Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Siemieniec, Tomasz" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Zmartwychwstanie Jezusa jako klucz do interpretacji dziejów świata (Ap 5,6-10)
Autorzy:
Siemieniec, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1623245.pdf
Data publikacji:
2015-11-03
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
zmartwychwstanie
Apokalipsa
historia
świat
Opis:
The article discusses the role of Christ the Lamb in the light of Rev 5,6-10. In the first plane Christ appears in the glory of his victory. A visible sign of this victory is the place in the midst of the divine throne. At first his victory consists in martyr’s death. It entitled God to enter into a new bond with the people purchased for him. But the victory of the Lamb cannot be limited only to the martyrdom. For he appears in this vision as "standing, as though it had been slain". Such pose suggests victory not only through the martyrdom, but also through the resurrection. The victory achieved by the Lamb gives him right to take the scroll: from the right band of "the One, who is sitting on the throne". This scroll symbolizes divine plan toward the world and the people. Banding of the scroll to the Lamb means to initiate this scheme. For this reason the resurrection of Christ the Lamb can be seen as a key event to the accomplishment of God's purpose. Divine project is being realized in the history of the world and 1he people. Attitude of men expresses either approval of 1he divine plan or refusal of it. In this context we can speak about judgment (it is suggested by OT-background of 1he symbol of a scroll-book). Judgment consists in a division of humankind in to two groups. One group includes those people who are on God's side. They accept divine plane (which culminates in the resurrection of Christ) and by their life participate in the fulfilment of it. The other group rejects divine project by coming out against God and Lamb. The sentence is simply a consequence of their choice: the reward for the faithful and punishment for the disloyal ones. 
Źródło:
Verbum Vitae; 2009, 15; 249-262
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kim są „psy” w Ap 22,15? Lektura terminu οἱ κύνες w greckim antycznym kontekście kulturowym
Who Are „The Dogs” in Rev 22:15? Reading of the Term οἱ κύνες in the Ancient Greek Cultural Context
Autorzy:
Siemieniec, Tomasz Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1621009.pdf
Data publikacji:
2021-09-10
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Apokalipsa św. Jana
Psy
Hellenizm
Pederastia
Homoseksualizm
Starożytna Grecja
The Book of Revelation
Dogs
Hellemism
Pederasty
Homosexuality
Ancient Greece
Opis:
Prezentowany artykuł zajmuje się analizą motywu psa w Ap 22,15 w kontekście kulturowym starożytnej Grecji. Analiza stanu badań pokazała, że egzegeci w interpretacji terminu οἱ κύνες odwołują się przede wszystkim do tekstów paralelnych znajdujących się w samej Biblii (oraz literaturze pozabiblijnej). Taka interpretacja nie wyczerpuje jednak bogactwa znaczeniowego metafory psa. Ten sam tekst czytany przez chrześcijan, którzy mieli za sobą doświadczenie kultury hellenistycznej otwiera się na nowe znaczenia. Zdaniem autora artykułu chrześcijanie wywodzący się z kultury hellenistycznej mogli widzieć motyw psa w powiązaniu z zalotami o charakterze pederastycznym, gdzie stanowił on uosobienie starszego partnera w tej relacji – tzw. erastesa. Takie rozumienie metafory psa ma u swoich fundamentów odwołanie się do polowania, które stanowiło ważny element życia antycznych Greków. W literaturze greckiej oraz w malarstwie wazowym, przedstawiając homoseksualne zaloty starszych – erastesów względem młodszych – eromenosów odwoływano się do idei polowania. Widoczne jest to w ikonografii, gdzie sceny ukazujące pederastię często zawierają motyw psa, oraz literaturze, gdzie wysiłki erastesa ukazane są na podobieństwo polowania. Autor Apokalipsy umieszczając „psy” pośród kategorii ludzi wykluczonych z udziału w Mieście Świętym pokazał, że praktyki pederastyczne zamykają dostęp do wspólnoty nowego ludu Bożego. 
The presented article deals with the metaphor of “the dog” in Rev 22:15 on the cultural background of Ancient Greece. The analysis of the state of research has shown that exegetes interpreting the term οἱ κύνες refer primarily to parallel texts found in the Bible itself (and in extra-biblical religious literature). However, such an interpretation does not exhaust the richness of meaning of the metaphor of “the dog”. The same text read by Christians who have had a previous experience of Hellenistic culture opens up new ways for an exploration of new meanings of “the dog” metaphor. According to the author of the article, Christians originating from Hellenistic culture could see the motif of “the dog” in connection with pederastic courtship, where it was the embodiment of an older partner in this relationship – the so-called erastes. This understanding of the metaphor of “the dog” is based on the reference to hunting, which was an important part of the life of ancient Greeks. In Greek literature and in vase painting, when presenting the homosexual courtship of the elder – erastes towards the younger – eromenos, one often referred to the idea of hunting. This is evident in iconography, where scenes of pederasty often employ motifs of a dog, and in literature, where erastes’ efforts are depicted in the likeness of hunting. The author of the Apocalypse, placing “dogs” among the categories of people excluded from participation in the New Jerusalem, showed that pederastic practices prevent access to the community of God's new people.
Źródło:
Verbum Vitae; 2021, 39, 3; 895-912
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obietnice Ducha dla „martwych” w świetle Ap 14,13
Promises of the Spirit for “the Dead” in the Light of Rev 14:13
Autorzy:
Siemieniec, Tomasz Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044088.pdf
Data publikacji:
2020-06-26
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Apokalipsa św. Jana
Duch Święty
makaryzm
błogosławieństwo
Book of Revelation
Holy Spirit
macarism
beatitude
Opis:
Artykuł porusza kwestię obietnic Ducha dla „martwych” w świetle Ap 14,13. Punktem wyjścia jest stan badań nad tekstem Ap 14,13. Zostało wykazane, że – jak dotąd – uczeni głownie skupiali się na adresatach tego makaryzmu, poszukując odpowiedzi na pytanie o to, czy idzie tutaj o wszystkich chrześcijan, czy tylko o męczenników. Autor artykułu proponuje rozumieć „martwych” w kategoriach duchowych (jako martwych duchowo). Wskazuje na to kontekst makaryzmu, którym jest wizja 14,6-13, jak również fakt, że duchowe znaczenie terminu „martwi” nie stoi w sprzeczności z innymi tekstami Apokalipsy. W związku z tym mamy tu błogosławieństwo dla tych, którzy się nawracają. Duch Święty jawi się tutaj jako Ten, który potwierdza obietnice dane w makaryzmie, a co za tym idzie, jest Tym, który nadaje dynamizm głoszonej „odwiecznej dobrej nowinie”. Duch, przemawiając w Ap 14,13, jawi się jako Osoba, która wyraża siebie samego, przekazując orędzie ludziom. Paralelne do wypowiedzi Ducha polecenie spisania treści błogosławieństwa ukazuje rolę tegoż Ducha w procesie, który nazywamy natchnieniem skrypturystycznym. Zatem Duch odgrywa tutaj bardzo ważną rolę w przekazie dobrej nowiny, która z jednej strony wzywa do nawrócenia, a z drugiej, w przypadku, kiedy to nawrócenie nastąpi, wskazuje na rychłą realizację zbawczych obietnic.
The article deals with the problem of promises of the Spirit for “the Dead” in the light of Rev 14:13. The point of departure for this analysis is the presentation of the current state of research. It has been demonstrated that, until now, scholars have focused on the question of the recipients of this macarism, whether it applies to all Christians or merely martyrs. The author of the article proposes to understand “the dead” as spiritually dead. This meaning is indicated by the context of the macarism, which is the whole vision in Rev 14:6-13, as well as by the fact that this spiritual sense of the term “the dead” does not contradict other texts of Revelation. Thus we have here a blessing for those who repent. The Holy Spirit shows himself here as the one who confirms the promises given in the blessing, and consequently as the one who animates the eternal gospel being proclaimed. The Spirit, speaking in Rev 14:13, reveals himself as a person who expresses himself by delivering the message to humankind. The command to write the content of the blessing (v. 13a), parallel to the Spirit’s statement (v. 13b), reveals the role of this Spirit in the process, called “a scripturistic inspiration”. Therefore the Spirit plays here an important role in the transmission of the eternal gospel which, first, calls for repentance, and, when repentance is forthcoming, promises an early accomplishment of salvific promises.
Źródło:
Verbum Vitae; 2020, 37, 1; 129-143
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Janusz M. Czerski, Apokalipsa Świętego Jana. Wstęp i Komentarz. I. Ap 1–3. II. Ap 4–13 (Opole: Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego 2018-2019)
Autorzy:
Siemieniec, Tomasz Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044329.pdf
Data publikacji:
2019-12-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Apokalipsa
Book of Revelation
Opis:
Recenzja książek: Janusz M. Czerski, Apokalipsa Świętego Jana. Wstęp i Komentarz. Część I. Ap 1-3 (Opole: Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego 2018). Ss. 202. 18,90 zł. ISBN 978-83-65860-12-5. Janusz M. Czerski, Apokalipsa Świętego Jana. Wstęp i Komentarz. Część II. Ap 4-13 (Opole: Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego 2019). Ss. 208. 23,42 zł. ISBN 978-83-65860-22-4.
Review of two books: Janusz M. Czerski, Apokalipsa Świętego Jana. Wstęp i Komentarz. Część I. Ap 1-3 (Opole: Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego 2018). Ss. 202. 18,90 zł. ISBN 978-83-65860-12-5. Janusz M. Czerski, Apokalipsa Świętego Jana. Wstęp i Komentarz. Część II. Ap 4-13 (Opole: Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego 2019). Ss. 208. 23,42 zł. ISBN 978-83-65860-22-4.
Źródło:
Verbum Vitae; 2019, 36; 497-504
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologiczna funkcja terminów καιρός i χρόνος w Apokalipsie Janowej
The Theological Function of the Terms καιρός and χρόνος in the Revelation of John
Autorzy:
Siemieniec, Tomasz Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044509.pdf
Data publikacji:
2019-06-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Apokalipsa św. Jana
czas
kairos
chronos
teologia historii
καιρός
χρόνος
Book of Revelation
time
theology of history
Opis:
Prezentowany artykuł zajmuje się teologiczną funkcją terminów καιρός i χρόνος w Apokalipsie Janowej. Rzeczownik kairos występuje pięć razy w księdze (1,3; 11,18; 12,12; 12,14; 22,10). Akcentuje on przede wszystkim interwencję Boga w dzieje świata i ludzi. Choć termin kairos nacechowany jest eschatologicznie, to jednak Bożej interwencji nie można jednak ograniczać jedynie do paruzji. Czasy eschatologiczne zostały bowiem zainaugurowane wraz z przyjściem Mesjasza na ziemię. Z tego powodu całe dzieje świata widziane z tej perspektywy stają się nieustannym kairos, kiedy to Bóg działa na rzecz ludu. Termin chronos, który w swoim podstawowym znaczeniu wskazuje na okres czasu, w Apokalipsie akcentuje czas widziany niejako z perspektywy człowieka (z ziemskiej perspektywy). Jest to zatem czas dany człowiekowi na nawrócenie (2,21), czas objawiania się Boga w historii (10,6). Jest to również czas działania Szatana, który widziany w świetle wydarzenia Mesjasza, jawi się jako „czas krótki” (6,11; 20,3), nawet jeśli dla wiernych jest to czas prześladowania.
The presented article deals with the theological function of the terms καιρός and χρόνος in the Book of Revelation. The noun καιρός occurs five times in this book (1:3; 11:18; 12:12; 12:14; 22:10) and stresses primarily the intervention of God in the history of the world and men. Although the term καιρός is marked eschatologically, the intervention of God cannot be reduced to the Parousia. The eschatological times have been inaugurated along with the coming of Messiah to the earth. For this reason the whole history of the world, seen from this perspective, becomes a continuous καιρός, when God acts for the benefit of His people. The term χρόνος, which in its basic meaning denotes a period of time, is used in the Book of Revelation to stress time as seen from the perspective of men (and the earth). It is therefore the time given to men to repent (2:21), and the time of the revelation of God in the course of human history (10:6). It is the time of Satan's activity as well, a period which, perceived in light of the Messiah-event, appears as “a short time” (6:11; 20:3), even if it means a time of persecution for believers.
Źródło:
Verbum Vitae; 2019, 35; 307-342
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies