Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "ewangelizacja" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Duchowość misyjna formą głoszenia Ewangelii dzisiaj na podstawie Evangelii gaudium papieża Franciszka
Missionary Spirituality as a Form of Proclaiming the Gospel Today Based on the Evangelii gaudium of the Pope Francis
Autorzy:
Sobczyk, Adam Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047709.pdf
Data publikacji:
2014-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
missionary spirituality
evangelization
duchowość misyjna
ewangelizacja
Opis:
Papież Franciszek w swej pierwszej posynodalnej adhortacji zwraca uwagę na potrzebę ewangelizacji we współczesnym świecie. Zadanie to powierza całemu ludowi chrześcijańskiemu. Ewangelizacja jest zadaniem Kościoła i przekracza jego hierarchiczną strukturę. Adresatami ewangelizacji dzisiaj, zdaniem papieża, są wszyscy ludzie, których cechuje nadmierny indywidualizm, kryzys tożsamości oraz spadek gorliwości w poszukiwaniu prawdy. Podstawą autentycznej ewangelizacji powinno być z kolei to, że to Jezus jest Panem i Jego należy głosić współczesnemu człowiekowi.
The Pope Francis in his one's first postsynodal exhortation is paying attention to the need for evangelization in the contemporary world. He entrusts the entire Christian people with this task. Evangelization is the mission of the Church and exceeds its hierarchical structure. The addressees of evangelization today, according to the Pope, are all people, who are excessively individualistic, who experience an identity crisis and decline in zeal in the search for truth. The basis of authentic evangelization should be the fact, that Jesus is Lord and His must be to proclaimed to the contemporary man.
Źródło:
Teologia i moralność; 2014, 9, 1(15); 255-267
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Specyfika dziennikarstwa jakościowego w audycjach wieczornych rozgłośni katolickich – rekomendacje dla twórców programów o tematyce ewangelizacyjnej
The specificity of quality journalism in evening broadcasts of Catholic stations – recommendations for creators of evangelizing programs
Autorzy:
Cymanow-Sosin, Klaudia
Ciechanowski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339354.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
journalism
evangelization
communication
media
radio
dziennikarstwo
ewangelizacja
komunikacja
Opis:
Celem artykułu jest ukazanie specyfiki mediów katolickich. Oparto się na badaniach prowadzonych w latach 2019-2022 w Akademickim Centrum Medialnym Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie na podstawie korpusu, jaki stanowiły programy o tematyce ewangelizacyjnej. Składają się na nie roczne badania pilotażowe z 2019 roku oraz docelowe, przygotowane w ramach analizy monitoringu czterech stacji radiowych (Radio Maryja, RDN Małopolska, Radio Jasna Góra, Radio Profeto) w okresie od marca 2020 do marca 2022 roku. Cezura czasowa została wyznaczona poprzez ważne wydarzenie w historii mediów katolickich, jakim było udzielenie dyspensy wiernym w obliczu zagrożenia epidemią COVID-19 i reakcja mediów na zaistniałą sytuację. Data ta była początkiem zasadniczych badań w projekcie dysertacji Funkcja ewangelizacyjna rozgłośni katolickich w Polsce. Studium analityczno-badawcze formatowania i recepcji przekazów radiowych. Niniejszy artykuł prezentuje wnioski z części badań oraz stanowi zbiór rekomendacji dla dziennikarskiej i medialnej sfery praxis. W zakresie metodologii dyscypliny nauk o komunikacji społecznej i mediach, w badaniach zastosowana została analiza treści i zawartości. Efektem procesu badawczego są wnioski obejmujące rekomendacje dla kształcących kadrę dziennikarską oraz praktyków związanych z medium radiowym.
The article is a result of the analysis of the Catholic media and a specific report on the research conducted in 2019-2022, based on the corpus of evangelizing programs. They include the pilot research from 2019 and targeted research, prepared as a part of the monitoring analysis of four radio stations (Radio Maryja, RDN Małopolska, Radio JasnaGóra, Radio Profeto) in the period from March 2020 to March 2022. The time limit was determined by an important event in the history of the Catholic media, which was the dispensation of the faithful in the face of the threat of the COVID-19 pandemic and the reaction of the media on this situation. This date was the beginning of the fundamental research in the dissertation project Evangelizing function of the Catholic radio stations in Poland. Analytical and research study of formatting and reception of radio broadcasts. This article presents conclusions from part of the research and presents a set of recommendations for the journalistic and media sphere of praxis. In the field of methodology of the discipline of social communication and media sciences, content and content analysis was applied in the research. The result of the research process are conclusions including recommendations for journalists educating staff and practitioners related to the radio medium.
Źródło:
Teologia i moralność; 2022, 17, 2(32); 411-441
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duchowowość nowej ewangelizacji w świetle nauczania papieża Franciszka
Spirituality of the New Evangelisation According to the Teaching of Pope Francis
Autorzy:
Sobczyk, Adam Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047613.pdf
Data publikacji:
2017-03-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
spirituality
new evangelisation
Pope Francis
duchowość
nowa ewangelizacja
papież Franciszek
Opis:
Propozycja duchowości nowej ewangelizacji papieża Franciszka polega na podniesieniu poziomu życia duchowego i ogólnoludzkiego przy jednoczesnym niezaniedbywaniu codziennych obowiązków. Ewangelizacja wskazuje chrześcijanom prawdziwy dynamizm osobistej realizacji – realizuję się jako chrześcijanin poprzez to, że głoszę Chrystusa. Odnowione przepowiadanie skierowane jest także do wierzących, ale oziębłych w wierze i niepraktykujących. Chrystus głoszony przynosi słuchaczom radość i nowość (por. Iz 40,31).
The proposal of the spirituality of the new evangelisation of  Pope Francis is to strengthen the spiritual and life and life in general, together with taking care of daily responsibilities. Evangelisation shows to Christians a real dynamism of personal fulfillment. I fulfill myself as a Christian by the fact that I proclaim Christ. A renewed proclamation is also addressed to believers, but lukewarm in their faith and non-practicing. Christ proclaimed brings happines and novelty to the  listeners (Iz 40,31).
Źródło:
Teologia i moralność; 2016, 11, 2(20); 85-99
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Parafialne poradnictwo rodzinne elementem nowej ewangelizacji. Poszukiwanie rozwiązań w dokumetanch kościoła
Autorzy:
Zając, Karina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047075.pdf
Data publikacji:
2019-10-03
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
poradnictwo rodzinne
pomoc doradcza
nowa ewangelizacja
family counseling
advisory assistance
new evangelization
Opis:
Temat i treść artykułu koncentrują się na organizacji i zadaniach parafialnego poradnictwa rodzinnego oferowanego małżeństwom i rodzinom przez Kościół katolicki, co jest jednym z elementów pomocy doradczej wobec postępującego rozpadu małżeństw i rodzin, częstego negowania wartości samego małżeństwa, zwłaszcza „istotnych jego przymiotów: jedności, i nierozerwalności” (KPK/83, kan. 1056). Dobro rodziny ma kluczowe znaczenie dla przyszłości świata i Kościoła (AL, nr 31), dlatego Kościół katolicki dostrzega konieczność organizacji, dostosowania i realizacji zadań doradczych poradnictwa rodzinnego, szczególnie przy parafiach, gdyż znajdują się najbliżej wiernych w ich codziennym życiu. Z uwagi na złożoność problemów, z którymi borykają się współczesne małżeństwa i rodziny, Kościół w swoich dokumentach zwraca uwagę na potrzebę rozwoju tej formy poradnictwa z położeniem nacisku na pomoc doradczą z elementem „nowej ewangelizacji”, dynamiczną, otwartą, uwzględniającą obecną rzeczywistość dystansowania się współczesnego człowieka od wiary.            W treści artykułu przedstawiono istotne dokumenty Kościoła regulujące działalność parafialnych poradni rodzinnych, ich cele i zadania w optyce „nowej ewangelizacji”. Szczególnie zwrócono uwagę na konieczność prowadzenia takiego poradnictwa dla małżeństw i rodzin, w pierwszych latach ich małżeństwa. W konkluzjach końcowych dokonano podsumowania rozważań i zaproponowano możliwe rozwiązania usprawniające udzielanie wsparcia oraz uczenie przeżywania małżeństwa i rodzicielstwa jako powołania chrześcijańskiego.
Źródło:
Teologia i moralność; 2019, 14, 1(25); 197-209
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wolontariat jak forma świadectwa wiary ludzi ochrzczonych
Volunteering as a form of Christian testimony
Autorzy:
Olczyk, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047646.pdf
Data publikacji:
2015-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Evangelization
testimony of faith
volunteering
Christian volunteering.
Ewangelizacja
świadectwo wiary
wolontariat
wolontariat chrześcijański.
Opis:
Analiza fenomenu wolontariatu podjęta w perspektywie chrześcijańskiej wiary pozwala na jego teologiczną interpretację. Odkrywamy w ten sposób naczelną i konstytutywną zasadę wolontariatu: miłość przeżywaną w kontekście społecznym. Wiara, która działa przez miłość, ubogacona nadprzyrodzoną nadzieją jest niezawodną gwarancją skuteczności ochotników poświęcających się dla innych. W ten sposób wolontariat chrześcijański objawia się jako specyficzna droga manifestacji życia teologalnego mającego swój początek w chrzcie świętym.
The analysis of the phenomenon of volunteering in the perspective of Christian faith allows one to interpret it theologically. In such an outline of the theological perspective we discover that the basis of the moral principles of Christian volunteering is love experienced in the context of social phenomena. Genuine faith, which operates through love and begets hope, is the strongest guarantee of efficient help which one person may offer to another. In this way Christian volunteering reveals itself as a specific way of the fulfilment and manifestation of theological life inaugurated in baptism.
Źródło:
Teologia i moralność; 2015, 10, 1(17); 93-115
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ewangelizacja rodziny drogą do odnalezienia tożsamości (30 lat po Familiaris consortio)
Evangelization of the Family as a Way to Find Ones Identity (30 Years after familiaris consortio)
Autorzy:
Zielonka, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047993.pdf
Data publikacji:
2011-01-03
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
new evangelization
family
Familiaris consortio
beginning
Genesis
the creation of man
identity
re-evangelization
healing
liberation
exorcism
nowa ewangelizacja
rodzina
początek
Księga Rodzaju
stworzenie człowieka
tożsamość
ponowna ewangelizacja
uzdrawianie
wyzwolenie
egzorcyzm
Opis:
Jan Paweł II w „Familiaris consortio” w punkcie 17, mówiąc o zadaniach rodziny chrześcijańskiej, wskazuje na konieczność dotarcia do "początku" aktu twórczego Boga. Dziś wydaje się, że tym, czego potrzebuje rodzina jest przede wszystkim nowa ewangelizacja. Należy to rozumieć jak odkrycie pierwotnego planu Boga wobec małżeństwa i rodziny oraz powrotu "do początku" z wiarą , jako własny sposób życia. Chodzi o wprowadzenie ludzi do osobistej osobowej relacji z Bogiem.
John Paul II in Familiaris consortio p. 17, when speaking about the tasks of the Christian family, indicates the need to reach out to „the beginning" of the creative act of God. Today it appears that what the family needs above all is re-evangelization. This is to be understood as rediscovering God's original plan for marriage and the family and returning „to the beginning" with faith as a way of life. It is about bringing humans to a personal relationship with God Personality. Today the family is affected by many illnesses. So what can be done to „heal" it? What is the cure? Programs alone are insufficient, similarly as mere pastoral and catechetical instruction, which become like building a house without foundations. Today we have the problem of people practicing religion, but in fact being unbelievers. In addition to the methods developed over the centuries, there is an urgent need for the ministry of exorcists, spiritual liberation from slavery, which affects more and more people, and spiritual discernment on a larger scale. Many of the problems are the causes of spiritual diseases. What is needed is information and formation of priests and lay people, raising awareness about current threats and ways of protecting oneself against them.
Źródło:
Teologia i moralność; 2011, 6, 1(9); 51-61
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stała formacja prezbiterów do duszpasterstwa rodzin wyzwaniem nowej ewangelizacji
Permanent Formation of Priests for the Pastoral Care of Families as the Challenge of the New Evangelization
Autorzy:
Polak, Mieczysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047606.pdf
Data publikacji:
2017-03-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
priest
pastoral care of family
permanent formation
new evangelization
duszpasterz
duszpasterstwo rodzin
stała formacja
nowa ewangelizacja
Opis:
Formacja stała prezbiterów do duszpasterstwa rodzin jest kontynuacją formacji seminaryjnej. Jest ona jednym z elementów pastoralnej tożsamości prezbitera i ważnym wyzwaniem nowej ewangelizacji. Stała formacja prezbitera jest ostatecznie autoformacją. Niniejszy artykuł przedstawia zagadnienie stałej formacji prezbitera do duszpasterstwa rodzin. Ukazuje istotę tej formacji, jej zasady, cele, zadania i formy realizacji. Źródła opracowania stanową oficjalne wypowiedzi Kościoła oraz literatura przedmiotu.
The permanent formation of priests for pastoral care of families is a continuation of seminary formation. It is one of the elements of pastoral identity of a priest and an urgent challenge of the new evangelization. The priestly formation is ultimately a self-formation. This article presents the issue of the permanent formation of priests for the pastoral care of families. It reveals the essence, principles, objectives of this formation, and methods for the implementation. The article is based on the official teaching of the Church and theological literature.
Źródło:
Teologia i moralność; 2016, 11, 2(20); 135-148
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Strategia duszpasterska biskupa diecezji w odniesieniu do sakramentalnego małżeństwa
Pastoral Strategy of the Diocesan Bishop Regarding Sacramental Marriage
Autorzy:
Stefanek, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047949.pdf
Data publikacji:
2012-06-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
sacrament of matrimony
premarital courses
New Evangelization
pastoral strategy
sakrament małżeństwa
kursy przedmałżeńskie
nowa ewangelizacja
strategia duszpasterska
Opis:
Współczesne zmiany obyczajowe oraz towarzyszący im zamęt pojęciowy są w pewnej mierze skutkiem teorii tworzonych na gruncie antropologii i filozofii. Pod ich wpływem wielu młodych ludzi odnosi wrażenie, że szczęście można osiągnąć dzięki wielokrotnemu zmienianiu nie tylko partnerów, ale i płci, a więc dzięki absolutnej wolności. Towarzyszy temu zjawisko współmieszkania i inne formy zakładania domów niby-rodzinnych. W związku z tym zadaniem Kościoła jest szukanie nowego języka, możliwości porozumienia się, zwłaszcza z osobami, które zostały dotknięte tymi różnymi rewolucjami. Dlatego też Kościół ostatnio powołał do życia watykańską Radę ds. Nowej Ewangelizacji i zaprosił wszystkich do tego dzieła. Ponadto Benedykt XVI ogłosił Rok Wiary. Zmiany dotyczą też formy przygotowania młodych ludzi do sakramentu małżeństwa. Z praktyki duszpasterskiej wynika, że należy ponownie przemyśleć tematykę kursów, a niejednokrotnie zastępować je indywidualnym przygotowaniem młodych do sakramentu małżeństwa, dzięki czemu możliwe będzie dotarcie do osób obojętnych religijnie.
Contemporary change of customs and ensuing conceptual chaos are to an extent the results of theories created in anthropology and philosophy. Under their influence many young people get the impression that happiness can be achieved not only by repeated change of partners but also of one’s sex, so by absolute freedom. This is accompanied by the phenomenon of cohabitation and other forms of setting up quasi-family homes. In this situation it is the task of the Church to seek a new language, new possibilities of communicating especially with people affected by various revolutions. That is why the Church has recently created the Vatican Council for the New Evangelization and invited everyone to join in this new undertaking. Moreover, Benedict XVI proclaimed the Year of the Faith. Changes pertain also to the form of preparing young people to the sacrament of matrimony. From pastoral practice it follows that there is a need to rethink the topics of the premarital courses and often even to replace them with individual preparation of the young people to the sacrament of matrimony. This would enable the Church to reach out to people who are religiously indifferent.
Źródło:
Teologia i moralność; 2012, 7, 2(12); 203-209
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Małżeństwo w kontekście nowej ewangelizacji
Marriage in the Context of the New Evangelization
Autorzy:
Zielonka, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047967.pdf
Data publikacji:
2012-06-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
marriage
New Evangelization
faith
great commission
Year of the Faith
małżeństwo
nowa ewangelizacja
wiara
wielki nakaz
Rok Wiary
Opis:
Istotą nowej ewangelizacji ma być doprowadzenie współczesnego człowieka do osobistego spotkania z Osobą Jezusa Chrystusa. Nowa ewangelizacja jest wyraźnym wezwaniem, by Kościół powrócił do swoich korzeni, by jego członkowie wybrali chrześcijaństwo jako styl życia. Musi to być ich osobisty wybór. W liście ogłaszającym Rok Wiary Benedykt XVI podkreśla, że „znajomość treści wiary jest istotna, by wyrazić swą zgodę, to znaczy, aby w pełni, rozumem i wolą, przyjąć to, co proponuje Kościół”. O czym papież mówi? Wielu katolików mówi o sobie: „jestem wierzący, ale niepraktykujący”, tymczasem mamy dziś fenomen osób praktykujących niewierzących. Wierzących w Boga, ale niewierzących Bogu. Niewierzących, że życie w Nim i z Nim da im szczęście i pełnię życia. Istotą chrześcijaństwa jest bowiem osobowa relacja z Bogiem. Bycie uczniem Chrystusa nie jest czymś abstrakcyjnym ani tytułem naukowym, który można uzyskać, ale formą życia, która ujawnia się przede wszystkim w relacjach. Wiara, o której dziś mówimy, jest w dużym procencie martwa. Dlaczego, mimo naszej służby, zaangażowania i działań duszpasterskich, ludzie nie nawracają się, a nawet odchodzą od Boga i Kościoła? Rodzina stanowi szczególne miejsce ewangelizacji: „rodzinę, podobnie jak Kościół, należy uważać za pole, na które przynosi się Ewangelię i z którego ona się rozkrzewia. Dlatego w łonie rodziny, świadomej tego zadania, wszyscy jej członkowie ewangelizują, a także podlegają ewangelizacji. To właśnie w rodzinie odbywa się – ten sam, co w Kościele – proces ewangelizacji: świadectwo, przepowiadanie i sakramenty”. Społeczeństwo, Kościół tworzą rodziny, stąd Nowa Ewangelizacja dotyczy przede wszystkim Rodziny. Ona jest najważniejszą troską Nowej Ewangelizacji. Musimy patrzeć w przód, zobaczyć Kościół za 20, 30 lat. Od tego, jak dziś będziemy budować, będzie zależał obraz Kościoła następnych pokoleń. Wielki nakaz Jezusa, skierowany do swoich uczniów: „Idźcie i głoście Ewangelię” (Mk 16,15) rozbrzmiewa także pośród „kościoła domowego”, który jest ewangelizowany, jak i ewangelizujący? Nakaz ten przynagla do działania!
The essence of the new evangelization is to guide modern man to a personal encounter with Jesus Christ. New Evangelization is a clear call to the Church to return to its roots, so that its members can chose Christianity as a way of life. This must be their personal choice. In the letter announcing the Year of the Faith, Benedict XVI emphasizes that “knowledge of the content of faith is important to express their consent, so as to fully, by intellect and will, accept what the Church proposes.” What does the Pope mean? Many Catholics say about themselves: “I'm a believer, but not a practicing one,” whereas today we have the phenomenon of people practicing but not believing. They believe in God, but do not believe God. They do not believe that life in him and with him will give them happiness and fullness of life. The essence of Christianity is a personal bond with God. Being a disciple of Christ is not something abstract or an academic degree, which can be obtained, but a form of life, which manifests itself primarily in the relationship. Faith, of which we speak today, is largely dead. Why, in spite of our ministry, commitment and pastoral activities, people do not repent, even moving away from God and the Church? The family is a special place of evangelization: “The family, like the Church, is to be regarded as a field, into which the Gospel is brought and where the Gospel takes root. In a family, conscious of this mission, all the members evangelize and are evangelized. This is what takes place in the family – just like in the Church – the process of evangelization: the testimony, preaching and the sacraments. Society, the Church, form a family, hence the new evangelization is primarily concerned with families. The family is the main concern of the New Evangelization. We must look forward and see the Church as it will be 20 or 30 years from now. The way we build today will shape the image of the Church in the next generation. Does the Great Commission of Jesus, addressed to his disciples: “Go and preach the Gospel” (Mk 16:15) also resound in the “domestic church”, which is evangelized and evangelizing? This commission impels to action!
Źródło:
Teologia i moralność; 2012, 7, 2(12); 121-133
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Moralne aspekty reformy Kurii Rzymskiej w przemówieniach papieża Franciszka do kurialistów w latach 2013-2021
Moral aspects of the reform of the Roman Curia in Pope Francis’ speeches to the curialists from 2013 to 2021
Autorzy:
Kućko, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339348.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Francis
Roman Curia
pastoral conversion
new evangelization
reform
epochal change
Franciszek
Kuria Rzymska
nawrócenie duszpasterskie
nowa ewangelizacja
reforma
zmiana epoki
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest opis wyzwań moralnych związanych z prowadzoną przez papieża Franciszka reformą Kurii Rzymskiej na podstawie analizy dziewięciu jego przemówień do kurialistów rzymskich z lat 2013-2021. Ich owocem była publikacja w 2022 roku Konstytucji apostolskiej Praedicate Evangelium. W tekście przedstawione zostały: wartość wrażliwości etycznej pracownika kurii i potrzeba praktykowania określonych cnót, konieczność walki z różnymi problemami i „chorobami” w pracy kurialnej, a także odpowiedzialność Kurii Rzymskiej za sam Kościół w jego wymiarze ad intra oraz za rzeczywistość ad extra.
The purpose of this article is to describe the moral challenges of Pope Francis' ongoing reform of the Roman Curia, based on an analysis of nine of his speeches to Roman curialists in 2013-2021, which resulted in the publication of the Apostolic Constitution Praedicate Evangelium in 2022. The text presents the value of the ethical sensitivity of a curial worker and the need to practice certain virtues, the need to combat various problems and 'diseases' in curial work, as well as the responsibility of the Roman Curia for the Church itself in its ad intra dimension and for ad extra reality.
Źródło:
Teologia i moralność; 2022, 17, 2(32); 169-188
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kerygmatyczny i moralny przekaz św. Jana Pawła II do młodzieży w jego listach i orędziach na Światowe Dni Młodzieży
Autorzy:
Pieckenhagen, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047060.pdf
Data publikacji:
2019-10-03
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Jan Paweł II
młodzież
kerygmat
ewangelizacja
nawrócenie
moralność
Światowe Dni Młodzieży
John Paul II
youth
kerygma
evangelism
metanoia
morality
Youth World Days
Opis:
Jan Paweł II od początku swojego pontyfikatu dużą troską otaczał ludzi młodych. Wyjątkową inicjatywą zapoczątkowaną przez niego były Światowe Dni Młodzieży. W listach i orędziach zapowiadających te spotkania podjął szereg ważnych tematów dla duchowego i osobistego rozwoju młodego pokolenia. Prezentowany artykuł omawia poszczególne listy i orędzia Jana Pawła II, które mają charakter kerygmatyczno-moralny. Papież nie unikał tematów trudnych, mówił, jak należy przeżywać swoje życie, aby go nie zmarnować. W listach na kolejne Światowe Dni Młodzieży uczył prawdziwej miłości, zachowania właściwych proporcji między być a mieć, uczył służby drugiemu człowiekowi, rozeznawania swojego życiowego powołania. Nieustannie uświadamiał młodym, że z wielkim entuzjazmem i radością mogą głosić współczesnemu światu Chrystusa.
Źródło:
Teologia i moralność; 2019, 14, 1(25); 259-270
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Posługa świeckiego misjonarza w Kościele
The ministry of the lay missionary in the Church
Autorzy:
Różański, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339365.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
missions ad gentes
laity
lay missionary
catechist
evangelization
theology of the laity
misje ad gentes
laikat
misjonarz świecki
katechista
ewangelizacja
teologia laikatu
Opis:
Termin „misjonarz świecki” jest terminem współczesnym, związanym z tradycją Kościoła w Europie. W Afryce jego odpowiednikiem może być z pewnością „katechista”. Celem artykułu jest więc podkreślenie potrzeby wypracowywania dla tej specyficznej grupy świeckich głosicieli Ewangelii zróżnicowanej terminologii, w zależności od Kościoła lokalnego, oraz ukazanie sposobu zaangażowania kameruńskich katechistów w ewangelizację miejscowej ludności. Jej początki sięgają pierwszych wieków, o czym mówią przykłady zaangażowanych w głoszenie Ewangelii świeckich – mężczyzn i kobiet. U źródeł powołania świeckich zaangażowanych w głoszenie Ewangelii znajduje się specyficzne wezwanie Ducha Świętego, specjalny charyzmat uznany z czasem przez Kościół i potwierdzony przez specjalne posłanie. To zaangażowanie świeckich w dzieło ewangelizacji łączy się z ich specjalistycznym przygotowaniem do tej posługi, określeniem ich podstawowych zadań, duchowością misjonarzy świeckich. Związane jest ono również z wymiarem ekonomicznym ich działalności. Te wszystkie elementy wpływają na zróżnicowanie tej samej posługi w poszczególnych Kościołach lokalnych.
The term “lay missionary” is a modern term, which is associated with the tradition of the Church in Europe. In Africa, its equivalent term can be “catechist”. The purpose of the article is therefore to highlight the need to develop a differentiated terminology for this specific group of lay preachers of the Gospel, depending on the local Church, and to show the way in which Cameroonian catechists are involved in evangelising the local population. Its origins can be traced back to the first centuries, as evidenced by the examples of lay men and women involved in proclaiming the Gospel. At the root of the vocation of the laity involved in the proclamation of the Gospel is a specific call of the Holy Spirit, a special charism recognised over time by the Church and confirmed by a special mission. This involvement of the laity in the work of evangelisation is linked to their specialised preparation for this ministry, the definition of their basic tasks, the spirituality of lay missionaries. It is also linked to the economic dimension of their activity. All these elements contribute to the differentiation of the same ministry in the different local churches.
Źródło:
Teologia i moralność; 2022, 17, 2(32); 105-121
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Posługa sakramentalnej pokuty i kierownictwa duchowego w perspektywie świętości chrześcijańskiej
The Ministry of the Sacrament of Penance and Spiritual Leadership in the Perspective of Christian Sanctity
Autorzy:
Pryba, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048011.pdf
Data publikacji:
2011-06-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
sacrament of penance
spiritual leadership
priest
minister of Divine mercy
sanctity
new evangelization
sakrament pokuty
kierownictwo duchowe
kapłan
orędownik miłosierdzia Bożego
świętość
nowa ewangelizacja
Opis:
W marcu 2011 roku Kongregacja do spraw Duchowieństwa wydała dokument zatytułowany „Kapłan, minister Bożego Miłosierdzia”, która stanowi pomoc dla spowiedników i kierowników duchowych. Analiza tego dokumentu wskazuje na konieczność ponownego odkrycia sakramentu pokuty i duchowego przywództwa, przez kapłana i penitenta. To poprzez sakrament pokuty i kierownictwa duchowego, które poprzez sumienia wierzących są utworzone. Ta rzeczywistość jest też elementem nowej ewangelizacji co powinno prowadzić do osobistego spotkania z Jezusem Chrystusem i w ten sposób do wzrostu w świętości.
In March 2011, the Congregation for the Clergy issued a document entitled „The Priest, Minister of Divine Mercy", which is a help for confessors and spiritual directors. Analysis of this document indicates the need to rediscover the sacrament of penance and spiritual leadership, by the priest and by the penitent. It is through the sacrament of penance and through spiritual leadership that consciences of the believers are formed. This reality is also an element of the new evangeli¬zation which should lead one to personal encounter with Jesus Christ and thus to growth in sanctity.
Źródło:
Teologia i moralność; 2011, 6, 2(10); 201-212
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ruch młodzieży Niniwa jako dziedzictwo św. Eugeniusza de Mazenoda w pracy z młodymi
NINIWA youth movement as a legacy of st. Eugene de Mazenod in his work with the youth
Autorzy:
Maniura, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047636.pdf
Data publikacji:
2015-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Youth
Eugene de Mazenod
work
evangelization
NINIWA
Missionary Oblates of Mary Immaculate
formation
Młodzież
Eugeniusz de Mazenod
praca
ewangelizacja
Misjonarze Oblaci Maryi Niepokalanej
formacja.
Opis:
W obliczu zbliżającego się jubileuszu 200-lecia powstania Zgromadzenia Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej i przy okazji jubileuszu 10-lecia Oblackiego Duszpasterstwa Młodzieży NINIWA, autor artykułu przybliża genezę i założenia oblackiego ruchu młodzieży. Wyjście od postaci św. Eugeniusza de Mazneoda pozwala ukazać jego mocne zaangażowanie w pracę z młodymi i ogromną troskę za tę grupę w Kościele. Choć św. Eugeniusz za swą główną misję stawiał sobie wrażliwość i wyjście do ubogich, to rozumiał ich jako ubogich duchowo. W czasach św. Eugeniusza w dużej mierze grupę tę stanowili młodzi ludzie, pozbawieni perspektyw i doświadczenia Boga. Tworząc Stowarzyszenie Młodych z Aix postawił założenia programowe, w których nie brakowało czasu na katechezę i modlitwę, ale jednocześnie były one przeplatane chwilami relaksu, przeróżnymi grami i zabawami. Widząc owoce i potrzebę tej pracy w Konstytucjach i Regułach zakonnych z 1818 r. pisał, że kierownictwo młodych będzie uznane jako zasadnicza posługa w zgromadzeniu.Autor artykułu ukazuje charakterystyczne cechy św. Eugeniusza de Mazenoda w duszpasterstwie młodych, a następnie wprowadza czytelnika w odniesienie ich do współczesnej już wspólnoty NINIWA. Niewątpliwie inspiracją dla niniwitów i jednocześnie ich własnym pragnieniem była chęć prowadzenia innych do Chrystusa, by dzielić się osobistym doświadczeniem Boga. Podstawowym sposobem realizacji tego celu była modlitwa, by być „Bożymi narzędziami”. Tak powstaje nazwa wspólnoty, a później ogólnopolskiego duszpasterstwa oblackiego. Młodzi, tworzący pierwszą wspólnotę NINIWY, bardzo szybko odnaleźli się zarówno wśród mieszkańców starotestamentowego miasta, wezwanych do nawrócenia, jak i w buntowniczej postawie Jonasza. Słowa z Księgi Jonasza: „Wstań, idź do Niniwy” miały odtąd stać się mottem tej grupy. Z czasem tworzy się 3-letni cykl formacji oparty na czterech typach spotkań i trzech weekendowych rekolekcjach formacyjnych o ciekawych nazwach: Bunt Jonasza, Pustynna Burza i Pasja Eugeniusza.Snując wywód o tożsamości wspólnoty, autor odpowiada na pytanie co sprawia, że NINIWA jest rzeczywistością, w której młodzi ludzie autentycznie spotykają Boga.
In the face of the upcoming 200th aniversary of constitution of the Congregation of Misionary Oblates of Mary Immaculate along with the 10th aniversary of the Oblate Youth Ministry NINIWA (English Nineveh) in Poland, an author of the article brings forward the genesis and principles of the Polish oblate youth movement. St. Eugene de Mazenod's was deeply involved in working with youths and displayed great care for this group within the Church. Though St. Eugene put sensitivity and going out towards the poor and the most abandoned first, the fact that he understood poverty mainly as a spiritual quality needs to be emphasised. In 19th century France the most disadvantaged ones in that sense were young people lacking not only perpectives, but also a true experience of God. When St. Eugene established Youth Association in Aix, he devised curricular principles, which combined time for catechesis and prayer together with moments of relax as well as different types of games and recreation forms. Being aware of both, the fruits of and the need for this kind of work, he stated in 1818 in congregation's Constitutions and Rules that spiritual guidance of youths should be one of the main services of the congregation.Author of the article stresses St. Eugene de Mazenod's important qualities in his youth ministry in reference to the modern oblate youth community NINIWA. Undoubtedly, St. Eugene's need to bring others to Christ as well as to share his own experience of God was an inspiration for modern ninevehmen, who cherished the same desire. Their intention was to achieve this goal and for that purpose they started to pray to become “God's tools”. That leads to the explanation of the community's and later the countrywide movement's name. Young people forming the newly constituted community NINIWA very quickly found themselves among the inhabitants of the biblical sinful city Nineveh, called to conversion, as well as identifying with a rebelious attitude of Jonas. Words of the Book of Jonas: “Rise, and go to Nineveh” become a motto of the group from now on. In time, the 3-year formation cycle based on four types of meetings and three types of weekend retreats is created. These weekends have such intriguing names as “Jonas's Mutiny”, “Desert Storm” and “Eugene's Passion”.Proceeding with the community's identity, the author anwsers a question what makes NINIWA a reality in which young people authentically meet living God.
Źródło:
Teologia i moralność; 2015, 10, 1(17); 181-203
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ewangelizacja tęsknot na dziedzińcu pogan
Evangelization of Yearnings in the Courtyard of the Pagans
Autorzy:
Bokwa, Ignacy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047868.pdf
Data publikacji:
2013-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
faith
the new evangelization
atheism
courtyard of the Pagans
the meaning of life
the hope of ultimate fulfillment
wiara
nowa ewangelizacja
ateizm
dziedziniec pogan
sens życia
nadzieja ostatecznego spełnienia
Opis:
W obliczu słabnącej roli Kościoła w życiu społecznym (sekularyzacja), połączonej z osłabieniem wiary tych, którzy kiedyś przyjęli Ewangelię, papież Jan Paweł II wezwał wspólnotę wierzących w Jezusa Chrystusa do nowej ewangelizacji. Świat nieustannie się zmienia i to w coraz szybszym tempie, pojawiają się nowe wymagania czasu, pośród których należy wymienić tak zwany nowy ateizm. Odradzający się ateizm stanowi niewątpliwy znak czasu, a jednocześnie wołanie o zaspokojenie niezbywalnych tęsknot człowieka. Papieskie wołanie o nową ewangelizację, podejmowane także przez obecnego następcę świętego Piotra, dowodzi jednak, że jest konieczna pogłębiona refleksja nad tym podstawowym zadaniem Kościoła. Problem ten podejmuje niniejszy artykuł. Autor wychodzi z założenia, że jeśli dzieło ewangelizacji ma być skuteczne, to wydaje się być uzasadnionym postulat uważnego wsłuchania się w to, co do powiedzenia mają ateiści, w ich racje, obawy i tęsknoty. W myśli ateistycznej przewijają się dwa podstawowe motywy, dwie często ze sobą połączone i zbiegające się w jedno, choć bez trudu rozróżnialne, tęsknoty: tęsknota za sensem i nadzieja ostatecznego spełnienia. Niniejsze opracowanie stara się je tak wydobyć i sformułować, by następnie spojrzeć na nie w nowy sposób z perspektywy Ewangelii.Ojcowie II Soboru Watykańskiego pragnęli szczerego dialogu z niewierzącymi, uznawanymi przez wiele wieków za ludzi mniej wartościowych od wierzących i moralnie złych. Wolę tę uroczyście deklarował kardynał Henri de Lubac SJ, podejmując wątek istotny dla ateistycznego humanizmu, jakim jest swoiście pojęty kult człowieka. Ateizm odsłania braki ludzi wierzących: sztywny konformizm, słodkawy sentymentalizm, umysłowe lenistwo. Rzetelnie prowadzony dialog ma pobudzać do metodycznego wysiłku refleksji nad własną wiarą i życiem, uwzględniając jego nieuchronne skutki: mianowicie konieczność konfrontacji i stawienia czoła tak argumentom jak i prezentującym je osobom. Nierzadko będzie to też okazja do pogłębienia cnoty pokory, nie mówiąc o własnej wierze, wystawionej na poważną próbę.W tej sytuacji musi zadziałać szeroko pojęte duszpasterstwo, które nie powinno zamykać się do działań jedynie w stosunku do już nawróconych i pozostających w żywym związku z Kościołem jako wspólnotą wiary. Objawiają się współczesne „areopagi” nowej ewangelizacji: rodzina, edukacja, praca zawodowa, kultura, media czy życie społeczno-polityczne. Cały Kościół jest na nowo powołany do umocnienia profilu swojej wiary w kontekście wyzwania ze strony sekularyzmu i ateizmu.
In the face of a weakening role of the Church in social life (secularization), combined with the weakening of the faith of those who had accepted the Gospel, Pope John Paul II called on the community of believers in Jesus Christ to the new evangelization. The world is constantly changing at an increasing rate and new demands emerge, among which the so-called new atheism should be mentioned. Reviving atheism is the indisputable sign of the times and simultaneously the call for fulfillment of inalienable human yearnings. The Pope's call for a new evangelization, also undertaken by the current successor of St. Peter, proves though that in-depth reflection on the primary role of the Church is necessary. This article deals with the problem. The author assumes that if the work of evangelization is supposed to be effective, a demand of careful listening to what atheists have to say, their anxieties and yearnings is justified. The atheist thought follows two basic, very often interconnected though easily distinguishable themes that converge into one: the yearning for sense and the hope of definitive fulfillment. This paper tries to bring out and formulate them, and look at them in a new way from the perspective of the Gospel.Fathers of the Second Vatican Council sought to engage in sincere dialogue with non-believers, recognized for centuries as people morally wrong and less valuable than the believers. This will was declared by Cardinal Henri de Lubac SJ who addressed the essential concern of atheistic humanism - a specifically understood cult of man. Atheism reveals the imperfections of believers: rigid conformism, slightly sweet sentimentality, intellectual laziness. Diligently conducted dialogue is supposed to stimulate a methodological effort of reflection on one's own faith and life, taking into consideration its inevitable effects: the necessity to confront and deal with not only arguments but also people who present them. It will frequently be an opportunity to deepen the virtue of humility, not to mention one's own faith, put to an acute test.In this situation, broadly understood pastoral work is in order which should not confine itself to activities only in relation to those already converted and placed in a living connection with the Church as a community of faith. The new "Areopagus" of new evangelization is being manifested: family, education, profession, culture, media as well as social and political life. The whole Church is called anew to strengthen the profile of its faith in the context of the challenge of secularism and atheism.
Źródło:
Teologia i moralność; 2013, 8, 1(13); 19-39
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies