Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "1 Kor" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Jednostki literackie i teologiczne w 1 Kor 8, 6
Autorzy:
Langkammer, Hugolin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1162432.pdf
Data publikacji:
1968
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
monoteizm
formuły
1Kor 8
6
monotheism
formulae
1Cor 8
Opis:
1 Kor 8, 6, ein klassischer Parallelismus Membrorum, bringt es mit sich, dass man ihn als literarische Ganzheit betrachtet und dementsprechend vor Paulus auftauchen lässt (Kramer), oder auch durch Paulus verfasst, doch schon vor dem Niederschlag von 1 Kor durch den Apostel selbst in seinen Unterweisungen angewendet sieht (Thüsing). Der Verf. erwägt eine dritte Möglichkeit, gemäss welcher 1 Kor 8, 6 drei verschiedenen Einzelstucke enthalt: 1. Die monotheistische Bekenntnisformel — „Ein Gott der Vater und Ein Herr Jesus Christus” 2. die vorerst rein kosmologisch ausgedehnt wird — „von dem alles und alles auf ihn, durch den alles” 3. und dann von Paulus den soteriologischen Zusatz erhält — „und wir auf ihn, und wir durch ihn”. Dass eine kosmologische Erweiterung ohne eigentliche soteriologische Ausprägungen möglich ist, und das im hellenistischen Raum, beweist, um hier nur ein schlagendes Argument zu bringen, das Lied im Johannes-Prolog, das am bekannten Epiphanie-Schema orientiert ist (Hegermann) und daher mit der Fleischwerdung schlechthin endet.
Źródło:
The Biblical Annals; 1968, 15, 1; 97-109
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"A ten, kto przylgnie do Pana, stanowi z Nim jednego ducha" (1 Kor 6,17)
Autorzy:
Rosłon, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1163947.pdf
Data publikacji:
1965
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
zjednoczenie
kontekst
analiza
1Kor 6
17
unity
context
analysis
1Cor 6
Opis:
II testo di 1 Cor 6,17 benchè abbonda di contenuto teologico assai interessante, oltre che ci offra buon esempio di coraggiosa maniera con cui Paolo seppe dall’antitesi inaspettata ricavar utile per far meglio apparire il suo pensiero, nondimeno questo testo non è stato abbastanza spiegato finora. II versicolo 17 fa parte della replica di Paolo sopra dignità e santità del corpo umano, istituita essa a cagione di sbagliata interpretazione della libertà cristiana da parte dei Corinti, chi la applicarono alla vita sessuale. Nei versicoli 16 e 17 insieme, risulta un’antitesi di tipo: σαρξ— πνευμα ο σωμα— πνευμα. Gli esegeti si occupavano già di trovare la ragione per cui Paolo nel v. 16 potè servirsi della citazione di Gen. 2,24, relativamente riguardante il caso del matrimonio legittimo, applicandola all’unione peccaminosa di cristiano con meretrice; cercavano inoltre di determinare il senso proprio delle parole usate nell’antitesi (σαρξ ο σωμα in riguardo a πνευμα).  Questa occasione approfittando è stata sottolineata la vicinanza di signifieazione tra 1’antitesi σαρξ (σωμα) — πνευμα e tra un’altra antitesi, pure essa paolina, cioè σωμα ψυχικον —  σωμα πνευματικον. Aiutandosi dell’ultima aspiravano pervenir alla più profonda spiegazione della prima antitesi (σαρξ — πνευμα nei vv. 16 e 17). Comiciando anche con 1’analisi del significato di verbo κολλασθαι si esaminava presso gli esegeti diverse possibilità per cui il fedele cristiano potesse unirsi con Cristo; così si sperava di venire a stabilire il contenuto dell’espressione „uno spirito”. Il più incompensabile mancamento delle soluzioni finora messe alla luce, segue dalia troppo poca avvertenza all’argomentazione nella pericope di 1 Cor. 6,12—20 in tutto, di cui fa parte il v. 17, che ci interessa specialmente. A questo mancamento appunto si vorrebbe che fosse adempito, perciò nel l’articolo nostro si dà più d’emfasi all’inquadrare bene il v. 17 nel l’argomentazione insieme, di cui ne si trova. Interpretando quel testo non si può mai oltrepassare lo schema di composizione della pericope, siccome l’argomento dell’Apostolo fu stato composto, già cominciare dal v. 13a, simmetricamente, usando Lui degli antitesi. In tale genere di composizione il versicolo 17 fa compito d’indicare meglio quanta diversità esiste tra le consequenze del peccato immondo e tra effetti della unione con Cristo. In ciò che riguardala genesi dell’antitesi σαρξ (σωμα) — πνευμα nei vv. 16 e 17, c’è da accettare con grande probabiltà, che Paolo, secondo il suo costume, già col v. 17 cominciò di preparare i suoi lettori al pensiero sulló Spirito Santo, di cui poco più avanti gli viene a dire. A questo fine volle in antecedenza introdurre il termine πνευμα. Così psycologicamente sviluppa Paolo il suo argomento passando dalle cose più note (le quali di solito introduce con ουκ οιδατε οτι) alle cose meno conosciute, di cui gli occorre dare ancora una spiegazione. Alla stessa conclusione, cioè che al σωμα, con cui vengono unite due persone umane nel v. 16, corrisponde in v. 17 lo spirito di Cristo, che vuol dire le Spirito santo, il fattore del Corpo mistico, ci conduce dalia sua parte anche 1’analisi dell’antitesi nei vv . 16 e 17. Per il contesto remoto, che ci può giovare nel spiegare il carattere dell’unione con Cristo, secondo il v. 17 bisognerebbe scegliere tali testi, in cui l’espressione εν πνευμα significha l’unione assorbente tutta la persona umana, oltre che dovrebbe essere legato alla speranza nella risurrezione corporale, e di più un tale, che potrebbe darsi presentare sotto la metafora di corpo e dei membri. Finalmente dovrebbero venir fuori i testi nel suo insieme riferibili a Cristo. Alle sopra elencate condizioni corrispondono proprio i seguenti testi della stessa lettera paolina: 1 Cor. 12,12.13.27 e 15,42.45, i quali conseguentemente vengono assunti all’approfondire la spiegazione di 1 Cor. 6,17. La concludione dell’analisi di 1 Cor. 6,17 è come segue: Questi s’unisce con Cristo, chi possiede lo spirito divino ossia lo spirito di Cristo, ciò vuol dire quello spirito ch’è proprio di Cristo stesso. L’espressione nel 1 Cor. 6,17: „chi aderisce al Signore forma un solo spirito con Lui” significa che un tale gode dello stesso Spirito santo col Signore per cui gli è permesso d’avere una ben fondata speranza di risurrezione, perchè il Cristo risorto è lo „spirito vivificatore”. Durante la vita terrena il cristiano già è tempio di Spirito santo. L’unione con Cristo, di cui si parla nel v. 17, è niente altro principalmente che 1’effetto del battesimo (allora 1’inserimento al Corpo mistico di Cristo). Non occorre che sia necessariamente 1’unione mistica, strettamente detta, ossia che supponga la coscienza di partecipazione intima nella vita in Dio.
Źródło:
The Biblical Annals; 1965, 12, 1; 59-73
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
‘As a miscarriage’. The meaning and function of the metaphor in 1 Cor 15:1-11 in light of Num 12:12 (LXX)
Autorzy:
Gieniusz, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1053247.pdf
Data publikacji:
2015-11-07
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Nowy Testament
św. Paweł
1 Kor
metafora
poronienie
New Testament
Paul
1 Corinthians
metaphor
miscarriage
Opis:
On the basis of the Greek text of Num 12:12 and of the use which Philo makes of it in the first book of his Allegories of the Laws (176) the present article proposes a new understanding of the metaphor of miscarriage (ἔκτρωμα): a being not only born dead and/or incapable of living, but also deadly. In this double meaning the term utilized by Paul in 1 Cor 15:8 describes the pre-Christian past of the Apostle as both lacking life (as being without Christ) and lethal (as a persecutor of the church of God). The metaphor at the same time, constitutes the starting point of the transformation which occurred in Paul thanks to the apparition of the Risen One: from being dead to alive, and from deadly to being a bearer of life (vv. 9-10). Such a metamorphosis is tangible proof of the power of the Risen One, who even now transforms the lives of his own, and eo ipso also the guarantee of final resurrection, when the good work already begun will be brought to its completion (cf. Phil 1:6).
Źródło:
The Biblical Annals; 2013, 3, 1; 93-107
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Textkritische und Exegetisch-Theologische Untersuchung zu 1 Kor 15, 49
Autorzy:
Szymik, Stefan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1053518.pdf
Data publikacji:
2017-06-01
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
krytyka tekstu
tekst krytyczny NT
przekaz tekstu NT
tekst krytyczny 1 Kor 15
49
textual criticism
critical text of NT
transmission of NT text
critical text of 1 Kor 15
Opis:
Autor artykułu przeprowadza krytykę tekstu 1 Kor 15, 49 i jednocześnie wskazuje na teologiczne konsekwencje przyjętego rozwiązania. W pierwszej kolejności omawia świadectwa zewnętrzne 1 Kor 15, 49, w tym obszernie cytaty w. 49 w pismach ojców Kościoła, oraz stanowisko wydawców tekstu krytycznego, a w zakończeniu przeprowadza krytykę wewnętrzną analizowanego wersetu. Mimo przekonującej wymowy świadectw zewnętrznych na korzyść lekcji φορεσωμεν („nośmy wizerunek”) dwa najnowsze wydania krytyczne tekstu Nowego Testamentu przyjmują dużo gorzej poświadczony wariant φορεσωμεν („będziemy nosić wizerunek”), opierając się głównie na krytyce wewnętrznej wersetu i jego kontekstu. Jednakże w świetle przeprowadzonych analiz stanowisko wydawców tekstu krytycznego jest wątpliwe, bowiem nie tylko świadectwo zachowanych starożytnych odpisów 1 Kor 15, 49, ale także cytaty tego wersetu w pismach ojców Kościoła do końca IV wieku poświadczają niewątpliwie lekcję trudniejszą φορεσωμεν. Natomiast argumenty krytyki wewnętrznej nie są przekonujące, gdyż obydwa warianty tekstowe w. 49 poprawnie wpisują się w kontekst i obydwa dają dobry sens tekstu. W związku z tym autor artykułu pyta o znaczenie, zakres i granice krytyki wewnętrznej tekstu biblijnego oraz nakreśla dalsze kierunki badań nad 1 Kor 15, 49.
Źródło:
The Biblical Annals; 2005, 52, 1; 117-133
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
2 Kor 1, 15-16: Pawłowy plan wizyt w Koryncie i jego realizacja
Autorzy:
Rakocy, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1178483.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
2 Kor 1
15-16
Paweł w Koryncie
2 Cor 1
Paul in Corinth
Opis:
The subject of the article is the information in II Cor 1,15-16, according to which Paul did not put into effect the visit to the Corinthians that he had foretold. In the contemporary biblical studies there are two fundamental opinions on the degree to which the visit was not executed: 1) the Apostle did not make the foretold visit at all; 2) he made only half of it, that is from Corinth he went to Macedonia, but he did not return to Corinth as he had announced earlier. A verification of the two opinions leads to the conclusion that the latter one meets with objections that raise serious doubst; the former one does not create such difficulties and seems more plausible.
Źródło:
The Biblical Annals; 2001, 48, 1; 133-143
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przyczynek do dyskusji na temat powstania 1 Kor na wiosnę
Autorzy:
Rakocy, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1178463.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Pierwszy List do Koryntian
czas powstania 1 Kor
chronologia Pawłowa
misja Pawła w Efezie
First Letter to Corinthians
the time of writing 1 Cor
St Paul’s chronology
St Paul’s mission to Ephesus
Opis:
The contribution undertakes the problem of the season of the year, when St Paul wrote 1 Cor. Among the authors the opinion prevails that it was in the spring months. The author of the article first analyses the events that happened between 1 Cor and the probable leaving Ephesus by Paul (cf. 16, 8); then − how long they lasted: the sea voyage between Ephesus and Corinth that he had to go on a few times. This leads to the conclusion that the hypothesis of ’spring’ is possible only if the Apostle left Ephesus later than on the feast of Quinquagesima. Besides this the author of the article gives two reasons why 1 Cor must have been written in the autumn of the last but one calendar year of Paul’s stay in Ephesus. The first of them is based on an analysis of the course of collection for the poor in Jerusalem, whose beginning is shown in 1 Cor 16, 1-3. The second reason follows from an analysis of the Apostle’s plans in 16, 8-9, which text is an explanation why the stay in Ephesus was prolonged; under different circumstances he would leave the town sooner.
Źródło:
The Biblical Annals; 2002, 49, 1; 111-122
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sługa słowa i chluba Koryntu. Analiza literacko-retoryczna argumentacji Pawła w 2 Kor 1–7
The Servant of the Word and Corinth’s Boast. The Literary-Rhetorical Analysis of Paul’s Argumentation in 2 Cor 1–7
Autorzy:
Kowalski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1053209.pdf
Data publikacji:
2015-11-08
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
2 Kor 1–7
retoryka antyczna
dispositio retoryczna
model epistolarny
model recytatywny
argumentacja Pawła
2 Cor 1–7
ancient rhetoric
rhetorical dispositio
epistolary model
oral model
Paul’s argument
Opis:
The purpose of the present article lies in finding an interpretative key for the plethora of topics exposed in 2 Cor 1–7. The author makes a review of the epistolary and oral elements present in the analyzed text, critically examines the proposals of the scholars spotting chiastic and concentric compositions in 2 Cor 1–7, and puts forward his own division of the discussed literary unit. The rhetorical dispostio model is chosen as the one which in the most adequate way describes the development of Paul’s thought in the analyzed section. In the last part of the article the author differentiates and describes the elements of the dispositio rhetorica in 2 Cor 1–7: thesis in 1,12-14; probatio in 1,15–6,10; exhortationes in 6,11–7,3, and peroratio in 7,4-16. In the first seven chapters of the 2 Corinthians Paul boasts in his apostolate, the authenticity of which is proved by selfless motivations, sufferings and Apostle’s striving for God’s glory. 2 Cor 1–7, by exposing the ethos of the Apostle, prepares his argument on the Jerusalem collection (2 Cor 8–9) and his final clash with opponents in 2 Cor 10–13.
Źródło:
The Biblical Annals; 2013, 3, 2; 309-338
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies