Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "subkultúra" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Uwagi na temat subkultur młodzieżowych w Grodnie w latach sześćdziesiątych–osiemdziesiątych XX w.
Some Remarks on the Youth Subcultures in Hrodna in the 1960s–1980s
Заметки на тему молодежных субкультур в Гродно в 1960-80-х гг.
Autorzy:
Gordziejew, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2235005.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
youth subculture
Polish music
Television Top Songs List
Grodno
Belarus
USSR
subkultura młodzieżowa
muzyka polska
Telewizyjna Lista Przebojów
Białoruś
ZSRR
Opis:
Artykuł nawiązuje do tekstu Joanny Sadowskiej, ukazującego zjawisko fascynacji polską muzyką popularną w Grodnie w schyłkowym okresie ZSRR. Problematyka kultury młodzieżowej na Białorusi dotychczas była traktowana przez badaczy marginesowo. Autorka przywraca do obiegu naukowego nieznane dotychczas fakty z historii białoruskiej kultury alternatywnej, dokonując analizy zjawiska odbioru polskiej muzyki popularnej na przykładzie grodzieńskiego ruchu TLP. Niniejsze rozważania wskazują obszary badań w zakresie subkultur młodzieżowych na Białorusi w okresie radzieckim.
The article refers to the text of Joanna Sadowska, who presented the phenomenon of fascination with Polish popular music in Hrodna in the late Soviet period. The subject of youth culture in Belarus has been regarded as marginal by researchers. Through her analysis of the phenomenon of perception of Polish popular music on the example of Television Top Songs List (Telewizyjna Lista Przebojów) movement in Hrodna, the author introduces to the scientific circulation unknown facts from the history of Belarusian alternative culture. The present reflections show the future research paths of study into the youth subcultures in Belarus throughout the Soviet period.
Настоящая статья сосредотачивается на проблеме музыкальных предпочтений молодежи в Гродно во второй половине XX в. Молодежные сообщества этого времени принадлежат к числу малоизученных тем. К одному из идентификаторов субкультурной среды молодежи относятся ее музыкальные пристрастия как фактор, влияющий на формирование мировозренческой базы, системы ценностей и поведенческих норм. Несмотря на дискуссионный характер некоторых положений текста Иоанны Садовской, стоит согласиться с ее выводами о том, что палитра молодежных субкультур и музыкальных предпочтений Гродно в 80-х гг. XX в. была специфической, что объясняется развитием движения TLP, наличием широкого круга поклонников польской рок-музыки. Интерес к польской культуре, в том числе к польской музыкальной сцене в Гродно в советский период, был обусловлен многочисленными историко-культурными факторами. Несмотря на массовый характер, движение TLP в Гродно не было иерархически и структурно оформлено, у него не было единого лидера или основателя. Оно состояло из инклюзивных автономных групп, ценности и нормы которых находились в противоречии с базовой официальной культурой. Молодежный нонконформизм не был детерминирован какой-либо единой причиной, например протестом против социально-политической действительности. Интерес к западной, в том числе польской музыке, являлся следствием не только индивидуальных художественных предпочтений, но и эскапизма, стремления к самовыражению молодого поколения. Анализ доступных источников позволил рассмотреть такие вопросы, касающиеся молодежных субкультур в Гродно, как функционирование коммуникационных каналов информации (радио-, телепередачи, студии звукозаписи), а также виды активности гродненской молодежи (формирование частных музыкальных коллекций, участие в рок-группах, посещение дискотек). Немалого внимания заслуживает проблема отношения властей к влиянию польских СМИ на молодежь. Изучение молодежных субкультур влечет за собой проблему расширения источниковедческой базы, привлечения более широкого спектра методов и инструментов исследования. Это не только устная история, но и проведение анкетирования, интервью, архивные поиски и фиксация иконо- и фонографических материалов.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2020, 55, 2; 209-226
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stiladzy – radziecki wariant pokolenia ’52 i jego obraz w filmie Stiladzy Walerego Todorowskiego
Stilyagi – the Soviet Version of Generation ’52 and its Image in Valery Todorovsky’s Film Stilyagi
Autorzy:
Studenna-Skrukwa, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/654078.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
the 1950s
Soviet Union
daily life
stilyagi
youth subculture
contemporary Russian cinema
popular culture of modern Russia
lata pięćdziesiąte
ZSRR
życie codzienne
stiladzy
subkultura młodzieżowa
współczesne kino rosyjskie
kultura popularna współczesnej Rosji
Opis:
Stiladzy byli pierwszą subkulturą młodzieżową w Związku Radzieckim. Pojawili się w latach czterdziestych XX w. i przetrwali do początku lat sześćdziesiątych. Zaliczani są do tzw. pokolenia ’52 – subkultur młodzieżowych zafascynowanych amerykańskim stylem życia. Temat stilagów powrócił w Rosji w związku z filmem Walerego Todorowskiego Stiladzy z 2008 r. Na jego kanwie toczyła się dyskusja o tej roli subkultury w ZSRR. Dla jednych stiladzy byli niemalże dysydentami, dla innych – zdegenerowaną młodzieżą. 
This article is devoted to the first Soviet subculture – the stilyagi, who appeared in the Soviet Union at the end of the 1940s. They were part of a wider, European phenomenon, the so-called “Generation ‘52”, a wave of subcultures fascinated by the American way of life. They expressed their individuality, firstly, by wearing fashionable clothes (preferably of foreign label) and, secondly, by listening to forbidden jazz and passion for expressive dances. They demonstrated the hedonistic approach to life and total lack of commitment to the idea of building communism propagated by communist propaganda. Although they did not proclaim any political ideology and avoided political issues, they were fought against by the state authorities. The fight against the stilyagi movement, however, was relatively mild as for the Stalinist era. This resulted from the fact that its members came from the families of party nomenclature, intellectual and artistic elites.The text presents a comparative analysis of the studies available in the literature on the subject with the image of the subculture presented in the popular film by Valery Todorovsky entitled Stilyagi. The main purpose of the analysis is to answer the question: to what extent the discussed film is a narrative history of the first Soviet movement contesting official cultural and entertainment standards, and not an attempt at its mythologization. 
Данная статья посвящена первой советской субкультуре – стилягам, которые появились в Советском Союзе рубеже 1940-х и 1950-х годов. Стиляги являлись частью более широкого, общеевропейского явления т.н. генерации’52, то есть волны субкультур, увлекавшихся американским образом жизни. Для них характерны были любовь к экстравагантной одежде, джазовой музыке, а также экспрессивному танцу. Они демонстрировали гедонистский подход к жизни и полное отсутствие вовлеченности в распространяемую пропагандой идею стройки коммунизма. Несмотря на то, что они не распространяли никакой политической программы и вообще держались в стороне от политики – власти с ними боролись.Борьба с движением стиляг была, однако, сравнительно мягкая, для сталинских времен. Это было следствием того, оно чаще всего состояло из членов семей высокопоставленных партийных деятелей, интеллигенции и творческой элиты. В тексте были сравнены, доступные в литературе, исследования по стилягам с образом субкультуры, представленным в пользующимся большой популярностью в России, фильме Валерия Тодоровского Стиляги. Вывод стремится к ответу на вопрос: до какой степени, обсуждаемая картина является повестью, рассказывающей о первом в Советском Союзе движении, открыто оспаривающем официальные культурно-развлекательные стандарты, а насколько попыткой его мифологизации.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2019, 54, 1; 175-191
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies