Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "history of theology" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Ukrzyżowanie Syna Bożego uśmierzające gniew Boga Ojca. Szkic z historii myśli teologicznej
    The Crucifixion of the Son of God as Appeasement of the Wrath of God the Father. A Sketch from the History of Theological Thought
    Autorzy:
    Składanowski, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1044584.pdf
    Data publikacji:
    2018-11-07
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    ukrzyżowanie
    odkupienie
    zadośćuczynienie
    gniew Boży
    historia teologii
    crucifixion
    redemption
    satisfaction
    wrath of God
    history of theology
    Opis:
    Zbawcze znaczenie śmierci Chrystusa oraz gniew jako nienawiść Boga względem grzechu przeplatały się w dziejach teologii. W pewnych ujęciach próbowano nawet powiązać krzyżową śmierć Chrystusa z gniewem Bożym w taki sposób, jak gdyby Jego śmierć miałaby ten gniew uśmierzać. Artykuł zarysowuje główne fazy takiej syntezy teologicznej, dążąc do prześledzenia zależności między wiarą w zbawczą wartość śmierci Chrystusa a interpretacjami gniewu Bożego. Najpierw przedstawiany jest rozwój interpretacji śmierci Jezusa w teologii patrystycznej i scholastycznej. Na drugim etapie omawiany jest moment kulminacyjny związku teologii krzyża z teorią gniewu Bożego wyrażający się w reformacyjnej koncepcji zastępstwa karnego i w przejawach jej kontestacji. Z kolei trzeci etap prezentuje współczesne próby ukazania relacji pomiędzy zbawczą wartością krzyża a ideą Bożego gniewu.
    The salvific meaning of the death of Christ and the problem of God’s wrath, understood as God’s hatred of sin, have long been intertwined in the history of theology. In some soteriological formulations, we can observe attempts to directly link the death of Christ with God’s wrath, that is, that the chief meaning of Christ’s passion lies in providing appeasement. The article outlines the main historical phases of this kind of theological synthesis. It seeks to trace the relationship between the salvific dimension of the cross of Jesus and theological interpretations of God’s wrath. The article has been divided into three parts. The first presents the development of the interpretation of the death of Christ in Patristic and Scholastic theology. The second part discusses the culmination stage of the theological link between the death of Christ and God’s wrath, beginning with the Reformation concept of “penal substitution” and then following this idea's contestation over time. The article's third part explores contemporary attempts at understanding this relationship, i.e. the death of Christ viewed within the context of God’s wrath.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2018, 34; 393-419
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Motyw "gniewu Bożego" w historiografii Ksiąg Królewskich
    The Motif of God’s Wrath in the Historiography of the Books of Kings
    Autorzy:
    Kinowski, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1044563.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-27
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Księgi Królewskie
    gniew Boży
    teologia historii
    Books of Kings
    wrath of God
    theology of history
    Opis:
    Motyw „gniewu Bożego” jest kluczowy do zrozumienia historiografii Ksiąg Królewskich, a przede wszystkim tragicznego końca Izraela i Judy. Opowiadając o losach monarchii podawidowej, autor biblijny przedstawia, jak gniew YHWH doprowadza najpierw do podziału królestwa Salomona (1 Krl 11,9-13), następnie do upadku Królestwa Północnego (2 Krl 17,5-23), a ostatecznie do upadku Jerozolimy i Judy (2 Krl 24–25). Teologiczna interpretacja historii w Pierwszej i Drugiej Księdze Królewskiej opiera się na wzajemnie powiązanych paradygmatach „zbrodni i kary” oraz „proroctwa i jego wypełnienia się”. Ich dopełnieniem jest nierozerwalny związek między gniewem YHWH a niewiernością Jego przymierzu według logiki zasady retrybucji. W ten sposób autor Ksiąg Królewskich interpretuje tragiczny koniec monarchii w Izraelu i Judzie jako skutek słusznego wzburzenia YHWH w reakcji na grzech bałwochwalstwa i porzucenie Go przez lud. Według tej logiki motyw „gniewu Bożego” w Pierwszej i Drugiej Księdze Królewskiej służy racjonalizacji narodowej katastrofy i apologii Boga. Tak nakreślona teologiczna wizja historii jest lekcją i przestrogą dla powygnaniowych odbiorców tych pism.  
    The motive of God’s wrath is crucial to understanding the historiography of the Books of Kings, especially the tragic end of Israel and Judah. In narrating the story about the post-Davidic monarchy, the biblical author shows how the wrath of YHWH brings about, first, the division of Solomon’s Kingdom (1Kings 11:9-13), and then the fall of the Northern Kingdom (2Kings 17:5-23), and of Jerusalem and Judah (2Kings 24–25). The theological interpretation of history in 1–2Kings relies on the interconnected paradigms of “crime and punishment” and “prophecy and fulfillment”. The strict link between the wrath of YHWH and the people's unfaithfulness to His covenant according to the principle of retribution completes the historiographical picture of 1–2Kings. In this manner the author of 1–2Kings interprets the tragic end of the monarchies of Israel and Judah as the result of a just God’s wrath, in response to the people’s sin of idolatry and abandonment of YHWH. By this logic, the motive of God’s wrath is used in 1–2Kings to rationalize the national tragedies and to defend God against any charges of injustice. This theological view of history, depicted in such a way, serves as a lesson and a warning to the post-exilic addressees of these scriptures.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2018, 34; 37-66
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teologiczna funkcja terminów καιρός i χρόνος w Apokalipsie Janowej
    The Theological Function of the Terms καιρός and χρόνος in the Revelation of John
    Autorzy:
    Siemieniec, Tomasz Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1044509.pdf
    Data publikacji:
    2019-06-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Apokalipsa św. Jana
    czas
    kairos
    chronos
    teologia historii
    καιρός
    χρόνος
    Book of Revelation
    time
    theology of history
    Opis:
    Prezentowany artykuł zajmuje się teologiczną funkcją terminów καιρός i χρόνος w Apokalipsie Janowej. Rzeczownik kairos występuje pięć razy w księdze (1,3; 11,18; 12,12; 12,14; 22,10). Akcentuje on przede wszystkim interwencję Boga w dzieje świata i ludzi. Choć termin kairos nacechowany jest eschatologicznie, to jednak Bożej interwencji nie można jednak ograniczać jedynie do paruzji. Czasy eschatologiczne zostały bowiem zainaugurowane wraz z przyjściem Mesjasza na ziemię. Z tego powodu całe dzieje świata widziane z tej perspektywy stają się nieustannym kairos, kiedy to Bóg działa na rzecz ludu. Termin chronos, który w swoim podstawowym znaczeniu wskazuje na okres czasu, w Apokalipsie akcentuje czas widziany niejako z perspektywy człowieka (z ziemskiej perspektywy). Jest to zatem czas dany człowiekowi na nawrócenie (2,21), czas objawiania się Boga w historii (10,6). Jest to również czas działania Szatana, który widziany w świetle wydarzenia Mesjasza, jawi się jako „czas krótki” (6,11; 20,3), nawet jeśli dla wiernych jest to czas prześladowania.
    The presented article deals with the theological function of the terms καιρός and χρόνος in the Book of Revelation. The noun καιρός occurs five times in this book (1:3; 11:18; 12:12; 12:14; 22:10) and stresses primarily the intervention of God in the history of the world and men. Although the term καιρός is marked eschatologically, the intervention of God cannot be reduced to the Parousia. The eschatological times have been inaugurated along with the coming of Messiah to the earth. For this reason the whole history of the world, seen from this perspective, becomes a continuous καιρός, when God acts for the benefit of His people. The term χρόνος, which in its basic meaning denotes a period of time, is used in the Book of Revelation to stress time as seen from the perspective of men (and the earth). It is therefore the time given to men to repent (2:21), and the time of the revelation of God in the course of human history (10:6). It is the time of Satan's activity as well, a period which, perceived in light of the Messiah-event, appears as “a short time” (6:11; 20:3), even if it means a time of persecution for believers.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2019, 35; 307-342
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teologia a czas. O znaczeniu czasu we współczesnym dyskursie teologicznym i antropologicznym
    Theology and Time. On the Importance of Time in Contemporary Theological and Anthropological Discourse
    Autorzy:
    Gocko, Jerzy Eugeniusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1043877.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-21
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    czas
    historia
    teologia
    teologia historii
    Sobór Watykański II
    time
    history
    theology
    historical theology
    Second Vatican Council
    Opis:
    Celem artykułu jest ukazanie czasu i temporalności człowieka jako istotnych faktorów we współczesnym dyskursie teologicznym i antropologicznym. Niemała w tym zasługa dynamicznego rozwoju eklezjologii doby Soboru Watykańskiego II, a zwłaszcza wypracowania wizji Kościoła jako wspólnoty zbawienia, który nie urzeczywistnia się gdzieś na obrzeżach historii świata i ludzkości, czy poza nią. Studium będzie także okazją do ukazania złożonego procesu uhistorycznienia teologii, do przywołania wielkich teologów, którzy mieli w nim znaczny udział, a także do zwrócenia uwagi na historyczny sposób argumentowania we współczesnych debatach teologicznych.
    The aim of the article is to present time and the temporality of man as important factors within contemporary theological and anthropological discourse. This is largely due to the dynamic development of ecclesiology during the Second Vatican Council, and especially to the development of the vision of the Church as a community of salvation, which does not materialize somewhere on the fringes of the history of the world and humanity, or beyond. The study reveals the complex process of historicizing theology, recalls the great theologians who have played a significant part in it, and draws attention to the historical way of arguing in contemporary theological debates.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2020, 38, 1; 353-364
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies