animality
    Opis:
    Człowiek jako istota cielesna jest częścią świata materialnego, żyje i podlega procesom podobnym do tych, które panują w świecie zwierząt, a przewyższa go tylko dzięki posiadaniu duszy rozumnej. Chociaż więc ciało umożliwia zaistnienie i funkcjonowanie zwierzęcości w człowieku, to jednak jej istota, czyli podobieństwo człowieka do zwierząt, jest określone przede wszystkim przez relację duszy do ciała. Ponieważ zwierzęta nie posiadają rozumu, to zwierzęcość rozumianą na poziomie ontologicznym, jaką dzieli człowiek ze zwierzętami, św. Augustyn opisuje jako przeżywanie i doświadczanie doznań cielesnych przez byt o charakterze zmysłowym, który jako zwrócony w stronę rzeczy materialnych i żyjący w świecie doznań cielesnych, znajduje w nich właściwe sobie miejsce. Jest więc ona bezrozumnym rozkoszowaniem się sprawami cielesnymi. Zwierzęcość człowieka jest również rozważana jako możliwość bycia, co oznacza, że jest ona przedmiotem wyboru woli i przyjmuje postać procesu upodobnienia się do zwierząt rozumianego w sensie moralnym. Polega ona na tym, że człowiek, który został stworzony na obraz i podobieństwo Boga, będąc ze swej natury zwrócony ku Niemu, poprzez grzech pychy odwraca się od Niego i od kontemplacji prawd wiecznych zwracając się poprzez pożądliwość w stronę świata cielesnego. Ciesząc się dobrami doczesnymi oraz kierując ku nim swe pragnienia, człowiek przyzwyczaja się do przebywania pośród rzeczy cielesnych, zapomina o Bogu oraz o własnej rozumnej naturze, a dąży do zmysłowej przyjemności. Konsekwencją odwrócenia się od Stwórcy i pożądliwego skierowania się ku rzeczom doczesnym jest więc zaślepienie prowadzące do niewoli cielesności i bałwochwalstwa.
    As a corporeal being, man is part of the material world, he lives and is subject to processes similar to those which prevail in the world of animals and exceeds them only owing to the fact that he possesses a rational soul. Thus, although a body makes animality possible for a man to exist and function, its nature, meaning man’s similarity to animals, is defined mainly by the relationship between the soul and body. Since animals do not have minds, animality understood on the ontological level is something man and animals share in common. St. Augustine describes this as experiencing bodily sensations by the sensual being, which, because of their turning towards material things, lives in the world of bodily sensations and finds their place in it. Therefore, this is irrational delectation in bodily matters. This animality in humans is also considered as a possible lifestyle, which means it is an object of the will’s choice and assumes the form of the process of becoming similar to animals in the moral sense. It consists in the fact that man, who is created in the image and likeness of God, being turned to Him by nature, yet due to the sin of pride turns away from Him and from contemplation of eternal truths, and because of covetousness goes towards the carnal world. Being pleased with worldly possessions and directing his desires towards them, man becomes accustomed to existing among corporeal matters, forgetting about God and his own nature, and aspires to sensual pleasures. Therefore, the consequence of turning away from the Creator and lustfully turning to worldly possessions is blindness that leads him or her into slavery of corporeality and idolatry.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2017, 67; 631-652
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Basis of John Chrysostom’s Teaching on Widowhood
    Źródła nauczania Jana Chryzostoma o wdowieństwie
    Autorzy:
    Konieczko, Michał
    Uciecha, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2158100.pdf
    Data publikacji:
    2022-09-15
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Jan Chryzostom
    wdowa
    wdowieństwo
    małżeństwo
    ponowne małżeństwo
    jedność małżeńska
    metafora „głowa – ciało”
    św. Paweł
    John Chrysostom
    widow
    widowhood
    marriage
    remarriage
    marital unity
    “head-body” metaphor
    St. Paul
    Opis:
    The paper presents the origins of John Chrysostom's teaching on widowhood. The author analyses the most important factors that contributed to the shaping of John’s teaching aimed at widows. The first factor was his personal experience, such as the relationship with his mother or with befriended widows. The second factor was being under a strong influence of St. Paul’s teachings, especially the Letter to the Ephesians and the First Letter to the Corinthians. The last factor was a consequence of John's distinction between the existential and essential sources of widowhood. The existential sources, i.e. mainly the imitation of virginity, are the result of John’s understanding of anthropology, while the essential sources are rooted in the unity of divine hypostases and arise from his view on Christian marriage. Chrysostom’s concept of widowhood takes on a concrete and vertical structure in which one can see a trace of the influence of philosophy and education which he received.
    Artykuł przedstawia genezę nauczania Jana Chryzostoma na temat wdowieństwa. Autor analizuje w nim najważniejsze czynniki, które wpłynęły na kształt nauki Ojca Kościoła skierowanej do wdów. Pierwszym czynnikiem było jego osobiste doświadczenie, czyli relacje z matką oraz z wdowami, którymi się zajmował lub z którymi się przyjaźnił. Drugim był silny wpływ nauczania św. Pawła, szczególnie w Liście do Efezjan i w Pierwszym Liście do Koryntian. Ostatni czynnik był konsekwencją dokonanego przez Jana Chryzostoma rozróżnienia między egzystencjalnymi i esencjalnymi źródłami wdowieństwa. Źródła egzystencjalne, tj. głównie naśladowanie dziewictwa, są wynikiem spojrzenia Ojca Kościoła na antropologię, źródła esencjalne natomiast są zakorzenionew jedności boskich hipostaz i wynikają z poglądu Jana Chryzostoma na chrześcijańskie małżeństwo. Jego koncepcja dotycząca wdowieństwa przybiera spójną wertykalną strukturę, w której można dostrzec ślad wpływów filozofii i wykształcenia, jakie otrzymał.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2022, 83; 67-86
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Człowiek jako dynamiczna jednostka duchowo-cielesna w nauczaniu św. Maksyma Wyznawcy
    A human being as a dynamic spiritual and bodily individual in the teaching of st. Maximus the Confessor
    Autorzy:
    Kashchuk, Oleksandr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/612801.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Św. Maksym Wyznawca
    człowiek
    dynamizm
    ruch
    Bóg
    dusza
    umysł
    rozum
    duch
    ciało
    przebóstwienie
    antropologia
    namiętność
    St. Maximus the Confessor
    human being
    dynamism
    movement
    God
    soul
    mind
    reason
    spirit
    body
    deification
    anthropology
    passion
    Opis:
    In St. Maximus the Confessor’s teaching human nature consists of the soul and the body, in which logos of power that unifies them together is inscribed. Human nature manifests itself in the individual human being. The human being as the body and the soul naturally longs for God. This longing is fulfilled by the movement, which is connected to dynamism of the entire human structure. The dynamism is inscribed in the mind, reason, spirit, will, sense, passionate powers and body. The dynamic aspiration for God does not imply getting rid of any of the human elements, even passionate and bodily, but on the contrary, it demands appreciation and proper use of all the natural powers of the human being. Maximus the Confessor treats the human being as a whole. The human is not only mind, reason and spirit, but also will, sense, passionate powers and body. The dynamism of mental and spiritual sphere should be extended in the senses, passionate powers and body, so that the body also becomes the source of virtues, and is deified together with the soul through unity with the Absolute. This unity as the goal of human longing will never be static, but dynamic, because the fulfillment of this longing is the state with eternal movement. So human being will constantly strive for even more perfect unity with God. Through this unity the human being becomes more human. The originality of the Author consists in the fact that using the anthropological views of the earlier tradition and interpreting them mystically and symbolically, he intertwined the entire dynamism of human being with the structure of the Platonic world. The human being through the longing for God and through the proper use of natural powers mystically unites with God not only himself/herself, but also the entire universe, because the structure of the human being is analogous to the structure of the universe.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2015, 64; 205-230
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Najstarsze patrystyczne świadectwa refleksji mariologicznej (Ignacy Antiocheński, Justyn Męczennik, Ireneusz z Lyonu)
    Autorzy:
    Turek, Waldemar Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2158045.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-15
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Ignatius of Antioch
    Justin the Martyr
    Irenaeus of Lyons
    Christ
    Mary
    Eva
    docetism
    Gnosticism
    human body
    Mariology
    Ignacy Antiocheński
    Justyn Męczennik
    Ireneusz z Lyonu
    Chrystus
    Maryja
    Ewa
    doketyzm
    gnostycyzm
    ciało ludzkie
    Mariologia
    Opis:
    Artykuł podejmuje temat refleksji mariologicznej w najstarszych tekstach patrystycznych autorstwa św. Ignacego Antiocheńskiego, św. Justyna męczennika i św. Ireneusza, biskupa Lyonu. Ukazuje mocne powiązanie mariologii z chrystologią u wszystkich trzech autorów. Św. Ignacy odrzuca zdecydowanie nauczanie doketów i ukazuje, że Maryja zrodziła Chrystusa, dała Mu prawdziwe ciało ludzkie, które później pozwoliło Mu cierpieć i umrzeć. U św. Justyna pojawia się przeciwstawienie dzieła Ewy i Maryi, a narodzenie Jezusa Chrystusa z Dziewicy ukazane jest w świetle zapowiedzi starotestamentalnych. Z kolei św. Ireneusz pogłębia w kontekście polemiki z gnostycyzmem paralelizm Ewa – Maryja, biorąc pod uwagę także porównanie między Adamem i Chrystusem. Jak Adam został uformowany z dziewiczej ziemi, tak Chrystus, nowy Adam, został ukształtowany z Dziewicy Maryi, która przez swoją wiarę i posłuszeństwo otworzyła rodzajowi ludzkiemu drogę do nowego życia.
    The article deals with the theme of theological reflection on Mary in the oldest Patristic texts written by St. Ignatius of Antioch, St. Justin martyr and St. Irenaeus, bishop of Lyons. It presents the strong ties of Mariology and Christology in all three authors. St. Ignatius decidedly rejects the teaching of the Docetists and shows that it was Mary who gave birth to Christ, giving Him a real human body that allowed Him later to suffer and die. St. Justin juxtaposes the works of Eve and Mary, and the birth of Jesus Christ from the Virgin is elucidated in the light of Old Testament prophecies. Finally, St. Irenaeus, in the context of the polemic with Gnosticism, deepens the parallel between Eve and Mary, taking into account also the comparison between Adam and Christ. As Adam had been formed from the virginal earth, so Christ, the new Adam was formed from the Virgin Mary, who through her faith and obedience opened to humanity the way to new life.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2021, 80; 69-86
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Praca fizyczna w życiu monastycznym: argumentacja św. Augustyna w De opere monachorum
    Manual labour in monastic life: st. Augustine’s argumentation in De opere monachorum
    Autorzy:
    Turek, Waldemar
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/613127.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    praca fizyczna
    praca duchowa
    głoszenie Ewangelii
    wzrost duchowy
    lenistwo
    dobra materialne
    troska o życie
    przykład apostolski
    nakaz apostolski
    życie wieczne
    praca i modlitwa
    duch i ciało
    manual work
    spiritual labour
    the preaching of the Gospel
    spiritual growth
    laziness
    material goods
    concern for life
    the Apostle’s example
    the apostolic precept
    eternal life
    work and prayer
    the spirit and the body
    Opis:
    This article deals with manual labour in the life of monks as taught by St. Augustine in his treatise De opere monachorum. It describes the social context of the theme with particular reference to the situation in monastic communities of Carthage. Many monks in St. Augustine’s time were against manual labour. The article presents the structure of the Saint’s argumentation. St. Augustine clearly was in favour of the manual work of monks -and indirectly also of that of all Christians. The article analyses his exegesis of two Biblical texts (Mt 6:25-34 and 2Thess 3:10) that explain the need and beauty of work for daily spiritual growth. This is shown primarily on the basis of the teaching and example of the Apostle St. Paul, who was employed in various ways. Then the position of St. Augustine is discussed, according to whom the working monk gains the means of his support, cooperates with the Creator and continues His creative achievement. Work that allows the monk to attain some profit in temporal life and maintains the necessary equilibrium between the needs of the body and soul is shown above all to be a means for the attaining of the reward of eternal life. The monk, however, may be dispensed of manual labour, in part or even totally, in view of pastoral ministry, which plays a primary role in his vocation and mission.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2018, 70; 171-191
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-15 z 15

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies