Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "gift" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Analiza etyczna przysięgi małżeńskiej
    An Ethical Analysis of Marriage Vows
    Autorzy:
    Bortkiewicz, Paweł Witold
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047971.pdf
    Data publikacji:
    2012-06-02
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    sacrament of matrimony
    marriage vows
    anthropology
    love
    gift
    sakrament małżeństwa
    przysięga małżeńska
    antropologia
    miłość
    dar
    Opis:
    Artykuł podejmuje próbę analizy etycznej słów przysięgi małżeńskiej wypowiadanej przez małżonków w liturgii sakramentu małżeństwa. Analiza ta jest ukazana na tle słów ślubowania w ceremonii cywilnej, wzbogacanej nowymi treściami. Rzetelne odczytanie słów przysięgi małżeńskiej w liturgii katolickiej pozwala odkryć personalistyczny wymiar człowieka i jego miłości. Szczególnie zaś kreśli obraz człowieka jako istoty powołanej z daru miłości darmowego i osobowego Dawcy. Jest to obraz człowieka, który może zarazem spełnić siebie poprzez bezinteresowny dar z siebie samego.
    The article attempts an ethical analysis of the words of the marriage vows pronounced by the spouses in the liturgy of the sacrament of matrimony. The analysis is shown over against the words of the civil ceremony which is enriched with new content. A conscientious reading of the words of the marriage vows in Catholic liturgy allows us to discover the personalistic dimension of the human being and his/her love. It especially portrays the human being as called into existence through a free and personal gift of the Giver. It is an image of the human being as one who can fulfill oneself by offering oneself as a disinterested gift.
    Źródło:
    Teologia i moralność; 2012, 7, 2(12); 89-102
    1898-2964
    2450-4602
    Pojawia się w:
    Teologia i moralność
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Karol Wojtyła’s philosophy of freedom
    Filozofia wolności Karola Wojtyły
    Autorzy:
    Stachewicz, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047033.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-30
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    freedom
    philosophy
    ontology
    experience
    gift
    Karol Wojtyła
    John Paul II
    wolność
    filozofia
    ontologia
    dar
    Jan Paweł II
    Opis:
    Freedom is a challenge for human existence, but also for reflection on human existence. Philosophers, especially in modern times, have built several fundamental concepts of freedom. Karol Wojtyła proposed an original approach by opening the classical theory of freedom to contemporary trends, especially to phenomenology emphasizing the role of experience. The feeling of freedom is given in the “I can – do not have to” experience. Self-determination appears as an expression of freedom. Wojtyła develops this idea by building the foundations of his own thinking about human freedom. This concept deserves multi-faceted interpretations, also in the context of challenges posed by our times.
    Wolność to wyzwanie dla ludzkiej egzystencji, ale i dla refleksji nad bytem człowieka. Filozofowie, szczególnie w czasach nowożytnych, zbudowali kilka fundamentalnych koncepcji wolności. Karol Wojtyła zaproponował oryginalne jej ujęcie poprzez otwarcie klasycznej teorii wolności na nurty współczesne, szczególnie na fenomenologię akcentującá rolę doświadczenia. Poczucie wolności jest dane w przeżyciu „mogę-nie muszę”. Samostanowienie jawi się jako wyraz wolności. Wojtyła rozwija ten trop”, budując zręby własnego myślenia o wolności człowieka. Koncepcja ta zasługuje na wielokształtne odczytania, także w kontekstach wyzwań niesionych przez obecne czasy.
    Źródło:
    Teologia i moralność; 2020, 15, 1(27); 151-162
    1898-2964
    2450-4602
    Pojawia się w:
    Teologia i moralność
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Idea rodzicielstwa duchowego w życiu i twórczości Karola Wojtyły
    The Concept of Spiritual Parenting in the Life and Work of Karol Wojtyła
    Autorzy:
    Roubo, Franciszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047472.pdf
    Data publikacji:
    2017-12-17
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    spiritual parenting
    gift of self
    moral challenge
    help in dialogue with the world
    rodzicielstwo duchowe
    idea rodzicielstwa duchowego
    bezinteresowny dar z siebie
    moralne wyzwanie
    pomoc w dialogu ze światem
    Opis:
    Na główne przesłanie idei rodzicielstwa duchowego autorstwa Karola Wojtyły ogromny wpływ miały doświadczenia jego życia, twórczość poetycka i intelektualna. Początki idei rodzicielstwa duchowego są dostrzegalne w jego poezji i dramatach. Jednakże to w pracy intelektualnej idea rodzicielstwa duchowego została w pełni rozwinięta. Największe znaczenie miały dzieła: Miłość i odpowiedzialność i Osoba i czyn. W książce Miłość i odpowiedzialność Karol Wojtyła łączy ideę rodzicielstwa duchowego z „bezinteresownym darem z siebie”, który jest esencją owej idei. W książce Osoba i czyn K. Wojtyła przedstawia ową ideę w integracji osoby, poprzez doświadczenie rodzicielstwa duchowego przejawiającego się w solidarności z grupami i wspólnotami. W narracji K. Wojtyły rodzicielstwo duchowe jest postrzegane jako moralne wyzwanie. Idea rodzicielstwa duchowego przedstawiona w życiu i twórczości K. Wojtyły jest pomocą w dialogu ze światem. Może być praktycznym i realnym otwarciem drzwi Chrystusowi, wyzwoleniem dla najbiedniejszych i duchowo pogubionych braci i sióstr.
    Karol Wojtyla’s main message of spiritual parenting was influenced by the great experiences of his life, his poetic and intellectual work. The origins of the idea of spiritual parenting are evident in his poetry and drama. However, it is in his intellectual work that the idea of spiritual parenting has been fully developed. The most important works were: Love and Responsibility and Person and Deed. Karol Wojtyla’s book Love and Responsibility combines the idea of spiritual parenting with the “selfless gift of self,” which is the essence of this idea. In the book Person and Deed, Wojtyla presents this idea in the integration of a person, through the experience of spiritual parenting manifested in solidarity with groups and communities. In Wojtyla’s narrative, spiritual parenting is seen as a moral challenge. The idea of spiritual parenting depicted in the life and work of K. Wojtyla is a help in dialogue with the world. It can be a practical and real opening of the door to Christ, the liberation of the poorest and most spiritually lost brothers and sisters.
    Źródło:
    Teologia i moralność; 2017, 12, 1(21); 167-183
    1898-2964
    2450-4602
    Pojawia się w:
    Teologia i moralność
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Famiglia e Nuova Evangelizzazione
    The family and new evangelization
    Rodzina i nowa ewangelizacja
    Autorzy:
    Melina, Livio
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047637.pdf
    Data publikacji:
    2015-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    „The Gospel of the family”
    person
    new evangelization
    family’s identity
    communion of persons (communio personarum)
    traditional family
    theology of the body
    gift of self.
    „Ewangelia rodziny”
    osoba
    nowa ewangelizacja
    tożsamość rodziny
    wspólnota osób (communio personarum)
    rodzina tradycyjna
    teologia ciała
    dar z siebie.
    Opis:
    Pojęcie „Ewangelia rodziny”, zainspirowany nauczaniem Jana Pawła II zawiera w sobie dwa wymiary: pierwszy pokazuje co Pismo Święte mówi na temat małżeństwa i rodziny; drugi ukierunkowuje na fakt, że rodzina chrześcijańska sama w sobie, w swoim bycie jest nosicielką Dobrej Nowiny o ile jest świadkiem miłości, i to bycie wyprzedza jakiekolwiek znaki lub działania apostolskie. W ten sposób rodzina, jako miejsce wychowania osoby ludzkiej do miłości oraz do życia we wspólnocie osób, jest w stanie dać odpowiedź na wyzwania rzucone jej przez postmodernizm: indywidualizm, prywatyzację miłości, oderwanie płciowości od prokreacji, analfabetyzm uczuciowy. Nowa ewangelizacja, skierowana do rodziny i która by przechodziła przez rodzinę, ma za zadanie dać odpowiedź epoce postmodernistycznej poprzez dwie propozycje: dać świadectwo, że wydarzenie, spotkanie oraz wspólnota z żywym Bogiem oraz człowiekiem góruje nad jakąkolwek argumentacją intelektualną lub tradycją oraz zaproponować „regułę” życia rodzinnego, która suponuje dwa inne przekonania, że nie istnieje reguła bez duchowości i że nie ma adekwatnej duchowości bez relacji we wspólnocie osób.
    The term „The Gospel of the family” inspired by the teaching of John Paul II includes two dimensions: the first one shows what the Scripture says about marriage and family; the second one focuses on a fact that the Christian family itself is a bearer of the Good News, provided that it is a witness to love and it goes ahead of any other signs or apostolic actions. In this way family, as a place of teaching the human person to love and to live in a communion of persons, is able to take up challenges brought by postmodernism: individualism, privatization of love, disconnect between sexuality and procreation, emotional illiteracy. New evangelization directed towards family and penetrating the family, has to give the response to a postmodern age, offering two ways: to give a testimony that the phenomenon, meeting and the communion with the living God and human dominates any sort of intellectual arguments or tradition as well as to propose a “principle” of  family life which assumes two other beliefs: that there is no principle without spirituality and that there is no adequate spirituality without relations in the communion of persons.
    Źródło:
    Teologia i moralność; 2015, 10, 1(17); 169-180
    1898-2964
    2450-4602
    Pojawia się w:
    Teologia i moralność
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies