Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Zjednoczonych" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Poprawka w amerykańskiej Konstytucji dotycząca wynagrodzenia deputowanych
    Autorzy:
    Kraśnicka, Izabela
    Kużelewska, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/624605.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    amendment, compensation, United States Constitution
    poprawka, uposażenie, Konstytucja Stanów Zjednoczonych Ameryki
    Opis:
    The Constitution of the United States stands out against the background of European constitutions for several reasons. First of all, it is one of the shortest constitutions considering the number of articles. Secondly, it belongs to the rigid constitutions which are hard to amend. Thirdly, any constitutional amendments are not introduced into the constitution, but are placed in the form of numbered amendments. Fourthly, since the adoption of the constitution in 1789, only 27 amendments were introduced. The last one was waiting for the entry into force for 203 years. The last amendment concerns the ban on changes in the congressman compensation during the termof-office. Considering its historical context, the “compensation amendment” provides the most interesting insights into the American constitutional amendment process.
    Konstytucja Stanów Zjednoczonych Ameryki wyróżnia się na tle konstytucji europejskich z kilku powodów. Po pierwsze, jest jedną z najkrótszych konstytucji, biorąc pod uwagę liczbę artykułów. Po drugie, należy do konstytucji sztywnych, trudno zmienianych. Po trzecie, jakiekolwiek zmiany konstytucyjne nie są wprowadzane do jej treści, ale umieszczane w postaci numerowanych poprawek. Po czwarte, od uchwalenia Konstytucji w 1789 r. wprowadzono zaledwie 27 poprawek, z czego ostatnia czekała na wejście w życie 203 lata. Ostatnia poprawka dotyczy zakazu zmiany wysokości uposażenia parlamentarzystów w trakcie kadencji i jest jedną z najciekawszych, biorąc pod uwagę jej kontekst historyczny.
    Źródło:
    Teka Komisji Politologii i Stosunków Międzynarodowych; 2018, 13, 1
    1896-8279
    Pojawia się w:
    Teka Komisji Politologii i Stosunków Międzynarodowych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zbigniew Brzeziński – mąż stanu „przemyskiego” pochodzenia
    Autorzy:
    Olejarz, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/624720.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Zbigniew Brzezinski, Polish origins, US foreign policy, statecraft and leadership, think-tank activity
    Zbigniew Brzeziński, polskie pochodzenia, polityka zagraniczna Stanów Zjednoczonych, przywództwo polityczne, think-tank
    Opis:
    The main thesis of this article is an analysis of the scholar and political activity of Zbigniew Brzezinski. Zbigniew Brzezinski was born the son of a Polish diplomat, in Warsaw on March 28, 1928. He spent part of his youth in France and Germany before his father was posted to Canada in 1938. Brzezinski taught at Harvard until he was denied tenure, then moved on to Columbia University in 1959 to become the head of the new Institute on Communist Affairs. Early in his post-scholastic years, Brzezinski traveled to Munich to meet with the Polish contingent of Radio Free Europe and later with Carl Friedrich, with whom he would collaborate to advance the theory of totalitarianism as it applied to the Soviet Union. When President Carter declared his candidacy for the White House in 1974, Brzezinski, a critic of the Nixon-Kissinger foreign policy style, became Carter’s advisor on foreign affairs. Later, Carter named Brzezinski his National Security Advisor. Brzezinski was as much to the left as Kissinger was to the right, and wanted to replace Kissinger’s „stuntman acrobatics” with a foreign policy „architecture”. He emphasized further development of the U.S.-Sino rapprochement, supported a new arms control agreement with the Soviets. Since his tenure in government service, Brzezinski has been in and out of the public eye, teaching, writing, speechifying, and meeting occasionally with government leaders.
    Głównym przedmiotem analizy w artykule jest badanie akademickiej i politycznej aktywności Zbigniewa Brzezińskiego. Zbigniew Brzeziński urodził się jako syn polskiego dyplomaty w Warszawie w 1928 roku. Część czasów młodości spędził we Francji i w Niemczech, zanim Jego ojciec w służbie dyplomatycznej został wysłany w 1938 roku do Kanady. Był nauczycielem akademickim na uniwersytetach Harward i Kolumbia. W badaniach naukowych podejmował tematykę komunistycznego totalitaryzmu. Był doradcą prezydenta J. Cartera do spraw bezpieczeństwa narodowego, wywierając znaczny wpływ na politykę zagraniczną Stanów Zjednoczonych w owym czasie.
    Źródło:
    Teka Komisji Politologii i Stosunków Międzynarodowych; 2016, 11, 3
    1896-8279
    Pojawia się w:
    Teka Komisji Politologii i Stosunków Międzynarodowych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Od ciągłości do przełomu: polityka Obamy w Ameryce Łacińskiej
    Autorzy:
    Fatalski, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/624682.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    U.S. Latin American policy, Obama administration, Cuba, Plan Colombia, democracy, Mérida Initiative
    Polityka latynoamerykańska Stanów Zjednoczonych, administracja Obamy, Kuba, plan Colombia, demokracja, program Mérida Initiative
    Opis:
    The election of Barack Obama aroused grand expectations in Latin America. Obama was expected to rejuvenate inter-American relations neglected by George W. Bush’s administration. However, the United States no longer sees Latin America as “the most dangerous area in the world.” Economic crises and international problems that Obama’s administration had to face contributed to Latin America not being a top priority for Washington. One of the first challenges for the new administrations was removal of the Honduran president by the military. The United States adopted pragmatic standpoint and kept the Honduran conflict at a distance – there was no hope of the constitutional president regaining his position, regardless of sanctions or political pressure from Washington. Obama’s administration contributed considerably to success of the peace process in Colombia. Stabilizing the situation in Colombia remained one of the security priorities of the Obama administration. It did not limit its activity to Plan Colombia, but took an active part in the peace talks and supported the agreement. Obama administration also expanded the goals of the Mérida Initiative to go beyond traditional, military methods of fighting criminal organizations. US intended to strengthen the rule of law in Mexico. The greatest achievement of this administration was normalization of the relations with Cuba, a truly revolutionary step. It was possible because of the change in the outlook of US public opinion on the matter of normalization, pressure from Latin American countries, and the change in the Cuban regime’s approach to the US.
    Wybór Baracka Obamy wzbudziły wielkie oczekiwania w Ameryce Łacińskiej. Oczekiwano, że Obama odnowi stosunki międzyamerykańskie zaniedbane przez administrację George’a W. Busha. Jednak Stany Zjednoczone już nie postrzegają Ameryki Łacińskiej jako „najbardziej niebezpiecznego obszaru na świecie”. Kryzys gospodarczy i problemy międzynarodowe, z którymi administracja Obamy musiała się zmierzyć, przyczyniły się do tego, że Ameryki Łacińskiej nie stała się priorytetem w polityce Waszyngtonu. Jednym z pierwszych wyzwań dla nowej administracji było usunięcie przez wojsko prezydenta Hondurasu. Stany Zjednoczone przyjęły w tej sprawie pragmatyczne stanowisko i trzymały się od niej z daleka. gdyż nie było nadziei, że konstytucyjny prezydent odzyska swoje stanowisko niezależnie od sankcji lub presji politycznej Waszyngtonu. Administracja Obamy przyczyniła się znacząco do sukcesu procesu pokojowego w Kolumbii. Stabilizowanie sytuacji w tym państwie pozostawało jednym z priorytetów polityki bezpieczeństwa administracji Obamy. Polityka ta nie ograniczała się realizacji planu Colombia, lecz oznaczała też czynny udział w rozmowach pokojowych i wsparcie porozumienie. Administracja Obamy rozszerzyła także cele programu Mérida Initiative wykraczając poza tradycyjne, wojskowe metody walki z organizacjami przestępczymi. USA zamierzały wzmocnić rząd prawa w Meksyku. Największym osiągnięciem tej administracji jest normalizacja stosunków z Kubą, był to prawdziwie rewolucyjny krok. Stało się to możliwe ze względu na zmianę poglądów opinii publicznej w Stanach Zjednoczonych na temat normalizacji, presji ze strony państw Ameryki Łacińskiej oraz zmiany podejścia kubańskiego reżimu wobec USA.
    Źródło:
    Teka Komisji Politologii i Stosunków Międzynarodowych; 2017, 12, 2
    1896-8279
    Pojawia się w:
    Teka Komisji Politologii i Stosunków Międzynarodowych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pokój, kooperacja i propozycje bezpieczeństwa na morzach w Azji Wschodniej. Analiza podjętych inicjatyw i ich skutki
    Autorzy:
    Song, Yann-huei
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/624643.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Maritime security, South China Sea, East China Sea, United Nations Convention on the Law of the Sea, peace initiative
    bezpieczeństwo morskie, Morze Południowochińskie, Morze Wschodniochińskie, Konwencja Narodów Zjednoczonych o prawie morza (UNCLOS)
    Opis:
    The purpose of this article is to examine peace, cooperation, and maritime security initiatives proposed by China, Japan, the Philippines, Taiwan, and the United States during the period of time between 2006 and 2015. It consists of seven parts. Following introductory remarks, part II discusses rising concerns about maritime disputes in international relations. Part III describes the obligations of the parties to maritime disputes to cooperate and settle their differences by peaceful means in accordance with international law, particularly the Charter of the United Nations and the 1982 United Nations Convention on the Law of the Sea (“UNCLOS”). Part IV addresses peaceful means for resolving maritime disputes. In Part V, rising tensions in the East and South China Seas are briefly reviewed. Part VI examines the contents of these peace, cooperation and security initiatives that were proposed by China, Japan, the Philippines, Taiwan and the United States during the period of time between 2006 and 2015. The progress, achievements and challenges lying ahead of these initiatives are analyzed in Part VII. This article ends with brief concluding remarks in Part VIII.
    Celem artykułu jest analiza inicjatyw pokojowych proponowanych przez Chiny, Japonię, Filipiny, Tajwan i Stany Zjednoczone w okresie od 2006 do 2015 r. Artykuł składa się z ośmiu części. Po wstępnie i wprowadzeniu w sytuację na morzach w Azji Wschodniej, część druga dotyczy wzrostu zainteresowania sporami morskimi w stosunkach międzynarodowych. Część trzecia opisuje zobowiązania stron do pokojowej współpracy, których podstawą są regulacje międzynarodowe, ze szczególnym uwzględnieniem Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza (UNCLOS). Kolejne części dotyczą pokojowych propozycji rozwiązania sporów, w odpowiedzi na wzrost napięcia w regionie. Ostatnie dwie części analizują zgłaszane inicjatywy pokojowe, przez pryzmat ich efektywności.
    Źródło:
    Teka Komisji Politologii i Stosunków Międzynarodowych; 2016, 11, 1
    1896-8279
    Pojawia się w:
    Teka Komisji Politologii i Stosunków Międzynarodowych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies