Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "the Resurrection" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Idea zmartwychwstania w najstarszych religiach Bliskiego Wschodu
Autorzy:
Pycia, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669211.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
the resurrection
life after death
the culture of Mesopotamia
culture Egyptian
culture Phoenicians
Persian religion
the zoroastrianism
zmartwychwstanie
życie po śmierci
kultura Mezopotamii
kultura Egiptu
kultura Fenicjan
religia Persów
zaratusztrianizm
Opis:
The purpose of this essay is to present the idea of the resurrection in the major cultures of the Middle East. In its presentation was used a reference to the biblical tradition that shows the similarities rather than the genealogy of the biblical eschatological thought. In the presentation of the culture of Mesopotamia it is noticed some exclusivism, as for the issue of immortality, which was participated only by a few, however, some kind of existence of dead in underworld was assumed.Certain development of the idea brings the Egyptian and the Persian culture, introducing motives of journey of dead and the posthumous court as a moral evaluation of earthly life, as well as, the possibility of attainment an honor to be in presence of gods, as a reward for an honest life. All cultures, however, not excluding the Phoenician, characterize a belief in the necessity of the burial of the human body, as one of the conditions for peace of soul of the dead.
Spojrzenie na religie Bliskiego Wschodu pod kątem wiary w zmartwychwstanie ukazuje, że najbardziej rozwinięta wiara dotycząca życia po śmierci występuje w kulturze egipskiej i perskiej. W pierwszej wyraźne jest przekonanie o konieczności posiadania „nowego ciała” w celu przebywania w obecności boga słońca Re, natomiast w drugiej, zwłaszcza biorąc pod uwagę zaratusztrianizm, wyraźnie ukazuje się postać Saoszjanta, mającego poprowadzić ludzi do ostatecznego zwycięstwa z siłami zła i ustanawiającego bezpośrednie królestwo Ahura Mazdy. Ciekawa jest także w wierzeniach Persów wzmianka na temat trzeciego dnia, jako czasu przejścia duszy zmarłego z „tego świata” i stanięcie przed indywidualnym sądem. Ten ostatni ma także miejsce w wierzeniach egipskich, według których jest on momentem moralnego rozliczenia zmarłego z ziemskiego życia. W przypadku kultury mezopotamskiej i fenickiej, choć istniała w nich wiara w pewną formę nieustannego życia po śmierci w podziemiach, nieśmiertelność dotyczyła jedynie bóstw lub monarchów, a idea „zmartwychwstania” jako odrodzenia dotyczyła wyłącznie corocznego odrodzenia przyrody, które zgodnie z wierzeniami zawdzięczano działaniu bóstw płodności.
Źródło:
Tarnowskie Studia Teologiczne; 2015, 34, 1
2391-6826
0239-4472
Pojawia się w:
Tarnowskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duch Święty w ziemskim życiu Chrystusa w ujęciu Hansa Ursa von Balthasara
The Holy Spirit in the Earthly Life of Christ According to Hans Urs von Balthasar
Autorzy:
Faltyn, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28761786.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Balthasar
Chrystus
Duch Święty
Duch Ojca
Duch Syna
inwersja
Ojciec
posłuszeństwo
wcielenie
zmartwychwstanie
The Christ
The Father
The Holy Spirit
inversion
Incarnation
The Spirit of Father
The Spirit of Son
obedience
Resurrection
Opis:
Hans Urs von Balthasar (1905–1988) prezentuje oryginalny sposób refleksji nad relacjami w Trójcy Świętej dotyczącymi zwłaszcza ziemskiej egzystencji Chrystusa — od wcielenia do zmartwychwstania. Na uwagę w tym względzie zasługuje pojęcie inwersji trynitarnej, w której dokonuje się czasowe odwrócenie relacji Osób Boskich. Duch Święty, który od Ojca i Syna pochodzi (Trójca immanentna), podczas trwania inwersji prowadzi Jezusa — wcielonego Syna Bożego, posłanego od Ojca. Duch Święty w teologii Balthasara jest określany Duchem Ojca — dającym polecenia Chrystusowi, a Duch Syna jest Duchem, który przyjmuje polecenia Ojca. Chrystus dokonuje wszystkiego, od wcielenia po zmartwychwstanie w absolutnym posłuszeństwie Ojcu, które jest synonimem odwiecznej miłości Boga. 
Hans Urs von Balthasar (1905–1988) presents the original and unique kind of reflection on the relations within the Holy Trinity, especially those concerning the terrestrial existence of Jesus Christ — from the Incarnation to the Resurrection. What is worth noting in this respect, is the concept of Trinitarian inversion in which a temporary reversal of the Divine Persons’ relations takes place. The Holy Spirit, who proceeds from the Father and the Son (the immanent Trinity) is the one who leads Jesus — the incarnated Son of God, sent by the Father — during the inversion. In Balthasar’s theology the Holy Spirit is defined as the Father’s Spirit — giving orders to the Christ, and the Son’s Spirit is the Spirit who takes the Father’s orders. The Christ accomplishes everything, from the Incarnation to the Resurrection, in obedience to the Father, the obedience which is synonymous with God’s eternal love.
Źródło:
Tarnowskie Studia Teologiczne; 2021, 40, 1; 7-22
2391-6826
0239-4472
Pojawia się w:
Tarnowskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies