Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "colonial" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Colegios Jesuitas en Cusco: San Bernardo y San Francisco Borja. Arte y arquitectura a la luz de los inventarios de 1768
    Jesuit colleges in Cusco: San Bernardo and San Francisco Borja. Art and architecture in the light of the inventories of 1768
    Kolegia jezuickie w Cusco: San Bernardo i San Francisco Borja. Sztuka i architektura w świetle inwentarzy z 1768 r.
    Autorzy:
    Kubiak, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2038083.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Jesuits
    Cusco
    colonial architecture
    colonial art
    Viceroyalty of Peru
    jezuici
    architektura kolonialna
    sztuka kolonialna
    Wicekrólestwo Peru
    Opis:
    The most famous architectural complex associated with the Jesuit order in colonial Cusco, was the college and church of the Transfiguration, located in the main square of the city. Monks of the Society of Jesus focused on evangelisation and teaching, which led to creation of subsequent monastic foundations. There were two schools in Cusco: one of them was intended for descendants of conquistadors (Colegio de San Bernardo), and the other one for sons of Andean caciques (Colegio de San Francisco Borja). Each of them was located in its own architectural complex, and one of the necessary conceptual elements of the complexes was a chapel intended for students. There are quite a few sources and studies concerning the history of both schools, and the interior decoration of the chapels located at the colleges has been reconstructed on the basis of the preserved inventories, drawn up at the time of expulsion of Jesuits and takeover of their property. The author of the article concentrates on reconstruction of the decoration, showing it in the cultural and artistic context of the region.
    W kolonialnym Cusco najsłynniejszym zespołem architektonicznym związanym z zakonem jezuitów były kolegium i kościół pod wezwaniem Przemienienia Pańskiego zlokalizowane przy głównym placu miasta. Aktywność zakonników Towarzystwa Jezusowego skupiała się na ewangelizacji i nauczaniu, co zdecydowało o kolejnych fundacjach zakonnych. W Cusco znalazły się dwie szkoły, jedna przeznaczona była dla potomków konkwistadorów (Colegio de San Bernardo), druga zaś dla synów andyjskich kacyków (Colegio de San Francisco Borja). Każda z nich zlokalizowana była we własnym kompleksie architektonicznym, a jednym z koniecznych elementów programowych założeń była kaplica przeznaczona dla uczniów. Istnieje dość dużo źródeł i opracowań dotyczących historii obu szkół, a wystrój wnętrz kaplic znajdujących się przy kolegiach udało się odtworzyć na podstawie zachowanych inwentarzy, sporządzonych w momencie wygnania jezuitów i przejęcia ich dóbr. Autorka artykułu koncentruje się na rekonstrukcji wystroju, ukazując go w kontekście kulturowym i artystycznym regionu.
    Źródło:
    Sztuka Ameryki Łacińskiej; 2021, 11; 43-78
    2299-260X
    Pojawia się w:
    Sztuka Ameryki Łacińskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    La imagen de Nuestra Señora del Rosario en Urubamba (Perú). Historia y culto
    The image of Our Lady of the Rosary in Urubamba (Peru). History and cult
    Obraz Matki Boskiej Różańcowej z kościoła w Urubambie (Peru). Historia i kult
    Autorzy:
    Kubiak, Ewa
    Mażewska, Maria
    Romero-Sánchez, Guadalupe
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2205013.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    colonial art
    colonial painting
    Cusco
    Urubamba
    Our Lady of the Rosary
    sztuka kolonialna
    malarstwo kolonialne
    Cuzco
    Matka Boska Różańcowa
    Opis:
    This article presents a multifaceted analysis of a painting depicting the image of Nuestra Señora del Rosario from the parish church in Urubamba. The canvas is an unusual work, especially in terms of iconography and in the context of the local rosary cult, which has a very well-established tradition. The painting itself carries a lot of information, the work tells its story through the portraits and inscriptions on it. Thanks to the analysis of the canvas, as well as archival documents, it became possible to reconstruct the context of the work’s functioning.
    W niniejszym artykule została zaprezentowana wieloaspektowa analiza obrazu ukazującego wizerunek Nuestra Señora del Rosario z kościoła parafialnego w Urubambie. Płótno jest dziełem niezwykłym, szczególnie pod względem ikonografii oraz w kontekście lokalnego kultu różańcowego, który ma bardzo ugruntowana tradycję. Obraz niesie wiele informacji, dzieło opowiada swoją historię poprzez umieszczone na nim portrety oraz inskrypcje. Dzięki analizie płótna, a także dokumentów archiwalnych stało się możliwe zrekonstruowanie kontekstu funkcjonowania dzieła.
    Źródło:
    Sztuka Ameryki Łacińskiej; 2022, 12; 87-121
    2299-260X
    Pojawia się w:
    Sztuka Ameryki Łacińskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    El Beaterio de Nuestra Señora del Carmen a la luz de un documento inédito de 1772 y de la arquitectura actual del recogimiento
    The Beaterio de Nuestra Señora del Carmen in the light of an unpublished document of 1772 and the current architecture of the tertiary house
    Beaterium Nuestra Señora del Carmen w świetle niepublikowanego dokumentu z 1772 roku i aktualna architektura dawnego domu tercjarskiego
    Autorzy:
    Kubiak, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2205014.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    beaterio
    Cusco
    colonial architecture
    religious architecture
    beaterium
    Cuzco
    architektura kolonialna
    architektura sakralna
    Opis:
    The document, dated 1772 and kept in the Archbishop’s Archives in Cusco, presents a request from María Nicolasa de Christo, preposita of the Beaterio de Nuestra Señora del Carmen, demanding that her beaterio not be converted into a chaplaincy. The tertian describes the beaterio’s institutional and economic situation. Her petition is supported by the testimonies of nine witnesses from Cusco who visited the homes and chapel of the tertian. The witnesses’ descriptions give us a picture of the architecture and decor of the Nuestra Señora del Carmen beaterium in 1772. At the time, it was one of the most important in Cusco. The document serves as a pretext to reflect on the architecture of the beaterios in Cusco and their functions in the urban structure and multi-ethnic society of Cusco. In the 17th and 18th centuries, one can observe the hierarchization of the social structure, which depended on economic status, blood purity or gender, and the beaterias were a response to the need to create a living space for single women, very often lacking sufficient economic resources to support themselves.
    Dokument datowany na 1772 rok i przechowywany w Archiwum Arcybiskupim w Cuzco przedstawia prośbę Maríi Nicolasy de Christo, prepozytki Beaterio de Nuestra Señora del Carmen, domagającej się, aby jej beaterium nie zostało przekształcone w kapelanię. Tercjarka opisuje sytuację instytucjonalną i ekonomiczną beaterium. Jej petycja została poparta świadectwami dziewięciu świadków z Cuzco, którzy odwiedzili domy i kaplicę tercjarek. Opisy świadków przekazują nam obraz architektury i wystroju beaterium Nuestra Señora del Carmen z 1772 roku. W ówczesnym czasie było ono jednym z najważniejszych w Cuzco. Dokument służy jako pretekst do refleksji nad architekturą beateriów w Cuzco i ich funkcjami w strukturze miejskiej i wieloetnicznym społeczeństwie tego miasta. W XVII i XVIII wieku można zaobserwować hierarchizację struktury społecznej, która zależała od statusu ekonomicznego, czystości krwi czy płci, a beateria były odpowiedzią na potrzebę stworzenia przestrzeni życiowej dla samotnych kobiet, bardzo często pozbawionych wystarczających zasobów ekonomicznych, by samodzielnie się utrzymać.
    Źródło:
    Sztuka Ameryki Łacińskiej; 2022, 12; 65-85
    2299-260X
    Pojawia się w:
    Sztuka Ameryki Łacińskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Distinción, elegancia y luto en la moda virreinal: el uso de la indumentaria negra
    Distinction, elegance and mourning in vice-royal fashion: the use of black clothing
    Dystynkcja, elegancja i żałoba w modzie wicekrólewskiej: wykorzystanie ubioru w czarnym kolorze
    Autorzy:
    Cánovas, Emma Patricia Victorio
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2205008.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    traditional clothing
    colonial period
    Lima
    Viceroyalty of Peru
    mourning
    tradycyjny strój
    okres kolonialny
    Wicekrólestwo Peru
    żałoba
    Opis:
    Since ancient times, the wear of black garments as a sign of mourning for the loss of a loved one has been related to night and darkness, and also to the fear of the unknown and death. Although there is no continuous line about the use of black to demonstrate mourning, in the case of Spain and its overseas kingdoms, its use is directly related to the promulgation of the “Pragmatic of mourning and wax” (1502), following the death of the prince Juan de Castilla in 1497, son of the Catholic Monarchs, which prescribed austerity in the celebration of funerals. This pragmatic was in force until it was modified by the Council of Toledo during the reign of Felipe V, in the first third of the 18th century. In addition, since the reign of Philip II, in the mid-sixteenth century, dressing “Spanish style”, that is, in black, became synonymous with prestige and elegance, since the king adopted black for his closet and turned it into the color of the court and a symbol of power and glory, thanks to the arrival in Spain of the Campeche wood, originally from the Yucatan peninsula, and its commercial monopoly. The palo de Campeche was highly valued because it produces an intense and stable black dye, characteristics that had not been achieved with the European dyeing techniques of the time. The use of black clothing spread from Spain and significantly affected fashion in both Europe and America. As can be seen, the implications of wearing black garments have been economic, political, and social. The paper seeks to demonstrate the importance attributed to black clothing in two different contexts in the viceroyalty of Peru.
    Od czasów starożytnych używanie czarnego stroju jako znaku żałoby po stracie bliskiej osoby kojarzy się z nocą i ciemnością, a także ze strachem przed nieznanym i śmiercią. Chociaż nie ma ciągłej linii dotyczącej stosowania czerni na znak żałoby, w przypadku Hiszpanii i jej zamorskich królestw jej użycie jest bezpośrednio związane z ogłoszeniem Pragmática de luto y cera (1502) po śmierci niemowlęcia Juana de Castilla w 1497 roku, syna katolickich monarchów. W tekście odnajdujemy nakaz surowości w odprawianiu pogrzebów, a pragmatyczne zasady pozostawały w mocy aż do jej modyfikacji przez Radę w Toledo za panowania Filipa V, w pierwszej tercji XVIII wieku. Ponadto od czasów panowania Filipa II w połowie XVI wieku ubieranie się „po hiszpańsku”, czyli na czarno, stało się synonimem prestiżu i elegancji, ponieważ król zaadoptował czerń do swojej garderoby i uczynił z niej kolor dworu oraz symbol władzy i chwały. Bardzo cenione stało się drewno palo de Campeche, ponieważ pozwalało na wytworzenie intensywnego i trwałego czarnego barwnika, co nie było osiągalne przy użyciu ówczesnych europejskich technik farbowania. Wykorzystanie czarnych ubrań rozprzestrzeniło się z Hiszpanii i miało znaczący wpływ na modę zarówno w Europie, jak i w Ameryce. Używanie czarnej odzieży było podyktowane względami ekonomicznymi, politycznymi i społecznymi. W prezentowanym artykule zostały ukazane konteksty znaczeń przypisywanych czarnym strojom w Wicekrólestwie Peru.
    Źródło:
    Sztuka Ameryki Łacińskiej; 2022, 12; 149-172
    2299-260X
    Pojawia się w:
    Sztuka Ameryki Łacińskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    La casa del Alabado Santísimo Sacramento en Cusco
    History of the house in Cusco: Casa de Alabado Santísimo Sacramento
    Historia jednego domu w Cuzco: Casa de Alabado Santísimo Sacramento
    Autorzy:
    Gonzales, Donato Amado
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2205016.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Cusco
    Casa de Alabado Santísimo Sacramento
    Viceroyalty of Peru
    colonial period
    Cuzco
    Wicekrólestwo Peru
    okres kolonialny
    Opis:
    An analysis of the public spaces around the house belonging to the Confraternity of the Blessed Sacrament (Casa de Alabado Santísimo Sacramento) was included at the beginning of this study. This was the starting point for further considerations aimed at clarifying the historical process of transformation of the property, house No. 581 on Chihuampata Street. The analysis was carried out using archival sources, i.e. notarial records recording the purchase and sale of lots and land, as well as wills and donations. A historical reconstruction of the properties was carried out using a retrospective methodology and using the book of the first census of the city of Cusco in 1862.
    Na początku niniejszego opracowania zawarta została analiza przestrzeni publicznych wokół domu należącego do Bractwa Najświętszego Sakramentu (Casa de Alabado Santísimo Sacramento). Był to punkt wyjścia do dalszych rozważań mających na celu wyjaśnienie procesu historycznego przemian nieruchomosci – domu nr 581 przy ulicy Chihuampata. Analiza została przeprowadzona z wykorzystaniem źródeł archiwalnych, tzn. zapisów w protokołach notarialnych, w których rejestrowano kupno i sprzedaż działek i gruntów, a także teksty testamentów i darowizn. Przeprowadzono rekonstrukcję historyczną nieruchomości, wykorzystując metodologię retrospektywną, a także korzystając z księgi pierwszego spisu ludności miasta Cuzco w 1862 roku.
    Źródło:
    Sztuka Ameryki Łacińskiej; 2022, 12; 13-48
    2299-260X
    Pojawia się w:
    Sztuka Ameryki Łacińskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Los caminos del bien y del mal en la pintura novohispana, siglo XVIII
    The paths of good and evil in the 18th-century painting of the New Spain
    Ścieżka dobra i zła w malarstwie nowohiszpańskim w XVIII wieku
    Autorzy:
    von Wobeser, Gisela
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1837342.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Colonial painting
    New Spain
    18th century
    religious iconography
    malarstwo kolonialne
    Nowa Hiszpania
    XVIII w.
    ikonografia religijna
    Opis:
    The Catholic Church propagated the idea of the existence of two paths, that of good and that of evil, through images, so that the faithful would regulate their conduct based on the teaching they contained. The path of good, which was ethically recommended, led to heaven. It was called “the path of thorns” because it was of renouncing earthly goods and satisfactions in favour of suff ering. The path of evil, presided by the demon, led to hell. It was called “the path of roses” because it was pleasant. In him amusements prevailed, the good life and the enjoyment of sensory pleasures.
    Kościół Katolicki poprzez obrazy propagował ideę istnienia dwóch ścieżek, dobra i zła, tak aby wierni mogli kształtować swoje postępowanie na podstawie zawartego w nich nauczania. Droga dobra, która była polecana pod względem etycznym, prowadziła do nieba. Nazywano ją „ścieżką cierni”, ponieważ oznaczała wyrzeczenie się ziemskich dóbr i satysfakcji, i oddanie się cierpieniom. Ścieżka zła, której przewodniczył demon, prowadziła do piekła. Nazywano ją „ścieżką róż”, ponieważ była przyjemna. Panowały na niej rozrywki, radosne życie i cieszenie się zmysłowymi przyjemnościami.
    Źródło:
    Sztuka Ameryki Łacińskiej; 2020, 10; 101-121
    2299-260X
    Pojawia się w:
    Sztuka Ameryki Łacińskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies