Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Szmajdziński, Mariusz" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Ciężar ojcostwa w Księdze Ozeasza
    A Burden of Fatherhood in the Book of Hosea
    Autorzy:
    Szmajdziński, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1622849.pdf
    Data publikacji:
    2015-08-26
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    miłość
    miłosierdzie
    Boże ojcostwo
    ojcostwo w Starym Testamencie
    Ozeasz
    Księga Ozeasza
    love
    mercy
    divine fatherhood
    fatherhood in the Old Testament
    Hosea
    the Book of Hosea
    Opis:
    In the Book of Hosea a noun "'ab" does not apply to the prophet or Yahweh, but an idea of their fatherhood occurs in the prophecy. The prophet was called to be a husband of the woman of whoredom and a father of the children of whoredom. Hosea accepted this calling and consequently remained in love with them. In this way he became an image of God’s love for His people. In the marital and parental story of Hosea, Yahweh reveals His torn heart.It shows that He not only loves Israel, but also how does it. In the face of the continuous infidelity of the Chosen People, God’s love must be stronger than human sin.It was shown in the image of paternal and motherly love, it signifies complete love which was expressed in a human way in the Book of Hosea. Yahweh always forgives, loves and gives new life. In spite of the fact that Israel is really “the son of whoredom” who rejects love and knowledge of God as his Father and Saviour, he still remains in the bonds of God’s incomprehensible love and is called “the son of God”.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2011, 20; 59-92
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kielich YHWH jako metafora gniewu Bożego w księgach prorockich Starego Testamentu
    The Cup of YHWH as a Metaphor for God’s Wrath in the Old Testament Prophets
    Autorzy:
    Szmajdziński, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1044569.pdf
    Data publikacji:
    2018-11-07
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    gniew Boży
    Jerozolima
    kara
    kielich JHWH
    narody obce
    prorocy ST
    wrath of God
    Jerusalem
    punishment
    cup of YHWH
    foregin nations
    prophets of the OT
    Opis:
    Jedną z metafor używaną przez proroków na ukazanie kary jest kielich YHWH (kôs YHWH). Trzynaście prorockich wyroczni – bezpośrednio lub pośrednio – przywołuje tę metaforę. Skutkiem picia z kielicha YHWH jest upicie się, chwianie się, zataczanie się, hańba i zawstydzenie z powodu nagości i nieobrzezania, wymioty, samookaleczenie i zniszczenie. Ten, kto musiał wypić z boskiego kielicha, upokarzał się w oczach swoich sąsiadów i wrogów. Skazani na tę karę byli Jerozolima i obce narody. Ta kara stanowiła ostateczny cios dla nich i dlatego prowadziła ku śmierci, tak jak alkohol wypity w nadmiarze. Jednak Bóg, kierując się swoim miłosierdziem, oddalał ten kielich i okazywał zbawienie, ale dotyczyło to tylko Jerozolimy.
    One of the many metaphors used by the Prophets is that of the cup of YHWH (kôs YHWH). Thirteen prophetic oracles, either directly or indirectly, employ this metaphor. The result of drinking the cup of YHWH is drunkenness, staggering, reeling, dishonour and shame, the result of being made naked and being uncircumcised, vomiting, self-mutilation and desolation. The one who has to drink the cup is humiliated in front of his neighbours and enemies. Those entities condemned to drink God’s cup, as the metaphor is applied, include Jerusalem as well as foreign nations. This punishment is a final blow for them and so deals death to them, just as alcohol when it is drunk in excess. However, God, when He comes to show compassion, removes the cup and gives salvation, though this outcome pertains only to Jerusalem and not to foreign enemies.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2018, 34; 129-168
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Duch udzielony mesjaszowi w Księdze Izajasza
    The Spirit Given to the Messiah in the Book of Isaiah
    Autorzy:
    Szmajdziński, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1044062.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-26
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    duch Boży
    mesjasz
    Księga Izajasza
    spirit of God
    messiah
    The Book of Isaiah
    Opis:
    Rzeczownik rûaḥ („duch”, a także „oddech, wiatr”) jest jednym z ważniejszych terminów teologicznych w Starym Testamencie, zwłaszcza gdy występuje w znaczeniu „duch”. Wówczas rûaḥ pozostaje zawsze w mocy Boga i jest zależny od Niego. Jako duch Boży „czuwa” on nad stworzeniem, odnawia wszystko, przywraca do życia, a po śmierci człowieka wraca do Boga, który go dał. W Księdze Izajasza rzeczownik rûaḥ występuje 51 razy. Bardzo ważną rolę odgrywa w wyroczniach, które zapowiadają i ukazują mesjasza: Iz 11,1-3a, 42,1 i 61,1. Duch jest mu udzielony jako moc Boża do wypełnienia ważnych zadań. Bóg udziela ducha w sposób trwały. Dzięki duchowi tworzy się szczególna relacja pomiędzy Bogiem a mesjaszem, która jest wyrażona takimi tytułami jak „mój sługa” lub „mój wybrany”. Jego misja jest skierowana przede wszystkim do ubogich i chorych. Jej skutkiem będzie zmiana ich sytuacji przez ustanowienie prawa i sprawiedliwości. Działalność mesjasza przekroczy granice Izraela i zostanie skierowana do wszystkich narodów. Dzięki niemu poganie będą oświeceni Bożym światłem i będą uczestniczyli w przymierzu. W takim znaczeniu wyrocznie mesjańskie z Księgi Izajasza występują w Nowym Testamencie (Mt 12,18-20; Łk 4,18-19).
    The noun rûaḥ (“a spirit”, as well as “breath, wind”) is one of the most important theological terms in the OT, especially as it occurs in the sense of “spirit”. As such, rûaḥ always remains within the power of God and depends on Him. Being God’s spirit, it “supervises” over all creatures, renews everything, restores to life, and after a person's death it returns to the God who gave Him. The noun rûaḥ occurs 51 times in the Book of Isaiah and it plays a very important role in the oracles that announce and reveal the messiah: Isaiah 11:1-3a, 42:1, and 61,1. The spirit is given to him as God’s power to perform important tasks. God gives His spirit permanently. The spirit creates a special relationship between God and the messiah, which is expressed in titles such as “my servant” or “my chosen one”. His mission is aimed primarily at the poor and the sick. Its result is a change in their situation, by the enacting of righteousness and justice. The messiah’s activity crosses Israel’s borders and will be directed to all nations. In this way the pagans will be enlightened with God’s light and will participate in His covenant. It is within this domain of meaning that the messianic oracles from the Book of Isaiah are conveyed into the New Testament (Matthews 12:18-20; Luke 4:18-19).
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2020, 37, 1; 49-68
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ideał kapłana w Księdze Ozeasza
    Autorzy:
    Szmajdziński, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1622944.pdf
    Data publikacji:
    2015-09-02
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Betel
    Jeroboam I
    kapłan
    kapłaństwo
    Królestwo Północne
    Księga Ozeasza
    lewici
    Ozeasz
    złoty cielec
    Opis:
    Księga Ozeasza jest świadectwem prorockim z VIII w. dotyczącym Królestwa Północnego. Życie religijne przybrało tam w znacznym stopniu kształt synkretyczny, co było związane w jakimś sensie ze stanem kapłaństwa na tych terenach. W Księdze Ozeasza można odnaleźć teksty, w których jest przedstawiona ostra krytyka postępowania kapłanów izraelskich. Najobszerniejsze oskarżenie znajduje się w Oz 4,4-14. Inne teksty to: Oz 5,1-7; 6,7-10; 8,1-7; 10,1-8. Podstawowym zarzutem stawianym przez Ozeasza kapłanom jest odrzucenie przez nich znajomości Boga i Jego Prawa, co jest równoznaczne z odrzuceniem miłości. Inne zarzuty to: nadużycia w składaniu ofiar, uleganie pogańskim kultom, prostytucja sakralna, wpływ na wybór króla, a nawet morderstwa. Prorok nie ograniczył się tylko do krytyki kapłaństwa, lecz starał się też nakreślić pewien ideał kapłana. Na ten obraz składają się następujące elementy: kapłan zna Boga i Jego Prawo; kapłan naucza lud; kapłan ukazuje, że Jahwe jest jedynym Bogiem; kapłan nie służy obcym bogom; kapłan nie oddaje czci złotemu cielcowi; składane ofiary służą pojednaniu z Bogiem; kapłan nie cudzołoży z prostytutkami; kapłan jest wolny od polityki; kapłan szuka rady jedynie u Boga; kapłan nie zabija. Ten program stanowi szczególny „dekalog”, który jest drogą do osobistej świętości. Realizacja wszystkich tych przykazań sprawia, że kapłan staje się prawdziwie wybranym wśród wybranych.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2010, 17; 69-105
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Gdy lew zaryczy…” (Am 3,8). Obraz lwa w Księdze Amosa
    “A Lion has Roared…” (Amos 3:8). The Lion Imagery in the Book of Amos
    Autorzy:
    Szmajdziński, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1603437.pdf
    Data publikacji:
    2017-12-01
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Księga Amosa
    lew
    obraz Boga
    fauna ST
    kara
    The Book of Amos
    lion
    image of God
    fauna of the OT
    punishment
    Opis:
    Lew jest nazywany królem zwierząt. Jego wygląd, dostojne ruchy i gwałtowność w zabijaniu pozostawiły głębokie ślady w ludzkim umyśle. Lwy występują także w Starym Testamencie, gdzie m.in. są wspominane ze względu na ich siłę (2 Sm 1,23), śmiałość (2 Sm 17,10), drapieżność (Ps 7,2) czy zwinność (Ps 10,9). Pojawiają się one zarówno w dosłownym, jak i metaforycznym sensie. „Król zwierząt” jest także bardzo często przywoływany dla opisania YHWH i Jego potęgi. Jest szczególnie obecny w księgach prorockich (Iz 5,29; 31,4; 38,13; Jr 25,38; 49,18-19; Oz 5,14; 13,7; Lm 3,10-11). W Księdze Amosa jest sześć wzmianek o tym drapieżnym zwierzęciu (Am 1,2; 3,4.8.12; 5,19). Prorok porównuje Boga do lwa i ta metafora pozwala mu przekazać następujące przesłanie: (1) relację pomiędzy Bogiem i prorokiem, (2) zapowiedź kary i jej grozę. Bóg przemówił, i dlatego prorok mówi (Am 3,8). Stąd pierwsze znaczenie obrazu, w którym pojawia się lew, dotyczy Boga i proroka – YHWH i Jego posłańca (rzecznika). Amos używa metafory ryku lwa, aby zobrazować Boży głos, który dociera do wszystkich ludzi (Am 1,2). Drugim przesłaniem jest nieuniknioność Bożej kary – w taki sam sposób jak lew pożera swoją ofiarę, YHWH ukarze zbrodnie Izraela, a Izraelici nie będą w stanie uciec (Am 3,4.12; 5,19).
    The lion is known as the “king of beasts”. Its physical appearance, its strength, dignified movements and fierceness in killing have all left a deep impression upon the human mind. Not surprisingly, lions are mentioned in the Bible for their might (2Sam 1:23), boldness (2Sam 17:10), ferocity (Ps 7:2) and craftiness (Ps 10:9). Biblical leonine references occur in both literal and metaphorical usage. A “king of beasts”-type image is very often used to describe YHWH and His power, especially in the Prophets (Isa 5:29; 31:4; 38:13; Jer 25:38; 49:18-19; Hos 5:14; 13:7). Additionally, there are six mentions of the lion in the Book of Amos (Amos 1:2; 3:4,8,12; 5:19). There the prophet compares God to a lion, a word-picture which allows him to convey two core themes: First, the image serves to elucidate the relationship between God and the prophet – YHWH and His messenger. Amos achieves this through the metaphor of hearing the roar of the lion, an image of  God’s voice, which in reality is heard by all people (Amos 1:2). Secondly, Amos heralds the coming punishment and its terror. God himself has spoken, and thus the prophet speaks (Amos 3:8).  The key message of this second lion image in Amos is the inevitability of God’s punishment: in the same way that a lion devours its prey, YHWH will punish the crimes of Israel, and the Israelites will not be able to run from Him (Amos 3:4,12; 5:19).
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2017, 32; 149-175
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies