Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Kosciuszko Insurrection" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Przebieg Powstania Kościuszkowskiego na Wołyniu i Litwie w 1794 roku
The Kościuszko Uprising in Volhynia and Lithuania in 1794
Autorzy:
Rusinowa, Izabela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2027320.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Centralna Biblioteka Wojskowa im Marszałka Józefa Piłsudskiego
Tematy:
Fiodor Denisow
Jakub Jasiński
Katarzyna II
Tadeusz Kościuszko
Józef Kopeć
Michał Kleofas Ogiński
Nikołaj Repnin
Karol Sierakowski
Janusz Tyszkiewicz
Nikołaj Zubow
Powstanie Kościuszkowskie
represje popowstaniowe
Feder Denisov
Catherine II
Nikolai Repnin
Nikolai Zubov
Kościuszko Uprising
post-insurrection repressions
Opis:
Powstanie na Litwie w 1794 roku przeciwko carskiej Rosji miało na celu odzyskanie niepodległości Polski i Litwy po drugim rozbiorze Polski (1793 roku). Trwało od kwietnia do sierpnia 1794 roku i zakończyło się represjami rosyjskimi w stosunku do polskich uczestników tego wydarzenia.
The uprising against Tsarist Russia, which broke out in 1794 in Lithuania, part of the Polish-Lithuanian Commonwealth, was an unsuccessful attempt to free Poland and Lithuania from Russian control after the Second Partition of Poland (1793). The uprising lasted from April to August 1794. Its fall was followed by repressions, especially against Polish participants, who were deprived of their property and possessions and subjected to further oppression.
Źródło:
Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej; 2021, 1(15); 19-33
2354-0435
2719-8618
Pojawia się w:
Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Weterani Insurekcji Kościuszkowskiej w powstaniu 1806 roku w Wielkopolsce
Veterans of the Kościuszko Uprising in the uprising of 1806 in Greater Poland
Autorzy:
Dudziński, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2027318.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Centralna Biblioteka Wojskowa im Marszałka Józefa Piłsudskiego
Tematy:
Chłapowski
Dąbrowski
dywersja
Fouché
insurekcja
kwestia polska
Kościuszko
Le Publiciste
Napoleon
odezwa
pospolite ruszenie
powstanie
rekrutacja
Wojsko Polskie
Wybicki
Appeal
diversion
Insurrection
mass mobilisation
Polish army
recruitment
the Polish issue
uprising
Opis:
Upadek Rzeczypospolitej po powstaniu z 1794 roku nie przesądził o zaniechaniu dążeń niepodległościowych przez uczestników Insurekcji Kościuszkowskiej. Po zwycięstwach na polach Jeny i Auerstädt 14 października 1806 roku armia francuska była zmęczona i mogła nie sprostać ofensywie prusko-rosyjskiej. Na dawnych ziemiach polskich wciąż znajdowały się resztki armii pruskiej, co wysuwało na pierwszy plan kwestię zaangażowania Polaków przeciwko Prusom oraz wspierającej je Rosji w zamian za niejasną obietnicę przywrócenia Polakom bytu politycznego. Do zorganizowania dywersji na tyłach przeciwnika wybrano pełniącego funkcję generalnego inspektora kawalerii włoskiej generała Jana Henryka Dąbrowskiego, twórcę Legionów Polskich we Włoszech. W Wielkopolsce generał był otaczany szacunkiem, który zdobył podczas Insurekcji Kościuszkowskiej w 1794 roku. Chcąc pozyskać Polaków do realizacji własnych celów politycznych, Napoleon postanowił wykorzystać autorytet Tadeusza Kościuszki, silnie związanego z tradycją francuskiego i amerykańskiego Oświecenia. Kościuszko nie ufał deklaracjom Napoleona, nie stanął na czele Legionów Polskich, choć często występował w roli mentora wobec władz francuskich. Zdecydowanie odmówił także firmowania działań w Wielkopolsce. Jego sceptycyzm wzmacniało stanowisko dyplomacji francuskiej względem insurekcji z 1794 roku. Instrumentalne traktowanie polskich przywódców potwierdzają zarówno nieuczciwe działania dyplomacji francuskiej, jak i zachowana korespondencja Napoleona. Ogłoszenie powstania w Wielkopolsce, entuzjastycznie przyjęte przez mieszkańców miast, spotykało się z nieufnością części społeczeństwa. Reaktywowano instytucję pospolitego ruszenia szlachty, wzorem insurekcji przeprowadzono pobór w systemie kantonalnym. Dowództwo tworzonych formacji często powierzano oficerom z przeszłością insurekcyjną, którzy oprócz autorytetu moralnego reprezentowali ciągłość tradycji. Mimo że w epizodzie z 1806 roku pozostaje dostatecznie wiele niewiadomych, nie tylko w odniesieniu do postawy polskiego społeczeństwa, ale i działań dyplomacji francuskiej, skala zaangażowania weteranów Insurekcji Kościuszkowskiej w kolejną szansę odbudowy Rzeczypospolitej wpisuje się na trwałe do pamięci historycznej.
The fall of the Polish-Lithuanian Commonwealth after the uprising of 1794 did not mean that Poles abandoned their independence efforts. In most political circles, there was a growing awareness that the hopes for regaining sovereignty should be tied to the political actions of France and the victorious Napoleon Bonaparte. After the victories on the fields of Jena and Auerstädt on October 14, 1806, the French army was tired and could not cope with the Prussian-Russian offensive. The remnants of the Prussian army remained on the former Polish territories, which made the French think of the possibility of an armed engagement of the Poles against them, in exchange for a vague promise of restoring Poland’s political existence. General Jan Henryk Dąbrowski, founder of the Polish Legions in Italy, was chosen to organize a diversion in the enemy’s rear. In Greater Poland (Wielkopolska) the general was highly respected as a hero of the Kościuszko insurrection of 1794. Napoleon, wanting to win Poles over to his own political goals, decided to use the authority of Tadeusz Kościuszko, who turned out to be sceptical of French promises. The instrumental attitude towards the Polish leaders was confirmed both by the dishonest actions of French diplomacy and by Napoleon’s preserved correspondence. The announcement of the uprising in Greater Poland, which was enthusiastically welcomed by the urban population, was met with distrust by part of the society. The institution of the nobility’s mass mobilisation and conscription in the cantonal system were reactivated. The command of the created formations was often entrusted to officers with insurrection past, who in addition to moral authority, represented the continuity of tradition. Although there are many unknowns connected with the 1806 uprising, not only with regard to the attitude of the society, but also as far as the actions of French diplomacy are concerned, the scale of involvement of the Kościuszko Insurrection veterans in the next chance to rebuild the Republic of Poland has become a permanent part of historical memory.
Źródło:
Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej; 2021, 1(15); 49-60
2354-0435
2719-8618
Pojawia się w:
Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies