Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "eschatologia" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-11 z 11
    Tytuł:
    Zmartwychwstanie umarłych jako jeden z dynamicznych wymiarów eschatologii
    Autorzy:
    Dańczak, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1623187.pdf
    Data publikacji:
    2015-11-03
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    eschatologia
    zmartwychwstanie
    ciało
    nowe stworzenie
    wskrzerzenie
    Opis:
    The understanding of the bodily resurrection used to cause many problems during the history of the Christian theology. Also the catholic area was a scene of an interesting and wide discussion on the interpretation of the event, aiming at the elimination of many paradoxes present in eschatology. The debate unfortunately bas not bad a satisfactory result and bas not led the research to common conclusions. One of the possibilities of the solution is a wider and dynamic understanding of the resurrection, based on anthropological and biblical data. It requires a transposition of some traditional dimensions of the resurrection to other areas. Many aspects of the traditional contents of the theological meaning of the resurrection are in fact present already in the meaning of the event of death. It is there that a person experiences a total collapse of all vital forces but also a passage to another life. Thus the non-finality of death itself becomes part of human experience. Besides, the situation immediately after death means the entrance to the dimension of a personal fulfillment. Both themes belong to the theological meaning of the resurrection of the dead. Some other aspects of the resurrection are also present in the description of the Christian life and spring from the mystery of baptism whose meanings expressed in the language of the New Testament, among other things, in the resurrectional terms. Thus the resurrection cannot be seen as a static event of the end of times but rather as a dynamic event, some aspects of which are present already by means of the participation in the paschal mystery of Christ accessible by baptism, with later gradual and continuous progress and also with gradual fulfillment in the eschatological stadium where the material dimension of the creation must be included in order to make it possible to speak of the new creation.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2009, 15; 343-368
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Eschatological Spirituality of “the Sons of Light” in Qumran
    Autorzy:
    Wróbel, Mirosław Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1043983.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-26
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Qumran
    eschatologia
    duchowość
    Qumran Community
    Eschatology
    Spirituality
    Opis:
    One of the most important features of the members of the Qumran community, who referred to themselves by the name “the sons of light,” was aspiration to holiness by observing the Law, purity and cult. The spirituality of the Qumran community was founded on the New Covenant which would be fulfilled “at the end of the days”. This eschatological reality was stressed in the practical spirituality of the members of the Qumran community. In the present article, the spirituality of the Qumran community will be presented via three points: (1) The origin of the Qumran community; (2) The community of a New Covenant with God; and (3) Eschatological beliefs. Our accumulated knowledge about the spirituality of the Qumran community and its beliefs enables us to better understand many eschatological texts of the Old Testament and Intertestamental Literature. It also indicates to us certain similarities and differences with the teachings of Jesus of Nazareth.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2020, 37, 2; 347-363
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Wypali całkowicie wszystko i pozostanie palący się pył” (4Syb 177). Eschatologiczna kara w przekazie IV Księgi Sybilliańskiej
    „All things he will burn, and it shall be black dust” (4Syb 177). Eschatological Punishment in the Fourth Sibylline Book
    Autorzy:
    Miduch, Maria Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1044250.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-27
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    eschatologia
    kara
    tradycja sybilliańska
    eschatology
    punishment
    Sibylline tradition
    Opis:
    IV Księga Sybillińska, mająca swoje korzenie w judaizmie diaspory greckiej, jest dziełem, które miało na celu skłonienie pogan do zmiany ich stylu życia. Sybilla w sposób obrazowy udziela swoim słuchaczom pouczeń o charakterze moralnym. Elementy eschatologiczne pojawiające się w tekście księgi są traktowane jak narzędzie do osiągnięcia zamierzonego celu. Wizja kary ma służyć zachęcie do porzucenia grzesznego życia. W idei kary prezentowanej przez autora dzieła możemy zauważyć pewną etapowość: od kary o wymiarze pedagogicznym do kary wiecznej, nieodwracalnej.
    The Fourth Sibylline Book, rooted in Greek-Jewish diaspora, is a piece written in order to make pagans change their ways. The Sibylline instructs on morality by the use of illustrations. The eschatological elements in the text are used as tools, providing means to an end. The image of punishment is meant to encourage abandoning the life of sin. We may notice a stageability of sorts in the concept of punishment portrayed by the author of the book: from a punishment as a pedagogical measure, to punishment that is eternal and irreversible.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2019, 36; 67-80
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Eschatologiczna sprawiedliwość Boga wobec historii
    The Eschatological Justice of God toward History
    Autorzy:
    Dańczak, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1621889.pdf
    Data publikacji:
    2014-12-01
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    eschatologia
    wypełnienie
    historia
    sprawiedliwość
    wolność
    paruzja
    eschatology
    fulfilment
    history
    justice
    liberty
    parousia
    Opis:
    The course of history, understood in the perspective of faith, requires its evaluation. The issue is associated with the problem of God’s justice, which will demonstrate itself in the parousia. The parousia is the conclusion of history conceived first of all as history of human liberty. At the same time, it means its fulfillment. During the parousia, history does not merely come to an end, but enters the stadium of fullness that is donated by the God of the end of times. Human history becomes the element of eternity and of its transformed time. One of the aspects of parousia is judgment. It demonstrates God’s justice as victorious in regard to all the threads and events of history which were in contradiction to God’s plan towards creation. Purifying justice of God is realized by Christ as a credible co-participant of history. The Lamb “put to death” becomes the sign of measure of the divine love as well as the price of redemption.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2014, 26; 159-173
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wyobraźnia eschatologiczna. Dialog z antyczną tradycją w I księdze poematu "Crisias" Hilariona z Werony
    Eschatological Imagination: Dialogue with the Ancient Tradition in Book One of the Poem "Crisias" by Hilarion of Verona
    Autorzy:
    Janus, Katarzyna Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1789198.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    eschatologia
    Crisias
    Hilarion z Verony
    mitologia
    tradycja antyczna
    Eschatology,
    Hilarion of Verona
    mythology
    ancient tradition
    Opis:
    W artykule podjęto próbę filologicznej analizy i interpretacji I księgi eposu Crisias Hilariona z Werony. Wskazano liczne antyczne źródła zarówno z mitologii, jak i historii, które zostały wykorzystane przez pisarza w tworzeniu eschatologicznego imaginarium. Postawiono tezę o zamierzonym przez Hilariona z Werony intertekstualnym charakterze eposu jako swojego rodzaju wyzwaniu dla odbiorcy – kardynała Bessariona. Hilarion z Werony jest mało znanym pisarzem włoskiego quattrocenta, dlatego też w artykule przybliżono środowisko intelektualne, w którym tworzył autor Krysiady. Epos jest zupełnie nieznany w Polsce, prezentowany artykuł może stanowić prolegomena do jego lektury.
    In this article an attempt is made to analyze and interpret the first book of the epos Crisias, by Hilarion of Verona. The purpose of the article is to identify and illuminate the ancient literary, historical and mythological sources used by that author to fashion an eschatological imagination. According to the thesis presented in this article, contextual references in Crisias constituted a path of communication between the writer, Hilarion of Verona, and the reader, Bessarion. Hilarion of Verona is an otherwise unknown writer of the Italian quattrocento, therefore a presentation of the intellectual environment within which that author operated is a necessary part of our analysis. The reflection offered in this paper can be treated as a prolegomena to further research, since the epos Crisias has never before been the focus of research within Polish scholarship.  
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2021, 39, 3; 1075-1092
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czas w podwójnym dziele Łukasza
    Time in the Lukan Double Work
    Autorzy:
    Bieliński, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1044437.pdf
    Data publikacji:
    2019-06-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    czas
    opus Lucanum
    ἐνιαυτός κυρίου δεκτός
    eschatologia
    dni ostatnie
    paruzja
    time
    eschatology
    last days
    parousia
    Opis:
    Artykuł przedstawia specyfikę czasu w podwójnym dziele Łukasza. W pierwszym punkcie zarysowana została biblijna, linearna koncepcja czasu. Przypomniano, że gdy chodzi o pojmowanie czasu to Nowy Testament zakłada dane starotestamentowe, lecz wraz z przyjściem Jezusa Chrystusa dokonało się przesunięcie centralnego punktu dziejów na inaugurację ery mesjańskiej, eonu eschatologicznego. W punkcie drugim przedstawiono dwie fundamentalne teorie dotyczące specyficznej koncepcji czasu, a tym samym historii w opus Lucanum: Chrystus jako nowe centrum czasu i historii (Cullmann) oraz czas Jezusa jako „środek czasu” (Conzelmann). Czterem specyficznym określeniom czasu, których używa Łukasz, dedykowano uwagę w trzecim, centralnym punkcie artykułu. Uwzględniając mikro- i makrokontekst perykop, w których one występują, określono treść terminów: „czas łaski Pana” (Łk 13, 8 i 4,19); „dzień i dni Syna Człowieczego” (Łk 17, 22–37); „czasy narodów” (Łk 21,24); „dni ostatnie” (Dz 2,17). Analiza pokazała iż opus Lucanum postrzegać można również jako próbę nowej interpretacji czasu rozciągającego się pomiędzy faktem wniebowstąpienia Jezusa Chrystusa a realizacją zapowiedzi Jego paruzji. Celem jakim wydał się kierować ewangelista była konieczność podtrzymania gorliwego oczekiwania dopełnienia się nowych czasów, żywej nadziei na pełną realizację królestwa Bożego, zainaugurowanego przyjściem i zbawczym czynem Jezusa, ale znajdującego się jeszcze w procesie stawania się.
    The article presents the specific characteristics of time found in the two NT books written by Luke. The first section outlines the biblical, linear concept of time. It is noted that while the New Testament assumes the data of the Old Testament, with the coming of Jesus Christ the central point of history was shifted to the beginning of the Messianic era, the eschatological eon. The second section presents two fundamental theories regarding the specific concept of time, and thus the history, in the opus Lucanum: Christ as the new center of time and history (O. Cullmann) and the time of Jesus as the “mid part of time” (H. Conzelmann). The third, central section of the article is devoted to four specific notions of time employed by Luke. Taking into consideration the micro- and macro-contexts of the pericopes in which they occur, the meaning of several phrases is explored: “the year of the Lord's favor” (Luke 4:19; 13:8); “the day and the days of the Son of Man” (Luke 17:22-37); “the times of the nations” (Luke 21:24); and “the last days” (Acts 2:17). The analysis demonstrates that the opus Lucanum can also be viewed as an attempt toward a new interpretation of time, extending from the moment of Jesus' ascension until the realization of His announced Parousia. The evangelist's guiding goal seemingly was to uphold a zealous expectation of the fulfillment of new times – a living hope for the full realization of the kingdom of God, initiated by the coming of Jesus and by His salvific works – while still encouraging a process of becoming.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2019, 35; 187-216
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Postmortem Punishment in the Parable of Lazarus and the Rich Man (Luke 16:19-31): Between Coherence and Indeterminacy of Luke’s Eschatology
    Autorzy:
    Szkredka, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1044263.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-27
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Łk 16:19-31
    eschatologia
    metalepsa
    kara wieczna
    niedookreśloność narracji
    Luke 16:19-31
    postmortem punishment
    eschatology
    indeterminacy
    metalepsis
    Opis:
    Taking as its point of departure the commonly recognized tension between the image of postmortem punishment in Lk 16:19-31 and other Lukan conceptualizations of the afterlife, the article examines the said image against the background of Luke’s overall eschatology. In the first step, both Luke’s bipolar ideological horizon and the conjunction of eschatology and wealth ethics are brought to light, demonstrating general coherence between the parable and Luke’s eschatological perspective. The parable’s presentation of the post-mortem punishment as immediate and final is affirmed. In the second step, elements of indeterminacy in Luke’s eschatological perspective are explored. Through the workings of metalepsis, the rich texture of Luke’s narrative is shown to generate additional possibilities for interpreting the rich man’s punishment. It follows that the precise nature of the punishment – its final as opposed to intermediate character – cannot be said to be completely unambiguous.
    Biorąc za punkt wyjścia powszechnie znany brak spójności pomiędzy obrazem kary pośmiertnej zawartym w przypowieści o ubogim Łazarzu (Łk 16:19-31) a innymi Łukaszowymi konceptualizacjami życia pozagrobowego, autor artykułu bada wspomniany obraz w relacji do ogólnego tła Łukaszowej eschatologii. W pierwszej części zostają wydobyte na światło zarówno dwubiegunowy horyzont ideologiczny Łukasza jak i powiązanie eschatologii z etyką dóbr materialnych. Ujawniona zostaje w ten sposób ogólna spójność pomiędzy przypowieścią a Łukaszową perspektywą eschatologiczną. Kara pośmiertna zostaje ukazana jako natychmiastowa i ostateczna. W drugiej części zostają wyeksponowane elementy niedookreśloności obecne w Łukaszowej eschatologii. Ukazane zostaje jak bogata struktura Łukaszowej narracji pozwala na generowanie dodatkowych możliwości interpretacji pozagrobowych cierpień bogacza. W rezultacie, precyzyjna kwalifikacja kary jako ostatecznej, czyli nie tymczasowej, nie daje się orzec w sposób zupełnie jednoznaczny.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2019, 36; 109-132
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Koncepcja kary a hipoteza apokatastazy w eschatologii Grzegorza z Nyssy
    Concept of Penalty and Hypothesis of Apocatastasis in the Eschatology of Gregory of Nyssa
    Autorzy:
    Szram, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1044277.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-27
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Grzegorz z Nyssy
    eschatologia
    apokatastaza
    kara pośmiertna
    sąd ostateczny
    Gregory of Nyssa
    eschatology
    apocatastasis
    punishment in a future life
    final judgment
    Opis:
    Kwestia rozumienia pojęcia apokatastazy przez Grzegorza z Nyssy nie jest łatwa do interpretacji. Teksty źródłowe nie są jednoznaczne, a czasem nawet sprzeczne, i mogą budzić wątpliwości co do autentyczności. Niniejszy artykuł, na podstawie zachowanej spuścizny Grzegorza oraz współczesnej literatury naukowej, próbuje udzielić odpowiedzi na następujące pytania: w jaki sposób Grzegorz rozumiał biblijne przekazy o wiecznym potępieniu?; jak pojmował zagadnienie kary pośmiertnej?; jak rozumiał sąd szczegółowy i ostateczny?; oraz jak godził wszystkie te kwestie z nauką o apokatastazie? W pismach Grzegorza dominowało przekonanie o tymczasowości i leczniczym charakterze pośmiertnych kar. Będą ona miały charakter poprawczy i powinny trwać tylko tyle, i aż tak długo, ile będzie tego wymagać pełne oczyszczenie z pozostałości grzechu. Pozostaje kwestią nie do końca jasną, czy kara będzie miała charakter przejściowy także dla zatwardziałych grzeszników i czy Grzegorz dopuszczał dla nich wieczne potępienie. W eschatologii Grzegorza stale jest obecne dynamiczne napięcie między zbawczą łaską Boga skierowaną do całej ludzkości a ludzką wolnością i odpowiedzialnością, której Nysseńczyk nigdy nie próbował podważać. W próbie rozwiązania tej aporii przez Grzegorza centrum ciężkości przechyla się w stronę ostatecznego miłosierdzia i powszechnej woli zbawczej Boga. Chociaż przesłanki do wyrażenia tego przekonania Grzegorz czerpał z filozofii platońskiej, to jednak jego nadzieja na powrót wszystkich do Boga zakorzeniona była ostatecznie w argumentach teologicznych: wszechmocy i nieskończonej dobroci i miłosierdziu Boga oraz w zmartwychwstaniu Chrystusa.
    The issue of comprehension of the concept of apocatastasis by Gregory of Nyssa is not easy to infer. The source texts are not explicit and sometimes even contradictory, and may raise reservations about their authenticity. The following article, based on the preserved legacy of Gregory the Great and modern scientific literature, attempts to answer the subsequent questions: in what manner did Gregory understand the biblical message of eternal damnation; how did he comprehend the subject of the after death penalty; in what way did he perceive the particular and the final judgment and by what means did he resolve all these issues with the hypothesis of apokatastasis? Gregory’s writings were dominated by the idea of temporariness and curative character of posthumous punishments. They will have a corrective character and should last only as long as it is required in order to completely cleanse soul of the remnants of sin. It remains uncertain whether punishment will be temporary also in the case of hardened sinners and whether Gregory considered for them eternal condemnation. In Gregory’s eschatology, a constant vibrant tension between the addressed to all humanity God’s salvific grace and human freedom and responsibility is present, which the Nyssenian never tried to undermine. In Gregory’s attempt to solve this aporia, his concepts seem to lean towards the final mercy solution and universal God’s salvific will. Although Gregory derived the premises for expressing this belief from Platonic philosophy, his hope for the return of everyone to God was ultimately rooted in theological arguments: omnipotence and the infinite goodness and mercy of God, and in the resurrection of Christ.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2019, 36; 183-215
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Mors est a vita discedere”. Teologiczna koncepcja śmierci w nauczaniu Orygenesa
    "Mors est a vita discedere." The Theological Concept of the Death in the Teaching of Origen
    Autorzy:
    Duda, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1622046.pdf
    Data publikacji:
    2013-12-14
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Orygenes
    teologia patrystyczna
    soteriologia
    interpretacja alegoryczna
    grzech
    eschatologia
    Kościół pierwszych wieków
    Origen
    patristic theology
    soteriology
    allegorical interpretation
    sin
    eschatology
    early Church
    Opis:
    Origen from Alexandria (†253), one of the most eminent early Christian writers, is the pioneer of a very interesting theological conception of death. It is connected with his general soteriology doctrine. In the Christocentric theology of Origen, not so much death but Life itself, the synonym of the Savior, determines the principle of his interests, scientific research, and teaching. Death is a departure from Life. It separates us from God and connects with the reality destined to be doomed. The allegorical method used by the Alexandrian enabled him to identify the expression “death” with the Devil. Origen created the so-called doctrine of three kinds of death. First of them is the physical death. It is a consequence of the “paradise sin” and refers to all people. According to the classical definition, it is a separation of the soul from the body. The second one is the death by sin which leads to annihilation. The third one is the death for sin which means eternal happiness in heaven and coming back to the origins of life together with Christ. Origen hopes that at the end of times death will be conquered as the „last enemy”, and all human beings, submitted to it until now, will be purified and will return to the original unity with the Lord.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2013, 24; 197-217
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Transformacja kosmosu w literaturze międzytestamentalnej
    The Transformation of the Universe in the Intertestamental Literature
    Autorzy:
    Parchem, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1621161.pdf
    Data publikacji:
    2017-05-18
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    transformacja kosmosu
    odnowienie świata
    eschatologia
    apokaliptyka żydowska
    literatura międzytestamentalna
    transformation of the universe
    renewal of the world
    eschatology
    Jewish apocalyptic writings
    intertestamental literature
    Opis:
    W literaturze międzytestamentalnej, zwłaszcza w pismach o charakterze apokaliptycznym, pojawia się motyw transformacji kosmosu, który stanowi ostatni etap wydarzeń eschatologicznych. Świat skażony grzechem i zdominowany przez siły zła zostanie w czasach ostatecznych przemieniony i odnowiony przez Boga w rzeczywistość doskonałą, gdzie na wieki panować będzie sprawiedliwość i dobro. W niniejszym opracowaniu zostanie omówiona koncepcja transformacji kosmosu, która pojawia się w różnych dokumentach należących do literatury międzytestamentalnej, mianowicie w dziełach egzegetycznych, gdzie pojawiają się również elementy apokaliptyczne (Księga Jubileuszów: Jub 1,29; 4,26; Księdze starożytności biblijnych Pseudo-Filona: LAB 3,10), w zwojach z Qumran (Reguła zrzeszenia: 1QS 4,25) oraz w apokalipsach (Księga astronomiczna: 1 Hen 72,1; Apokalipsa tygodni: 1 Hen 91,14-17; Apokalipsa zwierząt: 1 Hen 90,37-38; Księga przypowieści: 1 Hen 45,4-5; Czwarta Księga Ezdrasza: 4 Ezd 7,28-31.75.113-114; Apokalipsa Barucha syryjska: 2 Bar 32,1-6; 57,1-3).
    In the intertestamental literature, especially from various writings of an apocalyptic nature, a recurring motif emerges of the transformation of the universe as the final phase of eschatological events. In the last days, the world –  being infected with sin and dominated by the powers of evil –  will be renewed and transformed by God into a perfect reality wherein justice and goodness will prevail. In the present article, this notion of the transformation of the universe is explored and discussed. The idea appears in various documents of the intertestamental literature, namely, certain exegetical works such as The Book of Jubilees (Jub 1:29; 4:26) and Biblical Antiquities of Pseudo-Philo (LAB 3:10); the Qumran Rule of the Community (1QS 4:25); and several apocalypses: The Book of Heavenly Luminaries (1 Enoch 72:1), The Apocalypse of Weeks (1 Enoch 91:14-17), The Animal Apocalypse (1 Enoch 90:37-38), The Book of the Similitudes (1 Enoch 45:4-5), The Fourth Book of Ezra (4 Ezra 7:28-31, 75, 113-114), and The Syriac Apocalypse of Baruch (2 Bar 32:1-6; 57:1-3).
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2017, 31; 149-168
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pojednanie w dualizmie. Nowa koncepcja w odpowiedzi na kryzys eschatologii
    Reconciliation in Dualism. A New Concept in Response to the Crisis of Eschatology
    Autorzy:
    Jaros, Dariusz Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1044289.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-27
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    eschatologia
    sąd
    piekło
    niebo
    apokatastaza
    pokuta
    pojednanie
    pokój
    dualizm
    życie wieczne
    kara wieczna
    eschatology
    judgement
    hell
    heaven
    apokatastasis
    penance
    dualism
    eteranl life
    peace
    reconciliation
    eternal punishment
    Opis:
    Artykuł jest krótkim przedstawieniem nowej koncepcji eschatologicznej, w której dopuszcza się uniwersalne pojednanie, ale w dualizmie nieba i piekła. Zdaniem autora nie wolno żywić nadziei na zbawienie wszystkich, ponieważ Bóg objawił, że w piekle istnieją osoby i będą tam na wieki. Piekło jednak, po oczyszczającym Sądzie Ostatecznym, nie będzie trwaniem w zatwardziałości, lecz będzie wiecznym cierpieniem za grzech popełniony w życiu doczesnym. Potępieni nie będą już buntować się, lecz zgodzą się na tą sprawiedliwą, wieczną pokutę.
    The article presents a new eschatological concept, which allows the possibility of universal reconciliation, but maintains the dualism of heaven and hell. According to the author, the salvation of all cannot be hoped for since God revealed that there are people in hell who will remain there forever. However, after the cleansing final judgment, in hell there will be no persistence in hardness of heart, but there will be eternal suffering as a consequence of the sin committed in the temporal life. The damned will no longer rebel, but they will agree to this just eternal penance. The first part of the article introduces the reader into a wide range of problems in the context of which the idea of reconciliation in dualism was born. The second
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2019, 36; 243-384
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-11 z 11

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies