Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "stosunki" wg kryterium: Temat


Tytuł:
W przeddzień krachu – stosunki bułgarsko‑radzieckie w latach osiemdziesiątych
Autorzy:
Baewa, Iskra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/653756.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Bułgaria
stosunki zagraniczne
Związek Radziecki
1970-2000
Opis:
The day before the crash – Bulgarian‑Soviet relations in the eightiesThis article is devoted to changes in Bulgarian‑Soviet relations in the last decade of the twentieth century. Throughout the whole postwar period the relations between Bulgaria and the Soviet Union were exceptionally close. The connections were rather one‑way – the USSR gave Bulgaria economic aid and thanks to that the country became more industrialized and almost until the end of the system could count on Soviet loans and raw materials. Bulgaria in turn repaid the political obedience and the demonstration of particularly close relations binding itself with the USSR, which gave foreign and domestic analysts the bases to name Bulgaria „the most loyal Soviet satellite”. However, along with the end of the Cold War there has been a fundamental geopolitical change. „Special” relations between Bulgaria and the Soviet Union, of which Bulgaria was proud and which were used, were transformed into a barrier and a cause of problems in the Bulgarian transition to market economy. The path, which Bulgaria had to undergo, proved to be longer than in the case of other the Eastern Bloc countries preserving a greater distance of the Soviet Union.Even before the overthrow of Zhivkov, a new trend could be seen – the reorientation of Bulgarian foreign policy from East to West. During the autumn session of the General Assembly of the UN in New York, Petar Mladenov spoke with US Secretary of State, James Baker, and almost openly promised him an immediate implementation of changes in Bulgaria. This indicates that the political forces after Zhivkov in BCP [Bulgarian Communist Party] were prepared not only to follow Gorbachev, but also to reorient foreign policy of Bulgaria – something that was made by other politicians in the last decade of the twentieth century. Накануне краха – болгаро‑советские отношения в 80‑х гг. XX в.Эта статья описывает изменения в болгаро‑советских отношениях в последнем десятилетии XX века. В послевоенный период отношения между Болгарией и Советским Союзом были особо тесные. Связь носила характер скорее односторонний, чем двусторонний: СССР оказывал Болгарии экономическую помощь, благодаря чему страна провела индустриализацию и почти до конца существования социалистического строя в стране могла рассчитывать на советские кредиты и ресурсы. Болгария в свою очередь расплачивалась политическим повиновением и демонстрацией особо близких связей, связывающих ее с СССР, что дало повод заграничным и местным аналитикам называть её ≪самым верным советским спутником≫. Однако с окончанием холодной войны в новых геополитических условиях ≪особенные≫ отношения между Болгарией и СССР, которыми социалистическая Болгария так гордилась, переросли в барьер, мешающий и утрудняющий переход страны к рыночной экономике. Дорога, которую должна была пройти Болгария, оказалась длиннее, чем в случае других стран восточного блока, сохранивших большую независимость от Советского Союза.Уже перед свержением Живкова можно было заметить новую тенденцию – переориентировку болгарской политики с востока на запад. Во время осенней сессии Общего Собрания ООН в Нью‑Йорке Петыр Младенов, разговаривая с госсекретарем США Джеймсом Бакером, почти открыто обещал ему скорые изменения в Болгарии. Это свидетельствует о том, что поживсковские политические силы в КПБ не только готовились последовать за Горбачевым, но и сменить ориентацию заграничной политики Болгарии, что и претворили в жизнь другие болгарские политики в последней декаде XX в.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2012, 47
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rosja – Ukraina. 25 lat między „ograniczoną współpracą a ograniczoną konfrontacją”
Autorzy:
Mironowicz, Eugeniusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/653727.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Rosja
Ukraina
stosunki dwustronne
Russia
Ukraine
bilateral relations
Opis:
Artykuł o relacjach dwustronnych między Ukrainą a Federacją Rosyjską w latach 1991–2014 z uwzględnieniem płaszczyzny politycznej, gospodarczej i uwarunkowań międzynarodowych.
The article portrays the bilateral relations of Ukraine and the Russian Federation in the years 1991-2014, including political, economic and international aspects.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2014, 49, 2
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
In the Hallways of Versailles. “White” Russia and Poland during the Paris Peace Conference
Autorzy:
Wołos, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2235080.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
International Relations 1918–1939
Paris Peace Conference
Polish–Russian Relations
stosunki międzynarodowe 1918–1939
paryska konferencja pokojowa
stosunki polsko-rosyjskie
Opis:
Kontakty, jakie Polacy i „Biali” Rosjanie nawiązali w 1918 r. wskazywały, że znalezienie porozumienia opartego na ich wspólnej niechęci do bolszewików byłoby bardzo trudne. Podstawowym warunkiem, podkreślanego przez Rosjan kompromisu, było porozumienie z Polską co do przyszłej granicy oddzielającej oba państwa. Linia graniczna Królestwa Polskiego, które przed I wojną światową wchodziło w skład Imperium Rosyjskiego, nie wchodziła w grę. Dla odrodzonego państwa polskiego polityczne i militarne wspieranie „Białej” Rosji było sprzeczne z polską racją stanu. W przypadku zwycięstwa „Białej” Rosji przyszłość polskiej granicy byłaby przesądzona, gdyż mocarstwa Ententy, prawdopodobnie, poparłyby swojego byłego sojusznika i zgodziły się na wschodnią granicę dawnego Królestwa Polskiego.
The contacts that Poles and “White” Russians established in 1918 indicated that finding an agreement based on their common dislike of the Bolsheviks would be very difficult. The basic condition of the compromise emphasised by the Russians was the Polish agreement to setting the future border separating their countries in accordance with the eastern border of the Kingdom of Poland, which, before the First World War, was part of the Russian Empire. For Poland, politically and militarily supporting “White” Russia stood against the Polish raison d’état. In the case of a “White” Russian victory the future of the Polish border would be sealed, as the Entente powers would likely support their former ally and agree to demarcating the eastern border of the former Kingdom of Poland.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2020, 55, 3; 5-32
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antystalinowska „herezja” w jugosłowiańskiej ortodoksji. Stalin, ZSRS i system sowiecki w poglądach politycznych Milovana Đilasa w latach 1950‑1952
Autorzy:
Zacharias, Michał Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/653902.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Milovan Đilas
Jugosławia
stosunki jugosłowiańsko‑radzieckie
jugosłowiańska ortodoksja komunistyczna
Opis:
W swoim artykule Michał Jerzy Zacharias przedstawia myśl polityczną Milovana Đilasa w latach 1950‑1952, a więc w okresie głębokiego kryzysu w stosunkach jugosłowiańsko‑sowieckich. Kryzysu powstałego w wyniku polityki Stalina i rezolucji Kominformu z 28 czerwca 1948 roku.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2013, 48
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z dziejów „Buntu Młodych” i „Polityki”. Listy Aleksandra i Adolfa Marii Bocheńskich do Stanisława Łosia (1932‑1939)
Autorzy:
Libera, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/653913.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Jerzy Giedroyc
konserwatyzm
polityka narodowościowa
prometeizm
stosunki polsko‑ukraińskie
Opis:
Bracia Adolf Maria (1909‑1944) i Aleksander Bocheńscy (1904‑2001) należeli do najbliższych współpracowników Jerzego Giedroycia w okresie międzywojennym. Brali udział w redagowaniu „Buntu Młodych” (1931‑1937) i „Polityki” (1937‑1939) oraz w tworzeniu linii politycznej obu pism. Listy kierowane przez nich do Jana Stanisława Łosia (1890‑1974), konserwatysty i byłego dyplomaty, pochodzą z pierwszego okresu istnienia „Buntu Młodych” – lat 1932‑1933 i kluczowego dla okresu międzywojennego roku 1938. Korespondencja dotyczy przede wszystkim stosunku redakcji do polityki wewnętrznej i zewnętrznej II Rzeczypospolitej, w tym do polityki zagranicznej i narodowościowej.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2013, 48
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działalność Augustinasa Voldemarasa jako kreatora litewskiej polityki zagranicznej wobec Polski, Niemiec i ZSRR w latach 1926–1929
Activity of Augustinas Voldemaras as the Author of Lithuanian Foreign Policy towards Poland, Germany, and the USSR in 1926–1929
Autorzy:
Malužinas, Martinas
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/653993.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Augustinas Voldemaras
stosunki litewsko-polskie
stosunki litewsko-niemieckie
stosunki litewsko-sowieckie
litewska polityka zagraniczna 1926–1928
Wileńszczyzna
Kłajpeda
Polish-Lithuanian relations
Lithuanian-German relations
Lithuanian-Soviet relations
Lithuanian foreign policy 1926–1928
Vilnius region
Klaipeda
Opis:
Po zamachu stanu w grudniu 1926 r. na czele Litwy stanęli liderzy partii narodowców: Augustinas Voldemaras i Antanas Smetona. W artykule omówiono politykę zagraniczną Voldemarasa w kluczowych dla Litwy latach 1927–1928. Był to okres próby przebudowy stosunków relacji polsko-litewskich, głównie w kontekście Wileńszczyzny, tajnych negocjacji z Niemcami, mających na celu pozyskanie dodatkowego wsparcia finansowego dla młodego państwa litewskiego oraz polityki zbliżenia z ZSRR, dzięki której Litwa zyskała potężnego sojusznika w sporze z Polską.
Following the coup d’état of December 1926, Lithuania found itself governed by the leaders of the Lithuanian Nationalists, Augustinas Voldemaras and Antanas Smetona. The article discusses Voldemaras’ foreign policy during the important for Lithuania years of 1927 and 1928. It was the period of attempted reconstruction of Polish-Lithuanian relations, mainly in the context of Vilnius region, secret negotiations with the Germans to secure additional financial support for the young Lithuanian state, and policy of détente with the USSR which made it possible for Lithuania to gain a powerful ally in the argument with Poland.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2019, 54, 2; 151-177
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rosja w propagandzie polskich powstań narodowych 1768‑1864. Wybrane zagadnienia
Autorzy:
Leinwand, Aleksandra Julia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/653606.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
stosunki polsko‑rosyjskie
polskie powstania narodowe
propaganda polityczna
wizerunek Rosji
Opis:
Artykuł przedstawia aspekt propagandowy polskich powstań narodowych. Toczące się w latach 1768‑1772, 1794, 1830‑1831 i 1863‑1864 działania insurekcyjne skierowane były przeciwko Rosji. Poprzez analizę treści wybranych wystąpień powstańców odtworzono propagandowy wizerunek Rosji i Rosjan. Tekst jest próbą odpowiedzi na pytanie, jak zmieniało się widzenie Moskwy w optyce konfederatów barskich, powstańców kościuszkowskich, listopadowych i styczniowych, a jakie były elementy stałe. Obok przeważających w propagandzie kolejnych powstań wątków antyrosyjskich, znalazło się też kierowane pod adresem Rosjan wezwanie do pojednania.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2013, 48
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prekmurje – oderwanie od Węgier i przyłączenie do Słowenii (1919‑1920)
Autorzy:
Zawistowska, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/653729.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Prekmurje (Słowenia)
stosunki międzyetniczne
Słowenia - granice - Węgry
Węgry - granice - Słowenia
Opis:
Prekmurje – separation from Hungary and connection to Slovenia (1919‑1920)The issue of the presented article is a continuation of the author’s reflections concerning Central Europe in recent history. The main attention in this article was focused on a small, in terms of area and population, the historical‑geographical region, which is Prekmurje. Till World War I.it belonged to two western Hungarian administrative units of Vas and Zala, and together with the adjoining Porabje were called Vendvidek. Despite this fact the Slavic population of Prekmurje did not succumb to the Hungarian influences, which was the result of persisting in Prekmurje and neighboring lands of the cult of Saints Cyril and Methodius. A.great importance in preserving the identification of the Slovenian population of Prekmurje was the role which played the Slovenian population in the security system called „Gyepű” and „Őrseg” (guard). Citations from publications of Hungarian authors, who admit that the Hungarians learned from the Avars to treat the Slavic population as a bulwark on the frontier taking the first blow of the enemy, are presented in the text. Therefore, the first villages of Prekmurje inhabited by the Hungarian population are separated at least several kilometers. An important role in the history, culture and shaping the national consciousness of the Slovenian population of Prekmurje played Prekmurje dialect of the Slovak language. Prekmurščina has four dialects known as Pannonia or Prekmurje. They are considered the closest to the roots of the old common Slavic language.An interesting thesis, presented in the article, is an indication of the Hungarians as a stabilizing factor in the early medieval Central Europe. They split the Central European countries being on the ongoing war with each other.More than half of the article deals with reflections on complex, but completed with a positive solution procedures for separation Prekmurje from Hungary and joining it to Slovenia, which together with Croatia and Serbia formed a common state of southern Slavs.Tables showing the distribution and the number of the Hungarian population – after its annexation to the Kingdom of Serbs, Croats and Slovenes – remaining in Prekmurje as a national minority are published in the article. The author pointed to the need to refer to the history of the Middle Ages by historians of recent history, especially in the case of research dealing with the history of Hungary, where even distant historical eras serve to explain the present day. Прекмурье – отрыв от Венгрии и присоединение к Словении (1919‑1920)Проблематика представляемой статьи представляет собой продолжение размышлений ее автора, касающихся Центральной Европы в новейшей истории. Главное внимание в статье посвящается небольшому по площади и количеству жителей историко‑географическому краю Прекмурье. До Первой мировой войны принадлежал он к двум западным венгерским комитатам Вас и Зала и вместе с прилегающим к нему Порабьем называлось Вендвидек. Словянское население Прекмурья не было мадьяризировано, что в большой степени являлось результатом удерживающегося в Прекмурье и соседних странах культа Святых Кирилла и Мефодия. В сохранении словенской идентификации жителей Прекмурья большое значение отыграла роль словенского населения в системе охраны называемых „Gyepű” и „Őrseg”. В тексте приведены цитаты из публикаций венгерских авторов, которые не скрывают, что венгры от аваров научились относиться к славянскому населению как охранительному валу на границе, принимающего первые удары неприятеля. Поэтому первые местности Прекмурья, заселенные венгерским населением, отдалены от Муры по крайней мере на несколько километров. Важную роль в событиях, культуре и формировании национального самосознания словенского населения Прекмурья отыграл прекмурский диалект словацкого языка Прекмурский язык имеет 4 наречия, которые называются панонские или прекмурские. Они считаются наиболее близкими к корням общего старославянского языка.Выдвинута в статье интересная гипотеза, которая представляет Венгрию как территорию, которая была стабилизирующим фактором в раннесредневековой Европе. Разделяла она европейские государства в Центральной Европе, очень часто воевавшие между собой.Более половины статьи занимают размышления над трудными, но закончившимся успешно стараниями в вопросе отделения Прекмурья от Венгрии и присоединение его к Словении, которая вместе с Хорватией и Сербией образовали общее государство южных славян.В статье размещены таблицы, показывающие размещение и количество венгерского населения после его присоединения к Королевству Сербов, Хорватов, Словенцев – оставшегося в Прекмурье как национальное меньшинство. Автор указывает, что историкам, изучающим историю нового и новейшего времени, чтобы понять современность, необходимо обратиться к истории средневековья. Особенно важно это для исследователей истории Венгрии, где выяснению современности служат даже такие отдаленные периоды времени, как средневековье.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2012, 47
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lithuanian New Foreign Policy (2004–2009)
Autorzy:
Buchowski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/957986.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
polityka zagraniczna Litwy
stosunki litewsko-polskie
stosunki litewsko-rosyjskie
Rosja
Litwa
George W. Bush
lithuanian foreign policy
lithuanian-polish relations
russia
lithuania
valdas adamkus
george w. bush
Opis:
W artykule została zawarta charakterystyka polityki zagranicznej Litwy w latach 2004–2009, czyli w okresie drugiej kadencji prezydenckiej Valdasa Adamkusa. Litewskie państwo realizowało wówczas koncepcję nazwaną nową polityką zagraniczną. Polegała ona na szukaniu wsparcia USA oraz zacieśnianiu współpracy z Polską. Celem było odegranie przez Litwę roli regionalnego centrum, oddziałującego politycznie na państwa byłego ZSRR.
The article describes Lithuania’s foreign policy in the years 2004–2009, i.e. during the second term of office of President Valdas Adamkus. The Lithuanian state was then implementing a concept called “new foreign policy”. It consisted in seeking support in the USA and strengthening co-operation with Poland. Its objective for Lithuania was to play the role of a regional centre, politically impacting upon the states of the former USSR.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2017, 52, 3
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Augustinas Voldemaras i stosunki radziecko-litewskie w latach 1926–1929
Augustinas Voldemaras and Soviet-Lithuanian Relations between 1926 and 1929
Autorzy:
Rupasow, Aleksandr I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2235030.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Augustinas Voldemaras
Antanas Smetona
stosunki litewsko-radzieckie
stosunki polsko-litewskie
polityka zagraniczna Litwy
polityka zagraniczna ZSRR
Lithuanian-Soviet relations
Polish-Lithuanian relations
Lithuanian foreign policy
USSR foreign policy
Opis:
Praca opisuje relacje radziecko-litewskie w latach 1926–1929 na podstawie sprawozdań radzieckiej misji dyplomatycznej w Wilnie. Władze w Moskwie zainteresowane były sytuacją wewnętrzną Litwy, narastającymi napięciami pomiędzy Augustinasem Voldemarasem i Antanasem Smetoną oraz skomplikowanymi relacjami między Wilnem i Warszawą.
The article describes Soviet-Lithuanian relations in the period between 1926 and 1929, based on reports by Soviet diplomats in Vilnius. The authorities in Moscow were preoccupied with the internal situation in Lithuania, the growing tensions between Augustinas Voldemaras and Antanas Smetona, and the complicated relations between Vilnius and Warsaw.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2022, 57, 2; 61-76
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polacy‑Żydzi‑Sowieci – nadal „zbyt trudne” pytania?
Autorzy:
Boćkowski, Daniel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/654096.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Wojna światowa (1939-1945)
Żydzi
Związek Radziecki
Kresy Wschodnie
stosunki międzyetniczne 1900-1945
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2011, 46
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polska polityka zagraniczna i rola wojska w geopolitycznych rozważaniach podpułkownika Tadeusza Zakrzewskiego
Autorzy:
Miszewski, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/653635.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
druga wojna światowa
stosunki polsko-radzieckie
Europa Środkowa
rząd polski na emigracji
Wojsko Polskie
Opis:
W styczniu 1943 r. podpułkownik Tadeusz Zakrzewski wysłał do premiera pismo z prywatnymi uwagami na temat polskiej polityki zagranicznej. Uważał, że do zapewnienia Polsce zwycięstwa w wojnie niezbędne jest, by rząd wykorzystał trzy główne atuty wobec rządów państw sprzymierzonych, europejskich sojuszników Niemiec i międzynarodowej opinii publicznej. Rolą wojska była walka zbrojna u boku sojuszników. Kraj miał stawiać czynny opór Niemcom i zwalczać kolaborację z nimi. Zadaniem propagandy było szerzenie wiedzy o polskim wkładzie w wojnę, a także prezentowanie wizji ładu pokojowego. Efektem polityki zagranicznej miała być trwała odbudowa Polski w przedwojennych granicach z równoczesnym poszerzeniem ich kosztem Niemiec oraz powołanie Związku Centralnej Europy.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2016, 51, 2
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Afera Rana – wpadka polskiego wywiadu w ZSRS w 1936 r.
Autorzy:
Kuśnierz, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/654136.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Służby wywiadowcze wojskowe
Polska 1900-1945
stosunki wojskowe
Związek Radziecki 1900-1945
Szpiegostwo polskie
Opis:
The Ran affair – a blunder of Polish secret service in the USSR in 1936In the atmosphere of omnipresent escalating terror Stalin’s state, on May 28th, 1936, a Polish military secret service officer, Stefan Kasperski, was arrested in Moscow. Officially, he worked in the Polish Consulate in Kiev as a clerk named Alfred Ran, and unofficially he ran a secret service unit H5. In the 1930s the so called “Ran affair” was the biggest failure giving away the weaknesses of the Polish intelligence in the Soviet Union. According to colonel Stefan Mayer, head of Branch II of General Staff, “it was a severe blow for Polish secret service network in Russia, concealed within foreign service system”.Lieutenant Kasperski spent two months in two Moscow prisons. After a few days’ interrogation he admitted to working in the consulate under a false name, but did not give away the Polish agents’ network. Having returned to Poland, he gave a detailed report on the causes of the trouble, his stay in prison, and the course of the interrogation. The whole of the 164‑page report can be found in the Central Military Archive. Since access to NKWD materials collected in the Łubianka archive is impossible, Kasperski’s report is highly valuable as it shows ways in which Soviet investigators dealt with spies.Kasperski was released owing to the “blunder” of a Soviet spy in Warsaw, Sokolin. Colonel Stefan Mayer’s lecture, given in London many years after the affair, allows us to find out more about the inner history of the exchange of Ran for Sokolin. Mayer emphasized that it was the first fully successful retortion, and that it strengthened the conviction held by Ministry of Foreign Affairs that those were the best methods of working with Russians. Афера Рана – провал польской разведки в СССР в 1936 годуВ атмосфере заостряющегося всеобщего террора в тоталитарном государстве Сталина, 28 мая 1936 г в Москве был арестован офицер польской военной разведки поручик Стефан Касперский. Официально он работал в консульстве РП в Киеве под именем Альфред Ран, а неофициально управлял разведывательным представительством H.5. В 30‑х гг. прошлого века так называемая афера Рана оказалась самым большим провалом, скомпрометировавшим польскую разведку в СССР. По словам многолетнего шефа 2 отдела Главного Штаба подполковника Стефана Маера это был ≪очень тяжелый удар для польской разведывательной сети в России, конспирировавшейся в дипломатическом корпусе≫.Поручик Касперский провел в двух московских тюрьмах два месяца. После нескольких дней допросов, не выдав сети польской агентуры, все же признался, что он является офицером, работающим в польском консульстве под фальшивой фамилией. После возвращения в страну Касперский очень подробно описал причины своей неудачи, пребывание в московских тюрьмах и ход допросов. Его раппорт (164 страницы) находится в Центральном Военном Архиве в Варшаве. Из‑за недоступности материалов бывшего НКВД, хранящихся в архиве на Лубянке, несомненно, что этот раппорт представляет собой огромную ценность. Частично в нем описываются методы работы советских следователей по отношению к ≪шпионам≫.На освобождение Касперского повлиял провал советского шпиона в Варшаве Соколина. О кулисах дела Соколина и его обмена на Рана можно узнать из лекции полковника Стефана Маера, которую он прочитал в Лондоне. Маер подчеркивал, что это был первый очень удачный ответный удар советской разведке, а министерство иностранных дел убедилось, что при пере‑ говорах с россиянами нужно использовать, собственно говоря, вот такие аргументы.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2011, 46
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sojusz interesów. Stosunki białorusko‑rosyjskie 1991‑2014
Autorzy:
Mironowicz, Eugeniusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/653837.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Rosja
Białoruś
stosunki białorusko‑rosyjskie 1991‑2014
Aleksander Łukaszenko
Wiaczasłau Kiebicz
Władimir Putin
Borys Jelcyn
Opis:
Sytuacja polityczna w Rosji i na Białorusi w pierwszych latach po rozpadzie ZSRR nie sprzyjała zacieśnianiu współpracy. Czynniki gospodarcze w przypadku Białorusi i geopolityczne w przypadku Rosji determinowały charakter relacji dwustronnych w minionym dwudziestoleciu. Praca omawia politykę zagraniczną Białorusi w latach 1991‑2014 oraz jej stosunki z najważniejszym sąsiadem, którym bez wątpienia była Federacja Rosyjska. Były to kluczowe lata kształtowania się wzajemnych relacji opartych na fundamencie interesów politycznych i ekonomicznych definiowanych autonomicznie zarówno w Moskwie, jak i Mińsku.The political situation in Russia and Belarus in the first years after the collapse of the USSR was not conducive to enhancing cooperation. Economic factors in the case of Belarus, and geopolitical ones in the case of Russia, both determined the character of bilateral relations over the past two decades. This study discusses the foreign policy of Belarus in the years 1991‑2014, especially that relating to its most important neighbour, which undoubtedly was the Russian Federation. These were crucial formative years for the mutual relations between the two countries, founded on political and economic interests which both Moscow and Minsk defined autonomously.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2015, 50, 2
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stosunek państwa łotewskiego do miejscowych Polaków i Białorusinów w początkach niepodległości łotewskiej
Autorzy:
Gierowska-Kałłaur, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/654132.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Łotwa
stosunki międzyetniczne
XX w.
Mniejszości
Polacy
1900-1945
polityka rządowa
Łotwa 1900-1945
Białorusini
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2011, 46
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies