Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "the congregation of the" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Recepcja charyzmatu sercańskiego w duszpasterstwie młodzieży
Reception of the charism of the Congregation of the Sacred Heart of Jesus in the pastoral care of the youth
Autorzy:
Płatek, Damian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553787.pdf
Data publikacji:
2018-05-31
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
charyzmat sercański
recepcja eklezjalna
duszpasterstwo młodzieży
charyzmat
charism
Congregation of the Priests of the Sacred Heart of Jesus
ecclesial reception
youth ministry
Opis:
Od pierwszych wieków chrześcijaństwa Kościół dostrzegał kwestię istnienia i odkrywania charyzmatów. Są one wzbudzane we wspólnocie Kościoła przez Ducha Świętego. Charyzmaty muszą być uznane, aby móc służyć wspólnocie wierzących. Jednym z rodzajów charyzmatów są charyzmaty zgromadzeń zakonnych. Wśród nich znajduje się charyzmat Zgromadzenia Księży Najświętszego Serca Jezusowego założonego przez o. Leona Dehona. Główny problem tego artykułu sprowadza się do pytania o przyjęcie tego charyzmatu w duszpasterstwie młodzieży. Aby rozwinąć to zagadnienie, autor w ramach teologii pastoralnej zastosował następujący schemat: przypomniał definicję charyzmatu i wynikające z tego warunki tożsamości i duszpasterstwa, krótko opisał podstawowe formy duszpasterstwa młodzieży w Polskiej Prowincji Zgromadzenia Księży Sercanów, następnie opisał kwestię recepcji kościelnej oraz wysunął końcowe wnioski w postaci imperatywów duszpasterskich. Pierwszy imperatyw wymaga odwagi, by dzielić charyzmat Zgromadzenia z nieustannym odkrywaniem tożsamości instytutu zakonnego. Drugi imperatyw dotyczy działalności i formacji w duchu katolickiej nauki społecznej.
From the first centuries of Christianity, the Church saw the issue of the existence and discovery of charisms. They were and are raised in the community of the Church by the Holy Spirit. They must be recognized to serve the community of believers. Charisms of religious congregations are one of the charism types. Among them is the charism of the Congregation of the Priests of the Sacred Heart of Jesus, founded by Father Leon Dehon. The main problem of the work boils down to the question of the reception of this charism in youth ministry. In order to develop such a problem, the author, in the framework of pastoral theology, used the following scheme. He recalled the definition of the charism and the resulting terms of identity and pastoral care. He briefly described the basic forms of pastoral ministry of the youth in the Polish Province of the Congregation of the Priests of the Sacred Heart of Jesus. Then he described the issue of the ecclesiastic reception and gave pastoral imperatives as final conclusions. The first imperative calls for courage in sharing the charism of the Congregation with the constant discovery of the identity of a religious institute. The other one for activity and formation in the spirit of Catholic Social Teaching.
Źródło:
Sympozjum; 2018, 1(34); 35-55
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sprawozdanie z sympozjum naukowego Z otwartym sercem i umysłem. Charyzmat sercański dzisiaj, Stadniki, 5 maja 2018 roku
Report from the scientific seminar With open heart and mind. The dehonian charism today, Stadniki, May 5, 2018
Autorzy:
Poleszak, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554073.pdf
Data publikacji:
2018-05-31
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
charyzmat
Księża Sercanie
Zgromadzenie Księży Najświętszego Serca Jezusowego
sercanie
Leon Dehon
charism
dehonians
Congregation of the Priests of the Sacred Heart of Jesus
Źródło:
Sympozjum; 2018, 1(34); 293-299
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Formacja do ślubu ubóstwa w Prowincji Polskiej Zgromadzenia Księży Najświętszego Serca Jezusowego
Formation towards the vow of poverty in the Polish Province of the Congregation of the Priests of the Sacred Heart of Jesus
Autorzy:
Poleszak, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2147534.pdf
Data publikacji:
2021-05-31
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
śluby zakonne
ubóstwo
formacja
wynagrodzenie
oblacja
Zgromadzenie Księży Najświętszego Serca Jezusowego
sercanie
religious vows
poverty
formation
reparation
oblation
Congregation of the Priests of the Sacred Heart of Jesus, Dehonians
Opis:
Formacja do ślubu ubóstwa jest jednym z elementów formacji osób konsekrowanych zmierzającej do życia radami ewangelicznymi. W Zgromadzeniu Księży Najświętszego Serca Jezusowego wszystkie śluby zakonne wpisane są w rys wynagradzający Instytutu oraz otrzymują wymiar oblacyjny, podkreślający całkowite oddanie się Bogu poprzez konsekrację. Dokumenty Zgromadzenia obok celu i różnych aspektów formacji określają również istotę ślubu ubóstwa, zachęcając do życia jego duchem. Celem formacji jest kształtowanie serca zakonnika, który coraz bardziej winien odzwierciedlać w sobie sposób życia ubogiego, jaki obrał Jezus Chrystus. Formacja ta ma także wymiar wspólnotowy, gdyż wspólnota winna stawać się świadkiem dóbr nieprzemijających, w czym wyraża się jej wymiar profetyczny.
Formation towards the vow of poverty is one of the elements of the preparation of consecrated persons aimed at living according to evangelical counsels. In the Congregation of the Priests of the Sacred Heart of Jesus all three vows are inscribed in the figure of reparation characteristic for the Institute as well as oblation dimension which underlines total devotion to God through religious consecration. The documents of the Congregation besides the goals and various aspects of formation also set out the essence of the vow of poverty, encouraging life with its spirit. The goal of formation is to shape the heart of a religious person, who supposed to more and more reflect in himself the way of life of the poor which was chosen by Jesus Christ. That formation has also the community dimension, through which the religious community should become a witness of non-remissive goods and thus its prophetic dimension.
Źródło:
Sympozjum; 2021, 1(40); 211-228
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Per assicurare una presenza di Gesù. Una lettura del concetto di sacerdozio in Dehon
Aby zapewnić obecność Jezusa. Ujęcie kapłaństwa u o. Dehona
To assure an presence of Jesus. A lecture of the concept of priesthood in Dehon
Autorzy:
Arnaiz Ecker, Juan José
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553868.pdf
Data publikacji:
2018-12-25
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
Leon Dehon
kapłaństwo
zakonnik
kapłan
sercanie
powołanie
charyzmat
Zgromadzenie Księży Najświętszego Serca Jezusowego
Léon Dehon
priesthood
religious
priest
Dehonians
vocation
charism
Congregation of the Priests of the Sacred Heart of Jesus
Opis:
Z okazji 150. rocznicy święceń prezbiteratu o. Leona Dehona (1843-1925), artykuł podkreśla istotne punkty roli kapłaństwa w piśmiennictwie Dehona i jego charyzmatycznej realizacji w Zgromadzeniu, które założył. Określenie tego pojęcia przez poddanie go krytyce teologicznej uwidacznia pewne ograniczenia i rodzi pytanie, czy język kapłański używany przez Dehona odnosi się do wyjątkowej kontemplacji pełni misterium Jezusa Chrystusa, w której jako centralne ukazane jest wspólne kapłaństwo wiernych. Druga część artykułu analizuje konsekwencje dla tożsamości sercańskiej i przedstawia koncepcję „sercanina-kapłana” jako określenie, które najlepiej odzwierciedla to, co „proces charyzmatyczny” oferuje dzisiaj jako jedność powołania, tożsamości i przynależności.
On the occasion of the 150th anniversary of the priestly ordination of Fr. León Dehon (1843-1925), this article highlights the relevant points of the role that the priesthood has in the written work of Dehon and in its charismatic fulfillment in the Congregation he founded. Determining the concept by subjecting it to theological criticism makes the limits of this approach evident, and raises the question whether the priestly language used by Dehon refers to a unique contemplation of the total mystery of Jesus Christ in which the common priesthood of the faithful is indicated as central. The second part examines the consequences for Dehonian identity and presents the concept of „Dehonian-priest” as the expression that best reflects what the „charismatic process” offers today as a unity of vocation, identity and belonging.
Źródło:
Sympozjum; 2018, 2(35); 11-38
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sacramentorum sanctitatis tutela w aktualnie obowiązującym kanonicznym prawie karnym (Eucharystia)
Sacramentorum sanctitatis tutela in currently applicable Canon Penal Law (Eucharist)
Autorzy:
Borek, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553508.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
przestępstwa kanoniczne
przestępstwa zastrzeżone dla Kongregacji Nauki Wiary
sankcje karne
ochrona sakramentów
sakramenty
Eucharystia
Pokuta
święcenia kapłańskie
Normy De delictis reservatis 2010
canonical delicts
delicts reserved to the Congregation for the Doctrine of the Faith
penal sanctions
protection of the sacraments
sacraments
Eucharist
Penance
Priestly Ordinations
The Norms De delictis reservatis of 2010
Opis:
Pope John Paul II in the Motu Proprio Sacramentorum sanctitatis tutela on 30 April 2001 promulgated the norms concerning the gravest crimes reserved to the Congregation for the Doctrine of the Faith. Such an intervention of the Church, as the Pope explained, was required by the necessity to protect the sanctity of the sacraments, especially those of the Most Holy Sacrament and Sacrifice of the Eucharist and Sacrament of Penance, as well as the need to keep the purity of morality in regard to the sixth commandment of the Decalogue. The Church, driven by pastoral concern and keeping in mind the ultimate goal of any Church law, which should be salus animarum, intervenes to prevent any violation in such serious and delicate matter as the sacraments. The Congregation for the Doctrine of the Faith issued on 18 May 2001 a letter to the Ordinaries and Hierarchs of the Roman Catholic Church describing the new crimes reserved to the Congregation and the procedural norms to be followed in these cases. Nine years after the promulgation of De gravioribus delictis norms, the Congregation for the Doctrine of the Faith modified them, integrating and updating them in order to simplify the procedures, so that they could become more effective in solving contemporary problems. The modified norms concerning the crimes reserved to the Congregation for the Doctrine of the Faith were presented to Pope Benedict XVI who approved of them on 21 May 2010 and ordered to promulgate them. De delictis reservatis norms of 2010 consist of two parts: the first one, Normae substantiales, from article 1 to 7, and the second one including articles 8-31. The first part describes the competence of the Congregation, the crimes belonging to the delicta reservata category, and the norms concerning the prescription of actio criminalis in case of delicta reservata. The latter part defines the procedures in case of delicta reservata for which the Congregation for the Doctrine of the Faith is the Supreme Apostolic Tribunal. This article analyses only those of the crimes reserved to the Congregation for the Doctrine of the Faith which refer to the sacraments of the Eucharist. It should be stated that both existing and new norms concerning delicta graviora show great concern of the Church for the protection of the sacraments. On the other hand, which seems alarming, the necessity to update the norms protecting the sacraments indicates their relatively frequent violation. In the context of possible violations of dignified and valid administration of the sacraments, especially the Eucharist, the knowledge and right interpretation of the Church norms promulgated to protect these sacraments seem vital.
Źródło:
Sympozjum; 2016, 2(31); 41-72
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sacramentorum sanctitatis tutela w aktualnie obowiązującym kanonicznym prawie karnym (sakrament spowiedzi i święceń kapłańskich)
Sacramentorum sanctitatis tutela in currently applicable Canon Penal Law (Sacraments of the Penance and the Priestly Ordinations)
Autorzy:
Borek, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553866.pdf
Data publikacji:
2017-07-25
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
przestępstwa kanoniczne
przestępstwa zarezerwowane Kongregacji Nauki Wiary
sankcje karne
ochrona sakramentów
sakramenty – pokuty i pojednania
święcenia kapłańskie
normy de delictis reservatis 2010
Canonical delicts
Delicts reserved to the Congregation for the Doctrine of the Faith
Penal sanctions, Protection of the sacraments
Sacraments – Penance
Priestly Ordinations
The Norms de delictis reservatis of 2010
Opis:
Papież Jan Paweł II w motu proprio Sacramentorum sanctitatis tutela z 30 kwietnia 2001 roku promulgował normy dotyczące najcięższych przestępstw zarezerwowanych dla Kongregacji Nauki Wiary. Tego rodzaju działanie Kościoła, jak wyjaśnił papież, było spowodowane koniecznością ochrony świętości sakramentów, szczególnie Najświętszej Eucharystii oraz sakramentu pokuty i pojednania, a także utrzymaniem czystości obyczajów w odniesieniu do szóstego przykazania Dekalogu. Kościół, kierujący się duszpasterską troską i mający przed oczyma ostateczny cel własnego prawa, którym jest salus animarum, reaguje w celu zapobiegania jakiemukolwiek naruszeniu tak poważnej i delikatnej materii, jaką stanowią sakramenty. Kongregacja Nauki Wiary wydała 18 maja 2001 roku list do wyświęconych i hierarchów Kościoła rzymskokatolickiego, w którym podaje listę nowych wykroczeń zarezerwowanych dla tejże kongregacji wraz z normami proceduralnymi dotyczącymi poszczególnych przypadków. Dziewięć lat po promulgowaniu norm De gravioribus delictis wspomniana kongregacja zmodyfikowała je i uaktualniła w celu uproszczenia procedur. Dzięki temu stały się one bardziej efektywne w rozwiązywaniu współczesnych problemów. Zmodyfikowane normy dotyczące przestępstw zarezerwowanych dla Kongregacji Nauki Wiary zostały zaprezentowane papieżowi Benedyktowi XVI, który zaaprobował je 21 maja 2010 roku i zadecydował o ich promulgacji. Normy zawarte w De delictis reservatis są podzielone na dwie części: pierwsza Normae substantiales (art. 1-7) oraz druga (art. 8-31). Pierwsza część opisuje kompetencje Kongregacji Nauki Wiary, przestępstwa należące do kategorii delicta reservata oraz normy dotyczące przepisu actio criminalis w przypadku delicta reservata. Końcowa część definiuje procedury w przypadku delicta reservata, dla których Kongregacja jest Najwyższym Trybunałem Apostolskim. Artykuł analizuje jedynie te przestępstwa zarezerwowane dla Kongregacji Nauki Wiary, które odnoszą się do sakramentu pokuty i pojednania oraz święceń. Należy stwierdzić, iż zarówno istniejące, jak i nowe normy dotyczące delicta reservata pokazują wielką troskę Kościoła w celu ochrony tych sakramentów. Z drugiej strony, co wydaje się rzeczą alarmującą, konieczność uaktualnienia norm dotyczących ochrony tychże sakramentów wskazuje na ich względnie częste naruszanie. Na przykład wprowadzenie „usiłowania wyświęcenia kobiety” do kategorii delicta reservata było konsekwencją potrzeby ochrony natury i znaczenia święceń kapłańskich w czasie, gdy zaczęto kwestionować nauczanie Kościoła w tej materii. W kontekście możliwości naruszenia godności i ważności sprawowania sakramentów, zwłaszcza Eucharystii, pokuty i pojednania oraz święceń, wiedza oraz prawidłowa interpretacja kościelnych norm służących ich ochronie jest niezbędna.
Pope John Paul II in the Motu Proprio Sacramentorum sanctitatis tutela on 30 April 2001 promulgated the norms concerning the gravest crimes reserved to the Congregation for the Doctrine of the Faith. Such an intervention of the Church, as the Pope explained, was required by the necessity to protect the sanctity of the sacraments, especially those of the Most Holy Sacrament and Sacrifice of the Eucharist and Sacrament of Penance, as well as the need to keep the purity of morality in regard to the sixth commandment of the Decalogue. The Church, driven by pastoral concern and keeping in mind the ultimate goal of any Church law, which should be salus animarum, intervenes to prevent any violation in such serious and delicate matter as the sacraments. The Congregation for the Doctrine of the Faith issued on 18 May 2001 a letter to the Ordinaries and Hierarchs of the Roman Catholic Church describing the new crimes reserved to the Congregation and the procedural norms to be followed in these cases. Nine years after the promulgation of De gravioribus delictis norms, the Congregation for the Doctrine of the Faith modified them, integrating and updating them in order to simplify the procedures, so that they could become more effective in solving contemporary problems. The modified norms concerning the crimes reserved to the Congregation for the Doctrine of the Faith were presented to Pope Benedict XVI who approved of them on 21 May 2010 and ordered to promulgate them. De delictis reservatis norms of 2010 consist of two parts: the first one, Normae substantiales, from article 1 to 7, and the second one including articles 8-31. The first part describes the competence of the Congregation, the crimes belonging to the delicta reservata category, and the norms concerning the prescription of actio criminalis in case of delicta reservata. The latter part defines the procedures in case of delicta reservata for which the Congregation for the Doctrine of the Faith is the Supreme Apostolic Tribunal. This article analyses only those of the crimes reserved to the Congregation for the Doctrine of the Faith which refer to the sacraments of the Penance and the Priestly Ordinations. It should be stated that both existing and new norms concerning delicta reservata show great concern of the Church for the protection of the sacraments. On the other hand, which seems alarming, the necessity to update the norms protecting the sacraments indicates their relatively frequent violation. For instance, the introduction of an attempt to ordain a woman to the category of delicta reservata was the consequence of the need to protect the nature and significance of priestly ordinations in the times of questioning the Church’s teaching in that matter. In the context of possible violations of dignified and valid administration of the sacraments, especially the Eucharist, penance and priestly ordinations, the knowledge and right interpretation of the Church norms promulgated to protect these sacraments seem vital.
Źródło:
Sympozjum; 2017, 1(32); 163-193
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antonina Schneider – szarytka z rękoma zniszczonymi od miłosierdzia
Antonina Schneider – Sister of Charity with mercy-worn hands
Autorzy:
Galanciak, Dawid
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553487.pdf
Data publikacji:
2017-07-25
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
Antonina Schneider
Zgromadzenie Sióstr Miłosierdzia
Fundacja Kuppnera
Szpital św. Jerzego w Lubawie
działalność dobroczynna
okupacja niemiecka
miłosierdzie
obóz dla dzieci
The Congregation of Sisters of Mercy
Kuppnera Fundation
St. George’s hospital in Lubawa
Charity activity
German occupation
Mercy
children concentration camp
Opis:
Realizując Ewangelię, Kościół idzie po śladach miłosierdzia, które zostawił mu Jezus Chrystus i ci, którzy poszli za Nim. Świadkiem miłosierdzia, o którym żywa jest pamięć na lubawskiej ziemi, jest s. Antonina Schneider ze Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia. Artykuł przybliża czytelnikowi ponadczterdziestoletnią posługę siostry Antoniny w Lubawie. Obejmuje ona zaangażowanie Antoniny Schneider w Fundacji Kuppnera, wśród chorych, jej działalność dobroczynną i patriotyczną, a przede wszystkim jej wysiłki na rzecz ocalenia dzieci umieszczonych w tajnym obozie, jaki znajdował się w Lubawie. Wszystko, co czyniła dla miejscowej ludności, pozwala określić ją mianem siostry z rękoma zniszczonymi od miłosierdzia.
Realizing the Gospel, the Church follows the footsteps of mercy, which Jesus Christ left, as well as those who followed him. The witness of Mercy is Antonina Schneider from the Congregation of Sisters of Charity; the memory about her is still alive in Lubawa. The article brings a reader closer to get acquainted with almost over 40-year Sister’s Ministry in Lubawa. The article includes Antonina Schneider’s involvement in “Kuppnera Fundation” among ill people, her charity and patriotic activity; moreover her efforts in saving the children placed in the secret camp which was located in Lubawa. Everything she did for the local inhabitants allows to name her a Sister of Charity with mercy-worn hands.
Źródło:
Sympozjum; 2017, 1(32); 237-252
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies