Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Bulgaria" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
Ruch ludowy w Bułgarii w latach 1914‑1944
Autorzy:
Rubacha, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/654148.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Ruch ludowy
Bułgaria
Opis:
People’s movemet in Bulgaria in the years 1914-1944The years 1914-1944 are an extremely uneasy period in the history of Bulgaria, not only in the national context, but also on a international scale. It was a time of two massive military conflicts which swept across Europe and inevitably involved Bulgaria. It was also a time of several political crises and coup d’etats. The history of Bulgarian people’s movement was strictly connected with those significant events. That was because BLZCh, fairly popular in the countryside, was one of leading political parties in Bulgaria. Powerful background, constituted by Bulgarian peasants, allowed the Union to consider itself the leader of the opposition and take over the power over the country in 1919-1920. The people’s rule, however, faced strong resistance from right-wing political groups, and ended in a coup d’etat in 1923. The period that followed was undoubtedly one of the hardest in the history of the Union. Not only was the people’s movement (BLZCh) forced to go into the Underground, but also went through serious conflicts inside itself, which eventually led to its breakup. Bulgarian peasantry activists returned to the political scene only at the beginning of the 1930s, but competing fractions of the movement no longer played as important a role as they had previously. Changes that followed the end of World War II allowed people’s movement activists to become the centre of attention again. The movement, traditionally supported by the peasantry, became a pillar of the opposition against communists who were trying to impose a totalitarian system in Bulgaria. However, in the transformed geopolitical situation, it was not able to lead an equal fight and eventually left the historical scene in 1947. Народное движение в Болгарии в 1914‑1944гг.1914‑1944 гг.‑ это необычайно бурное время в истории Болгарии, связанный не только с ее внутренней, но также и международной политикой. Это был период не только двух крупных вооруженных конфликтов, которые охватили всю Европу и втянули Болгарию в свой водоворот, но также время политических кризисов и государственных переворотов. С этими важными событиями тесно была связана история болгарского народного движения. Происходило так потому, что пользующийся огромной популярностью в деревне Болгарский Земледельческий Народный Союз (БЗНС), был одной из главных политических партий в Болгарии. Колоссальная поддержка, которую оказывало болгарское крестьянство, позволяла Союзу быть лидером оппозиционных партий в 1914‑1918 гг. и даже находится у власти в стране в 1919‑1920 гг. Правление народников встретило, однако, упорное сопротивление правых и закончилось государственным переворотом в 1923 г. Период, который наступил непосредственно после июньского переворота, был, несомненно, одним из самых трудных в истории Союза. БЗНС был загнан не только в подполье, но также переживал в это время серьезные внутренние трения, которые привели к его развалу. Только в нач. 30‑х гг. XX вв. народники вернулись на болгарскую политическую сцену, но, соперничавшие между собой фракции этой группировки, не отыгрывали уже такую значительную роль как ранее. Однако динамически развивающие в Болгарии события, связанные с окончанием Второй мировой войны и предпринятые коммунистами попытки введения в стране тоталитарной системы, в очередной раз поставили БЗНС в центр внимания. Пользующийся традиционной поддержкой деревни Союз стал одним из главных объединений болгарской демократической оппозиции. В изменившейся геополитической ситуации он не был в состоянии проводить равносильную борьбу и, в конце концов, в 1947 г сошел с политической сцены.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2011, 46
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Remarks on the Theories on the Origin of Muslims in Bulgarian Lands – Nineteenth-Century and Present Perspectives
Autorzy:
Popek, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2235090.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
mniejszość muzułmańska w Bułgarii
Bułgaria
etnogeneza
historia Bałkanów
XIX wiek
Muslim minority in Bulgaria
Bulgaria
ethnogenesis
Balkan history
19th century
Opis:
Niniejszy artykuł ma na celu przedstawienie wybranych dziewiętnastowiecznych teorii o pochodzeniu muzułmanów żyjących na ziemiach bułgarskich oraz skonfrontowanie ich z obecnym stanem wiedzy o tym zagadnieniu. Opisano koncepcje dotyczące dwóch grup etnicznych: muzułmanów bułgarskojęzycznych (tzw. Pomaków) oraz Turków.
The paper is aimed to present selected nineteenth-century theories about the origin of Muslims living in Bulgarian lands and to confront them with the present state of knowledge. The paper also presents concepts regarding two ethnic groups: the Bulgarian-speaking Muslims (the so-called Pomaks) and Turks.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2020, 55, 3; 125-141
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Functioning of the Mufti Institution in Bulgaria at the Beginning of the 20th Century. A Case Study
Autorzy:
Popek, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/654103.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
mniejszość muzułmańska w Bułgarii
Bułgaria
instytucje muzułmańskie w Bułgarii
historia Bałkanów
Bałkany na początku XX w.
Muslim Minority in Bulgaria
Bulgaria
Muslim Institutions in Bulgaria
Balkan History
Beginning of the 20th Century
Opis:
Autor analizuje działalność muftich, jednej z najważniejszych instytucji administracji muzułmańskiej w Bułgarii w okresie Trzeciego stanu (1878–1944). Przedstawione zostały trzy przypadki: Afiza M. Mustafowa, Afiz Suleymanova i Sali Effendiego, które ilustrują szereg zjawisk związanych z funkcjonowaniem muzułmańskich autonomicznych instytucji w Bułgarii na przełomie XIX i XX w. Studia przypadków oparte są na materiałach z Centralnego Archiwum Państwowego Bułgarii w Sofii. The author analyses the functioning of the muftis in Bulgaria, one of the most important institution of the Muslim religious-administrative autonomy in that Balkan country during the Third State period (1878–1944). The presented three cases of Afiz M. Mustafow, Afiz Suleymanov, and Sali Effendi illustrated series of phenomenon linked to the functioning of mufti and Muslim autonomous institutions in Bulgaria in the turn of the 19th and 20th century. The case studies are based on the materials from the Central State Archive of Bulgaria in Sofia.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2018, 53, 3
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Modyfikacje granicy bułgarsko‑greckiej w XX w. (1913‑1947)
Autorzy:
Znamierowska-Rakk, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/654125.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Bałkany (region)
granica bułgarsko-grecka
Bułgaria
Grecja
Opis:
Modifications of the Bulgarian – Greek border in the 20th century (1913-1947)The text concentrates on presenting territory and border conflicts between Bulgaria and Greece, which were discussed during three international peace conferences. The first one, held in the summer of 1913 in Bukarest after the second Balkan war that ended in Bulgaria’s defeat, deprived the country of part of Aegean Macedonia.The second conference took place in 1919 in Neuilly, after World War I, and established the border between Bulgaria and Greece. Bulgaria lost West Thracia for the benefit of Greece.Lastly, the third peace conference, held after World War II, in 1946 in Paris, concluded the controversies over the border and territory, giving the two countries quo ante bellum status. As a result, Athens, demands to move the Bulgarian border to the north were dismissed, as well as Sofia’s postulate to regain access to the Aegean Sea.The final outcome of 20 years of battles over a satisfactory border was unfavourable to Bulgarians. The loss of access to ope sea, decided upon after World war I, was sustained after World War II, and has not changed until today. Изменения болгаро‑греческой границы в 20 в (1913‑1947)Статья посвящена описанию болгаро‑греческих территориальных споров во время заседаний трех международных мирных конференций. Решения первой конференции, проходившей летом 1913 г. в Бухаресте после Второй Балканской войны, которая закончилась поражением Болгарии, лишили болгарское государство восточной части Эгейской Македонии (Кавальской Македонии). В свою очередь вторая мирная конференция, установившая линию болгаро‑греческой границы, проходила после Первой мировой войны в 1919 г. в Невилль. На ней было решено, что Болгария лишается Западной Трации в пользу Греции. И в конце концов третья мирная конференция, которая была проведена в Париже в 1946 г после окончания Второй мировой войны, решила болгаро‑греческие территориальные споры, вернув статус‑кво, существующий до войны. В результате отвергнуты были как стремления Афин, касающиеся границы с Болгарией на севере, так и требования Софии, касающиеся получения выхода к Эгейскому морю. Результат двадцатилетней борьбы за установление более выгодной границы с Грецией, к сожалению, оказался для Болгарии неутешительным. Лишение болгарского государства непосредственного выхода к открытому морю, после Первой мировой войны , было сохранено после Второй мировой войны и действует по сегодняшний день.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2011, 46
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W przeddzień krachu – stosunki bułgarsko‑radzieckie w latach osiemdziesiątych
Autorzy:
Baewa, Iskra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/653756.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Bułgaria
stosunki zagraniczne
Związek Radziecki
1970-2000
Opis:
The day before the crash – Bulgarian‑Soviet relations in the eightiesThis article is devoted to changes in Bulgarian‑Soviet relations in the last decade of the twentieth century. Throughout the whole postwar period the relations between Bulgaria and the Soviet Union were exceptionally close. The connections were rather one‑way – the USSR gave Bulgaria economic aid and thanks to that the country became more industrialized and almost until the end of the system could count on Soviet loans and raw materials. Bulgaria in turn repaid the political obedience and the demonstration of particularly close relations binding itself with the USSR, which gave foreign and domestic analysts the bases to name Bulgaria „the most loyal Soviet satellite”. However, along with the end of the Cold War there has been a fundamental geopolitical change. „Special” relations between Bulgaria and the Soviet Union, of which Bulgaria was proud and which were used, were transformed into a barrier and a cause of problems in the Bulgarian transition to market economy. The path, which Bulgaria had to undergo, proved to be longer than in the case of other the Eastern Bloc countries preserving a greater distance of the Soviet Union.Even before the overthrow of Zhivkov, a new trend could be seen – the reorientation of Bulgarian foreign policy from East to West. During the autumn session of the General Assembly of the UN in New York, Petar Mladenov spoke with US Secretary of State, James Baker, and almost openly promised him an immediate implementation of changes in Bulgaria. This indicates that the political forces after Zhivkov in BCP [Bulgarian Communist Party] were prepared not only to follow Gorbachev, but also to reorient foreign policy of Bulgaria – something that was made by other politicians in the last decade of the twentieth century. Накануне краха – болгаро‑советские отношения в 80‑х гг. XX в.Эта статья описывает изменения в болгаро‑советских отношениях в последнем десятилетии XX века. В послевоенный период отношения между Болгарией и Советским Союзом были особо тесные. Связь носила характер скорее односторонний, чем двусторонний: СССР оказывал Болгарии экономическую помощь, благодаря чему страна провела индустриализацию и почти до конца существования социалистического строя в стране могла рассчитывать на советские кредиты и ресурсы. Болгария в свою очередь расплачивалась политическим повиновением и демонстрацией особо близких связей, связывающих ее с СССР, что дало повод заграничным и местным аналитикам называть её ≪самым верным советским спутником≫. Однако с окончанием холодной войны в новых геополитических условиях ≪особенные≫ отношения между Болгарией и СССР, которыми социалистическая Болгария так гордилась, переросли в барьер, мешающий и утрудняющий переход страны к рыночной экономике. Дорога, которую должна была пройти Болгария, оказалась длиннее, чем в случае других стран восточного блока, сохранивших большую независимость от Советского Союза.Уже перед свержением Живкова можно было заметить новую тенденцию – переориентировку болгарской политики с востока на запад. Во время осенней сессии Общего Собрания ООН в Нью‑Йорке Петыр Младенов, разговаривая с госсекретарем США Джеймсом Бакером, почти открыто обещал ему скорые изменения в Болгарии. Это свидетельствует о том, что поживсковские политические силы в КПБ не только готовились последовать за Горбачевым, но и сменить ориентацию заграничной политики Болгарии, что и претворили в жизнь другие болгарские политики в последней декаде XX в.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2012, 47
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bułgarzy i Bułgaria w ostatniej ćwierci wieku XIX w publikacjach Jana Grzegorzewskiego (kultura, ludność, gospodarka)
Bulgarians and Bulgaria in the last quarter of the 19th century in the publications of Jan Grzegorzewski (culture, population, economy)
Autorzy:
Rubacha, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/957925.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Jan Grzegorzewski
Bulgaria
Bulgarian Exarchate
education
agriculture
trade
Opis:
The seizure of the Bulgarian lands by the Turks at the end of the 14th century brought up many deep and multifaceted changes for the Bulgarians. It marked the end not only of their flourishing state, which at times had counterbalanced the Byzantine Empire, but mainly of their political elites which would provide the foundations for their struggle for independence. For this reason, with the lapse of time, Bulgarian rural population, burdened with draconian obligations and pushed aside on the margin of social life, sank deeper and deeper in apathy, growing in impotence. A change in the situation occurred only at the turn of the 19th century, when a process of national revival began in the Bulgarian lands. Not only did the process revive a national spirit in the Bulgarians and motivate them to fight, but also filled them with a sense of dignity, which made it possible for them soon after they regained independence to place their country at the lead of the region. Those dynamic changes were observed by the outstanding and excellent Polish Slavic philologist and Orientalists Jan Grzegorzewski during his voyages throughout the Bulgarian lands; all his observations and impressions he described in several books and essays published in popular papers and periodicals. The image of Bulgaria of the end of the 19th century has been still a valuable source of information both for historians and for other scholars.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2016, 51, 1
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ferdynand I Koburg w oczach prześmiewców. Uwagi na temat bułgarskiej satyry politycznej przełomu XIX i XX wieku
Autorzy:
Popek, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/653839.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Ferdynand I Koburg
satyra polityczna
Bułgaria
Bałkany
XIX‑XX wiek
rojalizm
Ferdinand I Coburg
political satire
Bulgaria
Balkans
19th‑20th Century
royalism
Opis:
Autor analizuje ewolucję wizerunku księcia (a później cara) Bułgarii Ferdynanda I Koburga (1887‑1918) w bułgarskiej twórczości satyrycznej z przełomu XIX i XX wieku: zbiorze opowiadań Baj Ganio Aleko Konstantinowa, poemacie satyrycznym Księga narodu bułgarskiego Stojana Michajłowskiego, wybranych opowiadaniach oraz felietonach Georgiego Kirkowa oraz karykaturach publikowanych w czasopiśmie humorystycznym „Byłgaran”. Niniejsze satyry stanowią zawoalowany komentarz nie tylko do aktualnych wydarzeń politycznych, w których Koburg brał czynny udział, ale i do zmieniającej się roli monarchy na bułgarskiej scenie politycznej oraz specyfiki bułgarskiego rojalizmu.The author analyses the evolution of the image of Ferdinand I, Knyaz, and later Tsar of Bulgaria (1887‑1918) in Bulgarian satire at the turn of the 19th and 20th century: a collection of short stories about Bay Ganyo by Aleko Konstantinov, the satirical poem Book on the Bulgarian People by Stoyan Mihaylovski, selected short stories and newspaper columns by Georgi Kirkov and caricatures published in the satirical periodical „Bulgaran”. These examples of satire are a veiled comment on not just current political events that Ferdinand I took an active part in, but also on the evolving role of the monarch on the Bulgarian political scene and the specifics of Bulgarian monarchism.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2015, 50, 2
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ekscesy antyżydowskie na ziemiach bułgarskich Imperium Osmańskiego w czasie wojny rosyjsko-tureckiej 1877–1878
Anti-Jewish excesses on Bulgarian territories of Ottoman Empire during the Russo-Turkish War of 1877–1878
Autorzy:
Rusin, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/957927.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Russo-Turkish War
anti-Jewish incidents
history of Bulgaria
anti-Semitism
Opis:
The article concentrates on anti-Jewish excesses in the Bulgarian territories of the Ottoman Empire during the Russo-Turkish War of 1877–1878. The acts of violence against this group started at the very beginning of the war, when Russian and Cossack troops crossed the Danube and entered the city of Svishtov. Local Bulgarians joined the soldiers in the looting of the Jewish district. Several Jewish residents died. The anti-Jewish incidents occurred in several other towns (Stara Zagora and Kazanlak in particular), where local Jews were murdered and their houses were robbed and plundered. The prevailing atmosphere of chaos and fear of retaliation by retreating Turkish troops triggered the local Slavic population into committing crimes and murdering their Jewish neighbours, who were also accused sometimes of being Turkish spies. The only chance of survival for the local Jews was to flee into areas free from war, and many of them did so. It seems, however, that the atrocities did not influence considerably their attitude towards Bulgarians. In many cities, the local Jewry actually displayed great care for their neighbours, actively seeking to support and protect them. The participation of Bulgarians in the attacks belies the persistent idea of themselves being a traditionally tolerant nation, free of anti-Semitic sentiments. The Russian and Cossack troops also brought in a new variety of anti-Semitism, which previously was rather rooted in the local culture and folklore. 
В статье обсуждается вопрос антиеврейских эксцессов, которые имели место на болгарских землях, находящихся под турецким господством, во время очередной русско-турецкой войны, веденной в 1877–1878 гг. Первые акты насилия против этого населения были совершены сразу после начала конфликта и форсирования Дуная русскими и казацкими войскам, а также отрядами болгарского ополчения. Царствующий хаос и боязнь возмездия со стороны отступающих турецких отрядов стали причиной того, что казаки и местное славянское население, руководствуясь, прежде всего, желанием наживы, совершали насилие и убийства евреев во многих небольших населенных пунктах этой провинции Османской империи. Одновременно, похожей судьбы избежали жители больших городов (нпр. Софии), которые помогали болгарам в борьбе за соблюдение порядка и обеспечение безопасности. В результате погромов погибло более ста человек, а очередные несколько тысяч были вынуждены эмигрировать вне зоны военных действий. Участие болгар в нападениях на еврейское население во время войны 1877– 1878 гг. опровергает закрепленную в болгарском национальном сознании традиционную терпимость, которую они должны были проявить к меньшинствам, в данном случае общественности местных евреев. Одновременно действия самих русских и казаков к евреям являлись неким переломом по отношению к еврейскому населению со стороны самих болгар. На этих землях появился антисемитизм, понимаемый на современный лад, который заменил присутствующую ранее иудеофобию, опиравшуюся, главным образом, на местную традицию и фольклор.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2016, 51, 1
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bulgarians and Bulgaria in the Last Quarter of the Nineteenth Century in Jan Grzegorzewski’s Publications (Internal Policy, Foreign Policy)
Autorzy:
Rubacha, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/958090.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Bulgaria in the 19th century
Bulgarian internal policy
Bulgarian foreign policy
Serbo-Bulgarian War of 1885
jan grzegorzewski
bułgaria w xix w.
bułgarska polityka wewnętrzna
wojna serbsko-bułgarska 1885
bułgarska polityka zagraniczna
Opis:
The period of five-century “Turkish yoke” of the Bulgarian lands brought up many deep and multifaceted changes in almost all areas of social life. The Bulgarian population, pushed aside on the margin of social life and deprived of almost all public rights, were unable to reconstruct their elites, destroyed physically and ideologically during the Turkish invasion of the Balkans. And it was for this reason that on the threshold of independence the Bulgarians had only a handful of people prepared to lead the nation and to perform a public service both on a local and national scale. The issue became especially important after Bulgaria regained its statehood in 1878, and social and economic problems of the young state were aggravated by the rivalry of the great powers fighting for influence in this part of Europe, which effectively attracted the attention of developing political milieux. This caused never-ending disputes within the Bulgarian political circles between supporters of a rapprochement with the West and advocates of closer relations with Russia, which, in turn, led not only to numerous political crises, but also implied changes in the highest levels of the government. Only the utmost determination did make it possible for the Bulgarians to overcome internal political problems and to make Bulgaria the leader of other Balkan countries already in the early 19th century. Those complex processes were observed, described and commented upon by Jan Grzegorzewski, and his texts are a perfect source of knowledge both for historians, and other scholars. 
Период пятисотлетнего турецкого ига болгарских земель вызвало глубокие и многоаспектные перемены почти во всех сферах тамошней общественной жизни. Болгары, столкнутые на обочину и лишенные почти всех публичных прав, были не в состоянии предпринять действия по восстановлению своей элиты, которая была физически или идеологически уничтожена еще во время вторжения турок на Балканы. Из-за чего на пороге обретения независимости болгарский народ имел в распоряжении лишь горстку людей, подготовленных к лидерству и несении государственной службы, как в местном, так и в общегосударственном масштабе. Эта проблема приобрела особенное значение после реактивации болгарской государственности в 1878 г., когда на трудности общественного и экономического характера, скопившиеся перед молодым государством, наложилось тогдашнее соперничество держав за сферы влияний в этой части Европы, которое эффективно поглощало внимание только что создававшихся политических сред. Такое положение вещей приводило в Болгарии к бесконечным спорам между сторонниками сближения с Западом и сторонниками укрепления отношений с Россией, что обернулось не только многочисленными политическими кризисами, но и повлекло за собой изменения в высших эшелонах власти. Лишь необычная решительность в стремлении к национальным целям позволила болгарам не только одолеть внутренние политические проблемы, но и уже в начале XX в. сделать свою страну лидером среди других балканских государств. За этими сложными процессами наблюдал, описывал и комментировал Ян Гжегожевский, а его работы являются отличным источником знаний, как для историков, так и для представителей других научных дисциплин.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2017, 52, 1
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies